Poliflw

De New Deal voor Nederland kunt u hier vinden via DEZE LINK

Veel mensen vinden het leuk om af en toe een kansspel te spelen. Het element risico versus beloning geeft spelers een kleine opwinding, zelfs als ze niet winnen, en meestal wordt het als een sociale activiteit genoten – of het nu gaat om het wedden op een sport als racen of het spelen van poker met een paar vrienden.

Maar zoals het geval is met vele stoffen en ervaringen die ons een goed gevoel geven – zoals eten, winkelen of alcohol drinken – overboord gaan kan wat een incidentele bron van genot zou moeten zijn, veranderen in een mentale afhankelijkheid.

De hersenen worden geconditioneerd in het willen meer en meer om zijn beloningssysteem te activeren, tot het punt waar de mentale bedrading aanzienlijk wordt gewijzigd, en het terugkrijgen van het normale vereist het ongedaan maken van weken, maanden, of mogelijk zelfs jaren van negatieve impact.

Wanneer een persoon dit stadium bereikt, is gokken meer geworden dan alleen een probleem van het te snel doorbranden van de portemonnee: het is een verslaving geworden. En het is pas sinds kort dat we zijn begonnen met het identificeren van overmatig gokken als zodanig.

Wil je je postcode loterij opzeggen? Klik dan hier.

Wat maakt gokken zo verslavend?

Het antwoord hierop is niet zo eenvoudig als ‘mensen houden ervan om geld te verdienen en houden er nog meer van om te winnen, dus ze gaan overboord’.

Overmatig gokken kan leiden tot dramatische veranderingen in de manier waarop de hersenen chemische boodschappen sturen, en gokkers hebben vaak genetische of psychologische aanleg waardoor ze geneigd zijn om te veel te gokken. Deze factoren kunnen een persoon in een neerwaartse spiraal van verslaving brengen.

Wat gebeurt er met de hersenen?

Om gokverslaving te begrijpen moet je een beetje begrijpen hoe de hersenen van nature werken als we ons bezighouden met leuke activiteiten.

Onze hersenen hebben een reeks schakelingen die bekend staan als het beloningssysteem. Ze zijn verbonden met verschillende regio’s in de hersenen, met name de plezier- en motivatiecentra.

Het belonen van ervaringen – zoals het ontvangen van een compliment, het hebben van seks, het volbrengen van een taak of het winnen van een spel – zorgt ervoor dat onze hersenen signalen uitzenden via neurotransmitters: chemische boodschappers die de neuronen in de hersenen stimuleren of onderdrukken.

De belangrijkste neurotransmitter in het beloningssysteem staat bekend als dopamine. Wanneer er voldoende dopamine vrijkomt door stimulerende, plezierige activiteiten, ervaren we euforie en plezier, en voelen we ons gemotiveerd (vooral om dezelfde activiteit weer te doen).

Wanneer er drugs worden gebruikt, creëren ze een high door de dopamine die vrijkomt in het beloningssysteem tot 10 keer meer te verhogen dan de hoeveelheid die de natuurlijke beloning zou opleveren. Dit gebeurt ook bij gokken.

Lees ook: 5 gezondheidsvoordelen van diamond painting

 

Het Hamelhuys is een inloophuis voor (ex-)kankerpatiënten en hun naasten. De stichting draait honderd procent op vrijwilligers en is voor haar financiën afhankelijk van giften, fondsen en een tijdelijke subsidie van 10.000 euro. Door de coronacrisis zijn helaas alle fondswervings evenementen afgelast. Helaas valt de stichting buiten alle financiële regelingen van de overheid en moeten de huur en vaste lasten doorbetaald worden. Het Hamelhuys heeft enige reserve, maar als de situatie lang aanhoudt zal dit unieke concept in zwaar weer komen. Raadslid Herman Pieter Ubbens: 'Stichting Hamelhuys is een prachtig vrijwilligersinitiatief dat in deze moeilijke tijden op steun van de gemeente moet kunnen rekenen. We hopen dat het college bereidt is de stichting te helpen, wanneer deze crisis nog lang aanhoudt en de financiëlesituatie onhoudbaar wordt.' Tenslotte bleek de huur van het pand aan de Johan de Wittstraat 15 verhoogd te worden door de Huismeesters. Het CDA vraagt aan het college om met de woningcorporatie in gesprek te gaan over deze verhoging en met een oplossing te komen.

