Poliflw

SP-wethouder Hans Kokke startte in 2017 in Tilburg met het Schuldenoffensief dat moet voorkomen dat inwoners in financiële problemen raken of dat bestaande schulden complexer worden (zie uitleg https://www.google.nl/amp/s/martijnschut.blog/2020/08/24/schuldenoffensi...). Het schuldenoffensief heeft een duidelijke toegevoegde waarde door de vroegsignalering en de 'erop af-aanpak'. Deze aanpak wordt nu per 1 januari landelijk doorgevoerd, zo meld de NOS:https://nos.nl/l/2355963

Tijdens de raadsvergadering van 10 september is de Regionale Energiestrategie (RES) Rotterdam Den Haag besproken. Fractievoorzitter Aart van Zevenbergen: 'Voor de SP is natuurlijk groen en duurzaam hartstikke belangrijk. Maar voor ons is het heel belangrijk dat het geen elitair, happy-few gadget show gaat worden. Vandaar dat wij enkele moties hebben ingediend'.

De RES is een instrument om gezamenlijk te komen tot keuzes voor de opwekking van duurzame elektriciteit, de warmtetransitie in de gebouwde omgeving en de daarvoor benodigde opslag en energie-infrastructuur.

In de RES staat aangegeven dat de oplossingen voor de klimaat transitie gedragen moeten worden door de betrokkenen in de omgeving. Om daar zeker van te zijn te hebben wij voorgesteld als uitgangspunt op te nemen dat bij de uitvoering van de Regionale Energiestrategie de gemeente Rotterdam alle bewoners tijdig betrekt, volledig informeert en zeggenschap geeft over huidige en toekomstige plannen. Helaas heeft deze motie niet de meerderheid gekregen, maar de wethouder heeft beloofd dat bewoners ten alle tijden worden geïnformeerd en betrokken bij de plannen.

Voor de rest heeft de SP een koppeling willen maken tussen zonne-energie en sociaal. Groen en sociaal zijn moet kunnen. Daarom heeft de SP voorgesteld om bij de uitvoering van de Regionale Energiestrategie de gemeente Rotterdam de plaatsing van kleinschalige zonnepanelen op sociale huurwoningen zal faciliteren. Helaas heeft ook deze motie niet een meerderheid gehaald in de gemeenteraad.

De gemeentelijke warmtevisie kan directe gevolgen hebben voor het volkshuisvestingsbeleid zoals lagere woonlasten en meer wooncomfort, maar bijvoorbeeld ook sloop. Daarom hebben we de motie 'Geen RES sloop ingediend.

De Rotterdamse SP fractie heeft ook voorgesteld om onderzoek te doen naar het gebruik van aardwarmtenetten en dergelijke als warmevoorziening in Rotterdamse wijken. Want warmte is van ons allemaal. Niet van de grote bedrijven.

 

Tijdens de raadsvergadering van 10 september is de Regionale Energiestrategie (RES) Rotterdam Den Haag besproken. Fractievoorzitter Aart van Zevenbergen: 'Voor de SP is natuurlijk groen en duurzaam hartstikke belangrijk. Maar voor ons is het heel belangrijk dat het geen elitair, happy-few gadget show gaat worden. Vandaar dat wij enkele moties hebben ingediend'.

De RES is een instrument om gezamenlijk te komen tot keuzes voor de opwekking van duurzame elektriciteit, de warmtetransitie in de gebouwde omgeving en de daarvoor benodigde opslag en energie-infrastructuur.

In de RES staat aangegeven dat de oplossingen voor de klimaat transitie gedragen moeten worden door de betrokkenen in de omgeving. Om daar zeker van te zijn te hebben wij voorgesteld als uitgangspunt op te nemen dat bij de uitvoering van de Regionale Energiestrategie de gemeente Rotterdam alle bewoners tijdig betrekt, volledig informeert en zeggenschap geeft over huidige en toekomstige plannen. Helaas heeft deze motie niet de meerderheid gekregen, maar de wethouder heeft beloofd dat bewoners ten alle tijden worden geïnformeerd en betrokken bij de plannen.

