Poliflw

‘Het afschaffen van de fusietoets in het basis- en voortgezet onderwijs is onverstandig omdat het de deur openzet naar nog meer schaalvergroting in het onderwijs. Daardoor dreigt de menselijke maat verder verloren te gaan’, aldus SP-senator Bastiaan van Apeldoorn. Op 9 juni debatteerde de Eerste Kamer over de plannen van minister Slob om de fusietoets, ooit in het leven geroepen om te voorkomen dat schaalvergroting in het onderwijs doorslaat, af te schaffen.

Van Apeldoorn: ‘Met schaalvergroting in het onderwijs is er het reële risico dat de menselijke maat verloren gaat. Het bestuur komt op steeds meer afstand te staan van de werkvloer, van de klas waar het gebeurt. En hiermee wordt ook de zeggenschap van die werkvloer ondermijnd’. Het standpunt van de SP wordt onder ander gesteund door de Algemene Onderwijsbod (AOB), die eveneens stelt dat met aschaffing de menselijk maat niet langer geborgd kan worden. Een eerdere evaluatie van de bestaande wet door Commissie FusieToets Onderwijs (CFTO), die de fusietoest moest uitvoeren, liet zien dat  kleine scholen of schoolbesturen zich vaak laten opslokken door een grotere partner. Daarbij wordt door een domino-effect uiteindelijk de kleinschaligheid van het onderwijs in gevaar gebracht. De CFTO pleitte daarom juist voor een aanscherping in plaats van een afschaffing van de fusietoets

Als je de fusietoets nu afschaft verruim je de mogelijkheden tot schaalvergroting.

Waarom wil de regering dit er dan toch doordrukken? Van Apeldoorn: ‘Het eenvoudigste antwoord is dat het in het VVD-verkiezingsprogramma stond – vermoedelijk nadat de VVD-signalen had ontvangen van enkele schoolbesturen dat men die toets maar lastig vond – en dat het vervolgens, zoals zo veel VVD-punten, tot regeringsbeleid is geworden. Inhoudelijk is de rechtvaardiging van dit kabinet voornamelijk dat deze fusietoets scholen in krimpregio’s in de weg zit, scholen voor wie samenwerking soms noodzakelijk zou zijn om te kunnen overleven’. Maar volgens Van Apeldoorn kunnen de problemen in  de krimpregio’s ook prima opgelost worden zonder de fusietoets af te schaffen.

De SP-fractie pleit voor een aanpassing, niet voor de afschaffing van de fusietoets. Van Apeldoorn: ‘Eén ding is zeker, als je de toets nu afschaft verruim je de mogelijkheden tot schaalvergroting en sta je landelijk met lege handen als dit toch tot een verlies aan menselijke maat blijkt te leiden’. Volgens de SP-senator zit niemand zit te wachten op nog meer megascholen en megabesturen. De stemming is volgende week en het zou wel eens spannend kunnen gaan worden.

You must have JavaScript enabled to use this form.

Ja, ik wil op de hoogte blijven van belangrijk nieuws en acties van de SP en Lilian Marijnissen.

Lilian Marijnissen ging vandaag digitaal in gesprek met zorgverleners over de zorg nu en de zorg na corona. Zorgverleners zijn het eens dat het niet alleen bij applaus voor de zorg kan blijven. ‘Als een junior communicatiemedewerker hoger wordt ingeschaald dan een verpleegkundige dan ontplof ik echt,’ zegt huisarts Bart Bruijn. Dat deze oproep op veel steun kan rekenen blijkt uit het succes van de petitie beloondehelden.nl, die inmiddels al 50 duizend keer is ondertekend.

Armand Girbes, IC arts lanceerde deze week samen met zo’n duizend zorgverleners een manifest om te pleiten voor veranderingen in de zorg.  ‘Ik hoop dat we nu gaan herwaarderen waar het eigenlijk om gaat. Het stelt me wel teleur dat het bij een stemming 75-75 is, terwijl als je met mensen spreekt zij het er 100 procent ermee eens zijn.’

