Poliflw

Column van Bart Voortman

Hoe gaan we om met mensen in de bijstand? Over deze ‘thuiszitters’ heeft iedereen een mening. We hebben in Nederland gelukkig een sociaal vangnet voor mensen die het, eventjes of langer, tegenzit. Dit vangnet is bedoeld om te voorkomen dat mensen bij verlies van werk door bijvoorbeeld ontslag als gevolg van reorganisaties, economische crisis of ziekte geen enkele manier meer hebben om voor zichzelf te zorgen. Maar over dat sociale vangnet bestaan helaas veel misvattingen.

Zo bestaat er de misvatting dat mensen het leuk zouden vinden om thuis te zitten en niets te doen; een soort lekker lange vakantie. Er zullen heus enkele uitzonderingen zijn, maar over het algemeen wil iedereen zich nuttig voelen en betekenisvol bezig zijn. Kijk maar naar het enorme aantal vrijwilligers. Bovendien is de hoogte van de uitkering echt niet toereikend om vakantie te vieren, zelfs geen korte. Bijstand is geen feestje of vakantie, verre van dat!

Een andere misvatting is het uitgangspunt “werkloosheid is een keus”. Met andere woorden: als je maar voldoende je best doet, vind je wel werk. Daarom hebben uitkeringsgerechtigden de verplichting om 5 tot 10 maal per week te solliciteren naar banen die er niet zijn. Waren die er namelijk wel geweest dan waren deze mensen niet werkloos geweest. Vinden ze wel werk, dan gaat dat ten koste van iemand anders. Zeker voor 50-plussers is de sollicitatieplicht een enorme wassen neus. Ze solliciteren zich suf, maar worden niet uitgenodigd voor gesprekken. Dat leidt onherroepelijk tot frustratie, onzekerheid en boosheid.

Een derde misvatting is dat uitkeringsgerechtigden dan maar een andere ‘verplichte tegenprestatie’ zouden moeten leveren voor hun uitkering. De bijstand is een sociaal vangnet voor als het tegen zit. De bedoeling is dat deze mensen zo snel mogelijk weer mee kunnen doen in de samenleving. De enige logische tegenprestatie die we zouden moeten vragen van bijstandsgerechtigden is: zo snel mogelijk weer aan het werk gaan. Echt werk. Betaald werk. Dan laten we ze geen gratis klusjes opknappen, klussen die anders door een betaalde arbeidskracht zouden zijn gedaan. Bovendien, het opleggen en controleren van verplichte tegenprestaties kost veel geld en energie. Die kan beter besteed worden aan het uit de bijstand helpen van Schiedammers.

Waar leiden deze misvattingen toe? Stress! Stress bij mensen met een laag inkomen, terwijl dat lage inkomen op zichzelf al stress oplevert. Stress bij instanties die werken vanuit wantrouwen en die deze mensen achter de vodden moeten zitten. Stress die een hoop maatschappelijke kosten met zich meebrengt. Kosten die we uiteindelijk samen moeten opbrengen. Het is daarom tijd voor verandering. Tijd voor een systeem gebaseerd op vertrouwen in plaats van wantrouwen. Minder regels voor bijstandsgerechtigden geven ruimte voor zelfontplooiing. Geef bijstandsgerechtigden de ruimte zich te ontwikkelen, een zinvolle bijdrage te leveren en misschien af en toe wat bij te verdienen op weg naar een baan zonder dat er direct gekort wordt.

GroenLinks wil daarom toewerken naar een regelvrije bijstand. Gebaseerd op vertrouwen in plaats van wantrouwen. Gebaseerd op de overtuiging dat het overgrote deel van de bijstandsgerechtigden van goede wil is. De overtuiging dat de huidige dichtgeregelde bijstand hen eerder tegenwerkt dan vooruit helpt. En op de overtuiging dat deze aanpak minder kost dan het huidige systeem en de samenleving veel meer oplevert.

Bart Voortman

Nummer 4 kandidatenlijst GroenLinks Schiedam

In de nieuwe wijk Warande wordt gebruik gemaakt van stadsverwarming, doch diverse bewoners willen graag energieneutraal wonen en dat is conflicterend met stadsverwarming, reden voor GroenLinks om hier vragen aan het college over te stellen.

De stadsverwarming wordt geleverd door Ennatuurlijk. Hierbij worden houtkorrels gestookt om de warmte op te wekken.

