Poliflw

Onze lijsttrekker Henri Bontenbal sloot het verkiezingscongres af met een bevlogen speech: “Ik wil een toekomst, ik wil een verhaal. Niet voor mezelf, maar voor ons allemaal.” Dat zingt Froukje. Een jonge Nederlandse zangeres, die doorbrak toen haar nummer ‘Groter dan ik’ viraal ging op sociale media. We zijn toe aan een nieuw verhaal, over een fatsoenlijk land en een betere wereld. Daarom willen wij niet toezien hoe ons land twee gezichten heeft. Hoe de groeiende ongelijkheid ons van elkaar vervreemdt. Hoe ons gevoel van saamhorigheid verzwakt omdat we steeds onverschilliger staan tegenover het lot van de ander. Ik geloof dat we terug kunnen van ‘ik’ naar ‘wij’. En het begint bij ons, bij ieder van ons. Een nieuw verhaal. Niet voor onszelf, maar voor ons allemaal. Ik wil die wereld schetsen, een wereld waarin we weer van ‘ik’ naar ‘wij’ gaan. Onze visie op een beter Nederland. Onze visie op een fatsoenlijk land. Bekijk hieronder de toespraak van Henri over een fatsoenlijk land terug

“Wij hebben in Europa nog altijd de keuze om onze toekomst zelf vorm te geven of stap-voor-stap speelbal van externe krachten te worden”, stelt senator en fractievoorzitter Ben Knapen vandaag tijdens de Algemene Europese Beschouwingen in de Eerste Kamer. Hij roept de Kamer op om het blijvend, zonder taboes, met elkaar te hebben over een geopolitiek slagvaardig Europa en daar een eerlijke discussie over te voeren. “Dat is niet in eerste instantie aan een kabinet, maar dat is aan ons, aan de deelnemers in het publieke debat”. “Minister Hoekstra heeft zich vanaf het begin ingespannen om een gezamenlijk Europees antwoord te bevorderen. En er is reden om trots te zijn op de gezamenlijkheid – of het nu gaat om sanctiemaatregelen of om snelle militaire hulp, ook vanuit Europese fondsen. Maar dat neemt niet weg dat de wereld op zijn kop staat en dat welvaart en welzijn van dit deel van de wereld op het spel staan, zoals niet eerder sinds de Europese Unie werd opgericht.” Volgens Knapen zou Europa zo snel mogelijk zijn eigen boontjes moeten doppen om geen speelbal te worden in een wereld van anderen. “Maar dat vraagt nogal wat. Het vraagt vergaande politieke, militaire en dus ook budgettaire integratie”, aldus Knapen. De Eerste Kamer ging eerder al akkoord met het Europees werkprogramma van 2023. Hierin staat hoe de Europese Commissie de uitdagingen van de Unie, waaronder de Russische invasie in Oekraïne en de energiecrises collectief wil aanpakken en hoe ze de energietransitie willen versnellen. Voor Knapen was het de laatste keer dat hij de Kamer toesprak. Hij gaf de Kamer een laatste gedachte mee: “Wij hebben, zo is mijn vaste overtuiging, in Europa nog altijd de keuze om onze toekomst zelf vorm te geven of stap-voor-stap speelbal van externe krachten te worden. Net zo goed als wij in Nederland nog altijd de keuze hebben hier een aanjagende rol in te spelen dan wel een reactieve toeschouwer te zijn. Zo goed en zo kwaad als het kan doormodderen, zou ons lot kunnen zijn. Dat is zeker niet uitgesloten. En misschien is dat onze bestemming. Maar nu ik hier toch voor het laatst spreek, veroorloof ik me wel deze verzuchting: Onze ambitie zou een andere kunnen zijn, en wat mij betreft: moeten zijn.”