Hij refereert hier naar een voorstel van de SP om zorgverleners structureel te waarderen, in plaats van eenmalig applaus en een bonus te geven. Dit voorstel haalde het vorige week op een stem na niet in de Tweede Kamer. Aanstaande dinsdag wordt opnieuw gestemd. Lilian Marijnissen vraagt iedereen om de VVD, CDA, D66 en CU op te roepen om het voorstel aankomende dinsdag te steunen. Hoe meer mensen beloondehelden.nl steunen, hoe sterker we staan.

Het is duidelijk dat we lessen moeten leren van deze crisis. Zorgverlener Petra van Ham vraagt al sinds maart om voldoende beschermingsmiddelen voor haar werk in een verpleeghuis. ‘Half maart kregen we al berichten dat er in verpleeghuizen enorme drama’s aan de gang waren, waar het virus was binnengekomen en mensen en masse stierven,’ zegt van Ham. Jos de Blok, directeur van Buurtzorg, geeft duidelijk aan dat er veel meer getest had moeten en kunnen worden. Hij regelde het zelf, en zijn medewerkers werden wel getest en kregen mondkapjes en beschermingsmiddelen. ‘Het hele verdeelbeleid, grote instellingen die een doosjes kregen met mondkapjes, ik vond het absurd,’ zegt de Blok.

‘Er is een wereld te winnen,’ zegt Lilian Marijnissen. ‘Maar dat gaat niet vanzelf gebeuren. We moeten zorgen dat er echte waardering komt voor zorgverleners. We moeten zorgen dat de goede voorbeelden, de samenwerking boven concurrentie, de norm worden.’

Het hele gesprek is hier terug te kijken.

Door John Kerstens op 10 juni 2020 Delen  

Het mag niet blijven bij applaus alleen!

Samen met de SP deed Lodewijk Asscher een voorstel om zorgmedewerkers ècht te waarderen. Met een beter salaris. Maar VVD, CDA, D66 en CU stemden tegen: 75 stemmen voor, 75 stemmen tegen.

Laat van je horen en geef de onmisbare mensen in de zorg de waardering die ze verdienen!

Ik wil op de hoogte blijven van deze actie

Mensen die dag en nacht in touw zijn in de strijd tegen het corona-virus. Wàt een waardering is er over hun hoofden uitgestrooid. Allemaal ècht gemeend natuurlijk: dat applaus, die witte t-shirts, de mooie filmpjes.

Tijd om al die mooie woorden om te zetten in daden, vonden wij. En daarom dienden we bij het laatste corona-debat (samen met de SP) een motie in om zorgverleners ook ècht te waarderen. In hun portemonnee. Met een beter salaris.

We dienden bij het laatste corona-debat (samen met de SP) een motie in om zorgverleners ook ècht te waarderen.

Vorig jaar diende ik daar ook al een voorstel voor in. Dat haalde het toen net niet (CDA, CU, D66, VVD, SGP en Van Haga stemden tegen). Dat zou nu wel anders zijn, zou je denken.

Nu moet ondertussen iedereen er toch wel van overtuigd zijn dat de mensen in de zorg beter verdienen. En dat wij dat in de politiek kunnen regelen. Moeten regelen.

Wij, in de politiek moeten dit regelen.

Nou...

Bijna. Deze keer stemden alleen CDA, CU, D66 en VVD nog tegen. De rest heeft zich inmiddels door ons (door jullie!) laten overtuigen. Daarmee staakten de stemmen en doen we binnenkort weer een poging.

Laat ook je stem horen als je van mening bent dat zorgmedewerkers meer waardering verdienen én teken de #Hartjezorg Petitie!

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Theo Heyliger, de belangrijkste politicus op Sint Maarten, is veroordeeld tot vijf jaar cel, voor het aannemen van miljoenen aan steekpenningen en het witwassen van geld. Theo gaf zijn autosleutels aan consultant Ronald Maasdam, die ‘bemiddelde’ namens allerlei bouwbedrijven, waaronder het Nederlandse bedrijf Volker Construction (Volker Stevin). Maasdam deed de dollars in een envelop, rolde die in een krant en legde die in de auto. Theo Heyliger is niet zomaar een politicus, hij is de grote man achter de huidige regering. Dezelfde waar Nederland mee moet samenwerken om de coronacrisis op Sint Maarten te bestrijden. Honderden miljoenen moet Nederland lenen aan Aruba, Curaçao en Sint Maarten, omdat de eilanden geen geld meer hebben. Voordat we dit doen wil de Tweede Kamer echter de garantie dat dit geld niet in de verkeerde zakken terecht komt.

