Poliflw

Het college steekt 10 miljoen euro per jaar in een programma om statushouders aan het werk te krijgen. Dat is goed voor de nieuwkomers, en goed voor de stad. Maar als we die aanpak nog beter willen maken, moeten we goed naar de ervaringen van statushouders luisteren.

Op het ROC West ontvingen begin juli dertien opvallende studenten hun diploma. Wat ze opvallend maakte? Niet alleen waren ze stuk voor stuk ouder dan de gemiddelde mbo-student, ze waren ook minder dan twee jaar in Nederland. Aan het begin van het schooljaar spraken ze amper genoeg Nederlands om een studieboek te kunnen lezen.

In tien maanden hadden ze in een speciaal ontwikkeld programma hun taalvaardigheden op niveau gebracht. Ook hadden ze de inhoudelijke vakken van het domein zorg & welzijn op mbo niveau 2 gevolgd. Op twee studenten na hadden ze allemaal ook al een contract op zak om een beroepsbegeleidende leerweg te volgen op een zorginstelling.

Maatje

Ik keek met trots en lichte ontroering naar de ceremonie. Eén van de geslaagden was namelijk mijn Eritrese maatje F. Twee jaar eerder was ik min of meer per toeval haar buddy geworden. Ze verhuisde toen net vanuit de opvang naar haar eigen woning. Met vijf woorden Engels en zeven woorden Nederlands probeerden we een gesprek met elkaar te voeren. Elk nieuw woord intrigeerde haar. Haar notitieboekje was nooit ver weg, continu schreef ze woorden op waarvan ze de betekenis wilde doorgronden.

Nu heeft ze nauwelijks nog tijd om af te spreken, want ze werkt vier dagen in de ouderenzorg, gaat nog één dag naar school en heeft ook wekelijks zwemles. Daarnaast studeert ze al voor het volgende taaldiploma.

“Nederlanders zijn altijd druk,” zei ze in onze beginperiode weleens. “Je bent al hard op weg Nederlander te worden,” zeg ik nu gekscherend.

Werkgevers

In Amsterdam is sinds juli 2016 een speciaal programma ontwikkeld waarin nieuwkomers intensief en op maat worden begeleid in het opbouwen van een nieuw bestaan. Het klasje van F. was een gevolg van die Amsterdamse Aanpak Statushouders.

De nieuwkomers hebben door oorlog of vervolging alles achter moeten laten. De gemeente doet een investering zodat ze een volwaardig onderdeel kunnen worden van onze samenleving. Daarmee helpen we niet alleen deze mensen bij het opbouwen van een nieuw bestaan, we zorgen er ook voor dat hun talenten en vaardigheden niet verloren gaan voor deze stad.

En die Amsterdamse aanpak blijkt ook te werken. Deze week bespraken we in de raadscommissie de cijfers van 2017: 566 statushouders kwamen aan werk na een begeleidingstraject. Dat is ruim meer dan de doelstelling van 312. 402 statushouders waren niet meer afhankelijk van een bijstandsuitkering.

Luisteren

Goed nieuws, en ik ben er echt blij mee. Maar mensen op een carrièrepad zetten dat leidt tot duurzaam en structureel werk vergt een lange adem. Dat bleek deze week ook uit een onderzoek van Hogeschool Windesheim, Inholland en de Haagse Hogeschool. “Syriërs willen werken, bedrijven willen ze hebben – en toch gaat het niet vanzelf goed” kopte Dagblad Trouw naar aanleiding van het onderzoek.

De belangrijkste reden? Integratie op de werkvloer kost tijd, schreef onderzoekster Sjiera de Vries me. Maar begeleiding en ondersteuning stoppen vaak al snel.

