Poliflw

Door Eppo Bruins op 4 december 2019 om 13:14

Mijn bijdrage aan het kamerdebat over de kinderopvangtoeslag-affaire

De overheid als dienares van God heeft tot taak recht te doen en burgers te beschermen tegen willekeur. In deze taak, voorzitter, heeft de overheid ten diepste gefaald.

Alle voorgaande sprekers hebben al gewezen op de dramatische omstandigheden waarin ouders zijn terechtgekomen als gevolg van het handelen van een niets ontziende Belastingdienst. De verhalen die we de afgelopen jaren hebben gehoord zijn schrijnend.

Afgelopen week nog nam een mevrouw contact met mij op. In 2014 een terugvordering van 50.000 euro. Met telefoontjes, brieven en bezwaren werd niets gedaan. Loonbeslag, jaren van ellende, haar echtgenoot heeft meermaals geprobeerd zich van het leven te beroven. Hij loopt nu bij de psychiater vanwege kans op herhaling. Zelfs afgelopen jaar kwamen er nog dwangbevelen binnen. Afgelopen woensdag kwam deze mevrouw thuis van het werk en weer lagen er vier loonbeslagen op de mat. Ze is ten einde raad. Het is onvoorstelbaar hoeveel moeite het kost om dit te stoppen. Het is ongelooflijk hoever de overheid afstaat van de burger. Het bericht van deze mevrouw is exemplarisch voor het hele systeem van toeslagen en laat zien dat dit ingewikkelde stelsel het doen-vermogen van burgers ver te boven gaat.

Een ander gezin waar ik contact over heb, moet rondkomen van 200 euro per maand omdat de fiscus bij loonbeslag de beslagvrije voet niet respecteert. De familie probeert bij te springen door geld te lenen maar ook dat wordt direct weer weggehaald door de Belastingdienst via bankbeslag. Hoe kan dat? Is de staatssecretaris het met mij eens dat dit niet mag bestaan en dat er nog heel veel werk aan de winkel is?

Ik wil collega’s hier in de Kamer en journalisten daarboven en daarbuiten complimenteren met hun vasthoudendheid. Tegelijk vind ik het zorgwekkend te moeten constateren dat zonder hechte samenwerking tussen media en parlement, deze Kamer in zichzelf niet de kracht noch de middelen heeft om de onderste steen boven te krijgen. Blijkbaar moet iets eerst in de media een schandaal worden voordat een overheidsinstantie bij zinnen komt. Dat zegt iets over het ministerie. Maar ook over ons allen zoals wij hier zitten.

De Commissie Donner concludeert institutionele vooringenomenheid. Maar, voorzitter, instituties bestaan niet. Mensen wel. En er zijn altijd mensen verantwoordelijk. Het zijn mensen die leidinggeven, mensen die opdrachten uitvoeren. Als ik lees dat er stukken zijn achtergehouden in rechtszaken…. dat doet een systeem niet. Het gaat erom dat meerder mensen zo samenwerken, iets zo organiseren dat dit kan gebeuren.

De staatssecretaris had wel oog voor dat het beter moest, maar heeft lang gedraald voordat hij de fouten uit het verleden ging herstellen. Vindt de staatssecretaris dat hij voldoende doortastend heeft gehandeld als het gaat om het herstellen van het leed dat is aangericht door het systeem en de geconstateerde vooringenomenheid?

In juni had de staatssecretaris het over zijn ‘tunnelvisie’. Is de tunnelvisie nu weg? zo vraag ik de staatssecretaris. Is er nu tegenspraak georganiseerd? Worden mensen die hun mond open doen nu gekoesterd in plaats van ontslagen? Is de staatssecretaris nu wél in staat om het kaf van het koren te scheiden?

