Poliflw

De eindsprint voor de zomervakantie is in de Haagse raad volop ingezet: nu we weer fysiek mogen vergaderen, voeren we weer met veel plezier debatten en geven we interviews over allerlei onderwerpen. En we hebben de smaak flink te pakken! 

Bestrijd armoede veroorzaakt door corona

Janneke sprong met collega-raadsleden uit andere grote steden en Kamerlid Gijs van Dijk in de bres voor betere armoedevoorzieningen in coronatijd: we moeten ervoor zorgen dat armoede in Nederland niet toeneemt door deze gezondheidscrisis. Miljarden voor KLM, terwijl de voedselbanken het moeten doen met 4 miljoen, dat kan natuurlijk niet. Door te investeren in armoedevoorzieningen, onderwijsachterstanden en werkgelegenheid voorkomen we dat nog meer mensen in armoede belanden dan voor de crisis. Lees hier het hele opiniestuk!

Extra geld voor de aanpak van het lerarentekort

De gemeente Den Haag krijgt dit jaar 3,5 miljoen euro extra van het Rijk om het lerarentekort in het basisonderwijs aan te pakken. De komende drie jaar komt daar elk jaar nog eens ruim vier miljoen bij. Dat is de uitkomst van overleg, dinsdag, tussen minister Slob van Onderwijs en de onderwijswethouders van de vier grote steden en Almere. En dat is mooi nieuws! Want door het lerarentekort komt goed onderwijs in gevaar en neemt kansenongelijkheid toe. Het college werkt de precieze plannen met dit geld in de zomer uit, zodat een meer intensieve aanpak in het nieuwe schooljaar direct kan beginnen. We houden dit natuurlijk nauwlettend in de gaten! Lees hier meer!

Black Lives Matter: wat kunnen we lokaal doen? 

De afgelopen paar weken waren een keerpunt in de discussie over racisme in Nederland. En dat is goed en nodig! Men kijkt dan vaak naar de politiek voor oplossingen, wat terecht is, maar voor ons als politieke partij niet makkelijk. We doen als fractie ons best om niet alleen te demonstreren, maar ook daadwerkelijk verandering in te zetten. We hebben afgelopen week bijvoorbeeld met zeven andere partijen uit de gemeenteraad een initiatiefvoorstel ingediend over het koloniale verleden van Den Haag: een tijd geleden hebben we al het voorstel ingediend om een slavernijmonument te realiseren, maar het gaat natuurlijk verder dan dat. Je kunt hier meer lezen over ons initiatiefvoorstel. Verder heeft Andrea namens onze fractie een debat gevoerd met de Haagse politiechef en burgemeester over etnisch profileren en een inclusief politiekorps. Dat debat gaat over een paar weken in de gemeenteraad verder. Als laatste ben ik afgelopen week ook binnen de partij het gesprek aangegaan over racisme: maandag ging ik in gesprek met o.a. Lodewijk Asscher, Amma Asante en Jerry Afriyie. Je kunt dat hier terugkijken. Heb je goede ideeën over wat we lokaal nog meer kunnen doen met dit thema? Je kunt altijd mailen naar pvda@denhaag.nl! 

Een update over de Haagse cultuursector

Onlangs is het advies voor subsidies voor kunst- en cultuurinstellingen voor de komende jaren uitgekomen. Hierin stond het voorstel om een aantal instellingen geen subsidie meer te geven, waaronder veel wijktheaters. Bülent heeft zich hard gemaakt voor het behoud van de subsidie voor het Zuiderparktheater en dat is gelukt! Ook Muzee in Scheveningen krijgt weer subsidie. Daarnaast heeft Bülent het stadsbestuur gevraagd om eens kritisch te kijken naar salarissen van bestuurders van cultuurinstellingen: dit moet in verhouding zijn met de normering topinkomens, zeker in een tijd waarin de cultuursector het moeilijk heeft. Binnenkort voeren we dit debat verder in de gemeenteraad, we houden jullie op de hoogte! 