Voor integratie bestaat ook geen snelle fix. Het valt of staat met de bereidheid van alle partijen – nieuwkomers, werkgevers en de gemeente  – om het te laten werken. En dat kan alleen als alle partijen naar elkaars ervaringen luisteren. Zo kreeg de vijftiende student in het klasje van F. in juli geen diploma, omdat hij halverwege het schooljaar was afgehaakt. Hij was nog niet zo lang ervoor gevlucht en kon zich nog niet zo goed op de stof concentreren.

Vriendschappen

Als de aanpak niet werkt, moet die op tijd kunnen worden bijgestuurd. Ik vroeg de wethouder daarom ook om goed naar de ervaringen van statushouders te kijken. Die moeten worden meegenomen in de evaluatie van de Amsterdamse aanpak. Want juist de mensen om wie het gaat hebben het beste inzicht in wat voor hen wel of niet werkt. En zo kunnen we de aanpak beter maken.

Dit jaar begint F.'s klasgenoot opnieuw, vertelde hij aan de klas op de diploma-uitreiking. Hij was bij de ceremonie omdat hij wilde laten zien hoe trots hij was op zijn klasgenoten. De aanpak heeft hem nog geen baan of vervolgopleiding opgeleverd, maar het leverde hem wel een aantal goede vriendschappen op. Die zullen hem later in zijn carrière weer van pas komen. Ook dát is integratie.

Tirza de Fockert Raadslid

8 Sprekers geven op 17 april een lijstje met verlangens door aan de collegeonderhandelaars van D66, PvdA, CDA en GroenLinks die in de zaal van de Pletterij zitten te luisteren.

Op enkele sprekers na is de boodschap om het huidige beleid voort te zetten; met enkele knelpunten die aandacht behoeven.

Petra de Vries, coördinator diaconaal werk van Stem in de Stad: Er moet meer gebeuren dan het huidige beleid. Zij eist meer huisvesting, desnoods containerwoningen in de Waarderpolder, voor daklozen. En om bijstandontvangers en minima te geven waar zij recht op hebben zonder moeilijk gedoe met formulieren en onbekende regels en regelingen

Henk Sloos, kritisch volger van het woningbouwbeleid; analyseert dat de gemeente niet weet hoeveel sociale woningen er zijn, de corporaties wel, en dat de gemeente de regie moet hernemen over de sociale woningbouw. Bovendien moet zijns inziens het groen niet strijdig worden verklaard met woningbouw.

Frank Hilterman, wijkraadvoorzitter Meerwijk; wil dat zwerfafval onmiddellijk wordt opgeruimd en dat het in de wijken Schoon , Heel en Veilig is.  En meer cultuur in de wijken; het voortbestaan van Buurtouders en een regierol voor de Sociaal Wijkteams.

Lodewijk de Ruiter, jongerenwerker Haarlem Effect; wil dat de Jongerenlocaties, laagdrempelig, blijven bestaan. Een fysieke plek voor vrije tijd, talentontwikkeling, hangen, vrijwilligerswerk en hulp. Meer locaties zou het makkelijker maken.

Faridah Azimullah, voorzitter MKB Haarlem; stelt dat er meer laadpalen moeten komen omdat duurzame bereikbaarheid voor burger en business m.n. in het Centrum belangrijk is. Daarnaast zijn Regelvrije Zones van belang en verbinding maken met bedrijfsleven, deel informatie met bedrijfsleven en gebruik het bedrijfsleven.

Tamara Sterman, directeur van 37PK; wil dat er rekening wordt gehouden met de kleine cultuurorganisaties en dat er meer geld naar toe moet waarbij huisvesting van de organisaties in gemeentelijk vastgoed, bij elkaar (zoals het in de Egelantier was) belangrijk is, naast goedkoop wonen voor kunstenaars.

Jerry Buitendijk, directeur Sport Support Kennemerlan; wil graag continuïteit van het huidige beleid met Buurtsportcoaches en een regionale aanpak van sport voor mensen met een beperking. Het behouden van vrijwilligers bij sportclubs is een aandachtspunt.

