Poliflw

Krimpen aan den IJssel Voorzitter, leden van de raad, college, belangstellenden op de publieke tribune en thuis. Op 18 december 2019 werden wij via een persbericht op de hoogte gesteld van de breuk binnen de coalitiepartijen. De kop: ‘Krimpense lokale partijen zeggen vertrouwen in coalitiesamenwerking op’. Dat is hoe dan ook schrikken. Zelfs voor een oppositiepartij. Letterlijk gezien klopt de kop eigenlijk niet. Want het betreft de lokale partijen uit de coalitie. De huidige coalitie SVK, LK, VVD en D’66 zijn vol goede moed en met een in hun ogen ambitieus akkoord anderhalf jaar geleden begonnen aan een klus. Niet de gemakkelijkste. Het vereist visie, ambitie, stabiliteit en vooral vertrouwen. Als oppositie heb je altijd een gezond wantrouwen naar de coalitie. Ook het CDA heeft in deze coalitieperiode vraagtekens gehad bij inhoudelijke keuzes, processen en communicatie. Dat is ook onze rol. Tot onze verbijstering lazen wij het persbericht. In dit bericht wordt gesproken over de bekende druppel. De druppel die ervoor heeft gezorgd om het vertrouwen op te zeggen. Er is dus hoogstwaarschijnlijk al langere tijd iets aan de gang. Een veenbrand. Naast inhoudelijke verschillen is er ook sprake van een gebrek aan constructieve samenwerking. Zo lezen wij. Inhoudelijke verschillen zijn er altijd. Daarom is het compromis uitgevonden. Blijkbaar werkte dat niet meer bij SVK, LK, VVD en D’66. Het CDA vraagt zich dan ook een aantal zaken af. Er is blijkbaar al langer sprake van scheurtjes in de coalitie. Zonder te willen zwarte pieten wil het CDA van de vier partijen weten wat er nog meer speelde naast het genoemde proces rond de verkoop van de Big Bear? Als het optelsom van scheurtjes is, in hoeverre heeft de coalitie lijmpogingen ondernomen? In hoeverre zijn de partijen zich bewust van de gevolgen van de breuk voor de resterende bestuursperiode tot de verkiezingen, de uitdagingen rond de financiële situatie? Kortom welk signaal geeft de coalitie met deze vertrouwensbreuk aan de inwoners van Krimpen aan den IJssel? Wat zijn de gevolgen voor het vertrouwen in het lokaal bestuur? Het CDA constateert dat de communicatie tussen College en raad de afgelopen periode regelmatig te wensen heeft overgelaten en dat, op een enkele uitzondering na, de beloofde resultaten niet bereikt zijn. Zo is de communicatie en het proces onvoldoende geweest bij: Big Bear, Verhuizing Krimpenwijzer, Ouverturelaan, IHP (nieuwbouw Groeiplaneet), besluit over entreegelden zwembad. En zijn de onderzoeken, beloofd in het collegeprogramma, nog niet uit gevoerd, laat staan dat er nieuw beleid aan de raad is voorgelegd. Het voorstel om 80% van het gevraagde onderzoeksbudget door te schuiven naar 2020 is daar het pregnante bewijs van. Dat roept ook voor ons als raad vragen op: Zijn we als raad misschien niet kritisch genoeg geweest? Hebben we het College te makkelijk weg laten komen? Uiteraard is hierbij de scheidslijn tussen coalitie en oppositie zichtbaar maar blijkbaar is nu ook de maat voor een deel van de coalitie vol. Wat betekent de huidige politieke situatie voor nu: de positie van het college en de positie van de raad. De raad is aan zet. Gezien de inhoud van het persbericht lijkt het voor het CDA erop dat de breuk onherstelbaar is. Een lijmpoging lijkt niet meer aan de orde. Wel wil het CDA duidelijkheid naar de raad en de Krimpense inwoners/kiezers. Dus is er voor het College maar één weg en dat is de portefeuilles beschikbaar stellen nu nog slechts 3 van de 21 raadsleden het vertrouwen hebben in het voltallige college. Het zou getuigen van bestuurlijk verantwoordelijkheidsbesef als het College, alle vier de wethouders dus, de eer aan zichzelf houdt en dat de wethouders hun portefeuille ter beschikking stellen, zodra er sprake is van een nieuwe coalitie en tot die tijd uitsluitend de lopende zaken waar te nemen. Graag wil het CDA dan ook een uitspraak van het College dat er in deze demissionaire periode adequaat wordt samengewerkt in het belang van Krimpen aan den IJssel. Tenslotte stelt het CDA voor dat de raad vanavond besluit dat er een informateur/verkenner in de persoon van de heer Tjerk Bruinsma aangesteld wordt om te onderzoeken welke mogelijkheden er zijn voor een zo stabiel mogelijke coalitie tot de volgende verkiezingen in 2022.

