Poliflw

Aanstaande zaterdag 11 september vindt het bijzonder partijcongres plaats in Den Bosch. Samen met veertien CDA-afdelingen hebben we een brief naar het partijbestuur gestuurd. Met deze brief willen we bouwstenen aandragen voor het CDA-verhaal, de veranderingen die wat ons betreft noodzakelijk zijn om het CDA bijeen te houden en het vertrouwen van CDA-leden en stemmers te herwinnen. We geven hiermee gehoor aan de oproep van het partijbestuur. Bepaal een heldere christendemocratische koers Ten eerste moet het CDA weer duidelijk staan voor een heldere christendemocratische koers. Deze uitgangspunten zijn nu voor de kiezer niet meer herkenbaar. Geef duidelijk invulling aan onze CDA-kernwaarden: rentmeesterschap, gespreide verantwoordelijkheid, publieke gerechtigheid en solidariteit. Ga verder met het toekomstperspectief voor 2030 ‘Zij aan Zij’en kom met concrete plannen. Nederland heeft onze kernwaarden nu meer dan ooit nodig. We komen als christendemocraten op voor gezinnen, familiebedrijven, het verenigingsleven en sociale cohesie. Hier moeten we met overtuiging voor staan en dit ook duidelijk uitdragen in onze politieke koers en in de organisatie van het CDA. Toon het sociale gezicht Ten tweede moet het CDA in haar beleid haar sociale gezicht tonen en uitdragen. Inwoners en ondernemers komen steeds vaker tussen de wielen van de overheid terecht en worden daar vermorzeld. Er ontstaat een tweedeling in de maatschappij. Mensen met wie het goed gaat en die zichzelf goed redden en mensen die aan hun lot worden overgelaten. We hebben een overheid nodig die benaderbaar is en een menselijk gezicht heeft en toont, zeker aan inwoners die van de overheid afhankelijk zijn. Stel mensen en hun rechtsbescherming weer centraal, in plaats van planbureaus en modellen leidend te laten zijn. Pak met concrete voorstellen de tweedeling in de maatschappij aan op het gebied van wonen, inkomen, onderwijs en zorg. Maak zo snel mogelijk werk van haalbare en betaalbare oplossingen voor het klimaatprobleem en maak wetgeving, EU-richtlijnen en internationale verdragen juridisch ondergeschikt aan het klimaatdoel. Kies voor Europese samenwerking en sta daarbij pal voor de rechtsstaat. Bied perspectief voor de boeren en het platteland, de natuur én iedereen die daarin woont en werkt. Pleit voor duurzame leefbaarheid van (kleine) kernen en het ommeland, nu en in de toekomst. Doe dit in een tempo dat de samenleving kan volgen. Voer ook het regionale kiesstelsel in om de band tussen kiezer en gekozene te versterken. Doorbreek de huidige bestuurscultuur Ten derde moet de huidige bestuurscultuur doorbroken worden. Als CDA moeten we bijdragen aan transparantie en actief zorgen dat tegenmacht de ruimte krijgt in het openbaar bestuur. Blijf weg van de achterkamertjes en de daaruit voortvloeiende akkoorden. Blijf open staan voor kritische geluiden. De Haagse ‘ons-kent-ons’ bubbel moet plaats maken voor een open beleid dat recht doet aan allen, zowel binnen als buiten het CDA. Zorg ervoor dat politiek Den Haag het goede voorbeeld geeft en wet- en regelgeving niet alleen voor inwoners en ondernemers geldt maar ook voor de bewindspersonen en hun organisaties. Het is essentieel dat de impact en effectiviteit van nieuwe wet- en regelgeving vooraf aan introductie wordt getoetst in een pilotproject waarin doelgroep, stakeholders en testregio deelnemen. Verenig de partij Ten vierde moet de partij verenigd worden. Maak van het CDA weer de brede volkspartij die het altijd is geweest, voor jong én oud, stad én platteland. Doe dit door het mogelijk te maken dat iedereen kan meepraten en zich gehoord voelt in de partij. Versterk daarvoor het democratische gehalte van het CDA. Concreet betekent dit dat een conceptregeerakkoord voorgelegd moet worden aan het congres. Daarnaast moet het CDA openlijk afstand nemen van de gevoerde praktijken in het CDA rond donaties, omgangsvormen, bestuursamendementen en andere parallelle circuits die voor het gewone lid ongrijpbaar en onbegrijpbaar zijn en waarop bestuurders en politici moeilijk aangesproken kunnen worden. Zorg voor transparante en controleerbare procedures waar iedereen weer vertrouwen in kan hebben. Herstel de verbroken verbinding Ten vijfde moet het CDA als partij, gelet op alle commotie, de geconstateerde afdwaling van de oorspronkelijke beginselen, en de grote afstand tussen partij en haar leden gereorganiseerd worden. Herstel de verbroken verbinding tussen lokale en provinciale afdelingen en de landelijke partij. Het CDA wordt in de eerste plaats gedragen door de vele leden die lokaal actief zijn en hun steentje bijdragen aan hun afdeling. Zij vormen de basis van het CDA en de partij moet dan ook meer van onderop georganiseerd worden, in plaats van door een kleine selecte groep in Den Haag. Maak dankbaar gebruik van de eigen identiteit en authenticiteit van lokale CDA’ers en afdelingen. Denk nog eens kritisch na over de manier waarop leden van de verenigingsraad en het landelijk bestuur worden voorgedragen. Het rechtstreeks laten verkiezen van leden van de verenigingsraad door de leden in de provincies dient serieus onderzocht te worden om een betere binding tussen de landelijke partij en lokale en provinciale afdelingen te krijgen. Reorganiseer op basis van deze punten de partijorganisatie. Wat ons betreft vormt het partijcongres van 11 september 2021 de start van een nieuwe fase in het CDA waarin we aan de slag gaan met de noodzakelijke veranderingen zodat we onze christendemocratische waarden geloofwaardig kunnen uitdragen. Hartelijke groet, CDA Dinkelland CDA Enschede CDA Losser CDA Oldenzaal CDA Tubbergen CDA Deventer CDA Raalte CDA Almelo CDA Hardenberg CDA Berkelland CDA Borne CDA Wierden CDA Haaksbergen CDA Twenterand CDA Bronckhorst

