Poliflw

Lodewijk Asscher schrijft het in zijn boek (Opstaan in het Lloyd Hotel) na de nederlaag bij de laatste 2e kamerverkiezingen: ‘Aan de ene kant de diepe teleurstelling dat we zo weinig kiezers hebben kunnen overtuigen. Aan de andere kant het gevoel dat er juist na zo’n nederlaag ruimte ontstaat om op zoek te gaan wat je uiteindelijk drijft. Het gevoel dat je weer kunt opstaan en verdergaan’. Van 38 Kamerzetels naar 9. Een dreun van jewelste.

Ik werkte bij het Partijbureau als interim projectleider Ledendemocratie en heb de uitslagenavond in Amsterdam meegemaakt. Nog niet eerder zo’n dramatische avond gehad en ook door mijn hele lijf gevoeld. Maar zoals Lodewijk zegt: Opstaan en verdergaan. Woorden die me zijn bijgebleven in het besef dat de sociaal democratie er toe doet in ons land, Europa en de wereld. Het kan niet zo zijn dat een partij die solidariteit, gelijkwaardigheid en de zorg voor kwetsbare mensen hoog in het vaandel heeft staan, zou verdwijnen aan de randen van onze democratie.

Opstaan en verdergaan, hoe lastig dat ook is om de straat op te gaan en mensen aan te spreken en te vragen wat ze beweegt en waar de twijfels voor de toekomst zitten. ‘O, u bent van de Partij van de Arbeid? Dan loop ik maar door’. Het doet pijn als je zo begaan bent met de idealen van de sociaal democratie en de Partij waar ik al sinds mijn 18e lid van ben om zo afgestraft te worden en mensen aan het twijfelen te hebben gebracht. Er is over die nederlaag bij de 2e Kamerverkiezingen al genoeg gezegd en geanalyseerd. De kunst is om ‘Op te staan en verder te gaan’.

En dat doen we dan ook. We zitten weer in de lift. De peilingen geven een gestage groei weer. De verkiezingen voor de Provinciale Staten en zeker de Europese verkiezingen hebben gezorgd voor vertrouwen en geloof in beter. Gelukkig zijn kiezers niet gek of dom. We zien een grote versplintering op met name de rechterkant van de politiek. Forum voor Democratie is even een hype geweest en heeft gezorgd voor een signaal naar het kabinet, maar ook voor onze partij. De PVV loopt leeg naar het Forum en dat zegt genoeg aan welke kant deze betrekkelijk nieuwe partij staat. Verder geen woorden aan vuil maken, maar wij sociaal democraten moeten opstaan en verder gaan.

Zorg voor kwetsbare mensen, gelijkwaardigheid en solidariteit. Het zijn items om de strijd voort te zetten die we al sinds de oprichting van de sociaal democratie in ons land aan het voeren zijn. Geloof in de idealen en vertrouwen in waar we naar toe willen zijn weer terug. Franske Timmermans heeft laten zien dat het ook in Europa werkt.

En in Harderwijk? Ja zeker ook in Harderwijk staan wij op en gaan we verder. Ook in onze stad is er nog veel om voor te strijden. Nog steeds zijn er te veel kinderen die in armoede opgroeien, zijn de wachtlijsten voor een sociale huurwoning niet teruggelopen (wat de coalitie in onze stad wel heeft beloofd) maar juist gestegen. Ons verhaal voor de stad is een goed verhaal en dat blijven we uitventen. De PvdA in de Harderwijkse gemeenteraad is met 2 zetels geen grote speler, maar we blijven knokken voor een mooier en socialer Harderwijk. Want een stad die bijna 4 miljoen op de begroting overhoudt, doet iets niet goed. Ik heb liever geen geld over op de begroting als we armoede en wachtlijsten maar zichtbaar hebben teruggebracht. Over 33 maanden zijn het alweer gemeenteraadsverkiezingen en zullen we laten zien dat de PvdA in Harderwijk ertoe doet!

Het bericht De terugkeer van de Sociaal Democratie verscheen eerst op PvdA Harderwijk.

Door Lodewijk Asscher, Kirsten van den Hul op 29 maart 2019 Delen  

Leraren moeten hun werk in vrijheid, vanuit vakmanschap en professionaliteit kunnen doen. Het is ons werk als politici om die vrijheid te beschermen.

