Poliflw

Door Lodewijk Asscher op 27 augustus 2020 Delen  

Maar er wordt toch keihard gewerkt? Zeker, en daarvoor moeten we oog hebben en houden. GGD-medewerkers en zorgverleners leveren ongekende prestaties.

Tóch kunnen we niet accepteren dat het coronabeleid zo chaotisch blijft. De beloftes rond testen en bron- en contactonderzoek moeten worden nagekomen. Het is het belangrijkste middel dat we nu hebben om de pandemie te bedwingen. En het is het instrument met de minste negatieve maatschappelijke impact.

En natuurlijk hebben we allemaal een rol te spelen. Het is cruciaal dat we ons houden aan de regels. Dat we afstand houden tot elkaar. Thuisblijven als iemand ziek is. Niet met enorme groepen mensen samen komen. Omzien naar elkaar. Dat moeten we blijven doen.

Maar het is de rol van de overheid om dat mogelijk te maken. Testen die beschikbaar zijn en waarbij snel de uitslag komt. Mensen helpen die het zelf niet redden, en daarmee de quarantainebereidheid vergroten. Duidelijke en eenduidige communicatie. Dat ontbreekt nu. Het rommelige en chaotische beleid dat we nu zien werkt als we niet oppassen averechts. Ik wil daarom zo snel mogelijk in debat met het kabinet. Zodat we nu écht de keuze maken voor controle en indammen van het virus. Kiezen voor wat goed is voor onze gezondheid én economie.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Aan het begin van de avond bereikte ons het droevige bericht dat onze stadsdeelbestuurder Jeroen van Berkel op 50-jarige leeftijd is overleden. De huidige politiek leider van de Partij van de Arbeid Lodewijk Asscher werkte in het verleden met Jeroen samen en schreef het onderstaande stuk over hem.

Door: Lodewijk Asscher

Ach Jeroen

Vanavond hoorde ik dat Jeroen van Berkel vandaag plotseling is overleden. Ik kan het niet geloven. Niet Jeroen. Ondenkbaar.

En zijn dochters dan? En zijn Carolien? En al die anderen dan van wie hij hield en die van hem hielden?

In 2002 leerde ik Jeroen kennen. Hij zat bij een groepje jonge ambtenaren die de verstarde bureaucratie van Amsterdam moesten doorbreken. Ik was net in de gemeenteraad gekozen. Even later ging hij aan de slag voor wethouder Rob Oudkerk. Daarna bij Ahmed Aboutaleb. Wat een heerlijk mens. Hij sprankelde. Ongeduldig, idealistisch, onbedaarlijk vrolijk. Wars van hiërarchie en suffe regeltjes. Energie voor tien en een enorm warm hart. Een makker.

Verkiezingsdag 7 maart 2006. Het regende, ik was lijsttrekker en doodnerveus. Er was niets meer te doen, het enige wat restte was een lange, lange dag van wachten op de uitslag. Jeroen zag mij ijsberen en zei “Kom op, we gaan de overwinning binnenhalen!” In zijn stokoude auto reden we naar Amsterdam Nieuw-West. Het was intussen gaan regenen. Er was letterlijk geen mens op straat. Onverschrokken greep Jeroen de megafoon en galmde over plein ‘40-‘45 dat mensen PvdA moesten stemmen. “Dit is uw kans!! U heeft nog een paar uur de tijd tot de stembussen sluiten!”

Zijn vrolijkheid was zo aanstekelijk dat de grootste chagrijn ervan ontdooide. Die avond haalden we de absolute meerderheid in Bos en Lommer. “Zie je wel!” zei Jeroen.

De afgelopen jaren was Jeroen bestuurder in Amsterdam West. Geliefd. Benaderbaar voor iedereen. Slim. Bevlogen. En net zo vrolijk als 18 jaar geleden. Wat een ongelooflijk verlies dat hij er niet meer is. Ik wens zijn gezin en iedereen die hem liefhad heel veel sterkte.

Lodewijk Asscher

Lees ook: Afscheid van Jeroen van Berkel

Lees ook: stadsdeelbestuurder Jeroen van Berkel (50) plotseling overleden

Het bericht Lodewijk Asscher over Jeroen van Berkel verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Door De Redactie op 17 juni 2020 Delen  

Onder moeilijke omstandigheden zijn ze hun werk blijven doen. In de ziekenhuizen, verpleeghuizen, in de zorg thuis en op tal van andere plekken. Er was terecht bewondering en applaus vanuit het hele land. Politieke partijen spraken hun waardering uit. Hoe kan het dan dat slechts enkele weken later de coalitiepartijen keer op keer tegen het voorstel voor meer waardering voor zorgmedewerkers stemmen? Een overzicht:

Wat vraagt de motie?

