Poliflw

Onderzoeksmotie ineens keiharde vergunningseis voor vreugdevuren - ChristenUnie/SGP verbijsterd over hoe aansprakelijkheidsverzekeringswens gemeenteraad een eis werd

Fractievoorzitter Pieter Grinwis: “Het college heeft van een onderzoeksmotie een keiharde eis gemaakt om een vergunning al of niet te verlenen. Daarmee gaat het college een stuk verder dan de raadsuitspraak op 17 oktober. Toen stemde de raad namelijk in met een onderzoek naar de mogelijkheid van het opnemen van de aansprakelijkheid als vergunningsvoorwaarde. Door dit nu ineens als harde vergunningsvoorwaarde op te nemen, slaat het college, nog meer dan degenen die de motie in hebben gediend (GroenLinks, VVD, D66 en Partij voor de Dieren) onze in die raadsvergadering gegeven waarschuwing in de wind. Toen waarschuwde ik er namelijk voor dat de bouwers nooit een verzekeraar zullen kunnen vinden die tegen een schappelijk tarief een aansprakelijkheidsverzekering wil afsluiten. Als het mogelijke gevolg van een calamiteit zo groot is, zullen de premies óók bij een kleine kans van optreden onbetaalbaar zijn voor een vrijwilligersorganisatie.”

Grinwis vraagt het college daarom hoe het kan dat de onderzoeksmotie ineens uitgelopen is op een harde vergunningsvoorwaarde. “Door te zeggen dát de aansprakelijkheid geregeld kan worden met een verzekering heeft het college alleen de vraag: ‘kan het?’ beantwoord. Maar hebben ze ook bedacht wat de praktische consequenties voor de bouwers zijn, als ze zo'n voorwaarde stellen? Kunnen we met de torenhoge, voor een vrijwilligersorganisatie onbetaalbare premies voor een aansprakelijkheidsverzekering in het achterhoofd, dit redelijkerwijs wel van hen verwachten? De vraag stellen is hem beantwoorden.”

Grinwis vraagt zich naar aanleiding hiervan af met welke grondhouding het stadsbestuur eigenlijk kijkt naar de vergunningaanvragen. “Wil je graag een vergunning afgeven en gun je Scheveningen en Duindorp een verantwoord vreugdevuur, of ga je als een boekhouder te werk, waarbij aan alle eisen, inclusief de onredelijke, onverkort moet zijn voldaan? De gemeente verschuilt zich toch niet achter een lijstje af te vinken criteria om daarna droog te constateren dat niet is voldaan aan alle criteria en dus de vergunning niet kan worden verleend? Ik ben benieuwd wat het antwoord van het stadsbestuur hierop is.” Hij heeft het college met klem verzocht de vragen mee te wegen bij de besluitvorming en te beantwoorden vóór het raadsdebat over de vergunningen op 28 november.

Onderzoeksmotie wordt harde vergunningseis.pdf

“Maak infrastructuur duurzamer” - ChristenUnie/SGP inspireert het stadsbestuur met initiatiefvoorstel

Op dit moment wordt in de Haagse raad gedebatteerd over het schoner en duurzamer maken van het vervoer in onze stad. Pieter Grinwis: “In de brief van wethouder Van Tongeren die we bespreken gaat het zoals gebruikelijk over schonere auto’s, milieuzones en elektrisch rijden. Maar in het duurzaamheidsbeleid gaat het eigenlijk nooit over onze infrastructuur: het asfalt waar fietsen en auto’s over moeten rijden en de bushaltes waar de reizigers moeten uitstappen. Wat mij betreft moeten we het daar ook eens over hebben, want ook dáár kan het schoner en duurzamer. Van fietspaden die gemaakt zijn van gerecycled plastic tot bus- en tramhokjes met een groen dak, er zijn opties te over.” Daarom biedt Pieter Grinwis vanmorgen tijdens de commissievergadering over schoon vervoer een initiatiefvoorstel aan wethouder Van Tongeren aan met tien inspirerende voorbeelden van mogelijke innovaties, die bijdragen aan de klimaatadaptatie, duurzaam energie- en materiaalgebruik en/of de energietransitie.

“Het stadsbestuur heeft in al haar duurzaamheidsplannen veel aandacht voor wélk vervoer we kiezen. Maar dat we vaker de fiets pakken en meer het OV moeten gebruiken, dat zijn inmiddels platgetreden paden. Waarom gaat het nergens over de infrastructuur? Er ligt maar liefst 1133 kilometer aan wegen en fietspaden in Den Haag. We hebben het dus over een onmisbare schakel op de weg naar een duurzamer Den Haag.” En voor duurzame ideeën hoeft het college het volgens de partij niet ver van huis te zoeken. “Denk aan de zonnepanelen op geluidsschermen langs de weg, zoals ze die bij de N470 bij Pijnacker-Nootdorp al hebben. Of het opslaan van warmte die wegen op een zonnige dag absorberen, zoals op de N211 tussen Den Haag en Poeldijk.”

Grinwis hoopt het stadsbestuur enthousiast te maken voor zijn suggesties. “We willen in 2030 klimaatneutraal zijn. Het is dus zaak om out of the box te durven denken en open te staan voor goede ideeën uit binnen- en buitenland. De noodzaak tot verduurzaming is er, de goede voorbeelden zijn er velen, het is nu aan het college om met ons voorstel in de hand harder aan de - duurzame - weg te gaan timmeren.”

Initiatiefvoorstel Maak het duurzaam.pdf

Voorzitter, vrijheid van vergadering en betoging is een groot recht in ons land.  Een recht dat al sinds 1798 is verankerd in onze grondwet. Mensen die in ons land vergaderen, mits binnen de grondwettelijke kaders, moeten dat in vrijheid kunnen doen. En wat je ook van iemand zijn opvatting vindt, dit recht staat als een paal boven water.