Krimpen aan den IJssel Voorzitter, leden van de raad, college, belangstellenden op de publieke tribune en thuis. Op 18 december 2019 werden wij via een persbericht op de hoogte gesteld van de breuk binnen de coalitiepartijen. De kop: ‘Krimpense lokale partijen zeggen vertrouwen in coalitiesamenwerking op’. Dat is hoe dan ook schrikken. Zelfs voor een oppositiepartij. Letterlijk gezien klopt de kop eigenlijk niet. Want het betreft de lokale partijen uit de coalitie. De huidige coalitie SVK, LK, VVD en D’66 zijn vol goede moed en met een in hun ogen ambitieus akkoord anderhalf jaar geleden begonnen aan een klus. Niet de gemakkelijkste. Het vereist visie, ambitie, stabiliteit en vooral vertrouwen. Als oppositie heb je altijd een gezond wantrouwen naar de coalitie. Ook het CDA heeft in deze coalitieperiode vraagtekens gehad bij inhoudelijke keuzes, processen en communicatie. Dat is ook onze rol. Tot onze verbijstering lazen wij het persbericht. In dit bericht wordt gesproken over de bekende druppel. De druppel die ervoor heeft gezorgd om het vertrouwen op te zeggen. Er is dus hoogstwaarschijnlijk al langere tijd iets aan de gang. Een veenbrand. Naast inhoudelijke verschillen is er ook sprake van een gebrek aan constructieve samenwerking. Zo lezen wij. Inhoudelijke verschillen zijn er altijd. Daarom is het compromis uitgevonden. Blijkbaar werkte dat niet meer bij SVK, LK, VVD en D’66. Het CDA vraagt zich dan ook een aantal zaken af. Er is blijkbaar al langer sprake van scheurtjes in de coalitie. Zonder te willen zwarte pieten wil het CDA van de vier partijen weten wat er nog meer speelde naast het genoemde proces rond de verkoop van de Big Bear? Als het optelsom van scheurtjes is, in hoeverre heeft de coalitie lijmpogingen ondernomen? In hoeverre zijn de partijen zich bewust van de gevolgen van de breuk voor de resterende bestuursperiode tot de verkiezingen, de uitdagingen rond de financiële situatie? Kortom welk signaal geeft de coalitie met deze vertrouwensbreuk aan de inwoners van Krimpen aan den IJssel? Wat zijn de gevolgen voor het vertrouwen in het lokaal bestuur? Het CDA constateert dat de communicatie tussen College en raad de afgelopen periode regelmatig te wensen heeft overgelaten en dat, op een enkele uitzondering na, de beloofde resultaten niet bereikt zijn. Zo is de communicatie en het proces onvoldoende geweest bij: Big Bear, Verhuizing Krimpenwijzer, Ouverturelaan, IHP (nieuwbouw Groeiplaneet), besluit over entreegelden zwembad. En zijn de onderzoeken, beloofd in het collegeprogramma, nog niet uit gevoerd, laat staan dat er nieuw beleid aan de raad is voorgelegd. Het voorstel om 80% van het gevraagde onderzoeksbudget door te schuiven naar 2020 is daar het pregnante bewijs van. Dat roept ook voor ons als raad vragen op: Zijn we als raad misschien niet kritisch genoeg geweest? Hebben we het College te makkelijk weg laten komen? Uiteraard is hierbij de scheidslijn tussen coalitie en oppositie zichtbaar maar blijkbaar is nu ook de maat voor een deel van de coalitie vol. Wat betekent de huidige politieke situatie voor nu: de positie van het college en de positie van de raad. De raad is aan zet. Gezien de inhoud van het persbericht lijkt het voor het CDA erop dat de breuk onherstelbaar is. Een lijmpoging lijkt niet meer aan de orde. Wel wil het CDA duidelijkheid naar de raad en de Krimpense inwoners/kiezers. Dus is er voor het College maar één weg en dat is de portefeuilles beschikbaar stellen nu nog slechts 3 van de 21 raadsleden het vertrouwen hebben in het voltallige college. Het