Haagse jaren: De politieke memoires van Ruud Lubbers Theo Brinkel, indertijd medewerker van het Wetenschappelijk Instituut van hetCDA heeft de memoires van Ruud Lubbers tussen 1992 en 1995 geschreven. De herinneringen van de langst regerende premier in de Nederlandse geschiedenis laten zich lezen als een boek over zowel de techniek van de politiek als de psychologische eigenaardigheden van de politici zelf. De Koude Oorlog De Koude Oorlog, markeert een kantelpunt in de geschiedenis. Talrijke aspecten van deze ingrijpende wending komen in de politieke memoires aan bod. Als minister in het progressiefste kabinet ooit, zag hij dat de socialist Joop den Uyl van zichzelf een anachronisme aan het maken was, omdat de samenleving zich eind jaren zeventig niet meer alleen door de staat liet kneden. Eenmaal tweede man van hetCDAwerd hij geconfronteerd met de opkomst van revolutionaire deregulerings- en privatiseringspolitici als Margaret Thatcher (1979) en Ronald Reagan (1980), die het tot dan dominante Keynesiaanse denken een doodsteek toebrachten. Hij moest als premier vervolgens een antwoord vinden op de onweerstaanbare druk die daarna op de verzorgingsstaat kwam te staan. Oppositie Zijn eigenCDA, de partij die hij groot had gemaakt, verloor in 1994 bijna twee vijfde van zijn kiezers. Het werd door de paarse coalitie van Wim Kok en Hans van Mierlo in de oppositie gedreven en kwam voor het eerst sinds 1917 buiten de regeringsmacht te staan. In zijn herinneren hieraan vertelt Ruud Lubbers over het beleid, het vak, de trucs, de vergissingen en zijn persoonlijke drijfveren. Hij vertelt over zijn eenzaamheid die zich, zoals bij veel jongens uit de roomse elite, heeft genesteld toen hij op de kostschool zat en die in de politiek alleen maar dieper wordt. Hij typeert zijn eigen steeds eenzamere premierschap als pastoraal werk en hij schetst zijn angst voor destructieve moedeloosheid. ‘Cynisme is een verleiding. Het is iets heel anders dan ironie, gevoel voor humor. Bij cynisme dooft het vlammetje. Politiek moet geen vlammetjes doven. Politiek moet proberen de schaarse vlammetjes te laten branden.’ Ruud Lubbers was een meespelende regisseur die dacht het toneel te beheersen. Maar ook hij werd op kritieke momenten verrast door toevalligheden. Twee mythes Ruud Lubbers ontmantelt twee mythes. ‘De buitenwacht, ook de journalistiek, weet vaker niet dan wel wat er achter de schermen allemaal gebeurt. Democratische politiek is niet transparant. Dat is echter geen reden voor paranoia. Want die chicanes in de coulissen van de macht zijn niet altijd zetten in een doordacht schaakspel. Politici hebben soms geen idee wat de gevolgen zijn van hun stappen. Ze improviseren er niet zelden op los en verzinnen er pas achteraf een strategie bij’. No-nonsensebeleid Ruud Lubbers was een van de belangrijkste crisispremiers van Nederland. Hij voerde in kabinetten met de VVD een no-nonsensebeleid dat zorgde voor economisch herstel en vermindering van de staatsschuld. Hij leidde het CDA in 1986 naar verkiezingswinst en wist die in 1989 te consolideren. Hij was een meester in het vinden van compromisteksten, die vaak tot stand kwamen op zijn Haagse werkkamer, het torentje. Quasi-leiders hebben de neiging hun leiderschap met teksten als de grootste dit, de ergste dat op voorhand te hyperboliseren. Ruud Lubbers draait het in zijn memoires om. ‘Politiek is een nobel vak, mits je je neus niet ophaalt voor de noblesse om zo nu en dan de riolen schoon te maken’. Europese Unie Ruud Lubbers heeft veel voor Nederland en daarbuiten betekent. Zo bracht hij in 1992 samen met de ministers Van den Broek en Kok en staatssecretaris Dankert de Wet Goedkeuring van het op 2 februari 1992 in Maastricht tot stand gekomen verdrag over de Europese Unie tot stand. Dit Europese verdrag vormde de Europese Gemeenschap om tot Europese Unie. Zijn naam wordt binnen en buiten het CDA nog altijd liefkozend genoemd, als deChristendemocraat die bijna twaalf jaar minister-president was en daarmee de langstzittende premier.

