Poliflw

Het is deze week weer de beurt aan ons burgerraadslid Marcel Heesakkers om zijn column in te leveren bij de Weblog van Helmond en weekblad De Loop. Dit keer over de vragen die zijn ontstaan nadat we hoorden dat Boscotondo is verkocht. Is het budgetneutraal bouwen van het nieuwe Huis voor de Stad nog altijd net zo realistisch? *** Boscotondo verkocht, wat nu? Ondanks de aanhoudende coronacrisis, zal er vorige week toch gejuicht zijn bij het college in ’t Cour. Want Boscotondo is verkocht voor ruim 2,1 miljoen euro. En dat geeft het college financiële ruimte voor het nieuwe ‘Huis voor de stad’. Maar in dezelfde brief (pdf) van college aan gemeenteraad staat dat er wel sprake is van een financieel verschil van 500.000 euro. Betekent dit dat we te maken hebben met de eerste vage tekenen van een tekort op het budget voor het nieuw te bouwen stadhuis? Kan het allemaal nog steeds budgetneutraal nu we meteen een gat hebben van een half miljoen? Gaat deze eerste financiële tegenvaller meteen zorgen voor concessies aan de bestaande plannen? Gaan de werkplekken van onze ambtenaren er nu wat minder uitzien? Want wij zouden toch niet willen dat er vanwege het vasthouden aan het budgetneutrale bouwen vervolgens op andere zaken beknibbeld wordt. Budgetneutraal is natuurlijk een relatief begrip. De eerder gepresenteerde plannen voor het nieuwe ‘Huis voor de stad’ zien er prima uit. Daar schort het helemaal niet aan. Maar laten we hopen dat er nog altijd heel goed gelet wordt op de financiën, en dat het college met tegenvallers zoals het half miljoen, geen concessies gaat doen aan de werkplekken van onze ambtenaren. Want zij moeten op een toekomstbestendige plek kunnen werken, die voldoet aan alle eisen van nu. Als CDA hebben wij vaak gevraagd naar wat het college hoopte te krijgen voor Boscotondo, zodat we de rekensom voor het project van ‘Huis voor de stad’ zelf konden maken. Maar een exact bedrag of zelfs een voorzichtige schatting is ons nooit gegeven. En ook rondom de procesgang hebben wij vaak onze kritiek geuit. Wij zouden zelf liever eerst een kostenplaatje maken, voordat we überhaupt zouden overgaan op verkoop van bestaande gebouwen. Zoals je dat thuis ook zou doen bij een grote aankoop van een huis of een auto. Dat is toch een stuk logischer dan gewoon zeggen dat het hoe dan ook kostenneutraal gaat zijn, maar er geen berekening op loslaten? We blijven het goed in de gaten houden. Meer kunnen we niet doen. Ja, één ding kunnen we natuurlijk nog wel doen: Wij wensen de Helmondse koper van Boscotondo, Hoffman-groep, heel veel succes voor de toekomst! Dat de broedplaats voor bedrijvigheid ook echt die mooie broedplaats gaat zijn, waar wij als Helmonders trots op kunnen zijn.

Het is deze week weer de beurt aan ons burgerraadslid Marcel Heesakkers om zijn column in te leveren bij de Weblog van Helmond en weekblad De Loop. Dit keer over de vragen die zijn ontstaan nadat we hoorden dat Boscotondo is verkocht. Is het budgetneutraal bouwen van het nieuwe Huis voor de Stad nog altijd net zo realistisch? *** Boscotondo verkocht, wat nu? Ondanks de aanhoudende coronacrisis, zal er vorige week toch gejuicht zijn bij het college in ’t Cour. Want Boscotondo is verkocht voor ruim 2,1 miljoen euro. En dat geeft het college financiële ruimte voor het nieuwe ‘Huis voor de stad’. Maar in dezelfde brief (pdf) van college aan gemeenteraad staat dat er wel sprake is van een financieel verschil van 500.000 euro. Betekent dit dat we te maken hebben met de eerste vage tekenen van een tekort op het budget voor het nieuw te bouwen stadhuis? Kan het allemaal nog steeds budgetneutraal nu we meteen een gat hebben van een half miljoen? Gaat deze eerste financiële tegenvaller meteen zorgen voor concessies aan de bestaande plannen? Gaan de werkplekken van onze ambtenaren er nu wat minder uitzien? Want wij zouden toch niet willen dat er vanwege het vasthouden aan het budgetneutrale bouwen vervolgens op andere zaken beknibbeld wordt. Budgetneutraal is natuurlijk een relatief begrip. De eerder gepresenteerde plannen voor het nieuwe ‘Huis voor de stad’ zien er prima uit. Daar schort het helemaal niet aan. Maar laten we hopen dat er nog altijd heel goed gelet wordt op de financiën, en dat het college met tegenvallers zoals het half miljoen, geen concessies gaat doen aan de werkplekken van onze ambtenaren. Want zij moeten op een toekomstbestendige plek kunnen werken, die voldoet aan alle eisen van nu. Als CDA hebben wij vaak gevraagd naar wat het college hoopte te krijgen voor Boscotondo, zodat we de rekensom voor het project van ‘Huis voor de stad’ zelf konden maken. Maar een exact bedrag of zelfs een voorzichtige schatting is ons nooit gegeven. En ook rondom de procesgang hebben wij vaak onze kritiek geuit. Wij zouden zelf liever eerst een kostenplaatje maken, voordat we überhaupt zouden overgaan op verkoop van bestaande gebouwen. Zoals je dat thuis ook zou doen bij een grote aankoop van een huis of een auto. Dat is toch een stuk logischer dan gewoon zeggen dat het hoe dan ook kostenneutraal gaat zijn, maar er geen berekening op loslaten? We blijven het goed in de gaten houden. Meer kunnen we niet doen. Ja, één ding kunnen we natuurlijk nog wel doen: Wij wensen de Helmondse koper van Boscotondo, Hoffman-groep, heel veel succes voor de toekomst! Dat de broedplaats voor bedrijvigheid ook echt die mooie broedplaats gaat zijn, waar wij als Helmonders trots op kunnen zijn.

