Poliflw

Waar wordt Nederland veiliger van? Dat is de vraag die vandaag voorligt.

In 2014 stapte ik als raadslid de politieke arena binnen als woordvoerder Veiligheid. Hier zo’n honderd meter verderop, in het Haagse stadhuis. Voor de kenners: het IJspaleis. Die zomer zag je hier in de stad de gevolgen van de oorlog die zich in Syrië en Irak afspeelde.

Op het Hobbemaplein verzamelden zich voorstanders van het IS-regime, die luid en duidelijk hun steun betuigden aan de jihadi’s die naar het Midden-Oosten trokken.

Vrouwen, ook uit deze stad, reisden hen achterna. Met een mengeling van boosheid, walging en verwondering sloeg ik het gade.

En ik was niet de enige.

Het conflict, de aanslagen en de vluchtelingenstroom die het veroorzaakte, werkten door in de politieke gemoederen en verhoudingen. De premier van Nederland zette toen de toon: Jihadisten kunnen beter creperen in de woestijn, dan hier in Nederland voor de rechter verschijnen. Daarmee was de toon gezet: You’re either with us, or you’re against us. De werkelijkheid werd gereduceerd tot identiteitspolitiek. Welkom in de wereld van de nieuwe verzuiling.

En de loopgraven zijn inmiddels overzichtelijk geworden. Wie voor het klimaat redden is, is tegen zwarte piet. Wie tegen immigratie is, is voor de Brexit. En zo gaat het in het veiligheidsdebat maar al te vaak. Er wordt een positie ingenomen en met man en macht verdedigd, voordat de vraag is gesteld: waar wordt Nederland nou echt veiliger van?

Die vraag wil ik tijdens mijn Kamerlidmaatschap wel stellen. Omdat politici meer zijn dan een spreekbuis van de onderbuik. Omdat politici de verantwoordelijkheid hebben om moeilijke keuzes te maken, ook als dat electoraal niet uitkomt. En omdat schijnveiligheid echte veiligheid nooit mag verdringen.

Samen in balans. Een project van de Gemeente Zeist waarbij het advies van de inwoners is gevraagd.

Onze gemeente heeft al jaren de financiën goed op orde. Dat is een belangrijk voor alle inwoners. Een aantal ontwikkelingen zorgt er nu voor dat we meer geld zijn gaan uitgeven en dat er minder geld binnen komt. De coronacrisis is daar een voorbeeld van. Daarom moeten we nieuwe keuzes maken over onze inkomsten en uitgaven.

Op verzoek van de gemeenteraad heeft een Inwoners Advies Commissie (IAC) met 150 inwoners hierover nagedacht en maar liefst 62 voorstellen  gedaan. Het college van burgemeester en wethouders heeft de 62 voorstellen uit het adviesrapport getoetst. Ook heeft het college een aantal aanvullende voorstellen voor besparingen aan de gemeenteraad voorgelegd. In totaal heeft de gemeenteraad dus 83 voorstellen ontvangen. Je kunt ze op de site van de Gemeente Zeist terug vinden.

Op zaterdag 19 juni is de gemeenteraad met inwoners in gesprek gegaan over de voorstellen van de  advies bewoners commissie (AIC). Inwoners hadden onder andere kritiek op de bezuiniging om het gft minder vaak op te halen. Julian Wassink wees hen namens de fractie ChristenUnie/SGP naar de mogelijkheid van composteren. Wat vind jij? Ervaar jij problemen als het gft minder vaak wordt opgehaald?

Op zaterdag 26 juni kwam CDA fractie, wethouders en bestuur bijeen voor o.a. het bespreken van de kadernota. Dit vond plaats in de gastvrije Theeschenkerij ’t Landschap op een fantastische locatie aan de Spekloane Boelenslaan Wat is de kadernota? Want voordat de gemeente start met de werkzaamheden voor de financiële begroting voor het komende jaar, wordt een kadernota opgesteld. De kadernota is een uitwerking van het collegeprogramma. In de kadernota staat een concrete uitwerking van de onderwerpen genoemd in het collegeprogramma. Het college van Burgemeester & Wethouders (B&W) geeft aan wat de plannen zijn en wat dit gaat kosten. Tijdens de behandeling van de kadernota maakt de raad afwegingen, bijvoorbeeld op welke terreinen er meer geld noodzakelijk is en waar eventueel bezuinigingen mogelijk zijn. Zijn de raadsleden het eens met de koers van het college van B&W, of draaien ze aan het stuur en zetten ze een andere koers in? Per programma worden de ontwikkelingen benoemd waar de raad keuzes in kan maken. De raad bepaalt de kaders en geeft het college richting om de programmabegroting samen te stellen. Die komt dan in het najaar aan de orde. Op donderdag 8 juli 2021 werd in een raadsvergadering de Kadernota definitief gemaakt. Ook bijzonder is dat dit de laatste kadernota is van de huidige raad en het college.

