De Haagse economie is afhankelijk van arbeidsmigranten. Maar de huisvesting van deze groep is vaak niet op orde. Bovendien zijn arbeidsmigranten kwetsbaar. Ze zijn de taal niet machtig, ze zijn ver van huis zijn en zijn daarom extra afhankelijk van hun werkgever of uitzendbureau.
Op 2 september kwam de gemeenteraad bijeen om te spreken over de huisvesting van deze arbeidsmigranten. Hieronder lees je de inbreng van raadslid Marieke van Doorn.
Voorzitter. Vooropgesteld, arbeidsmigranten zijn zeer belangrijk voor de economie in regio Haaglanden. Ze werken niet alleen in de kassen van het Westland, maar bijvoorbeeld ook in de Haagse bouw en horeca. Met hun werk wordt hier goed geld verdiend, maar krijgen zij wel de behandeling die ze verdienen?
Overbewoning en daklozen
Laat ik me beperken tot alleen de schrijnende situaties op woon-gebied die we tegenkomen in onze stad: De overbewoning, met 10 volwassen mannen in een omgekatte eensgezinswoning, waarvoor arbeidsmigranten ook nog eens de hoofdprijs betalen, 100 euro per week per bed is heel normaal, welke van hun minimumloon wordt afgetrokken. Gebrek aan privacy, wat leidt tot de hangmannen waar dhr. Cetinkaya terecht aandacht voor heeft gevraagd. De vele matrassen en andere huisraad op straat zijn getuige van de afhankelijkheid tussen werk en woning. Baan kwijt? Bed kwijt! En de voormalige Oost-Europese arbeidsmigranten die al jaren in het Haagse Bos wonen en die we in de winter alleen bij temperaturen mogen opvangen in de daklozenopvang. In onze internationale stad van Vrede en Recht. Onacceptabel voorzitter.
De problematiek is veelzijdig. Daarom wilde ik peilen bij de commissie of er behoefte is aan een werkbezoek mits Corona-proof te organiseren: Aan locaties als een uitzendbureau, een Haagse bouwkeet, tuinbouwbedrijf, Polenhotel, daklozenopvang, organisaties als Polka of Idhem, Poolse ambassade. Ik zal een verzoek aan de griffie sturen, dan kunnen fracties ook suggesties doen.
De voorgestelde aanpak van het college krijgt de steun van D66, dank aan de wethouder voor deze procesbrief. We hebben wat aanvullende vragen en suggesties.
Verschillende groepen verdienen verschillende aanpak
De onderverdeling van de migrantengroep die in deze brief wordt gemaakt is zeer informatief. De ene arbeidsmigrant is de andere niet. 1/3e is hier alleen voor een paar maanden, 1/3e vestigt zich in de stad voor langere tijd en 1/3e is hier jarenlang in een tussenfase van tijdelijk naar permanent. Alle drie de groepen vergen een verschillende aanpak. De seizoensarbeiders – voor zover nog sprake is van seizoenen in de kassen – die voor vier weken de aardbeien komen plukken, zouden wat D66 betreft op het terrein van de werkgever gehuisvest kunnen worden. Blijven mensen enkele maanden dan is een migrantenhotel een transparante oplossing voor tijdelijk verblijf met iets meer afstand tot de werkgever. Dat geldt nadrukkelijk niet wat D66 betreft voor de arbeidsmigranten die hier jaren werken of zich permanent vestigen.
De koppeling tussen baan en woning kan wat ons betreft niet langer dan een half jaar duren. Onze vraag aan de wethouder is, of hij bereid is dit op te nemen in zijn beleid? Het is een misvatting te veronderstellen dat arbeidsmigranten weer terug zullen gaan. 1/3 vestigt zich, weten we nu al. Laten we niet dezelfde denkfout maken als in de jaren zestig met de gastarbeiders om uitdagingen op het vlak van integratie in de toekomst te voorkomen.
Samenwerking met Westland en werkgevers
De D66 fractie is zeer te spreken over de voorgestelde verbeteringen door registratie van arbeiders die zich nog niet bij onze GBA hebben ingeschreven. Daarvoor is samenwerking nodig met werkgevers en buurgemeenten. Een jaar of 8 geleden is de Gemeente Westland eens de kassen langs gegaan om te registreren wie er werken en waar deze mensen verbleven. Plotsklaps hadden ze er 4000 inwoners bij in het Westland!
Onze vraag aan de wethouder is of er contact is met de Gemeente Westland over hun ervaringen met de registratie, wat kunnen we van hun ervaringen leren? Kan dit in de Woningmarktregio worden opgepakt?
Arbeidsmigrant beter in beeld
Bij deze registratie zou naar onze mening ook de duur van de tussenfase tussen seizoensarbeid en permanente vestiging, ook 1/3e van de arbeidsmigranten en de gezinssamenstelling moeten worden meegenomen: Gaat het om alleenstaanden of om stellen waarvan de ene partner in het Westland werkt en de ander in de Haagse bouw, of om gezinnen met kinderen, waar werken de ouders en waar gaan de kinderen naar school?
Is de wethouder bereid beide punten mee te nemen bij de registratie (dus duur van de tussenfase en gezinssamenstelling)?
Werkgevers en uitzendbureau’s primair verantwoordelijk
De primaire verantwoordelijkheid voor de huisvesting van arbeidsmigranten ligt wat de D66-fractie betreft bij de werkgevers of de uitzendbureau’s waaraan zij de logistiek en de werkgeversverantwoordelijkheden uitbesteden. Dat wil niet zeggen dat we als gemeenten alles aan hen over kunnen laten. Als hun werknemers dakloos raken, hun matrassen op straat staan of hun vrijmibo-restanten op het speelplein liggen, hebben we als gemeente een probleem, dus we hebben een gedeelde verantwoordelijkheid voor dat zaken goed geregeld zijn.
Neemt de Gemeente Den Haag die in voldoende mate? Wordt genoeg gehandhaafd op de woonsituatie in de Haagse polenhotels, en in panden die door uitzendbureau’s zijn opgekocht om arbeidsmigranten te huisvesten? Kan de wethouder daarop reflecteren?
Door met de vinger naar elkaar te wijzen is nog nooit een probleem opgelost.
Iedereen moet meer bouwen, ook Westland
Als de Gemeente Westland tuinbouwbedrijven binnen de dorpsgrenzen wil behouden, zal ze ook haar deel moeten nemen in het mogelijk maken van woonvoorzieningen voor de werknemers. Maar ook Den Haag en omliggende gemeenten moeten meer bouwen voor iedereen, maar ook voor de arbeidsmigranten die zich willen vestigen, sociale woningen zoals afgesproken in de regionale woonvisies, want vindt maar eens een huurwoning op de vrije markt met het minimumloon.
The post “Vrij verkeer van mensen, niet van uitbuiting” appeared first on D66 Den Haag.