Er moet een eind komen aan de wurgkredieten bij postorderbedrijven zoals Wehkamp. Dat voorstel doet SP-Kamerlid Jasper van Dijk: ‘Als je een lening afsluit moet je die terugbetalen, dat is logisch. Het probleem bij de postorderbedrijven is dat ze van kredietverlening een verdienmodel hebben gemaakt met torenhoge rentes. Daar moeten we vanaf.’

Van Dijk doet zijn voorstel onder andere naar aanleiding van de reportage van Jeroen van Bergeijk in de Volkskrant van 15 februari. Hij werkte undercover als medewerker bij het callcenter van Wehkamp en onthulde dat het bedrijf mensen genadeloos in de schulden stort, er wordt immers goed op verdiend. Van Dijk: ‘Deze bedrijven mogen maar liefst 14 procent rente vragen, idioot als je bedenkt dat de rente op sparen nul procent is. Ik stel voor om het maximum met tien procent te verlagen naar vier procent.’

In Nederland hebben 600.000 mensen te maken met problematische schulden. 125.000 mensen hebben een betalingsachterstand bij zogenaamde verzendhuizen als Wehkamp en Otto. Minister Hoekstra van Financiën komt niet verder dan dreigementen als het gaat om de hoge rentes. Van Dijk verwacht een Kamermeerderheid te krijgen voor zijn voorstel.

Dat is namelijk al het geval als u bent aangesloten bij één van de Nationale Goede Doelen Loterijen; de Nationale Postcode Loterij, de BankGiroLoterij of de VriendenLoterij. Per jaar gaat er ruim €500 miljoen naar in totaal meer dan 100 ontvangende partijen. Daar zitten clubs bij die absoluut niet uw belangen dienen.

Activistische organisatiesZo heeft Urgenda al €8,3 miljoen mogen opstrijken. Voor dat geld is de organisatie hard gaan vechten om via de rechter af te dwingen dat de uitstoot van broeikasgassen met tenminste 25% verminderd moet worden in 2020. Als u uw portemonnee trekt om die warmtepomp te kopen, dan weet u wie u daarvoor mag bedanken.

VluchtelingenWerk kreeg over de laatste 30 jaar maar liefst €295 miljoen. Meer dan de helft van hun operationele budget krijgen ze van uw geld. Daardoor is een asielindustrie ontstaan die baat heeft bij het op grote schaal binnenhalen van vluchtelingen. Om onder meer dat tempo van massa-immigratie nog wat te versnellen, ging een bedrag van €377,5 miljoen naar Artsen zonder Grenzen, een partij die haar hand niet omdraait voor het opzetten van een veerdienst tussen Afrika en Europa.

Ook Oxfam Novib mocht zich verheugen op €404,3 miljoen. Het is te hopen dat het dit keer niet opgaat aan seksfeestjes met kindprostituees, na een dag van noeste arbeid om onrechtvaardigheid in de wereld aan te pakken. Nauw verbonden daaraan is de Clinton Foundation, die €31,4 miljoen kreeg. Deze steenrijke stichting, onder bezielende leiding van Bill en Hillary Clinton, heeft te maken met een leegloop van donateurs doordat er sterke verdenkingen zijn dat dit een pay-to-play vehikel is voor de verrijking van voornoemd echtpaar.