Toch staat die vrijheid steeds vaker onder druk. Want niet alleen Trump, Erdogan, Bolsonaro en Orbán geven het onderwijs geregeld de schuld. Ook dichter bij huis worden leraren steeds vaker doelwit van verdachtmaking. “De Nieuwe Schoolstrijd”, noemt Forum voor Democratie hun kruistocht tegen “indoctrinatie van het onderwijs”. Er is zelfs een meldpunt in het leven geroepen waar bezorgde burgers “partijdige docenten” kunnen rapporteren. Ook de PVV roept op tot een meldpunt waar “docenten die zich schuldig maken aan politieke en ideologische indoctrinatie” kunnen worden aangegeven. Leerlingen en ouders worden opgeroepen “linkse leraren” te filmen en deze filmpjes te delen op sociale media. Aan deze oproep wordt inmiddels gewillig gevolg gegeven, zo merkte deze week ook een leraar op een middelbare school in Mijdrecht. Een foto van een schoolbord met verschillende meningen over Forum voor Democratie leidde daar tot een felle online discussie. Met een officiële verklaring van de schoolleiding tot gevolg.

Het is ons werk als politici om die vrijheid te beschermen.

Dit soort lukrake verdachtmakingen ondermijnt niet alleen de positie van onze leraren, maar ook de kwaliteit van ons onderwijs en daarmee de toekomst van onze kinderen. Leraren vormen de ruggengraat van onze samenleving en rechtsstaat. Wij pleiten daarom voor het aanpakken van dergelijke aantijgingen. Door naast onze leraren te gaan staan, en te voorkomen dat zij verworden tot de schietschijf van het rechtspopulisme.

Laten we leraren het vertrouwen geven wat ze verdienen.

Laten we leraren het vertrouwen geven wat ze verdienen. De ruimte om het mooiste beroep ter wereld uit te oefenen. En de tijd om onze kinderen de kernwaarden van onze democratie mee te geven. Daarvoor moeten we veel vaker mét in plaats van óver leraren praten. Te beginnen met gehoor te geven aan hun oproep, gesteund door meer dan 40.000 stakers op het Malieveld, voor meer investeringen en betere arbeidsvoorwaarden. Want alleen zo kunnen leraren doen waar ze het best in zijn: onze kinderen voorbereiden op hun rol als de kritische burgers van morgen.

Tweede Kamerlid

Tweede Kamerlid

Max van Weezel (Vrij Nederland, Het Oog op Morgen en vele andere producties) is mogelijk ’s Neerlands meest gelouterde politiek journalist. Max leeft op en van politiek en alles wat ermee te maken heeft. De Rode Werf zette Max in het zonnetje met een politiek café dat nu eens niet om een politicus, maar geheel om hem draaide.

Want laten we de olifant in de kamer eerst benoemen: het gaat niet goed met Max. Wie de afgelopen maanden de landelijke media enigszins volgde, weet dat Max lijdt aan een zo goed als ongeneeslijke vorm van kanker. Hij vertelt hier openhartig over – en zo ook in De Rode Werf.

Op de vraag van presentator Pieter Hilhorst hoe het met hem ging, zei Max dat de vooruitzichten verschillen. Na een operatie en een reeks chemokuren die veelbelovend leken, werd er in december toch weer een tumor gevonden. Sindsdien krijgt hij van specialisten verschillende prognoses. “De één zegt twee maanden, de ander zegt één tot misschien wel twee jaar.”

Oud-minister Klaas de Vries was helemaal uit Pijnacker afgereisd naar een afgeladen De Roode Bioscoop om zijn oude Haagse kompaan te interviewen, samen met de huidige collega van Max, EenVandaag-journalist en -duider Joost Vullings en Lodewijk Asscher.

Klaas kreeg als eerste het woord. Plagerig: “En, Max, hoe voelt het nou om de ideologische veren af te schudden?” Hilariteit in de zaal. Want Max van Weezel heeft – zoals waarschijnlijk bij iedereen wel bekend – er nooit een geheim van gemaakt dat hij een vriend van de sociaaldemocratie is.