Tom Puts Middelbare schooldocent; stelt enthousiast voor om ook voor het VMBO een debatcompetitie te organiseren. Puts noemt als bedreiging het toekomstige lerarentekort (en huisvesting voor hen).

GroenLinks vindt het belangrijk om biodivers groen in de Piushaven te behouden en te versterken.

Toch lijkt het er op dat er in de Piushaven meer groen is verdwenen dan nodig en afgesproken is. Dat is te lezen in het Brabants Dagblad van 31 maart. GroenLinks laat het hier niet bij en heeft vragen gesteld aan wethouder de Vries, die verantwoordelijk is voor de Piushaven en het groenbeheer aldaar. 

Je kan de vragen die Evelien Kostermans namens de GroenLinks-fractie heeft gesteld lezen in de bijlage. 

Afgelopen donderdag mocht Engbert de Vries het Groene Lintje in ontvangst nemen uit handen van GroenLinks Statenlid Hans Kuipers.

Engbert de Vries zet zich al jaren in op het gebied van milieu en duurzaamheid met name als bijenhouder en zijn natuurtuin in Witteveen. Nu de bijenpopulatie zwaar onder druk staat is het werk van imkers als Engbert belangrijker dan ooit.

Met het Groene Lintje wil GroenLinks elk jaar mensen of organisaties in het zonnetje zetten die zich inzetten voor duurzaamheid en een beter milieu.

Van code Rood naar code Groen We mogen genieten van de mooie omgeving. Maar ook deze is kwetsbaar. Door het gebruik van gif worden bijv de bijen bedreigd, met alle gevolgen voor de bestuiving. Daarom is het motto binnen GroenLinks "van code rood naar meer groen" zo belangrijk.

Ook al hebben veel partijen op gemeentelijk niveau aandacht voor duurzaamheid, binnen GroenLinks is dit altijd al onderdeel van ons DNA. Want het gaat niet alleen om politieke maatregelen maar vooral gedragsverandering is van groot belang. De gemeente dient het goede voorbeeld te geven. Door het stimuleren van de aanleg van zonnepanelen, aardgasvrij bouwen en het stimuleren van fietsgebruik.

 

Een kringlooplandbouw die werkt met de natuur – dat is nodig volgens GroenLinks-kamerlid Rik Grashoff. Dat vraagt om een andere organisatie van onze economie. ‘Beloon goed gedrag en niet de cowboys’ stelt Carel de Vries van Vruchtbare Kringloop Achterhoek. ‘Gemeentes kunnen een bonus geven voor het goede’, zegt bioboer Gerjo Koskamp. Bijvoorbeeld: boeren die duurzaam en natuurlijk werken, zouden gemakkelijker een vergunning moeten kunnen krijgen voor een neventak, zoals horeca of recreatie.

Rik Grashoff sprak op 2 maart op de middag ‘Gezonde landbouw in de Achterhoek’, van GroenLinks Bronckhorst en GroenLinks Lochem. Het debat over de landbouw wordt in de politiek slecht gevoerd, stelt Grashoff. Er is veel polarisatie en daardoor weinig visie op de toekomst van de landbouw. Tegelijkertijd vragen enorme duurzaamheidsproblemen om een oplossing. De Nederlandse landbouw moet een kringlooplandbouw worden, zonder importen van veevoer uit het buitenland. Grashoff pleit verder voor een natuurinclusieve landbouw met een gezonde bodem. Hij wil een fatsoenlijke betaling uit het Europese landbouwbudget voor natuur- en landschapsbeheer. Ook wil hij de marktmacht van boeren vergroten, bijvoorbeeld door een verbod op levering van landbouwproducten onder de kostprijs. De overheid moet beter sturen: minder detail, minder tegenstrijdige regels, duidelijke doelen. En de overheid moet stoppen met zwalken, met als dieptepunt te veel koeien na de afschaffing van de melkquotering. Volgens de daardoor geërgerde Grashoff kost het kost veel geld om dat weer op te lossen. Bovendien hebben biologische boeren ook koeien moeten inleveren, terwijl ze dit probleem niet hebben veroorzaakt, en dat is onrechtvaardig.

