Poliflw

De volledige oppositie heeft zich onder aanvoering van de Partij voor de Dieren tegen het EU-vrijhandelsverdrag met de vier Mercosur-landen Brazilië, Argentinië, Uruguay en Paraguay gekeerd. Maar omdat de vier regeringspartijen zich halsstarrig achter de handelsdeal bleven opstellen, werd de motie van Kamerlid Esther Ouwehand net niet aangenomen. Namens de lidstaten van de Europese Unie onderhandelt de Europese Commissie met de Mercosur-landen over een enorm vrijhandelsverdrag. Deze onderhandelingen lopen al twintig jaar. Omdat de termijn van de huidige Europese Commissie bijna afloopt en de Commissie deze deal als een groot prestigeproject beschouwt, wil de Commissie dit handelsverdrag er koste wat kost snel doorheen jagen. Mocht het Mercosur-verdrag er komen, is het het grootste EU-vrijhandelsverdrag ooit. Het verdrag voorziet onder andere in een drastische verlaging van de invoertarieven voor landbouwproducten uit Zuid-Amerika. Hierdoor zal de import van kippenvlees, rundvlees, suiker en andere landbouwproducten uit die landen enorm toenemen. Tegelijkertijd krijgt met name de Europese auto-industrie vrij spel op de Zuid-Amerikaanse markt. De gevolgen voor de Europese landbouw, het Amazonewoud en de wereldwijde klimaatdoelstellingen zullen desastreus zijn. Boeren in met name Ierland en Frankrijk zijn in verzet gekomen, omdat ze (terecht) de oneerlijke concurrentie uit Zuid-Amerika vrezen. Landbouwproducten worden in Zuid-Amerika onder veel lagere standaarden dan in Europa geproduceerd, en kunnen daardoor tegen lage prijzen in Europa verkocht worden. Zo zijn in Brazilië recent 120 soorten landbouwgif toegestaan die in Europa verboden zijn. Sinds kort hebben ook Nederlandse boeren zich tegen de handelsdeal gekeerd. Ontbossing Ook milieuorganisaties hebben zich collectief tegen een handelsverdrag met de Mercosur-landen uitgesproken. Nu al is de landbouwsector verantwoordelijk voor tachtig procent van de ontbossing in Brazilië. Het staat vast dat een verdrag tot meer landbouwactiviteit in Zuid-Amerika gaat leiden, wat verdere ontbossing van het Amazonewoud tot gevolg zal hebben. Dit is niet alleen rampzalig voor de Amazone zelf en voor de mensen en dieren die in het regenwoud wonen en leven, maar zal ook zorgen voor een enorme toename van de CO2-uitstoot. Nederlandse milieu- en boerenbelangenorganisaties hebben dan ook de handen ineen geslagen en hun steun voor de positie van de Partij voor de Dieren uitgesproken. Vanwege de grote gevolgen voor de Europese landbouw en het klimaat hebben de regeringsleiders van Frankrijk, België, Ierland en Polen uitgesproken dat ze zich enorme zorgen maken over de handelsdeal. In reactie daarop spraken zeven andere Europese regeringsleiders, waaronder onze premier Mark Rutte, juist hun steun uit voor een