Tijdens de gemeenteraadsvergadering van donderdag 25 juni 2020 heeft de gemeenteraad een voorstel aangenomen [KLIK HIER] waarin beschreven staat hoe de ruimte rond de Brediusboerderij eruit gaat zien na de restauratie. De leden van de raadsfractie van het CDA Woerden zijn zeer tevreden over de plannen die zijn vastgesteld. De aankoop van de Brediusboerderij door de gemeente in september 2015 had politiek gezien heel wat voeten in de aarde. Voor het eerst in lange tijd stemde niet de gehele toenmalige coalitie in met een raadsvoorstel, en waren de stemmen van het CDA Woerden (destijds een oppositiepartij) nodig om de boerderij toch aan te kunnen kopen. Met de nodige tegenzin vanwege het ontbreken van een fatsoenlijk financieel plan achter de aankoop stemde de CDA fractie toch in met de aankoop van de Brediusboerderij, zodat de gemeente zelf de herontwikkeling van het vervallen pand kon opstarten. Uiteindelijk heeft een groep zeer actieve vrijwilligers een stichting in het leven geroepen die heel hard heeft gewerkt om de restauratie van de Brediusboerderij en de ruimte eromheen te kunnen starten. De plannen zijn nu in een stadium dat het zichtbare echte werk bijna kan beginnen,zodat de inwoners van Woerden iets te zien kunnen krijgen De fractie van het CDA Woerden is blij dat de Brediusboerderij weer de prachtige uitstraling gaat krijgen die het ooit had en is trots dat zij daar aan heeft meegewerkt. Zonder de stemmen van het CDA in de gemeenteraad had het mooie plan dat er nu ligt namelijk niet van de grond kunnen komen.

De CDA-delegatie in het Europees Parlement verwelkomt Europarlementariër Toine Manders als nieuw lid van de delegatie. Manders zal per 2 juni niet meer namens 50PLUS actief zijn, maar namens het CDA, de partij waar hij recent ook lid van is geworden. Het CDA heeft Manders gevraagd zich voornamelijk bezig te houden met het beschermen van Nederlandse pensioenen en werken aan de vertegenwoordiging van ouderen in de politiek als speciaal ouderengezant. CDA-delegatieleider Esther de Lange: “Toine is al een jaar lid van onze christendemocratische EVP-fractie. Daar hebben we hem leren kennen als iemand waar we goed mee kunnen samenwerken. We delen ambities voor en zorgen over Europa. Met zijn versterking kan het CDA in het Europees Parlement nog meer impact maken voor een eerlijke en sterke economie, de aanpak van de klimaatverandering en natuurlijk het beschermen van het Nederlandse pensioenstelsel." CDA-Europarlementariër Toine Manders is gelukkig met de nieuwe situatie: “Het CDA en de EVP voelen als een warm bad. Ik heb me de laatste maanden echt heel ongelukkig gevoeld bij 50PLUS en de conclusie getrokken dat de belangen van mijn kiezers voorop moeten staan. Met mijn thema’s interne markt, ouderen en pensioenen wil ik Champions League spelen en het CDA biedt mij die kans. Vanuit deze brede volkspartij kan ik nog beter opkomen voor de belangen van onze ouderen en het beschermen van ons pensioenstelsel.” CDA-partijvoorzitter Rutger Ploum: “Ik heet Toine Manders van harte welkom binnen het CDA. Afgelopen weekend hebben we hele goede gesprekken gehad over zijn motieven om deze stap te zetten en die hebben dit in een stroomversnelling gebracht. Ik heb er alle vertrouwen in dat Toine, met al zijn ervaring, samen met het CDA-team in Europa de belangen van onze Nederlandse ouderen krachtig zal behartigen.” De EVP-fractie is met ruim een kwart van alle leden de grootste fractie in het Europees Parlement en bestaat uit 187 christendemocratische en centrumrechtse Europarlementsleden. Manders, die sinds 2019 lid is van de EVP-fractie in het Europees Parlement, zat tot 2014 drie termijnen in de liberale fractie.

