Poliflw

Uit het hart

Ons raadslid, Luz Maria Camacho, staat een moment stil bij Internationale vrouwendag. Met haar poëzie wil zij bijdragen aan het gemeenschapsgevoel van Apeldoorn, en laten zien welk gevoel deze stad haar brengt. In deze roerige tijd is dit gevoel urgent.

OPGEDRAGEN AAN DE INTERNATIONALE VROUWENDAG.

VOOR ALLE MENSEN DIE DAGELIJKS TE MAKEN HEBBEN MET ONRECHT, ONDERDRUKKING EN ONGELIJKHEID. IN DIT GEVAL VOOR ALLE VROUWEN DIE DAGELIJKS MOETEN VECHTEN OM ER TE MOGEN ZIJN.

EEN DROOM, EEN VERLANGEN

Ik wil een deel van deze stad zijn een deel dat mij niet haat een gevel van een gebouw dat door de eeuwen heen wordt omarmt

ik wil begroet worden door een bekend gebouw ik wil dat de bomen mij vertrouwen dat de herfstwind niet door mij waait en de sneeuw mij niet bevriest als ik er langs dwaal

Ik wil dat de stad mij herkent als ik er ben mij mist als ik ontbreek mij roept, smeekt, schreeuwt, verlangt als ik afwezig ben

Ik wil een deel van deze stad zijn een deel dat mij niet haat en mij niet vraagt waar ik vandaan kom en of ik niet terug wil gaan

Ik wil begroet worden als een die er bij hoort en niet diegene zijn die in de gaten wordt gehouden en met ingetogen toon mij afwijst

Ik wil dat de stad mij herkend als een van hen mij geen gunst geeft als ik er niets voor deed mij erop aanspreekt als ik niet goed ben mij verplicht, corrigeert, eist omdat ik een van hen ben

Ik wil een deel van deze stad zijn een deel dat mij niet haat ik wil me nestelen in haar hart en altijd voelen dat ze van mij houdt

Luz Maria Camacho

Ik weet dat ik mij met dit artikel niet populair maak. Want wie wil er nu iets horen over plas- en poepproblemen bij zijn medemensen, met andere woorden: incontinentie. Immers, het voelt soms dat er een taboe heerst op dit onderwerp. En dit, terwijl het een groot maatschappelijk probleem is. Immers, in Nederland ervaren 3,5 miljoen mensen een vorm van plasproblemen (http://www.kleineboodschap.nl/).

VN-verdrag Handicap

Wie mij volgt op Twitter weet dat ik geregeld mijn ongenoegen hierover uit. Dan gaat het bij voorbeeld over de uitvoering van het VN-verdrag Handicap dat op 14 juli 2016 in Nederland in werking is getreden. Dit verdrag bepaalt dat mensen met een beperking volwaardig, met andere woorden op gelijke voet met anderen, moeten kunnen deelnemen aan de samenleving, ook wel aangeduid met de term: inclusieve samenleving. Mensen hebben het recht om zelfstandig te wonen, naar school te gaan, het openbaar vervoer te gebruiken of aan het werk te zijn. Net als ieder ander. De overheid (gemeente, provincie en rijk) moet zorgen dat dit wordt gerealiseerd (https://www.mensenrechten.nl/nl/vn-verdrag-handicap).

College voor de Rechten van de Mens

Het College voor de Rechten van de Mens is toezichthouder op de naleving van het VN-verdrag handicap. Dat de overheid hier nog grote stappen moet nemen blijkt uit de rapportages die het College sinds 2016 heeft geproduceerd en de aanbevelingen die het daarin aan de overheid doet. Recentelijk nog over de toegankelijkheid van het openbaar vervoer (https://www.mensenrechten.nl/nl/nieuws/college-adviseert-ministers-om-besluit-en-regeling-toegankelijkheid-van-het-openbaar-vervoer). Dit betrof een aanbeveling naar aanleiding van een klacht van iemand met de chronische ziekte Multiple Sclerose, een ziekte waar ik vanuit mijn professie nauw bij betrokken ben. Op grond van de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte (WGBH/CZ) zijn aanbieders van openbaar vervoer verplicht om doeltreffende aanpassingen te verrichten voor reizigers met een handicap of chronische ziekte. Toegankelijk openbaar vervoer draagt bij aan de zelfstandigheid en autonomie van mensen met een beperking. Het vergroot daarnaast hun mogelijkheden om deel te nemen de samenleving.