Voor de rest heeft de SP een koppeling willen maken tussen zonne-energie en sociaal. Groen en sociaal zijn moet kunnen. Daarom heeft de SP voorgesteld om bij de uitvoering van de Regionale Energiestrategie de gemeente Rotterdam de plaatsing van kleinschalige zonnepanelen op sociale huurwoningen zal faciliteren. Helaas heeft ook deze motie niet een meerderheid gehaald in de gemeenteraad.

De gemeentelijke warmtevisie kan directe gevolgen hebben voor het volkshuisvestingsbeleid zoals lagere woonlasten en meer wooncomfort, maar bijvoorbeeld ook sloop. Daarom hebben we de motie 'Geen RES sloop ingediend.

De Rotterdamse SP fractie heeft ook voorgesteld om onderzoek te doen naar het gebruik van aardwarmtenetten en dergelijke als warmevoorziening in Rotterdamse wijken. Want warmte is van ons allemaal. Niet van de grote bedrijven.

 

Op maandag 21 september is het de Internationale Dag van de Vrede. Vredes intitiatief Veenendaal (ViV) organiseert dan, in samenwerking met Veenendalers Voor Vrede een vredesmaaltijd, met aansluitend een wandeling; de Walk of Peace. De maaltijd begint om 18:30u op het Zwaaiplein; later aanschuiven is mogelijk.

Meer informatie en aanmelden via Elly Dijkstra-Groenewegen: 0624544062 of ellygroenewegen@gmail.com

Voor de maaltijd wordt iedereen verzocht iets te eten of te drinken mee te nemen; de maaltijd wordt dan gezamenlijk 'gevierd. "Mooier zou zijn geweest om elkaars eten te delen," aldus organisator Elly Dijkstra van ViV, "maar dat is in deze tijd niet verstandig." De eigenaars van de broodjeszaak en de viswinkel op het Zwaaiplein zijn zo vriendelijk geweest om hun buitenmeubilair ter beschikking te stellen voor de Vredesmaaltijd.

Op het Zwaaiplein ligt de voormalige grens tussen Stichts en Gelders Veenendaal. Deze oude grens tussen de provincies Gelderland en Utrecht is aangegeven met een lijn van blauwe stenen in de bestrating. Er is vroeger veel gevochten over deze grens. Door op deze plek een gezamenlijke maaltijd te houden wordt gesymboliseerd dat Vrede verschil verbindt. Na afloop van de maaltijd is er een Walk of Peace door het centrum van Veenendaal, waarbij op sommige plaatsen even wordt stilgestaan voor een toespraakje, gedicht, her- en overdenking.

21 september is door de Verenigde Naties in 1981 uitgeroepen tot Internationale dag van de Vrede.

Zie ook: Nooit meer Hiroshima, nooit meer Nagasaki Een veelkleurig geluid voor vrede De grond onder onze voeten is één. Veenendalers Voor Vrede; een geschiedenis Website: Vredes initiatief Veenendaal

Zondag 16 augustus 2020: acht jaar na Huizinge. Tienduizenden Groningers wachten sinds die tijd op schadeherstel en/of het veilig maken van hun huis. De manier waarop de staat met ze omgaat leidt tot gezondheidsproblemen bij veel van hen. De bureaucratie is enorm, het beleid gebaseerd op wantrouwen, beloften worden keer op keer gebroken.

Dit onrecht moet stoppen. Wij blijven met gedupeerden de strijd aangaan. 

Daarom gaan we deze week een aantal avonden dorpen langs in Midden-Groningen en met nam 'oud' gemeente Slochteren. Deze verhalen komen in het derde zwartboek dat Sandra Beckerman, Tweede Kamerlid, aan het maken is.

“De staat heeft meer schade aangericht dan de aardbevingen zelf,” aldus Beckerman. “Acht jaar na de aardbeving bij Huizinge wachten tienduizenden gedupeerden nog steeds. Wij leggen ons niet neer bij dit gigantische onrecht en blijven de strijd aangaan.”