Het zijn bizarre tijden. We kijken terug naar 2019, een jubeljaar. Tot een paar maanden geleden zat hier nog een tevreden minister van Financiën, en het kon niet op. Het overschot op de begroting bedroeg 14 miljard. De staatsschuld verdampte zienderogen tot onder de 400 miljard. En de werkloosheid was nog nooit zo laag geweest, met 2,9%. Wie doet me wat, moet deze minister gedacht hebben.

En toen kwam corona. Een pandemie die de hele wereld op zijn grondvesten deed schudden. Een nachtmerrie voor de volksgezondheid, de ic's, maar ook de economie. Deze minister breekt het ene na het andere record in een paar maanden tijd. Hij kan zo in het Guinness Book of Records. Hij dacht dat Wouter Bos de schuld het hardst heeft laten oplopen, maar nu is hij het zelf. De consumptie, de consumentenvertrouwen: ze zijn weggezakt naar historische diepten. Inmiddels hangen 114.000 bedrijven en 350.000 zelfstandigen aan het infuus. Bijna 2 miljoen werknemers krijgen hun loon doorbetaald door de Staat. Ongekend.

Ondanks deze maatregelen gingen er in april toch nog 160.000 banen verloren. De grootste daling sinds 2003. Hoe kan het, vraag ik aan de minister, dat er ondanks al die pakketten toch nog zo veel mensen hun baan verloren? In de Voorjaarsnota ging de minister nog uit van een krimp van 7,5% en een tekort van 92 miljard voor dit jaar. Maar dat was een maand geleden. We kregen de Voorjaarsnota erg vroeg dit jaar. Komt er nu een tweede noodpakket met 13 miljard en weer uitstel van belastingen voor drie maanden, dan komt dat met 35 miljard veel hoger uit. Mijn volgende vraag aan de minister is: hoe ziet het nieuwe tekort eruit, met het tweede steunpakket? En krijgen we nog een update van de Voorjaarsnota, voordat we hierover een debat hebben, misschien samen met de junibrief van het Centraal Planbureau? Want de cijfers zijn inmiddels achterhaald.

Voorzitter. De economie ligt in coma. Bedrijven en werknemers worden met steunpakketten in leven gehouden door de belastingbetaler. Inmiddels is de rekening opgelopen tot boven de 100 miljard in drie maanden tijd. Nu Nederland kampt met de grootste crisis sinds de jaren dertig, gaat dit kabinet onderhandelen over herstelfondsen van vele honderden miljarden om een land als Italië te helpen. Ik snap daar niets van. Er wordt gesproken over giften en leningen tot wel 2.000 miljard, terwijl we hier in Nederland de grootste crisis sinds de jaren dertig hebben.

Waar ik ook niets van snap, voorzitter, is dat de ECB maar door kan gaan met het onbeperkt opkopen van Italiaans schuldpapier. Inmiddels staat de teller op meer dan 3.000 miljard. 2.000 miljard voor een herstelfonds, 3.000 van de ECB. Allemaal vele miljarden die straks terugbetaald moeten worden door de belastingbetaler. Klopt het dat de ECB de beperkingen voor het opkoopprogramma heeft geschrapt? Ze kunnen dus ook nog een keer voluit hun gang gaan als het gaat om het opkopen van Italiaans schuldpapier. De enige reden, zo geef ik deze minister mee, waarom Zuid-Europese landen pleiten voor die steunpakketten van vele honderden miljarden is dat ze ons onder het mom van solidariteit de rekening van hun eigen onhoudbare schuld willen presenteren. Waarom gaat Italië niet naar de kapitaalmarkt, zo vraag ik aan deze minister. Ze betalen 1,5%. Waarom moeten er steunpakketten komen van 2.000 miljard, terwijl ze al het geld dat ze nodig hebben gewoon op de kapitaalmarkt kunnen lenen, net als deze minister? De enige reden die ik kan verzinnen, is dat ze niet van plan zijn terug te betalen, want als je de beleggers op de kapitaalmarkt niet terugbetaalt, dan heb je een groot probleem. Dan ben je een paria voor de komende 50 jaar en dan wil niemand je meer geld lenen. Maar als je de Europese Commissie of de andere lidstaten of de ECB niet terugbetaalt, dan wordt dat gezien als solidariteit. Let dus op uw zaak. De PVV zegt dan ook: trap er niet in; we hebben elk dubbeltje keihard nodig.