Politici als Theo Heyliger hebben flink geprofiteerd en het eiland Sint Maarten verwaarloosd. Zo is de gevangenis op het eiland een vreselijk oord dat niet voldoet aan de meest elementaire rechten van de mens. Het is ironisch dat Heyliger vijf jaar wordt opgesloten in de gevangenis die hij zélf zo verwaarloosde. Het toont wellicht dat de baas van Sint Maarten dacht dat hij met zijn misdaden kon wegkomen. Dat hij tóch is veroordeeld is te danken aan een onderzoek naar de verbondenheid tussen de politiek en de onderwereld op de Antillen. Dit is een paar jaar terug gestart na een voorstel dat ik hiertoe deed met VVD-collega André Bosman. Het leidde destijds nog tot een opmerkelijke demonstratie op Sint Maarten tegen Bosman en mij. Een actie die was opgezet door Theo Heyliger met door hem betaalde demonstranten.

Nadat de orkaan Irma in 2017 Sint Maarten verwoestte stelde Nederland ruim 600 miljoen euro beschikbaar, maar de wederopbouw van het eiland werd een drama. Typerend is de gang van zaken rondom het vliegveld. 100 miljoen euro werd beschikbaar gesteld en Schiphol was bereid om een nieuw vliegveld te bouwen. Een grandioos aanbod voor een eiland dat zó afhankelijk is van toerisme. De enige eis die Nederland stelde was dat het geld goed werd besteed en niet in de verkeerde zakken zou verdwijnen. Daarop stelden politici op Sint Maarten ineens alles in het werk om dit project te laten mislukken. Nederland moet nu opnieuw honderden miljoenen lenen aan Curaçao, Aruba en Sint Maarten, omdat Corona deze landen zwaar heeft getroffen. Staatssecretaris Knops stelde daarvoor redelijke eisen, dat de politici ook zélf moeten inleveren en de rijken op de eilanden belasting gaan betalen.

Sint Maarten is een land met ongeveer 45.000 inwoners, minder dan het stadje Rijswijk. Parlementariër zijn van Sint Maarten is voor de meeste leden een bijbaan. Toch krijgen deze mensen een hogere vergoeding dan de leden van de Tweede Kamer. Ook kunnen zij op de leeftijd van 60 jaar met pensioen. Zij hoeven daarvoor geen pensioenpremies te betalen, zoals andere mensen. Omdat deze politici niets afdragen is hun feitelijke inkomen nóg veel hoger en laten ze anderen betalen voor hun riante oude dag. Om in het parlement van Sint Maarten te komen heb je maar een paar honderd stemmen nodig. Die stemmen kunnen ook worden gekocht, Theo Heyliger had voor verkiezingscampagnes miljoenen te besteden. Mensen op het eiland vertelden dat in het verleden soms selfies werden gemaakt in het stemhokje, zodat kiezers konden bewijzen dat ze in ruil voor geld ‘goed’ hadden gestemd.

Van SP tot VVD en van GroenLinks tot PVV, in de Tweede Kamer steunde elke partij afgelopen woensdag de leningen aan Aruba, Curaçao en Sint Maarten. Maar alle partijen wilden ook strenge eisen stellen. Staatssecretaris Knops nam een eerder voorstel van mij over om kortingen te eisen op de vergoedingen van de politici op de eilanden. Dit kreeg eveneens brede steun in de Tweede Kamer. De reacties uit Sint Maarten waren voorspelbaar. Silveria Jacobs, de premier van het eiland, noemde de eisen een ‘Indecent proposal’. In een brief aan de Nederlandse regering werd die opvatting nog eens duidelijk gemaakt. Maar tijdens het Kamerdebat van woensdag werd deze brief door Sint Maarten plotseling ingetrokken en ontvingen we een nieuwe versie. Na de harde kritiek in de Tweede Kamer lijkt de regering van Sint Maarten haar knopen te tellen. Al sprak premier Jacobs donderdag in de lokale media nog altijd over ‘een klap in het gezicht’ door Nederland. Toch weet ik dat mensen op Sint Maarten juist blij zijn dat Nederland eindelijk doorpakt. Veel te lang heeft een kleine elite zich kunnen verrijken, ten koste van de armen op het eiland. Zij krijgen telkens die klap in hun gezicht, van hun eigen politici. Door corruptie en vriendjespolitiek. De armen op het eiland wil ik helpen en dat kan alleen als we de foute elite aanpakken. Hopelijk hebben we met de veroordeling van Heyliger daar een begin mee gemaakt.