Treinen met toiletten

Des te schrijnender is het vast te stellen dat overheden menen het VN-verdrag Handicap naast zich neer te kunnen leggen. Zoomen wij in op dit VN-verdrag dan blijkt b.v. dat  een toilet in de trein met het ratificeren van dit verdrag een mensenrecht is geworden. Voor de provincie Gelderland is dit echter geen aanleiding om in actie te komen. Recentelijk (november 2019) besloot deze overheid niets te voelen voor het aanpassen van de regionale treinen waarin zich geen toiletten bevinden. Het verbouwen van treinstellen zou te duur zijn.  Als genoegdoening werd gewezen op toegankelijke toiletten die op nagenoeg alle regionale stations staan(https://www.destentor.nl/arnhem/gelderland-houdt-vast-aan-treinen-zonder-toilet~ad764945/?referrer=https://www.google.com/). Maar deze zijn geen alternatief omdat sommige mensen als zij met het openbaar vervoer reizen niet zo lang kunnen wachten.

In bestaande regionale treinen komen ze dus niet, en nieuw materieel is op zijn vroegst pas in 2037 nodig. Opmerkelijk is overigens dat de NS wel de komende vier jaartoiletten inbouwt in 131 Sprinters. Dit zegt onder meer Greetje van Amstel van de actiegroep Treinen in Toiletten die al jaren onder meer op Twitter met haar account @Pleeback ijvert voor het inbouwen van toiletten in  treinen. Dus het kán wel!

Openbare toiletten

Het probleem beperkt zich echter niet tot de regionale treinen, maar betreft de gehele openbare ruimte. Op de Nationale Plasdag, 19 september 2019, riep de Continentie Stichting Nederland (CSN) gemeenteraden op zich sterk te maken voor een op inclusie gericht toiletbeleid. Uit een recent gehouden kwalitatief onderzoek door CSN bleek dat onder de 355 gemeenten in Nederland een toenemend aantal gemeenten dit oppakt, maar er zijn nog veel gemeenten waar het toiletbeleid tekortschiet of zelfs ontbreekt. Voorzitter van de CSN, uroloog Prof. Ruud Bosch, zegt hierover (http://www.kleineboodschap.nl/persberichten): ‘’Naar schatting blijft in elke gemeente 1 op de 20 inwoners thuis uit angst voor ‘ongelukjes’ als zij buitenshuis niet snel genoeg een toilet kunnen vinden. Dat betekent in een gemeente van 100.000 inwoners zo’n 5000 ‘thuisblijvers’ en landelijk meer dan 850.000. Die mensen raken hierdoor in een isolement. Doel van het VN-verdrag is dat iedereen ongeacht handicap of chronische aandoening kan deelnemen aan de samenleving, dus ook als de handicap of aandoening incontinentie tot gevolg heeft. Gemeenten zijn medeverantwoordelijk voor de uitvoering van het VN-Verdrag. Gemeenteraden kunnen een zet in de goede richting geven.”

Apeldoorn

Op de website https://www.apeldoorn-binnenstad.nl/openbare-toiletten wordt voor openbare toiletten verwezen naar de drie fietsenstallingen, maar die zijn maar beperkt open. Ook hebben we vijf zogeheten Uriliften, dat zijn toiletten die ’s avonds uit de grond komen en ’s morgens weer in de grond verdwijnen. Met drie fietsenstallingen en vijf Uriliften zijn wij er natuurlijk niet. Er blijken er ook meer te zijn. Volgens hierboven genoemde website kende Apeldoorn in 2018 één (semi-)openbare toilet per 3276 inwoners. Zie bij voorbeeld op de website van Hoge Nood waar die in Apeldoorn kunnen worden gevonden (https://www.hogenood.nu/index.php). Omgerekend dus zo’n 50. Mijn indruk is dat het er te weinig zijn, ook al is het meer dan tweemaal zoveel als in b.v. Zwolle (één openbare toilet op 7875 inwoners).

Afsluitend, ik hoop dat het taboe op bespreking van dit probleem snel verdwijnt. Plasklachten hebben een grote invloed op het dagelijks leven. Mensen met plasklachten durven de deur niet zomaar uit, zijn altijd op zoek naar het dichtstbijzijnde toilet. Dus de kwaliteit van leven is voor hen een kwestie van plassen of niet-plassen. Dat zou niet moeten zijn.

Chris Schouten, fractievertegenwoordiger PvdA Apeldoorn

Het bericht Plassen of niet plassen, dat is de kwestie! (Vrij naar Shakespeare) verscheen eerst op PvdA Apeldoorn.

De afgelopen dagen was de Nederlandse versie van de zgn. Nashville-verklaring over het huwelijk, (homo)seksualiteit en transgenderisme een veelbesproken onderwerp in Nederland, zowel in christelijke kring als daarbuiten.

Wij betreuren ten zeerste het gevoel van afwijzing en uitsluiting dat door deze verklaring kan ontstaan bij homoseksuelen en transgenders, of mensen die daarmee worstelen. Het is onze diepe overtuiging dat ieder mens door onze Schepper geliefd is, en niemand bij voorbaat door Hem wordt afgewezen. Deze verklaring en alle commotie eromheen kent in onze ogen alleen maar verliezers. Hoezeer wij ook geloven dat een ieder recht heeft op zijn/haar mening en geloof, én hier voor uit mag komen, moeten wij helaas constateren dat dat in dit geval voor veel onnodig leed en verdriet heeft gezorgd.