Het Hamelhuys is een inloophuis voor (ex-)kankerpatiënten en hun naasten. De stichting draait honderd procent op vrijwilligers en is voor haar financiën afhankelijk van giften, fondsen en een tijdelijke subsidie van 10.000 euro. Door de coronacrisis zijn helaas alle fondswervings evenementen afgelast. Helaas valt de stichting buiten alle financiële regelingen van de overheid en moeten de huur en vaste lasten doorbetaald worden. Het Hamelhuys heeft enige reserve, maar als de situatie lang aanhoudt zal dit unieke concept in zwaar weer komen. Raadslid Herman Pieter Ubbens: 'Stichting Hamelhuys is een prachtig vrijwilligersinitiatief dat in deze moeilijke tijden op steun van de gemeente moet kunnen rekenen. We hopen dat het college bereidt is de stichting te helpen, wanneer deze crisis nog lang aanhoudt en de financiëlesituatie onhoudbaar wordt.' Tenslotte bleek de huur van het pand aan de Johan de Wittstraat 15 verhoogd te worden door de Huismeesters. Het CDA vraagt aan het college om met de woningcorporatie in gesprek te gaan over deze verhoging en met een oplossing te komen.

De wereld verkeert in een grote crisis en landen moeten alle zeilen bijzetten om hun bevolking te beschermen tegen de uitbraak van het coronavirus. Waar niemand op zit te wachten is arrogantie naar andere landen die ook zwaar getroffen zijn. Óf een ruziestemming omdat landen nu hun kans schoon zien om hun zin door te drijven op gebied van gezamenlijke schulden maken.

SP-Kamerlid Renske Leijten gaat daar dinsdag over in debat met minister Hoekstra: 'Gezamenlijke schulden maken, zoals veel landen in de EU dat nu willen, is geen teken van internationale solidariteit. Iedereen die dat beweert, bedient de financiële sector door nieuwe producten te creëren. Waar ze mee kunnen speculeren, gokken en geld verdienen. Iedereen die stelt dat een hogere schuldenberg voor landen solidariteit is, is de weg kwijt.'

Volgens Leijten is internationale solidariteit hard nodig, maar is dat ook op andere manieren mogelijk: 'Laten we inzetten op monetaire financiering bij de nationale centrale banken. Hiermee hangen we niet onze economieën in de strop van de financiële sector die lachend rijk wordt. Haal het geld waar het zit. Kom met een solidariteitsheffing voor de hyperrijken en voor financiële activiteiten. Als het plan voor een Europese staatsschuld doorgaat, dan lenen de landen zich een ongans, lacht de financiële sector zich suf en betalen de cruciale beroepen straks weer de prijs. Dan zullen de helden waar nu voor geklapt wordt, zij die een cruciale beroep hebben, weer vooraan staan om te bloeden. Dat recept hebben we al eens gezien en dat moet nu echt anders. Internationale solidariteit is hard nodig, maar het kan ook anders.'

Door Paul Tang, Henk Nijboer op 25 maart 2020 Delen  

In de VS wordt er gesproken over ‘helikoptergeld’ van tweeduizend dollar per persoon. Hoe heftiger de crisis wordt, des te groter en radicaler de plannen van economen om onze economie te ondersteunen. Ook politiek is er een gevoel van urgentie. Bondskanselier Merkel stelde dat Duitsland voor „een historische taak” staat, president Macron zei dat de Fransen “in oorlog” zijn tegen het coronavirus.

Toch is het in Europa voorlopig ieder voor zich. Wat we nu echter nodig hebben is hetzelfde als in oorlogstijd: radicale solidariteit tussen bevriende landen. In een digitale samenkomst kunnen de Europese regeringsleiders donderdag laten zien dat het ze ernst is en coronacrisisleningen opzetten.

Net als in oorlogstijd is er een situatie van massale mobilisatie. Mensen met essentiële beroepen als verpleegkundigen, artsen, politieagenten en supermarktmedewerkers zijn volop in touw, terwijl het merendeel van de bevolking juist naar het thuisfront wordt gedirigeerd.

Welke schade brengt de coronacrisis toe aan onze economie?

Tegelijkertijd moet al worden nagedacht over demobilisatie. Welke schade brengt de coronacrisis toe aan onze economie? Vallen door de strijd tegen het virus gezonde bedrijven om, waardoor waardevolle banen verdwijnen, zodat het mensen niet meer lukt het leven op te pakken na corona? Overheden proberen net als in oorlogstijd de economie grotendeels zelf draaiende houden. Er is brede consensus over de wijze waarop dit moet gebeuren. Tot ons arsenaal behoren het garanderen van lonen, deeltijd-WW, financiële steun voor zzp’ers en mensen met nul-urencontracten, en het verlenen van uitstel van belastingen en kredieten voor bedrijven.

