Poliflw

Vandaag is de begroting van 2020 gepresenteerd. Volgens D66-fractievoorzitter Chantal Zeegers is het een begroting waarin met name op het gebied van de energietransitie concrete stappen worden genomen: “Met deze begroting maken we geld vrij voor concrete invulling van de energietransitie. Er liggen genoeg kansen en die gaan we verzilveren.”

Walstroom

Een van die kansen is het gebruik van walstroom, iets waar D66 zich al langere tijd voor inzet. Zeeschepen die in de haven liggen en hun motoren laten draaien produceren geluidsoverlast en stoten ook vieze rook uit. Het is mogelijk deze uitstoot te verminderen door de motoren uit te zetten en de schepen te voorzien van externe stroom.

Zeegers wil schepen die in Rotterdam aanmeren stimuleren om walstroom te gebruiken: “Momenteel is er geen infrastructuur voor walstroom. Hierdoor zijn schepen genoodzaakt om hun generatoren te laten draaien. Dit zorgt voor sterke luchtvervuiling in de stad en geluidsoverlast bij omwonenden. Hier willen we wat aan doen.”

Ondernemers

Het halen van de duurzaamheidsdoelstellingen kan de gemeente niet alleen. Daarom is Zeegers trots dat we met deze begroting ook investeren in het Rotterdams ondernemerschap: “Mooi dat we samen met heel veel Rotterdamse ondernemers aan de slag gaan voor de energietransitie. Dit doen we onder andere door het stimuleren van innovatie, het creëren van voldoende aantrekkelijke vestigingslocaties en het aantrekken van investerend vermogen. Dat is de kracht: anderen stimuleren, niet alles zelf willen doen.”

Lokale initiatieven

Naast ondernemers stimuleert het college met de begroting ook duurzame lokale initiatieven in de stad. “We willen het aantal initiatieven onder Rotterdammers en bedrijven vergroten. Dat gaan we doen door de kennis te vergroten, ondersteuning te bieden en financiën toegankelijker te maken voor de mensen die dat nodig hebben” aldus Zeegers.

Dat gebeurt onder andere door het stimuleren van energiecoöperaties, waarmee wordt ingezet op het activeren, informeren en ondersteunen van duurzame lokale (bewoners)initiatieven. Het mogelijk maken van deze bottom-up beweging is volgens Zeegers een essentieel onderdeel van de energietransitie: “We streven naar het oprichten van tenminste 10 nieuwe coöperaties rond zon, wind en warmte en ondersteunen bestaande coöperaties bij het nemen van verdere stappen. We helpen met het geven van advies en beperkte subsidies en financiering.”

Daarnaast gaat het college met het Energietransitiefonds inzetten op revolverende middelen. Het idee van een dit fonds is dat opbrengsten – zoals rente, afgeloste leningen, dividend en bijvoorbeeld geld uit de verkoop van aandelen – terugvloeien naar het fonds, waardoor het geld nog een keer ingezet kan worden voor het financieren van andere projecten. “Met dit fonds gaan we flink inzetten op het financieel ondersteunen van lokale bottom-up initiatieven en innovatie in de stad, zowel van burgers als bedrijven” aldus Zeegers.

Het bericht Begroting 2020: Daadkracht op het gebied van duurzaamheid verscheen eerst op Rotterdam.

De gemeenteraadsfractie van de Partij voor de Dieren in Rotterdam heeft schriftelijke vragen gesteld aan het college van burgemeester en wethouders over de rol van het Havenbedrijf Rotterdam in de energietransitie die de stad wil inzetten. Aanleiding voor onze schriftelijke vragen is de doorlopende ontkenning van zowel het Havenbedrijf Rotterdam als de wethouder verantwoordelijk voor de haven dat het Havenbedrijf Rotterdam een cruciale rol speelt om de Rotterdamse doelstelling ten aanzien van terugdringing van CO2 te behalen. Want Rotterdam heeft een nog zwaardere opgave dan veel andere gemeenten in Nederland. Waar de CO2-uitstoot in het land tussen 1990 en 2016 nagenoeg gelijk is gebleven, is die in Rotterdam in deze periode flink gestegen. Die stijging leidt ertoe dat het Rotterdamse doel de CO2-uitstoot in 2030 met 49 procent terug te dringen ten opzichte van 1990, zich vertaalt in terugdringing van met liefst 65 (!) procent in 2030 ten opzichte van 2016 - de meest recente cijfers waar stad en land mee kunnen worden vergeleken. Wij hebben reeds eerder met een amendement getracht het CO2-reductiedoel van 65 procent als zodanig te verwoorden in beleidsnota's van de gemeente Rotterdam, helaas zonder het gewenste resultaat. De urgentie nu eindelijk iets te gaan doen in Rotterdam is er niet minder om. Maar de directeur van het Havenbedrijf Rotterdam lijkt die urgentie nog altijd niet in te zien. De directeur heeft gesteld dat elke Rotterdamse maatregel bovenop landelijk beleid "ongepast, ongewenst en onhaalbaar" is. En daar wringt de schoen. Want zonder aanvullende Rotterdamse maatregelen om de landelijke uitstoot terug te dringen, gaan we het Rotterdamse CO2-reductiedoel simpelweg niet halen. Wij vinden dat het Havenbedrijf Rotterdam zich moet committeren aan Rotterdams beleid, en wel onmiddellijk. Want klimaatverandering wacht niet. De wethouder verantwoordelijk voor de haven zit er primair voor de belangen van het Havenbedrijf Rotterdam en de bedrijven in de Rotterdamse haven. Dit terwijl het college van burgemeester en wethouders ook iemand heeft die verantwoordelijk is voor de energietransitie. Keer op keer blijkt dat het scheiden van de haven en de energietransitie een allesbehalve gelukkige keuze is. Om die reden hebben wij al eerder met een motie getracht de haven en de energietransitie bij een en dezelfde wethouder onder te brengen. Helaas is ook dit voorstel verworpen. Het college van burgemeester en wethouders vindt het allemaal wel best, lijkt het.