Martijn hard aan het werk in de wijken 

Onze wethouder Martijn gaat ook tijdens de crisis onvermoeibaar de wijken in. Nieuwsuur ging met hem mee naar Zuidwest en maakte een reportage over hoe deze wijk relatief extra hard geraakt wordt door de coronacrisis. Deze wijk verdient daarom meer geld om de problemen aan te pakken en Martijn heeft toegelicht waarom dat zo belangrijk is. Kijk dat hier of hier terug! En lees hier een artikel in het NRC erover. Maar Martijn kan het natuurlijk niet alleen: de gemeente krijgt bij de wijkaanpak in Zuidwest en andere stadsdelen hulp van ‘community builders’. Dat zijn opbouwwerkers in dienst van de gemeente, die bewoners en organisaties bij elkaar brengen en helpen om goede initiatieven in een wijk verder te brengen. Onze vorige wethouder Rabin heeft deze community builders ooit in het leven geroepen, maar de financiering hiervoor dreigde te stoppen. Gelukkig heeft Martijn ervoor kunnen zorgen dat dat niet gebeurd is en dat de community builders hun goede werk voort kunnen zetten! De Telegraaf schreef erover, lees hieronder meer. 

Een veelzijdige week dus! En daarnaast voor mij persoonlijk ook een leuke week: ik heb maandag het bericht ontvangen dat ik officieel mijn studie afgerond heb. Gelukkig heb ik dit weekend eindelijk tijd om dat (coronaproof) te vieren met vrienden! Ik hoop dat jouw weekend net zo leuk zal worden. 

Blijf gezond en fijn weekend! 

Mikal 

Het bericht Mikal Blogt: De eindsprint naar het reces is ingezet verscheen eerst op PvdA Den Haag.

Door Lodewijk Asscher op 14 april 2020 Delen  

KLM verliest nu 25 miljoen per dag. Wat gaat dit betekenen voor de 32.000 mensen die er werken? En voor al die mensen die in hun baan indirect afhankelijk zijn van KLM, Schiphol of het reizen in het algemeen?

Verbindingen met de wereld en heel erg veel banen voor heel veel mensen. Dat is de reden dat Nederland en Frankrijk nu over een steunpakket praten. Heel belangrijk, maar laten we wel heel scherp zijn in onze voorwaarden voor we bedrijven met miljarden steunen.

Laten we heel scherp zijn in onze voorwaarden voor we bedrijven met miljarden steunen

Toen in 2008 met de bankencrisis het bonusfestijn in een klap voorbij was, kon de samenleving het zich niet veroorloven de banken failliet te laten gaan. ‘Too big to fail.’ Want in tegenstelling tot wat de fetisjisten van de markt altijd beweerden bleken banken geen gewone bedrijven te zijn. De belastingbetaler draaide op voor de rekening.

Twaalf jaar later bevinden we ons opnieuw in een situatie waarbij we met staatssteun bedrijven overeind moeten houden. Verschil is dat deze crisis de bedrijven niet te verwijten is. Toch is de vraag: wat zijn de lessen van de bankencrisis?

Wat zijn de lessen van de bankencrisis?

Drie voorwaarden voor bedrijvensteun:

Als het noodzakelijk is een bedrijf te redden, dan is dat vanwege de mensen die er werken.

Vorige week heb ik er bij de regering op aangedrongen deze lessen ook toe te passen op KLM. In 2008 werden we overvallen, nu is er geen excuus meer. Als het noodzakelijk is een bedrijf te redden, dan is dat vanwege de mensen die er werken. En voor de samenleving als geheel die baat heeft bij het bedrijf. Die belangen moeten voorop staan. Nu in deze acute noodsituatie, en ook straks als de crisis voorbij is.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 21 januari 2020 Delen  

Het zijn vragen die veel mensen (gelukkig!) absurd in de oren klinken. Maar verhuld achter mooie termen van ‘efficiency’ en ‘flexibiliteit’ is dit te vaak de uitkomst van het doorgeslagen geloof in de markt. Maar waar leidt dat toe?

Ik denk dan aan binnenvaartschipper Wieger. Hij is zelfstandig ondernemer. Maar geen verzekeraar wilde hem verzekeren tegen arbeidsongeschiktheid. Te oud. Toen hij zijn kuitbeen brak tijdens het opruimen van het ruim dreigde hij een half jaar zonder inkomen te moeten. Toen de arts het hem vertelde trok hij wit weg.

Concurrentie leidt zo tot een race naar de bodem in beloning en bescherming.

