Poliflw

Martijn van Helvert en Pieter Omtzigt kandidaten CDA-lijsttrekkerschap Het CDA heeft er onverwachts een derde én vierde kandidaat voor het lijsttrekkerschap bij: Tweede Kamerleden Martijn van Helvert en Pieter Omtzigt. Eerder stelden zich Hugo de Jonge en Mona Keijzer al kandidaat. Nieuwe wending Met de onverwachte kandidatuur van Limburger Martijn van Helvert heeft de strijd om het CDA-lijsttrekkerschap een nieuwe wending gekregen. De uitgesproken Van Helvert, Kamerlid sinds 2014, zal naar verwachting het koersdebat in de partij nog meer over eventuele samenwerking met Forum voor Democratie, en in iets mindere mate de PVV, laten gaan. In een interview met het Radio 1-programmaMet het oog op morgenzei Van Helvert landelijke regeringssamenwerking met FVD niet uit te sluiten. Van Helvert staat bekend als lid van de rechtervleugel in de Kamerfractie (negentien zetels) en profileert zich in de Kamer als zuidelijk, rooms-katholiek politicus. Hij haalde een Mariabeeld naar de Tweede Kamer, houdt geregeld spreekuur in Sittard en kan bogen op een regionale populariteit. In 2017 behaalde hij 19.106 voorkeursstemmen. Fel debater Van Helvert staat bekend als fel debater. Als woordvoerder voor Buitenlandse Zaken en Defensie valt hij vaak op met zijn uitspraken. Tijdens demoeizame Kamerdebattenmet minister en partijgenoot Ank Bijleveld (Defensie) over de zeventig burgerdoden in de Iraakse stad Hawija sprong hij keer op keer voor haar in de bres. Van Helvert heeft een persoonlijke geschiedenis met het rechts-populisme. Toen hij in 2011 fractievoorzitter was van het Limburgse CDA vormde zijn partij een coalitie met de PVV. Dat college klapte door zijn toedoen al in 2012. Door Van Helverts relatief welwillende houding ten opzichte van FVD, die hij deelt met Mona Keijzer, kan Hugo de Jonge bijna niet anders dan hier een belangrijk campagnethema van maken. De Jonge sloot, in steeds minder behoedzame bewoordingen, deze samenwerking recent uit. Strategisch komt het hem niet slecht uit dat hij nóg een tegenstander heeft: Van Helverts politieke profiel ligt dichter bij Mona Keijzer dan bij De Jonge, en hij zou dus stemmen bij haar weg kunnen halen. Pieter Omtzigt vierde CDA’er Kamerlid Pieter Omtzigt is de vierde CDA’er die zich verkiesbaar heeft gesteld. Met zijn kandidatuur zet hij de interne verkiezing nog meer op scherp. Omtzigt geniet veel steun onder CDA-leden. In 2012 was hij door het partijbestuur aanvankelijk niet op de kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen geplaatst. Door een actie van lokale partijbesturen kwam hij op een onverkiesbare plek 39 te staan. Uiteindelijk wist hij met 36.750 voorkeursstemmen alsnog in de Kamer te komen. Dat was ruim het dubbele van de voorkeursdrempel, het aantal stemmen dat nodig is om in aanmerking te komen voor een zetel. Toeslagenaffaire Omtzigt is vooral bekend vanwege zijn rol in de toeslagenaffaire bij de Belastingdienst. Jarenlang heeft hij zich, samen met SP-Kamerlid Renske Leijten, vastgebeten in dat dossier. Inmiddels heeft het kabinet een financiële schadevergoeding toegezegd aan door de fiscus gedupeerde ouders. In een recent interview met NRC zegt Omtzigt: ‘Ik heb gezien hoe de overheid mensen volledig klem heeft gezet. Kijk naar de Belastingdienst en het UWV. Ook heb ik gezien hoe de Europese Unie te lijden heeft onder de erosie van de rechtsstaat en financiële soliditeit. Ik zie dingen misgaan, het moet anders.’ Omtzigt zegt dat hij een andere vorm van politiek wil bedrijven en zou willen dat de Kamer een wat lossere rol ten opzichte van de regering heeft. De eerste controle is volgens hem altijd de interne controle. ‘De coalitie moet niet zitten wachten tot de oppositie vindt dat iets niet goed gaat. Ook als coalitie-Kamerlid zie ik dat als mijn kerntaak.’ Eerste gesprekken gevoerd Het CDA-partijbestuur heeft inmiddels gesprekken gevoerd met de kandidaten. Op 26 juni doet het een voordracht. Daarna is er nog de mogelijkheid voor CDA’ers om zich als tegenkandidaat te melden. De eerste stemronde voor CDA-leden is op 6 juli. De partij organiseert op die dag hoogstwaarschijnlijk ook een debat tussen de kanshebbers.