Op 19 mei behandelt de Eerste Kamer de nieuwe Wajong-wet. Dit wetsvoorstel roept veel zorgen op onder mensen met een Wajong-uitkering. Invoering zonder aanpassing is onverantwoord.

Een Wajong-uitkering is een uitkering voor jonggehandicapten, jongeren die voor hun achttiende ziek zijn geworden of een beperking hebben. Sinds 2015 krijgen jonggehandicapten deze uitkering alleen nog als ze volledig "duurzaam" arbeidsongeschikt zijn.

Met de voorliggende wet – de harmonisatie van de Wajong – wil het kabinet bereiken dat werken (meer) gaat lonen. Toch zijn er veel mensen die erop achteruit gaan, bijvoorbeeld mensen met een medische urenbeperking. Zij zijn niet in staat om fulltime te werken en komen niet boven het sociaal minimum uit (de bijstand). Het kabinet vindt dat werken loont als je meer verdient dan de bijstand (70% van het wettelijk minimumloon). Een inkomen op of rond het sociaal minimum is echter veel te weinig om van te leven, zeker als je hoge zorgkosten hebt. Het zou wat ons betreft minimaal het wettelijk minimumloon moeten zijn.

Verschillende organisaties, de vakbonden FNV en CNV, Ieder(in), de Landelijke Cliëntenraad, hebben een oplossing bedacht waardoor iedereen – ook mensen met een medische urenbeperking – erop vooruit gaan en waarbij je boven het wettelijk minimumloon kunt verdienen. Staatssecretaris Tamara van Ark van de VVD wil deze oplossing vooralsnog niet overnemen. Zij stelt dat mensen in de bijstand ook geen compensatie krijgen als zij in deeltijd werken. Die vergelijking is niet fair want mensen met een medische urenbeperking 'kunnen' niet fulltime werken. Bovendien maken zij vaak hogere kosten vanwege allerlei noodzakelijke aanpassingen. Denk aan een aangepaste woning vanwege een rolstoel. Het lijkt ons dat deze mensen net als ieder ander recht hebben op een fatsoenlijk bestaan; laten we dan ook voor een fatsoenlijk inkomen zorgen.

In de wet is ook een garantieregeling opgenomen. Die houdt in dat mensen met een Wajong-uitkering hun huidige inkomen behouden, totdat zij hun baan verliezen en niet binnen twaalf maanden een nieuwe baan vinden. Daarna vallen zij terug op een lagere uitkering. Die kans wordt helaas steeds groter vanwege de coronacrisis: het vinden van een baan zal er immers niet makkelijker op worden. De "garantieregeling" geeft dus weinig garantie als je na twaalf maanden geen werk vindt.

Twee belangrijke aanpassingen en daar komt nog iets bij. Er is al veel bezuinigd op de mensen met een Wajong-uitkering. Denk aan de korting van vijf procent, zogenaamd om mensen te stimuleren aan het werk te gaan. Wajongers willen dolgraag werken, maar komen niet altijd aan de bak omdat de werkgever vooroordelen heeft of omdat er geen passend werk voorhanden is. Dan is een korting van vijf procent ronduit ongepast. De nieuwe wet leidt wederom tot onrust onder wajongers, wat hun functioneren niet ten goede komt.

