Poliflw

Lied van der Lubbe, decennialang het gezicht van CDA Schagen, is op maandag 13 juli 2020 overleden. Van der Lubbe was van 1991 tot 2006 raadslid in de gemeente Schagen.Daarna nam zij nog frequent deel aan raadscommissies. Naast haar politieke loopbaan was zij actief in tal van Schager organisaties en nam deel aan een leeskring in Schagen waar zij zich thuis voelde. Helaas zijn haar ogen de laatste jaren achteruitgegaan wat een beperking werd. Lied was zeer belezen, een huis vol boeken waar ze geen afscheid van kon nemen en een liefhebber van klassieke muziek. Deze kwam je tegemoet als de voordeur openging. Ook presenteerde zij vele jaren het Schager Dictee. Maar ook dichten was haar niet vreemd. Aan het einde van elk politiek jaar kreeg zij het woord in de raadszaal en droeg zij een gedicht voor. Lied zat in het oprichtingsbestuur voor het Hospice wat zij samen met anderen van de grond gekregen, een van de hoogtepunten van haar. Zij heeft vele jaren meegewerkt in het Comité ’40-’45, met bijzondere interesse voor de viering van 4 mei en in de werkgroep Missie- en Ontwikkeling van de Christoforuskerk. Lied was een zeer markante persoonlijkheid met een vaak uitgesproken mening, maar ook met een groot sociaal hart. Een creatieve doorzetter die als zij iets wilde het ook voor elkaar kreeg. Binnen de raad altijd Vastberaden, Vasthouden en Verbindend. Haar overtuiging was ook dat wij SAMEN meer kunnen. Lied was ook een aantal jaren Bijzonder Ambtenaar Burgerlijke Stand (BABS), waar zij nog vele huwelijken mocht sluiten van oud-leerlingen en op die wijze het contact mee hield. Ze zag er altijd tiptop uit. Zij was Directeur van de Skavel, een school voor LHNO en LEAO, eerder met de hoofdvestiging in ’t Veld en een dependance in Schagen. Door haar inspanning en doorzettingsvermogen kwam de nieuwbouw in Schagen, met als eerste gebouw in Hoep Zuid, thans een deel van het Clusius. Van der Lubbe was zeer betrokken bij haar school en haar leerlingen, maar ook een beetje een directrice. Het woord directeur wilde ze beslist niet horen. Na het overlijden van haar Harry, waar ze veel van hield, trok ze zich privé steeds een beetje meer terug en was het moeilijk contact met haar te blijven houden. In 2006 kreeg Lied van der Lubbe een Koninklijke onderscheiding, Lid in de Orde van Oranje- Nassau. Lied van der Lubbe is 83 jaar geworden. CDA Schagen

CDA Schagen verenigt zich met nog 55 CDA en VVD afdelingen in een brandbrief aan het provinciebestuur van Noord-Holland. In de brief wordt geconcludeerd dat het bestuur de agrarische sector onterecht opzadelt met de lasten voor de extreem hoge ganzenpopulatie. In de brief doen zij een breed gedragen oproep om het besluit uit het coalitieakkoord te heroverwegen. Hierin zeggen zij dat bij de heroverweging samen met de verschillende partijen gezocht moet worden naar effectieve manieren om de ganzenpopulatie te verlagen. De verhoging van het eigen risico heeft een grote impact voor de sector. De argumentatie die wordt gebruikt door de provincie snijdt geen hout, daarbij wordt namelijk niet ingegaan op de extreem hoge schade door ganzen binnen Noord-Holland. Alleen in Friesland is de schade hoger. Daarnaast wordt de indruk gewekt dat agrariërs nu niet doen wat ze kunnen om de schade te voorkomen. Zo wordt geschreven: “Buiten het feit dat we dit een onterecht signaal vinden, is dit ook onwaarschijnlijk. Daarbij resulteert het verjagen van de ganzen vooral meer ganzen bij de buurman, de schade voor Noord-Holland blijft dus gelijk.” Naast de financiële schade voor de agrariërs is de hoge ganzen populatie ook slecht voor natuurgebieden, waterkwaliteit en andere soorten vogels. Verder gaat dit nieuwe besluit in tegen eerdere beloftes van de provincie om de schade te compenseren totdat het niveau van de ganzenpopulatie terug is op dat van 2005. Het is eerlijker om het eigen risico of een andere vorm van tegemoetkoming van de schade pas in te voeren op het moment dat het niveau daadwerkelijk bereikt is. “Op die manier zorgt GS dat alle partijen op een constructieve wijze samen kunnen werken aan het terugdringen van de ganzenpopulatie. Zonder dat partijen hierin in een (financieel) onverenigd deel van rekening betalen”.