Al voor langere tijd zet D66 Rotterdam zich in voor walstroom in de haven van Rotterdam. Het is belangrijk dat zeeschepen die in Rotterdam aanmeren, worden gestimuleerd om walstroom te gebruiken. “Momenteel is er geen infrastructuur voor walstroom en wordt de stroom zelf oneerlijk belast. Hierdoor zijn schepen genoodzaakt om hun generatoren te laten draaien en dit zorgt voor sterke luchtvervuiling in de stad en geluidsoverlast bij omwonenden”, aldus fractievoorzitter Chantal Zeegers.

Daarom heeft D66 Rotterdam, in samenwerking met de PvdA, VVD, DENK en CDA, schriftelijke vragen ingediend onder de titel ‘Van wal naar schip’. Aanleiding voor de schriftelijke vragen is de eindrapportage Haalbaarheidsstudie Walstroom Calandkanaal die in april 2019 door Eneco, Heerema en de Port of Rotterdam is gepubliceerd. Het doel van het Walstroom Calandkanaal project is om de vloot van Heerema te elektrificeren en om deze aan walstroom aan te leggen wanneer aangemeerd in het Calandkanaal.

Een dergelijke walstroom aansluiting zou uniek zijn voor de offshore industrie. De haalbaarheidsstudie bood voldoende inzichten om vragen te stellen. Op dit moment is de levering van brandstof aan schepen niet energiebelasting plichtig, maar is de levering van elektriciteit aan schepen dat wel. Er is sprake van een ongelijk speelveld. Businesscases voor walstroom staan onder druk waardoor grootschalige uitrol wordt tegengehouden. Tevens is er een belangrijke rol weggelegd voor Stedin. De termijn waarop Stedin een netaansluiting aanlegt heeft gevolgen voor de planning en investeringen.

Tijdens het opstellen van de schriftelijke vragen werd Chantal de mogelijkheid geboden om op werkbezoek te gaan bij de Aegir, het diepwaterconstructieschip van Heerema. Op het werkbezoek leerde Chantal meer over de voortgang van het walstroom-project en de werking van het schip. Gelukkig hebben we ook de foto’s nog. De schriftelijke vragen ‘Tussen wal en schip’ liggen momenteel ter beantwoording bij het college van B&W.

Het bericht Tussen wal en schip verscheen eerst op Rotterdam.

Stop de bomenkap in de Rotterdamse Haven! Terwijl het college zegt zich zwaar in te willen zetten voor vergroening en verduurzaming woedt er in de haven een ware kaalslag, aldus onze fractievoorzitter Ruud in de Telegraaf. Er schijnen speciale afspraken te zijn gemaakt tussen gemeente en het Havenbedrijf. Dat lijkt ons oneerlijk en een heel slechte zaak! We hebben openbaarheid hierover gevraagd aan het college. 🌳🌳

Eerder deze maand sprak de gemeenteraad op initiatief van D66 over de mogelijke komst van een distributiecentrum op de groene trots van Rozenburg: de landtong. Bewoners waren niet op de hoogte van deze ontwikkeling en waren verbaasd over het gebrek aan informatie en participatie.

Ingrid van Wifferen vroeg daarom met steun van 50Plus, GroenLinks, CDA en PvdA hierover een debat aan met wethouder Kathmann.

Tijdens het debat kwam van Wifferen op voor de Rozenburgers:

“Rozenburgers kijken niet op van havens of fabrieken, maar wel van niet fatsoenlijk geïnformeerd worden over ontwikkelingen van hun enige groene plek”, citeerde D66 Rotterdam op twitter tijdens het debat.

Het feit dat zowel de bewoners als de gebiedscommissie zijn overvallen, getuigt volgens van Wifferen van weinig transparantie: “Op een piepkleine onduidelijke advertentie na is niets bekendgemaakt. Wij missen transparantie”.