Volwaardig mee kunnen doen met behulp van een volwaardige compensatie zal de overheid op termijn geld opleveren. Want langdurig op het sociaal minimum leven heeft allerlei negatieve gevolgen, zoals het maken van schulden, in een isolement geraken en mogelijk een depressie oplopen. Het Nibud heeft in opdracht van de FNV onderzocht dat mensen die net boven het wettelijk minimumloon kunnen verdienen al nauwelijks rond kunnen komen, laat staan de mensen met een Wajong-uitkering.

Wij hopen dat de Eerste Kamer kiest voor de oplossing zoals hierboven beschreven. Gebeurt dat niet, dan is het beter dit wetsvoorstel in te trekken. Laten we ongelukken voorkomen.

Noortje van Lith, student en activiste voor mensen met een beperking

Jasper van Dijk, Tweede Kamerlid SP

Geert Wilders: ‘‘Net geïnterviewd op NPO radio 1 over meer criminele asielzoekers in Nederland, het jarenlange falen van de VVD om dit op te lossen, en de noodzakelijke keiharde aanpak!’’

Haar leven meanderde langs vele plekken en functies. Maar ze had een vaste lijn qua morele waarden: iedereen doet er toe, iedereen hoort erbij. Voor de zwakkeren zorgen, dat is de taak van de sterkeren of de mensen die meer mazzel hebben gehad dan een ander.

Opgegroeid als enig kind in een Indonesisch Chinese familie leerde ze leven naar de omstandigheden. Daarbij hoorde het leven als kind in het Chinese familiehuis. 

‘Daar heb ik met fascinatie en soms enige beklemming de machtsverhoudingen tussen de grote mensen kunnen ervaren en gadeslaan.’

Later -toen ze zelf dichter bij de macht was aangeland- vroeg ze zich af of er misschien een geheime formule bestaat die het karakter beschermt tegen de risico’s van omgaan met macht.

Vanuit die achtergrond en met die visie stond zij intelligent, bescheiden en ook kordaat in het leven. Bereid om het goede te zien, maar ook met een uiterst scherpe intuïtie voor wat niet deugt.

Als assistent van deze wethouder moest ze voor de gemeente Amsterdam een bureau Vrouwenemancipatie op poten zetten.

Het was Irene Vorrink die haar bewust maakte van het feminisme. Als assistent van deze wethouder moest ze voor de gemeente Amsterdam een bureau Vrouwenemancipatie op poten zetten. Het was eind jaren 70. Wat later werd ze voorvechtster van het Multi-etnisch Vrouwennetwerk in de PvdA.

Lang voordat diversiteit een buzz woord was, zag ze dat vrouwen en vooral vrouwen uit niet-westerse culturen niet vanzelf op de bok kunnen springen, of op de bok geduld worden. Ik herinner me hoe ze aandacht vroeg voor een groep met veel achterstand waar weinig aandacht voor is: de vrouwen die werken in Chinese restaurants. Een groep die nooit onrust veroorzaakt, dus ook nooit op enige agenda staat.

Ze hielp de partij alert te zijn op de toenemende diversiteit van de kiezers.

Met haar vaardigheden als coach schroomde ze ook niet om her en der talentvolle vrouwen ‘een kontje’ te geven. Een aantal van haar neemt nu hoge bestuurlijke en leidinggevende posities in binnen en buiten de PvdA. Ze hielp de partij alert te zijn op de toenemende diversiteit van de kiezers. En als er weer eens ‘geen goede vrouwen te vinden waren’ of de om-en-om regel bij de kandidatenlijsten van de partij ter discussie kwam, vond ze bondgenoten om de strijd aan te gaan.

Ze had met haar vrolijkheid, oosterse tact en vriendelijke en oprechte belangstelling voor anderen, ook nooit moeite om die bondgenoten te vinden. Zo ging het ook bij het Elektronisch Patiënten Dossier, een wetsvoorstel dat mede door haar noeste arbeid sneuvelde in de Eerste Kamer. Ze was ervan overtuigd dat het plan niet OK was. Op de inhoud creëerde ze verbinding tussen niet voor de hand liggende partijen als VVD en SP. Hoe ironisch, dat nu een vergelijkbare discussie is begonnen rondom het virus dat haar velde.