Duitsland heeft al 500 miljard euro aan leningen beschikbaar gesteld voor bedrijven, Italië geeft 600 euro aan iedere zelfstandige ondernemer, en veel Spanjaarden hoeven voorlopig hun rekening voor gas, elektriciteit en water niet te betalen. Economen schatten dat landen tot wel 10 procent van hun bruto nationaal product (bnp) beschikbaar moeten stellen aan extra overheidsuitgaven om de economie overeind te houden.

Het virus houdt zich niet aan geografische grenzen, maar is voor ons hele continent een gevaar.

Europa is in haar gevecht tegen de economische gevolgen van de coronacrisis even sterk als haar zwakste schakel. Het virus houdt zich niet aan geografische grenzen, maar is voor ons hele continent een gevaar. Een tweede uitbraak in het buitenland kan zo naar Nederland overslaan. Net zo schaadt een economische crisis in andere EU-landen ook de Nederlandse economie langdurig. Het is daarom ook in ons belang dat landen als Italië, Spanje en België deze crisis goed doorstaan.

Voor hun extra overheidsuitgaven zoeken landen in principe financiering op de financiële markten. Uit angst voor een schuldencrisis zouden die sommige landen wel eens voor hoge rentes kunnen plaatsen. Daarom bepleiten wij dat Europese landen dit geld gezamenlijk ophalen, om voor elk land genoeg fondsen te garanderen.

Tot nu toe waren deze Europese obligaties taboe, maar alleen zo kunnen we samen deze crisis te boven komen.

Dat kan via gezamenlijke crisisleningen waarvan we de opbrengsten besteden daar waar ze het hardst nodig zijn. Die uitgaven zijn duidelijk aanwijsbaar en af te spreken: de zorgsector, inkomensondersteuning voor werknemers en zelfstandigen en belastinguitstel aan bedrijven. Deze crisisleningen of euro-obligaties, in het Engels ook wel eurobonds, worden niet opgeteld bij de nationale schulden, maar zijn een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Tot nu toe waren deze Europese obligaties taboe, maar alleen zo kunnen we samen deze crisis te boven komen.

De coronacrisislening geeft uiting aan de solidariteit die de huidige crisis van ons vraagt. Met een fonds van 10 procent van het bnp van de eurozone, 1500 miljard euro, kunnen we onze gezondheidssystemen ondersteunen en de ergste economische schok opvangen. Via gezamenlijke obligaties kunnen we dit bedrag ophalen uit de financiële markt tegenover een minimale prijs. De rente op veilige staatsobligaties is immers laag, en wat is er veiliger dan het geheel van alle eurolanden?

Italië, Nederland, Spanje of Duitsland: we hebben met hetzelfde probleem te kampen en moeten vergelijkbare ingrepen doen.

Toch lijkt er in Berlijn en Den Haag nog twijfel te zijn. Net zoals tijdens de kredietcrisis zijn regeringen bang dat Europese actie verhindert dat landen met grote schulden hervormingen doorvoeren. In de huidige situatie raakt dit argument kant noch wal. Italië, Nederland, Spanje of Duitsland: we hebben met hetzelfde probleem te kampen en moeten vergelijkbare ingrepen doen.

Na een mislukte Eurotop vorige week moest de Europese Centrale Bank te hulp schieten om de stijgende kosten van onder andere Italiaanse obligaties tegen te gaan. Met een opkoopprogramma van 750 miljard euro is deze stijging inderdaad een halt toegeroepen. Voor nu. Het ECB-programma laat veel vragen onbeantwoord. Zo is het onduidelijk of de ECB de politieke wil en juridische macht heeft om interne regels aan te passen die verhinderen dat ze te veel van de obligaties van één land in handen heeft. Zonder aanpassingen van deze regels loopt de ECB snel tegen haar limieten aan.

Met haar actie compenseert de centrale bank het gebrek aan handelingsvermogen bij onze regeringsleiders. Dit is niet alleen een democratisch tekort, maar ook ontoereikend. Politiek handelen blijft noodzakelijk. Het is dus de hoogste tijd dat de Duitse en Nederlandse kabinetten de solidariteit tonen die de situatie vergt. Dat kan door de coronacrisislening te ondersteunen. Hiermee kan Europa het heft in eigen handen nemen en zowel de coronagezondheidscrisis als de economische crisis overtuigend de baas zijn.