En dat bleef hij altijd uitdragen, ook in de tijd dat het bon ton werd om zo objectief mogelijk te zijn als journalist — een objectiviteit waar hij zelf niet in gelooft. “Mensen die zeggen dat ze alleen maar objectieve journalistiek bedrijven, daar heb ik een zeker wantrouwen tegen.” Joost Vullings vult aan dat hij op uitslagenavonden bij sommige van zijn collega’s in de media ook wel eens “meer dan terneergeslagen gezichten” meent te hebben waargenomen als een bepaalde partij klop kreeg.

“Mensen die zeggen dat ze alleen maar objectieve journalistiek bedrijven, daar heb ik een zeker wantrouwen tegen.” – Max van Weezel

‘FvD erger dan de PVV’ Max constateerde dat het met de sociaaldemocratie in heel Europa even niet goed gaat. En dat gaat hem aan het hart. Sowieso maakt hij zich zorgen om de middenpartijen, waar hij de PvdA ook bij indeelt. “Terwijl de middenpartijen kibbelen, groeien partijen als het Forum voor Democratie en de PVV. “Beangstigend, vindt hij, en voegt daaraan toe dat hij het Forum voor Democratie van Thierry Baudet “enger” vindt dan de PVV van Geert Wilders.

“De PVV heeft een moslim-tic. Maar het Forum voor Democratie van Thierry Baudet heeft niet alleen een moslim-tic, maar ook een anti-semitische tic en rare connecties met extreemrechtse Amerikanen”, zegt Max.

Zorgen over linkse samenwerking In de tweede helft werden de rollen omgedraaid en stelden Max en Joost Vullings vragen aan Lodewijk Asscher. Max maakte zich zorgen over de linkse samenwerking en wilde van Lodewijk weten hoe dat nou verliep, en of dat beter kan. Volgens Lodewijk verloopt de samenwerking aardig, al zitten PvdA, SP en Groenlinks niet dagelijks met elkaar te vergaderen.

Max gaf aan weinig vertrouwen te hebben dat de linkse samenwerking ooit echt van de grond komt omdat partijen elkaar nog steeds niet het licht in de ogen gunnen. “Op links zegt één partij blij dat het groter is dan de andere linkse partijen. Ik noem expliciet Groenlinks.”

“Op links zegt één partij blij dat het groter is dan de andere linkse partijen. Ik noem expliciet Groenlinks.” – Max van Weezel

Een bezoeker in de zaal opperde de mogelijkheid van een samenwerking zoals met Keerpunt ’72, toen PvdA, D66 en PPR in 1972 een ‘schaduwkabinet’ vormden. Daarover is Max ook somber gestemd. “Na de jarenlange PvdA-arrogantie wil Groenlinks een tweestrijd tussen Jesse Klaver en Mark Rutte.”

Rutte-III en de pensioenen Daarop haakte Joost Vullings aan. Hij wilde van Lodewijk weten of het klopt dat de PvdA – in weerwil van de linkse samenwerkingsgedachte – alleen optrekt in de pensioendiscussie.

Het lukt de PvdA aardig om in de media het onderwerp ‘pensioenen’ naar zich toe te trekken, tot woede van 50Plus, zo beschreef Vullings eerder in één van zijn podcasts. Vullings herinnerde Lodewijk er ook nog aan dat de PvdA zich de afgelopen maanden onbuigzaam opstelde tegenover de regeringscoalitie.

Over de geruchten dat de PvdA alles coute que coute zal gaan blokkeren als de coalitie de meerderheid in de Eerste Kamer verliest, was Lodewijk in De Rode Wef klip en klaar: “De PvdA zal na installatie van de nieuwe Senaat die regeringsplannen steunen waar de PvdA zich in kan vinden.” Geen algehele blokkade dus, maar ook geen gedoogpartner-rol. Klaas de Vries was blij verrast. “Ik ben geschokt dat de PvdA plannen gaat steunen waar zij achter staat!”, schimpscheutte hij tot hilariteit van de zaal. “Dat is nieuw”, reageerde Lodewijk.

De PvdA wordt weer gezellig Max wilde van Lodewijk weten hoe het met zijn ambitie staat om de PvdA weer leuk en gezellig te maken. Dat gaat best goed; kleiner zijn heeft ook zo zijn voordelen, constateerde Lodewijk. “De baantjesjagers lopen nu onze deur voorbij en gaan naar een zekere andere partij”, zei hij enigszins vilein. “Daardoor krijgen wij nu de mensen binnen met hart en ziel voor de zaak en daar ben ik heel blij mee.” Ook is volgens hem “de arrogantie er bij de PvdA wel uit gemept door de kiezer” tijdens de laatste verkiezingen.