Of een pakketbezorger die nu net kan rondkomen. Hij belt per dag 130 keer ergens aan. Maar het bedrijf waar hij voor werkt staat onder druk, want de concurrent is goedkoper. Daar bezoeken de bezorgers 240 adressen per dag. Ze verdienen ze ook nog eens honderden euro’s minder. En ook al wil het bedrijf niet, de markt dwingt af dat ook zij meedoen. Concurrentie leidt zo tot een race naar de bodem in beloning en bescherming.

Werk is zoveel meer dan alleen je inkomen. Het is een bron van trots. Het is plezier hebben met je collega’s en een kans om iets bij te dragen. Maar steeds minder werkenden bouwen een goed pensioen of kunnen rekenen op steun bij pech. Bedrijven concurreren op de zekerheden van werkenden. Alle winst voor de aandeelhouders, alle risico’s voor de werknemers.

We kunnen samen nieuwe zekerheden afdwingen.

Deze ontwikkelingen zijn geen natuurwet. Het is een politieke keuze. We kunnen samen nieuwe zekerheden afdwingen. Daarom stellen wij het volgende voor:

1. Het werknemersvoordeel. Beloon werkgevers die hun mensen zekerheid geven, belast cowboys die de risico’s afschuiven op de werknemers. Zo wordt het veel aantrekkelijker mensen weer in dienst te nemen. En bedrijven die het goede met hun mensen voorhebben, worden niet langer weggeconcurreerd door bedrijven die de werknemers uitknijpen. 2. Bescherming bij ziekte en pensioenopbouw voor alle werkenden. Iedereen die werkt krijgt steun als het even tegenzit. Het moet niet uitmaken of je liever als zelfstandige aan de slag gaat of meer hecht aan een vast contract. Waar het om gaat is dat alle werkenden moeten kunnen rekenen op een goed pensioen én een verzekering tegen arbeidsongeschiktheid.

Na het neoliberale decennium breekt een ander tijdperk aan. Er zit een omslag aan te komen. De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid onderstreepte het vorige week nog maar eens. De economie moet mensvriendelijker worden. Ons doel moet niet zijn om de meest concurrerende economie te hebben, maar om de beste plek te zijn om te werken.

Je bent pas echt vrij als je zeker bent van de basis. Als je je geen zorgen hoeft te maken over je baan en je inkomen. Als je weet dat er een vangnet is als er iets mis gaat. Als je zelf kan bepalen hoe je je werk doet. Minder stress, meer zekerheid. Kiezen voor menselijke waardigheid boven winst. Dat is de opdracht voor de komende jaren.

Ontvang de laatste ontwikkelingen rondom dit plan via onze nieuwsbrief over Werk en Sociale zekerheid.

Tweede Kamerlid

Visie voor de toekomst

“Niet voor de mensen met de grootste bek, maar voor de mensen met het grootste hart.”

Afgelopen zaterdag gaf Lodewijk Asscher deze speech over zijn visie voor de toekomst, tijdens het PvdA Toekomstlab. Een mooie dag met workshops, ontmoetingen met nieuwe leden en een #hartjezorg actie! https://www.pvda.nl/acties/hartjezorg-petitie/

https://www.pvda.nl/toekomstlab-2019/

Het bericht Visie voor de toekomst verscheen eerst op PvdA Overbetuwe.

Door Lodewijk Asscher op 3 november 2019 Delen  

Er hangt verandering in de lucht. The Economist schrijft over “broken capitalism”. “Is capitalism in crisis?” vraagt Forbes zich af. En het antwoord is helder:  ja, het kapitalisme is in crisis en moet hervormd worden om de samenleving te dienen. Geen nieuws voor een sociaaldemocraat, maar eindelijk lijkt rechts ook het licht te zien. Na de ontmaskering van het verhaal dat welvaart vanzelf wel neerdaalt van de rijksten – trickle down – naar de rest van de samenleving, lijkt rechts zich langzaam te realiseren wat wij al lang wisten: ‘capitalism as we know it’ werkt vooral voor de happy few. Het goede nieuws is: er is een alternatief mogelijk dat werkt voor ons allemaal.

‘Capitalism as we know it’ werkt vooral voor de happy few

Ook in Nederland is de verandering bijna voelbaar. Na een jaar lang, op het belachelijke af, het afschaffen van de dividendbelasting te verdedigen – een ultieme oprisping van het aandeelhouderskapitalisme – is zelfs bij de VVD het besef doorgedrongen dat de relatie tussen de grootste bedrijven en de samenleving onder hoogspanning staat. Het verhaal van Klaas Dijhoff over zijn Philips-achtergrond laat zich simpel samenvatten als een pleidooi voor “gezellig kapitalisme”.

