Poliflw

Op dinsdag 26 november hebben VVD en CDA in het Europees Parlement gestemd vóór het terughalen van IS-kinderen naar Europa. Mede door hun stem kon een EU-resolutie worden aangenomen die kinderen van IS-strijders laat terugkeren naar de Europese landen waar hun IS-ouders verbleven.

FeitenDe resolutie op initiatief van Groenlinks, D66 en PvdA, roept lidstaten op om “alle kinderen van buitenlandse strijders in het noordoosten van Syrië te repatriëren”. VVD en CDA stemden hier vóór. Het Europees Parlement dringt er nu bij EU-lidstaten op aan om “alle kinderen te repatriëren, rekening houdend met hun specifieke gezinssituatie en het belang van het kind als belangrijkste overweging”. De resolutie “betreurt” ook “dat de EU-lidstaten tot nu toe geen actie in die richting hebben ondernomen.”1 

Juist kinderen van IS-strijders zijn vatbaar voor radicalisering op latere leeftijd. Van jongs af aan zijn ze geïndoctrineerd met de giftige, kwaadaardige ideologie van de radicale islam. Ze zijn vanaf hun geboorte blootgesteld aan ongeëvenaarde gruwelijkheden en geweld en zijn opgevoed met wapens, trainingen en uiterst strenge islamitische beginselen. We weten dat het levensgevaarlijke, tikkende tijdbommen zijn die op ieder moment kunnen ontploffen. Het zijn bovendien kinderen die op geen enkele relevante manier Nederlands of Europees zijn. Het is dus niet alleen zeer gevaarlijk en volkomen strijdig met onze belangen om ze terug te halen; ook de argumenten om ze wél hierheen te halen, blijken flinterdun.

Verweer van VVD en CDAVVD en CDA verweren zich voor dit stuitende stemgedrag door te zeggen dat zij tegen de  omstreden tekst uit paragraaf 61 hebben gestemd.  VVD en CDA stemden weliswaar tegen dit stukje tekst, maar stemden uiteindelijk gewoon vóór de resolutie waar de betreffende tekst uit paragraaf 61 nog steeds onderdeel van was. Ze stemden dus vóór het halen van IS-kinderen naar Europese landen.

Illustratief voor probleem EUDeze hele gang van zaken is natuurlijk tekenend voor de onacceptabele opstelling van VVD en CDA in Brussel; ondanks alle verkiezingsbeloftes en praatjes voor de bühne stemmen ze uiteindelijk in met alle bizarre Brusselse plannen.

Bovendien laat het zien op welke wijze de Europese Unie constant de eigen macht weet te vergroten - en fundamenteel onhervormbaar is. Tussen een groot aantal bepalingen waar niemand het eigenlijk mee oneens kan zijn - maar die ook niet veel uithalen - wordt een kleine passage verwerkt waarin de soevereiniteit van EU-lidstaten wordt ondermijnd, immigratie verder wordt aangewakkerd, klimaatmaatregelen worden opgedrongen of transfers van Noord naar Zuid worden geregeld.

Omdat deze bepaling slechts een kleine speld in de hooiberg van wollige algemeenheden is, zien de meeste partijen altijd wel een reden om er toch voor te stemmen. Of voelen ze zich opgelaten om tegen te stemmen. Of lopen ze dan de beloofde toezegging die zij - op hun beurt - dan weer wilden opstrijken mis.

Zo dijt het bureaucratische monster in Brussel telkens weer een stukje verder uit. VVD en CDA zijn daaraan volledig medeplichtig.

1 Zoals de resolutie onder punt 61 bepaalt: “Toont zich uiterst bezorgd over de humanitaire situatie van kinderen van buitenlandse strijders in het noordoosten van Syrië en dringt er bij de lidstaten op aan alle Europese kinderen te repatriëren, rekening houdend met hun specifieke gezinssituatie en het belang van het kind als belangrijkste overweging, en de nodige steun te verlenen voor hun rehabilitatie en herintegratie; betreurt het dat de EU-lidstaten tot nu toe geen actie in die richting hebben ondernomen en dat er geen sprake is van coördinatie op EU-niveau”.