De PVV is dan ook blij dat ex-CDA'er Bert de Vries inmiddels ook het licht heeft gezien en zegt dat we zo snel mogelijk de euro moeten verlaten en naar de gulden terug moeten. Ik hoop dat deze minister en deze staatssecretaris, die ook van CDA-huize zijn, zich beiden laten overtuigen door dit inzicht van Bert de Vries. Ook Lex Hoogduin bepleitte recentelijk dat het mogelijk moet zijn dat een land uit de euro vertrekt, of uit de euro wordt gezet. Voor Italië zou het immers ook veel beter zijn als het niet in het harnas zou zitten van de euro. Langzaam komt het onze kant op.

Voorzitter. Tot slot nog even over de KLM. We hebben daar een maand geleden of een paar weken geleden een debat over gehad in de Oude Zaal. Toen ging het over een steunpakket van tussen de 2 miljard en 4 miljard. Ik zei toen nog: dat is nogal een verschil: 2 miljard of 4 miljard. Hoe staat het daar nu mee? We hebben niks meer gehoord. Kan de minister ons een update geven van die onderhandelingen? Liggen de banken dwars? Wat is er aan de hand met de KLM? En kan de minister ook gelijk aangeven hoe hij gaat stemmen en hoe hij gaat voorkomen dat Ben Smith alsnog een bonus krijgt toebedeeld? Ik ben benieuwd.

Afgelopen woensdag 29 april vond het eerste Leidse webcafé plaats. Vanuit het mooie Twentse land sprak Kamerlid Pieter Omtzigt met een aantal van onze leden over de coronacrisis, eurobonds en begrotingstekorten. Voordat Omzigt Kamerlid werd, heeft hij een aantal jaar gewerkt in de Italiaanse regio Lombardije. Al in februari zag hij dat het coronavirus meer was dan het traditionele griepvirus. "Als een van de eersten stelde ik Kamervragen over de effecten van het virus. Helaas waren de vragen tegen dovemansoren gericht..", aldus Omtzigt. In Europa ziet het Kamerlid dat twee belangrijke pijlers onder druk staan. Omtzigt: "Ten eerste is het Schengen-akkoord momenteel opgeschort: alle Europese grenzen zijn potdicht. In de tweede plaats staat de euro onder hoogspanning." De schuldenproblematiek is en blijft een probleem. Eurobonds zijn in zijn ogen niet de constructieve maatregel waar de EU op zit te wachten."Het gezamenlijk aangaan van schulden is geen structurele oplossing voor de onderliggende uitdagingen in de monetaire unie", aldus Omtzigt. Wij kijken terug op een geslaagde avond die voor herhaling vatbaar is. Onze dank gaat uit naar Kamerlid Omtzigt voor zijn tijd en moeite.