Probleem van de huidige inrichting van onze economie is dat slecht gedrag beloond wordt. Een bedrijf dat ten koste van werknemers en milieuschade ‘lean and mean’ opereert wordt op korte termijn beloond met hogere winsten en tevreden aandeelhouders. Concurrentie leidt al te vaak tot een race naar de bodem, een race die overheden meesleurt in een strijd om de laagste belastingtarieven en de minste bescherming van werknemers. Zie Ruttes verdediging van de dividendflop, hij voelde tot in het diepst van zijn vezels dat hij mee moest doen aan die race.

Concurrentie leidt al te vaak tot een race naar de bodem

Deze race erodeert het draagvlak onder de verzorgingsstaat en zorgt ervoor dat de lasten, risico’s en onzekerheid vooral bij de grote groep werkende mensen terecht komen. Zij krijgen onzekere contracten en van hen wordt een steeds hogere productiviteit in steeds moeilijker omstandigheden verwacht. Zet daar de kleine maar ultra welvarende aandeelhoudersklasse tegenover die zich door hun rijkdom verzekerd hebben van een veilig bestaan. Soms komt er wat terug via filantropie, maar Anand Giridharadas laat in zijn boek ‘Winners Take All’ goed zien dat dergelijke initiatieven – hoe sympathiek ze ook ogen – in feite een schaamlap zijn voor een uitbuitingseconomie.

Nu zijn er hier en daar pleidooien om dan maar afscheid te nemen van economische groei. Of van groei in het algemeen. Dat klinkt ook logisch als je ziet hoe gigantisch de ecologische schade is van ons huidige model en hoe  enorm ontwrichtend de verschillen tussen arm en rijk kunnen zijn. Toch vind ik dat een slecht idee.  Ik ben vicepremier geweest in een tijd van economische krimp en heb gezien hoe groot de impact is van werkloosheid voor mensen. Niet alleen op hun inkomen, ook op hun bestaan. Is het niet beter te streven naar economische vooruitgang in combinatie met maatschappelijke doelen?

Is het niet beter te streven naar economische vooruitgang in combinatie met maatschappelijke doelen?

Ik ben er van overtuigd dat ook werknemers graag zien dat hun werk – en hun bedrijf – bijdraagt aan meer dan alleen een beurskoers. De behoefte om ertoe te doen reken ik tot de fundamentele behoeften van ieder mens.

De behoefte om ertoe te doen reken ik tot de fundamentele behoeften van ieder mens

Wat kunnen we doen om samen een economie te creëren waarin iedereen zinvol werk doet en waarmee we samen nieuwe zekerheden voor de toekomst bouwen? Hoe kunnen we goed gedrag belonen en slecht gedrag beprijzen? Voor de Partij van de Arbeid is het altijd de missie geweest dat ieder mens bestaanszekerheid geniet en een kans op ontplooiing heeft. Zekerheid is niet schadelijk voor groei en vooruitgang, maar er juist een voorwaarde voor. In deze tijd vergt dat een aantal grote hervormingen.

Zekerheid is niet schadelijk voor groei en vooruitgang, maar er juist een voorwaarde voor

Een belangrijk onderdeel daarvan is dat bedrijven gaan stilstaan bij hun maatschappelijke rol. Hun missie. Aandeelhouders verwachten winstmaximalisatie op korte termijn, maar de samenleving verwacht terecht meer van bedrijven. In Frankrijk is daartoe een wet aangenomen. Die wet regelt in essentie drie dingen:

Aanvankelijk leidde de wet tot kritiek, maar bedrijven zijn er nu serieus mee bezig. Ze bespreken het met de werknemers. Wat doet ons bedrijf voor de samenleving, wat is onze echte toegevoegde waarde? Sommige Nederlandse bedrijven doen dat sowieso al. Een bedrijf als Tony Chocolonely vind ik een mooi voorbeeld. Zij maken winst, maar de missie is 100% slaafvrije chocolade. Ik wil dat alle Nederlandse bedrijven gaan stilstaan bij hun maatschappelijke missie en wil daarom een zelfde soort wet als in Frankrijk gaan maken.