De Raad van State ziet het referendum als een goede manier om de 'gevoelens van isolement, vervreemding en uitsluiting' onder bepaalde groepen mensen in de samenleving te verminderen. Dat blijkt uit het advies van de Raad van State over de wet van de SP voor een bindend correctief referendum.

SP-Tweede Kamerlid Ronald van Raak: 'Ik ben heel blij met dit advies, maar toch ook verrast, omdat de belangrijkste adviseur van de regering in het verleden erg kritisch was over het referendum, dat moeilijk te verenigen zou zijn met onze parlementaire democratie. Dat was ook het belangrijkste argument van premier Mark Rutte om het referendum af te schaffen. Nu ziet de Raad van State het referendum als een "positief te waarderen aanvulling en correctie" op ons huidige stelsel. Dat is een grote kanteling.'

De Raad van State ziet ook andere voordelen van het bindend correctief referendum. Zo zorgt het ervoor dat politieke partijen scherp blijven en er rekening mee houden dat de compromissen die zij sluiten ook echt kunnen rekenen op voldoende steun van de bevolking. Onvrede van burgers komt eerder op de politieke agenda en mensen die zich niet gehoord voelen kunnen op deze manier hun stem laten horen.

Van Raak: 'Mooi vind ik ook de opmerking van de Raad van State dat "voor een stabiele democratie meer nodig is dan handhaving van de status quo." De Raad van State wijst erop dat een grote meerderheid van de mensen in ons land voorstander is van een referendum. Het bindend correctief referendum zoals we dat voorstellen is daarom een 'sluitstuk' van het parlementaire stelsel.'

In december pleitte de Staatscommissie Parlementair Stelsel onder leiding van Johan Remkes ook voor een correctief referendum. 'De democratie werkt niet voor iedereen even goed. De stem van niet álle burgers wordt voldoende gehoord. De bestaande politieke onvrede bij een deel van de bevolking kan leiden tot afhaken en afkeer van de democratie,' stelde Johan Remkes. Volgens de Staatscommissie zijn referenda een goed 'ventiel' of goede 'veiligheidsklep' op het moment dat volksvertegenwoordigers dingen doen die het volk écht niet wil. Dit pleidooi was voor de SP reden om in januari een wetsvoorstel in te dienen voor invoering van een bindend correctief referendum. Een wet die nu wordt ondersteunt door de twee belangrijkste adviseurs van de politiek.

Van Raak: 'Het referendum is het kleefkruid van onze democratie. In februari 2018 verdedigde ik in de Kamer tevergeefs een wet voor een correctief referendum, een wet die ooit door GroenLinks, PvdA en D66 was gemaakt, maar die door deze partijen plotseling niet meer werd gesteund. Aanleiding was de uitslag van het raadgevend referendum over het verdrag met Oekraïne, waar deze partijen vóór waren, maar de bevolking tégen was. Dit was voor de regering aanleiding om het raadplegend referendum maar af te schaffen. Sindsdien is er echter veel veranderd. Het is bijzonder dat zowel een Staatscommissie als de Raad van State nu een bindend correctief referendum voorstellen, een echt referendum waarvan het kabinet en de Kamer de uitslag niet meer naast zich neer kunnen leggen.'

Dinsdag debatteert de Tweede Kamer over de begroting van Binnenlandse Zaken. Daar wil de SP een begin maken met een nieuwe discussie over het correctief referendum. 'Ik hoop dat we na het mooie pleidooi van de Staatscommissie en het interessante advies van de Raad van State nu een inhoudelijke discussie kunnen voeren. Over de vraag hoe we onze parlementaire democratie kunnen versterken en wat daarbij de rol is van het referendum. De wetgeving is ingediend en de adviezen liggen op tafel. Ik denk dat het referendum plotseling een stuk dichterbij is,' zegt Van Raak.

Door Lodewijk Asscher op 5 september 2019 Delen  

Verbijsterd en bezorgd. Dat is hoe ik nu kijk naar de situatie in Londen. Bijna ieder uur lijkt er weer nieuws te zijn. Johnson die probeert het parlement buitenspel te zetten. Het parlement dat Johnson’s plannen voor een no-deal probeert te blokkeren. Een-en-twintig parlementariërs die vervolgens uit de conservatieve partij worden gezet. Vier stemmingen, vier nederlagen voor de nieuwe premier. De oudste partij van Europa – en met haar de hele Britse politiek – schudt op haar grondvesten.