Ik wil deze Kamer, ik wil ons allen, een spiegel voorhouden. Er is in 2005 een toeslagenstelsel bedacht dat vanaf het begin niet functioneerde. De politiek heeft het systeem alleen maar nog ingewikkelder gemaakt en heeft niets gedaan met de signalen die de Belastingdienst gaf. Toeslagen moesten en zouden uitbetaald worden zonder controle vooraf. Maar in 2014 klonk het in deze Kamer: “De staatssecretaris moet alles op alles zetten. Fraude móet worden aangepakt". En dat hebben we geweten. Maar de wet en regels overtreden mag nooit, ook niet onder politieke druk.

Achteraf controleren leidde tot grootschalige fraude. Stopzetten tot ná controle leidde tot groot menselijk drama en leed binnen honderden, misschien zelfs duizenden gezinnen. Als vooraf controleren leidt tot ellende, én achteraf controleren leidt tot ellende. Moeten we dan niet concluderen dat het toeslagenstelsel failliet is? zo vraag ik de staatssecretaris.

Voor de ChristenUnie is het duidelijk dat op de kortst mogelijke termijn een eenvoudig en rechtvaardig belastingstelsel nodig is. Een belastingstelsel waarbij het belastingtarief weer weerspiegelt wat je betaalt en waar je je niet door een woud van toeslagen en kortingen hoeft te worstelen. Het systeem is té ingewikkeld. Onze Belastingdienst kan het niet meer aan, en als burger begrijp je het al helemaal niet meer.

Zolang het belastingstelsel niet een grondige herziening en vereenvoudiging ondergaat, zolang dat enorme geld-rondpomp-circus niet stopt, zullen we jaar na jaar in deze Kamer onze verontwaardiging blijven uitspreken over drama’s die de politiek en haar uitvoerende diensten zelf mede-veroorzaken.

De ouders in de CAF11-zaak zijn vermorzeld door verkeerde besluiten in een moloch van een systeem, een systeem dat verziekt is door een overheid die zo ontzettend ver van de burger afstaat. Die iedere vorm van menselijkheid en menselijke maat ontbeert. Je bent een nummer, een zaak, een formulier. Maar geen mens meer. We hebben een overheid gecreëerd die mensen bij voorbaat wantrouwt. En we hebben een politiek gecreëerd die geen fouten meer duldt en die denkt dat alles maakbaar is met meer en meer regels. Mijn hoop ligt bij de mensen die werken in het systeem, de medewerkers van de Belastingdienst, en collega’s hier in de Kamer, die met een rechtvaardige en genadige houding werken in dienst van de publieke zaak.

Wat je zaait, dat oogst je ook. Het is daarom belangrijk dat ook wij als Tweede Kamer met elkaar praten over hoe nu verder. Het is goed dat op verzoek van ChristenUnie en CDA een parlementair onderzoek wordt gestart naar het functioneren van de Belastingdienst en het UWV.

De compensatieregeling die de Commissie Donner heeft geadviseerd, verzacht de pijn maar neemt het geleden leed niet weg. De CAF11-zaak laat zien dat in deze tijd burgers bang zijn voor de overheid. Als rechtszekerheid en rechtsbescherming tegen overheidsbesluiten wegvallen, valt de bodem weg onder onze samenleving.

Gisteren ontving de gemeenteraad van Scherpenzeel een brief van de provincie Gelderland. Deze brief bevat een reactie op het eindrapport van de Stuurgroep over de toekomst van Scherpenzeel.

Kort samengevat geeft de provincie aan dat het rapport niet in balans is. We gaan soms ‘te kort door de bocht’ in de vergelijking van zelfstandigheid en herindeling met Barneveld. Op een aantal punten vindt de provincie de conclusies die worden getrokken duidelijk gekleurd door de wens om zelfstandig te blijven. De mogelijkheden en kansen die een herindeling met Barneveld biedt, moeten beter worden bekeken.

Met betrekking tot de benodigde financiën voor zelfstandigheid geeft de provincie in de brief aan dat zij het niet eens is met de manier waarop wij de extra kosten voor de ambtenaren willen dekken. Als het gaat om ‘de basis op orde’, moet dat gewoon uit de begroting kunnen worden betaald. Hierdoor wordt het financiële ‘gat’ dat ontstaat nog groter.