Wethouder Barbara Kathmann reageerde door te zeggen dat de gemeenteraad de hand in eigen boezem moet steken wat betreft de komst van een distributiecentrum op de landtong bij Rozenburg: “Wij hebben in het bestemmingsplan afgesproken dat er industrie mag komen op dit deel van de landtong.” Het Havenbedrijf, dat grondeigenaar is van de landtong, ziet volgens de wethouder weinig andere plaatsen voor de komst van het bedrijf. “De ruimte is schaars.”

Rozenburgers zijn boos over het plan: ze vrezen dat de komst van het centrum het recreatiegebied ernstig zal aantasten.

Wethouder Kathmann beloofde de raad dat de Rozenburgers wel betrokken worden bij de verdere invulling van de plannen. Het Havenbedrijf belooft op zijn beurt ervoor te zorgen dat de vogels die nu in het gebied leven er kunnen blijven.

D66 zal de ontwikkelingen hiervan uiteraard in de gaten houden.

Het bericht Bouwen op de groene trots van Rozenburg? verscheen eerst op Rotterdam.

De gemeenteraadsfractie van de Partij voor de Dieren in Rotterdam heeft schriftelijke vragen gesteld aan het college van burgemeester en wethouders over de mogelijke exploitatie van de noordelijke vaarroute van zeeschepen. Deze vaarroute (officieel is de naam 'noordoostelijke doorvaart') wordt mogelijk als het ijs van de poolkappen smelt door toedoen van klimaatverandering. Wij vrezen dat het milieu en klimaat eronder lijden als de vaarroute rond de poolcirkel in gebruik wordt genomen. Onze insteek betreft de rol van het Havenbedrijf Rotterdam, dat voor zeventig procent in handen is van de gemeente Rotterdam. Wij willen dat de Rotterdamse haven schepen weigert die gebruik maken van de noordelijke vaarroute.  Klimaatverandering mag nooit lonen, want in zo'n geval hebben sommigen belang bij een stijging van de mondiale temperatuur. Maar ten minste één rederij heeft aangekondigd te willen onderzoeken of de noordelijke vaarroute op termijn geschikt kan worden om de zuidelijke alternatieven te vervangen. Dit kan alleen als klimaatverandering doorzet en de ijskap op de Noordpool smelt en dus kleiner wordt, waardoor de Noordelijke IJszee (die de Atlantische Oceaan verbindt met de Grote Oceaan) voor zeeschepen begaanbaar wordt. We moeten deze ontwikkeling niet toejuichen, laat staan mogelijk maken. Bij een smeltende ijskap moeten we direct overgaan tot actie om het smelten te doen stoppen. Wij vragen het college van burgemeester en wethouders of zij het met ons eens is dat klimaatverandering nooit mag lonen. Daarnaast willen wij weten of zij zich wil inspannen schepen te weren uit de Rotterdamse haven als zij klimaatverandering exploiteren door de ingebruikname van de noordelijke vaarroute. Een mogelijk alternatief is om de havengelden voor deze schepen te verhogen, zodat het financieel onaantrekkelijk wordt om de Rotterdamse haven aan te doen. Tot slot vragen wij aan het college van burgemeester en wethouders of zij beleid wil maken ten aanzien van duurzaamheid in de Rotterdamse haven dat verder gaat dan nationale en internationale wet- en regelgeving.  l  

De gemeenteraadsfractie van de Partij voor de Dieren in Rotterdam heeft schriftelijke vragen gesteld aan het college van burgemeester en wethouders over de nasleep van de olieramp met de Bow Jubail van afgelopen juni. De schade door de lek van zo'n 220 ton stookolie is al opgelopen tot tachtig miljoen euro en daarbovenop komen ook de kosten voor het schoonmaken van de oevers van de Nieuwe Waterweg en de Derde Petroleumhaven, waar het incident plaatsvond. Voorlopig heeft het Havenbedrijf Rotterdam - waar de gemeente Rotterdam en dus indirect alle Rotterdammers grootaandeelhouder van zijn - al dertig miljoen euro betaald aan reparatiekosten. De veroorzaker van de olieramp is het Noorse bedrijf Odfjell Management AS. Dit bedrijf heeft aangegeven niet voor alle schade te willen opdraaien maar zich te houden aan internationale afspraken die over dit soort zaken zijn gemaakt. Mocht Odfjell Management AS succesvol zijn in het verwijzen naar internationale afspraken, dan betekent dit dat zij niet volledig aansprakelijk kan worden gesteld voor de geleden schade en dat het Havenbedrijf Rotterdam deels financieel verantwoordelijk is voor afhandeling van de olieramp. Wij vinden dit een zeer slechte zaak. Immers, de vervuiler moet betalen.  In onze schriftelijke vragen roepen wij het college van burgemeester en wethouders op om nauwkeurig na te gaan wat de schade is van het incident met de Bow Jubail en of zij net als wij vindt dat de vervuiler moet betalen. Ook willen wij dat zij het Havenbedrijf Rotterdam bijstaat om alles op alles te zetten de volledige schade te verhalen op Odfjell Management AS. Elke euro aan gemeenschapsgeld die wordt besteed aan het opruimen van andermans vervuiling is er namelijk eentje te veel.   Foto: De Bow Jubail in de haven van Santos, Brazilië