Ik wil dat alle Nederlandse bedrijven gaan stilstaan bij hun maatschappelijke missie

Deze initiatiefwet is onderdeel van een bredere agenda. Belastingen moeten goed gedrag gaan belonen slecht gedrag bestraffen. In Oostenrijk doen ze dat al, door de winstbelasting te verhogen voor bedrijven die geld oppotten en te verlagen voor bedrijven die investeren. Verder is winstdeling nodig zodat welvaart eerlijker gedeeld wordt. En zeker werk moet weer de norm worden, met inspraak en invloed voor werkenden op het werk zelf, op beloningen (en maximale beloningsverschillen) en de balans tussen werk en privé.

Ik roep de CEO’s van de grote bedrijven op: laat zien dat dat je het goede wil doen en spreek je uit voor een dergelijke verandering! Want verantwoord kapitalisme gaat niet vanzelf, dat heeft de geschiedenis wel aangetoond. Maar we kunnen het wel degelijk veranderen.

Want verantwoord kapitalisme gaat niet vanzelf

Tweede Kamerlid

Glibberen deze week, met een laagje sneeuw dat onmiddellijk tot een ijslaag omvormde. Maar complimenten voor alle inzet om de Haagse straten sneeuw- en ijsvrij te krijgen. Een hoop werk, maar zo onmisbaar. Maakte in elk geval dat ik gerust op mijn rode fietsje door de stad kon in deze winterweek.

Mikal leest voor & zet zich in voor verlagen ouderbijdrage basisonderwijs

Woensdag was het Nationale Voorleesontbijt. Mikal las voor in Buurthuis Mandelaplein aan de allerkleinsten. En ondertussen maakte ze zich hard voor het verlagen van de vrijwillige ouderbijdrage. Want als iets verschillen in de hand werkt, is het wel dat scholen torenhoge ouderbijdragen vragen, die voor veel ouders niet op te hoesten zijn. Tot onze verbazing stemden D66 en GroenLinks tegen een motie van de PvdA. Maar er is hoop. Wethouder Bruines is alle ouderbijdragen op een rij aan het zetten, en mede dankzij onze Kirsten van den Hul komt er binnenkort ook landelijke regelgeving. En dat moet, want ieder kind verdient goed onderwijs. 

Schadevergoeding na vreugdevuur? Helaas.

Ik had graag gezien dat de gemeente Den Haag getroffenen in Scheveningen tegemoet was gekomen. Na de vuurzee die veel schade aanrichtte, pleitte ik ervoor niet alleen ruimhartig te zijn met hulp en het opruimen. Ook zou het stadsbestuur wat mij betreft de schadevergoeding moeten voorschieten die de verzekeraars van bewoners niet dekken. Daarover komt nu een aansprakelijkheidsstrijd. Daarvan moeten mensen niet de dupe worden.

Lees er hier meer over en luister hier een interview met Radio West na (vanaf minuut 14.00).

Convenanten, vergunningen? Waar zijn ze?

In de Haagse raad gisteren nog een staartje van het debat over het vreugdevuur. Waarom? Maandag stuurde na aandringen van verschillende partijen, de burgemeester de afspraken naar de raad die de afgelopen jaren golden voor het vreugdevuur. Het bleek te gaan om een convenant uit 2016/2017 tussen gemeente en de organisatie van het vreugdevuur. Maar waar zijn de afspraken over dit jaar? Die vraag bleef ook na een stekelig debat onbeantwoord. De komende weken zal het hier verder over gaan. Kijk hier een verslag van Omroep West terug.

PvdA-congres

Natuurlijk was de Haagse PvdA in grote getale aanwezig op het landelijk PvdA congres. Met mooie speeches van Frans Timmermans en Lodewijk Asscher (kijk ze hier terug!). Met interessante workshops en een geweldige opkomst. En natuurlijk ook veel gezelligheid. In de photobooth liet de fractie zich even vastleggen in de Brabantse sferen!

Aftakeling van de Weimarstraat?

In de Haagse Weimarstraat gaat het prima of de Weimarstraat glijdt af. Het is maar van welke kant je het bekijkt en wie je het vraagt. Maar de bewoners aan de kant van de Beeklaan zijn zeer bezorgd. Een toename van criminaliteit, huisjesmelkerij doet de wijk huiveren. Met verschillende andere partijen vroeg Janneke om actie van het stadbestuur. 