Ook geeft de provincie aan dat niet wordt ingegaan op alles wat nodig is voor toekomst van Scherpenzeel. Er is meer nodig dan het alleen op orde brengen van de ambtelijke organisatie. Er is in Scherpenzeel te weinig aandacht voor visie en lange termijnbeleid. We kunnen te weinig bijdragen aan de samenwerking in de regio. Het samenspel tussen raad, college en ambtelijke organisatie moet beter. Allemaal aspecten, die voor een stabiele toekomst noodzakelijk zijn, maar waarop in het rapport niet of nauwelijks wordt ingegaan.

De fracties van het CDA, PRO Scherpenzeel en ChristenUnie hebben al de nodige kanttekeningen geplaatst bij de betaalbaarheid van zelfstandigheid. De provincie bevestigt nu dit beeld. Ook het feit dat de problemen niet zijn opgelost door enkel en alleen het ambtenarenkorps flink uit te breiden, wordt door de provincie onderstreept.

De provincie geeft aan dat als zij te weinig vertrouwen heeft in het rapport en het besluit dat wij straks nemen, de provincie zelf het initiatief zou kunnen nemen voor een herindeling met Barneveld.

Vanavond wordt met u gesproken over de toekomst van Scherpenzeel. Het is belangrijk dat u dan alle informatie heeft, ‘het volledige verhaal’. Deze nieuwe informatie moet zeker ook worden meegenomen in de afwegingen die worden gemaakt.

Eén op de vijf mensen in Nederland krijgt dementie en daarmee wordt dementie in de toekomst volksziekte nummer één. Ook in Neder-Betuwe leven er veel mensen met deze ziekte. Momenteel heeft de gemeente nog geen beleid voor deze belangrijke en steeds groter wordende doelgroep.

Als ChristenUnie vinden wij het belangrijk dat mensen met dementie zo lang mogelijk mee kunnen blijven doen in de samenleving.