Populistische politici pokeren met onze zekerheden.

Op televisie lijkt het soms fantastisch entertainment. Onverwachte plotwendingen, verraad, tranen: eigenlijk ontbreekt alleen een goed liefdesverhaal. Maar dat doet geen recht aan de serieuze gevolgen van dit ‘spektakel’. Het is een potje poker van een stel kostschooljongens met als inzet de zekerheden van de Britse bevolking. Want in tegenstelling tot een goede soap zijn de gevolgen bij de Brexit wel echt. Verlies van banen, waardoor mensen op straat komen te staan. Medicijntekorten, brandstoftekorten en voedseltekorten. De economie die na jaren van groei weer in een recessie terecht dreigt te komen door de handelsoorlogen van Trump en de chaos van Brexit.

En toch zijn er in Nederland nog populistische politici die flirten met een Nexit. Wilders en Baudet. Ook zij pokeren met onze zekerheden. Er komt nooit een duidelijk antwoord hoe zij de economische schade gaan opvangen. Hoe ze Nederland veilig en welvarend willen houden buiten de samenwerking in EU verband. En uiteindelijk zijn het gewoon de mensen thuis die de rekening gepresenteerd krijgen van dit spelletje poker.

Wij moeten Nederlandse werknemers en bedrijven beschermen.

Werknemers mogen niet de dupe worden van de grillen van Johnson. Daarom heb ik aan het begin van dit jaar een voorstel gedaan om werknemers te beschermen. Het is dan ook goed nieuws dat de Europese Commissie deze week heeft aangekondigd bereid te zijn om Europese fondsen in te gaan inzetten. De PvdA roept het kabinet op om een gedeelte van deze fondsen te claimen voor Nederlandse werknemers en bedrijven. Zij moeten er zeker van kunnen zijn dat ze beschermd worden.

We moeten door met het ons eigen alternatief voor een beter Europa. Een positiever verhaal dan het destructieve Nexit/Brexit-verhaal. Want de onvrede over hoe Europa nu werkt bestaat nog steeds en vraagt een serieuzer antwoord. Gelijk loon voor gelijk werk, geen oneerlijke loonconcurrentie binnen Europa meer. Grote bedrijven netjes belasting laten betalen, en een einde aan de race naar de bodem voor het laagste winstbelasting tarief. Werken aan nieuwe zekerheden. Minder spektakel dan het Lagerhuis, maar een betere toekomst voor ons allen.

Tweede Kamerlid

Door Kati Piri op 16 juli 2019 Delen  

Eindelijk ging het in Nederland niet over meer of minder Europa, maar over het soort samenwerking dat nodig is om de klimaatproblematiek aan te pakken, werknemers te beschermen en bedrijven eerlijke belastingen te laten betalen. Met de inzet van de hele partij en met Frans Timmermans als lijsttrekker, hebben we een fantastische uitslag gehaald en ons aantal zetels in het Europees Parlement verdubbeld! Met zes PvdA-Europarlementariërs gaan we de komende jaren dan ook hard werken aan een socialer en eerlijker Europa.

Veel kiezers hebben op de PvdA gestemd ook omdat Frans kans maakte om de voorzitter te worden van de Europese Commissie. Hij was immers de kandidaat van alle Europese sociaaldemocraten. Maar uit de hoge hoed van de regeringsleiders kwam uiteindelijk niet een van de Europese lijsttrekkers, maar de in Europa onbekende Duitse minister van defensie Ursula von der Leyen. Een klap in het gezicht van de kiezers en een meerderheid van het Europees Parlement, dat met de spitzenkandidaten achterkamertjespolitiek had willen voorkomen.

Frans Timmermans was erg dichtbij

Uit allerlei reconstructies blijkt dat Frans Timmermans er dicht bij was. Maar de man die de afgelopen jaren keihard vocht voor onze Europese waarden en de autoritaire regeringen in Europa aanpakte, is mede door diezelfde regeringen geblokkeerd als voorzitter van de Commissie. De Hongaarse premier Orbán en zijn Poolse vrienden vieren het als hun grote politieke overwinning. Dat kan Von der Leyen moeilijk persoonlijk worden aangerekend. Wat dat betreft had de voorzitter van de Europese Raad, Donald Tusk, vandaag aanwezig moeten zijn om het debat met het Europees Parlement aan te gaan.