De motie van PvdA en SP ‘verzoekt de regering om met een plan te komen voor structurele waardering voor zorgverleners, waarin betere arbeidsvoorwaarden en een beter salaris kunnen worden gerealiseerd’.

De motie is nu twee keer in stemming geweest. Beide keren was het een gelijkspel: de gehele oppositie was voor, D66, ChristenUnie, VVD en CDA stemden tegen.

Waarom stemt D66 tegen?

Op hun eigen twitteraccount schrijft D66: “de motie kost echter veel geld, maar ze (de indieners, red) zeggen niet waar dat van betaald moet worden. Alleen gratis geld bestaat niet”.

En klopt dat? 

De motie vraagt de regering om een plan te maken voor betere arbeidsvoorwaarden. De financiering maakt daar natuurlijk onderdeel van uit. In de gezamenlijke tegenbegroting hebben PvdA en SP meerdere voorstellen gedaan. Een optie is bijvoorbeeld om de kabinetsplannen om de winstbelasting voor grote bedrijven te verlagen te schrappen, dat levert veel geld op. Maar andere manieren zijn ook mogelijk. Het is een politieke keuze of je zorgmedewerkers meer waardering wil geven.

Waarom stemt de ChristenUnie tegen? 

Op christenunie.nl schrijft Kamerlid Carla Dik-Faber: “in ons land is het niet de regering die bepaalt hoeveel zorgverleners verdienen, maar laten we de hoogte van de salarissen over aan het gesprek tussen werkgevers en werknemers” .

En klopt dat?

Nee. Natuurlijk worden cao’s afgesproken door werkgevers en werknemers samen. Maar bij het onderwijs, de zorg en de politie wordt het budget dat beschikbaar is bepaald door de overheid. Het bedrag dat het ministerie beschikbaar stelt (de OVA-ruimte in beleidstermen) is voor 2020 fors minder dan in 2018 en 2019. Als de ChristenUnie voor de motie stemt kan de regering een plan maken waarin de salarisruimte wordt uitgebreid. Daarmee komt voor werkgevers en werknemers meer geld beschikbaar, zodat zij samen afspraken kunnen maken over de betere arbeidsvoorwaarden.

Volgens de coalitie gaat de overheid niet over de salarissen in de zorg. Maar júíst de overheid kan meer geld beschikbaar stellen voor de waardering die hard nodig is.

Waarom stemt het CDA tegen? 

CDA-minister Hugo de Jonge heeft in het debat gezegd dat hij tegen het voorstel is omdat er geen dekking is en omdat er al gesproken wordt over arbeidsvoorwaarden in de zorg. “Er zijn ook al mooie cao's afgesloten, bijvoorbeeld in de ziekenhuiszorg.” Kamerlid Joba van den Berg schreef op twitter iets vergelijkbaars.

En klopt dat? 

De motie vraagt juist om een plan met een dekking. En daar zijn ook voorstellen voor. Dat erover gesproken wordt zegt niks over de uitkomst. De motie vraagt de minister juist actief te zorgen voor betere arbeidsvoorwaarden en salaris. Als de Tweede Kamer dus voor stemt, dan betekent het dat het kabinet ook moet zorgen dat er meer waardering voor de medewerkers in de zorg er ook echt komt.

Er is voor de coronacrisis inderdaad een nieuwe cao afgesloten, met daarin loonsverhoging voor medewerkers. Dat is ook niet meer dan terecht. Het budget dat het kabinet ter beschikking stelt (de OVA-ruimte) is echter minder dan wat er in die cao is afgesproken.

Daarnaast zijn er nog steeds grote tekorten aan personeel in de zorg, waardoor de werkdruk erg hoog is. Er moeten daarom echt medewerkers bij. Als we zorgpersoneel zeggen te waarderen, dan moet er echt boter bij de vis. Er moet een plan komen voor structureel meer waardering voor de mensen in de zorg. Precies waar de motie van PvdA en SP om vraagt.

Nou ja zeg. @christenunie @D66 @VVD en @cdavandaag, ik dacht toch dat we de zorgverleners structureel meer dan applaus gingen geven? RT voor het opnieuw in stemming komt, voor meer structurele, financiële waardering voor de mensen in de zorg. pic.twitter.com/v3TAwGB6ht

Waarom stemt de VVD tegen?