“Hoe hopeloos de situatie nu ook lijkt”, vervolgt Beckerman haar verhaal, “Door met elkaar een vuist naar Den Haag te maken, wordt het onmogelijke mogelijk.”

Zien we elkaar niet en u wilt wel uw verhaal vertellen?

 

Mail dan naar sbeckerman@sp.nl

SP: "Schinkel-Zuid ontwikkeling moet eerste voorbeeld Heerlense School-methode worden."

Weet u nog? Winkelcentrum De Plu met bovenliggende kantoren. Decennialang leeg, grauw, verloederd. 2 jaar lang werd SP-wethouder Peter van Zutphen verketterd door een deel van de gemeenteraad en de krant. Hij zou een loden deur zijn. Veel te hard voor die arme vastgoedeigenaren. Nu ligt er een akkoord. Voor woningen en heel veel groen. Ook de omliggende openbare ruimte wordt een park: met het Van Grunsvenplein, het Schinkelplatsoen en het Promenade Park. Een belangrijke nieuwe doorbraak in het centrum. Complimenten aan verantwoordelijk wethouder Peter van Zutphen en alle andere betrokkenen. Alle reden voor optimisme!

Heerlense School

En... het is de eerste grote kans op toepassing van de Heerlense School! De gemeenteraad nam 1 jaar geleden het initiatiefvoorstel Heerlense School van Chris Hesse en Ron Meyer aan. Geïnspireerd en ondersteund door Heerlenaren Mat Snijders, Rik Mertens en Maurice Hermens, en de Landgraafse Heerlen-fan Youri Beckers. De SP-fractie stelde deze (link: https://ris2.ibabs.eu/Reports/ViewListEntry/Heerlen/011bee1f-d558-453c-b1eb-8e5c13681d83) vragen aan het stadsbestuur.

Samengevat betekent de Heerlense School: elke nieuwbouw en/of verbouwing laat zich inspireren door de mensen, architectuur en gebouwen van historische waarde voor de stad. De SP wil weten hoe de Heerlense School in het eerste grote bouwproject sinds het vaststellen van de criteria Heerlense School zal worden toegepast.

Bijgaande alvast wat inspiratie. kijkt u mee, ontwikkelaar en architect?

De stadswoningen in de oude Geerstraat die destijds net iets anders kronkelde.

 

 

Of wat te denken van de nabij gelegen Witte Boerderij (hoofdkantoor van de Staatsmijnen, stond waar nu het Coriocenter staat)?

 

 

Of de oogverblindende karakteristieke panden in het iets verderop gelegen oude marktplein/De Bongerd.

 

 

Aan de slag! Bij L1 reageerde ontwikkelaar Mirjam Jongen voorzichtig op de vraag van een journalist hoe snel het project gereed is: "binnen tien jaar". Zorgvuldigheid boven alles, maar tien jaar is wel erg lang. Wat de SP betreft, gaat de schop snel de grond in.

Tot slot: als het nou ook nog lukt om die totaal overbodige en ongekend pretentieuze Engelstalige begrippen als Central Park definitief te schrappen, dan is dit op vele vlakken een enorme doorbraak!

In september 2020 debatteert de raadscommissie Ruimtelijke Ordening over het Schinkel-Zuid-akkoord.

Fotobronnen: Gemeente Heerlen en Heerlen Totaal

Tijdens de Statenvergadering van 22 april is door het Provinciebestuur aan de Provinciale Staten beloofd dat er een uitgebreide nulmeting zou plaatsvinden door middel van extra metingen bij Rotterdam The Hague Airport gericht op de emissies van fijnstof, ultrafijnstof en geluid door vliegverkeer. Door de coronacrisis is er namelijk een unieke situatie ontstaan waarbinnen een dergelijke meting plaats kan vinden. Helaas hebben wij als SP, evenals de D66, andere signalen ontvangen van bewoners in de omgeving van het vliegveld. SP fractievoorzitter Lies van Aelst: 'De omwonenden, maar ook BTV (Bewoners groep tegen Vliegtuigoverlast) hebben aangegeven dat er geen extra metingen plaatsvinden. Daarom hebben wij samen met de D66 vragen gesteld, want wij willen dat die metingen, zeker na de toezegging van CU-SGP gedeputeerde de Zoete, plaatsvinden. Belofte maakt schuld.’

