Poliflw

 

Op 23 januari j.l. heeft een deel van de SGP-fractie het nieuwe gebouw van woonzorgcentrum Vilente bezocht.

Vilente verleent zorg aan ouderen met dementie en lichamelijke beperkingen. In een rondleiding kreeg de fractie een goede indruk van het frisse en moderne gebouw, waarin veel gebruik gemaakt wordt van domotica. Verder is de samenwerking tussen Vilente en de gemeente besproken.

Column van fractievoorzitter Arjan Meerkerk zoals verschenen in "Het Kompas" van 15 januari 2020:

Een huis hoort bij de primaire levensbehoeften van de mens. Wat een luxe mogen wij hier hebben. Onlangs was ik ter gelegenheid van ons 12,5 jarig huwelijk in Londen en zag ik mensen die, te midden van de wolkenkrabbers, leven in een tentje onder de brug. En dat heeft niet met woningnood te maken. Maar ik besef wel weer hoe bevoorrecht wij zijn.

 

Per 1-1-2020 telt Hardinxveld-Giessendam 18.275 inwoners. Een plus van 1,2 procent (oftewel 224 personen) ten opzichte van een jaar geleden. Ondertussen is er sprake van grote woningnood. Hoe erg is het als er woningnood is? Wat kunnen wij er dan aan doen? Waar moeten we goed op letten?

Waarom woningnood erg is? Jongeren die hier willen blijven kunnen niets (betaalbaars) vinden. Noodgedwongen kiezen zij er voor elders iets betaalbaars te zoeken. En wat denkt u van ouderen die gelijkvloers willen gaan wonen? Zij blijven noodgedwongen zitten. Het gevolg: scheefgroei in de bevolkingssamenstelling. Dit is niet goed voor vitaliteit van voorzieningen (bv. scholen en winkels).

Wat wij eraan kunnen doen? Belangrijk om in 2020 door te bouwen! Geen wolkenkrabbers zoals in Londen uiteraard. En ook geen tentjes onder de brug. Wel flexibeler zijn bij het vergunnen van Tiny Houses als mantelzorgwoning. Bouwplannen die passen in onze visie versneld vergunnen. Zowel inbreidings- (bv. IJzergieterij en Rokerij) als uitbreidingslocaties (bv. Blauwe Zoom en ’t Oog) tot ontwikkeling brengen.

Waar moeten we goed op letten? Dat we bouwen voor de lokale vraag. Veel groen inpassen. En de groei (inwoners en verkeer) in goede banen leiden. Een grote verantwoordelijkheid voor de gemeenteraad. Maar ja, wie de politiek in gegaan is om gemakkelijke keuzes te maken die heeft er weinig van begrepen.

Arjan Meerkerk

Artikel 34-vragen “geen bankjes, wel troep op Karolingenburg”

Geacht college,Inwoners van Oost-Souburg, met name ouders, opa’s en oma’s en mensen die op andermans kinderen passen, hebben aangegeven dat zij bankjes missen op de Karolingenburg wanneer ze de kinderen daar willen laten spelen.Ook valt het hen op dat er enorm veel zwerfafval ligt op de wallen van de Karolingenburg. Een bewoner heeft, betreffende de bankjes en het zwerfafval, schriftelijk contact gezocht met de winkeliersvereniging van Oost-Souburg en hen gevraagd of zij kans zien om aan beide iets te toen en de inwoner heeft aangegeven zijn/haar steentje bij te willen dragen als vrijwilliger. Tot nu toe zijn er geen initiatieven genomen.De SGP wil hierover de volgende vragen stellen:1. Begrijpt het college, met de SGP, dat ouderen/ouders behoefte hebben aan bankjes om op te zitten wanneer de kinderen spelen op de Karolingenburg?2. Is er een reden dat er nooit eerder bankjes zijn geplaatst op de Karolingenburg?3. Inwoners ergeren zich aan het steeds terugkerend zwerfafval op de wallen van de Karolingenburg. Heeft dit gebied speciale aandacht bij de reinigingsdienst van de Gemeente Vlissingen?4. Is het college bereid, eventueel in samenwerking met de winkeliersvereniging van Oost-Souburg en inwoners, bankjes te plaatsen op de Karolingenburg?5. Is het college bereid de wallen van de Karolingenburg op te nemen in de hoog frequente schoonmaakroute van de reinigingsdienst én daarbij een terugkerende schoonmaakactie (met inwoners en ondernemers) te organiseren?6. Zo ja, wanneer wil het college dit realiseren?7. Zo nee, waarom niet?We zien uw antwoorden op onze vragen tegemoet.Met vriendelijke groet,Lilian Janse-van der WeeleCor Tromp

De provincie denkt als een moeder overal aan. De complimenten hiervoor. Echter niet overal zijn wij tevreden mee. Ik wil graag voor een viertal onderwerpen de aandacht vragen:

Zeven jaren geleden vroeg ik voor de Rijnburg bij Rhenen de aandacht. Het is niet uit te leggen dat de brug er nog onveranderd bij ligt.