Weekje Molenwijk: bewonersorganisatie én De Ketel

Woensdagavond bracht ik met Willem Minderhout een bezoekje aan de bewonersorganisatie LaakNoord in Molenwijk. We spraken over de staat van de huizen, over de rustig verlopen jaarwisseling mede dankzij de politiekids, het werk van wijkmanager en wijkagent, en over de veranderingen die er aan komen: de vernieuwing van het wijkpark (nog in gang gezet door de PvdA!), de enorme ontwikkeling van de Binckhorst, etc. Over dat laatste: daar moet echt nog meer aandacht komen voor de verbinding met Molenwijk. Wat zou het goed zijn als Molenwijk profiteert van de investeringen in de Binckhorst. Dat kan echt beter!

En met Hart voor Den Haag en GroenLinks vroeg ik aandacht voor De Ketel. Waar voorheen Coöperatief Eigenwijzer zat, zijn nu veel lege ruimtes. Doodzonde als het pand door de gemeente wordt verkocht. Maar er zijn plannen! Duurzaam Den Haag wil met bewoners werken aan verduurzaming, bewonersgroepen willen er ook graag gebruik van maken. Wat zou het mooi zijn als het stadsbestuur dat mogelijk maakt. Wij maken ons er hard voor. 

Volgende week meer. Dan ook campagnenieuws, want langzaamaan gaat de campagne voor de Staten- en Waterschapsverkiezingen van start. In elk geval zal de PvdA-fractie volgende week zaterdag Escamp in trekken, voor een actie op het gebied van wonen. Volgende week meer.

Geniet van je weekend en het restantje sneeuw!

Martijn

Het bericht Martijn Blogt: Een ijskoude winterweek verscheen eerst op PvdA Den Haag.

De Partij van de Arbeid, heeft jullie allemaal nodig!

Kom aanstaande woensdag allemaal naar de Algemene Ledenvergadering en praat met ons mee over de opzet van het RODE NEST. Na Amsterdam, Haarlem, Zaanstreek, Alphen aan de Rijn, Den Haag, Nijmegen, Zoetermeer en Brussel, komt het Rode Nest woensdag naar Hellevoetsluis om ook de afdeling Voorne enthousiast te maken, en de leden op de bres te krijgen.

Datum:              24 oktober 2018 Aanvang:           19:30 uur Locatie:             Foyer KDO Sport, Plataanlaan 4, 3224 TT Hellevoetsluis

Vanaf 19.15 uur staat de koffie klaar! Wat hebben wij op onze kop gehad de afgelopen twaalf maanden. Weliswaar zeiden veel kiezers na de verkiezingen voor de Tweede Kamer dat de PvdA deze afstraffing niet verdiend had, maar wat kopen wij daarvoor? Ook bij de verkiezingen voor de gemeenteraden was er voor ons geen herstel weggelegd.

Toch ben ik er nog steeds van overtuigd dat de PvdA bestaansrecht heeft en het verschil kan maken voor de mensen die het niet vanzelf komt aanwaaien. Voor de werkenden met een laag inkomen (de PvdA was goed vertegenwoordigd tijdens de landelijke demonstratie met Lodewijk Asscher tegen het afschaffen van de dividendbelasting in Den Haag. En ook op 10 november zal ik in Amsterdam van de partij zijn, tegen de kinderarmoede. Met de extra gelden hiervoor van toenmalig PvdA-staatssecretaris Jetta Klijnsma), de duidelijke stellingname tegen het uitzetten van ingeburgerde migrantenkinderen en voor een algemeen kinderpardon.

Het bestrijden van asociale flexibilisering van de arbeidsmarkt (zoals door de ondersteuning van de PvdA bij de rechtszaak tegen Deliveroo), en de inzet van Henk Nijboer om drastische stappen te zetten tegen het schudden van de Groningse grond en voor redelijke schadeherstel en -vergoedingen. Kortom, de PvdA staat ergens voor, en dat blijft nog wel even nodig in een land van Rutte, Buma, Baudet en Wilders.

Het RODE NEST voelt ook deze druk en de noodzaak om er iets aan te doen. Daartoe neemt zij initiatieven om alle leden zo goed mogelijk te betrekken bij wat wij willen. Nog steeds een partij van 40.000 leden, van ruim 200 leden op Voorne, 200 leden die vinden dat de PvdA er toe doet, 200 leden die natuurlijk niet allemaal tijd voor de PvdA kunnen vrijmaken, maar zeker tientallen leden die dat wel kunnen, en dat willen als zij zich maar herkennen in wat wij deden, doen, en gaan doen.