Nadat de eerste signalen over het huisartsentekort zich in 2018 aandienden, heeft de gemeente Schagen en vooral de stad Schagen hier nu ook mee te kampen. Een aantal huisartsenpraktijken heeft een tijdelijke stop van nieuwe patiënten gehad. Na wat rondvraag blijkt dat ook het hospice Schagen moeite heeft om een behandelend huisarts te vinden voor hun cliënten. Uit een landelijk onderzoek van instituut Nivel blijkt dat de werkdruk van huisartsen in Noord Holland Noord als een van de hoogste van heel Nederland word beschouwd. Kijkend naar de toekomstige cijfers zien we dat de druk op de huisartsen de komende jaren niet zal afnemen, dit komt onder meer door de groeiende groep mensen met dementie. De cijfers van Alzheimer NL laten zien dat de groep van mensen met dementie in de gemeente Schagen zich zal verdubbelen in 2040. Hierom is het zaak om zo snel mogelijk deze universitaire dependance naar de noordkop te krijgen zodat we grotere problemen voor kunnen zijn. CDA Schagen is optimistisch over het nieuws dat er een opleiding voor huisartsen word geopend in of vlak bij Den Helder. Hiermee zal de druk op huisartsen in de toekomst verlicht worden. Cijfers van Nivel laten zien dat huisartsen die de opleiding hebben afgerond, zich doorgaans vestigen in de regio waar zij hun opleiding genoten hebben. CDA Schagen pleit ervoor dat elke inwoner van onze mooie gemeente huisartsenzorg vlak bij huis moet kunnen vinden. Een andere goede ontwikkeling is het ketennetwerk Noordkop Gezond voor Elkaar, een samenwerking tussen 22 regionale organisaties waarin HKN Huisartsen een trekkersrol heeft. De organisaties vinden elkaar in de visie van Positieve Gezondheid. Machteld Huber introduceerde het concept positieve gezondheid in Nederland in 2012. In dit concept wordt gezondheid niet meer gezien als de af- of aanwezigheid van ziekte, maar als het vermogen van mensen om met de fysieke, emotionele en sociale levensuitdagingen om te gaan en zoveel mogelijk eigen regie te voeren. Door dit concept toe te passen zal de druk op de huisartsenzorg kunnen verminderen. Wat het CDA Schagen betreft is het nodig om op een vernieuwende manier naar gezondheid te kijken om zo de huidige uitdagingen waarvoor we gesteld worden het hoofd te kunnen bieden. Het CDA Schagen blijft de ontwikkelingen rondom deze tekorten volgen en waar nodig zullen wij vragen over de voortgang stellen.