Ten tweede: het blijkt dat de  stichting Oude Gelderse Kerken in november 2016 een rapport heeft laten opstellen met dat de titel meekreeg van: “Kennis is Kracht; tijd voor een opstap naar een plan met effect”. Er is blijkens dit rapport een grote behoefte is aan het ontwikkelen van een Gelderse kerkenvisie. Samen met de ChristenUnie en het CDA willen wij hiervoor een motie indienen.

Ten derde: in het verleden hebben wij aandacht gevraagd voor de uitbreiding van het Pluimveemuseum in Barneveld. De gemeente Barneveld heeft dit nu ook opgepakt. Er is inmiddels een rapport hierover verschenen. Het blijkt een kansrijk museum te zijn. Er zijn voldoende perspectieven om deze uitbreiding te kunnen realiseren. Graag de aandacht van uw college hiervoor.

Ten vierde: er is veel aandacht voor klimaat- en energietransitie. Echter wij dienen daarnaast ook aandacht te besteden aan een landbouwtransitie. Onterecht krijgt de landbouwsector vaak de schuld als het gaat over de stand van zaken van ons milieu. Laten wij als provincie het initiatief nemen om samen met de sector en alle direct betrokkenen initiatieven aan te jagen om te komen tot duurzamer produceren. Om daarnaast ook tot meer ruimtelijke kwaliteit te komen.

Ik kom nog even terug op de rol van een moeder. In het kader van de Boekenweek wil ik een gedeelte van een gedicht van Martinus Nijhoff citeren:

Het was een vrouw. Het schip dat zij bevoer kwam langzaam stroomaf door de brug gevaren. Zij was alleen aan dek, zij stond bij 't roer,

en wat zij zong hoorde ik dat psalmen waren. O, dacht ik, o, dat daar mijn moeder voer. Prijs God, zong zij, Zijn hand zal u bewaren.

Het was een moeder die zich afhankelijk van de Heere weet. En deze afhankelijkheid wil ik mij zelf en een ieder toewensen.

Klaas Ruitenberg

Wat is de toekomst van Apeldoorn-West? Meer evenementen? Meer rust voor bewoners? Meer veiligheid? Meer groen? Over die vragen ging het tijdens de Politieke Markt van 1 februari jl.

Het college heeft een notitie voorbereid en vroeg de raad om reactie. Die hebben we uiteraard gegeven! Een aantal positieve punten: Het DNA van de Veluwe (groene en behoud van die natuurwaarde) en het Koninklijke aspect als leidend thema spreken de SGP-fractie zeer aan. En daarvan hebben we al veel in huis. Dat is ‘gewoon in Apeldoorn’ aanwezig.

De doelstelling is om een goede omgeving voor bewoners, recreatie, natuur en sport te realiseren. Tegelijk ligt daar ook het pijnpunt. De notitie van het college wil vooral nieuwe plannen toelaten in dit stadsdeel van Apeldoorn ondanks alle bestaande overlast. Om die reden wil onze fractie dat er eerst een definitieve oplossing voor de verkeersoverlast in de wijken moet komen. Meer evenementen betekent immers meer bezoekers en daarmee ook meer verkeersbewegingen in de wijken.

Wat ons betreft hebben de bewoners van Apeldoorn-West al genoeg voor hun kiezen gehad door de overlast van grote attracties. De verkeerssituatie moet eerst structureel worden verbeterd (door bijvoorbeeld de aanleg van een transferium of door andere verkeersstromen), voordat er nieuwe ontwikkelingen in Apeldoorn-West mogelijk moeten worden.

Een amendement van de SGP-fractie over dit onderwerp werd helaas in de raad verworpen. D66-wethouder Sandman vindt dat hij al voldoende waarborgen voor de bewoners heeft gegeven. Wat ons betreft dus niet. Alleen Lokaal Apeldoorn, 50Plus, Partij voor de Dieren en PSA stemden voor het amendement.