Het feit dat de regeringsleiders de spitzenkandidatenprocedure niet hebben gerespecteerd, in tegenstelling tot vijf jaar geleden, gaf voor de PvdA-Eurodelegatie in het Europees Parlement de doorslag om tegen te stemmen. Het gedoe rond de voordracht voor een nieuwe Europese Commissie laat zien dat we nog een lange weg te gaan hebben om Europa democratischer te maken. De PvdA zal daarin voorop gaan – gesterkt door de prachtige campagne die we hebben gevoerd.

De PvdA-Eurodelegatie zal voorstellen steunen die bijdragen aan een duurzaam, rechtvaardig en sociaal Europa

De speech van Von der Leyen vanmorgen in het Europees Parlement bevatte ambities die ons als sociaaldemocraten aanspreken. De PvdA-Eurodelegatie zal de komende jaren voorstellen van de Europese Commissie die bijdragen aan een duurzaam, rechtvaardig en sociaal Europa steunen. We zijn er dan ook trots op dat veel punten waar we samen met Frans Timmermans in de campagne voor hebben gestreden door haar zijn overgenomen.

Europa

Om volstrekt onduidelijke redenen heeft het CDA na bijna 3 maanden onderhandelen het reeds gesloten inhoudelijk hoofdlijnenakkoord in Zuid Holland de rug toegekeerd. Dit terwijl zicht was op een solide meerderheid en al was gesproken met kandidaat-gedeputeerden voor een te vormen college.

Als grootste partij nam FVD na de verkiezingen van 20 maart 2019 het initiatief in Zuid Holland en vroeg Hans Wiegel om als informateur op te treden. Vervolgens gingen FVD, VVD en CDA met elkaar aan tafel en werden het op hoofdlijnen eens. Zowel VVD-fractievoorzitter Floor Vermeulen als CDA-fractievoorzitter Adri Bom-Lemstra lieten tussentijds meermaals weten de samenwerking met FVD zeer constructief te vinden en vertrouwen te hebben in een stabiele samenwerking.

Op het moment dat zicht kwam op een daadwerkelijke meerderheid in de Staten van Zuid-Holland, is het CDA plots van de onderhandelingstafel weggelopen. Na bijna 3 maanden blijken de Christendemocraten, die zelf van 7 naar 4 zetels gingen, opeens toch niet bereid tot het nemen van bestuurlijke verantwoordelijkheid. Zowel FVD als VVD zijn verbijsterd over deze abrupte koerswijziging.

AchtergrondNa de verkiezingen van 20 maart is FVD de verkenning ingegaan met de inhoud van het eigen partijprogramma voorop. Op voorhand hebben we geen enkele partij uitgesloten. GroenLinks, D66 en PvdA bleken direct niet bereid om überhaupt aan tafel te komen. FVD-fractievoorziter Rob Roos over deze uitsluit-politiek van de linkse partijen: 

Gesprekken met VVD en CDA leverden aanvankelijk wél resultaat op. Een inhoudelijk akkoord op hoofdlijnen volgde. Maar nog geen meerderheid in zetels - want FVD, VVD en CDA hebben tezamen 25 zetels, drie te weinig.

Verkennende gesprekkenDiverse partijen, waaronder CU/SGP, PVV en DENK waren bereid om daarop in gesprek te gaan om de benodigde 28 zetels te halen. CU/SGP (5 zetels) leek de voor de hand liggende coalitiepartner. Roos: 

Roos stoorde zich aan die handelswijze. Het deed geen recht aan de inhoudelijke gesprekken die waren gevoerd. Een alternatief met enkele kleinere partijen bleek echter nog goed mogelijk. Op basis van het eerder gesloten akkoord op hoofdlijnen. Op de valreep trok CDA zich echter zonder inhoudelijke motivatie terug. Tot verbijstering van FVD en VVD. 