Op 8 December 2018 organiseerde CDA-NH haar vergadering. CDA-NH Voorzitter Guido Oudekotte startte de vergadering met een overweging. Zijn tekst treft u hieronder aan: Naastenliefde, onze core-business. Iets wat mij niet loslaat is het vraagstuk van naastenliefde. In de huidige tijd waarin wij leven, staat namelijk een grote spanning op enerzijds het streven naar vrijheid en anderzijds de verbinding naar onze naaste. Daarin ligt een keuze. Kies ik voor mijzelf, of kies ik ook voor mijn naaste. Wie is mijn naaste, en hoe wil ik met hem omgaan? Wanneer ben ik bereid om een stukje van mijn eigen vrijheid op te geven voor een ander? Zelfs misschien wel volledig op te geven? Voor een eigen kind zeker. Dat is mij bij de geboorte van onze dochter op 9 november plotsklaps overduidelijk geworden. Ik bedoel, nu al zijn mijn vriendenuitjes tegenwoordig een uurtje samen squashen, en op zaterdag met de kids samen de auto wassen. Voor familie zijn we dus bereid onze vrijheid op te geven. Maar hoe ver gaan we daar in. Wat als u bijvoorbeeld geroepen wordt om zorg te leveren aan uw zieke man of vrouw. Of wat als je als kind je ouders moet verzorgen. Vinden we het dan net zo vanzelfsprekend om onze vrijheid op te offeren, te investeren in elkaar. Hoe ver rijkt onze naastenliefde. Voor uw buren? Voelt u zich aangedaan als de partner van uw collega ernstig ziek wordt? Of is het gedeelde leed tot vijf uur ͛s middags. Wat maakt iemand nu tot iemands naaste? Gaat het erom of je iemands naaste kan zijn, of gaat het erom dat je iemands naaste wil zijn. Kunnen of willen. Is daar naast een bewuste keuze nog iets iets voor nodig? Sympathie, dezelfde humor, enige betrokkenheid? Kunnen we bijvoorbeeld ook een totale vreemde als naaste zien? Of vereist het echt iets meer? Medelijden, gedeelde angst, gedeelde passie, een gevoel van gelijkheid? Gelijkwaardigheid. En dan een stapje verder. Hoe verhoudt zich dit vraagstuk over vrijheid en naastenliefde zich tot de onbesproken maar zichtbare diepe breuklijnen in onze samenleving. Naar mijn smaak zijn we te ver aan het doorschieten met ons liberale individualistische ‘ik’ denken. Het is niet meer ons Nederland, maar Mijn Nederland. Mijn rechten. Mijn mening. Mijn Nederland. Eens wereldberoemd om onze tolerantie en diplomatieke poldertalent. Misschien werden we wel gezien als de wereldse Haarlemmer smeerolie. Ons Nederland. Wel, dat Nederland zijn wel al lang niet meer. In de wereld staan we er inmiddels om bekend dat we de meest rechtse politicus van de wereld podium geven, in Europa staan we te boek als de steeds meer zeurende, kleindenkende luyden, en in Nederland kijken we vaak niet meer verder dan Mijn eigen mening. Ieder voor zich, en de staat, of ik bedoel God voor ons allen. Deze staat van samenleven verontrust mij, en ik maak me dan oprecht zorgen over de toekomst van onze dochter. Gaat het vrede en liefde kennen zoals wij als haar ouders haar zullen meegeven. Vrijheid van religie, zodat zij zelf haar goddelijke inspiratie vindt. Of zal zij gevoed worden met diep kwetsende woorden van haat. Meer of minder gelovigen. Meer of minder liefde, meer of minder naaste. Naaste liefde. Heb uw naaste lief als u zelve. Wat betekent dat nog in deze tijd. Heeft het nog betekenis voor u? Naastenliefde. Ik wil daarom afsluiten met een ode aan de liefde. Dat de liefde zich diep in onze harten mag nestelen, zodat we er altijd een beroep op kunnen doen als we voor de keuze staan tussen vrijheid of naastenliefde. 1 Korintiërs 13, De liefde Al zou ik alle talen van de wereld kunnen spreken, al zou ik de betoverende woorden van engelen machtig zijn, maar ik heb geen liefde, dan klink ik als valse muziek, een samenraapsel van onherkenbare tonen. En als ik de toekomst zou kunnen zien, en ik toegang zou hebben tot alle geheimen en alle kennis, en als ik al het geloof heb, zodat ik bergen kan verzetten, maar ik heb geen liefde, dan ben ik niets. En als ik al mijn bezittingen uitdeel, en als ik mijn lichaam overgeef voor het behalen van maximale roem, maar ik heb geen liefde, dan baat het mij niets. De liefde is geduldig, is zachtmoedig; de liefde is niet jaloers, de liefde is niet opzichtig, is niet verwaand, handelt niet oneerzaam, zoekt niet haar eigen belang, wordt niet verbitterd, rekent het kwade niet toe, verblijdt zich niet over de ongerechtigheid, maar verblijdt zich met de waarheid, alles verdraagt zij. Echt, liefde is echt. Is authentiek, werkelijk, bittere ernst, beslist, bestaanbaar, ECHT, inderdaad, serieus, ECHT. Alles gelooft zij. Alles hoopt zij. Alles verduurt zij. Naastenliefde is de core business van onze christendemocratie, en ik ben er dan ook waanzinnig trots op dat vandaag 180 van onze leden zich bereid hebben gevonden om als ambassadeurs via onze kandidatenlijsten dit geluid in Noord-Holland gaan laten horen.