Tijdens de laatste raadsvergadering voor de zomervakantie, 11 juli, is de Kadernota 2019 behandeld.De zienswijze van de fractie is hieronder weergegeven.Het eerste jaar na de verkiezingen van maart 2018 zit erop. ’’Samen in verbinding’’ heeft een aftrap gemaakt.De jaarstukken en de Kadernota 2019 geven een mooi beeld van ons doen en laten in de gemeente Pijnacker-Nootdorp.Dank voor de stukken en al het werk dat als organisatie is gedaan.We kunnen zeggen: wat gaat het goed in Pijnacker-Nootdorp.Wij zijn blij met de voorliggende sluitende begroting.We hebben het tij mee om zo te zeggen en kunnen voorstellen doen voor nieuw beleid.Investeren in de samenleving -en zelfs meer- een solide basis voor een  volgende raadsperiode.Een aantal zaken kunnen we met het voordeel bekostigen en misschien  een stukje lasten verlichting voor de burger…?Let echter op, zoals ook onze minister van Financiën Wopke Hoekstra(CDA) in een interview over de situatie in Nederland zei:"het gaat nu goed(met Nederland), maar het kan zo weer anders zijn”.Goed dat is Nederland, maar geld ook een gemeente.Er kunnen zo weer tegenslagen en onzekerheden zijn…Gaan we dan somberen? Nee, regeren is vooruit zien.We tellen onze zegeningen die ons moed geven verder te gaan!De Kadernota met haar ‘’verkeerslichtenmodel’’ geeft duidelijk aan wat we hebben gedaan en wat we er voor gaan doen.In die zin blijven we kleuren- waar we al jong mee zijn begonnen- en wat is daar mis mee..?Bij actualisatie meerjarenperspectief (3) zien we dat, v.w.b. de algemene uitkering, de wijzigingen beperkt zijn. Dat is wel eens anders geweest. Onder het kopje “Autonome ontwikkelingen’’ doet het wat vreemd aan dat in het kader van de wet op de lijkbezorging de loonkosten hoger uit vallen en dat (antwoord) door een mistelling…Mooi is  bij ‘’Actualisatie’’ de praktijkondersteuners voor de  huisartsen!Meer zou te noemen zijn het is echter allemaal na te lezen.Dan: nieuw beleid.Wij kunnen ons wel vinden in de meeste voorstellenGraag onderstrepen wij o.a.’’ investeren in het groen’’ dit gezien het nieuws rondom eikenprocessierups, berenklauw, ziek groen ed. Het gaat toch om onze veiligheid en gezondheid.Hoe investeren we zonder nieuwe problemen letterlijk en figuurlijk op de hals te halen…Kwaliteit dat is het. Daarbij denken we ook aan veiligheid, duurzaamheid en de inrichting van ons Raadhuisplein.Dan de afweging voor vanavond!Afgelopen week buitelde de een na de andere motie of amendement over ons heen. Het wordt een boeiende avond…Lastenverlichting: afschaffing hondenbelasting en/of verlaging OZB. ..??De standpunten van ChristenUnie/SGP  staan nog niet op Telstar-online.Hondenbelasting wordt hier en daar afgeschaft als zijnde achterhaald. Daar tegenover zijn er gemeenten die zelfs verhogen. Je kan hier veel over discussiëren. Is het niet een signaal voor de vervuiler die betaald…?Wie merkt de OZB-verlaging? Wel meerderen dan bij afschaffing hondenbelasting.Wat is wijsheid…?Moeten we er nu  zoveel tijd aan besteden of het nog eens meenemen?Kortom: eigenlijk hebben we ook een beetje een luxe probleem, toch?Gaan we dan kijken naar zaken waar mensen echt mee worden geholpen? Spreekt ons erg aan op zich! Echter blijkt ook lastig, omdat daar vaak via maatwerk al het nodige mogelijk is binnen onze gemeente…(parkeerkaart invaliden bv.)Naast dat het gaat goed in Pijnacker- Nootdorp, zakelijk gezien is er nog veel wat mensen bezig houd in al hun sores (Hebreeuws).Er zijn relatie, sociale, psychische en  communicatieve problemen.Via allerlei wegen komt dat gelukkig wel daar waar het wezen moet, maar toch! Daarbij zouden we ons vroeger moeten realiseren, waar het allemaal te laat voor is.Ik ga nog even terug naar onze minister, Wopke Hoekstra die John F. Kennedey aanhaalde uit  1961.Ik citeer: "hier op aarde moet het werk van God ook ons werk zijn”.Ddaarmee parafraseerde hij een gedeelte uit het  Bijbelboek Jesaja. Zit overigens in de lijn wat wij hier in Nederland gelukkig nog kennen bij wetgeving, als de Koning wordt genoemd als zijnde "te regeren bij de gratie Gods" (dat is de genade van God).Dat is het! Dat rentmeesterschap wat we hebben ontvangen.Het besef dat we de dingen  zo mogen doen in afhankelijkheid en verantwoordelijkheid voor hen waar we mee samen leven geeft voldoeningCock Weerheim   (Fractie ChristenUnie/SGP), juli 2019Op de pagina 'Standpunten ... > Algemene beschouwingen' zijn alle Algemene Beschouwingen van de fractie te lezen.

De projectorganisatie van het herindelingstraject breidt zich regelmatig verder uit, om stapsgewijs met elkaar te bouwen aan onze nieuwe gemeente Eemsdelta. In deze rubriek 'Update werkgroepen' doen we daar verslag van.

Werkgroep Financiën begonnenOp donderdag 13 juni heeft de Werkgroep Financiën een startbijeenkomst georganiseerd voor alle collega's van financieel beheer en beleid die een rol hebben in het uitwerken van de diverse financiële werkplannen, die onder de vier thema's vallen. Een aantal collega's heeft daarvoor een plan van aanpak opgesteld. We hebben ervoor gekozen elke collega van financiën in het traject te betrekken. Ieder krijgt erin een rol.