Greenpeace kreeg €70,7 miljoen. Zouden ze hiervan nog wat delen met Extinction Rebellion, een organisatie die oproept het overtreden van de wet zelfs tot een revolutie waarin 'sommige mensen zouden kunnen sterven'? En hoe zit het met Human Rights Watch, goed voor €13,6 miljoen, een enthousiast ondersteuner van de anti-Israël Boycot, Divest and Sanctions (BDS) campagne? De voorheen redelijke organisatie Amnesty International (€90,7 miljoen) houdt zich nu vooral bezig met progressieve stokpaardjes zoals LHBT en migranten.

Zelfs in uw eigen huiskamer wordt u geraakt door het bestedingspatroon van de Nationale Postcode Loterij. Wakker Dier (€3,9 miljoen) wakkert uw schuldgevoel over het eten van vlees aan. De Dierenbescherming (€43 miljoen) voert actief campagne om vlees uit te bannen. Milieudefensie (€35,8 miljoen) doet niets liever dan u uw auto uitjagen. 

Activisme bedrijvenDe Nationale Goede Doelen Loterijen maken structureel ongelukkige of bewust kwaadaardige keuzes in het kiezen van hun goede doelen. Geld geven aan goede doelen is iets wat menig Nederlander aan het hart gaat. Natuurlijk wil iedereen mensen helpen die het hard nodig hebben. Niemand heeft een hart van steen en het steunen van goede doelen hoort bij onze cultuur.

Des te wranger dat een dergelijk nobel sentiment misbruikt wordt om politiek te bedrijven. Het is hoog tijd dat de selectie van goede doelen wordt gedepolitiseerd. Het loterijgeld van de Nederlandse burgers is niet bedoeld om activisme mee te bedrijven. Help mensen die het nodig hebben, maak mensen blij. 

Hoe anders is het te verklaren dat het schrijfsel 'Het water komt' van onheilsprofeet Rutger Bregman wordt gesponsord door de Nationale Postcode Loterij? Bregman is een notoir activist en klimaatalarmist die met zijn recente werk een feitenvrij relaas heeft gepubliceerd. Wat heeft de Postcode Loterij met dit activistische materiaal te schaften?

Geen goede dealMocht u los van de steun aan activistische doelen denken dat de Postcode Loterij nog steeds een goede deal voor u is, rekent u dan even mee.

De Nationale Postcode Loterij ontving in 2018 ruim één miljard euro aan inkomsten. Daarvan werd €500 miljoen (50%) besteed aan goede doelen. Het gigantische bedrag van €200 miljoen (20%) ging op aan de organisatie en verkoopkosten. Directeur Poelmann mocht zelf een riant salaris van €240.000 per jaar opstrijken. Door slim inkopen en giften kon weliswaar de gevoelswaarde van de prijzen opgedreven worden, maar in essentie gaat nog steeds maar 30% van de inkomsten terug naar de kopers van de loten.

Stelt u zich eens voor dat u een loterij met tien vrienden organiseert. U brengt met zijn allen €100 bij elkaar. Eén van de vrienden, de organisator, geeft aan dat hij helaas €20 aan administratiekosten in rekening moet brengen. €50 gaat naar lokale goede doelen, waaronder het inbrekersgilde, de lokale knokploeg en de activist die eindeloos procedures voert, gewoon omdat het kan. Met een toss-up wordt de winnaar bepaald en die gaat met slechts €30 – en een croissantje van het lokale bakkertje, die het wel een sympathiek initiatief vindt – naar huis. Klinkt dit u als een goede deal?

Dit is wel wat u krijgt als u deelneemt aan de postcode loterij. In scherpe tegenstelling, keerde de Staatsloterij maar liefst 66% uit in 2018, oftewel €66 in het voorbeeld hierboven. Als u de beste kansen wilt hebben, kunt u veel beter daaraan deelnemen. Mocht u na het lezen van dit artikel uw lidmaatschap van de Postcode Loterij willen opzeggen, dan kan dat via hun website.

Sir Roger Scruton (1944-2020)

I remember so vividly waking up one morning, having stayed the night at Roger and Sophie's farm in Wiltshire, entering the drawing room quite early - it must have been around seven - and seeing Roger reading in deep concentration with a back as straight as an arrow. To me, this devoted posture - typical of him - symbolised the humbleness of his character. No matter how much success he had or how praised he was, he never forgot the importance of study.

