Poliflw

Theo Heyliger, de belangrijkste politicus op Sint Maarten, is veroordeeld tot vijf jaar cel, voor het aannemen van miljoenen aan steekpenningen en het witwassen van geld. Theo gaf zijn autosleutels aan consultant Ronald Maasdam, die ‘bemiddelde’ namens allerlei bouwbedrijven, waaronder het Nederlandse bedrijf Volker Construction (Volker Stevin). Maasdam deed de dollars in een envelop, rolde die in een krant en legde die in de auto. Theo Heyliger is niet zomaar een politicus, hij is de grote man achter de huidige regering. Dezelfde waar Nederland mee moet samenwerken om de coronacrisis op Sint Maarten te bestrijden. Honderden miljoenen moet Nederland lenen aan Aruba, Curaçao en Sint Maarten, omdat de eilanden geen geld meer hebben. Voordat we dit doen wil de Tweede Kamer echter de garantie dat dit geld niet in de verkeerde zakken terecht komt.

Politici als Theo Heyliger hebben flink geprofiteerd en het eiland Sint Maarten verwaarloosd. Zo is de gevangenis op het eiland een vreselijk oord dat niet voldoet aan de meest elementaire rechten van de mens. Het is ironisch dat Heyliger vijf jaar wordt opgesloten in de gevangenis die hij zélf zo verwaarloosde. Het toont wellicht dat de baas van Sint Maarten dacht dat hij met zijn misdaden kon wegkomen. Dat hij tóch is veroordeeld is te danken aan een onderzoek naar de verbondenheid tussen de politiek en de onderwereld op de Antillen. Dit is een paar jaar terug gestart na een voorstel dat ik hiertoe deed met VVD-collega André Bosman. Het leidde destijds nog tot een opmerkelijke demonstratie op Sint Maarten tegen Bosman en mij. Een actie die was opgezet door Theo Heyliger met door hem betaalde demonstranten.

Nadat de orkaan Irma in 2017 Sint Maarten verwoestte stelde Nederland ruim 600 miljoen euro beschikbaar, maar de wederopbouw van het eiland werd een drama. Typerend is de gang van zaken rondom het vliegveld. 100 miljoen euro werd beschikbaar gesteld en Schiphol was bereid om een nieuw vliegveld te bouwen. Een grandioos aanbod voor een eiland dat zó afhankelijk is van toerisme. De enige eis die Nederland stelde was dat het geld goed werd besteed en niet in de verkeerde zakken zou verdwijnen. Daarop stelden politici op Sint Maarten ineens alles in het werk om dit project te laten mislukken. Nederland moet nu opnieuw honderden miljoenen lenen aan Curaçao, Aruba en Sint Maarten, omdat Corona deze landen zwaar heeft getroffen. Staatssecretaris Knops stelde daarvoor redelijke eisen, dat de politici ook zélf moeten inleveren en de rijken op de eilanden belasting gaan betalen.

Sint Maarten is een land met ongeveer 45.000 inwoners, minder dan het stadje Rijswijk. Parlementariër zijn van Sint Maarten is voor de meeste leden een bijbaan. Toch krijgen deze mensen een hogere vergoeding dan de leden van de Tweede Kamer. Ook kunnen zij op de leeftijd van 60 jaar met pensioen. Zij hoeven daarvoor geen pensioenpremies te betalen, zoals andere mensen. Omdat deze politici niets afdragen is hun feitelijke inkomen nóg veel hoger en laten ze anderen betalen voor hun riante oude dag. Om in het parlement van Sint Maarten te komen heb je maar een paar honderd stemmen nodig. Die stemmen kunnen ook worden gekocht, Theo Heyliger had voor verkiezingscampagnes miljoenen te besteden. Mensen op het eiland vertelden dat in het verleden soms selfies werden gemaakt in het stemhokje, zodat kiezers konden bewijzen dat ze in ruil voor geld ‘goed’ hadden gestemd.