Om erachter te komen wat de staat van het onderzoek is wil de SP weten op welke manier er invulling gegeven is aan de toezegging van gedeputeerde de Zoete. Het volstaat volgens ons namelijk niet om de bestaande meetpunten onder andere bij de A13 bij Overschie te gebruiken omdat, dat geen volledig beeld geeft. Van Aelst: ‘Wij willen van het Provinciebestuur weten welke waarborgen zij hebben ingesteld om een goed, breed en representatief onderzoek uit te voeren. De signalen vanuit de omwonenden en BTV stellen ons momenteel bepaald niet gerust.’ Inmiddels is het zo dat de BTV zelf metingen is gaan uitvoeren uit onvrede met de Provincie die niet doet wat zij heeft beloofd. In de commissie van 10 juni zei van Aelst dan ook het volgt: ‘Ik sluit graag af met mijn teleurstelling. Teleurstelling in het feit dat de BTV zelf met de pet rond is gemoeten om een 0 meting geluid, fijnstof en ultrafijnstof rond 16 hoven te doen. Teleurstelling omdat de gedeputeerde de toezegging aan SP en D66 in de Staten kennelijk niet belangrijk vond en teleurstelling omdat dit ons vertrouwen in gedane toezegging sterk aantast.’ Mochten de antwoorden van het Provinciebestuur op onze vragen ons niet gerust stellen dat zij de handschoen alsnog oppakken dan zal de SP vervolgstappen ondernemen om alsnog een goed en breed gedragen onderzoek af te dwingen.

Het kabinet wil 2 tot 4 miljard in het noodlijdende KLM pompen, om dit bedrijf overeind te houden. Maar daar mag toch wat tegenover staan? Zoals verduurzamen en CO2 en fijnstof verminderen voor het klimaat. En tevens baangarantie voor de 30.000 mensen, ook flexwerkers, met normering voor de topinkomens. Nu zijn er geen voorwaarden afgesproken (“leuk kadootje!”) en wil men het overlaten aan de markt, die aan alle kanten disfunctioneert. Nationalisatie is invloed, en wat de SP betreft de manier.

Veel mensen met een flexcontract werden door KLM in de afgelopen weken de laan uitgestuurd. De rechtse partijen blokkeerden een voorstel om dit tegen te houden. Ook zou de KLM onder de wet normering topinkomens moeten vallen. Anders financiert de belastingbetaler straks de topinkomens van managers en piloten.

Tweede kamerlid van de SP Alkaya: 'De samenleving mag niet weer opdraaien voor de kosten, zoals eerder bij de bankencrisis. Op zijn minst zal het kabinet veel meer aandelen van KLM op moeten kopen zodat, zodra het beter gaat met het bedrijf, de winst ook bij de samenleving terecht komt.'

Daarnaast moeten er strengere voorwaarden worden gesteld om te verduurzamen en CO2 en fijnstof te verminderen ten gunste van het klimaat, de natuur en mensen. De KLM stoot nu meer dan 8,6 megaton CO2 uit en net zoveel andere troep. Meer dan de grootste kolencentrale van Nederland, in de Eemshaven in Groningen. Tot nu toe bleef de luchtvaart buiten schot, maar ook de KLM zal zich extra moeten inspannen zodat het klimaataccoord van Parijs kan worden gehaald. Dit betekent in de toekomst o.m. minder vluchten en “funreisjes”, en korte vluchten door de elektrische treinen laten uitvoeren. Op de oude voet doorgaan is niet meer verantwoord, er zal een omslag moeten plaatsvinden. Want dat moet sowieso al, als we deze planeet leefbaar willen houden. Nu is de tijd!

Nationaliseer KLM, inclusief sociale, duurzame en klimaat voorwaarden!