Behalve ‘kaderstellend’ (door het aannemen van besluiten in de raadsvergadering), heeft de gemeenteraad ook een ‘controlerende taak’. Hoe een fractie dat doet, bepaalt het zelf. Dat kan door gesprekken met inwoners, bezoeken van organisaties en evenementen etc. ZW14 doet dat ook door als ‘mystery guest’ op te treden. Bijvoorbeeld bij het Centrum voor Maatschappelijke Deelname. Dat houdt regelmatig spreekuur en ZW14 wilde weten of ze antwoord heeft op een vraag die te maken heeft met zogeheten mantelzorgwoningen. Dat zijn tijdelijke kleine woningen in de tuin, voor hetzij een mantelzorger, hetzij iemand die mantelzorg nodig heeft. Om dat vergunningvrij te kunnen doen is een medische verklaring of mantelzorgverklaring nodig. Het was onduidelijk hoe je die kon krijgen. Uit ons bezoek bij de CMD bleek dat het ooik daar niet duidelijk was. Gezien de wens om juist inwoners zelf de mogelijkheid te geven om een mantelzorgwoning te kunnen plaatsen, heeft ZW14 daarom zogeheten ‘Artikel 39 vragen‘ gesteld. Dat zijn openbare vragen, waarop het antwoord ook openbaar is. Hopelijk geeft dit duidelijkheid.

Op maandag, dinsdag en donderdag van 09.00 tot 12.30 uur zijn er inloopspreekuren bij het CMD in het Medisch Centrum Aalst, Raadhuisstraat 6 in Aalst.

Iedereen is van harte welkom op 21 mei (20:00, Gemeentehuis, Odijk) voor een debat georganiseerd in aanloop naar de Europese verkiezingen op 6 juni. Vanuit GroenLinks-PvdA Bunnik is het initiatief genomen voor deze avond. Samen met de aanwezigen zullen een aantal gastsprekers actuele thema’s bespreken als: vrede en veiligheid, migratie en natuur en milieu. Rode draad bij de gesprekken zal zijn: “Wat is de rol van het Europese parlement en andere Europese instellingen in verhouding tot de Nederlandse (en lokale) overheid?”. Met natuurlijk als achterliggende vraag: “Waarom is het zo belangrijk om op 6 juni je stem uit te brengen?”De precieze lijst van gasten en het programma van de avond is nog in voorbereiding, maar we kunnen al wel verklappen dat Anna Koolstra (kandidaat voor Groenlinks-PvdA) en Prof. dr. Femke van Esch (hoogleraar Europees Bestuur en Leiderschap van de Europese Unie aan de Universiteit Utrecht) aanwezig zullen zijn.