snelle totstandkoming van de deal. Het gaat hierbij vooral om de leiders van landen met een forse auto-industrie, zoals Duitsland, Zweden, Spanje en Tsjechië. In een brief deden Angela Merkel, Mark Rutte en consorten de terechte zorgen van boeren en milieuorganisaties af als ‘populisme’. Reden voor fractievoorzitter Marianne Thieme om Rutte naar de Kamer te roepen. Bij afwezigheid van Rutte was het minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok die de vragen van Thieme beantwoordde. Hij gaf toe dat de productiestandaarden in Zuid-Amerika lager zijn dan in Europa en dat in de Mercosur-deal überhaupt geen afspraken worden opgenomen om de standaarden in Zuid-Amerika te verhogen. Desondanks bleef Blok zijn steun voor het verdrag uitspreken. Je moet eerst cookies accepteren voordat je deze video kunt bekijken Ook Esther Ouwehand, die al maandenlang de oppositie tegen de Mercosur-deal leidt, is enorm bezorgd. “Als deze deal tot stand komt, kan ons landbouw- en klimaatbeleid bij het grofvuil. Deze handelsdeal zal leiden tot extra import van enorme hoeveelheden plofkip, rundvlees en zwaar bespoten suiker en soja die onder veel lagere standaarden dan in Europa zijn geproduceerd. De ontbossing van het Amazonewoud, die nu al dramatische vormen heeft aangenomen, zal alleen nog maar verder toenemen”, aldus Ouwehand. Bij de stemming over de motie van Ouwehand bleek dat de volledige oppositie zich achter de PvdD schaarde. Maar omdat coalitiepartijen VVD, CDA, D66 en de ChristenUnie zich achter het standpunt van de regering bleven opstellen, haalde de motie het op een haar na niet. Ouwehand: “Het is onbegrijpelijk dat zelfbenoemde boerenpartijen als het CDA en de VVD en zelfbenoemde klimaatpartijen als D66 en de ChristenUnie deze verschrikkelijke handelsdeal steunen. Deze partijen tonen zich nu nog doof voor de luide roep uit de samenleving om de deal te blokkeren, maar het is de vraag hoe lang ze dat nog kunnen volhouden. Een ding staat vast, met vrienden als het CDA en de VVD hebben de boeren geen vijanden meer nodig.” Hoe nu verder? Er zijn nog meerdere gelegenheden om de deal te blokkeren. De verwachting is dat de Europese Commissie en de Mercosur-landen eind deze week tot een akkoord komen. Maar zowel het Europees Parlement als de Europese regeringsleiders moeten dan nog over de deal stemmen. In het Europees Parlement zal Anja Hazekamp namens de PvdD alles in het werk stellen om de deal te blokkeren. Mocht dat niet lukken, dan kunnen ook de Europese regeringsleiders de deal nog dwarsbomen. Zeer waarschijnlijk heeft elke individuele lidstaat, dus ook Nederland, de mogelijkheid om de handelsdeal te blokkeren. De PvdD zet vol in op een klip en klaar ‘nee’ van de Nederlandse regering en zal er alles aan doen om Rutte de 180-graden-draai te laten maken.