Terug- en vooruitblikRoos kijkt met opgeheven hoofd terug op de afgelopen drie maanden:

Roos heeft Wiegel inmiddels geïnformeerd. Wiegel beëindigt zijn opdracht. Roos: 

Door Mark Lauriks op 8 mei 2019 Delen  

Nu, 37 jaar later, lijkt de wapenwedloop weer terug. Toen de Amerikaanse president Trump eerder dit jaar eenzijdig het verbod op kernraketten voor de middellange afstand opzegde, stelde hij de veiligheid van Europa weer in de waagschaal. En in plaats van opkomen voor ons gezamenlijk belang van rust en de-escalatie, gooiden rechtse politici nog wat olie op het vuur. Hun oplossing: de JSF-vliegtuigen bewapenen met kernbommen en nieuwe kernraketten plaatsen in Europa.

Het is tijd dat we rechts Europees veiligheidsbeleid voorzien van een linksprogressief alternatief. Onze veiligheid is te belangrijk om aan rechts over te laten. Maar hoe kan zo’n links Europees veiligheidsbeleid eruitzien?

Ten eerste investeren we in een betere coördinatie om de defensieve capaciteit van de lidstaten en Europa als geheel te bewaken. In een onrustige wereld met onvoorspelbare bondgenoten moeten we op elkaar kunnen rekenen. Verstandig voor als Trump ons weer laat vallen, en noodzakelijk als we een zelfstandige Europese koers willen varen. Daarvoor is nauwere samenwerking en diplomatie van groot belang. En we zouden met elkaar kunnen afspreken dat we de stijgende defensiebudgetten grotendeels investeren in Europa zelf, zodat het ons kennis en meer banen oplevert.

Daarnaast zouden we iets moeten doen wat rechts meestal vergeet of liever kwijt is: meer investeren in ontwikkelingshulp. Uit medemenselijkheid en solidariteit. Maar ook omdat dit Nederland en Europa veiliger maakt. Armoede, ongelijkheid en onrechtvaardigheid zijn een sluimerende veenbrand. Bij de onrust en onzekerheid die daaruit voortkomt sponnen in het verleden in de eerste plaats vooral ISIS, Al Qaeda, mensensmokkelaars, internationale bendes en ander gespuis de meeste garen.

Ten slotte hoort bij een links Europees veiligheidsbeleid een buitenlandbeleid dat wordt gedreven door waarden. Dat is een Europese koers zonder steun voor dictators. We stellen mensenrechten centraal. Door actief bescherming te bieden aan mensen die opkomen voor mensenrechten, journalisten en zij die vechten tegen corruptie. En door boycots en sancties, zoals het weigeren van inreisvisa of het bevriezen van banktegoeden, in te zetten tegen personen die verantwoordelijk zijn voor mensenrechtenschendingen.

Rechtse politiek domineerde jarenlang het Europese veiligheidsbeleid. En faalde. Het is nu aan ons om een toekomstbestendige Europese veiligheidsvisie te ontwikkelen zodat alle Nederlanders en Europeanen zeker kunnen zijn van een veilig bestaan.

Mark Lauriks & PES-delegatie

Kandidaat Europees Parlement

D66, GroenLinks en PvdA stemden in februari in Straatsburg voor transnationale lijsten. Europa wordt in hun droom één groot kiesdistrict. U stemt dan niet zonder meer voor een Nederlandse kandidaat van een Nederlandse partij. Het zet de deur open voor Europese partijen met transnationale superkandidaten. Zij kunnen dan over de grenzen stemmen werven en hebben vervolgens internationaal mandaat. Voor dit heilloze plan is in het Europees Parlement gelukkig geen meerderheid.

De Europese Unie is bedacht als samenwerkingsproject. Niet als een superstaat om individuele landen aan te onderwerpen. Als Nederland mogen wij straks 29 Europarlementariërs afvaardigen. Zij gaan namens de inwoners van Nederland aan de slag. Sommige Europarlementariërs zijn al zo lang van huis dat ze zichzelf als meer Europeaan dan Nederlander beschouwen. En dat de mensen op Cyprus en in Kroatië er niet om smeken om op de Nederlanders Frans Timmermans en Bas Eickhout te mogen stemmen, is in de Brusselse bubbel nog niet helemaal doorgedrongen.