Voor zover we weten heeft de VVD zich hierover nog niet uitgesproken. Maar ze hebben al wel twee keer op rij tegen gestemd.

Hoe nu verder?

Op dinsdag 23 juni komt de motie van Lodewijk Asscher en Lilian Marijnissen voor de allerlaatste keer in stemming. Eén Kamerlid van de coalitie kan het verschil al maken.

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 26 mei 2020 Delen  

Steun krijgen en mensen ontslaan? Dacht het niet.

Grijpt de aandeelhouder de crisis aan voor een grote ontslagronde? Veel mensen maken zich zorgen over hun baan en inkomen. Nu moet alles op alles worden gezet om zoveel mogelijk mensen aan het werk te houden.

Daarom doe ik vandaag een oproep aan het kabinet. Dit is geen tijd voor verdeeldheid. In deze crisis moeten we elkaar bijstaan en voorkomen dat mensen massaal op straat komen te staan. Het is daarom terecht dat bedrijven die het moeilijk hebben steun krijgen. Daarbij was eerder wel een drempel ingebouwd: wie mensen ging ontslaan, kreeg minder steun. Deze 'ontslagboete' zorgde ervoor dat meer mensen in dienst bleven. En juist die maatregel wil het kabinet nu schrappen. Dat gaat vele duizenden mensen hun baan kosten.

Het steunpakket van het kabinet moet daarom op vier punten worden aangepast:

Het kabinet speelt met vuur om midden in een economische crisis de drempel voor ontslag weg te halen. Dat zet de baan en het inkomen van duizenden Nederlanders op de tocht. Als we samen door deze crisis willen komen, hebben we elkaar nodig. En dan is het van belang dat de stem van werknemers gehoord wordt. Ik ga er daarom donderdag in het debat op aandringen dat we meer doen om bedrijven te helpen en zoveel mogelijk mensen aan het werk te houden.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Dit is een onzekere tijd voor zorgwerkers. Ze staan dag en nacht voor ons in de frontlinie om het coronavirus te bestrijden. Een deel van die zorgwerkers wordt getest. Maar er zijn veel verhalen van mensen die nog steeds op een test wachten. Zelfs als zij al hoge koorts hebben. 

Dit is een ingezonden verhaal van een verpleegkundige.

Uit privacy-overwegingen is dit verhaal geanonimiseerd.

We worden onthaald als helden. Dat is ook leuk. Maar ik heb het gevoel dat ik gewoon mijn werk doe. Ik draai nu extra diensten, maar dat hoort bij mijn beroep in deze crisis. Een soldaat zet voor een oorlog geen stap achteruit, maar juist twee stappen vooruit. En zo voelt dat nu ook voor mij en alle zorgmedewerkers.

Als verpleegkundigen staan we op de werkvloer met een slagersschortje zonder mouwen.

Als verpleegkundigen staan we op de werkvloer met een slagersschortje zonder mouwen. Ja, dat doen we ook als we patiënten behandelen die positief zijn voor het coronavirus. Het protocol is dan ook: de patiënt gaat niet in isolatie als hij of zij symptomen heeft, maar pas als hij ook echt positief getest wordt. Dat houdt in dat ik en mijn collega’s onbeschermd bij positieve patiënten hebben gestaan. Zelfs toen we nog met natte verneveling mochten werken en er erg veel druppelcontact was.

Inmiddels hebben we een collega van de afdeling intensive care uit huis moeten plukken. Hij zat ziek thuis, maar de situatie was dermate ernstig dat hij meteen in coma is gebracht en aan de beademing is gegaan. Daar blijft het niet bij. Er zijn nu meer dan ooit collega’s die met klachten rondlopen. Bij de vraag of ze getest mogen worden, wat zou mogen van de regering, krijgen we een hoofdschuddend antwoord: ‘We hebben hier ons eigen beleid en dat beleid is bepalend’.

We kunnen niet getest worden.

In deze crisis zetten wij zorgwerkers twee stappen vooruit. En dat doen we met veel liefde. Maar wij zijn mensen, en geen robots. Ook wij kunnen besmet worden. Daarom willen we een antwoord op de vraag: waarom ontneemt het ziekenhuisbeleid ons nog altijd het recht om ons te laten testen?

Als wij twee stappen vooruit doen. Dan verwachten we dat het kabinet dat ook doet.