 

Biologisch-dynamische boer Gerjo Koskamp sprak ook op de Groen-Linksmiddag. Hij laat op zijn boerderij Ruimzicht in Halle zien dat een gesloten kringloop mogelijk en rendabel is. Hij levert melk aan kaasproducent Aurora. Hij voedt zijn bodem met stromest, zelfgeproduceerde compost (jaarlijks tien ton per hectare) en klavers. Hoewel het een arme bodem is, is deze diep doorworteld. De koeien mogen altijd naar buiten; zelfs bij strenge vorst liggen ze lekker in de zon. Op de vraag uit de zaal ‘maar boeren hebben het al zo moeilijk en kunnen daarom niet omschakelen’ antwoordt Gerjo: ‘Waarom dan niet juist omschakelen, met misschien hetzelfde lage inkomen maar dan met vreugde.’ Gerjo is een pionier, als een van de vijf zogenoemde Bodemboeren, waarover een film is gemaakt. Carel de Vries schaalde de gedachte van bodemboeren op naar Vruchtbare Kringloop Achterhoek met 285 melkveehouders. Als je de kringloop kunt sluiten, lossen boeren zelf heel veel problemen in de landbouw op, zegt Carel.

 

De middag was druk bezocht en werd gehouden op de mooie locatie De Vijfsprong in Vorden. Oprichter Derk Klein-Bramel bracht landbouw en zorgfunctie samen, en ervaart dat zo’n ontmoeting tussen sectoren vele energie geeft. Behalve crises van ecologie en ongelijkheid, ziet hij ook een existentiële crisis – vooral onder twintigers en dertigers. Zijn recept voor een goed welzijn: betrek mensen bij landbouw en natuur.

Een kringlooplandbouw die werkt met de natuur – dat is nodig volgens GroenLinks-kamerlid Rik Grashoff. Dat vraagt om een andere organisatie van onze economie. ‘Beloon goed gedrag en niet de cowboys’ stelt Carel de Vries van Vruchtbare Kringloop Achterhoek. ‘Gemeentes kunnen een bonus geven voor het goede’, zegt bioboer Gerjo Koskamp. Bijvoorbeeld: boeren die duurzaam en natuurlijk werken, zouden gemakkelijker een vergunning moeten kunnen krijgen voor een neventak, zoals horeca of recreatie.

Rik Grashoff sprak op 2 maart op de middag ‘Gezonde landbouw in de Achterhoek’, van GroenLinks Bronckhorst en GroenLinks Lochem. Het debat over de landbouw wordt in de politiek slecht gevoerd, stelt Grashoff. Er is veel polarisatie en daardoor weinig visie op de toekomst van de landbouw. Tegelijkertijd vragen enorme duurzaamheidsproblemen om een oplossing. De Nederlandse landbouw moet een kringlooplandbouw worden, zonder importen van veevoer uit het buitenland. Grashoff pleit verder voor een natuurinclusieve landbouw met een gezonde bodem. Hij wil een fatsoenlijke betaling uit het Europese landbouwbudget voor natuur- en landschapsbeheer. Ook wil hij de marktmacht van boeren vergroten, bijvoorbeeld door een verbod op levering van landbouwproducten onder de kostprijs. De overheid moet beter sturen: minder detail, minder tegenstrijdige regels, duidelijke doelen. En de overheid moet stoppen met zwalken, met als dieptepunt te veel koeien na de afschaffing van de melkquotering. Volgens de daardoor geërgerde Grashoff kost het kost veel geld om dat weer op te lossen. Bovendien hebben biologische boeren ook koeien moeten inleveren, terwijl ze dit probleem niet hebben veroorzaakt, en dat is onrechtvaardig.