Om energieneutraal wonen te bevorderen heeft De Raad op 3 oktober 2017 de motie “Gasloze nieuwbouw woningen” aangenomen en is in de vastgestelde woonvisie energieneutraal bouwen de regel geworden. Ook in de onlangs met Centrada gemaakte afspraken is energieneutraal bouwen de afspraak geworden.

Stadsverwarming werkt echter conflicterend met energieneutraal wonen. Diverse bewoners in de wijk Warande hebben daarom besloten geen gebruik te maken van stadsverwarming, doch warmtepompen en zonnepanelen te gebruiken voor hun verwarming.

Voor zover bekend heeft de gemeente Lelystad afspraken met Ennatuurlijk dat een bepaalde hoeveelheid woningen op deze stadsverwarming zal worden aangesloten. Kunt u aangeven of dit juist is, zo ja hoeveel woningen dit betreft en hoeveel woningen inmiddels zijn aangesloten.

Hoe is dit contractueel geregeld tussen gemeente en Ennatuurlijk? Kunt u de betreffende stukken (zo nodig vertrouwelijk) voor ons ter inzage leggen.

En hoe is e.e.a. met de kopers / huurders geregeld? Welke verplichting hebben zij ter zake?

Kopers van een kavel, zijn vaak niet op de hoogte van de regels mbt aansluiting op de stadsverwarming. Wat doet de gemeente om deze kopers op dit gebied voor te lichten?

Indien een koper van een kavel geen aansluiting op de stadsverwarming wenst, wat is dan de voor hem of haar de te volgen procedure en zijn hieraan kosten verbonden?

Indien een koper van een kavel die aangesloten werd op de stadverwarming en hier vanaf wil, wat is de procedure die hij/zij dient te volgen en wat zijn de hieraan verbonden kosten?

Welke acties heeft u ondernomen om Ennatuurlijk te bewegen de Lelystadse ambitie tav energieneutraliteit ook in Warande vorm te geven?

GroenLinks Fractie Lelystad

Bert de Beer

De unaniem aangenomen motie van GroenLinks, mede ingediend door ChristenUnie, CDA, VVD en PvdA, brengt de gemeenteraadraad van Hardenberg op dinsdag 9 januari jl. samen tot één front.

In één rechte lijn vanuit Hardenberg naar Provinciale Staten en van Robert Jansen (GroenLinks) naar de Tweede Kamer waar Liesbeth van Tongeren (GroenLinks) gisteren schriftelijke vragen stelde over de situatie in Hardenberg.

De nieuwe winningsplannen van de NAM zijn onwenselijk en zorgwekkend. Fractievoorzitter Anne van den Hoek, GroenLinks Hardenberg, is ontstemd over de wijze waarop de berichten hierover tot stand zijn gekomen maar ook acht zij de wijze waarop de politiek in Hardenberg de ongerustheid en zorgen van de inwoners extra heeft gevoed onwenselijk.

Van den Hoek zei tijdens de raadsvergadering “Wij zijn geen Groningen. Als wij met elkaar een sterke vuist maken samen met provincie Overijssel en een stevig en kristalhelder advies tot stand brengen richting Den Haag, dan worden we dat ook niet.”

Gisteren, 10 januari 2018, kreeg de voltallige raad een uitnodiging om aanwezig te zijn op 24 januari a.s. bij een gezamenlijke bijeenkomst met provinciale Staten Overijssel, de NAM, SodM (Staatstoezicht op de Mijnen) en een vertegenwoordiging van het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat.

De nieuwe plannen van de NAM geven reële kansen op bevingen met een sterke van maximaal 3,5 volgens TNO, is te lezen in het adviesrapport van SodM. We moeten samen in actie komen om dit te voorkomen. De geplande bijeenkomst is een goede eerste stap.

GroenLinks Hardenberg is blij met de in eigen woorden “getergde” wethouder René de Vent. De dinsdag ingediende motie is bedoeld om de wethouder krachtig te ondersteunen en legt de basis voor een breed gedragen advies die ‘nee’ zegt tegen de nieuwe plannen van de NAM op Hardenbergs grondgebied.

“Laat ik kristalhelder zijn”, zegt Van den Hoek strijdvaardig, “GroenLinks Hardenberg wil de verlening van 13 jaar, hydraulische stimulatie (milde vorm van fracken), verhogen van de productie of opslag van CO2 niet in onze gemeente. Wij willen dat de winning van fossiele brandstoffen fors wordt afgebouwd en zodra het kan gestopt.”