Europa

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Het coronavirus heeft een wereldwijde crisis veroorzaakt. Mensen werken thuis, winkels sluiten en ondernemers zien hun opdrachten opdrogen. De snelwegen zijn leeg. Ook in Brussel is het Europees Parlement al enige tijd gesloten. De genomen maatregelen zijn stevig, maar broodnodig om het effect van het virus op de volksgezondheid te beperken. Unieke tijden vragen om unieke maatregelen. Om de economie draaiende te houden is tevens uitzonderlijk beleid nodig.  “Never waste a good crisis”, moet Christine Lagarde, de kersverse baas van de Europese Centrale Bank (ECB) gedacht hebben toen zij afgelopen dinsdagavond het pakket noodmaatregelen bekend maakten.

Bovenop het al lopende opkoopprogramma van 120 miljard euro voor dit jaar deed Lagarde er een enorme schep bovenop: 750 miljard euro tot oudejaarsavond. En, zo bleek uit de bijgaande persverklaring, ongelimiteerd in tijd en omvang.

Dit betekent dat vanaf nu elke maand een slordige 130 tot 135 miljard euro wordt opgekocht tot en met december van dit jaar. En als het niet genoeg is, dan wordt het opkoopprogramma verder uitgebreid. Nieuw is ook dat niet alleen staatsobligaties en obligaties van grote, beursgenoteerde bedrijven worden opgekocht, maar ook kortlopende schulden van kleinere niet-financiële bedrijven. Naar de kwaliteit van het onderpand wordt niet gekeken. De ECB koopt dus schulden, tegen de klippen op. Zelfs haar illustere voorganger Mario Draghi durfde dit niet aan.

Reden van dit alles?

Het corona virus uiteraard. Maar eigenlijk zoekt de EU al langer een reden om schulden van landen gemeenschappelijk te maken. Eerder sprak Lagarde van ‘Green bonds’ – volgens sommigen ‘Greta bonds’ - voor het klimaatbeleid. Net zo min als de EU de eurocrisis van 2010 niet zag aankomen, had ze geen idee welke economische schade het virus kon aanrichten. De EU wilde alleen over ‘klimaat’ praten, terwijl de uitbraak toch al máánden aan de gang was in Azië. Nu Corona er is, volgen de ‘Corona bonds’ vrijwel automatisch. En ook die maken Nederland tot pinautomaat. Wij staan er tenslotte economisch sterker voor dan Zuid-Europa, mede dankzij ons jarenlange zuinige beleid.

Is deze ‘bazooka’ nodig? Het antwoord is driewerf ‘neen’.

Om te beginnen is nog volstrekt onduidelijk op grond van welke criteria welke obligaties gekocht gaan worden. De kans is groot dat dit doelgericht gaat leiden tot dezelfde rentevoet voor álle schuldtitels van alle eurozonelanden. Dan heeft de ECB dus de facto eurobonds ingevoerd, maar onder een andere naam.

Het is bovendien nog onduidelijk op welk niveau ze die rente gaan prikken. Afgelopen dinsdag deed de ECB een ingreep in Italië. De rente van de Italiaanse staatsobligaties was te ver opgelopen. In de persverklaring werd gezegd dat de ECB de gebruikelijke verdeelsleutel voor het opkopen van schulden van de diverse eurolanden ‘flexibel’ zal toepassen. Vertaald: als Spaans of Italiaans schuldpapier te duur wordt, bijvoorbeeld omdat het overheidstekort te groot wordt, dan koopt de ECB gewoon een groter deel van die schuld op dan volgens de eigen criteria is toegestaan. De ECB heeft een carte blanche. Het doet wat zij wil.

Alles om de euro te redden en daarmee de illusie van een verenigd Europa in stand te houden. Inderdaad, never waste a good crisis.

Deze ‘Corona bonds’ zijn niet de oplossing. Zoals voormalig bestuurder van De Nederlandse Bank (DNB) en hoogleraar complexiteit, Lex Hoogduin, tweette is het een veel betere oplossing om de nationale centrale banken van het eurosysteem tijdelijk een noodloket te laten openen. Hieruit kan de overheid tegen nul procent rente dan de financiële noden van burgers en bedrijven ledigen. Dat is veel effectiever maatwerk en doelgerichter dan de ‘bazooka’ uit Frankfurt.