wat jij niet wilt dat jou geschiedt, doe dat ook een ander niet. De stille revolutie van Marianne Thieme Marianne Thieme: ‘Elke vorm van dierenleed willen we bespreken, ongeacht of het een bepaalde, religieuze groep aangaat.’ Marianne Thieme, medeoprichter van en fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren (PvdD), heeft een boodschap. Hou vast aan je idealen, ook als je erom wordt verguisd en wordt tegengewerkt. Op haar verjaardag, 6 maart, presenteerde ze een boek over haar idealen. Waarom schreef u dit boek? ‘Ik merkte dat er behoefte was om uit te leggen waar mijn partij staat in het politieke speelveld. Niet links, niet rechts, maar wat dan wel? Persoonlijke drijfveren vinden mensen belangrijk, daarover gaat mijn boek. En over de wijze waarop de Partij voor de Dieren opereert. Die wijkt sterk af van de traditionele partijen, die vaak technocratisch zijn, doordat ze zich laten leiden door de modellen van planbureaus.’ U maakt ook, na twaalf jaar in de Tweede Kamer te zitten, de balans op. Is het de moeite waard? ‘Zeker, een doel van mijn boek is ook hoop bieden aan mensen. Als idealist in de politiek is er veel te vieren. Je moet je niet alleen richten op het einddoel. Vier ook de successen, zoals dat Nederlanders steeds minder vlees eten. Als je er zo in staat, lukt het om het lang vol te houden. De hoop op verandering in de samenleving geeft me vleugels. De strijd tegen onrecht inspireert om door te gaan. Ook omdat politiek meer is dan de Haagse omgeving. Als partij willen we een beweging zijn en geen traditionele partij die puur uit is op macht. Het heeft ook te maken met je persoonlijke keuzes: wat ligt er op je bord, welke kleren trek je aan? Het is je persoonlijke gedrevenheid die je helpt die keuzes te maken. Die brede opvatting maakt het mogelijk mensen handelingsperspectief te bieden. Als individu kun je veel doen.’ U verwijst naar sociale bewegingen die in het verleden verandering ­teweeg hebben gebracht, zoals de antislavernijbeweging, de anti-sterkedrankbeweging en de strijd voor vrouwenrechten. Zo ziet u de PvdD ook? ‘Ja, wij stellen misstanden aan de kaak. Bijvoorbeeld bij het vervoer van dieren en de beelden die we daarvan hebben laten zien. Zo willen we het bewustzijn van mensen vergroten. Zo deden die bewegingen dat in vroeger tijden ook, ze lieten zien wat alcoholmisbruik met gezinnen deed. Een groeiend verzet tegen uitbuiting van natuur en dieren veroorzaakt een stille revolutie. Het is een beschavingsoffensief om op te komen voor de stemlozen, de dieren. Wij voeren een politiek van het mogelijke en niet van het haalbare. We laten ons niet opsluiten in een politiek van voldongen feiten, waarbij je je als politicus zou hebben te schikken in het lot. Het ontbreekt politici te vaak aan verbeeldingskracht.’ U veegt politieke tegenstanders wel makkelijk op een hoop. D66, dat toch een groene partij wil zijn, is in uw ­visie even erg als de VVD, die op klimaatgebied niet veel lijkt te willen. ‘Op papier is D66 groen. Maar ze staan tegenover VVD en CDA, dat is een machtsblok. Omwille van het regeren hangen ze hun idealen aan de wilgen. Als je meeregeert, moet je bij je idealen blijven; dat kan alleen als je regeert met partijen die fundamenteel dicht bij je staan. Nu zie je dat D66 en ChristenUnie, met hun groene programma’s, telkens het onderspit delven in dit kabinet. Is dat in het belang van Nederland? Er zit een instabiel kabinet met een onduidelijke visie. Wie gaat de rekening betalen? De mensen die hun energierekening zien stijgen of de industriële grootverbruikers die eindelijk worden belast? Het kabinet maakt daarin geen keus, dat is slecht voor het land.’ U gaat zelf dus niet meedoen aan de regering? ‘Niet met VVD en CDA samen. Wel als de VVD echt groen gaat worden, met de zelfbenoemde groenrechtse Rutte. Dat kan als je met de groene partijen een blok vormt. Met het CDA, dat vooral erop gericht is de landbouw ongemoeid te laten, zal het nooit lukken.’ U richt zich op het ontregelen van de politiek. Waarom de keus voor die politieke stijl? ‘Door onze opstelling komen anderen in actie. We hebben voor partijen als D66, SP, GroenLinks, en ook ChristenUnie, een aanjaagfunctie. Door ons komen zij in beweging. Ze merken dat er meer is dan je alleen te richten op economische groei. Dat inzicht is een succesfactor van ideologische politiek, zoals wij die voorstaan. Je hebt er wel een lange adem voor nodig, want het is, zoals de socioloog Max Weber omschreef, als het doorboren van dikke planken. Je moet stug volhouden.’ Kunt u een voorbeeld geven van volhouden en succes behalen? ‘Toen ik in de Tweede Kamer kwam, in 2006, werd er lacherig gedaan als ik begon over de nadelen van de vleesconsumptie. De veehouderij heeft een desastreus effect op dieren, het klimaat en de natuur. Als partij zijn we voorlopers. Dat betekent ook dat we onze beweringen feitelijk op orde moeten hebben, want je hebt rugdekking nodig. Er is in die jaren daarna veel veranderd. Steeds meer wetenschappelijke rapporten bevestigen dat we drastisch minder dierlijke producten moeten eten. Nog maar een op de vijf mensen eet elke dag vlees.’ Hoe staat het met uw vermogen tot zelfkritiek? U noemt uw initiatiefwet tegen het onverdoofd ritueel slachten van dieren een ‘groot succes’. Het wetsvoorstel sneuvelde in de senaat. U zegt dat u werd ‘gedemoniseerd’ door de tegenstanders. Is dat wel waar? Er was sprake van een andere afweging van dierenleed versus het grondrecht van godsdienstvrijheid. ‘Geen enkel grondrecht biedt een vrijbrief om dieren te laten lijden. De vrijheid van de een houdt op waar die van de ander in gedrang komt. Elke vorm van dierenleed willen we bespreken, ongeacht of het een bepaalde religieuze groep aangaat. De discussie daarover willen we zuiver voeren.’ Dat gebeurde niet? ‘Er waren insinuaties alsof wij tegen bepaalde bevolkingsgroepen – joden en moslims – zouden zijn. De orthodox-joodse rabbijn Lody van de Kamp voorspelde dat onze partij in de toekomst haat, islamofobie en antisemitisme zou aanwakkeren. Ik vond dit soort uitspraken tijdens het politieke debat zeer onzuiver. We zijn geen antireligieuze partij. Ik ga deze discussie opnieuw voeren. Ik zal het debat opnieuw respectvol en zo gewetensvol mogelijk voeren. Maar ik moet het beestje wel bij de naam noemen.’ Welke rol speelt uw christelijke levensovertuiging in het nastreven van uw idealen? ‘We zijn een seculiere partij, waarin mensen van elke achtergrond of levensbeschouwing kunnen samenwerken aan het overstijgend belang. Wat mij drijft, is de gouden regel van vrijwel elke levensbeschouwing: wat jij niet wilt dat jou geschiedt, doe dat ook een ander niet. In onze partij deelt iedereen die opvatting, vanuit zijn of haar eigen levensbeschouwing. De naamgever van het christelijk geloof heeft gezegd: “Wat gij de minsten der Mijnen gedaan hebt, dat hebt ge aan Mij gedaan.” Ik denk dat we de dieren daar ook onder zouden moeten rekenen. Christenen kennen de uitspraak: “De rechtvaardige kent het leven van zijn dier.” Op dit moment worden er in ons land jaarlijks 600 miljoen dieren geslacht na een kort en ellendig leven. Het wordt tijd dat de christelijke wereld zich de urgente vraag stelt of deze vee-industrie ethisch verantwoord is.’ In uw politieke loopbaan hebt u ook tegenwerping en tegenwerking ondervonden. U noemt als voorbeeld uw christelijke levensovertuiging en het feit dat u in twaalf jaar tijd 33 vliegreizen maakte om de boodschap van de PvdD wereldwijd uit te dragen. Hoe gaat u met die kritiek om? ‘Met mijn boek wil ik mensen die zich door idealen laten leiden, een hart onder de riem steken. Dat is ook de les die ik leerde van eerdere “afschaffingsbewegingen”. Je boodschap wordt vaak, zeker in het begin, belachelijk gemaakt. Ik vind het een geruststellende gedachte te weten dat die aanpak een beproefd middel is. Het is een poging je onschadelijk te maken. Het hoort erbij als je een sterk inhoudelijk profiel hebt. Als je dat accepteert en blijft geloven in je eigen idealen, geeft dat veel ontspanning.’