Op 8 December 2018 organiseerde CDA-NH haar vergadering. CDA-NH Voorzitter Guido Oudekotte startte de vergadering met een overweging. Zijn tekst treft u hieronder aan: Naastenliefde, onze core-business. Iets wat mij niet loslaat is het vraagstuk van naastenliefde. In de huidige tijd waarin wij leven, staat namelijk een grote spanning op enerzijds het streven naar vrijheid en anderzijds de verbinding naar onze naaste. Daarin ligt een keuze. Kies ik voor mijzelf, of kies ik ook voor mijn naaste. Wie is mijn naaste, en hoe wil ik met hem omgaan? Wanneer ben ik bereid om een stukje van mijn eigen vrijheid op te geven voor een ander? Zelfs misschien wel volledig op te geven? Voor een eigen kind zeker. Dat is mij bij de geboorte van onze dochter op 9 november plotsklaps overduidelijk geworden. Ik bedoel, nu al zijn mijn vriendenuitjes tegenwoordig een uurtje samen squashen, en op zaterdag met de kids samen de auto wassen. Voor familie zijn we dus bereid onze vrijheid op te geven. Maar hoe ver gaan we daar in. Wat als u bijvoorbeeld geroepen wordt om zorg te leveren aan uw zieke man of vrouw. Of wat als je als kind je ouders moet verzorgen. Vinden we het dan net zo vanzelfsprekend om onze vrijheid op te offeren, te investeren in elkaar. Hoe ver rijkt onze naastenliefde. Voor uw buren? Voelt u zich aangedaan als de partner van uw collega ernstig ziek wordt? Of is het gedeelde leed tot vijf uur ͛s middags. Wat maakt iemand nu tot iemands naaste? Gaat het erom of je iemands naaste kan zijn, of gaat het erom dat je iemands naaste wil zijn. Kunnen of willen. Is daar naast een bewuste keuze nog iets iets voor nodig? Sympathie, dezelfde humor, enige betrokkenheid? Kunnen we bijvoorbeeld ook een totale vreemde als naaste zien? Of vereist het echt iets meer? Medelijden, gedeelde angst, gedeelde passie, een gevoel van gelijkheid? Gelijkwaardigheid. En dan een stapje verder. Hoe verhoudt zich dit vraagstuk over vrijheid en naastenliefde zich tot de onbesproken maar zichtbare diepe breuklijnen in onze samenleving. Naar mijn smaak zijn we te ver aan het doorschieten met ons liberale individualistische ‘ik’ denken. Het is niet meer ons Nederland, maar Mijn Nederland. Mijn rechten. Mijn mening. Mijn Nederland. Eens wereldberoemd om onze tolerantie en diplomatieke poldertalent. Misschien werden we wel gezien als de wereldse Haarlemmer smeerolie. Ons Nederland. Wel, dat Nederland zijn wel al lang niet meer. In de wereld staan we er inmiddels om bekend dat we de meest rechtse politicus van de wereld podium geven, in Europa staan we te boek als de steeds meer zeurende, kleindenkende luyden, en in Nederland kijken we vaak niet meer verder dan Mijn eigen mening. Ieder voor zich, en de staat, of ik bedoel God voor ons allen. Deze staat van samenleven verontrust mij, en ik maak me dan oprecht zorgen over de toekomst van onze dochter. Gaat het vrede en liefde kennen