Derk Jan Eppink

Europarlementariër voor Forum voor Democratie 

Vice-voorzitter fractie Europese Conservatieven & Hervormers (ECR)

Twitter: https://twitter.com/djeppink 

Het coronavirus heeft een wereldwijde crisis veroorzaakt. Mensen werken thuis, winkels sluiten en ondernemers zien hun opdrachten opdrogen. De snelwegen zijn leeg. Ook in Brussel is het Europees Parlement al enige tijd gesloten. De genomen maatregelen zijn stevig, maar broodnodig om het effect van het virus op de volksgezondheid te beperken. Unieke tijden vragen om unieke maatregelen. Om de economie draaiende te houden is tevens uitzonderlijk beleid nodig.  “Never waste a good crisis”, moet Christine Lagarde, de kersverse baas van de Europese Centrale Bank (ECB) gedacht hebben toen zij afgelopen dinsdagavond het pakket noodmaatregelen bekend maakten.

Bovenop het al lopende opkoopprogramma van 120 miljard euro voor dit jaar deed Lagarde er een enorme schep bovenop: 750 miljard euro tot oudejaarsavond. En, zo bleek uit de bijgaande persverklaring, ongelimiteerd in tijd en omvang.

Dit betekent dat vanaf nu elke maand een slordige 130 tot 135 miljard euro wordt opgekocht tot en met december van dit jaar. En als het niet genoeg is, dan wordt het opkoopprogramma verder uitgebreid. Nieuw is ook dat niet alleen staatsobligaties en obligaties van grote, beursgenoteerde bedrijven worden opgekocht, maar ook kortlopende schulden van kleinere niet-financiële bedrijven. Naar de kwaliteit van het onderpand wordt niet gekeken. De ECB koopt dus schulden, tegen de klippen op. Zelfs haar illustere voorganger Mario Draghi durfde dit niet aan.

Reden van dit alles?

Het corona virus uiteraard. Maar eigenlijk zoekt de EU al langer een reden om schulden van landen gemeenschappelijk te maken. Eerder sprak Lagarde van ‘Green bonds’ – volgens sommigen ‘Greta bonds’ - voor het klimaatbeleid. Net zo min als de EU de eurocrisis van 2010 niet zag aankomen, had ze geen idee welke economische schade het virus kon aanrichten. De EU wilde alleen over ‘klimaat’ praten, terwijl de uitbraak toch al máánden aan de gang was in Azië. Nu Corona er is, volgen de ‘Corona bonds’ vrijwel automatisch. En ook die maken Nederland tot pinautomaat. Wij staan er tenslotte economisch sterker voor dan Zuid-Europa, mede dankzij ons jarenlange zuinige beleid.

Is deze ‘bazooka’ nodig? Het antwoord is driewerf ‘neen’.

Om te beginnen is nog volstrekt onduidelijk op grond van welke criteria welke obligaties gekocht gaan worden. De kans is groot dat dit doelgericht gaat leiden tot dezelfde rentevoet voor álle schuldtitels van alle eurozonelanden. Dan heeft de ECB dus de facto eurobonds ingevoerd, maar onder een andere naam.

Het is bovendien nog onduidelijk op welk niveau ze die rente gaan prikken. Afgelopen dinsdag deed de ECB een ingreep in Italië. De rente van de Italiaanse staatsobligaties was te ver opgelopen. In de persverklaring werd gezegd dat de ECB de gebruikelijke verdeelsleutel voor het opkopen van schulden van de diverse eurolanden ‘flexibel’ zal toepassen. Vertaald: als Spaans of Italiaans schuldpapier te duur wordt, bijvoorbeeld omdat het overheidstekort te groot wordt, dan koopt de ECB gewoon een groter deel van die schuld op dan volgens de eigen criteria is toegestaan. De ECB heeft een carte blanche. Het doet wat zij wil.

Alles om de euro te redden en daarmee de illusie van een verenigd Europa in stand te houden. Inderdaad, never waste a good crisis.

Deze ‘Corona bonds’ zijn niet de oplossing. Zoals voormalig bestuurder van De Nederlandse Bank (DNB) en hoogleraar complexiteit, Lex Hoogduin, tweette is het een veel betere oplossing om de nationale centrale banken van het eurosysteem tijdelijk een noodloket te laten openen. Hieruit kan de overheid tegen nul procent rente dan de financiële noden van burgers en bedrijven ledigen. Dat is veel effectiever maatwerk en doelgerichter dan de ‘bazooka’ uit Frankfurt.

Derk Jan Eppink

Europarlementariër voor Forum voor Democratie 

Vice-voorzitter fractie Europese Conservatieven & Hervormers (ECR)

Twitter: https://twitter.com/djeppink