The day before, we had discussed my Ph.D., of which he was the supervisor, while driving through the English countryside. And although Roger was fabulous in his argumentations along the way, he never ceased to indicate the porches and façades and chapels we passed, he kept making the connection with T.S. Eliot's poems and local heroes and forgotten luminaries. The purpose of all of this being that ultimately, intellectual rigour could never quite suffice in making the point - which was to him, in the last instance, an aesthetic one. What he seemed to mean was that I could only understand the ultimate argument for - in this case - the nation-state by understanding the feeling of home. And beauty, poetry, religious rituals were the key to that. Reversely, this was precisely why political concepts such as the nation-state were under threat in the modern era: because our aesthetic sensibilities were fading. He concluded the tutorial with the statement that 'conservatism is the philosophy of love'. Love for what exists around you, for human limitations: and for the home which is under threat from modern, atomized - and indeed loveless - society.

Roger, of course, famously tried to reconstruct that home in his Wiltshire farmhouse, and the Sunday Hill Farm was indeed a place of unique tranquility and peace. Yet it was also a place where very hard work was done, and to me, both of these elements came together at that quiet, tender moment at seven o’clock in the morning. To be a conservative in the modern era means constantly to battle to reclaim the home. It requires a very straight back - as indeed Roger has experienced throughout his much-contested intellectual life. But his fight to reclaim and restore was ultimately about a renewed sense of belonging - and thus about selflessness and, indeed, humility. Roger managed to embody all of this. I am deeply grateful for everything he has given us. May we all keep our backs as straight as he did. And may his spirit live on forever.

Lees hier het langere, Nederlandstalige artikel dat Thierry Baudet schreef als afscheid aan Roger Scruton: https://www.nrc.nl/nieuws/2020/01/13/roger-scruton-mijn-leermeester-op-zoek-naar-het-verloren-thuis-a3986651

Er moeten meer maatregelen worden genomen tegen plofkraken, vindt Kavish Partiman. De fractievoorzitter vraagt de gemeente paaltjes te plaatsen bij de pinautomaten om het risico op plofkraken te verkleinen. De CDA’er betreurt het recente bericht dat geldautomaten ’s nachts worden afgesloten om het risico op plofkraken te verkleinen en ziet graag maatregelen die voor een oplossing kunnen zorgen tegen de plofkraken, zoals het neerzetten van paaltjes bij de pinautomaten. “Ik hoop dat die paaltjes de kans op een plofkraak verder verminderen”, meldt Partiman. Partiman zet zich in voor de veiligheid van de bewoners van onze stad. Het CDA Den Haag is van mening dat bewoners die boven een pinautomaat niets te vrezen moeten hebben en vraagt daarom ook bij het plaatsen van paaltjes prioriteit te geven aan geldautomaten die in een appartementencomplex zijn gevestigd. Ook vindt de fractie dat consumenten die geld willen pinnen dit te allen tijde veilig moeten kunnen doen.

Er moeten meer maatregelen worden genomen tegen plofkraken, vindt Kavish Partiman. De fractievoorzitter vraagt de gemeente paaltjes te plaatsen bij de pinautomaten om het risico op plofkraken te verkleinen. De CDA’er betreurt het recente bericht dat geldautomaten ’s nachts worden afgesloten om het risico op plofkraken te verkleinen en ziet graag maatregelen die voor een oplossing kunnen zorgen tegen de plofkraken, zoals het neerzetten van paaltjes bij de pinautomaten. “Ik hoop dat die paaltjes de kans op een plofkraak verder verminderen”, meldt Partiman. Partiman zet zich in voor de veiligheid van de bewoners van onze stad. Het CDA Den Haag is van mening dat bewoners die boven een pinautomaat niets te vrezen moeten hebben en vraagt daarom ook bij het plaatsen van paaltjes prioriteit te geven aan geldautomaten die in een appartementencomplex zijn gevestigd. Ook vindt de fractie dat consumenten die geld willen pinnen dit te allen tijde veilig moeten kunnen doen.

Dagblad070.nl, woensdag 18 december 2019

De Haagse VVD wil dat het stadsbestuur gaat onderzoeken hoeveel plofkraken er in Den Haag zijn geweest en wat daar het risico van is voor omwonenden. De partij heeft schriftelijke vragen daarover aangekondigd. Ook wil ze dat het stadsbestuur gaat kijken hoe pinnen op een veiligere manier kan worden gefaciliteerd, de partij denkt daarbij aan pinautomaten in winkels en op het stadhuis. Frans de Graaf stelde in het radioprogramma Rob’s Tussendoortje op Den Haag FM voor om met ondernemers in gesprek gaat met de vraag of zij pinautomaten in hun winkel willen faciliteren. Maandag werd bekend dat het niet meer mogelijk is om buiten bij een automaat te pinnen tussen elf uur in de avond en zeven uur in de ochtend, dit om nachtelijke plofkraken tegen te gaan. Het is wat de VVD-er betreft aan de ondernemer zelf om te bepalen of die een pinautomaat wil, toch ziet De Graaf graag dat het stadsbestuur hierover in gesprek gaat met ondernemers.