Update 15 mei: actie “Geen poen zonder groen” bij KLM door Greenpeace. Steun deze actie en zorg dat we eerlijk en groen uit deze crisis komen.

Vorig jaar sneuvelde de Problematisch Aanpak Stikstof (PAS) bij de Raad van State. Het grootste probleem van de PAS was een schromelijke overschatting van het effect van alle voorgenomen maatregelen, in combinatie met het op voorhand maximaal vergunnen van alle theoretische stikstofruimte. We rekenden ons dus rijker dan we waren, ten koste van de natuur. Daar zouden we een les uit kunnen trekken. Maar vooralsnog ziet het daar, ook in de meest recente brief van het kabinet, nog niet naar uit.

 

Hoewel het corona-virus de stikstofproblematiek wat naar de achtergrond heeft verdrongen, is deze niet van tafel. Rijk en provincies werken nog volop aan plannen die de stikstofdepositie in Natura2000-gebieden moeten reduceren, ruimte maken voor economische ontwikkelingen én juridisch stand zullen houden. Afgelopen vrijdag 24 april maakt het kabinet een nieuwe reeks stikstofmaatregelen bekend

 

Het kabinet investeert extra in maatregelen ten behoeve van natuurbehoud en -herstel, start een verkenning naar een meer natuurinclusieve ruimtelijke inrichting, neemt extra bronmaatregelen gericht op stikstofreductie en werkt de komende maanden een monitoring- en bijsturingssysteem en de gebiedsgerichte aanpak met de provincies verder uit. Meest opvallende onderdeel vormt de introductie van een nieuwe streefwaarde: in 2030 dient ten minste 50% van de hectares met stikstofgevoelige natuur in Natura 2000-gebieden onder de kritische depositiewaarden (KDW) te zijn gebracht.

 

Nieuwe streefwaarde?

Die nieuwe streefwaarde is eigenlijk iets geks. Formeel beschikken we al over streefwaarden, namelijk de KDW-en. Dat snapt het kabinet natuurlijk ook. In de brief staat: “Het kabinet streeft ernaar tot een volledige gunstige staat van instandhouding te komen..”. Omdat de KDW de grens is waarboven het risico bestaat dat de kwaliteit van het habitat significant wordt aangetast, hoort bij “een volledig gunstige staat van instandhouding” dat 100% van de hectares met stikstofgevoelige natuur onder de KDW gebracht moeten worden.

 

Dat roept vragen op. Waarom zouden we nu dan genoegen nemen met 50% van de hectares? En wat betekent die streefwaarde precies in de praktijk? Maken we kans in dezelfde fout te stappen als bij de PAS?

 

Waarom zouden we genoegen nemen met 50% van de hectares?

Hoewel de stikstofdeposities in al onze natuurgebieden dus uiteindelijk onder de KDW moeten worden gebracht, is dat in de huidige praktijk vrijwel onmogelijk. De belangrijkste oorzaak is dat een groot deel van de depositie (32%) zijn oorsprong vindt in het buitenland. Met een gemiddelde stikstofdepositie per hectare per jaar van 1730 mol (of 24 kg), komt dus gemiddeld zo’n 612 mol (of 8 kg) N uit het buitenland. Zonder verdere reductie in het buitenland komen we dus nooit lager uit. En dat is bij zeer stikstofgevoelige natuurgebieden (KDW 5 tot 7) bij voorbaat ontoereikend. We kunnen dus stellen dat met uitsluitend nationaal beleid, 100% niet mogelijk is.

 

Onderstaande kaart laat zien dat voor het overgrote deel van de hectares in de Natura2000-gebieden een forse overschrijding van de KDW geldt (meer dan 350 mol N/ha/jr). Dat schetst vooral hoe groot de opgave in werkelijkheid is. Zonder rigoureuze ingrepen in de vorm van stevige volumemaatregelen, is het dan ook onmogelijk overal onder de KDW te komen. Bij de geleidelijke aanpak waarvoor het kabinet kiest, is een belangrijke taak weggelegd voor de gebiedsgerichte aanpak. En nu de specifieke regeling daarvoor nog in de maak is, lijkt de streefwaarde van 50% behoorlijk ambitieus.