De PvdA is niet alleen Lodewijk Asscher of Nelleke Vedelaar, of op Voorne Sjoerd Hoekstra, Anneke Lagendijk of Jeroen Merkx, of in Hellevoetsluis Daan Dankaart of Karel Winkels. Als dat de PvdA is, dan gaat het licht langzaam uit. Gelukkig is de PvdA veel meer dat dat: Jullie allemaal, iedereen die sociaal denken een warm hart toedragen. En veel van jullie hebben wij dus nodig!

Mag ik op jullie rekenen? Kom woensdagavond naar de algemene ledenvergadering en kom ook in het RODE NEST!

NB: slecht ter been of anderszins minder mobiel: bel 06-53844143 en wij zorgen dat de rode taxi je weer heen en terug rijdt.

Met vriendelijk rode groet,

Daan Dankaart Bevlogen sociaaldemocraat en PvdA-lid

Het bericht 24 OKTOBER – Komt u ook!!! verscheen eerst op PvdA Voorne.

Marktwerking ...

Tommy Wieringa

Neoliberale armoede In Berkeley bewonderde ik het oude postkantoor, dat tot mijn verbazing nog altijd als postkantoor dienst deed. Op de gevel stond United States Post Office en ook toen ik een kijkje nam in het Toscaans-geïnspireerde gebouw, herkende ik het dienstenaanbod als dat van de posterijen. Een postkantoor dus, een heus postkantoor. In Nederland is zoiets al lang niet meer te vinden. Zegels koop je bij een supermarkt of een kiosk, de post wordt bezorgd door een onderbetaalde zzp’er op een brommer, pakketjes worden aangeboden door steeds andere jongemannen in steeds andere busjes. Dingen worden er nooit mooier of beter op in het neoliberale privatiseringsproces. Zodra de markt de overheid als werkgever vervangen heeft, hangen de mondhoeken van het personeel lager en is het serviceniveau dramatisch gedaald. (PostNL opperde onlangs nog het onzalige plan om de postbezorging terug te brengen van vijf naar drie dagen per week.) De destructieve gevolgen van privatisering zijn het beste af te lezen aan de Engelse spoorwegen. De dienstverlening was al pover toen British Rail nog een overheidsdienst was, maar in handen van private partijen werd het een regelrechte nachtmerrie. Een treinreis in Engeland is zoiets als een nachtelijke dropping in vijandig gebied. De kaartjes zijn het duurste ter wereld, ieder spoorbedrijf heeft eigen kaartautomaten, de verschillende dienstregelingen sluiten niet op elkaar aan en het spoorwegnet is hopeloos verouderd door gebrek aan investeringen. Er is zelfs zoiets als transport poverty ontstaan: reizigers die een kwart van hun inkomen kwijt zijn aan woon-werkverkeer per spoor. De neoliberale belofte is altijd dezelfde: grotere efficiëntie, betere service en lagere kosten, maar het tegenovergestelde is steevast het resultaat. Privatisering is een soort Verelendung ten behoeve van de aandeelhouders – en de politiek trapt er altijd weer in. Altijd? Nee – in Amsterdam hield de wakkere wethouder Lodewijk Asscher vrijwel eigenhandig de privatisering van Schiphol tegen, tegen de uitdrukkelijke wens van Schiphol en het voltallige kabinet Balkenende III in. Ook de KLM had tegen uitverkoop beschermd moeten worden. Het werd echter voor een krats aan de Fransen verpatst en de Nederlandse overheid verzuimde een terugkoopoptie te bedingen – een onbegrijpelijke fout die KLM kan meesleuren in de val van Air France, zonder dat Nederland daar iets tegen kan doen. Het bedrijf had voor Nederland behouden moeten blijven – en niet alleen omdat het blauw van de KLM zo’n sterk nationaal symbool is. Burgers zijn graag trots op hun onderwijs, hun zorg- en transportvoorzieningen en hun postbezorging, dingen die, tja, een positief nationaal gevoel kunnen opleveren in een door en door disruptieve, geprivatiseerde wereld. Het is een parlementaire enquête waard om te onderzoeken in hoeverre de neoliberale politiek van de afgelopen decennia de nationale saamhorigheid heeft aangetast en de burger ontheemd en ontevreden heeft achtergelaten. EINDE KOPIJ