Afstemming met Werkgroep Financiën van RaadsklankbordgroepOok hebben we als Werkgroep Financiën over een aantal onderdelen afstemming gehad met de Werkgroep Financiën van Raadsklankbordgroep. Hierin zitten vanuit elke gemeenteraad twee vertegenwoordigers. Deze groep staat onder leiding van Tineke Kramer, griffier van de gemeenteraad van Appingedam en van de Raadsklankbordgroep.We trekken gezamenlijk op met de raad. In juni is met de Raadsklankbordgroep gesproken over de toekomstige financiële verordening, opzet van de toekomstige begroting en de harmonisatie van de belastingen.

De hele nieuwsbrief nummer 9 vindt u hieronder in de bijlage.

In de jaarcyclus van budgetteren en controleren zijn vier onderdelen opgenomen. Namelijk de Kadernota in het voorjaar (instructies voor de begroting), de Begroting voor het volgende jaar (in november), de 1e (juni) en 2e (oktober) bestuursrapportage als een tussenstand en uiteindelijk de programmarekening (voorjaar, terugkijkend op het voorgaande jaar). In de raad van 27 juni werd de programmarekening (of jaarrekening) van 2018 besproken.

Het is toch wel bijzonder dat we als De Ronde Venen opnieuw met een forse winst het jaar kunnen afsluiten. En daar waar veel gemeenten worstelen met het droog houden van de financiën, met name in het sociaal domein, blijkt dat bij ons gelukkig nog mee te vallen. Sommigen zullen dat goed bestuur noemen, anderen noemen dat mazzel. In onze kringen spreken we dan van een (wellicht onverdiende) gezegende gemeente.

We sluiten het jaar af met een resultaat van bijna 2,7 miljoen euro en we zien de algemene reserve oploopt naar 23 en een half miljoen. Dat is veel geld, maar dat zullen we in de komende jaren nodig hebben. De structurele lasten stijgen onder andere door de methodiek van afschrijven op investeringen, we hebben nog een aantal grote investeringen in de planning (denk aan de wegen en aan de oplossing voor het gemeentehuis) en de incidentele inkomsten drogen rond 2021 op (einde aan woningbouwprojecten en einde aan de precario). Daarnaast hebben we nog een aantal onzekerheden zoals de kosten met betrekking tot duurzaamheid en de ontwikkelingen in het sociaal domein. En een wensenlijstje wat de woningproblematiek betreft.

Het is dus goed dat we als raad gaan nadenken over een lange termijn strategie om de financiën niet alleen de komende 3 of 4 jaar, maar ook op langere termijn gezond te houden. De ChristenUnie-SGP zal daar uiteraard van harte haar steentje aan bijdragen.

Voetnoot: bij de behandeling van de kadernota is met onze steun al besloten tot een raadswerkgroep voor de lange termijnfinanciën.