Deze maand is de voorjaarsnota van de Gemeente Rotterdam gepresenteerd. Daarin staan de plannen die het college voor de stad heeft omschreven. Het College legt de rekening niet bij de Rotterdammers meer, maar wil de stad uit de crisis investeren: “Juist nu het einde in zicht lijkt, willen we Rotterdam en zijn inwoners sterker uit de crisis laten komen,” aldus wethouder Arjan van Gils.

Veerkrachtige stad In de onlangs gepresenteerde voorjaarsnota staat omschreven hoe de Gemeente Rotterdam de stad uit de crisis wil investeren. Onder de noemer ‘Rotterdam. Sterker Door’ wordt 114 miljoen euro geïnvesteerd in de economie; dit wordt onder andere gebruikt om het woningtekort op te lossen. Daarnaast wordt er geïnvesteerd in vernieuwing, ondernemerschap en duurzaamheid.

Gelijke kansen voor elke Rotterdammer Om de veerkracht van de stad te vergroten, is het van belang dat ook in de Rotterdammer zelf wordt geïnvesteerd. Via Scholingsvouchers krijgen werkzoekenden de kans om zich bij te scholen, en verschillende groepen krijgen extra hulp bij de aanpak van armoede en schulden.

“Een veerkrachtige stad krijg je door te investeren in mensen, samenwerkingen en innovaties waarbij we niet alleen herstellen van afgelopen jaar, maar ook verder de toekomst in kijken… We leggen de rekening van de coronacrisis niet neer bij de Rotterdammer. Juist nu het einde in zicht lijkt, willen we Rotterdam en zijn inwoners sterker uit de crisis laten komen,” aldus wethouder Arjan van Gils.

De voorjaarsnota zal op 6 en 8 juli in de raad behandeld worden.

Het bericht Wethouder van Gils legt rekening Coronacrisis niet bij de Rotterdammer verscheen eerst op Rotterdam.

Onderzoekers van de universiteiten Twente, Maastricht, Utrecht en Leiden concluderen dat het burgemeestersambt zoals we dat nu kennen op termijn onhoudbaar is.De verschillende rollen die burgemeesters dienen te vervullen blijken steeds moeilijker te combineren. Er worden hogere en meer tegenstrijdige eisen aan burgemeesters gesteld, waaraan ze steeds lastiger kunnen voldoen. Het gezag, het aanzien en de aantrekkelijkheid van het ambt zullen hierdoor afnemen. De belangrijkste reden hiervoor is dat burgemeesters de afgelopen tien jaar steeds meer onderdeel van het politieke spel zijn geworden, terwijl het voor veel taken nodig is dat ze onafhankelijk zijn en boven de partijen staan. Praktische problemen De onderzoekers signaleren allereerst praktische problemen. De verschillende taken van de burgemeester zijn meer tijd en aandacht gaan vragen, waardoor ze lastiger te combineren zijn. Daarnaast zijn er belangrijke principiële problemen. Er is steeds meer macht bij de burgemeester geconcentreerd, wat zich slecht verhoudt met de eisen die de democratische rechtstaat stelt. Dat de burgemeester tegelijkertijd voorzitter van de gemeenteraad is en voorzitter van het college van B&W is vanuit dat perspectief meer problemen gaan opleveren. Dat geldt ook voor de verantwoordelijkheid van burgemeesters voor openbare orde en veiligheid en voor bestuurlijke integriteit: macht en tegenmacht zijn hier niet in balans. Oplossingsrichtingen De onderzoekers komen tot deze bevindingen op basis van een omvangrijk onderzoek in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK). Ze schetsen drie oplossingsrichtingen om het burgemeestersambt te versterken. De eerste oplossingsrichting is dat de burgemeester geen taken meer bekleedt waarvoor een neutrale positie nodig is. Hierbij wordt het raadsvoorzitterschap van de burgemeester overgedragen aan een uit de raad gekozen voorzitter. Ook kan worden overwogen om de verantwoordelijkheid voor de bestuurlijke integriteit naar de Commissaris van de Koning over te hevelen. De tweede oplossingsrichting is het verkleinen van de politieke rol van burgemeesters, bijvoorbeeld door hun verantwoordelijkheden op het gebied van openbare orde en veiligheid te verminderen. De laatste oplossingsrichting is de versterking van de zelfstandige rol van de burgemeester. Burgemeesters worden dan rechtstreeks door de kiezer gekozen en niet langer door de gemeenteraad geselecteerd. Sterkere ondersteuning De onderzoekers constateren ook dat de ondersteuning van burgemeesters geen gelijke tred heeft gehouden met de verzwaring van het ambt. Een sterkere ondersteuning van burgemeesters kan dus eveneens enige soelaas bieden voor de geconstateerde problemen. Op grond van recente inzichten uit de literatuur en beleidsdocumenten hebben de onderzoekers in kaart gebracht hoe het burgemeestersambt er anno 2020 voor staat. Verder zijn 21 diepte-interviews gehouden met zittende en voormalige burgemeesters. In aanvulling hierop zijn drie groepsgesprekken gevoerd met in totaal 31 burgemeesters. Tot slot is voor dit onderzoek gebruik gemaakt van een grootschalige enquête onder burgemeesters, wethouders en gemeenteraadsleden en van een burgerpeiling onder inwoners. Bouwstenen Het ministerie van BZK heeft het onderzoek laten uitvoeren om een duidelijk beeld te krijgen van actuele ontwikkelingen in de lokale samenleving en het gemeentebestuur en de betekenis daarvan voor de invulling van het burgemeestersambt, de aantrekkelijkheid van het ambt, de positie van burgemeesters in het lokale krachtenveld en de wijze waarop zij worden geselecteerd, toegerust en ondersteund. Het onderzoek dient bouwstenen aan te leveren voor de agenda burgemeesters, waarin het ministerie van BZK in samenspraak met het ministerie van Justitie en Veiligheid en het Nederlands Genootschap van Burgemeesters voorstellen doen voor de versterking van het burgemeestersambt.