Wat er afgelopen vrijdagavond gebeurd is voorzitter, is verwerpelijk. Ik wil daar de grootst mogelijke afstand van nemen. Je mag het hartgrondig met iemand oneens zijn, maar dat bespreek je op een vreedzame manier. Ramen ingooien, vuurwerk naar binnen gooien en auto’s slopen, omdat je het met iemand niet eens bent, dan ben je niet goed bij je hoofd, dat doen we niet in mijn beschaafde Nederland. Althans, dat dacht ik. Het tegendeel bleek vrijdagavond het geval. Ik schaam me voor dit gedrag van stadgenoten. En opnieuw stonden we er gekleurd op als zogenoemde stad van Vrede en Recht. Een stad waar blijkbaar de vrijheid van vergadering in het geding is. Zijn de aanvallers overigens in beeld bij de gemeente c.q. bij de politie, mede met het oog op a.s. zaterdag?

Voorzitter, mijn fractie is daarom ook teleurgesteld dat onze burgemeester pas gisteren met een duidelijke veroordeling kwam in zijn brief. En niet eerder, want ‘de burgemeester had niets over dit incident te zeggen, omdat de openbare orde niet in het geding is geweest’, konden we via een woordvoerder vernemen.  Maar voorzitter, een grondrecht was wel in het geding! Waarom heeft de burgemeester niet direct of zaterdag ondubbelzinnig afstand genomen van deze aanval op onze grondrechten?

Voorzitter, dat mensen zich gediscrimineerd voelen door de figuur van zwarte piet, is een legitiem gevoelen. Dat mensen hechten aan een traditie mét een zwarte piet, is ook een legitiem gevoelen. Het enige wat hier nodig is, is dat deze beide gevoelens worden erkend en dat er wederzijds respect is. We moeten voorbij die polarisatie komen. Die polarisatie die ervoor zorgt dat onze samenleving steeds verder uiteen drijft. Mijn fractie heeft geworsteld hoe voorbij die polarisatie te komen. We hebben dit geprobeerd door enerzijds het voorstel te steunen om in onze stad bij de intocht toe te werken naar roetveegpieten, en anderzijds voor te stemmen om demonstraties in de directe omgeving van kinderen niet toe te staan. Een worsteling, en of onze keuzes hierin het ei van Columbus zijn, dat weet ik niet.

Maar door die polarisatie voorzitter, ben ik bang voor hoe het komende zaterdag zal gaan. Ik maak me grote zorgen. Belangrijke vraag in het leven van veel ouders en kinderen: kan ik zaterdag veilig naar Scheveningse Haven of de verdere route om te genieten van de Sinterklaasintocht? Al weken kijken kinderen, inclusief die van mijzelf, ernaar uit, maar ik heb nog niet durven zeggen of we deze keer wel gaan, terwijl dit nog nooit ter discussie heeft gestaan. Want wat gaan we aantreffen?

Als het aan mijn fractie ligt, wordt er bij de intocht niet gedemonstreerd tussen de kinderen die al weken reikhalzend uitkijken naar de Sint met zijn pieten, maar elders. En we weten dat dit schuurt met het recht op openbare manifestaties. Maar tegelijk biedt de wet mogelijkheden hiertoe. Er kunnen beperkingen worden gesteld aan demonstraties op drie gronden, namelijk ter bescherming van de gezondheid, in het belang van het verkeer en ter bestrijding of voorkoming van wanordelijkheden.

En zeker zaterdag lijkt mij het risico op wanordelijkheden groot. Voorzitter, als ChristenUnie/SGP de afweging zou moeten maken tussen het opleggen van beperkingen en een veilig feest of het niet beperken van demonstraties en een grote kans op wanordelijkheden tussen zoveel kinderen, dan kiezen wij voor een ongestoord kinderfeest met enige demonstratiebeperkingen en gaan we zaterdag de polarisatie voorbij. Maakt de burgemeester dezelfde afweging?

Hoe verhoudt zich volgens de burgemeester het grondrecht op demonstratie en de angst bij ouders om kinderen bloot te stellen aan de risico’s? Welke boodschap geeft de burgemeester aan al deze ouders, inclusief mijzelf?

Kan de burgemeester zeggen of de hele route dusdanig goed beveiligd is, zodat de intocht verantwoord en gezellig kan plaatsvinden? Niet alleen in de Haven, maar ook in kleinere straten, zoals de Reinkenstraat. Doet de burgemeester een maximale inspanning, zodat de intocht verantwoord kan doorgaan, of zijn er te veel veiligheidsrisico’s?

Voorzitter, het moge duidelijk zijn, ik ben het echt zat. En velen met mij. Terwijl kleine kinderen reikhalzend uitkijken naar de komst van de goedheiligman, buitelen volwassenen letterlijk over elkaar heen. En zo langzamerhand dringt dat gebuitel steeds meer door tot de hoofdjes van onze kinderen. En voorzitter, daarmee ontnemen we hen het hele sprookje en het Sinterklaasfeest. En volgens mij is dat iets wat niemand wil.

Voorzitter, wat mijn fractie betreft worden er zaterdag beperkingen gesteld aan het recht van betoging. Geen demonstraties in de buurt van kinderen, geen demonstraties in de haven, maar elders. Laten we dit kinderfeest ook daadwerkelijk een kinderfeest houden, en onze grote mensenbesognes elders en op een ander moment uitpraten. Daarom van mijn kant de oproep aan iedereen: gedraag je zaterdag, dan kunnen we het Sinterklaasfeest echt samen vieren.