Als wij twee stappen vooruit doen, dan verwachten we dat het kabinet dat ook doet. Geen woorden, maar daden. Het voelt fijn dat mensen nu aandacht hebben voor de zorg. Maar met aandacht alleen komen we niet heelhuids uit deze crisis.

Lodewijk Asscher ontving de afgelopen dagen honderden vergelijkbare berichten van bezorgde zorgwerkers. Naar aanleiding daarvan schreef hij een open brief aan minister Hugo de Jonge.

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 23 april 2020 Delen  

Geachte minister De Jonge,

‘In ons ziekenhuis wordt niét getest. Ook niet als je 41 graden koorts hebt!’

Honderden soortgelijke noodkreten ontving ik nadat ik zorgverleners op Facebook vroeg naar hun ervaringen met het huidige testbeleid. Natuurlijk, er zijn zorgverleners die bij milde verkoudheidsklachten getest werden. Eindelijk. Maar ik kreeg ook veel verhalen van mensen die nog steeds op een test wachten. En zelfs verhalen van verpleegkundigen die al een collega op de Intensive Care hadden, maar ondanks hoge koorts nog steeds niet getest werden. 

Testen, testen, testen. Als we het coronavirus onder controle willen houden is dat noodzakelijk. Maar tot voor kort kende Nederland een ‘restrictief testbeleid’. Het Outbreak Managment Team gaf zelfs aan dat het beperkte testen een van de oorzaken is van de dramatische situatie in de verpleeghuizen. En dat lees je ook terug in de aangrijpende verhalen van het zorgpersoneel. Ze maken zich zorgen. Omdat ze moeten doorwerken met lichte klachten, geen of te weinig beschermingsmiddelen hebben en zich nu vertwijfeld afvragen of ze hun patiënten misschien besmet hebben. Omdat ze níet getest konden worden. Tussen al die verhalen, kwamen een aantal klachten vaker terug. Die wil ik graag onder uw aandacht brengen:

Testen, testen, testen. Als we het coronavirus onder controle willen houden is dat noodzakelijk.

In de bijlage staan honderden soortgelijke verhalen. Allemaal verhalen van mensen die iedere dag voor ons klaar staan. Die in de frontlinie staan van onze strijd tegen het coronavirus. 

“Vanaf 6 april kunnen alle zorgmedewerkers met lichte klachten getest worden” zei u tijdens een persconferentie en tijdens het debat in de Tweede Kamer. Ik wil u vragen de ervaringen van deze zorgverleners te lezen. Ik wil u vragen of u nu eindelijk kunt garanderen dat zorgpersoneel met lichte klachten nog dezelfde dag getest kan worden en dan de uitslag thuis af kan wachten. En ik wil u vragen om snel met concrete oplossingen te komen voor de praktische problemen waar medewerkers tegenaan lopen. 

Ik wil u vragen de ervaringen van deze zorgverleners te lezen.

Dat zijn wij verplicht aan al deze mensen die dit ongelofelijk mooie en belangrijke werk voor ons doen. En aan al die kwetsbare mensen die van hun zorg afhankelijk zijn.

Met vriendelijke groet, 

Lodewijk Asscher

Tweede Kamerlid

Of je nu lid bent, vrijwilliger, of belangstellende: Samen maken we het verschil!

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 10 april 2020 Delen  

Bij binnenkomst in het Maxima Medisch Centrum begint meteen de coronascreening. Links de mensen met klachten, rechts zonder. Met crisishoofd Marc van Tuyn loop ik eerst langs de plek waar medewerkers worden opgevangen voor wie het even te veel wordt. Er staat een flinke rij mensen te wachten, het is strategisch naast de barrista. Goeie koffie en troost.

Ik hoor hoe bang sommige medewerkers zijn. "Ik wil helemaal geen held genoemd worden, maar gewoon mijn werk doen. Maar een collega heeft een kind met een immuunziekte." Een verpleegkundige op de Intensive Care zat vlak voor zijn pensioen en blokkeerde.

Ze moeten alles opnieuw leren. Bewegen, slikken, op eigen kracht voldoende zuurstof inademen.

Verderop liggen patienten die van de IC zijn afgekomen. Ze moeten alles opnieuw leren. Bewegen, slikken, op eigen kracht voldoende zuurstof inademen. Het is frustrerend voor hen hoeveel ze hebben ingeleverd.