Hieronder leest u de bijdrage van Rene Speksnijder tijdens de Gemeenteraad van 28-5-2019 over de Verklaring van geen bedenkingen Windpark Goyerbrug: Voorzitter, collega raadsleden, belangstellenden, In de afgelopen weken en maanden hebben we het al vaak gehad over het Windpark Goyerbrug. Het windpark houdt veel gemoederen bezig. Presentaties, informatieavonden, RTG’s, er is onnoemelijk veel informatie gedeeld en uitgewisseld. En steeds ging het bijna uitsluitend over inhoudelijke zaken, de procedures, de technische details, de bezwaren, het draagvlak. En natuurlijk, dat is heel belangrijk en dat moet ook en ik zal straks ook wel iets zeggen over het draagvlak. Maar voorzitter, vanavond wil ik graag ook duidelijk maken waar onze motivatie of zo u wilt, onze overtuiging vandaan komt op grond waarvan wij tot instemming met dit raadsvoorstel komen. Waarom doen we dit eigenlijk en waar staan we als ChristenUnie voor? Deze vragen hebben voor ons alles te maken met onze visie op de aarde en hoe we met die aarde om dienen te gaan. Wij geloven dat de aarde waarop we wonen niet toevallig is ontstaan, maar dat daar een idee achter zit, namelijk van een scheppende God. En dat die schepping ook helemaal goed was, in perfecte harmonie. Echter, de wereldgeschiedenis heeft ook laten zien dat we als mensheid in staat zijn om er een behoorlijke puinhoop van te maken, niet alleen door wat we elkaar aandoen, maar ook hoe we met de schepping omgaan in de zin van uitbuiting, uitputting en vervuiling. En wij geloven dat diezelfde God die aan het begin stond, uiteindelijk ook deze aarde volkomen zal herstellen en vernieuwen. En dat maakt ons niet onverschillig, maar zet ons juist aan het werk om te doen wat we kunnen doen. Het vraagt om actie in het hier en nu. Wereldwijd hebben we het dan bijvoorbeeld over het klimaatakkoord van Parijs. En daarvan afgeleid werken we ook aan de Nederlandse variant, met onder andere als doelstelling om onze CO2-uitstoot in 2030 gehalveerd te hebben. En als je verder inzoomt, dan kom je uiteindelijk in Houten terecht waarin we als raad al eerder de ambitie hebben uitgesproken om in 2040 energieneutraal te zijn. Maar daarvoor hebben we nog een hele weg te gaan, het is nog maar iets meer dan 20 jaar tot 2040 en we zitten nu op ongeveer 5% duurzaam opgewekte energie. Vandaar ook de keuze om in het geheel aan maatregelen ook te kiezen voor een tweede windmolenpark in Houten. Nu blijkt dat de aanvraag aan alle wettelijke toetsingscriteria voldoet, blijft de vraag: hoe zit het nu met het draagvlak? “Aantoonbaar draagvlak onder direct omwonenden is daarbij voor ons erg belangrijk”, zo hebben we vastgelegd in het coalitieakkoord. In de afgelopen periode heeft de initiatiefnemer ontzettend veel geïnvesteerd in het creëren van draagvlak. En ook de gemeente zelf heeft heel veel gedaan om met omwonenden in gesprek te gaan, niet alleen om informatie te geven maar ook actief te luisteren en suggesties op te pikken. Waar heeft dit alles toe geleid? De ondernemer heeft met 2/3 van de direct omwonenden, 10 van de 15, overeenkomsten afgesloten. Deze mensen zijn daarmee niet automatisch enthousiaste pleitbezorgers van het windpark geworden, maar zij geven daarmee wel aan dat zij zich in voldoende mate gecompenseerd voelen voor de ingreep in hun directe leefomgeving. Daarnaast is en wordt veel geïnvesteerd in het financieel kunnen participeren in de opbrengsten van het windpark door omwonenden. En waar dat nog beter kan, prima. Ik wil nog even de reactie van de wethouder horen, maar wij kunnen ons wel vinden in de motie van het CDA om de compensatie voor de omwonenden in de afstand van 500-1000 meter nog verder aan te scherpen. Voorzitter, wij realiseren ons terdege dat niet alle omwonenden blij zijn met de komst van een windpark in hun directe leefomgeving. En ook dat met alle gesprekken, informatie-uitwisselingen en compensaties niet alle zorgen omtrent overlast weggenomen zijn. Maar alles afwegende, zeker ook met wat ik net opmerkte over de groep van direct omwonenden, vinden wij het realiseren van het Windpark bij de Goyerbrug op basis van het plan dat er nu ligt, een goede en verantwoorde keuze. En daarom stemmen wij ook in met het voorstel om een ontwerp-verklaring van geen bezwaar af te geven.

Timeline Photos

Wie kan ons helpen?? Voor het volgende politieke café van 13 juni willen we graag als promotie een kort filmpje maken over het onderwerp woningbouw. Is er iemand die verstand heeft van filmen en editen die ons kan helpen met het maken? Laat hieronder een bericht achter en dan nemen we contact met je op! Alvast bedankt.