‘De Bunnikse politiek is saai’, verzuchtte Frits Beijnink, de sterverslaggever van het Groentje, die de lokale politiek voor u verslaat, na de laatste Raadsvergadering. ‘Dat was in de vorige raadsperiode wel anders,’ zei hij. ‘Onmin in de coalitie, een partijscheuring, al dan niet uit eigen wil vertrekkende wethouders, persoonlijke conflicten, rancune en achterdocht, smullen voor een journalist.’ 

Saai voor jou als journalist dacht ik, en saai voor burgers die gewend zijn geraakt aan de oeverloze talkshows die bestaan bij de gratie van relletjes en gedoe. Maar niet voor ons, Raadsleden, college, ambtenaren. Ons werk is spannend, interessant, leuk. Wij kunnen heel goed zonder ophef en vertier. Hoe saaier de politiek, des te beter voor de burger. Goede politiek is werkzame politiek. En politiek kan alleen maar werkzaam zijn als de tegenstellingen tussen partijen niet worden uitvergroot. 

In onze democratie vertegenwoordigen veel partijen de vele meningen en opvattingen van burgers. En omdat geen enkele partij de absolute meerderheid heeft, moeten er compromissen gesloten worden. Geen enkele partij krijgt ooit helemaal haar zin, ook al is ze de grootste. Zodat de kleinere partijen, die ook burgers vertegenwoordigen, niet compleet worden genegeerd. Iedereen wint een beetje en iedereen verliest een beetje. Je hebt elkaar immers nodig om iets voor elkaar te krijgen – als het niet nu is, dan na een volgende verkiezing – en daarom is het zaak de tegenstellingen niet op de spits te drijven. Om het ik-deug-en-jij-deugt-dus-niet-denken uit te bannen. Want die ‘jij’ denkt precies hetzelfde. Dat schiet niet op. 

Daarom is het zo enorm belangrijk dat de Raadsfracties met elkaar door een deur kunnen, dat ze elkaar het licht in de ogen gunnen, en dat er in de bijeenkomsten van de Raad geluisterd wordt, andere meningen worden gerespecteerd en zakelijk wordt gedebatteerd. Niks ophef en vertier. Leve de saaiheid!

Koen van Gulik, raadslid P21

In mijn bijdrage van vorige week heb ik in zijn algemeenheid iets geschreven wat ertoe heeft geleid dat er wat stof is opgewaaid. Ik ga daar niet verder op in, maar ik sta nog onverkort achter hetgeen ik geschreven heb. Aangezien het officieel nu nog reces is, zal ik deze week een onderwerp bespreken dat er ook mee te maken heeft, maar waarbij ik de discussie wat meer uit de weg zal blijven. Het gaat over monisme en dualisme.

In Wassenaar kiezen wij zoals in alle Nederlandse gemeenten iedere 4 jaar een nieuwe gemeenteraad. Uitzonderingen zijn mogelijk, bijvoorbeeld in het geval van herindeling van gemeenten waarbij tussentijdse verkiezingen mogelijk zijn. Na de verkiezingen moeten de politieke partijen op zoek naar een werkbare situatie, waarbij er meestal sprake is van een coalitie die de meerderheid heeft. Het kan anders, maar daar ga ik nu niet op in.

Na de formatie gaat een college het coalitieprogramma uitvoeren, waarbij door het college vaak nieuw beleid wordt voorgesteld in lijn met het coalitieprogramma, dat vervolgens zal moeten worden goedgekeurd door de gemeenteraad. Daar is niets mis mee. Maar juist op dit punt zijn er belangrijke verschillen tussen een dualistisch en een monistisch stelsel. Bij een dualistisch stelsel, waarvan nu al een paar decennia sprake is, is er een duidelijke scheiding tussen het college en de raad. Om deze scheiding te garanderen mogen de wethouders niet tegelijkertijd lid zijn van de gemeenteraad.

Hierdoor kan de raad, geheel onafhankelijk van het college, kaders stellen en vervolgens het college op een juiste wijze controleren. In het monistisch stelsel was deze scheiding veel minder duidelijk, omdat de wethouders deel uitmaakten van de raad. Als gevolg hiervan was het een stuk lastiger voor de raad om op een onafhankelijke manier het college te controleren. Met andere woorden: de raad en met name de oppositie hebben in het dualistische stelsel meer macht gekregen.

Raadsleden opereren onafhankelijk in de raad, al maken zij vaak deel uit van een fractie en zijn zij aangesloten bij een politieke partij of een beweging. Dat de raadsleden van coalitiepartijen het veelal eens zijn met de voorstellen is verklaarbaar, omdat die in de regel voortvloeien uit het coalitieakkoord. Voor raadsleden van oppositiepartijen ligt dat anders.

Echter, de raadsleden van een grotere oppositiepartij in ons dorp zijn af en toe wel erg volgzaam. Maar dan niet aan de collegevoorstellen, maar aan de opinie van hun fractievoorzitter. Hierdoor lijkt het of zij met last zitting hebben in de raad.

In de huidige raadsperiode wordt samenwerking met coalitiepartijen door een deel van de oppositiepartijen tegengehouden en wordt er flink geageerd over het feit dat de huidige coalitie maar een kleine meerderheid (11-10) heeft. Eigenlijk zouden de oppositiepartijen in Wassenaar juist heel gelukkig moeten zijn wanneer er sprake is van een coalitie die een nipte meerderheid heeft. De oppositie heeft immers juist nu de mogelijkheid om goed samen te werken met coalitiepartijen en daarmee invloed uit te oefenen op de te nemen besluiten. Het is dan ook jammer dat door de grootste oppositiepartij hiervan geen gebruik wordt gemaakt. De huidige door deze partij ingeslagen weg om het college en de raad te overstelpen met een stortvloed van moties en amendementen (recent werd gesteld dat haar doelstelling zou zijn ten minste 3 moties of amendementen per agendapunt in te dienen), heeft een averechts effect. Als het indienen keer op keer van moties en amendementen niet goed onderbouwd is in de ogen van de overige fracties, dan wordt het immers een lege huls.

Hopelijk komt er een keer in deze vruchteloze pogingen om het democratisch proces te dwarsbomen.

Ben Paulides, fractievoorzitter Democratische Liberalen Wassenaar (DLW)

Politiek vandalisme in Wassenaarse gemeenteraad

Gedachtegoed Pim Fortuyn levendiger dan ooit

Het gedachtegoed en de vooruitziende blik van Pim Fortuyn die op 6 mei 2002 werd vermoord, is nog steeds actueel gezien de heftige protesten en openlijk ten toon gespreide anti-joodse sentiment in de moslim gemeenschap maar ook bij aanhangers van woke-links, dit naar aanleiding van de spanningen in het Midden-Oosten.

De virulentie en heftigheid van deze protesten waren voor veel Nederlanders een eye-opener die men lange tijd niet voor mogelijk had gehouden, een smeulende veenbrand die aan de oppervlakte kwam en liet zien dat er in dat opzicht geen algemeen draagvlak is voor traditionele normen en waarden zoals verankerd in de Nederlandse samenleving.

De westerse cultuur heeft te lang geen oog gehad voor de nietsontziende expansiedrift van de islam. Binnen de islamitische gemeenschap is steun te vinden voor het vestigen van de “oemma”, een wereldwijd omspannend Islamitisch kalifaat met sharia rechtspraak en het afschaffen van de scheiding tussen kerk en staat.

Onze voorvaderen wisten de ongebreidelde expansiedrift beter te plaatsen en bevochten deze letterlijk te vuur en te zwaard, zie Slag om Tours in 732(!) of de belegering van Wenen in 1683 door de Ottomanen. Vrijheid van Godsdienst en vrijheid van Onderwijs, ooit allemaal door christelijke zuilen in Nederland bewerkstelligd, worden nu gebruikt voor het openen van Moskeeën en het hebben van speciaal Islamitisch onderwijs, met gedachtengoed dat in voorkomende gevallen schuurt of zelfs in flagrante tegenstelling is met traditionele gevestigde waarden, verkondigd door al dan niet geïmporteerde Imans en leerkrachten.

Niet voor niets zie je dat in dictaturen zoals Rusland (Tsjetsjenië) door oorlog, of zoals in China (afbreken van Moskeeën) de Islam als een grote dreiging wordt gezien en een halt wordt toegeroepen.

Met onze woke, cancel en sneeuwvlokjes cultuur en generatie; met eindeloze tolerantie en een te ideëel beeld en normvervaging, zullen de ogen pas open gaan als het te laat is, en er een gesegregeerde en tribale samenleving op de loer ligt, waarbij het Nederland van een aantal decennia geleden slechts een geschiedkundig fenomeen is geworden en dit mooie land voorgoed en onherkenbaar is veranderd.

De Partij Vrij Almelo herhaalt en onderschrijft daarom nogmaals de woorden van Professor Pim Fortuyn: “Dit moeten wij niet willen”.

Bernhard Deuss,

Partij Vrij Almelo.