Ik praat met een verpleegkundige die nog in het laatste jaar van de opleiding zit. Eerst was ze bang zegt ze, maar nu is er routine. En is het vertrouwd. De temperatuur op de afdeling is lager gezet vanwege die warme pakken.

Het werk is heftig.

Verderop op de Covid-afdeling spreek ik met de verpleegkundigen. Het zijn gelegenheidsteams maar de samenwerking is hecht. Het werk is heftig. Soms worden mensen zo ontzettend snel zieker.

Er wordt afscheid genomen via skype. Een verpleegkundige vertelt hoe een man het benauwd krijgt terwijl zij haar pak nog moest aantrekken. De stress die dat haar geeft. Een geestelijk verzorger vertelt me hoe zwaar het is dat zoveel mensen in zo korte tijd dierbaren verliezen, en ze wijst nog eens op de droeve ellende in veel verpleeghuizen. De IC zelf is ruim verdubbeld. 'Met 227%!' zeggen ze trots.

Verderop krijgt een plastisch chirurg les zodat hij kan helpen op de IC.

Aan het bed van een patiënt staat een team dat bestaat uit een operatie assistente, een verpleegkundige van defensie en een gespecialiseerde IC-verpleegkundige die de leiding heeft. Het gaat goed vertellen ze trots. Verderop krijgt een plastisch chirurg les zodat hij kan helpen op de IC.

Bij de Spoedeisende hulp is het verdacht rustig. Daar maken ze zich wel zorgen over. Er staat een triagetent voor om snel te kunnen beoordelen wie Covid verdacht is en wie meteen moet worden opgenomen. Zuurstofsaturatie, temperatuur, ademhalingsklachten. Ze zijn trots dat ze de boel onder controle hebben maar het was wel spannend.

We moeten oppassen dat mensen niet massaal opbranden

Mark Tuyl had me uitgenodigd om te laten zien hoeveel werk er verricht wordt met hoeveel aandacht en zorg. En om de politiek duidelijk te maken dat het zorgpersoneel niet zomaar nog meer aan zou kunnen. Straks komt de inhaalzorg. We moeten oppassen dat mensen niet massaal opbranden, want sommigen werken achter elkaar door op adrenaline.

Nog even terug op de IC: er is zojuist een patiënt van de beademing gehaald. Hij zit rechtop en kijkt wat versuft om zich heen. Iedereen is opgetogen: levens redden, hier doen we het voor!

Terug naar huis voel ik me dankbaar in een land te leven waar mensen zo voor elkaar in de bres springen. In het MMC en in zoveel andere ziekenhuizen en op al die andere plekken waar nu zorg geboden wordt.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 3 april 2020 Delen  

Razendsnel wordt het aantal bedden op de intensive care uitgebreid. Naar 1600, en alweer verder naar 2400. Verpleegkundigen op de ic verzorgen drie of vier patiënten, in plaats van de gebruikelijke twee.

Iedereen draait extra diensten, alle verloven zijn ingetrokken, mensen keren terug van hun pensioen om bij te springen. Het onmogelijke wordt nu in de zorg mogelijk gemaakt.

Wat vandaag nog ondenkbaar lijkt, is morgen misschien nodig

Ik ben diep onder de indruk van de inzet, de kennis en de kunde van al die zorgmedewerkers. Maar tegelijkertijd vraag ik me ook af: wat als het toch niet genoeg is? Want de ontwikkelingen gaan snel. En wat vandaag nog ondenkbaar lijkt, is morgen misschien nodig.

Want als de scenario’s van het RIVM uitkomen dan dreigt straks een tekort aan bedden op de intensive care. Patiënten in nood kunnen dan niet de zorg krijgen die ze nodig hebben.

Wie wordt geholpen en wie niet

Er moeten dan keuzes gemaakt worden wie wordt geholpen en wie niet. Een ongekende situatie in vredestijd. En een beangstigend idee. Want de druk is nu al zo hoog en er is een grens aan wat zorgmedewerkers kunnen bieden.

Daarom heb ik de regering in het debat gevraagd ook een scenario te maken voor het geval het tóch nodig is. Om te kijken hoe we met die situatie omgaan; wat er bedacht kan worden om toch zorg te bieden.

Ik heb aangedrongen op meer beschermingsmiddelen

Bijvoorbeeld met de hulp van Duitsland, waar nog veel intensive care bedden ongebruikt zijn. En ik heb aangedrongen op meer beschermingsmiddelen, zodat ze hun werk veilig kunnen blijven doen.