zou getuigen van bestuurlijk verantwoordelijkheidsbesef als het College, alle vier de wethouders dus, de eer aan zichzelf houdt en dat de wethouders hun portefeuille ter beschikking stellen, zodra er sprake is van een nieuwe coalitie en tot die tijd uitsluitend de lopende zaken waar te nemen. Graag wil het CDA dan ook een uitspraak van het College dat er in deze demissionaire periode adequaat wordt samengewerkt in het belang van Krimpen aan den IJssel. Tenslotte stelt het CDA voor dat de raad vanavond besluit dat er een informateur/verkenner in de persoon van de heer Tjerk Bruinsma aangesteld wordt om te onderzoeken welke mogelijkheden er zijn voor een zo stabiel mogelijke coalitie tot de volgende verkiezingen in 2022.

Makado markt helpt met keuze Europese verkiezingen Komt er na de Brexit ook een Nexit of blijft Nederland in de Europese Unie? Mogen de pulsvissers straks weer vissen? Gaat Europa straks over de pensioenen, of blijven onze politici dat voorkomen? Komen er eigenlijk nog Europese subsidies in de Noordkop terecht? De lokale politieke partijen CDA, D66, GroenLinks, PvdA, SP en VVD uit Schagen organiseren op Zaterdag 18 mei in het MAKADO een politieke markt. U kunt al uw prangende vragen op hen afvuren en daarmee uw keuze bepalen voor de Europese verkiezingen op 23 mei. Kom dus zaterdag 18 mei naar het MAKADO centrum en vraag de politieke partijen de hemd van het lijf!

Europa krijgt voortdurend te maken met uitdagingen zoals de jongerenwerkloosheid, migratie en klimaatverandering. Tegelijkertijd laat de Brexit ons zien dat de EU niet onomkeerbaar is. ‘’De meeste van ons vinden democratie vanzelfsprekend, jongeren zoals ik kennen zelfs geen landsgrenzen’’, zegt CDA-raadslid Marc Smellink tijdens de raadsvergadering van 26 februari. Volgens het CDA zijn de voordelen van een gezamenlijk Europa dagelijks zichtbaar in de grensregio en gemeente. De gemeenschap en gemeenteraad hebben er regelmatig mee van doen, bijvoorbeeld de lobby die is opgestart om de trein door Twente naar Berlijn te behouden, de internationale spoedzorg van Duitse- en Nederlandse hulpdiensten en het versterken van grensovergang De Rammelbeek. ‘’Als gemeenteraad hebben wij samen met Nordhorn bekrachtigd dat we beter en intensiever willen samenwerken. Een samenwerking heeft een positieve uitwerking op de inwoners van de gemeenten Nordhorn en Dinkelland’’, vindt de CDA-fractie bij monde van Smellink. Volgens het CDA is de gemeente in staat om mensen samen te brengen, te zorgen dat inwoners goed geïnformeerd zijn over Europa en de parlementsverkiezingen. Het is niet de bedoeling om te zeggen voor wie de inwoner moet stemmen: het gaat om het stemmen zelf en de deelname aan het democratische proces. ‘’Dat is de essentie van democratie: dat wij samen beslissen hoe het Europa dat wij willen eruit moet zien. Samen moeten we de verantwoordelijkheid nemen voor een betere toekomst.’’ Een soortgelijke motie, ‘A Connecting Europe’, is onlangs in Nordhorn aangenomen, waarbij wordt verwacht dat inwoners, gemeenteraadsleden en colleges van Nordhorn en Dinkelland samenkomen om te spreken over de grensoverschrijdende samenwerking en de Europese Unie en –verkiezingen. ‘’Wij vinden het belangrijk dat de inwoners hun stem uitbrengen voor de Europese Parlementsverkiezingen en dat we hier als gemeente aandacht aan moeten geven, onder meer door onze inwoners op te roepen te stemmen. Juist samen met Nordhorn!’’ De motie is ingediend door de PvdA, D66, GroenLinks en het CDA. De motie is unaniem aangenomen tijdens de raadsvergadering.