Van SP tot VVD en van GroenLinks tot PVV, in de Tweede Kamer steunde elke partij afgelopen woensdag de leningen aan Aruba, Curaçao en Sint Maarten. Maar alle partijen wilden ook strenge eisen stellen. Staatssecretaris Knops nam een eerder voorstel van mij over om kortingen te eisen op de vergoedingen van de politici op de eilanden. Dit kreeg eveneens brede steun in de Tweede Kamer. De reacties uit Sint Maarten waren voorspelbaar. Silveria Jacobs, de premier van het eiland, noemde de eisen een ‘Indecent proposal’. In een brief aan de Nederlandse regering werd die opvatting nog eens duidelijk gemaakt. Maar tijdens het Kamerdebat van woensdag werd deze brief door Sint Maarten plotseling ingetrokken en ontvingen we een nieuwe versie. Na de harde kritiek in de Tweede Kamer lijkt de regering van Sint Maarten haar knopen te tellen. Al sprak premier Jacobs donderdag in de lokale media nog altijd over ‘een klap in het gezicht’ door Nederland. Toch weet ik dat mensen op Sint Maarten juist blij zijn dat Nederland eindelijk doorpakt. Veel te lang heeft een kleine elite zich kunnen verrijken, ten koste van de armen op het eiland. Zij krijgen telkens die klap in hun gezicht, van hun eigen politici. Door corruptie en vriendjespolitiek. De armen op het eiland wil ik helpen en dat kan alleen als we de foute elite aanpakken. Hopelijk hebben we met de veroordeling van Heyliger daar een begin mee gemaakt.

Het zijn bizarre tijden. We kijken terug naar 2019, een jubeljaar. Tot een paar maanden geleden zat hier nog een tevreden minister van Financiën, en het kon niet op. Het overschot op de begroting bedroeg 14 miljard. De staatsschuld verdampte zienderogen tot onder de 400 miljard. En de werkloosheid was nog nooit zo laag geweest, met 2,9%. Wie doet me wat, moet deze minister gedacht hebben.

En toen kwam corona. Een pandemie die de hele wereld op zijn grondvesten deed schudden. Een nachtmerrie voor de volksgezondheid, de ic's, maar ook de economie. Deze minister breekt het ene na het andere record in een paar maanden tijd. Hij kan zo in het Guinness Book of Records. Hij dacht dat Wouter Bos de schuld het hardst heeft laten oplopen, maar nu is hij het zelf. De consumptie, de consumentenvertrouwen: ze zijn weggezakt naar historische diepten. Inmiddels hangen 114.000 bedrijven en 350.000 zelfstandigen aan het infuus. Bijna 2 miljoen werknemers krijgen hun loon doorbetaald door de Staat. Ongekend.

Ondanks deze maatregelen gingen er in april toch nog 160.000 banen verloren. De grootste daling sinds 2003. Hoe kan het, vraag ik aan de minister, dat er ondanks al die pakketten toch nog zo veel mensen hun baan verloren? In de Voorjaarsnota ging de minister nog uit van een krimp van 7,5% en een tekort van 92 miljard voor dit jaar. Maar dat was een maand geleden. We kregen de Voorjaarsnota erg vroeg dit jaar. Komt er nu een tweede noodpakket met 13 miljard en weer uitstel van belastingen voor drie maanden, dan komt dat met 35 miljard veel hoger uit. Mijn volgende vraag aan de minister is: hoe ziet het nieuwe tekort eruit, met het tweede steunpakket? En krijgen we nog een update van de Voorjaarsnota, voordat we hierover een debat hebben, misschien samen met de junibrief van het Centraal Planbureau? Want de cijfers zijn inmiddels achterhaald.

Voorzitter. De economie ligt in coma. Bedrijven en werknemers worden met steunpakketten in leven gehouden door de belastingbetaler. Inmiddels is de rekening opgelopen tot boven de 100 miljard in drie maanden tijd. Nu Nederland kampt met de grootste crisis sinds de jaren dertig, gaat dit kabinet onderhandelen over herstelfondsen van vele honderden miljarden om een land als Italië te helpen. Ik snap daar niets van. Er wordt gesproken over giften en leningen tot wel 2.000 miljard, terwijl we hier in Nederland de grootste crisis sinds de jaren dertig hebben.

Waar ik ook niets van snap, voorzitter, is dat de ECB maar door kan gaan met het onbeperkt opkopen van Italiaans schuldpapier. Inmiddels staat de teller op meer dan 3.000 miljard. 2.000 miljard voor een herstelfonds, 3.000 van de ECB. Allemaal vele miljarden die straks terugbetaald moeten worden door de belastingbetaler. Klopt het dat de ECB de beperkingen voor het opkoopprogramma heeft geschrapt? Ze kunnen dus ook nog een keer voluit hun gang gaan als het gaat om het opkopen van Italiaans schuldpapier. De enige reden, zo geef ik deze minister mee, waarom Zuid-Europese landen pleiten voor die steunpakketten van vele honderden miljarden is dat ze ons onder het mom van solidariteit de rekening van hun eigen onhoudbare schuld willen presenteren. Waarom gaat Italië niet naar de kapitaalmarkt, zo vraag ik aan deze minister. Ze betalen 1,5%. Waarom moeten er steunpakketten komen van 2.000 miljard, terwijl ze al het geld dat ze nodig hebben gewoon op de kapitaalmarkt kunnen lenen, net als deze minister? De enige reden die ik kan verzinnen, is dat ze niet van plan zijn terug te betalen, want als je de beleggers op de kapitaalmarkt niet terugbetaalt, dan heb je een groot probleem. Dan ben je een paria voor de komende 50 jaar en dan wil niemand je meer geld lenen. Maar als je de Europese Commissie of de andere lidstaten of de ECB niet terugbetaalt, dan wordt dat gezien als solidariteit. Let dus op uw zaak. De PVV zegt dan ook: trap er niet in; we hebben elk dubbeltje keihard nodig.

De PVV is dan ook blij dat ex-CDA'er Bert de Vries inmiddels ook het licht heeft gezien en zegt dat we zo snel mogelijk de euro moeten verlaten en naar de gulden terug moeten. Ik hoop dat deze minister en deze staatssecretaris, die ook van CDA-huize zijn, zich beiden laten overtuigen door dit inzicht van Bert de Vries. Ook Lex Hoogduin bepleitte recentelijk dat het mogelijk moet zijn dat een land uit de euro vertrekt, of uit de euro wordt gezet. Voor Italië zou het immers ook veel beter zijn als het niet in het harnas zou zitten van de euro. Langzaam komt het onze kant op.

Voorzitter. Tot slot nog even over de KLM. We hebben daar een maand geleden of een paar weken geleden een debat over gehad in de Oude Zaal. Toen ging het over een steunpakket van tussen de 2 miljard en 4 miljard. Ik zei toen nog: dat is nogal een verschil: 2 miljard of 4 miljard. Hoe staat het daar nu mee? We hebben niks meer gehoord. Kan de minister ons een update geven van die onderhandelingen? Liggen de banken dwars? Wat is er aan de hand met de KLM? En kan de minister ook gelijk aangeven hoe hij gaat stemmen en hoe hij gaat voorkomen dat Ben Smith alsnog een bonus krijgt toebedeeld? Ik ben benieuwd.

Vragen van de leden Wilders en Agema (beiden PVV) aan de minister van MZS over de discrepantie tussen de berichtgeving over bestellingen en leveringen van beschermingsmiddelen en de tekorten die nog steeds ervaren worden bij zorgmedewerkers.

Bent u bekend met de aangenomen motie Wilders c.s. die de regering verzoekt ervoor te zorgen dat er voor elke zorgmedewerker op de kortst mogelijke termijn voldoende beschermingsmiddelen beschikbaar zijn? (Kamerstuk nummer 25295-197). Hoe staat het met de uitvoering van deze motie?

Bent u tevens bekend met uw stand van zakenbrief inzake COVID-19 d.d. 31 maart jl.? Wat is de stand van zaken met betrekking tot de beschikbaarheid van beschermingsmiddelen op dit moment? Aan welke beschermingsmiddelen is er nog steeds een tekort?

Zijn er voldoende beschermingsmiddelen beschikbaar voor zorgmedewerkers in ziekenhuizen (zvw), verpleeghuizen (wlz) en huisartsenpraktijken (zvw)? Zo ja, zijn die beschermingsmiddelen ook op de locaties aanwezig? Zo nee, aan welke beschermingsmiddelen is er een tekort?

Zijn er voldoende beschermingsmiddelen beschikbaar voor zorgmedewerkers in de wijkverpleging, wijkziekenverzorging (zvw) en huishoudelijke hulp (wmo)? Zo ja, zijn die ook op de locaties van waaruit deze medewerkers werken aanwezig? Zo nee, aan welke beschermingsmiddelen is er een tekort?

Zijn er voldoende beschermingsmiddelen beschikbaar voor zorgmedewerkers die in gehandicapteninstellingen, jeugdzorginstellingen en GGZ-instellingen werken, mochten daar ook uitbraken van het coronavirus komen? Zo ja, zijn die ook op de locaties van waaruit deze medewerkers werken aanwezig? Zo nee, aan welke beschermingsmiddelen is er een tekort?

Kunt u deze vragen alstublieft separaat en volledig beantwoorden voor aanvang van het coronadebat d.d. 8 april aanstaande om het debat dan goed erover te kunnen voeren?

Door Henk Nijboer op 4 maart 2020 Delen  

Terwijl vele duizenden mensen wachten op een betaalbare woning, blijft het kabinet hangen in het doen van onderzoeken en overleggen met branches. De nood neemt toe. Gescheiden ouders blijven samenwonen, dertigers wonen bij hun ouders op zolder, en de dakloosheid neemt toe.

Het is onvoorstelbaar dat het kabinet geen prioriteit geeft aan het bestrijden van de woningnood, een van de grote crises van dit moment. De Tweede Kamer vindt inmiddels ook dat de woningnood de volle aandacht van een minister moet hebben. Vandaag stemde een meerderheid voor het voorstel van PvdA en CDA om de minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieu in ere te herstellen. Een niet mis te verstaan signaal dat het tijd is om eindelijk te gaan zorgen voor voldoende betaalbare woningen.

Vandaag stemde een meerderheid voor het voorstel van PvdA en CDA om de minister van VROM in ere te herstellen.

De huidige minister doet Wonen er maar een beetje bij. In 2010 werd het ministerie van Volkshuisvesting door het rechtse kabinet met gedoogsteun van de PVV opgeheven. Sinds 2017 valt wonen onder de verantwoordelijkheid van het ministerie van Binnenlandse Zaken. De VVD vindt dat een fundamenteel recht als een dak boven je hoofd wel kan worden overgelaten aan de markt. Het heeft geleid tot een paradijs voor huisjesmelkers met torenhoge huren en steeds minder betaalbare huurwoningen. Er is een schreeuwend tekort aan betaalbare woningen. Mensen staan tien jaar en langer op een wachtlijst. Jongeren en singles betalen de helft van hun inkomen aan huur. Daarmee lapt dit kabinet de grondwet aan haar laars: het zorgdragen voor voldoende woongelegenheid (grondwet, artikel 22 lid 2).

We verdienen een minister die zich volledig inzet om de woningnood te bestrijden.

Het zou goed zijn als de minister dit belangrijke signaal ter harte neemt. We verdienen een minister die zich volledig inzet om de woningnood te bestrijden. Voor al die mensen die zuchten onder de huur, of wachten op een betaalbare woning. Kabinet grijp in! Liever vandaag dan morgen. Verlaag de verhuurderheffing, zodat woningcorporaties meer betaalbare woningen kunnen bouwen. Zorg dat ook middeninkomens een betaalbare koop-of huurwoning kunnen krijgen. Reguleer de vrije huursector. Belast beleggers en help starters. Alleen dan kan iedereen weer zeker zijn van een betaalbare woning.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Op 20 december 2019 werd geschiedenis geschreven. NRC Handelsblad omschrijft het als volgt:

“De Hoge Raad beleefde vrijdag een primeur. Voor het eerst las de hoogste rechter in Nederland zijn uitspraak ook in het Engels voor. Vanwege het aanwezige internationale publiek. ‘The Supreme Court decides that the order to the Dutch state, issued by the district court and confirmed by the court of appeal is definitively upheld.'

Er had toen al twee keer luid applaus en gejoel geklonken vanuit het publiek bij het lezen van de uitspraak in het Nederlands. Voor juristen werd deze vrijdag geschiedenis geschreven. Nooit eerder dwong een rechter een land om een strenger klimaatbeleid te voeren.”

Interessant, nooit eerder dwong een rechter een land een strenger klimaatbeleid te voeren. Bij ons wel dus. Het gaat mij even over dat dwingen door de rechter. Dus niet de regering bepaalt welk klimaatbeleid wordt gevoerd, de rechter bepaalt dat. De rechter, deze keer bij naam genoemd (Kees Streefkerk), vertelde dat Nederland volgend jaar 25 procent minder broeikasgassen moet uitstoten dan in 1990. En wel op basis van de Europese Verklaring voor de Rechten van de Mens, meldt de krant.

Let op de woorden “op basis van”. Want in die Europese Verklaring staat natuurlijk niets over 25 procent. Het is Kees Streefkerk die iets vindt. Om dat vervolgens aan ons op te leggen. En alsof Kees Streefkerk wel aanvoelt waar de schoen wringt, geeft hij ook nog uitleg over zijn actie. Dit is de enthousiaste beschrijving van het rechterlijk optreden door NRC:

“Streefkerk maakte ook korte metten met de bewering van de staat dat de rechter zo op de stoel van de politiek gaat zitten.”

Korte metten dus, volgens NRC. Het is allemaal OK.

Maar is dat wel zo? Heeft de rechter niet een beslissing genomen die de regering kennelijk niet wil en grote delen van het electoraat ook niet? Waarom zou de Hoge Raad (Kees Streefkerk) de wil van het volk mogen weerstreven? Met welk recht?

MontesquieuLang geleden was er een man die luisterde naar de sprookjesachtige naam Montesquieu (1689-1755). Hij dacht dat om de vrijheid van de burgers te waarborgen men moest onderscheiden tussen drie staatsfuncties: 1. Elke staat maakt wetten, 2. Op basis van die wetten wordt bestuurd, 3. De rechter oefent controle uit over dat bestuur op basis van diezelfde wetten.

Maar Montesquieu onderscheidde niet alleen deze drie activiteiten, hij zei ook nog dat wetgevende macht (1), uitvoerende macht (2) en rechterlijke macht (3) in een evenwichtige verhouding tot elkaar zouden moeten geplaatst. De ene macht moet niet “op de stoel” van de andere gaan zitten.

Goed bestuurTot zover heb ik Montesquieu weergegeven, nu stap ik over op mijn eigen interpretatie van die drie machtenleer (trias politica). Er zijn namelijk drie interpretaties van het gewenste evenwicht binnen die trias. Kees Streefkerk verwoordt er maar één.

De eerste heet democratie. Dan ligt het zwaartepunt van de macht bij de burgers die via gekozen vertegenwoordigers de richting van het beleid kunnen bepalen. In de Montesquiviaanse typologie: meeste macht bij de wetgever. Centraal voor de richting die we uitgaan zijn de discussies in het parlement. Het parlement vertolkt de wil van het volk. De wetgever maakt de wetten, de ambtenaren voeren die uit. Net als de rechter.

De tweede heet bureaucratie. Dan ligt niet het centrum van de macht bij de wetgevende macht, maar bij de uitvoerende macht. Het zijn ambtenaren die niet zozeer het beleid “uitvoeren” maar de richting daarvan bepalen. De motivering hierachter is vaak dat het volk niet bekwaam genoeg is om te weten welke kant het uit moet met het land, dus dat kan je beter aan de experts overlaten.

Een derde interpretatie die men aan de trias kan geven is die van de dikastocratie. Dan zijn het de rechters die de belangrijkste politieke beslissingen nemen. Zij doen dat overigens – zeggen ze zelf – “op basis” van het recht. Streefkerk vertelde in zijn toelichting op het oordeel van de Hoge Raad dat de uitvoering van het klimaatbeleid weliswaar toekomt aan parlement en regering, maar het is aan de rechter om te beoordelen of dat beleid wel binnen de grenzen van het recht blijft. “Dat is een wezenlijk onderdeel van de rechtsstaat.”

Wat Streefkerk er niet bij vertelt, is dat het recht vaak heel vaag is en dat in een democratie rechters heel voorzichtig moeten zijn met politieke uitspraken. In de democratie (in tegenstelling tot de dikastocratie) zorgt de rechter dat hij buiten de politiek blijft. In een democratie wordt geregeerd op basis van “het recht”, maar niet op basis van geheel nieuwe rechterlijke vonnissen. Een “rechtsstaat” (rule of law) is ook iets wezenlijk anders dan een “rechtersstaat” (rule of men). Wanneer dus zelfs NRC zegt “nooit eerder dwong een rechter een land een strenger klimaatbeleid te voeren” dan zouden alle alarmbellen moeten gaan rinkelen. We zijn in een rechtersstaat terecht gekomen in plaats van in een rechtsstaat. In een dikastokratie in plaats van in een democratie.

Forum voor democratieWaarom kiezen niet alle politieke partijen voor de democratie en laten zij zich meezuigen in de bureaucratie of dikastokratie? De reden daarvoor is dat sommige politieke partijen hun politieke wensen beter via de ambtenarij en de rechterlijke macht kunnen verwerkelijken dan via het parlement.

Volgens de jongste peilingen van 22 december staan PVV en FVD op 19 en 18 zetels, VVD en PvdA elk op 19. In een democratie zouden PVV en FVD daarom min of meer evenveel politieke macht moeten vergaren. Het probleem is echter dat VVD en PvdA ook belang hebben bij een bureaucratie en dikastocratie omdat mensen van hun politieke kleur oververtegenwoordigd zijn binnen het ambtelijk apparaat en binnen de rechterlijke macht. Maar om precies diezelfde reden is FVD ook voor het hernemen van de wetgevende macht. Een herstel van democratie. De burgers moeten weer kunnen beschikken over hun eigen land. Zij willen hun land terug. En dat betekent ook een kritiek op dikastocratie en bureaucratie. Daarom ook is Forum voor democratie een forum voor democratie.

Zalige Kerst

*** BREAKING ***

Nieuw bewijs directe bemoeienis Opstelten met OM en dus mijn proces. Tot in detailniveau - persberichten. En het mocht allemaal “niet uitlekken”.

Dit politieke proces moet stoppen. Nu!#Wildersgate #Wilders pic.7905d1c4e12c54933a44d19fcd5f9356-gdprlock/D78KCfpi35

— Geert Wilders (@geertwilderspvv) December 6, 2019

Toenmalig minister Ivo Opstelten (Justitie) heeft hoogstpersoonlijk ingegrepen in de communicatie van het Openbaar Ministerie (OM) in het proces tegen PVV-leider Wilders om diens 'minder-Marokkanen'-uitspraken.

Dit blijkt uit nieuwe, nog vertrouwelijke documenten van het OM, die RTL Nieuws heeft ingezien. Het OM heeft de stukken ingebracht in het hoger beroep in de strafzaak tegen Wilders.

PVV-leider Geert Wilders noemt de stukken in een eerste reactie 'explosief'. "Dit is direct bewijs voor bemoeienis van Opstelten met het OM en mijn proces. Tot in detailniveau – persberichten. En het mocht allemaal 'niet uitlekken'. Godgeklaagd. Dit politieke proces moet stoppen. Nu!"