En in de tussentijd moeten wij allemaal ons steentje bijdragen. Door ervoor te zorgen dat er minder mensen ziek worden en er dus minder mensen in het ziekenhuis belanden. En hoe moeilijk en vervelend ook, het is daarom goed dat alle maatregelen verlengd zijn. Zo zorgen we ervoor dat het virus zich minder snel kan verspreiden.

‘Wij blijven werken voor jou, blijf jij thuis voor ons?’

‘Wij blijven werken voor jou, blijf jij thuis voor ons?’ Dat is de simpele oproep die het zorgpersoneel nu aan ons doet. En als je naar buiten moet, hou dan anderhalve meter afstand. De strijd tegen dit virus gaat nog wel even duren. De verpleegkundigen en artsen geven alles wat ze hebben. Ze doen het onmogelijke. Het is aan ons om hen in staat te stellen het onmogelijke vol te houden.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 19 maart 2020 Delen  

‘Op het moment dat ik mijn autootje veilig in mijn parkeervak zet thuis en de sleutel omdraai na een heftige dienst springen de tranen in mijn ogen. Tranen van ontlading, verdriet en onmacht in deze tijd.’

Dat schreef spoedeisende hulp-arts Irma van der Kallen gisteren op Facebook nadat de eerste coronapatiënt in het ziekenhuis waar zij werkt was overleden. Het raakte me. Omdat het je laat voelen waar al die verpleegkundigen en artsen die nu voor ons klaar staan mee worden geconfronteerd. En tegelijk zegt het ook iets over hoe vanzelfsprekend het voor mensen in de zorg is om Nederland door deze crisis te slepen.

Het is vanzelfsprekend voor mensen in de zorg om Nederland door deze crisis te slepen.

De waardering daarvoor wordt door heel Nederland gevoeld. Mooi om te zien hoe er dinsdagavond werd geapplaudisseerd. Ook bij mij in de buurt. Het moet niet bij waardering en applaus blijven. Om te beginnen moeten al die zorgmedewerkers gewoon aan het eind van hun werkdag boodschappen kunnen doen (dus doe gewoon je boodschappen in plaats van te hamsteren!). En gisteren deed de complete Tweede Kamer de oproep ook financieel iets extra’s te doen voor de mensen in de frontlinie. Ook na de corona-epidemie: waardering voor alle mensen die nu voor de samenleving werken.

Het zijn niet alleen de huisartsen en de medewerkers in de ziekenhuizen die in de frontlinie staan.

Het zijn niet alleen de huisartsen en de medewerkers in de ziekenhuizen die in de frontlinie staan. Dit virus raakt ook de mensen in de wijkverpleging en de ouderenzorg. Zij werken bij uitstek met kwetsbare mensen.  Ook daar is veel onzekerheid. Over angst voor besmetting, voor henzelf en voor de mensen die ze hulp geven. Daarom heb ik er bij de regering op aangedrongen dat ook zij kunnen rekenen op beschermende kleding. Een motie die ik samen met Henk Krol heb ingediend om een noodplan te maken voor de verpleeghuizen is aangenomen. Nu moet alles op alles worden gezet om te zorgen dat mensen veilig hun werk kunnen doen. En alles op alles om ouderen en kwetsbare mensen te kunnen blijven verzorgen in deze moeilijke tijd.

Terwijl deze crisis voortduurt kunnen we allemaal ons steentje bijdragen.

Terwijl deze crisis voortduurt kunnen we allemaal ons steentje bijdragen. Bijvoorbeeld door iets te doen voor ouderen die alleen thuis zitten. Bij mij in Amsterdam zijn Burennetwerk, Present Amsterdam en Serve the City samen een actie gestart. Zo kun je bijvoorbeeld met de kinderen een kaart knutselen voor de ouderen in de stad. (Kijk hier wat jij kan doen 👉 stcamsterdam. Dergelijke initiatieven ontstaan nu in heel het land. Als jij ook acties kent, deel die dan hieronder.

Gedraag je alsof je het virus draagt.

Arts Irma van der Kall eindigde haar stuk gisteren met de dringende oproep aan ons allemaal om de adviezen van het RIVM op te volgen. Ik sluit me daarbij aan: gedraag je alsof je het virus draagt. De keuzes die je dan maakt om te proberen besmetting van anderen te voorkomen zullen ook helpen om de verspreiding van het virus te bestrijden. Dit is de tijd om het zorgpersoneel te steunen. Let op jezelf en zie om naar elkaar.

Let op jezelf en zie om naar elkaar.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp