Poliflw

Aan: fracties gemeenteraad Almelo, cc. college van burgemeester en wethouders

Onderwerp: overlast horeca

Almelo 10 maart 2024

Geachte raadsleden, raadsvolgers,

Henk Neve, bestuurslid van onze bewonersvereniging De Hofkamp, heeft dinsdag 5 maart ingesproken tijdens uw politiek beraad over de derde wijziging Algemene Plaatselijke Verordening gemeente Almelo 2021. Vrijwel alle raadsfracties stelden nadien vragen aan hem. Daar zijn wij blij mee. Voor alle duidelijkheid hieronder in het kort onze visie: welke sluitingstijd voor de horeca / terrassenhoreca wordt gehanteerd, het belangrijkste voor de omwonenden is het uitsluiten van de overlast.

Die overlast is divers: enorme geluidsoverlast, afgebroken autospiegels, plassen in tuinen, schermutselingen buiten het beeld van de camera’s, nalatige houding horecapersoneel, blokkeren van garagedeuren en ga zo maar door. De praktijk leert helaas dat het melden van klachten geen enkel nut heeft. Twee leden van onze bewonersvereniging, waaronder Henk Neve, voerden al gesprekken met de horecaondernemers Amaliaplein. Beide keren werd dat gefaciliteerd en gebeurde dat onder leiding van de gemeente Almelo. Daarbij werd van de kant van de bewoners het uitgangspunt gehanteerd: ‘’Nee, tenzij’’. Nee: geen verlenging terras tijden tenzij wordt voldaan aan ons verlangen de overlast te verminderen. Voor ons als bewoners is dit een stok achter de deur de horecaondernemers te laten meewerken aan het probleem horecaoverlast. Want langere sluitingstijden zorgen, door de overlast, voor kortere nachten bij omwonenden.

Als u als gemeenteraad instemt met het verlengen van de horecatijden, juichen de horecaondernemers. Dan hoeven zij namelijk niet langer over de door hen veroorzaakte

overlast te praten met de gemeente en bewoners. Wij zijn daarom tegen het verlengen van de sluitingstijden, in welke zin dan ook, tenzij stappen worden gemaakt met het overleg horeca-gemeente-bewoners. Wij vragen beheersmaatregelen als antwoord op de lijst met overlast onderwerpen. U kunt daarbij denken aan het inschakelen van stewards, beperken van vandalisme en bijvoorbeeld afspraken over het schoonmaken van de omgeving Amaliaplein gedurende het hele weekeinde. Bewustwording bij het personeel van de (geluids)overlast en de beheersmaatregelen hierop. Wij hopen daarom dat u de noodzaak van de voortgang van dit overleg onder leiding van de gemeente wilt meenemen in uw besluitvorming. Alleen op deze manier kan volgens ons worden gewerkt aan een constructief, positief resultaat. Dat mogelijk zelfs in de toekomst kan leiden tot een nieuw horecaconvenant waarmee alle betrokken partijen gelukkig zijn.

Bestuur bewonersvereniging De Hofkamp

B. ter Haar (voorzitter), H. Neve (penningmeester)

Raadsleden moeten meer volksvertegenwoordiger zijn

Door de lage opkomst bij verkiezingen wordt de roep om meer directere vormen van democratie steeds luider. Vooral zogeheten burgerraden met aanmerkelijke invloed zouden in trek zijn. Deze uit ‘gelote’ inwoners bestaande organen kunnen verschillende tekortkomingen van gekozen parlementen compenseren, menen voorstanders.

Helaas berust de opvatting dat burgerraden een aanwinst zijn voor de democratie op misverstanden. Zo hoor je de pleitbezorgers van het instrument ‘loting’ tot vervelens toe zeggen dat burgers weinig tot geen vertrouwen meer hebben in degenen die gekozen zijn in de gemeenteraden. Almeloërs moeten kunnen meepraten over het beleid van hun gemeente, maar zal de politiek luisteren naar hun stem?

Goede kans dat burgers wantrouwend zullen zijn, zeker wanneer ze hebben ervaren dat inspreken en voorlichtingsavonden veelal tot niets leidden. Wie zegt dat de ideeën uit het burgerberaad dan uitgevoerd zullen worden? Een burgerberaad is niet veel meer dan een selecte groep mensen die een geïsoleerd onderwerp moet bespreken, teneinde tot een stel aanbevelingen te komen om te kunnen zeggen: dit is de wil van het volk.

De sleutel voor de verdere verdieping en versterking van burgerparticipatie ligt zonder twijfel bij de raad. Als volksvertegenwoordiging vormt de gemeenteraad het scharnierpunt tussen de burgers en de gemeente. Een raadslid moet de inwoners vertegenwoordigen. Hij heeft contact met de bevolking om te weten wat er speelt. Zo kan hij bij het nemen van besluiten de belangen van de inwoners goed afwegen.

Een raadslid moet weten wat zijn rechten zijn zodat hij door het bestuur niet met een kluitje in het riet kan worden gestuurd. Ook moet hij niet de problemen van de wethouder oplossen, want dan word hij ambtenaar. Hij staat als raadslid open voor de geluiden van de straat, zelfs voor geluiden die hem niet bevallen. Want iedere melding kan de eerste steen zijn van wat een schandaal kan zijn.

Veel raadsleden bezwijken onder een aanhoudende papierstroom en een uitdijend vergadercircus. Een geestelijke gevangenis waarin ze zich laten opsluiten. Je kunt ze bijna geen volksvertegenwoordiger meer noemen. Ze zijn steeds meer de verlengde arm van de bureaucratie. Raadsleden moeten stoppen professional te willen zijn. En ze moeten meer op hun strepen staan.

Geen enkele volksvertegenwoordiger is verplicht om klakkeloos de politieke agenda van gemeente te volgen. Het stellen van eigen prioriteiten en het werk maken van contact met de burger zijn zaken die ieder raadslid op welke plek dan ook zelf kan doen. Dat vraagt een eigen agenda en de kracht om dwars tegen de huidige gang van zaken in het contact met de burger centraal te stellen en niet te verworden tot een vergadertijger.

Raadsleden worden veel te veel het gemeentehuis ingezogen. Ze moeten de deur uit, om de verbinding met inwoners en andere partners te leggen. Die verbindende rol van raadsleden is cruciaal in een vitale democratie.’

De Raad op Straat was in 2012 een doorslaand succes. Dit is een laagdrempelige manier om met mensen te praten over wat hen bezighoudt. Bovendien kunnen we ons als raadsleden goed profileren, want we zijn bij veel mensen nog onbekend.

Er zijn burgemeesters die graag een grotere gemeente willen en de samenwerking willen aangaan met andere gemeenten. Vooral omdat er dan bijvoorbeeld betere ambtenaren kunnen worden ingehuurd, het goed is voor hun eigen carrière en je in een grotere gemeente als burgemeester ook meer verdient. “Allemaal vanuit de gedachte dat groter beter is, maar dat is al lang niet meer altijd het geval.”

Vertrekkend burgemeester Arjen Gerritsen is een groot voorstander van Twentestad: één grote Twentse gemeente. Die plannen stuiten al jaren op veel verzet van burgers en kleine gemeenten die zelfstandig willen blijven.

De gemeente krijgt vooral in het sociale domein steeds meer taken en verantwoordelijkheden (bijvoorbeeld Participatiewet, Jeugdzorg, uitbreiding Wmo). De Partij Vrij Almelo vindt dat de beslissing over welke en hoe gemeentelijke taken worden uitgevoerd door de gemeenteraad genomen moeten worden en niet door het bestuur van bv. een gemeenschappelijke regeling. Dat betekent overigens niet dat wij tegen een vorm van samenwerking zijn.

Binnen Twente zijn er veertien gemeenten. Voor een aantal taken, die beter gezamenlijk kunnen worden uitgevoerd, hebben die gemeenten de Regio Twente opgericht. Het bestuur van de Regio Twente bestaat wel uit collegeleden van deelnemende gemeenten en die zijn dus niet direct door de bevolking gekozen.

Maar het grootste probleem dat in Twentestad gaat ontstaan is volgens ons de afstand tussen burger en overheid. Die zal schrikbarend toenemen. ‘Uit onderzoek blijkt dat politici, wanneer het rechtstreekse contact met hun burgers afneemt, veel minder zicht hebben op wat er in de gemeente gebeurt. En ook minder het gevoel hebben dat ze invloed kunnen uitoefenen op hun politieke bestuurders.’ Het blijkt dat vooral gemeenten die sterk in omvang zijn toegenomen, te maken hebben met een dalende opkomst bij gemeenteraadsverkiezingen.

De Partij Vrij Almelo vindt dat de democratische controle moet liggen waar hij hoort, namelijk bij de gemeenteraden van de Twentse gemeenten. De ontwikkeling van één gemeente Twentestad wijst de Partij Vrij Almelo daarom dan ook resoluut af.

Partij Vrij Almelo

Huisdieren zijn therapeutisch waardevol en besparen de gemeenschap kosten

Iedere dierenarts kent het probleem: diereigenaren die de rekening niet kunnen betalen. Er is veel stille armoe in het land. Daarom zijn voor de minst draagkrachtigen onder ons allerlei vaak gemeentelijke regelingen in het leven geroepen waardoor zij toch kunnen sporten, een huis kunnen huren, op een bescheiden wijze vakantie kunnen houden of mee kunnen doen aan evenementen. Voor het houden van een huisdier bestaat er echter geen financieel vangnet en dat is enigszins wonderlijk, omdat onder de mensen die niet veel hebben te besteden veel eenzamen en ouderen voorkomen voor wie het hebben van een huisdier het welzijn voor een groot deel kan bevorderen.

Uit landelijke cijfers blijkt dat tien procent van de Nederlanders zonder inkomen een huisdier heeft. De helft daarvan bezoekt nooit een dierenarts. Het is bekend dat het hebben van huisdieren kalmerend kan werken op psychiatrische patiënten en spanning en angst kunnen verminderen. Mensen met een huisdier voelen zich minder eenzaam, hebben meer structuur in hun dagindeling en leggen gemakkelijker sociale contacten. Een en ander verhoogt hun gevoel van eigenwaarde. Ergo, huisdieren zijn therapeutisch waardevol en besparen de gemeenschap kosten, omdat hun baasjes minder vaak een beroep hoeven te doen op de gezondheidszorg. Het wordt tijd om dit onder de aandacht van de (lokale) politiek te brengen.

Wet en regelgeving met betrekking tot dieren en hun welzijn is op Europees, nationaal, provinciaal en gemeentelijk niveau uiteengezet. De rol van gemeenten ligt voornamelijk in voorwaarden scheppende sfeer. Om daaraan een juiste invulling te kunnen geven is dierenwelzijn nodig. In Nederland beschikt 7,5 % van de gemeenten (waaronder Almelo) over een nota dierenwelzijn. Het aantal gemeenten met een wethouder dierenwelzijn is 17 %.

De vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) zou een rol moeten spelen binnen gemeentelijk dierenwelzijnsbeleid. Nu doen zij dat niet of nauwelijks. Samenwerking met (maatschappelijke) instanties, andere gemeenten en deskundigen op het gebied van dierenwelzijn wordt noodzakelijk geacht. Van de burgers boven de armoedegrens is 80% van mening dat iedere gemeente een goed dierenwelzijnsbeleid moet hebben.

Burgers onder de armoedegrens geven een hoger cijfer aan. Toch heeft deze groep vaker het gevoel dat zij niet de juiste verzorging kan bieden aan hun huisdier met als voornaamste reden een gebrek aan financiële middelen. Een deel van de minima geeft aan hulp te zoeken bij het gemeenteloket bij problemen met de zorg voor hun huisdier.

Door overheidsinstanties en gemeenten wordt echter nauwelijks een verband gelegd tussen minima, huisdierbezit, en de gezondheid van de mens.

De nieuwe ChristenUnie-fractie is op donderdag 31maart in de gemeenteraad beëdigd door burgemeester Arjen Gerritsen. De fractie bestaat uit Elise Klaasen-Lefeu en Rita Tomas-Awanesian.

Het lot van het 50-jarige werkbedrijf Soweco lijkt beslist. Het ziet er naar uit dat de 6 raden van de gemeenten die samen Soweco runnen, allen instemmen met het einde ervan. Er is het afgelopen jaar veel gezegd en geschreven over Soweco. Er is gedemonstreerd, de rechter moest er zelfs aan te pas komen. Dankzij onvervalst polderen is er een voorstel tot stand gekomen waar ook de OR en de Raad van Commissarissen van Soweco zich in kunnen vinden. De gemeenteraad van Almelo heeft met grote meerderheid ingestemd met het voorstel. Jorien Geerdink heeft er met de VVD- en CDA-fractie voor gezorgd dat er extra garanties zijn ingebouwd. Zodra de raden van de andere gemeenten datzelfde hebben gedaan, begint de fase van afbouw van Soweco en opbouw van een organisatievorm die de participatiewet in de volle breedte oppakt, onder directe regie van de gemeente. Soweco gaat straks als een zeer gewaardeerde oldtimer voor altijd de remise in. De inwoners van Almelo aan de ‘onderkant van de arbeidsmarkt’ worden als het goed is straks beter bediend door in te stappen in een nieuwe, grote bus, met participatie als bestemming.

Het bericht Einde Soweco dichterbij verscheen eerst op PvdA Almelo.

De Almelose rekenkamer functioneert goed. Er is bewust gekozen om, naast externen, ook raadsleden lid te maken. Wouter Teeuw is een van de drie raadsleden in de rekenkamer. Mogelijk wil het Rijk echter raadsleden verbieden lid te zijn. Op initiatief van Lokaal Almelo Samen tekent de Almelose Raad bezwaar aan.

Onzestaande motie, mede ingediend door de fractie van de ChristenUnie, werd met 32 stemmen voor en 2 stemmen tegen aangenomen

MOTIEInitiatiefnemer: Lokaal Almelo Samen (LAS)Mede-indiener(s): Leefbaar Almelo, ChristenUnie (CU), Forum voor Rechts (FvR)Titel motie: Behoud autonomie lokale rekenkamer(functie)s

De raad van de gemeente Almelo, in vergadering bijeen d.d. 11 februari 2020

Constateert dat:- De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties een nieuwe wet op de lokale Rekenkamers voorbereid heeft.- De Minister de rekenkamerfunctie wil afschaffen, zodat raadsleden geen lid (onderzoekend of adviserend) meer mogen zijn van de (lokale) rekenkamer.- Dit voornemen vooral gestoeld is op het feit dat er in Nederland 50 zgn. slapende rekenkamers zijn.- De overige 305 Nederlandse gemeenten goed functionerende rekenkamer(functie)s hebben.- De Minister deze slapende rekenkamers met de nieuwe wet wil dwingen om maatregelen te nemen om de lokale rekenkamer leven in te blazen.- Een wetswijziging zonder gemeentelijk draagvlak de relatie rekenkamer versus raad niet ten goede zal komen.- De VNG geen voorstander is van genoemde wetswijziging.- De Nederlandse Vereniging voor Raadsleden de Tweede Kamer oproept de lokale autonomie van gemeenteraden te erkennen bij hebt invullen van de lokale rekenkamer.- Landelijk CDA, VVD en D66 grote vraagtekens zetten bij de voorgestelde wetswijziging.- Volgens de VNG er weinig steun is onder de gemeenten voor een dergelijke wetswijziging.

Overweegt dat:- Het van belang is dat de verbinding tussen rekenkamer en raad o.a. door de aanwezige raadsleden tot stand gebracht wordt en blijft.- Door de wetswijziging actieve participatie van raadsleden als rekenkamerlid wordt uitgesloten.- De onafhankelijkheid van een rekenkamer betrekking heeft op het onderzoek en hangt niet af van de deelname van raadsleden.- De raad door dit wetsvoorstel nog meer op afstand van de rekenkamer komt- Het van belang is, dat gemeenten hun lokale autonomie behouden in de keuze van de vorm van de lokale rekenkamer.- Het beperken van die keuze niet de oplossing is voor de slapende rekenkamers.- Het Rijk een geoormerkt (basis)budget beschikbaar zou kunnen stellen voor alle gemeenten, afgestemd op de omvang van de gemeentes, temeer daar een financiële doorrekening voor de invoeringskosten ontbreekt.- Almelo een goed functionerende rekenkamerfunctie heeft met externe onderzoekers en adviserende raadsleden.

Verzoekt het College om:- Aan de Tweede Kamer der Staten Generaal kenbaar te maken dat de wettelijke mogelijkheid om lokale autonomie te hebben bij het kiezen van een rekenkamermodel behouden moet blijven.- Deze motie kenbaar te maken aan alle andere gemeenten.

En gaat over tot de orde van de dag.

De provincie heeft de door de gemeenteraad vastgestelde begroting 2020 beoordeeld. Op basis hiervan staat Almelo niet langer 'onder curatele' van de provincie. Een mooie opsteker voor wethouder van financiën Alex Langius!

"Uw begroting is structureel en reëel in evenwicht, een mooie prestatie in deze moeilijke tijden waarin het sociaal domein een grote aanslag maakt op de budgetten van gemeenten", alsdus de Gedeputeerde Staten van Overijssel. Ook schrijft de Provincie: "Wij willen de raad, het college en de ambtelijke organisatie complimenteren met het financiële herstel."

De laatste jaren stond Almelo onder preventief toezicht. Voor het herstel van de financiële positie had de gemeente een meerjarig herstelplan opgesteld. Almelo heeft het negatieve eigen vermogen inmiddels aangezuiverd en er is sprake is van structureel en reëel evenwicht in de begroting. Niettemin zal de gemeente, net zoals de afgelopen jaren, ook de komende jaren hard moeten werken aan het realiseren van de 'taakstellingen' (voorgenomen bezuinigingen) en het verdere herstel van de 'weerstandscapaciteit' (buffer om tegenvallers op te vangen).

Weinigen hebben Alex Langius de afgelopen jaren benijd in zijn (vaak ondankbare) taak de tekorten weg te werken. Tegenslag volgde op tegenslag. Nu mogen we de wethouder feliciteren. Alex Langius zelf blijft bescheiden over dit mooie succes. "Het is het werk van heel veel collega's gedurende langere tijd, maar het is bovenal de Zegen van God, Hij is trouw."

In de zomermaanden was de toekomst van de vroegere Kolkschool aan de Bornerbroeksestraat met regelmaat in het nieuws. Al jaren probeert de gemeente Almelo overbodige panden te verkopen, dit in opdracht van de gemeenteraad.

In 2015 werden daarvoor gedifferentieerde A, B en C-lijsten opgesteld waarin de voorwaarden voor verkoop werden omschreven zoals monumentenlijst (A), panden met lagere cultuur-historische waarde (B) en panden die desnoods ook gesloopt mogen worden voor nieuwe ontwikkelingen (C).

Het gebouw De Kolkschool werd gewaardeerd voor de B-lijst vanwege het karakteristieke aanzien. Slopen mocht dus niet (m.u.v. het los staande vroegere gymlokaal), maar intern mocht er aanzienlijk vernieuwd worden. Kortom een besluit bij meerderheid. Er werd behoorlijk geleurd met het pand maar kopers met kapitaal stonden niet in de rij. Het huidige college van B&W besloot een voorkeur uit te spreken voor woonappartementen. Een oplossing die in vroegere jaren ook lukte met bijvoorbeeld de vroegere Ambachtsschool aan de Veldkersstraat en de vroegere Rietmavo aan de Violierstraat (beide op De Riet).

Investeerder en ontwikkelaar Kloos2 ontwikkelde vervolgens een concept voor De Kolkschool en deed een bod. Te laag vond raadslid Louis Kampman (LAS) alweer een tijdje terug. De gemeenteraad besloot dat er een nieuwe taxatie moest worden uitgevoerd vanwege de ‘mee te leveren’ parkeerplaatsen.

De onderhandelingen gingen dus verder. Ondertussen roerden zich de ‘huurders’ ATIB en Podium Paco Plumtrek. Zij wilden zekerstelling van huisvesting waarvoor wel een inspanningsverplichting aan de orde is maar ook niet meer dan dat. Paco Plumtrek arrangeerde het verzet en stelde zichzelf als ‘kandidaat-koper’ op de voorgrond. Uiteindelijk vond men een partner in de investeerdersfamilie Schoonebeek. Woonappartementen in de Kolkschool en het al ‘afgeschreven’ gymlokaal opknappen als mogelijke huisvesting voor Paco Plumtrek/ATIB. Het bod wat hoger dan het tweede bod van Kloos2. Ambtelijk werd Kloos2 er op geattendeerd dat het voorstel van Schoonebeek cs. breder was dan het eigen concept van Kloos2. Kortom, beoogd werd een gelijkwaardig ontwikkelingsplan dat aan het eisenpakket van B&W voldeed en de hoogste bieder gegund zou worden. Kloos2 betrok alsnog de gymzaal in het plan ondanks het grote achterstallige onderhoud. Het college van B&W besloot daarop Kloos2 te informeren dat het bod werd geaccepteerd. Tot een daadwerkelijke notariële verkoop kwam het nog niet.

De rapen waren gaar bij Paco Plumtrek/Schoonebeek. De gemeenteraad werd bestookt met email’s dat e.e.a. niet zuiver was verlopen. Uiteindelijk bleek dat ambtelijk het biedingsbedrag van ontwikkelaar Schoonebeek per email was verstrekt aan Kloos2. Een omissie die niet acceptabel is in het kader van goed bestuursbeleid. De verkoop – werd ondanks acceptatie van het bod Kloos2 – door B&W, op ‘hold’ gezet. Eerst moet duidelijk worden welke juridische gevolgen de email-omissie heeft. Is acceptatie bod bindend? Kan de gemeente aangesproken worden op een schadevergoeding et cetera. Dat onderzoek wordt nu uitgevoerd.

De gemeenteraad werd schriftelijk geïnformeerd. De combinatie Paco Plumtrek/Schoonebeek trok de lobby extra opgang bij de raadsfracties.

In de voorbereidende raadsvergadering van 27 augustus werd het oppositionele politieke spel opgetuigd en deden ook supporters van Paco Plumtrek en woordvoerders van kandidaat-kopers Schoonebeek en Kloos2 hun zegje. Wethouder Langius (CU) zette namens het college van B&W uiteen waarom de verkoop op ‘hold’ was gezet. Vooral ook om alle juridische gevolgen eerst helder te krijgen. Heel normaal en vooral zuiver volgens Lokaal Almelo Samen en daarmee het college ondersteunend maar wel met verzoek voor gedegen onderzoek zoals ook andere fracties dat wensten.

Binnen de oppositie werden in de week die volgde, krachten gebundeld. De PvdA wilde alsnog dat dat het pand De Kolkschool op de A-lijst zou worden geplaats. Raadslid Çete ‘breide’ een motie van afkeuring in elkaar en eiste dat genoegdoening zou worden gedaan aan alle gebruikers in De Kolkschool. Kortom andere omschrijvingen in een nieuw eisenpakket dan waarvoor de meerderheid van de gemeenteraad in het verleden voor koos en waarmee het college van B&W op pad werd gestuurd om overbodig bezit te verzilveren.

Gezegd dient tevens te worden dat in de voorbereidende raadsvergadering van 27 augustus jl. ook insprekers waren om hun visie over het mogelijk herverkavelen van bouwkavels in Almelo Noordoost over de bühne te brengen. Ook hier negatieve uitlatingen over de afdeling vastgoed van onze gemeente. Ook dat wil het college van B&W laten onderzoeken. Daarvoor is externe deskundigheid ingeschakeld en zijn verder per direct ambtelijke mandaten ingetrokken.

Kortom het college wachtte niet af en wil helderheid. Maar dat houdt ook in dat even een pas op de plaats gemaakt moet worden gedurende het onderzoek. En niet dat de bestuurlijke opdracht van de gemeenteraad nu direct herschreven moet worden. Dat zou zelfs tot grotere negatieve gevolgen voor de gemeentekas kunnen leiden en uiteindelijk financieel doorberekent moeten worden in gemeentelijke tarieven.

Enig opportunisme is niet bevreemdend in het politieke landschap. Echter wethouder Langius hield namens het college een ruime meerderheid van de gemeenteraad achter zich, al werd wel even vreemd opgekeken dat voormalig wethouder Jan van Marle (CDA) stemde voor de motie van de PvdA om de Kolkschool alsnog op de A-lijst te zetten. “Een vergissing”, was de ‘brommige’ uitleg in de ‘ wandelgangen’ na de raadsvergadering van 3 september jl.

De PvdA-motie Kolkschool naar de A-categorie werd weggestemd met 13 voor en 19 tegen.

De ‘motie van treurnis’ van indiener Çete werd met 14 voor en 18 tegen afgewezen.

Drie raadsleden ontbraken. Twee uit de coalitie en een uit de oppositie.