Klik hier voor het amendement dat de SGP heeft ingediend.

 

hartvoorapeldoorn.nl

 

 

Manifest Eenzaamheid

Één op de acht Kampenaren heeft minder dan één keer per week contact met familie, vrienden of buren. Er zijn in onze gemeente dus duizenden mensen eenzaam. “Eigenlijk zou eenzaamheid in Kampen niet voor mogen komen”, stelt de SGP Kampen, in een vandaag gepresenteerd manifest over eenzaamheid. De SGP wil eenzaamheid in Kampen bestrijden. Daartoe roept zij op tot het beter in kaart brengen van dit sociale probleem, om daarna samen, dus inwoners met de gemeente, doelgericht eenzaamheid aan te pakken.Eenzaamheid wordt een steeds groter sociaal probleem, we hoeven dit als Kampenaren niet te laten gebeuren. Met elkaar kunnen we eenzaamheid in onze gemeente aanpakken en voorkomen!

Bekijk hieronder de video over SGP en eenzaamheid.

 

Krimpen aan den IJssel – Naar aanleiding van berichtgeving over wachtlijstproblemen voor verpleeghuiszorg heeft de SGP aandacht gevraagd voor het aantal verpleeghuisplekken binnen Krimpen aan den IJssel. Dit blijkt uit eerder ingediende schriftelijke vragen van de fractie.

 

Volgens de berichtgeving (o.m. op NOS-Nieuws d.d. 9 december 2017) zouden ouderen met dementie die op een wachtlijst van een verpleeghuis komen, minder zorg krijgen en daar meer voor moeten betalen. De SGP vindt dit een ongewenste situatie. De fractie wil van het college weten of alle Krimpenaren die vanwege dementie op de wachtlijst staan voor een verpleeghuisplek, overbruggingszorg krijgen, en legt vervolgens de vinger bij de beschikbaarheid van voldoende verpleeghuisplaatsen binnen Krimpen aan den IJssel.

Burgerlid Hugo van der Wal: “Het is veel beter als ouderen met dementie niet zouden hoeven wachten op een plek in het verpleeghuis van hun voorkeur. En het zou nóg mooier zijn als rasechte Krimpenaren voor zo’n plek de Algerabrug niet over zouden hoeven, maar gewoon binnen de eigen gemeente  kunnen blijven. Daarom hebben we het college ook gevraagd te berekenen of het aantal verpleeghuisplaatsen binnen Krimpen voldoende is om de huidige en de toekomstige vraag op te vangen. Ook roepen we het college op om zich, samen met de Krimpense zorgaanbieders en andere betrokken partijen, sterk te maken voor uitbreiding van het aantal verpleeghuisplekken binnen onze gemeente. Formeel gaat de gemeente hier niet over, maar ik kan mij voorstellen dat het zorgkantoor niet ongevoelig is voor een krachtige Krimpense lobby.” 

 

Voltooid leven

Wanneer is ons leven voltooid. Al in de middeleeuwen werd er geschreven over euthanasie, het is dus niet iets van alleen de laatste tijd. Alleen in de middeleeuwen had het wel een andere betekenis.

Het leven is het beschermen waard, van het begin tot het einde. Hulp bij levensbeëindiging moet strafbaar blijven, ook als mensen er zelf om vragen. Er moet veel meer werk gemaakt worden van goede zorg en stervensbegeleiding.

In een samenleving waarin we omkijken naar onze kwetsbare ouderen, en hun de aandacht geven die ze verdienen, kunnen we veel leed en lijden voorkomen. Hier ligt een taak, niet alleen voor de gemeente, voor de kerken en de instellingen voor ouderenzorg, maar voor iedere burger.

Keuzevrijheid om een zorgverlener te kiezen die bij de levensbeschouwing van de burger past; Mantelzorg en vrijwilligerswerk stimuleren en ondersteunen; Er moeten laagdrempelige en toegankelijke sociale wijkteams zijn, die dicht bij de mensen werken en direct ondersteuning en hulp kunnen bieden; Voor directe hulp en ondersteuning van hulpbehoevenden moeten wijkverpleegkundigen worden ingezet.

In een samenleving waarin onze ouderen een foldertje krijgen van het voltooid leven loket, waar ze nadat ze hun organen(verplicht) hebben afgegeven een pilletje (of poeder) krijgen, voelen wij ons niet thuis.