zoals wij als haar ouders haar zullen meegeven. Vrijheid van religie, zodat zij zelf haar goddelijke inspiratie vindt. Of zal zij gevoed worden met diep kwetsende woorden van haat. Meer of minder gelovigen. Meer of minder liefde, meer of minder naaste. Naaste liefde. Heb uw naaste lief als u zelve. Wat betekent dat nog in deze tijd. Heeft het nog betekenis voor u? Naastenliefde. Ik wil daarom afsluiten met een ode aan de liefde. Dat de liefde zich diep in onze harten mag nestelen, zodat we er altijd een beroep op kunnen doen als we voor de keuze staan tussen vrijheid of naastenliefde. 1 Korintiërs 13, De liefde Al zou ik alle talen van de wereld kunnen spreken, al zou ik de betoverende woorden van engelen machtig zijn, maar ik heb geen liefde, dan klink ik als valse muziek, een samenraapsel van onherkenbare tonen. En als ik de toekomst zou kunnen zien, en ik toegang zou hebben tot alle geheimen en alle kennis, en als ik al het geloof heb, zodat ik bergen kan verzetten, maar ik heb geen liefde, dan ben ik niets. En als ik al mijn bezittingen uitdeel, en als ik mijn lichaam overgeef voor het behalen van maximale roem, maar ik heb geen liefde, dan baat het mij niets. De liefde is geduldig, is zachtmoedig; de liefde is niet jaloers, de liefde is niet opzichtig, is niet verwaand, handelt niet oneerzaam, zoekt niet haar eigen belang, wordt niet verbitterd, rekent het kwade niet toe, verblijdt zich niet over de ongerechtigheid, maar verblijdt zich met de waarheid, alles verdraagt zij. Echt, liefde is echt. Is authentiek, werkelijk, bittere ernst, beslist, bestaanbaar, ECHT, inderdaad, serieus, ECHT. Alles gelooft zij. Alles hoopt zij. Alles verduurt zij. Naastenliefde is de core business van onze christendemocratie, en ik ben er dan ook waanzinnig trots op dat vandaag 180 van onze leden zich bereid hebben gevonden om als ambassadeurs via onze kandidatenlijsten dit geluid in Noord-Holland gaan laten horen.

wilt u de Zorgflyer bestellen, neemt U dan kontakt op met Co Wiskerke: Tel. 06 51 77 78 36 E-mail: j.wiskerke@quicknet.nl

bron: SchagenFM De ‘Dwarszitter’ lijkt een gewoon bankje, maar is een concept bedacht door Floor Ziegler. Op dit bankje kunnen mensen vertellen wat hen ècht dwars zit. Co Wiskerke van het CDA nam het bankje onder zijn arm en nam de proef op de som. “Het werkt”, vertelt hij enthousiast. “Ik dacht meteen: dat ga ik in Schagen introduceren. Van het bestuur CDA Schagen kreeg ik toestemming om enkelen te bestellen. Niet alleen in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart, maar zeker ook daarna kan de Dwarszitter een toegevoegde waarde zijn.” Het bankje is zo gemaakt dat het haaks op een ander bankje, muurtje of iets anders dat uitsteekt, kan staan. Twee mensen nemen tegenover elkaar plaats en er ontstaan een laagdrempelig gesprek. Co Wiskerke gaat zaterdag Schagen in om met mensen in gesprek te gaan op de Dwarszitter.