“De baantjesjagers lopen nu onze deur voorbij en gaan naar een zekere andere partij,” – Lodewijk Asscher

Vaste columnist Marcel Duyvestijn bracht een mooie ode aan Max van Weezel die hier en daar leidde tot een traan. Presentator Pieter Hilhorst ontlaadde het moment door op te merken dat het voor het eerst was dat de persoon Rob Oudkerk ontbrak in een Duyvesteijn-column.

En zo bleek de avond in De Rode Werf een vreemde mix van humor, melancholie en politiek op het scherpst van de snede. “Op Max”, klonk het bij menige proostronde in de naborrel.

Kaj Leers

Het bericht “En, Max, hoe voelt het nou om de ideologische veren af te schudden?” verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Beste vrienden,  

Voor iedereen die de PvdA steunt en de idealen van de sociaaldemocratie een warm hart toedraagt is de verkiezingsuitslag van Tweede Kamerverkiezingen een zware slag. De kiezer keerde zich af van de PvdA, wellicht omdat de partij zich vier jaar geleden committeerde aan een centrumrechtse coalitie met de VVD. Maar over de analyse later meer.

De schokkende verkiezingsuitslag was voor onze partij voorzitter Hans Spekman reden om zijn functie neer te leggen. Een besluit dat respect verdient, maar naar mijn menging wel snel genomen is. Zo kort na de verkiezingen is het te vroeg om een volledige analyse te kunnen maken van oorzaken van de tegenvallende uitslagen, laat staan om schuldigen aan te wijzen. Tijdens de ledenraad lichtte Hans zijn besluit toe. Hij wil voorkomen dat onrust ontstaat rond zijn persoon en zorgen dat de eenheid in de partij blijft. Hans zegde toe om tot oktober te blijven om verkiezingen voor een nieuwe partij voorzitter goed te kunnen voorbereiden en het partijbureau af te slanken. Hans werd uitgebreid bedankt voor zijn tomeloze inzet en betrokkenheid bij de partij.

Een eerste analyse van de verkiezingsuitslag geeft wel aan dat de PvdA als verbindende volkspartij niet meer als zodanig beleefd wordt. Een aantal ouderen keert zich tot 50+, de meerderheid van de allochtonen in Amsterdam West hebben op Denk gestemd, terwijl in Amsterdam Noord vooral de PVV grote aantrekkingskracht blijkt te hebben. Groen Links met Jesse Klaver bood de kiezers een hoopvolle frisse boodschap, met een linksgeoriënteerde inhoud. De PvdA kon de kiezer niet bereiken met een centrale boodschap over vaste banen. De kiezers lijkt de PvdA momenteel niet te ervaren als de verbindende volkspartij in een diverse maatschappij van jongeren, allochtonen, ouderen, etc.

De kabinetsinformatie is gestart en dat roept de vraag op of wij moeten willen deelnemen aan het volgende kabinet. Lodewijk Asscher en de ledenraad waren uitgesproken duidelijk op dit punt; de PvdA past bescheidenheid en nederigheid naar deze afstraffing door de kiezers. Deelname in een kabinet met de VVD past niet direct bij een partij die zichzelf opnieuw moet gaan uitvinden. Dit wil niet zeggen dat wij niet trots op onze sociaaldemocratische idealen moeten zijn en deze met het nodige elan de komende tijd moeten gaan uitdragen.

Veel tijd om te bezinnen op landelijk of stedelijk niveau is er niet. In maart 2018 staan de gemeenteraadsverkiezingen voor de deur. Dan zal de PvdA de kiezer moeten verleiden te kiezen voor een toekomst van Amsterdam op sociaaldemocratische basis. Eerst gaan we het gesprek aan met de kiezers om helder te krijgen, waarom mensen zich van de PvdA hebben afgekeerd en waar het verlies van ongeveer 20 zetels op links uit te verklaren is. Het contact met de kiezers vormt de basis voor de nieuwe PvdA.

Het bericht Een zware slag verscheen eerst op PvdA Amsterdam Centrum.