Intelligent-lock-down, social distancing, anderhalvemeter-economie; het zijn termen die begin maart nog geen duidelijke betekenis hadden, maar inmiddels razendsnel dominantie hebben verworven in ons taalgebruik. Treurig genoeg, want in een samenleving wil je samenleven en dat doe je liever niet op afstand. De uitleg van Hugo de Jonge maakte het dragelijker: ‘We houden afstand, minstens anderhalve meter, maar zijn misschien wel dichterbij dan ooit!’ Nadat de intelligent-lock-down was afgekondigd, was het ook voor ons als raad, als fractie, zoeken naar een manier om bij elkaar te komen. Je kunt natuurlijk altijd bellen, groepsbellen kan zelfs, maar je wilt elkaar toch zien. Een gezichtsuitdrukking kan net het verschil maken tussen ‘contact hebben’ of een ‘band hebben’ en ik durf wel te stellen dat dat laatste bij onze fractie aan de orde is. Ik mis de scherpe kijk, de diepgang, de deemoed en de soms flauwe humor aan de vergadertafel. De eerste vergadering met de fractie verliep via Hangout; digitaal dus. Na het opstarten van deze vergadertool verscheen de fractie als een mozaïek op mijn iPad. Van een mozaïek was in mijn geval meer sprake dan bij de rest: de gezichten op mijn beeldscherm bewogen niet en ik had weinig tot geen geluid. Dat lag gelukkig niet aan Hangout, maar aan mij, aldus Peter (fractieondersteuner). Niemand anders had er namelijk last van. Peter, waar ik ondertussen een ouderwetse telefoonverbinding mee had, was zo vriendelijk om zijn telefoon bij de luidspreker te leggen zodat ik toch deel kon nemen aan de vergadering. De vergadering verliep overigens heel efficiënt... Besluitvorming in de raad vergt echter wat meer inspanning. Zo moest er een noodwet aan te pas komen om digitale besluitvorming mogelijk te maken. Deze noodwet was er vrij snel, maar om dit technisch tot uitvoering te brengen is geen sinecure. Desondanks lijkt de griffie van de gemeente Emmen erin geslaagd te zijn om een heldere, werkbare en veilige vergaderomgeving voor de raad in te richten. We hebben het dan niet over sec digitaal vergaderen, maar over hybride vergaderen. Met hybride vergaderen worden twee vergadermanieren vermengd: fysiek en digitaal. De raadsleden die fysiek aanwezig willen zijn in de raadzaal, geven dat van te voren aan. Zij hebben zich vervolgens te houden aan de instructies, waaronder het in acht nemen van de anderhalve meter afstand. De overige raadsleden nemen deel aan de vergadering via een digitale vergadertool. Na enkele oefensessies gaan we donderdag 23 april hybride vergaderen en vindt er dus weer een officiële raadsvergadering plaats waarin besluiten genomen gaan worden.Normaal gesproken is de raadzaal tijdens raadsvergaderingen opengesteld voor publiek. Het zal niemand verbazen dat dat in deze tijd niet mogelijk is. Het publiek wordt gevraagd de vergadering te volgen via de raadsite (www.gemeenteraademmen.nl). Hoewel er nu een manier is gevonden om besluitvorming doorgang te laten vinden en we erin geslaagd zijn om ons met elkaar in te zetten voor Emmen, evenaart het natuurlijk niet het persoonlijke contact. Een gemis dat we op dit moment gemeen hebben. Telkens wanneer ik de boodschappen bij mijn ouders voor de deur zet en weer vertrek zonder ze een dikke knuffel te hebben gegeven, denk ik aan de zin die geprojecteerd werd op de gevel van het gerechtshof in Leeuwarden: Houd afstand van elkaar. Het woord ‘afstand’ werd om de seconde weggehaald en weer ingevoegd. Paulien Mellema (Raadslid CDA Emmen) nabericht: later bleek, dat de noodwet hybride vergaderen niet toestaat. Het is volledig fysiek of volledig digitaal. In Emmen is dat voorlopig volledig digitaal. Dus alle raadsleden nemen vanuit hun huis deel aan de raadsvergadering.

