Poliflw

Afgelopen dagen kwam de provincie Noord-Brabant in het nieuws. De provincie heeft een aantal boerenbedrijven buiten de eigen provinciegrenzen gekocht. Omdat het extern salderen van stikstof nog niet helemaal mogelijk is kan deze stap effect hebben op de gebiedsgerichte plannen die wij in Gelderland aan het opzetten zijn. Om duidelijkheid te krijgen heeft de PvdA samen met bijna alle andere partijen in de Gelderse Provinciale Staten schriftelijke vragen gesteld. Bijna alle andere partijen; de PVV, SP en Partij voor de Dieren doen helaas niet mee.

In de luwte van de coronacrisis gaat het politieke werk gewoon door. Je zou bijna vergeten dat we de afgelopen maanden met een andere crisis bezig waren. De stikstofcrisis zoals deze bekend is geworden. Ik noem het zelf liever de natuurcrisis. Sinds een klein jaar vindt er voortdurend overleg plaats over het reduceren van stikstof, hoeveel mollen depositie er per hexagoon natuurgebied plaats vinden, beheerplannen, herstelmaatregelen, in- en extern salderen, stikstofbanken en meer van dat soort vakjargon waar menig Nederlander weinig van begrijpt.

Ik wil graag nadenken over het doel van de aanpak. Dat is de natuur. Of beter gezegd: natuurherstel. Stel je voor: om de dag moet je je autoruit schoonmaken in de zomer omdat er zo veel insecten op vastgeplakt zitten. Op Teletekstpagina 101 staat met chocoladeletters: GROTE IJSVOGELVLINDER TERUG IN NL. Op de Veluwe moet je goed oppassen voor al het opwaaiende stuifzand, er is balans tussen landbouw en natuur en werken we allemaal samen voor een mooi Gelderland.

“Ik wil graag nadenken over het doel van de aanpak. Dat is de natuur. Of beter gezegd: natuurherstel.”

Om daar te kunnen komen moeten vele systemen veranderen en moeten er discussies gevoerd worden over al die dingen die ik in de eerste alinea genoemd heb. En om resultaten hierop te kunnen halen zullen we hier samen over in gesprek moeten blijven gaan. Het Rijk, provincies, gemeenten, boeren, natuurorganisaties, industrie, bouwers, infra, logistiek en vele anderen. Iedereen moet meedoen en iedereen moet ook gaan beseffen dat het niet meer om alleen het belang van jouw groep gaat, het gaat er om dat iedereen gaat bijdragen aan natuurherstel. Zoals Johan Remkes het in zijn eerste rapport al verwoordde: Niet Alles Kan. En daar waar dingen niet meer kunnen moeten rijk en provincie klaar staan met alternatieven en financiële tegemoetkoming.

Juist daarom is de actie van de provincie Noord-Brabant ook zo lastig uit te leggen en nog moeilijker te verdedigen. De provincie heeft buiten haar eigen provinciegrenzen boerenbedrijven aangekocht om de stikstofruimte die daar vrij komt in te kunnen zetten voor de realisatie van een bedrijventerrein. Dit is veel te voorbarig, zeer oncollegiaal en juridisch onmogelijk op dit moment. Om meer duidelijkheid te krijgen over deze actie en de effecten hiervan op Gelderland en het proces in het algemeen hebben we samen met een aantal andere partijen schriftelijke vragen gesteld.

“De actie van de provincie Noord-Brabant is lastig uit te leggen en nog moeilijker te verdedigen.”

De vragen die wij samen met de VVD, ChristenUnie, CDA, GroenLinks, D66, Forum voor Democratie, 50Plus en de SGP hebben gesteld luiden als volgt:

1. Hoe beoordeelt het College van Gedeputeerde Staten de gang van zaken in Noord-Brabant met betrekking tot het opkopen van boerderijen in andere provincies?2. Welke gevolgen heeft deze kwestie voor de samenwerking en inhoudelijke inbreng van Gedeputeerde Staten met het Rijk en de andere provincies? 3. Welke gevolgen heeft de ‘methode-Brabant’ voor de Gelderse gebiedsgerichte aanpak van de stikstofproblematiek? 4. Op welke manier borgt het College van Gedeputeerde Staten dat de relatie met de verschillende betrokken sectoren in de ontwikkeling van de gebiedsgerichte aanpak hierdoor niet wordt geschaad? 5. Welke uitgangspunten hanteert het College van Gedeputeerde Staten bij het opstellen van voorwaarden met betrekking tot extern salderen met stikstofruimte? 6. Bent u bereid om Provinciale Staten te informeren over de ontwikkelingen rond de totstandkoming van de stikstofregels?

Ik houd jullie op de hoogte wanneer wij een antwoord hebben; wordt vervolgd!

Het bericht “Actie van Noord-Brabant voorbarig en zeer oncollegiaal.” verscheen eerst op PvdA Gelderland.

De eerste akkers die geel-oranje kleuren zijn alweer gesignaleerd. Voor mensen die niet weten waar die kleur vandaan komt: het gewas op die akkers is bespoten met een bestrijdingsmiddel waar glyfosaat in zit. Dat middel doodt alle planten die op de akker staan. Maar daar blijft het niet bij. Het middel is funest voor vogels en insecten en tast de biodiversiteit aan. Ook daar blijft het niet bij.

Onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek laat zien dat er een verband bestaat tussen blootstelling aan bestrijdingsmiddelen zoals glyfosaat en verschillende soorten kanker, neurodegeneratieve aandoeningen, zoals de ziekte van Parkinson en Alzheimer, en ziekten bij pasgeboren kinderen. De gemeente Peel en Maas wil de biodiversiteit bevorderen. Als dat beleid serieus is, moet de gemeente het gebruik van glyfosaat tegengaan. De gemeente schaart zich achter het streven van Noord-Limburg om de gezondste regio van Nederland te zijn. Als dat een serieus doel is, moet de gemeente het gebruik van glyfosaat tegengaan.

Het vorig jaar hebben wij aan de gemeenteraad voorgesteld het college opdracht te geven om in dit verband enkele acties te ondernemen. (1) In kaart brengen welke bestrijdingsmiddelen in welke hoeveelheden in onze gemeente worden gebruikt. (2) De GGD of een ander hiervoor in aanmerking komend instituut opdracht geven nader onderzoek te doen naar de risico’s waar inwoners van onze gemeente aan blootgesteld zijn vanwege het gebruik van bestrijdingsmiddelen in de landbouw. (3) Overleg voeren met landbouworganisaties over de vraag hoe minder gebruik gemaakt kan worden van kwalijke bestrijdingsmiddelen en meer gebruik van natuurlijker vormen van gewasbescherming. Onze motie werd verworpen.

De fracties van CDA, Lokaal Peel en Maas, VVD en Anders NU waren tegen. Vindt u het ook niet vreemd dat deze partijen kennelijk geen moeite hebben met het gebruik van glyfosaat? Misschien kunt u hen eens om uitleg vragen.

Annigje Primowees, Frits Berben en Raf Janssen Raadsleden PvdA/GroenLinks

René Leber: “Leefbaarheid is ook een kwestie van durven”.

Binnen de PvdA fractie heeft René Leber zich de afgelopen jaren vooral gericht op de thema’s ruimtelijke ordening en leefbaarheid. Leber ervaart een verschil in houding tussen CDA/GB/VVD college en zijn fractie. “Dit college is echt super behoudend. De angst om buiten de lijntjes te kleuren regeert. Echt stelling nemen is niet bij”. Samen D66 en ‘de groene VVD ér’ Jaap Gerkes ageerde Leber tegen de komst van megastallen. Ook wil hij dat,  bij nieuw vestigingen en uitbreidingen van intensieve veehouderijen,  de GGD om een gezondheidsadvies wordt gevraagd. “En dat advies is dan wél bindend! Ik vind het echt onbestaanbaar dat het college daar, bijvoorbeeld bij de uitbreiding van het kippenbedrijf in Welsum, nog over twijfelt. Met gezondheid marchandeer je niet. Leefbaarheid is ook een kwestie van durven. Van gewoon ook eens een keer nee zeggen tegen de uitbreiding van een agrarisch bedrijf”.

Mantelzorgwoningen

Leber is niet alleen gezaghebbend, hij is ook vasthoudend. Bijvoorbeeld als het gaat om inwoning en mantelzorg. Het huidige college van B. en W. van Olst-Wijhe wil niet dat woningen in de kernen en in het buitengebied worden gesplitst. Dit omdat er dan een nieuw huisnummer nodig is. Deze onwil zet bij veel inwoners van Olst-Wijhe kwaad bloed. René Leber: “Een oudere inwoner van Den Nul stootte zijn neus bij het college toen hij een vergunning aanvroeg voor het splitsen van zijn woning. Met het oog op de toekomst wilde hij graag zijn zoon met zijn gezin op hetzelfde erf laten wonen. Dit met het oog op de toekomstige mantelzorg. Allemaal heel logisch en ook kostenbesparend voor de samenleving, maar het mocht niet. Toen wij met deze kwestie aan de gang gingen melden zich meer mensen bij ons. Dit leeft echt en moet echt anders, ik hou vast”. Leber is ook blij dat op initiatief van de lokale PvdA de startersleningen terug komen in Olst-Wijhe. ‘Ik ga als onderwijsman veel met jonge mensen om. Dit leeft echt onder deze groep”.

De routinier van PvdA Olst-Wijhe is blij met de 21 namen tellende  PvdA kandidatenlijst. “Landelijk hebben wij absoluut klappen gehad. De PvdA Olst-Wijhe heeft er echter in de afgelopen periode juist mensen bij gekregen. Klaarblijkelijk weten wij met onze actieve opstelling in en buiten het gemeentehuis toch Olst-Wijhenaren te raken. Dat is een fijn gevoel”. Leber heeft daarbij alle vertrouwen in lijsttrekker Martijn Jumelet.  “Echt geweldig dat zo’n nog jonge vent de kar wil trekken. Dat is goed voor het aanzien van de lokale politiek. Voor zo’n iemand ben ik graag een steun in de rug”.

Het bericht René Leber, de nummer 2 op de lijst van de PvdA Olst-Wijhe geldt als een gezaghebbend raadslid. De PvdA is blij dat het de plaatsvervangend voorzitter van de gemeenteraad voor nog een periode heeft weten te strikken. En Leber zelf heeft er ook zin in. “Als PvdA Olst-Wijhe hebben de afgelopen jaren flink wat voor elkaar krijgen. En dat smaakt naar meer”. verscheen eerst op PvdA Olst-Wijhe.