Bijna de hele Tweede Kamer op de VVD na heeft grote zorgen over de machtigingsbepaling in de verzamelwet Brexit. Tijdens een hoorzitting afgelopen week in de Tweede Kamer kwamen er verschillende experts aan het woord. In de wet is een bepaling opgenomen waardoor een minister in zijn eentje een besluit kan nemen dat een wet wijzigt of intrekt. Daarvoor hoeft hij niet naar het kabinet, niet naar de Tweede Kamer en niet naar de Eerste Kamer. Het CDA vindt dit is onverantwoord. Daarop zijn er op initiatief van CDA woordvoerder Pieter Omtzigt en D66 Kamerlid Kees Verhoeven spoedvragen opgesteld en mede namens 10 andere partijen (CU, GL, PVV, PvdA, SP, PvdD, SGP, 50Plus, DENK en FvD). Het is een duidelijk signaal dat wordt afgegeven richting het Kabinet. Omtzigt: “In de hoorzitting merkte professor Voerman op dat deze bevoegdheid verder gaat dan bevoegdheden onder een noodtoestand. Dat is ongehoord. Daarom vragen wij met 12 partijen om bepalingen die nodig zijn door de Brexit met veel meer waarborgen te omkleden. Zodat in gevallen waarin snel gehandeld moet worden, dat ook kan. Denk aan de noodmaatregelen tijdens de kredietcrisis. Ook hier dient het parlement de regering gewoon te kunnen controleren. Een stevige regering heeft een stevige controle van het parlement nodig.”Vragen van de leden Omtzigt (CDA), Verhoeven (D66), Van der Graaf (CU), Leijten (SP), Van Ojik (GL), Maeijer (PVV) Asscher (PvdA), Van Rooijen (50Plus), Van Raan (PvdD), Bisschop (SGP), Azarkan (DENK), Baudet (FvD) aan de Minister van Buitenlandse Zaken en de Minister van Justitie en Veiligheid over de rechtstatelijke aspecten van de machtigingsbepaling van de Brexitwet. 1. Heeft u kennisgenomen van de factsheets “Verzamelwet Brexit” van professor Voermans en Professor de Lange en hun toelichting in de Kamer bij de hoorzitting op 5 december jl.? 2. Kunt u reageren op het standpunt van deze heren dat door middel van Artikel 10 van de Verzamelwet Brexit het kernbeginsel van het primaat van de wetgever aan de kant geschoven wordt doordat ministers een heel ruime bevoegdheid krijgen om algemeen verbindende voorschriften vast te stellen en daarmee ook van bestaande – zelfs hogere regels – af kunnen wijken zonder dat het gehele kabinet, het parlement of de Raad van State daar vooraf iets over te zeggen heeft? 3. Bent u het eens dat, zoals artikel 10 van de Verzamelwet beoogt, het door het parlement achteraf meepraten over wetgeving - die ziet op fundamentele onderwerpen- die al is vastgesteld, niet voldoet aan de eisen die het primaat van de wetgever stelt? 4. Wat is uw reactie op het gegeven dat de Aanwijzingen voor de regelgeving (Awr, 2.23) voorschrijft dat delegatie van regelgevende bevoegdheid zo nauwkeurig en concreet mogelijk wordt begrensd? Bent u het eens dat dit in artikel 10 Verzamelwet Brexit niet het geval is? 5. Bent u bereid met een nota van wijziging te komen waarin u fatsoenlijke rechtstatelijke aspecten in Artikel 10 introduceert, waarbij alleen de afwijkingsbevoegdheid in een vooraf nauwkeurig omschreven noodsituatie kan worden gebruikt en er controle is door het gehele kabinet (dus geen ministeriële regeling), de Raad van State en het parlement? 6. Bent u bereid deze vragen binnen een week te beantwoorden?