Intelligent-lock-down, social distancing, anderhalvemeter-economie; het zijn termen die begin maart nog geen duidelijke betekenis hadden, maar inmiddels razendsnel dominantie hebben verworven in ons taalgebruik. Treurig genoeg, want in een samenleving wil je samenleven en dat doe je liever niet op afstand. De uitleg van Hugo de Jonge maakte het dragelijker: ‘We houden afstand, minstens anderhalve meter, maar zijn misschien wel dichterbij dan ooit!’ Nadat de intelligent-lock-down was afgekondigd, was het ook voor ons als raad, als fractie, zoeken naar een manier om bij elkaar te komen. Je kunt natuurlijk altijd bellen, groepsbellen kan zelfs, maar je wilt elkaar toch zien. Een gezichtsuitdrukking kan net het verschil maken tussen ‘contact hebben’ of een ‘band hebben’ en ik durf wel te stellen dat dat laatste bij onze fractie aan de orde is. Ik mis de scherpe kijk, de diepgang, de deemoed en de soms flauwe humor aan de vergadertafel. De eerste vergadering met de fractie verliep via Hangout; digitaal dus. Na het opstarten van deze vergadertool verscheen de fractie als een mozaïek op mijn iPad. Van een mozaïek was in mijn geval meer sprake dan bij de rest: de gezichten op mijn beeldscherm bewogen niet en ik had weinig tot geen geluid. Dat lag gelukkig niet aan Hangout, maar aan mij, aldus Peter (fractieondersteuner). Niemand anders had er namelijk last van. Peter, waar ik ondertussen een ouderwetse telefoonverbinding mee had, was zo vriendelijk om zijn telefoon bij de luidspreker te leggen zodat ik toch deel kon nemen aan de vergadering. De vergadering verliep overigens heel efficiënt... Besluitvorming in de raad vergt echter wat meer inspanning. Zo moest er een noodwet aan te pas komen om digitale besluitvorming mogelijk te maken. Deze noodwet was er vrij snel, maar om dit technisch tot uitvoering te brengen is geen sinecure. Desondanks lijkt de griffie van de gemeente Emmen erin geslaagd te zijn om een heldere, werkbare en veilige vergaderomgeving voor de raad in te richten. We hebben het dan niet over sec digitaal vergaderen, maar over hybride vergaderen. Met hybride vergaderen worden twee vergadermanieren vermengd: fysiek en digitaal. De raadsleden die fysiek aanwezig willen zijn in de raadzaal, geven dat van te voren aan. Zij hebben zich vervolgens te houden aan de instructies, waaronder het in acht nemen van de anderhalve meter afstand. De overige raadsleden nemen deel aan de vergadering via een digitale vergadertool. Na enkele oefensessies gaan we donderdag 23 april hybride vergaderen en vindt er dus weer een officiële raadsvergadering plaats waarin besluiten genomen gaan worden.Normaal gesproken is de raadzaal tijdens raadsvergaderingen opengesteld voor publiek. Het zal niemand verbazen dat dat in deze tijd niet mogelijk is. Het publiek wordt gevraagd de vergadering te volgen via de raadsite (www.gemeenteraademmen.nl). Hoewel er nu een manier is gevonden om besluitvorming doorgang te laten vinden en we erin geslaagd zijn om ons met elkaar in te zetten voor Emmen, evenaart het natuurlijk niet het persoonlijke contact. Een gemis dat we op dit moment gemeen hebben. Telkens wanneer ik de boodschappen bij mijn ouders voor de deur zet en weer vertrek zonder ze een dikke knuffel te hebben gegeven, denk ik aan de zin die geprojecteerd werd op de gevel van het gerechtshof in Leeuwarden: Houd afstand van elkaar. Het woord ‘afstand’ werd om de seconde weggehaald en weer ingevoegd. Paulien Mellema (Raadslid CDA Emmen) nabericht: later bleek, dat de noodwet hybride vergaderen niet toestaat. Het is volledig fysiek of volledig digitaal. In Emmen is dat voorlopig volledig digitaal. Dus alle raadsleden nemen vanuit hun huis deel aan de raadsvergadering.