Bijna de hele Tweede Kamer op de VVD na heeft grote zorgen over de machtigingsbepaling in de verzamelwet Brexit. Tijdens een hoorzitting afgelopen week in de Tweede Kamer kwamen er verschillende experts aan het woord. In de wet is een bepaling opgenomen waardoor een minister in zijn eentje een besluit kan nemen dat een wet wijzigt of intrekt. Daarvoor hoeft hij niet naar het kabinet, niet naar de Tweede Kamer en niet naar de Eerste Kamer. Het CDA vindt dit is onverantwoord. Daarop zijn er op initiatief van CDA woordvoerder Pieter Omtzigt en D66 Kamerlid Kees Verhoeven spoedvragen opgesteld en mede namens 10 andere partijen (CU, GL, PVV, PvdA, SP, PvdD, SGP, 50Plus, DENK en FvD). Het is een duidelijk signaal dat wordt afgegeven richting het Kabinet. Omtzigt: “In de hoorzitting merkte professor Voerman op dat deze bevoegdheid verder gaat dan bevoegdheden onder een noodtoestand. Dat is ongehoord. Daarom vragen wij met 12 partijen om bepalingen die nodig zijn door de Brexit met veel meer waarborgen te omkleden. Zodat in gevallen waarin snel gehandeld moet worden, dat ook kan. Denk aan de noodmaatregelen tijdens de kredietcrisis. Ook hier dient het parlement de regering gewoon te kunnen controleren. Een stevige regering heeft een stevige controle van het parlement nodig.”Vragen van de leden Omtzigt (CDA), Verhoeven (D66), Van der Graaf (CU), Leijten (SP), Van Ojik (GL), Maeijer (PVV) Asscher (PvdA), Van Rooijen (50Plus), Van Raan (PvdD), Bisschop (SGP), Azarkan (DENK), Baudet (FvD) aan de Minister van Buitenlandse Zaken en de Minister van Justitie en Veiligheid over de rechtstatelijke aspecten van de machtigingsbepaling van de Brexitwet. 1. Heeft u kennisgenomen van de factsheets “Verzamelwet Brexit” van professor Voermans en Professor de Lange en hun toelichting in de Kamer bij de hoorzitting op 5 december jl.? 2. Kunt u reageren op het standpunt van deze heren dat door middel van Artikel 10 van de Verzamelwet Brexit het kernbeginsel van het primaat van de wetgever aan de kant geschoven wordt doordat ministers een heel ruime bevoegdheid krijgen om algemeen verbindende voorschriften vast te stellen en daarmee ook van bestaande – zelfs hogere regels – af kunnen wijken zonder dat het gehele kabinet, het parlement of de Raad van State daar vooraf iets over te zeggen heeft? 3. Bent u het eens dat, zoals artikel 10 van de Verzamelwet beoogt, het door het parlement achteraf meepraten over wetgeving - die ziet op fundamentele onderwerpen- die al is vastgesteld, niet voldoet aan de eisen die het primaat van de wetgever stelt? 4. Wat is uw reactie op het gegeven dat de Aanwijzingen voor de regelgeving (Awr, 2.23) voorschrijft dat delegatie van regelgevende bevoegdheid zo nauwkeurig en concreet mogelijk wordt begrensd? Bent u het eens dat dit in artikel 10 Verzamelwet Brexit niet het geval is? 5. Bent u bereid met een nota van wijziging te komen waarin u fatsoenlijke rechtstatelijke aspecten in Artikel 10 introduceert, waarbij alleen de afwijkingsbevoegdheid in een vooraf nauwkeurig omschreven noodsituatie kan worden gebruikt en er controle is door het gehele kabinet (dus geen ministeriële regeling), de Raad van State en het parlement? 6. Bent u bereid deze vragen binnen een week te beantwoorden?