Biologisch-dynamische boer Gerjo Koskamp sprak ook op de Groen-Linksmiddag. Hij laat op zijn boerderij Ruimzicht in Halle zien dat een gesloten kringloop mogelijk en rendabel is. Hij levert melk aan kaasproducent Aurora. Hij voedt zijn bodem met weidemest, zelfgeproduceerde compost (jaarlijks tien ton per hectare) en klavers. Hoewel het een jonge bodem is, is deze diep doorworteld. De koeien mogen altijd naar buiten; zelfs bij strenge vorst liggen ze lekker in de zon. Op de vraag uit de zaal ‘maar boeren hebben het al zo moeilijk en kunnen daarom niet omschakelen’ antwoordt Gerjo: ‘Waarom dan niet juist omschakelen, met misschien hetzelfde lage inkomen maar dan met vreugde.’ Gerjo is een pionier, als een van de vijf zogenoemde Bodemboeren, waarover een film is gemaakt. Carel de Vries schaalde de gedachte van bodemboeren op naar Vruchtbare Kringloop Achterhoek met 285 melkveehouders. Als je de kringloop kunt sluiten, lossen boeren zelf heel veel problemen in de landbouw op, zegt Carel.　

De middag was druk bezocht en werd gehouden op de mooie locatie De Vijfsprong in Vorden. Oprichter Derk Klein-Bramel bracht landbouw en zorgfunctie samen, en ervaart dat zo’n ontmoeting tussen sectoren vele energie geeft. Behalve crises van ecologie en ongelijkheid, ziet hij ook een existentiële crisis – vooral onder twintigers en dertigers. Zijn recept voor een goed welzijn: betrek mensen bij landbouw en natuur.

 

Zie de bijlage voor een uitgebreider verslag van sprekers en discussie.

Martine Wierda is de nummer 1 op de lijst van GroenLinks Bloemendaal tijdens de gemeenteraadsverkiezingen op 21 maart a.s. Martine Wierda is de huidige fractievoorzitter van GroenLinks Bloemendaal. Op plek 2 staat de Bloemendaalse wethouder Richard Kruijswijk. Op nummer 3 staat GroenLinks nieuwkomer Shirley van Vliet uit Bennebroek.

Het huidige raadslid Herbert Faber (nummer 4) verkoos een lagere positie op de lijst. Hij kiest ervoor om meer tijd te besteden aan gezin en werk. Naast Shirley van Vliet is Siebold de Vries de nieuwkomer in de top 5. In totaal levert GroenLinks Bloemendaal 19 kandidaten voor de lijst.

Samen & Groen Naast de vaststelling van de kandidatenlijst is het verkiezingsprogramma voor de periode 2018-2022 gepresenteerd. Onder de noemer Samen & Groen zijn duurzaamheid, burgerparticipatie en goede zorg de centrale thema's voor de komende raadsverkiezingen. Natuur, groen en schone lucht zijn van levensbelang. GroenLinks Bloemendaal gaat voor de bescherming van het groen en wil haar koppositie als meest duurzame gemeente van Noord-Holland handhaven en haar landelijke nummer 5 positie verhogen naar de top 3. Naast groen en duurzaamheid staat het verstevigen van de betrokkenheid van burgers bij de politieke besluitvorming centraal. GroenLinks wil verder meer betaalbare woningen realiseren voor het middensegment en een betere informatievoorziening en klachtenregeling in de (jeugd)zorg.

GroenLinks maakt op dit moment samen met D66 en de VVD deel uit van de coalitie in Bloemendaal.

Vrijdag 23 februari heeft GroenLinks Veenendaal een debat gehouden met het thema: jongeren en politiek. Tijs van der Weele (20), nummer twee op de lijst van GroenLinks ging in debat met Aarnaud de Vries (17 jaar, ChristenUnie), Yasin Makineli (Denk) en Jesper Diepeveen (18, VVD). Het debat werd geleid door Henk Roor.

GroenLinks organiseerde het debat om jongeren meer bij de lokale politiek te betrekken. De vier deelnemers waren jonger dan 25 en doen op 21 maart mee aan de gemeenteraadsverkiezingen. Zij spraken onder meer over de vraag of er een poppodium moet komen in Veenendaal, of de gemeente meer moet doen om een bioscoop in Veenendaal te krijgen en de vraag of er meer huizen voor jongeren gebouwd moeten worden.

 

De ongeveer 50 bezoekers zagen een levendig debat, waarin de verschillen tussen de partijen duidelijk werden.

 

Afgelopen week is Romke Jan de Vries als fractieassistent toegevoegd aan de Rijswijkse Groenlinksfractie. We stellen De Vries, tevens kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen, graag voor.

"Een Rijswijk waarin we naar elkaar luisteren en je iets te zeggen hebt over je eigen buurt en straat, waar mensen uit verschillende culturen en uiteenlopende achtergronden bij elkaar komen om onze stad mooier te maken"  Dat is De Vries' drijfveer om actief te zijn voor de Rijswijkse afdeling van GroenLinks. Vanaf deze week dus als fractie-assistent, maar deze enthousiasteling staat ook op de vierde plaats van de kieslijst. We hopen hem dus na maart raadslid te mogen noemen.

Op de Nieuwjaarsbijeenkomst werd het nieuwe GL programma overhandigd door Jaap aan Sander

 

Harry van der Weijde hield namens het bestuur een korte toespraak waarbij hij terugkeek op de afgelopen tijd. De aanloop naar een nieuwe kandidatenlijst en de hobbels op die weg. Hij betreurde twee dingen: “Allereerst betreurt het bestuur de persoonlijke teleurstelling, die beoogt lijsttrekker Iede de Vries te beurt viel”. Ook het ontbreken van vrouwen op hoogste plaatsen van de lijst vond hij een gemiste kans.

 

Daartegenover was er ook goed nieuws: “we hebben nieuw en jeugdig elan weten aan te boren, Sander en Elias. En op de lijst wordt dat gesteund door evenzo veel jeugdigheid maar in dan duurzame verpakking, daar wil ik mee zeggen, ze lopen al wat jaren op Texel en de rest wereld rond: Jaap en Henry”.

 

Hij besloot met een herhaling van een eerdere wens: “Natuurlijk is het zo dat we allemaal zouden willen dat onze inspanningen beloond worden met een mega hoeveelheid stemmen op een charismatische leider met de uitstraling van een jonge man of vrouw (het is een jonge man geworden) en de ervaring van een oudgediende, die alle tijd van de wereld heeft om alle programmapunten moeiteloos door de raad te loodsen en dat koppelt aan een wervelende en maatschappelijk betrokken topcarrière………..

Ik kan jullie zeggen, het is gelukt!

Namens het bestuur de beste wensen voor 2018”!

 

 

Sander van Knippenberg was blij dat we bij deze verkiezingen 3 generaties gevonden hebben waarmee we een goede representatie hebben van de Texelse samenleving. “Laten we gaan voor vertegenwoordiging uit deze drie generaties”! Waarmee hij doelde op de wens om straks 3 zetels in de raad te behalen.

“Met GroenLinks Texel ruim vertegenwoordigd in de raad zorgen we er voor dat er ogen en oren zijn voor:

Balans tussen wonen, werken en natuur

Een inclusieve samenleving, waar iedereen mee kan doen

Een energieneutraal eiland

Duurzaam toerisme als gevolg van een fijne plek om te wonen

Circulaire economie

Het aantrekken van jonge gezinnen om het eiland leefbaar te houden

De jeugd in de middelbare school leeftijd

Hoe ruimer we in de raad vertegenwoordigd zijn hoe meer aandacht op onze door de jaren heen stabiele visie op een duurzame samenleving op Texel”.