Poliflw

In de afgelopen weken is er een nieuw bestuursakkoord gesloten tussen ODS, CDA en PvdA/GroenLinks. Dit betekent dat na maandag 23 april Ton Schuitemaker wethouder af is. Hij had graag doorgegaan, maar het is nu de beurt aan een nieuwe coalitie, zonder de VVD. In 2014 startte Ton als wethouder in een coalitie van CDA, GBS, PvdA/GroenLinks en VVD. De VVD’er kijkt nu terug op vier jaar wethouderschap.

Ton kijkt terug op ‘een prachtige tijd’. “Vanaf dinsdag ben ik geen wethouder meer. Jammer, want ik had alle kennis die ik heb vergaard graag nog vier jaar ingezet. Maar ja, dat is nu eenmaal het democratisch systeem. Ik kan het niet anders zeggen, dan dat ik een prachtige tijd heb gehad. Het college kende zich in een goede balans, collegialiteit en wederzijds respect. Natuurlijk, het was in het begin erg wennen, want het wethouderschap is toch een vak apart; er zijn geen cursussen vooraf om het te worden. Maar gaandeweg, ook door schade en schande, en zeker ook door die collegialiteit kreeg ik er toch behendigheid in.”

Wethouder Ton Schuitemaker bij de vernieuwde kademuur bij Broekerhaven.

De afgelopen periode was best heftig, zeker als we de kranten alleen al moeten geloven. “De raadsperiode bestond wat mij betreft uit twee periodes: een eerste, zeer ongestructureerde en de andere na het aanbrengen van een structuur door de griffie. Ik ervaarde die eerste als lastig. De commissievergaderingen mondden uit in een soort vragenvuur: politieke en technische vragen door elkaar met weinig tot geen debat onderling; meer een soort wij (raad) tegen zij (college). De periode erna ging veel beter en toen was er ook tijd voor mijn eigen ontwikkeling.”

Ton is duidelijk over zijn functioneren. “Die eerste periode bracht met zich mee dat de informatievoorziening niet goed ging en dat is voor zowel college als de raad, vervelend. Door de structurering ging het beter en dat leidde tot een betere relatie tussen college (lees mij) en de raad.”

Een aantal uitgevoerde projecten springen er voor Ton uit. De renovatie van de kade van de haven, het planmatig onderhoud van de openbare ruimte, de kunst en cultuurnota en de algemene subsidieverordening. Maar wat hij zelf ook van waarde acht is het verschil kunnen zijn voor de inwoners, sturing geven om maatwerk te kunnen leveren, natuurlijk zonder uitzonderingsposities te creëren. “Ik ben trots op de dankbaarheid van inwoners.”  

De toekomst

En nu begint de toekomst na het wethouderschap, Ton gaat niet stil zitten. “De komende tijd ga ik mij richten op een heerlijke vakantie met Renate (zijn vrouw, red.). Weg met z’n tweeën, met de tent. Maar daarna zal ik contact opnemen met mijn vorige werk; ik heb politiek verlof gekregen voor het wethouderschap, maar ik kan weer terug. Wel zal ik in de regio kijken wat er te doen is; Westfriesland is te mooi om er niet te werken. Dus, als iemand een managementfunctie weet?”

Ton is de komende periode raadslid voor de VVD, samen met fractievoorzitter Martien Krijger. Samen gaan ze de komende raadsperiode het liberale geluid laten horen vanuit de oppositie in de raad. 

Gedeputeerde staten van Noord-Holland hebben niet de bedoeling sociaal te zijn. En de meeste statenleden hebben die bedoeling ook niet. Dat bleek toen in provinciale staten van 18 december 2017 gesproken werd over de koers voor de Omgevingsvisie in 2050.

SP- statenlid Anna de Groot is van mening dat de provincie Noord-Holland er met tal van maatregelen op kan sturen om Noord-Holland er een stuk socialer op te maken. Dat kan door te sturen op het gebied van woningen en woningverbetering. Dat kan door een goed vestigingsklimaat voor iedereen, zodat er meer kansen voor iedereen komen op goedbetaald werk. Dat kan door een goed openbaar vervoer, zodat iedereen zich weer gemakkelijk kan verplaatsen, ook zonder auto. Dat kan door spreiding van werk, zodat niet iedereen in de file of in een overvolle trein richting Amsterdam komt te staan. En ongetwijfeld zijn er nog meer maatregelen die de provincie kan nemen om het leven van alle Noord-Hollanders een stukje aangenamer, betaalbaarder en leefbaarder te maken.

Het blijkt dat deze wens bijna alleen bij de SP bestaat. Andere fracties en gedeputeerde staten vinden het niet nodig om het beleid van de provincie, dat in hoge mate gaat over het verdelen van de ruimte en een schoon milieu, te verknopen met sociaal beleid. De provincie gaat er niet voor zorgen dat de  leefbaarheid en economische groei waarnaar gestreefd wordt gelijkelijk over de inwoners wordt verdeeld. Het beleid van de provincie Noord-Holland zorgt er zelfs voor dat de welvaart oneerlijker wordt verdeeld. De rijke Noord-Hollanders worden rijker, voor de Noord-Hollanders met een kleine beurs  wordt niets gedaan en de bedrijven hebben het voor het zeggen. Voor de bedrijven wordt heel veel uit de kast gehaald, want zij moeten zorgen voor een economische groei, die vervolgens niet ten goede komt aan iedereen.

Aan het begin van de vergadering dachten wij nog dat heel veel statenleden het een goed idee vinden om werk over de provincie te spreiden. Maar dat bleek toch weer niet het geval. Wij kregen voor de spreiding van werk slechts de handen op elkaar van GroenLinks en de ouderenpartijen.

Geven we het op? Nee, natuurlijk niet. We blijven gewoon strijden om ruimtelijk beleid aan sociaal beleid te koppelen. Op een dag wordt Noord-Holland een sociale provincie!