Wat betekent die streefwaarde precies in de praktijk?

Op zichzelf getuigt een voornemen om over tien jaar 50% van de hectares onder de geldende KDW te hebben gebracht, dus van enige realiteitszin. Het gevaar zit er wel in dat deze nieuwe streefwaarde de focus richt op het “laaghangend fruit”, waarmee allereerst die hectares in beeld komen waarbij de overschrijding van de KDW relatief gering is en dus met beperkte inspanningen de depositie verder teruggebracht kan worden. Dit zijn doorgaans juist niet de natuurgebieden waar de nood het grootst is.

 

Hoewel een toelichting op de cijfers ontbreekt, stelt het kabinet dat om de streefwaarde te realiseren, een stikstofdepositiereductie van gemiddeld 255 (ca 3,5 kg) per hectare per jaar in 2030 nodig is. De landelijke gemiddelde stikstofdepositie per hectare per jaar is op dit moment (2019) ca 1730 mol N (ofwel ca 24 kg N). Het zou dus gaan om een reductie van 15% van het huidige depositieniveau over een periode van 10 jaar.

 

Een gemiddelde depositiereductie van 15% over 10 jaar oogt niet erg ambitieus, maar dat valt nog te bezien. De nationale bijdragen aan de N depositie op N-2000 gebieden bedraagt immers zo’n 68% (ca 46% vanuit veehouderij en ca 22% vanuit verkeer, industrie en consumenten). De overige depositie (32%) vindt zijn oorsprong in het buitenland. De depositiedoelstelling van gemiddeld 1475 mol (of 20 kg) N/ha/jr, moeten we dus realiseren vanuit de ca 1118 mol (of 16 kg) N/ha/jr waarvan de bron in Nederland ligt. In feite gaat het dus om een gemiddelde emissiereductie van ca 25% (van 1118 naar 863 mol, of 16 kg naar 12,5 kg). Om dat in 2030 te realiseren praat je dus over een gemiddelde emissiereductie van 2,5% per jaar.

 

Hoe het ministerie deze doelstelling precies wenst te realiseren en met name waar en ten behoeve van welke Natura2000-gebieden de reductie gerealiseerd wordt, is vooralsnog onduidelijk. De nog uit te werken gebiedsgerichte aanpak en met name de regeling voor de opkoop van piekbelasters, zal meer helderheid moeten verstrekken.

 

Maken we kans in dezelfde fout te stappen als bij de PAS?

In een enkele alinea rekent het kabinet voor dat van de reductiedoelstelling van 255 mol/ha/jr slechts 110 mol/ha/jr als opgave resteert. Zo wordt volgens het kabinet reeds een aanzienlijk deel, circa 120 mol/ha/jr in 2030 bereikt als gevolg van onder andere eerder vastgesteld beleid gericht op stikstofreductie in de landbouw, mobiliteit, industrie en energie (basispad). En dragen de maatregelen uit het Klimaatakkoord voor circa 25 mol/ha/jr bij aan de realisatie van de streefwaarde.

 

Daarmee wordt realisatie van de reductie al grotendeels toegeschreven aan eerdere maatregelen, die inderdaad zijn doorgerekend maar allemaal een bepaalde mate van onzekerheid hebben. Voorspellen is moeilijk, maar zeker als het de toekomst betreft. Ook de nu aangekondigde aanvullende maatregelen zijn geanalyseerd door PBL in samenwerking met TNO, CE Delft, RIVM

https://www.omgevingsweb.nl/wp-content/uploads/po-assets/319663.pdf

 

De onderzoekers waarschuwen uitgebreid dat er een forse onzekerheidsmarge zit in de gepresenteerde schattingen. Maar wij mensen, en zo ook het kabinet, zijn daar doorgaans blind en doof voor. Daarmee dreigen we wederom het effect van de maatregelen te overschatten en de uitgifte voor economische ontwikkeling te baseren op een veel te optimistische inschatting van de beschikbare stikstofruimte. Het kabinet maakt zeker 3 denkfouten:

 

De illusie van exacte informatie

We hebben een voorkeur voor exacte, cijfermatige informatie. Deze geven ons de illusie dat we de materie beheersen. Dat we het kunnen meten en dus weten hoe het zit. In de analyse trekken daarom de cijfers onze aandacht. Maar het is moeilijker om alle mitsen en maren, twijfels over de betrouwbaarheid, achterliggende aannames en te maken voorbehouden op een juiste manier te interpreteren. Het kabinet rekent wel met de cijfers in het rapport, maar niet met de vele onzekerheden die worden genoemd.

 

We overschatten ons succes

Dit kent u zelf van loterijen. Je overschat de kans dat je zult winnen en onderschat de kans op verlies. Zo hebben we doorgaans ook een te optimistische kijk op de slagingskansen van onze plannen, en bagatelliseren we de mogelijkheid dat ons plan mislukt. Zo ook het kabinet. Het slaat eigenlijk zo wat alle waarschuwingen uit de analyse in de wind. Het meest duidelijk is dat bij de opmerking van de onderzoekers dat - omdat de maatregelen onafhankelijk van elkaar, dus niet als samenhangend pakket, zijn geanalyseerd en op elkaar inwerken - de effecten van de maatregelen niet opgeteld mogen worden. In de brief stelt het kabinet echter: “Om deze resterende opgave te realiseren, neemt het kabinet een omvangrijk en breed pakket aan bronmaatregelen, waarvan de afzonderlijke maatregelen bij elkaar optellen tot circa 103-180 mol/ha/jr in 2030”.

 

Het verankeringseffect

Een bekend fenomeen uit de psychologie waarin de volgorde waarin we informatie krijgen bepaalt op welke manier we deze bij onze besluitvorming betrekken. Zo veronderstellen we waarschijnlijk - nu de (dus onterecht) opgetelde effecten van bronmaatregelen is gesteld op ca 103-180 mol/ha/jr - dat een doelstelling van bijvoorbeeld ca 140 mol/ha/jr best realistisch klinkt. Ook het kabinet schiet in deze overschatting. Zij concluderen immers dat “dit pakket aan maatregelen de resterende reductieopgave dekt”. In werkelijkheid is die conclusie helemaal niet te trekken. Op zijn best zou je kunnen zeggen dat de analyse laat zien dat de gekozen maatregelen, mits de omstandigheden gunstig zijn en alle betrokkenen meewerken, afdoende kunnen zijn om de benodigde reductie te realiseren.

 

De werkelijkheid is dus eignelijk te complex. En dan is bij deze analyse nog op geen enkele manier rekening gehouden met zogenaamde gedragseffecten, want voor veel van de maatregelen is de medewerking nodig van betrokkenen en de sector. Ook zijn er nog onzekerheden in de precieze vormgeving van het beleid en staan veel innovatieve ontwikkelingen nog maar in de kinderschoenen. Om maar niet te spreken van de mogelijke doorwerking van de corona-crisis.

 

Dit zou het kabinet tot enige voorzichtigheid moeten manen. Beter is het immers om de mogelijke valkuilen in beeld te hebben, waarschuwing uiterst serieus te nemen en scenario’s te ontwikkelen om bij tegenvallers toch de doelstelling overeind te kunnen houden. Anders dreigt een herhaling van de gebeurtenissen die uiteindelijk de PAS de kop koste: een te optimistische inschatting van het effect van de genomen maatregelen, terwijl ondertussen kwistig gebruik wordt gemaakt van de in theorie beschikbare stikstofontwikkelruimte.

 

Het lijkt verstandig, op basis van ervaringen uit het PAS-verleden, een flinke veiligheidsmarge in te bouwen en er rekening mee te houden dat een deel (bv 30%) van de ingeschatte effecten uiteindelijk niet, of niet in het gewenste tempo, gerealiseerd zullen worden. Dat is wat ons betreft ook het uitgangspunt bij de toekomstscenario’s die in Brabant worden uitgewerkt.

.