Bij de nieuw opgedoken stukken gaat het om interne e-mails over persberichten van het OM. Het OM wilde in oktober 2014 bekendmaken dat Wilders vervolgd zou worden. In hetzelfde persbericht wilde het OM aankondigen dat PvdA-kopstukken Diederik Samsom en Hans Spekman niet vervolgd zouden worden wegens hun denigrerende uitlatingen over Marokkanen.

Eerder dit jaar bleek al dat topambtenaren van Justitie dit wilden verhinderen, omdat zij het politiek niet handig vonden. De verdediging van Wilders heeft steeds gezegd dat sprake was van willekeur: Wilders wel vervolgd, anderen niet.

Nu blijkt dat die ingreep afkomstig was van Ivo Opstelten zelf. Letterlijk staat er in de e-mails van 8 oktober 2014: "Minister is nog niet akkoord." En: "Oh ja en minister wil nu twee persberichten." Het OM wilde aanvankelijk niet zwichten, sprak in mails van 'problemen bovenover'. Opvallend is dat de bemoeienis ook direct op het bordje kwam van de zaaksofficier van justitie, Wouter Bos, terwijl het OM altijd heeft ontkend dat pogingen tot beïnvloeding bij hen terecht kwamen. Die zaaksofficier schrijft: "Klein houden is het devies. Dit mag niet uitlekken!

De documenten lekken uit op een zeer gevoelig moment. Afgelopen week liet minister Grapperhaus (Justitie en Veiligheid) nog weten dat hij meer tijd nodig heeft voor onderzoek naar documenten over mogelijke ambtelijke en politieke beïnvloeding in de zaak-Wilders. Daarnaast liet de landsadvocaat deze week aan de rechtbank Midden-Nederland weten, dat het ministerie niet kan voldoen aan de uitspraak van de rechters dat deze maand alsnog informatie moet worden geleverd in een procedure van RTL Nieuws.

Gisteren bleek dat Wilders en zijn advocaat Geert-Jan Knoops komende maandag niet aanwezig zullen zijn bij de hervatting van het hoger beroep, voor de laatste fase van de strafzaak. Zij willen dat eerst alle informatie boven tafel komt. Het OM vindt dat niet nodig en wil de zaak laten doorgaan. Volgens het OM zijn de nu opgedoken mails niet van belang, omdat het OM al zelfstandig de beslissing zou hebben genomen Wilders te vervolgen. Zij stellen dat er na intern onderzoek niets is aangetroffen over politieke beïnvloeding van de strafzaak.

Dit is gedurende het hele proces-Wilders – en tijdens het hoger beroep - gezegd door het OM en het ministerie. Aanvankelijk werd zelfs iedere vorm van overleg ontkend. Tijdens het hoger beroep bleek dat er wel degelijk meermalen overleg was geweest tussen de top van het OM en minister Opstelten. Ook onthulde RTL Nieuws eerder dit jaar dat topambtenaren aandrongen op het zo stevig mogelijk aanpakken van Wilders: zij leverden allerlei argumenten aan om de zaak zo sterk mogelijk te maken.

Het OM deed de afgelopen weken onderzoek in de digitale systemen, na een opdracht van het gerechtshof. Wat opvalt in het verslag van dat onderzoek is dat er mogelijk mails zijn verwijderd en dat 'niet van alle genoemde medewerkers nog informatie aanwezig was'. Het OM had van de Landelijk Hoofdadvocaat-generaal de opdracht gegeven om duidelijk aan te geven welke (oud-) medewerkers van het OM zijn 'bevraagd' en om ook duidelijk te maken welke 'fysieke bestanden en mappen' zijn onderzocht.

In het aanvullend proces-verbaal wordt hier echter niets over gezegd. Ook wordt niet duidelijk of een poging is gedaan verwijderde bestanden alsnog te achterhalen.

Lees dit artikel op de website van RTLnieuws.