Tijdens de werkbespreking over de huisvesting van arbeidsmigranten bleek dat er heel wat mis was. Zo blijkt een groep van ongeveer 22.000 arbeidsmigranten niet ingeschreven te staan bij de gemeente, worden arbeidsmigranten tegen te hoge huren gevestigd in gebrekkige en onfatsoenlijke woningen en wordt er misbruik gemaakt van de kwetsbare positie van arbeidsmigranten om bij kleine overtredingen grote boetes in rekening te brengen of in te houden op het salaris. Als gevolg van de toename van het aantal arbeidsmigranten komt ook de betaalbaarheid en de leefbaarheid van Haagse wijken onder druk te staan. Martijn Balster (fractievoorzitter van de Haagse PvdA): “Arbeidsmigranten zijn vaak overgelaten aan de grillen van huisbazen en werkgevers die het vaak niet zo nauw nemen met de regels. En als er dan ook nog een gebrek is aan goede woningen, dan ligt uitbuiting op de loer en worden ze vaak in overvolle en soms beroerde woningen gestopt die niet aan de kwaliteitsnormen voldoen. Dat is niet alleen slecht voor de arbeidsmigranten zelf, maar ook voor de leefbaarheid van Haagse wijken en andere bewoners.” Tim de Boer (fractievertegenwoordiger van de Haagse Stadspartij): "Uit de schattingen blijkt dat ongeveer 10% van de bevolking in Den Haag arbeidsmigrant is. Toch doet het college alsof deze groep niet bestaat. De gemeente moet haar ogen niet langer sluiten en arbeidsmigratie serieus nemen, want alle prognoses wijzen op een verdere groei van het aantal mensen in deze sector."

Pieter Grinwis (fractievoorzitter van ChristenUnie/SGP): “Dat arbeidsmigranten hard werken staat buiten kijf, maar ik maak me best wel zorgen over de gevolgen van de forse toestroom. Als ik kijk naar hun kwetsbare positie ten opzichte van werkgevers en verhuurders, maar ook naar de leefbaarheid van oude stadswijken en andere gevolgen voor onze samenleving. Denk eens aan leerkrachten op school, die alle zeilen bij moeten zetten om kinderen met een grote taalachterstand een beetje fatsoenlijk onderwijs te geven. Denk aan de concurrentie met mensen die welbeschouwd onnodig nog in de Haagse kaartenbak zitten. Het stadsbestuur heeft veel te veel een laissez-faire houding als het gaat om arbeidsmigratie, het is tijd om verantwoordelijkheid te nemen.” Lesley Arp (fractievoorzitter van de SP): “Arbeidsmigranten hebben recht op menswaardige woonomstandigheden. Maar omdat zij sterk afhankelijk zijn van werkgevers die vaak ook de huisvesting regelen, is in opstand komen tegen misstanden risicovol. Door als gemeente strenger toe te zien op fatsoenlijke huisvesting beperken we ook de overlast in Haagse wijken waar de leefbaarheid onder druk staat.”

Schriftelijke vragen Huisvesting van arbeidsmigranten.pdf

College moet boter bij de visafslag leveren

Er is eindelijk land in zicht: na twee jaar van trekken aan het Haagse stadsbestuur gaat het college eindelijk zijn beloftes nakomen bij de renovatie van de visafslag. Dankzij een unaniem aangenomen motie, ingediend door de fracties van ChristenUnie/SGP, CDA, Hart voor Den Haag, HSP, SP en PVV, gaat het college de begin 2018 toegezegde financiële steun die nodig is voor de renovatie uitkeren, zodat deze snel van start kan. Pieter Grinwis (ChristenUnie/SGP) en Kavish Partiman (CDA): “De renovatie is echt bróódnodig voor een gezonde toekomst van onze visafslag en de visserij op Scheveningen. Maar hiervoor was en is een financiële bijdrage van de gemeente nodig en dienen de gemeente en bouwbedrijf Volker Wessels zich aan eerdere afspraken te houden, bijvoorbeeld over de historische gebreken aan het gebouw en de te bouwen parkeerplaatsen ten behoeve van de visafslag.’’

De herontwikkeling van het Noordelijk Havenhoofd op Scheveningen is ooit gestart om het viscluster en de werkgelegenheid daar te versterken. Partiman en Grinwis: “Het is niet te verteren dat er ondertussen al wél getimmerd wordt aan woning- en hotelbouw, maar dat er de afgelopen anderhalf jaar nog nauwelijks iets gedaan is om de visserij op Scheveningen te versterken, terwijl dát oorspronkelijk juist het doel van de herontwikkeling was. We hebben de wethouder nu een opdracht meegegeven, wij roepen daarmee ook Volker Wessels en UFA, de eigenaar van de visafslag, op om de renovatie mogelijk te maken en te starten. De tijd van praten is zo langzamerhand voorbij, het is tijd om te gaan timmeren.”

ChristenUnie/SGP over vreugdevuren: traditie waardevol, maar wel veilig, vakkundig en verantwoord

Vandaag debatteert de Haagse gemeenteraad over de toekomst van de vreugdevuren. Fractievoorzitter Pieter Grinwis is in principe voorstander van het voorzetten van de traditie, maar wil wel dat dit verantwoord gebeurt, met een gedegen vergunning met duidelijke voorwaarden. “De afgelopen jaarwisseling heeft pijnlijk duidelijk gemaakt dat dat vage gedogen vreselijke gevolgen heeft. Ik ben helemaal klaar met het oneindige pappen en nathouden en een cultuur waarin brutalen de halve wereld lijken te hebben. Daarom moet er een vergunning komen met duidelijke voorwaarden die ook echt worden gehandhaafd. Ik wil namelijk dat de komende jaarwisseling voor alle Scheveningers, Duindorpers en andere stadgenoten, in tegenstelling tot afgelopen jaarwisseling, wel veel vreugde brengt.”

In zijn bijdrage aan het debat luidt Grinwis de noodklok voor gedupeerden van de vonkenregen. “Sommige inwoners hebben tienduizenden euro’s schade. Ik weet van mensen die hun huis uit moesten, of sinds januari niet meer aan het werk zijn. Dat gun je toch niemand? Ik heb het college in januari al op het hart gedrukt om deze gedupeerden ruimhartig tegemoet te komen en herhaal dit verzoek vandaag met klem. Zoals het de afgelopen tijd is gegaan, is niet acceptabel.”

Verder hoopt de fractievoorzitter dat de gemeente snel komt met een duidelijke invulling van de overgenomen aanbevelingen van de Onderzoeksraad. “ Die duidelijke uitwerking ontbreekt nog. Daarbij moet ook ingegaan worden op hoe voldaan kan worden aan bijvoorbeeld de Arboregels”, vindt Pieter Grinwis. “Dat lijkt me wel op zijn plaats, want één ding was wel duidelijk de afgelopen jaren: zoals aan de vuurstapels werd gebouwd, zo gebeurt dat niet op willekeurig welke bouwplaats dan ook in onze stad.”

De brandweer en de politie moeten bovendien, in tegenstelling tot nu, altijd gevraagd worden om hun advies als er vuur in het spel is. “Zij zijn de experts als het gaat om brandrisico’s en handhaving. Het kan niet zo zijn dat we hen dan niet op dit soort cruciale momenten erbij trekken.”

Voorzitter. Het is 17 oktober 2019. Weliswaar pas de eerste raadsvergadering en daarmee vuurdoop voor onze waarnemend burgemeester Remkes in onze raad, maar inmiddels de 288

dag voor Scheveningers die nog altijd op een schadevergoeding van de gemeente wachten. Ik kan daar eerlijk gezegd niet bij.

Voorzitter, ik kan daar niet bij als ik denk aan al die Scheveningers die de herinnering aan die rampzalige nacht het liefst zo ver mogelijk wegdrukken.  Ik denk aan het verhaal van een mevrouw, die vertelde: “Overal waar ik keek kwam er vuur naar beneden. We hebben geluk gehad dat niet het hele dorp in de fik is gegaan.” Hoe zij op een normale manier naar de komende jaarwisseling toe kan leven, weet ze nog niet. De afgelopen maanden vond ze nog elke dag vuurkooltjes in haar tuin. 17.000 euro aan schade had deze Scheveningse, die gelukkig geheel werd vergoed door haar verzekeraar. Maar, voorzitter, haar buren hadden minder geluk. Die moesten vijf maanden hun huis uit, omdat het onbewoonbaar was geworden door de vonkenregen. Ongevraagd kwamen ze plotsklaps op straat te staan. Haar buurvrouw lukte het sinds de ingrijpende nacht niet meer om aan het werk te gaan. En daar bovenop hadden ze maar liefst 50.000 euro schade, waarvan tot op heden slechts een deel vergoed is. Voorzitter, dat gun je toch niemand? Hoe heeft het dan zo ver kunnen komen?!

In januari heb ik het college in deze zaal dringend op het hart gedrukt: laat geen vacuüm ontstaan tussen verzekeraars en de gemeente; wees ruimhartig; ga niet tegenover, maar náást de getroffen Scheveningers staan. En het college zou ruimhartig met schrijnende gevallen omgaan. Maar, zo vraag ik me af, wat is volgens het college eigenlijk de definitie van een schrijnend geval? Blijkbaar was niet meer in staat zijn te werken, vijf maanden je huis uit en 50.000 euro aan schade nog geen schrijnend geval. Voorzitter, dat is niet uit te leggen en komt voort uit de afwachtende en daarmee lakse houding van het college en de gemeente sinds die nacht van de vlammende vuurstapels, vlagen vliegvuur en vurige vonkenregens.

In januari wilde het college wachten tot de Onderzoeksraad duiding had gegeven over de aansprakelijkheid, pas dan zou de gemeente daadwerkelijk gaan vergoeden als mensen geen claim bij hun verzekeraar konden indienen. De Onderzoeksraad heeft echter geen onderzoek gedaan naar aansprakelijkheid, dat wist het college drommels goed. Enfin, nu het messcherpe OvV-rapport er dan ligt, past het het college heel duidelijk en ondubbelzinnig tegen deze gedupeerde Scheveningers te zeggen en te laten zien: wij zijn er voor jullie.

Om dat aan te moedigen een motie met als dictum:

verzoekt het college:

zo snel mogelijk alsnog een schadevergoeding aan getroffen bewoners die nog niet (volledig) zijn schadeloos gesteld uit te keren en daarbij de menselijke maat te hanteren;

gedupeerden die weliswaar schade kunnen verhalen bij hun verzekeraar, maar wel kosten hebben als gevolg van eigen risico en verminderde no-claimkorting, tegemoet te komen en deze kosten te compenseren,

En deze motie is mede ondertekend door collega Wijsmuller, Barker en Koster.

Geen gedoogcultuur meer

Voorzitter, uit het rapport van de Onderzoeksraad werd ook duidelijk hoe rampzalig de gevolgen zijn van het eindeloze gedogen, dat pappen en nathouden door de gemeente. Dat was niets anders dan spelen met vuur. De gemeente heeft “nooit echt grip gekregen op het proces”, zo schrijft de Onderzoeksraad eufemistisch. Dijsselbloem zei het wat minder cryptisch: “Als de bouwers van de vreugdevuren jaar na jaar de indruk krijgen dat de afspraken niet worden gehandhaafd, dan geef je het signaal af dat de deur wagenwijd openstaat om je gang maar te gaan.” Dit is volgens hem de ‘oerzonde’ van Haagse bestuurders geweest. De gemeente dacht met gedogen de situatie veiliger te maken, maar het tegendeel bleek het geval. Het merendeel van de bouwers had geen benul van de gemaakte afspraken. Een nietszeggend convenant leidde tot niets anders dan schijnveiligheid.

Voorzitter, dit zijn harde constateringen. Laten we daar dan ook harde conclusies aan verbinden. Ik ben helemaal klaar met dat pappen en nathouden. Om maar de lieve vrede te bewaren, heeft de gemeente, heeft de toenmalige burgemeester verzaakt in te grijpen op momenten dat dit meer dan nodig was. “Een overheid die steeds weer de lieve vrede vooropstelt, loopt echter het risico dat de brutaalsten daar rekening mee gaan houden, ten koste van - kwetsbare - medeburgers”, zo verwoordde Aukje van Roessel het treffend in de Groene Amsterdammer.[1]

En dat mag niet gebeuren, voorzitter, dat medeburgers de dupe worden van een gemeente die liever gedoogt dan ingrijpt. De ChristenUnie/SGP pleit daarom niet alleen voor gezaghebbend doorpakken bij toezicht en handhaving op alle Haagse evenementen en activiteiten, wij willen ook dat goed in beeld wordt gebracht hoe ver de gedoogcultuur eigenlijk in het Haags gemeentebeleid is doorgedrongen, zodat we daar een einde aan kunnen maken.

Daarom een motie met als dictum:

verzoekt het college:

alle evenementen en activiteiten, die op gemeentelijk niveau min of meer gedoogd worden, en toezicht en handhaving daarop tegen het licht te houden, daarbij aan te geven welke beweegredenen onder deze houding ten grondslag liggen en de raad daarover te rapporteren,

Deze motie dien ik samen in met collega Barker en Koster.

Uitwerking aanbevelingen

Voorzitter, de Onderzoeksraad is duidelijk geweest: het had de afgelopen jaarwisseling totaal anders gemoeten. Het college herkent en erkent de kritiek van de Onderzoeksraad en heeft de aanbevelingen, bijna traditiegetrouw, overgenomen.

Maar voorzitter, de aanbevelingen en dus ook het overnemen daarvan laten nog de nodige ruimte voor concretisering en uitwerking. Het is zaak daar als raad en stad snel meer duidelijkheid over te hebben. Bovendien worden er geen specifieke aanbevelingen gedaan wat betreft het volgen van bijvoorbeeld Arbo- en milieuwetgeving. En dat lijkt me wel op zijn plaats, want één ding was wel duidelijk de afgelopen jaren: zoals aan de vuurstapels werd gebouwd, zo gebeurt dat niet op willekeurig welke bouwplaats dan ook in onze stad. Daarom de motie met als dictum:

Verzoekt het college:

-een uitwerking van de verschillende overgenomen aanbevelingen schriftelijk aan de raad te doen toekomen, waarbij in ieder geval de concrete vergunningsvoorwaarden, het uitgewerkte handhavingsplan en de strikte rolverdeling, waaruit duidelijk wordt welke rol de gemeente op welk moment aanneemt, duidelijk worden;

-hierbij ook aandacht te besteden aan andere wet- en regelgeving, zoals Arbo- en milieuwetgeving

Samen met collega Barker, Wijsmuller, De Graaf en Koster.

Betrekken brandweer

Voorzitter, uit het rapport bleek dat de brandweer onvoldoende betrokken was bij de voorbereiding van de vreugdevuren.

Daarom samen met collega Barker, Mahmood en Koster een motie met als dictum:

verzoekt het college voortaan bij alle vergunningaanvragen van evenementen, waarbij vuur(werk) een belangrijke rol speelt, advies in te winnen bij politie en brandweer alvorens de vergunning te verlenen.

Ten slotte

Voorzitter, ik kan mij de eerste jaarwisselingen als Hagenaar in wording nog levendig herinneren. Van de oorverdovende herrie en rook op het Lorentzplein tot de vele vuurtjes en vuren in de buurt van het Soestdijkseplein, waar ik een jaar later woonde. En dan te bedenken dat het in vroeger jaren nog veel en veel erger was, zoals de Onderzoeksraad onderkoeld, maar treffend beschrijft. Alleen al tegen die achtergrond, maar ook gewoon omdat het in principe een mooie traditie is, wil mijn fractie vandaag geen streep zetten door de vreugdevuren op het Scheveningse Noorderstrand en Duindorpse Zuiderstrand. Ik ben voor het in stand houden van deze traditie, maar dan wel veilig, vakkundig en verantwoord. Ziet de burgemeester dat ook zo? En klopt het dat gisteren de vergunningsaanvraag vanuit Scheveningen is binnengekomen? Hoe gaat de burgemeester deze aanvraag beoordelen, op basis van welke criteria en hoe welwillend of afhoudend treedt hij de aanvragers tegemoet? Hoe proactief betrekt hij bewoners? En als hij tot een positief oordeel komt, zijn de gemeente, de brandweer en de politie er dan klaar voor? Enfin, mijn collega’s hebben deze en andere vragen ook al gesteld. Daar sluit ik me graag bij aan.

Ik zie uit naar de beantwoording van de burgemeester in eerste termijn en wens de burgemeester, de brandweer en andere betrokkenen sowieso veel wijsheid en daadkracht, van het beoordelen van de vergunningsaanvraag tot het uiteindelijke besluit om de vuurstapel wel of niet - dat kan nadrukkelijk ook - aan te steken.

Voorzitter, we hopen immers vurig dat de komende jaarwisseling voor alle Scheveningers, Duindorpers en andere stadgenoten in tegenstelling tot afgelopen jaarwisseling wel veel vreugde brengt!

Betrek politie en brandweer bij vergunningen.pdf

Concrete uitwerking aanbevelingen OvV-rapport.pdf

Tegemoetkomen gedupeerden vreugdevuur.pdf

Voorzitter, toen ik de begroting uit had, bekroop mij niet alleen een gevoel van teleurstelling, maar ook van grote zorg. De keuzes van dit politiek veelkleurige college zijn niet de keuzes van de ChristenUnie/SGP. Hun prioriteiten zijn niet de onze. Dit is niet hoe ik de toekomst van onze stad zie. Ik pleit vandaag voor een betere kijk op Den Haag. Voor een begroting en beleid waarbij we niet langer wegkijken, maar omkijken naar elkaar en beter vooruitkijken.

Kijk niet langer weg…

Voorzitter, met welke bril kijken wij eigenlijk naar de werkelijkheid, kijken wij naar onze stad? Welke bril zetten we op? En welke bril hebben we nodig?Dat we soms door een andere bril moeten kijken, werd weer eens duidelijk begin deze maand. Plaatsvervangend politiechef Paul Entken sprak niet mis te verstane woorden in deze zaal. Hij waarschuwde voor de grote groei van drugsmarkten. En hij zei het minister Grapperhaus na: “We moeten het eens hebben over de vraagkant van de drugsmarkt.” En terecht, een markt zonder vraag bestaat niet. De snel groeiende vraag duidt op een ongekende normalisering van drugs. Maar al dat snuiven en slikken heeft vele keerzijden. “Denk even aan deze puinhoop als je weer gezellig een pilletje neemt om te feesten”, twitterde wethouder Van Asten een jaar geleden terecht naar aanleiding van een drugsafvaldumping. En voorzitter, erger dan dat is natuurlijk de ondermijning van een stevig deel van onze stedelijke economie met al dat drugsgeld. De Weimarstraat is al veelvuldig aan bod gekomen het afgelopen jaar. Hoe staat en gaat het daar eigenlijk met de aanpak van ondermijning? En dan de harde criminaliteit, soms culminerend in liquidaties. Na de liquidatie gisteren op nota bene een advocaat - een paar jaar ouder dan ik, vader van twee jonge kinderen - staat die keerzijde weer op ons netvlies gebrand.

Natuurlijk schrikken we hiervan. Van dumpingen en hartinfarcten. Van zwart drugsgeld dat wordt witgewassen. Van liquidaties, nota bene van onschuldigen, en aanvallen op de rechtsstaat. Maar wat ik bij drugs echt niet begrijp is de dubbele standaard, de dubbele moraal, de houding van moet kunnen. Van wel problemen met het eten van een gehaktbal hier in het stadhuis (GroenLinks) of met de komst van een Burger King (D66), maar niet met het slikken van een pilletje of het snuiven van een lijntje coke. Alsof we massaal bijziend zijn. We schudden het hoofd over wat we dichtbij zien passeren, maar we doorzien niet de consequentie van onze inconsistentie.

Voorzitter, is het college het eigenlijk eens met politiechef Entken dat we het eens moeten hebben over de vraagkant van de drugsmarkt? Welke ambitie heeft het college om de groeiende vraag in onze stad naar wiet, cocaïne en XTC terug te dringen? Hoe geeft het daar invulling aan?

En voorzitter, over groeiende vraag gesproken. Waar ik me toch van geschrokken ben de afgelopen maanden is van de volgende krantenkoppen: “Twee twintigers met dwarslaesie door lachgas ”, “Studente invalide na inhaleren 360 lachgaspatronen”, “Lachgaspatronen in auto dodelijk ongeval ”, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Allemaal krantenkoppen over de gevolgen van het zogenaamde recreatieve gebruik van lachgas. Het wordt met de dag duidelijker hoe schadelijk en ontwrichtend dat spul is.

Al sinds begin 2017 trekt de ChristenUnie/SGP bij het college aan de bel om de verkoop van lachgas aan banden te leggen. Soms alleen, soms samen met de collega’s van Groep de Mos en het CDA. En herinnert u zich nog de motie die we daar vorig jaar over indienden? En is het u ook opgevallen hoe ontzettend stil het daarna is gebleven? Geen briefje, geen afdoening, geen uitvoering. En dit terwijl, terwijl allerlei gemeenten inmiddels zijn overgegaan tot lokale verboden.

Voorzitter, wat betreft de ChristenUnie/SGP wacht ook de gemeente Den Haag niet langer op het andere Den Haag met het nemen van maatregelen tegen deze partydrug. Daarom presenteer ik vandaag ons initiatiefvoorstel “Van het lachgas af”. Mijn fractie stelt voor om (1) het gebruik en (2) het venten van lachgas in aangewezen gebieden te verbieden en (3) wil mijn fractie een verkoopverbod opnemen in de evenementenvergunning.

Graag dien ik het voorstel hierbij in en ik ben benieuwd naar uw eerste welwillende reactie.

…maar kijk om naar elkaar…

Voorzitter, ik had het zojuist over de noodzaak van het opzetten van een bril, maar soms twijfel ik of het college wel de goede bril op heeft gehad. Bij het bestuderen van de begroting bekroop me namelijk vaak het gevoel dat vooral door een roze bril is gekeken. Alsof je zonder gevolgen voor mensen die afhankelijk zijn van zorg 33 miljoen euro kunt bezuinigen.

En natúúrlijk: dat het college zorgcowboys wil aanpakken: prima. Dat het college af wil van scootmobielen die buiten staan te verroesten: prachtig. Dat het college af wil rekenen met fraude: perfect.

Maar sommige maatregelen zijn van een heel andere orde. Ambtenaren die gaan indiceren in plaats van zorgprofessionals en kostenbesparingen inboeken door het leveren van meer lichte in plaats van zware zorg. Hoe moet ik dit voor me zien? Heeft onze wethouder Parbhudayal bijzondere gaven waarvan wij het bestaan nog niet kennen? Die ervoor zorgen dat mensen ineens minder zorg nodig hebben? Ik ben bereid veel te geloven - ik zit niet voor niets bij deze fractie - maar dit zou ik wel heel wonderlijk vinden. Ik ben zeer benieuwd naar haar reactie.

Voorzitter, en over wethouder Parbhudayal gesproken; ik zou bijna denken dat haar collega’s een hekel aan haar hebben. Terwijl ze collega De Mos volslagen over het hoofd zagen bij het oplossen van de financiële problemen; die hoeft immers niets te bezuinigen, keken ze alleen maar naar onze wethouder zorg, jeugd en volksgezondheid. En die had al te forse bezuinigingen op haar bordje op welzijn en beschermd wonen vanuit het coalitieakkoord. Vooruit, wethouder Bruines doet een klein duitje in het zakje, maar daar is ook alles mee gezegd. Hoe en waarom heeft wethouder Parbhudayal zich zo de kaas van het brood laten eten? En waarom hebben bijvoorbeeld de wethouders Van Tongeren en Van Alphen dit zo geaccepteerd? De gekozen oplossing is toch niet bepaald sociaal?

… en vooruitkijken!

Voorzitter, ik stelde de brilkeuze van het college bij het opstellen van de begroting al aan de orde. Waar ik echter nog meer aan twijfel is of het college de beschikking heeft over een verrekijker. Is er bij het opstellen van de begroting bijvoorbeeld eigenlijk wel gedacht aan de volgende generatie wethouders? Ik betwijfel dat.

Hoe kun je anders zo’n greep doen uit de reserves? Herinnert de wethouder financiën zich nog zijn antwoord op mijn vragen over de financiële gezondheid van onze gemeente? Nog geen vier maanden geleden gaf hij mij de garantie dat hij de solvabiliteitsratio niet onder het gezondheidsminimum van 20% zou laten zakken. Wat schetst mijn verbazing? In deze begroting kom ik 15% tegen. Kijk, ik weet dat het Rijk het heeft af laten weten, maar dit kan toch niet wethouder? Wat was uw garantie waard? Waarom bijvoorbeeld die grote uitruil met de Activareserve?

En voorzitter, bij Eneco maakt de wethouder het helemaal bont. Zelfs inmiddels lang afgetreden Griekse regeringen boekhouden beter. Als de Hans Klok van het ijspaleis goochelt wethouder Guernaoui geld tevoorschijn dat er helemaal niet is. 51 miljoen euro van de opbrengsten van de Eneco-zilvervloot, die notabene nog moet aanmeren in Den Haag. 51 miljoen om begrotingsgaten te dichten. En dat is nog tot daar aan toe, ware het niet dat de coalitie heeft afgesproken om de opbrengsten van ons tafelzilver te benutten voor echte investeringen in duurzame mobiliteit, energietransitie en gebiedsontwikkeling. En dan de toelichting met zinnen als dat de gemeente “niet kan én wil vooruitlopen op de beoogde verkoopopbrengst uit Eneco.” Bespottelijk. Hoe krijg je het uit je pen. Dit gegoochel met woorden en geld is niet om aan te zien.

En dan ook eens de aloude kaasschaaf, die met het deels inhouden van de loon- en prijsbijstelling over onze ambtenaren wordt gehaald, vooral in de jaren als dit college al geschiedenis is. Ik weet het, voor een protest tegen het inhouden van de loon- en prijsbijstelling komt niemand zijn bed uit, maar dit is toch te makkelijk wethouder?

En voorzitter, waarom toch? Ik snap de frustratie over het Rijk. Ik snap de frustratie over mijn partij, die op dit moment deel uitmaakt van het kabinet. Ik snap het allemaal best. Maar waarom heeft het college niet gekozen voor een wat rechtvaardiger verdeling van de pijn? Waarom niet iets voorzichtiger met al die bezuinigingen op zorg, jeugdhulp en beschermd wonen? Waarom die trucs en grote grepen in de reserves? Waarom niet ook een bijdrage gevraagd aan huizenbezitters, aan hen die zich een tweede auto kunnen veroorloven en aan hondenbezitters? Waarom koste wat kost de goedkoopste OZB-gemeente van het land willen blijven en er nog trots op zijn ook?

Voorzitter, het moge duidelijk zijn. De ChristenUnie/SGP pleit voor een andere, voor een betere kijk op Den Haag. En u kent mijn fractie, wij blijven niet hangen in kritiek. Ik bied ook graag een alternatief. Kortom, ik heb mijn teleurstelling in de begroting van het college omgezet in een voorstel voor een alternatieve begroting. Een realistisch alternatief, een rechtvaardiger alternatief, een alternatief waaruit naar mijn bescheiden mening toch een betere kijk op Den Haag blijkt dan die van het college.

In onze tegenbegroting leggen we de pijn van de gemeentelijke financiële problemen niet eenzijdig neer bij kwetsbare mensen. Een ook niet eenzijdig bij één wethouder. Wij hebben zogezegd mevrouw Parbhudayal even lief als meneer De Mos. En dat levert een veel beter te verteren begroting op dan het voorstel van het college. Een behoorlijk aantal onsjes minder bezuinigingen op zorg en welzijn, een paar ons meer op de weinig effectieve economiegelden, evenementen en citymarketing. Een vleugje ozb per maand er bij en nog wat vleugjes hier en daar. We investeren in een paar broodnodige extra ingrediënten. En zie daar, een smakelijk geheel, waar de wethouder financiën nu toch al het water van in de mond moet lopen.

En serieuzer. De ChristenUnie/SGP vraagt dit college, evenals veel andere fracties, om zijn begrotingskeuzes te heroverwegen. Om niet te blijven steken bij de te gemakkelijke keuzes die zijn gemaakt, maar te gaan voor dappere keuzes. Voor keuzes waarbij we niet wegkijken van wat krom is. Voor keuzes waarbij we omkijken naar elkaar en waar we mensen die zorg en hulp behoeven niet laten bloeden voor het financieel zware weer waar de gemeente in terecht is gekomen, maar waar we van iedereen een rechtvaardige bijdrage vragen. Voor keuzes waarbij we vooruit kijken en investeren in een gezonde en duurzame toekomst. Voorzitter, mijn oproep aan het college is kortom: kijk met de juiste bril naar de begroting en met andere ogen naar onze stad.

Haagse ChristenUnie/SGP komt met voorstel voor lachgasverbod

“We moeten nú ingrijpen en een lachgasverbod invoeren, voordat er nog meer auto-ongelukken gebeuren, dwarslaesies ontstaan en andere narigheden opduiken”, zegt fractievoorzitter Pieter Grinwis. Hij dient donderdag tijdens de Algemene Beschouwingen in de Haagse raad het initiatiefvoorstel ‘Van het lachgas af’ in, met concrete voorstellen voor een gericht gebruiks- en verkoopverbod van lachgas. “Deze ‘partydrug’ lijkt misschien onschuldig, maar zorgt ondertussen steeds vaker voor overlast en gezondheidsrisico’s en is ook nog eens slecht voor het milieu. De burgemeester - en ik ook - hoopt op maatregelen vanuit het Rijk, maar laten we daar net als andere gemeenten alsjeblieft niet op wachten.”

“Mijn fractie roept al jaren dat we dit ook als gemeente moeten aanpakken. Andere gemeenten passeren ons links en rechts. Laten we hun goede voorbeeld volgen. En wel door het bestaande ventverbod actief te gaan gebruiken en handhaven voor wat betreft lachgas, zoals dat in Amsterdam sinds kort ook gebeurt. En door, net als in Utrecht, gebieden aan te wijzen waar het gebruik van lachgas verboden is. Dat geeft handhavers in onze stad de nodige handvatten om op te treden wanneer dat nodig is. Bovendien doen we dat met alcohol- en softdrugsgebruik in grote delen van de stad ook al.” Grinwis vervolgt: “Met deze voorgestelde maatregelen trekken we als gemeente Den Haag niet alleen een duidelijke streep, maar geven we ook een niet mis te verstaan signaal af aan ‘het andere Den Haag’, dat het tot nu toe laat afweten. Hiermee zeggen we tegen het kabinet: kom op met een landelijk verbod, haal die rommel weg bij onze jongeren.”

De fractievoorzitter vervolgt: “Lachgas wordt nu zo massaal gebruikt, omdat het heel makkelijk te verkrijgen is. Bovendien kost zo’n ballonnetje maar een paar euro. Dat maakt het ook zo populair onder jongeren. Terwijl juist zij de risico’s niet altijd overzien. Helemaal in combinatie met alcohol kan lachgas levensgevaarlijk zijn.” Grinwis stelt voor dat het stadsbestuur ook een verkoopverbod opneemt in de Haagse evenementenvergunning. “Lachgas wordt op bijvoorbeeld festivals vaak gebruikt. Door een verbod op te nemen in de vergunning maken we de organisator medeverantwoordelijk voor de handhaving van het verbod.”

Winkeliers aanspreken

Verder roept hij het college op in gesprek te gaan met winkeliers. “Als ons stadsbestuur de gevaren en risico’s van deze partydrug inziet en erkent - en dat doet het - lijkt het me niet meer dan redelijk als het winkeliers van lachgaspatronen aanspreekt op hun handelen. Als verkopers het beste met hun, vaak jonge, klanten voorhebben, stoppen ze met het achteloos verkopen van al die patronen en halen ze hun reclames voor lachgas snel uit hun etalages weg. Laat zowel het college als de betreffende winkeliers en handelaren niet langer wegkijken.”

Initiatiefvoorstel Van het lachgas af

Morgen bespreekt de Haagse raad tijdens de Algemene Beschouwingen de vorige week gepresenteerde begroting van het stadsbestuur. De Haagse ChristenUnie/SGP heeft veel zorgen over die begroting. Zoveel zorgen, dat ze met een tegenbegroting komt waarin ze maatregelen voorstelt die blijk geven van een betere kijk op Den Haag. Niet eerder kwam de fractie met een tegenbegroting. Pieter Grinwis: “Dit college durft wel makkelijke, maar geen dappere keuzes te maken, terwijl die wel hard nodig zijn. Het legt de rekening eenzijdig neer bij de meest kwetsbare mensen in onze stad, de wethouders hanteren veel te makkelijk de kaasschaaf en ze plunderen de reserves. Om over de goocheltruc met de verwachte opbrengsten van Eneco nog maar te zwijgen. Niet eerder voelde mijn fractie zó de behoefte om met een alternatief te komen. Een alternatief met een betere kijk op Den Haag, waar we niet wegkijken, maar omkijken naar elkaar en vooruitkijken.”

In de tegenbegroting halveert de ChristenUnie/SGP de voorgenomen bezuinigingen op zorg, jeugd en beschermd wonen en op de medewerkers van de gemeente. Ook worden de bezuinigingen vanuit het coalitieakkoord op welzijnswerk voor de helft teruggedraaid. Grinwis: “In totaal draaien we €30 miljoen aan structurele bezuinigingen terug. Waarom we niet alles terugdraaien? Omdat ook wij niet willen dat er zorgcowboys zijn die te veel geld opstrijken of dat er scootmobielen staan te verroesten in plaats van dat iemand anders hem gebruikt. Daar valt zeker nog wél winst te behalen.”

Daarnaast heeft de fractie in haar tegenbegroting aandacht voor de financiële gezondheid van de gemeente. Grinwis: “Waar wethouder Guernaoui als de Hans Klok van het ijspaleis geld uit de reserves tovert en geld uit de toekomstige Enecoverkoop al gebruikt om gaten te dichten, kiezen wij voor een degelijker en rechtvaardiger financiële huishouding, ook op de langere termijn. De wethouder garandeerde ons dat de solvabiliteit, de financiële gezondheid van de gemeente, niet onder de aanbevolen ondergrens van 20% zou komen. Nu blijkt uit de begroting dat die ondergrens is losgelaten en de nog dit voorjaar afgegeven garantie dus niets waard was. Onverantwoord.”

Het college voert deze illusiepolitiek, omdat het koste wat kost de dappere keuze wil vermijden voor iets hogere belastingen. Zo weigert het college te morrelen aan het heilige huisje van de OZB, terwijl deze in Den Haag de laagste van het land is. Grinwis: “Natuurlijk zit niemand te wachten op hogere belastingen, maar als we de OZB met gemiddeld twee euro per maand verhogen en de tweede parkeervergunning met een tientje, dan wordt de financiële pijn in de begroting eerlijker verdeeld.”

Hieronder kunt u de volledige tegenbegroting, inclusief toelichting, downloaden.