Nooit hoorden we haar klagen, altijd stelde ze warm de juiste vragen naar jouw leven en jouw welbevinden.

Haar vele vrienden namen allemaal stukjes voor hun rekening voor de levensvreugde in de latere levensfase. Haar Parkinson sloopte langzaam haar mogelijkheden. Maar ze vierde haar zelfstandigheid, scherp op tijd had ze haar flat laten aanpassen. Nooit hoorden we haar klagen, altijd stelde ze warm de juiste vragen naar jouw leven en jouw welbevinden. De regie in haar handen, met blijvend bestuurlijk talent. Ze nam haar vrienden mee naar mooie voorstellingen, tentoonstellingen, op reis.

Ze was dankbaar voor de goede zorg die ze kreeg. Maar ze was zich ook zeer bewust van haar bevoorrechte positie. Als zij immers al zoveel moeite moest doen om door de bureaucratie heen te ploegen, hoe zou het dan gaan met mensen met minder talent en geringer steun in hun omgeving.

Ook in de zorg zag ze hoe de tweedeling eerder groter dan kleiner werd. Had de partij wel de juiste lijnen gekozen? En hadden we in de Eerste Kamer onze taak op het gebied van de uitvoerbaarheid van wetten wel goed genoeg gedaan?

Want altijd bleef ze geïnteresseerd in de politiek. Daarmee begon de conversatie vaak, en daarmee eindigde hij ook. Met ertussenin zoute bonbons, heerlijke taartjes, mooie kleurige boeketten, soms een pittige roddel, interessante boeken en ook vaak mooie nieuwe jasjes te bespreken.

We verliezen een heel goede vriendin.

Trude Maas

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Geen eurobonds, wel uitbreiding van de voorwaarden waaronder het Europees Stabiliteitsmechanisme (ESM) mag worden ingezet. Dat lijkt de conclusie van de eurotop die afgelopen week plaatsvond. Een coronapakket van 540 miljard euro moet garanderen dat Zuid-Europese landen de medische kosten kunnen dekken en hun economie overeind kunnen houden. Voor de EU een nieuwe stap richting een ever closer union.Eenmaking boven gezond verstandMaar de crisis toont nogmaals aan dat de euro onhoudbaar is. De verschillen tussen Noord- en Zuid-Europa zijn simpelweg te groot. Die les had al getrokken moeten worden in de vorige eurocrisis, toen Griekenland, Ierland en Portugal met steunpakketten overeind werden gehouden. Maar telkens worden zowel Noord-Europese landen als Zuid-Europese landen het slachtoffer van de Europese eenmakingsdrang. Onze economieën en samenlevingen worden ondergeschikt gemaakt aan de EU-ideologie.

Dat werkt zo. Bij de invoering van de euro werd een monetaire unie gecreëerd, maar geen politieke unie. Het idee: de noodzaak voor een politieke unie zou wel blijken. De euro als breekijzer waarmee de politieke unie aan lidstaten zou worden opgedrongen. 

Aan dit idee hebben de EU-leiders vastgehouden toen ze, tegen alle gezond verstand en economische principes in, Griekenland binnen de euro hielden. Het doel is niet daadwerkelijk het ondersteunen van Griekenland of Italië, maar het creëren van een politieke unie en van “economische convergentie”. Noord mag Noord niet meer zijn, Zuid niet meer Zuid. Een ideologie die haaks staat op wat vanuit economisch perspectief verstandig is.

Een Zuid-Europees perspectiefDe Zuid-Europese kritiek op de euro snijdt hout. Bij de invoering van de euro is de concurrentiepositie van Zuid-Europa ernstig verzwakt, omdat de euro een “duurdere” munt is dan de lire, de peseta of de drachme. Daardoor werd exporteren voor Zuid-Europa moeilijker dan voorheen, wat de maakindustrie hard heeft getroffen.

Toen de financiële crisis Zuid-Europa aan de rand van de afgrond bracht, was een gecontroleerde ontvlechting de beste optie geweest. In plaats daarvan gingen de Europese leiders akkoord met het slechtste van beide werelden. Noord-Europa stond toe dat honderden miljarden belastinggeld in de Zuid-Europese staatsschulden werden gepompt. In feite verdween een groot deel van dat geld direct naar de banken, niet in de Zuid-Europese economie. Het geld bestaat alleen fictief. Zuid-Europeanen hebben er nooit iets van gezien.

