Groen in de raad – Demoniseren? De afgelopen dagen gaan veel gesprekken over ene Thierry Baudet. Iedereen vind er wel iets van. Gisteren tijdens het EK kwalificatiewedstrijd Duitsland – Nederland zei een vriend dat hij het erg vond dat Thierry zo gedemoniseerd werd: “Of je het nu eens met hem bent of niet, hij mag niet worden opgejaagd als fascist of nazi.” In de basis ben ik het met die vriend eens. Immers, wij hebben het recht op vrije meningsuiting en gelukkig mogen we stemmen op wie wij willen. Mooie privileges in dit mooie land. Voltaire heeft het prachtig verwoord: “Ik ben het niet eens met wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen tot mijn dood verdedigen” Ik ben niet bang voor wat Baudet zegt. Sommigen vinden dat hij zegt waar het op staat – ik geloof daar niet zo in. Ik kan niet anders dan ongelovig het hoofd schudden als hij zegt dat de ondergang van het romeinse rijk te wijten is aan het gebrek van etnisch zuivere Romeinen. Of dat vrouwen niet ambitieus zijn en het beste floreren in huishoudelijke sfeer. Of als hij beweert dat klimaatverandering verzonnen is, de uil van Minerva haar vleugels spreidt, hij naar het front geroepen is. En dat onze boreale (lees: blanke) wereld ondermijnd wordt door onze universiteiten en journalisten en hij ondertussen wat mammoeten vloert . Zijn angst voor “homeopathische uitdunning van het Nederlandse volk” , het invoeren van de remigratie-straf, en het onvoorwaardelijk aanpassen aan onze cultuur als je hier wilt blijven – het zijn allemaal uitspraken die dicht tegen het fascisme aanleunen. Dat Le Pen, Mussolini, Trump en Gauland rechts zijn en met de rassenideologie spelen, dat weten we. En dat Baudet flirt met o.a. Le Pen is bekend. Als wij Baudet echter aanspreken op hetzelfde taalgebruik als de hiervoor genoemde mannen, wijst men ons terecht, want demoniseren is slecht. En ach ja, zo n vaart zal het wel niet lopen, toch? De uitspraken van mijnheer Baudet vind ik zorgelijk, maar waar ik echt kippenvel van krijg is het bereidwillige verschuiven van onze tolerantiegrens, als het gaat om rechtse uitspraken. Die moeten kunnen, dankzij de meningsvrijheid. Als wij op onze beurt daar iets van vinden kadert men dat in als demonisering. Zo makkelijk gaat dat dus. Diegenen die migranten, universiteiten, bestuurders, journalisten en anderen demoniseren moeten dat mogen. Zij die er anders over denken worden geacht ruimdenkender te zijn en te stoppen met de hetze. De omgekeerde wereld. En precies dat maakt mij woedend. Ik ben blij in een land te mogen leven waar wij het recht hebben onze mening te zeggen en ergens iets van te vinden. Een recht heeft niet alleen het voordeel zomaar alles te mogen roepen. Het draagt ook de verplichting om na te denken over wát men roept. De Perzische filosoof Rumi heeft ooit gezegd dat je jezelf drie vragen zou kunnen stellen, voordat je praat. Is het waar? Is het nodig? Is het aardig? Misschien een goed idee om deze vragen wat vaker toe te passen op onze discussies over cultuur, mensen en meningen? In de Harlinger raad lijkt het erop dat wij steeds beter naar elkaar luisteren en dat we continu op zoek zijn naar de gezamenlijk gedragen basis. Wij geven er als verschillende partijen vaak een andere invulling aan. Dit maakt het debat en de besluiten juist bont en levendig en het biedt je de kans om je eigen profiel te presenteren. Zo zoeken wij naar verbinding en bouwen aan de samenleving. Het geeft hoop. Onze eigenzinnige gemeente zal de komende jaren laten zien hoe wij hier met elkaar en de natuur omgaan. Groene en linkse groet Stephanie Geurtz Raadslid GroenLinks Harlingen