Op maandagavond 19 februari was Anne Kuik te gast bij CDA Teylingen in Grand Café Graaf Jan in Sassenheim. Tijdens dit Politiek Café beantwoordde het jonge CDA-kamerlid vragen over onderwijs, zorg, wonen en werk. Jongeren van Crescendo zorgden voor de muzikale omlijsting van de avond. De 30-jarige Groningse kreeg bij de laatste Kamerverkiezingen 15.000 voorkeurstemmen. Voordat ze verkozen werd als Tweede Kamerlid was ze gemeenteraadslid voor het CDA in Groningen. De meeste vragen van de aanwezigen hadden betrekking op de zorg en meestal ook op de eigen situatie. Zo vroeg één van de aanwezigen zich af waarom zijn echtgenote wel in een verzorgingshuis kon worden opgenomen en hij niet. Is de wetgeving niet te veel doorgeschoten? Anne Kuik beaamde dit en zei te hopen dat de nieuwe minister die over zorg gaat, de CDA’er Hugo de Jonge, hier enige verzachting in gaat aanbrengen. Ook werd er aangegeven dat er gemeenten zijn die het aan hen toegewezen zorgbudget voor een gedeelte aan andere zaken besteden. Is dat in Teylingen ook het geval? De voorzitter van de CDA-raadsfractie, Peter Scholten, antwoordde dat dit hier niet mogelijk is. Geld dat is bestemd voor zorg wordt “geoormerkt”. Dat betekent dat het niet aan andere posten op de begroting kan worden toegewezen. Ook preventiebeleid, dat Anne Kuik in haar portefeuille heeft, kwam aan de orde. Ze staat voluit achter de aangifte die diverse ziekenhuizen en artsen tegen tabaksfabrikanten onlangs deden. “We moeten ervoor gaan zorgen dat er een Rookvrije Generatie komt: speelplaatsen en sportruimten dienen rookvrij te worden”, aldus het Kamerlid. “Ook moet de alcoholverkoop bij sportverenigingen aangepakt worden.” Het Tweede Kamerlid maakte ook nog melding van het fenomeen maatschappelijke stage als mogelijkheid voor jongeren om een bijdrage aan de samenleving te leveren. Deze is op initiatief van het CDA in het regeerakkoord opgenomen. Mensen die een dergelijke stage hebben gelopen krijgen voorrang als ze bij de overheid solliciteren. Tenslotte vroeg Anne Kuik aandacht voor de mensenhandel in de prostitutie: “We kijken in Nederland nog te veel weg als het om prostitutie gaat. Het is ontstellend hoe groot het aandeel vrouwen is dat daarin gedwongen te werk wordt gesteld: Het is een vorm van slavernij!” Naast het inhoudelijke deel kwam Anne Kuik met een anekdotes over de Haagse politiek. Eén van deze anekdotes was tijdens de filebuster van 50plus en de PVV. Tijdens dit debat moest iedereen van de coalitie in de Kamer blijven, omdat er aan het einde gestemd moest worden. Alleen werd het al één of nog later. Anne besloot toen even een bank op te zoeken, waar ze op kon slapen. Gelukkig stond er een bank in de kamer van Pieter Omtzigt. Dus ze was daar even opgaan liggen, totdat Pieter binnen kwam. Die wilde ook graag even liggen, maar Anne kon op de bank blijven liggen en Pieter lag uiteindelijk op de grond te snurken, totdat hij weer in de zaal moest zijn.