Intussen werden Zuid-Europese landen gedwongen Brusselse budgetdictaten na te leven. Ongekozen regeringen met technocraten - zoals die onder leiding van Mario Monti in Italië - voerden harde bezuinigingen door, waardoor de werkloosheid hoog bleef. Hierdoor verslechterde de koopkracht en werd de crisis alleen maar verdiept. Zelfs na jaren van relatieve economische voorspoed zijn landen als Spanje en Griekenland deze crisis nog steeds niet te boven gekomen. De werkloosheid blijft er hoog. Men kan zich afvragen of deze toestand niet permanent zal zijn.

Twee zijden van dezelfde medailleVoor Noord-Europese landen is de invoering van eurobonds terecht onacceptabel. Het is niet rechtvaardig om Nederlandse en Oostenrijkse belastingbetalers te vragen om - direct of indirect - voor Zuid-Europese staatsschulden te betalen. Maar het is ook duidelijk dat de huidige situatie voor Zuid-Europa niet werkt. Het holt van crisis naar crisis. Intussen worden democratie, economie en samenleving ondermijnd door Brussels bezuinigingsbeleid.

Sommige politici proberen Noord- en Zuid-Europeanen tegen elkaar uit te spelen. Noord-Europese “vrekken en egoïsten” versus Zuid-Europese “knoflooklanden met een gat in hun hand”. Maar in werkelijkheid zijn zowel Nederlanders als Italianen, zowel Duitsers als Grieken slachtoffer van de EU-eenmakingswaan van de politieke klasse, die het ideaal van de ever closer union steeds maar weer voorrang geeft ten koste van de belangen van de eigen bevolking. De Zuid-Europese woede over de antidemocratische troika die de economie kapotbezuinigt en het Noord-Europese onbegrip over het zoveelste miljardenpakket om de Zuid-Europese toegang tot de internationale kapitaalmarkt te garanderen: ze zijn niet tegengesteld, maar juist twee zijden van dezelfde medaille.

Eenmaking of ontvlechting?Er zijn nu twee opties: eindeloze Europese eenmaking of gecontroleerde ontvlechting.

We kunnen doorgaan op hetzelfde pad. Dat kan langzaam of snel. VVD en CDA zijn voorstander van doormodderen. Zij lijken verdere monetaire en politieke eenmaking hooguit te willen afremmen, maar moeten - zoals Hoekstra - keer op keer akkoord gaan met een nieuwe stap vooruit. Eurofederalisten zijn op hun beurt van mening dat crises als de huidige aantonen dat de eenmaking een stuk sneller zou moeten verlopen. Alsof de Nederlandse en Italiaanse economie op elkaar gaan lijken als we de budgetmacht naar Brussel overhevelen of een schuldenunie aangaan. Een gevaarlijke illusie. Nederland zal nooit Italië worden, Griekenland nooit Duitsland. De convergentiewaan is gebaseerd op een fundamentele onderschatting van de diepgeworteldheid van de gewoontes en tradities die Europa rijk is, weerspiegeld in onze samenlevingen en dus in onze economieën. Eurofederalisten begrijpen dat de huidige situatie onhoudbaar is, maar niet dat verdere eenmaking heel Europa slechts dieper in het moeras zal trekken.

Het enige alternatief: gecontroleerde ontvlechting van de eurozone; de terugkeer van monetaire soevereiniteit naar de natiestaten van Europa. Zuid-Europese regeringen kunnen het begrotingsbeleid voeren dat de bevolking gewenst acht - wellicht met meer publieke investeringen - en zullen een betere concurrentiepositie hebben, waarmee ze de werkloosheid kunnen terugdringen en hun economie uit het slop kunnen trekken. Noord-Europese landen hoeven niet met miljardensteunpakket na miljardensteunpakket akkoord te gaan en worden behoed van een eeuwig voortdurende schulden- en transferunie, waarbij de koopkracht van gewone Noord-Europeanen op het altaar van de internationale financiële markt wordt geofferd aan een fictieve god in Brussel.