Het lijkt nog heel ver weg, maar de gemeenteraadsverkiezingen van 2022 komen snel dichterbij. Afgelopen week is bekend geworden dat Tom Rustebiel door de leden is verkozen tot lijsttrekker. Bekijk de video hier.

Nu komt het er op aan om een lijst met sterke kandidaten samen te stellen. Afgelopen donderdag 3 juni organiseerde het bestuur een online informatie avond voor geïnteresseerden voor het raadslidmaatschap.

Heb je ambities maar wil je eerst nog vragen stellen? Laat het ons weten!

Een profielschets voor kandidaat-raadsleden vind je hier: profiel raadslid GR2022

Alle informatie over de vereisten van kandidaatstelling vind je hier: Kandidaatstelling Raadslid GR2022

Vanaf 8 juni kun je je kandidaatstellen als raadslid voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2022. Op 8 juli om 23:59 sluit de termijn weer. Je kunt je kandidaatstelling doorgeven door het volgende formulier in te vullen en te e-mailen naar maarten@d66groningen.com. Het formulier in .doc format kun je opvragen bij Maarten. Formulier: kandidaatstellingsformulier Raadslid GR2022

Het bericht Kandidaatstelling voor Gemeenteraadsverkiezingen 2022 verscheen eerst op Groningen.