De stille revolutie van Marianne Thieme

Marianne Thieme, medeoprichter van en fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren (PvdD), heeft een boodschap. Hou vast aan je idealen, ook als …

Vandaag gaat het Offerfeest van start. Dit jaar moet voor het eerst 100% toezicht zijn bij elk slachthuis dat onverdoofd gaat slachten. Als het dier na 40 seconden nog leeft wordt het alsnog bedwelmd. Wat betekent dit voor de dieren? De afschuwelijke lijdensweg stopt mogelijk (pas!!) na 40 seconden. Maar het dier mag door de bedwelming niet meer halal of koosjer genoemd worden en dus moet er een volgend dier onverdoofd geofferd worden. Kortom, het convenant is absoluut géén oplossing. Integendeel, het is letterlijk uitstel van executie. Uitstel in de zin van een verlenging van zinloos lijden. Dat zegt nu ook een NVWA-inspecteur op Twitter: “Helaas is onbedwelmd slachten wettelijk toegestaan, dus als toezichthouder kunnen we niet meer doen”. Een wanhoopskreet van een toezichthouder die met de handen op de rug gebonden verplicht moet toekijken hoe dieren ondraaglijk lijden. De politiek kan wél meer doen: het nieuwe wetsvoorstel van Marianne Thieme steunen en zonder verder dralen een definitief einde maken aan de onverdoofde slacht. Laat het jouw politiek vertegenwoordiger weten als je vindt dat onverdoofd slachten niet te verantwoorden is. In de Eerste Kamer blokkeerden vertegenwoordigers van CDA, VVD, D66, ChristenUnie, SGP en een deel van GroenLinks ons eerdere wetsvoorstel om deze martelgang te verbieden. Laten we samen zorgen dat het verbod er nu eindelijk gaat komen! Meer info over het wetsvoorstel 👉 https://www.partijvoordedieren.nl/news/nieuw-wetsvoorstel-tegen-onverdoofd-slachten

Het was vlak na de Tweede Kamer verkiezingen van 2017 dat fractievoorzitter voor de Partij voor de Dieren Marianne Thieme een motie in stemming bracht over het Terlouw duurzaamheidsmanifest. Het komende kabinet, op dat moment nog in de formerende fase met GroenLinks, moest volgens de PvdD het volledige manifest opnemen in het regeerakkoord. Ik was niet gecharmeerd van deze actie.

Ten eerste zag ik het eindresultaat van onze stevige onderhandelingen als jongerenvoorzitters misbruikt worden voor politiek gewin van een partij, terwijl we collectief hadden afgesproken dat niet te doen. Daarnaast dwong de PvdD met het indienen van de motie in formatietijd andere partijen tegen het manifest te stemmen, zonder dat ze dat ook echt waren. Politiek handig was het natuurlijk wel, het frame dat de PvdD als enige het jongerenmanifest belangrijk genoeg vond. Jaloersmakend, als je dat ongegeneerd kan doen. Want de kiezer? Die klapte voor Marianne.

Er is niet veel dat in politiek Den Haag gebeurt, wat vervolgens niet ook op lokaal niveau wordt uitgeprobeerd. En zie: Aankomende donderdag wil de PvdD, net als de SP overigens, moties in stemming brengen in formatietijd. De ChristenUnie zal daar niet in meegaan, hoe sympathiek die inhoud misschien ook is.

We doen dat niet voor niets. Nadat de uitslagen in Apeldoorn bekend werden, werd ook zichtbaar hoe verdeeld de Apeldoornse inwoner heeft gestemd. Vijf partijen die ook nog eens nauwelijks in zetelaantal van elkaar verschillen moeten met elkaar nu een coalitie gaan vormen. Het kan niet anders dan dat elke partij binnen zo’n coalitie punten moet laten liggen die hij graag had willen realiseren, of plannen moet ondertekenen die niet uit de eigen verkiezingskoker komen. Meedoen in een coalitie is daarom nooit geheel zonder risico, je levert altijd wel wat in. Pas wanneer het bestuursakkoord is gepresenteerd, kan je als kiezer de balans opmaken.

In het belang van een zuiver coalitieproces, en daarmee ook een betrouwbare overheid, moet je een aantal zaken gewoon niet willen. Lekken naar de pers tijdens de onderhandelingen bijvoorbeeld, om via de media je zin te krijgen. Het vertrouwen in elkaar zal een flinke deuk krijgen, en dat zal nooit in het belang van de stad uitpakken. Stemmen over politiek gevoelige zaken is ook zo’n no-go. Laten we de winnaars van de verkiezingen nu eerst eens de gelegenheid geven om met elkaar aan de slag te gaan, in het belang van Apeldoorn. De coalitie nu al uitspelen met politieke moties moeten we niet willen. Het is soms wel eens jaloersmakend om te zien hoe je als one-issue partij alles lijkt te kunnen maken, en dan ook nog applaus mag oogsten. Maar voor de lange termijn ben ik blij met de partij waar ik deel van mag uitmaken. Een zuiver politiek proces is me toch net even iets te waardevol.

Jarin van der Zande

Raadslid