Hoe moet die gecontroleerde ontvlechting er precies uitzien? Hoe zorgen we ervoor dat onze economieën niet volledig worden ontwricht en dat we onze welvaart beschermen? Dat is een volgende stap, waarover goed moet worden nagedacht. Maar dat de ontvlechting moet plaatsvinden, is duidelijk - en wordt alleen maar duidelijker door de eurogroepbijeenkomst van afgelopen week. Verdere eenmaking kent alleen verliezers; gecontroleerde ontvlechting en nationale soevereiniteit zijn in ieders belang.

Gisteravond was dan eindelijk het grote Coronadebat in de Tweede Kamer. Zes weken eerder al had FVD tot tweemaal toe een spoeddebat aangevraagd - maar de coalitie vond dat toen niet nodig. VVD en CDA onderschatten de dreiging van het virus. Minister Bruno Bruins dacht dat het zo’n vaart niet zou lopen.

Nu zitten we in een nationale crisis. Velen zijn al ziek geworden. De minister zei voorbereid te zijn op een uitbraak, maar het tegendeel bleek het geval. Onze intensive cares waren niet toegerust. We hebben geen testkits op voorraad. Er zijn geen tijdige quarantaine-maatregelen genomen. Tekorten van medicijnen en beademingsapparatuur dreigen. Hoe kon dit zo misgaan? Het kabinet lijkt maar niet vooruit te kunnen denken. Precies dat stelde Baudet in zijn speech aan de kaak:

Op dit punt over gebrek aan anticiperen ontstond vervolgens een interruptiedebat tussen Rutte en Baudet:

Het virus heerst natuurlijk ook in de landen om ons heen - meer zelfs, aangezien Nederland relatief laat pas de eerste besmettingen kreeg. Omdat onze grenzen open staan en we niet controleren wie Nederland binnenkomt, hebben we ook geen greep op de besmettingen die ons land vanuit het buitenland bereiken. Dit vormt een ernstig veiligheidsrisico. Andere landen, zoals Duitsland, Ierland, Oostenrijk, Tsjechië, de Verenigde Staten, enzovoorts, hebben inmiddels grootschalige grenscontroles ingevoerd. Waarom doen wij dit niet? Hierover interrumpeerde Baudet minister Grapperhaus:

Het coronavirus woedt al een paar maanden door Azië. Daar zijn zaken misgegaan - maar ook goed gegaan. Het voorbeeld van Singapore wordt door zowel Harvard University als de Wereldgezondheidsorganisatie aangeprezen als ideaal: nul doden, een snelle daling van de besmettingen en geen overbelasting van de medische zorg. Daar zouden we van moeten leren! Minister Bruins van Medische Zorg (VVD) blijkt echter slechts naar de landen om ons heen te willen kijken...de landen waar de uitbraak nu juist niét onder controle werd gekregen!

Grenscontroles om het virus in te dammen. Gesloten ziekenhuizen gebruiken voor de opvang van patiënten die in quarantaine moeten. Een inreisverbod vanuit infectiehaarden. En opschorting van de leerplicht.

Eerder op de avond werd ons voorstel - samen met Geert Wilders - om geen boetes uit te delen als ouders hun kinderen thuis houden gelukkig wel aangenomen. Maar deze vier rationele FVD-voorstellen werden weggestemd. Oordeel zelf!

En zo eindigde het debat onbevredigend. Als het kabinet eerder actie had ondernomen, was ons zoveel leed bespaard gebleven! Nu heeft Rutte-3 eindelijk een paar maatregelen getroffen, maar het is too little, too late. Grenscontroles zijn nu harder nodig dan ooit. De scholen en universiteiten moeten dicht. Er moet meer worden gedaan om ervoor te zorgen dat iedereen tijdens de coronacrisis de nodige zorg kan krijgen. ZZP en MKB mogen niet de dupe van deze crisis worden.

Forum voor Democratie blijft zich inzetten voor harde, maar noodzakelijke maatregelen. Opdat zoveel mogelijk Nederlanders gezond door de coronacrisis komen en de schade beperkt blijft. Steun ons!