Gemeentefinanciën onhoudbaar? De samenleving zat de afgelopen maanden op slot en de economie draaide op halve kracht. Ondertussen is er sprake van een belangrijke versoepeling en zit het tempo nu echt in de vaccinatiecampagne. Het Rijk besteedde tientallen miljarden om de boel overeind te houden. Het was balanceren op het slappekoord. Volgens het Centrum voor Onderzoek van de Economie van de Lagere Overheden (COELO) is het geldgebrek bij gemeenten zo nijpend, dat het een bedreiging vormt voor het aanpakken van de landelijk gestelde prioriteiten op het gebied van woningbouw en de energietransitie. Voor Lansingerland worden de debatten over de Kadernota, die volgende week, verschijnt spannend. Hierin staat de financiële prognose voor de gemeentelijke inkomsten en uitgaven gedurende de komende vier jaar. Uitgegaan wordt van een tekort van 2.5 miljoen op de gemeentebegroting. De Kadernota staat op de agenda van de commissie Algemeen Bestuur van 23 juni en de raad van 8 juli. Dalende reserves Van gemeenten wordt veel verwacht op beleidsterreinen als jeugdzorg, energietransitie en woningbouw. Maar vrijwel allemaal hebben ze daar te weinig middelen voor. Zo zag in de periode 2015 – 2019 meer dan de helft van de gemeenten de reserves dalen. In 2018 bedroeg het tekort van de gezamenlijke gemeenten 200 miljoen euro. Een jaar later was dit al opgelopen tot 765 miljoen euro en had 63 procent van de gemeenten een financieel tekort. In Lansingerland wordt dit in belangrijke mate veroorzaakt door de te lage rijksbijdragen in de kosten van uitvoering van de Jeugdzorg en van de WMO. Bij de WMO speelt vooral de komst van het zogenaamde abonnementstarief een rol. Hierdoor kunnen ook mensen met een relatief hoog inkomen een beroep doen op WMO-voorzieningen zoals huishoudelijke hulp en woningaanpassingen. Daarnaast is ook de lage uitkering uit het gemeentefonds van belang. Dat wordt veroorzaakt door de relatief lage uitgaven die Lansingerland doet aan maatschappelijke ondersteuning en aan uitkeringen en ook aan het hogere inkomstenpotentieel als het gaat om de OZB. Opschalingskorting Zelfs het rijk erkent volgens het onderzoekinstituut dat de groei van het gemeentefonds al tien jaar achterblijft bij de ontwikkeling van de inflatie en het volume van de taken die gemeenten met die uitkering uitvoeren. Dat is nog verergerd door de zogeheten opschalingskorting op het gemeentefonds, die vanaf 2015 oploopt tot 1 miljard euro structureel. Dat bedrag zouden gemeenten moeten kunnen besparen door te fuseren tot megagemeenten. Door die grote herindelingsoperatie ging in een vroeg stadium echter al een streep, maar de kabinetten Rutte hielden wel vast aan die korting. Een ander probleem speelt bij taakoverdrachten van het rijk naar gemeenten, waarbij onvoldoende middelen zijn meegegeven. Alleen al aan jeugdzorg geven gemeenten 1,7 miljard euro per jaar meer uit dan zij van het rijk ontvangen, zo werd onlangs becijferd. Een lichtpuntje is dat de arbitragecommissie volgens RTL Nieuws besloten heeft om het rijk op te dragen om aan gemeenten volgend jaar 1,9 miljard euro extra voor de jeugdzorg te verstrekken. In 2023 en 2024 wordt er jaarlijks 1,6 miljard euro extra aan gemeenten toebedeeld. Daarna lopen de extra budgetten langzaam af tot 800 miljoen euro in 2028. Roofbouw Dat de rek er financieel uit is blijkt uit het feit dat veel gemeenten fors hebben ingeteerd op hun reserves, hun belastingen hebben verhoogd en nu hun begroting optisch sluitend maken door de afschrijvingsduur van bezittingen te verlengen en door de kosten van het vervangen van bestaande voorzieningen slechts gedeeltelijk te begroten. Zo wordt roofbouw gepleegd op de eigen organisatie en hebben gemeenten nauwelijks nog het vermogen om tegenvallers op te vangen. De precieze omvang van de financiële problemen van gemeenten is lastig te meten. Het aantal gemeenten onder preventief toezicht van de provincie zegt bijvoorbeeld weinig. Bij onvoldoende rijksmiddelen accepteren provincies dat gemeenten hun begroting met kunstgrepen sluitend maken. Zo staan zij momenteel toe dat meer dan 70 procent van de gemeenten nog niet toegezegde rijksgelden voor de jeugdzorg als inkomsten boeken. Artikel 12 Gemeenten in zware financiële problemen kunnen in theorie een beroep doen op een noodfonds, de zogeheten artikel 12-steun. Dat vangnet werkt echter alleen bij incidenten. Maar doordat deze steun ten koste gaat van andere gemeenten, kan een sneeuwbaleffect ontstaan wanneer de gevraagde steun omvangrijk wordt. Gemeenten die het nog net redden komen dan in problemen doordat hun gemeentefondsuitkering daalt. Net als elke verzekering kan artikel 12 losstaande incidenten verwerken, maar geen systeemfouten. Natuurlijk zou de rijksoverheid de kosten van artikel 12 in geval van nood kunnen overnemen. Maar volgens COELO moeten we het zover niet laten komen. Wanneer bailouts (overheidsinterventie om een faillissement te vermijden) weer normaal worden, zoals in de jaren zeventig en tachtig, ondermijnt dit de budgetdiscipline. Eigenlijk ziet het onderzoekinstituut maar een oplossing: bij de formatie moet er meer geld worden uitgetrokken voor gemeenten. Hoeveel is echter de vraag, want een fundamenteel probleem is dat er een mechanisme ontbreekt om af te wegen hoeveel geld het Rijk over heeft voor taken die gemeenten in hun opdracht uitvoeren. Voordeelgemeente Het pas later structureel afdekken van de tekorten heeft het voordeel dat dan afgewacht kan worden hoe het nieuwe kabinet denkt om te gaan met de uit de hand lopende jeugdzorg en WMO uitgaven, wat de sociaaleconomische gevolgen van corona zullen zijn en ook hoe de herijking van de inkomsten vanuit het gemeentefonds zich zal ontwikkelen. In het voorstel dat bij de Raad voor het Openbaar Bestuur (ROB) ligt voor advies, staat dat gemeente Lansingerland een voordeelgemeente is. Lansingerland krijgt dan 13 euro per inwoner meer (en dat betekent ongeveer 800.000 euro structureel). Kortom, er zijn nu nog zoveel onduidelijkheden dat het niet slim is om nu al aan het bezuinigen te slaan op de gemeentelijke voorzieningen.