Na heel veel nuttige en praktische inwerkprogramma’s van zowel de Gemeente Apeldoorn als het Steenkamp Instituut begin ik mijn draai te vinden in het politieke circus van ons mooie Apeldoorn. Vanuit mijn portefeuille WMO Zorg & Welzijn en Kunst - Cultuur & Historie ben ik in het Apeldoornse te vinden. Samen met Jan Dirk en Alindaben ik in t najaar al fietsend langs diverse ontmoetingsplekken in de wijk Orden geweest. Mooie, inspirerende en ontroerende verhalen uit het werkveld gehoord en de les die hieruit getrokken kan worden is: koester onze vrijwilligers, of zoals Hanke Bruins Slot op maandag 17 december tijdens een lezing van de bestuurdersacademie zei: ‘ Vrijwilligers zijn de kampioenen van Nederland’! Op 11 november jl was ik namens CDA Apeldoorn bij de herdenking van 73 jaar bevrijding, Remembrance Day, bij hetCanada Monument de man met de hoed. De aalmoezenier vergeleek op illustratieve wijze onze bevrijders met de jeugd: de herfstbladeren die naar beneden dwarrelden waren het verleden maar de knoppen die alweer in de bomen zaten zijn de toekomst.Diezelfde week een kennismakingsgesprek gehad met de nieuwe directeur van Orpheus, mevrouw Mirjam Barendregt en op donderdag ter afsluiting van die week een lunch met ouderen op de ontmoetingsplek Ons Honk in Zuid en vervolgens in gesprek met de buurtregisseurs van Zuid doet Samen. Als kers op de appelmoes was de MPB – Meerjaren Programma Begroting. Een voortraject van 328 digitale bladzijden lagen hieraan ten grondslag. Met een uiteindelijke vaststelling van de MPB 2019 – 2022 op 8 november jl na een marathon raadsvergadering. Dit alles, de werkbezoeken, de een op een gesprekken met de inwoners van Apeldoorn maar ook de fractie- en raadsvergaderingen maken het werk als raadslid mooi, eervol en boeiend. Mochten jullie meer van mijn werk als raadslid willen zien, volg mij dan op twitter via @JoseBonenberg.

Tijdens de eerste raadsvergadering van de nieuw gekozen raad van Apeldoorn komende donderdag 19 april,  zal Maaike Moulijn, als kersverse fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren, een motie vreemd indienen waarin het College wordt gevraagd geen vergunningen meer af te geven voor de bouw van veestallen met grote aantallen dieren. Met deze motie zal ook meteen duidelijk worden wat de politieke beloften van deze nieuwe raad waard zijn. Volgens de digitale stemwijzer, die overigens nog steeds online is,  wordt het standpunt tégen de bouw van grote veestallen namelijk ook gesteund door: D66, ChristenUnie, PvdA, Lokaal Apeldoorn, GroenLinks, Gemeentebelangen, SP en 50 Plus. Een ruime meerderheid in de huidige raad dus. Maaike Moulijn: “Wat de PvdD betreft is dit een spoedeisende zaak. Er is recent opnieuw een bouwaanvraag voor een grote stal ingediend. Wanneer de partijen die in de Stemwijzer kleur bekennen, dit ook in de raad zullen doen, kunnen we meteen werk maken van onze duurzaamheidsplannen en samen onze groeiende milieuproblemen aanpakken.”

Bedankt voor uw stem, voor uw steun, voor uw bijdrage. Bedankt voor het vertrouwen dat u opnieuw in ons gesteld heeft!

De gemeenteraadsverkiezingen zijn weer voorbij. Na een spannende avond lijken we 4 zetels gekregen te hebben. Eén hiervan is een restzetel die op het nippertje naar ons toe ging. Hoewel dit een klein verlies is, betekent dit wel dat we een belangrijke rol kunnen blijven spelen in de Apeldoornse politiek. En daar zijn we blij mee.

Dit mooie resultaat had nooit bereikt kunnen worden zonder uw hulp.Want uw stem, steun, aanmoedigende berichten of ondersteuning in de campagne was cruciaal. We mogen terugkijken op een paar mooie maanden, waarin we ons gesteund wisten door een grote groep ChristenUnie-leden en -sympathisanten. Door middel van enkele evenementen, social media en natuurlijk veel gesprekken hebben we ons programma van hoop aan Apeldoorn bekend mogen maken. Zowel de uitslag van de verkiezingen, als deze mooie campagne, waren niet mogelijk geweest zonder uw steun. Daarom willen we u daar heel hartelijk voor bedanken.

Dankuwel!

ChristenUnie Apeldoorn