Poliflw

Alwijn ten Cate is onze man in het waterschap. Hij vertelt in dit artikel over het testen van het rioolwater op corona. Dat vind hij zo’n slimme inzet van ons afvalwater, dat hij mogelijkheden ziet voor de toekomst. Zo kan je rioolwater ook op andere zaken testen. Denk aan indicaties voor veel voorkomende ziektes als obesitas, diabetes en bepaalde vormen van kanker, maar ook aan sporen van medicijn- en drugsgebruik, microplastics en bestrijdingsmiddelen. Zogenaamde Big Brown Data, denkt Alwijn, is een goede maatschappelijke graadmeter. RIOOLWATER TESTEN OP CORONA Het Waterschap Brabantse Delta gaat binnenkort dagelijks monsters van het rioolwater nemen in de strijd tegen corona. Nu gebeurt dat nog wekelijks. Dat gaat het doen bij alle waterzuiveringsinstallaties, zo ook die in Rijen. Deze monsters gaan naar het laboratorium van het RIVM. Die kijken dan hoeveel virusdeeltjes er inzitten. Neemt het aantal virusdeeltjes toe, dan is dat een indicatie dat er in de buurt van zo’n installatie een corona-uitbraak is. Bij een piek in de besmettingen zou je er op die manier achter kunnen komen of er in een gemeente een bron zit. Deze informatie wordt in het coronadashboard van de Rijksoverheid opgenomen en wekelijks geactualiseerd. RIOOLWATER ALS MAATSCHAPPELIJKE GRAADMETER Zoals rioolwater ons dingen leert over corona, zo kan het ons ook leren over heel veel andere zaken. Laten we in Gilze-Rijen ook meer leren van het rioolwater. Er zijn op dit moment al gesprekken met waterschappen en ministeries om ook voor andere zaken monsters te nemen. Uit rioolwater kunnen we informatie halen over veel voorkomende ziektes. Zo kunnen we een beter beeld krijgen van bijvoorbeeld obesitas, diabetes, bepaalde vormen van kanker en medicijn- en drugsgebruik. Behalve een graadmeter voor de volksgezondheid is rioolwater ook een belangrijke indicator voor het milieu. We vinden er microplastics in terug en ook bestrijdingsmiddelen. Zo zien we hoe gezond mensen zijn en hoe gezond ons milieu is. Beleidsmakers bijvoorbeeld van de gemeente Gilze en Rijen kunnen die informatie goed gebruiken. Want wie weet waar mensen of het milieu in een bepaald gebied nood aan hebben, die kan het beleid daarop aanpassen en meten of die aanpassingen ook daadwerkelijk effect hebben! Alwijn ten Cate, Commissielid ruimte en algemeen bestuurder Waterschap Brabantse Delta

De invoering van de hondenbelasting, afschaffing van Diftar, het verhogen van de toeristenbelasting en nu de harmonisatie van de sporttarieven. Er zullen een hoop inwoners uit de gemeenten Haren en Ten Boer zijn die nog niet al te gelukkig zijn met de gevolgen van de herindeling van de drie voormalige gemeenten. Want het zijn de verenigingen in Haren en Ten Boer die er met deze harmonisatie financieel op achteruit gaan. En dat gaat voor sommige voetbalclubs om grote bedragen. Zo gaat een grote voetbalvereniging in Haren ruim 10.000 euro meer betalen en een middelgrote voetbalclub in Ten Boer zo’n 4000 euro. Pijn, omdat we midden in een coronacrisis zitten waardoor vele verenigingen hard getroffen zijn en het nog maar de vraag is hoe ze er na de crisis voor staan. We spraken een bestuurder die bang is dat leden wennen aan de vrije zaterdag of leden die nieuwe (coronaproof) sporten hebben ontdekt zoals tennis, hardlopen of golf. Pijn voor de sporters met een kleine beurs die hun contributie straks met tientallen euro’s verhoogd zien worden. Neem bijvoorbeeld een kleine vereniging in Ten Post zoals VV TEO met zo’n 80 leden. Een vereniging, dat meer is dan een voetbalclub. Een plek waar het hele dorp op een normale zaterdag bij elkaar komt. Een club die dichterbij clubs uit andere gemeenten (met een lager tarief) ligt, zoals in Stedum, dan bij de Stad. Een club waarbij er nu al leden aankloppen die moeite hebben met het betalen van de contributie. Willen we mensen aan het bewegen houden en willen we de leefbaarheid in stand houden, dan is het cruciaal dat de tarieven niet te veel verhoogd worden. En tenslotte pijnlijk, omdat het ons als gemeente niet lukt om de resterende 24.000 euro te vinden die overblijft vanuit het afschaffen van de trainingsveldkorting. Op een begroiting van 1 miljard is dit ronduit teleurstellend te noemen. Maar ook een oproep aan de andere fracties om samen te kijken of we een oplossing voor dit resterende bedrag kunnen vinden. Denk hierbij aan de 1,6 miljoen in de reserve die overbleef vanuit de herindeling.

Raadslid Berneditha Rijssel-Omusuo organiseert op donderdag 21 januari tijdens de Politieke Markt een gesprekstafel over de zorg voor hoogbegaafde leerlingen in het onderwijs. Hiervoor zijn diverse experts uitgenodigd.  

Doel van een gesprekstafel

Een gesprekstafel heeft als doel om informatie en meningen te verzamelen ter voorbereiding op verdere agendering of politieke actie. Met een gesprekstafel kan een onderwerp eerst nader onderzocht worden voordat eventuele politieke actie (motie, gesprek/vragen wethouder, initiatiefvoorstel) volgt. Een gesprekstafel gaat dus om het verkennen van een onderwerp en is niet de vorm om al een debat aan te gaan over politieke standpunten. 

Coalitieakkoord ‘Frisse start’

In het coalitieakkoord staat dat een hoge kwaliteit van onderwijs een aandachtspunt is, waarbij wij blijven streven naar excellente kwaliteit. De schoolbesturen zijn primair verantwoordelijk voor de kwaliteit, de gemeente is een duidelijke gesprekspartner. Als de kwaliteit onder druk staat, kijkt de gemeente op welke wijze ondersteuning kan worden geboden.

Passend Onderwijs Almere (POA)

Scholen zijn in de basis zelf verantwoordelijk voor onderwijs aan hoogbegaafde leerlingen. Scholen ontvangen hier apart geld voor. Voor hoogbegaafde leerlingen gelden de regels voor passend onderwijs. Eind 2019 heeft POA een subsidie ontvangen van het Ministerie voor betere ondersteuning van hoogbegaafde leerlingen. Door dit extra budget is er een project gelanceerd om met een beter aanbod te komen voor hoogbegaafden in Almere. Tijdens de aankomende gesprekstafel zal meer over de uitkomsten van dit project worden verteld.

Ieder kind telt!

Hoogbegaafde kinderen zijn in staat om snel te leren. Daarom verwacht men vaak dat deze leerlingen goed functioneren. Dat is niet altijd het geval. Bij hoogbegaafde kinderen zien we regelmatig uitdagingen op sociaal-emotioneel gebied. Denk aan onderpresteren of andere gedragsproblemen. Ieder kind heeft recht op goed onderwijs en dit onderwijs dient aan te sluiten bij de mogelijkheden van de leerling. Elementen zoals motivatie, begaafdheid, maar ook eventuele beperkingen waarmee hoogbegaafde kinderen te maken krijgen zijn belangrijk om rekening mee te houden. In het onderwijs ligt het accent vaak bij kinderen die achterblijven. Echter is een goede aansluiting van het onderwijs bij het niveau en de leerpotentie belangrijk voor elke leerling, ongeacht het niveau. 

Berneditha vindt het belangrijk dat het kind centraal staat in het onderwijs. En dat het aanbod voor hoogbegaafde leerlingen op peil is in Almere. Helaas zijn er nog regelmatig escalaties tussen ouders en scholen. Het is daarom belangrijk dat er een doorbraakaanpak komt voor kinderen die in de knel raken. Het kan helaas voorkomen dat scholen, gemeenten en zorgverleners niet tot een goed aanbod kunnen komen. Daarnaast is het essentieel dat het voor ouders helder is wat ze kunnen doen, als ze er niet uitkomen met een schoolbestuur. Berneditha zal de uitkomsten van de gesprekstafel bespreken met de wethouder (Onderwijs) en indien noodzakelijk, politieke vervolgstappen ondernemen.

 

Al wandelend verruimt burgerlid Peter Schouten letterlijk en figuurlijk zijn kijk op ons Overijssel:

Een prachtig onderdeel van het wonen in Deventer is dat je in een dichtbebouwde historische binnenstad kan wonen en na drie stappen aan de overkant van de IJssel in het buitengebied kan wandelen. Bijna had dit niet meer gekund: in de jaren 60 bestond het plan voor een dubbelstad, 100,000 inwoners in een nieuwe stad tegenover de bestaande, op de andere oever. Misschien komt er ooit met de zeespiegelstijging weer behoefte aan, want moeten we de Randstad herhuisvesten op hogere grond? Zo ver is het nog niet, en bij elke wandeling verbaas ik me erover hoe dichtbij onze buurprovincie is en hoe de grens raar door bebouwd gebied loopt. Vast iets met oude lopen van de IJssel, bisschoppen van Utrecht, historische Stadsweiden, hertogen van Gelre en Hoofdige boeren.

Zo is De Worp, ofwel de Hoven een deel van Deventer, zij het op de andere IJsseloever. Het is één geheel met Steenenkamer, maar dat hoort bij Voorst en is dus Gelderland.

Als ik wandel verbaas ik me erover dat Overijssel en Gelderland twee provincies zijn. Schaal, sterktes en zwaktes, het DNA, “look&feel”, zelfs dialecten, het is zeker als je zelf “van buiten” komt behoorlijk verwant. Of ik nou het Schipbeek- of Berkelpad loop, een stukje Sallandpad of een route uit het wandelnetwerk Achterhoek, op de Lochemse of Holterberg, geen moment heb ik het gevoel in een andere provincie te zijn.

Soms denk ik: een paar stukken Gelders rivierengebied naar Utrecht of Brabant zou functioneel logisch zijn en maak van de rest één provincie met het daarin centraal gelegen Deventer als hoofdstad. Ligt die dubbelstad – mocht die er toch ooit komen – meteen mooi in één provincie.

De in deze digitale tijd onvermijdelijke disclaimer: dit is geen fractiestandpunt, al hebben het hier nooit specifiek over gehad. Wat wel duidelijk is: de grens van een provincie loopt soms onverwacht door dorpen of landschappen heen. Met oog op leefkwaliteit maar zeker ook op het landschap lijkt dat arbitrair. Denk aan openbaar vervoer, sportieve of sociaal-culturele programma’s, de inrichting van onze fysieke omgeving, watermanagement of natuurgebieden: Dat kunnen we natuurlijk niet allemaal plannen en beheren tot aan de provinciegrens, zonder ons te bekommeren hoe het er aan de andere kant aan toe gaat. In een recent blog op deze site pleitten we voor het verminderen van barrières langs de Nederlands-Duitse grens. Maar ook voor de relaties met onze binnenlandse buren geldt: verbreed je horizon, bundel de krachten en werk samen.

Al wandelend verruimt burgerlid Peter Schouten letterlijk en figuurlijk zijn kijk op ons Overijssel:

Een prachtig onderdeel van het wonen in Deventer is dat je in een dichtbebouwde historische binnenstad kan wonen en na drie stappen aan de overkant van de IJssel in het buitengebied kan wandelen. Bijna had dit niet meer gekund: in de jaren 60 bestond het plan voor een dubbelstad, 100,000 inwoners in een nieuwe stad tegenover de bestaande, op de andere oever. Misschien komt er ooit met de zeespiegelstijging weer behoefte aan, want moeten we de Randstad herhuisvesten op hogere grond? Zo ver is het nog niet, en bij elke wandeling verbaas ik me erover hoe dichtbij onze buurprovincie is en hoe de grens raar door bebouwd gebied loopt. Vast iets met oude lopen van de IJssel, bisschoppen van Utrecht, historische Stadsweiden, hertogen van Gelre en Hoofdige boeren.

Zo is De Worp, ofwel de Hoven een deel van Deventer, zij het op de andere IJsseloever. Het is één geheel met Steenenkamer, maar dat hoort bij Voorst en is dus Gelderland.

Als ik wandel verbaas ik me erover dat Overijssel en Gelderland twee provincies zijn. Schaal, sterktes en zwaktes, het DNA, “look&feel”, zelfs dialecten, het is zeker als je zelf “van buiten” komt behoorlijk verwant. Of ik nou het Schipbeek- of Berkelpad loop, een stukje Sallandpad of een route uit het wandelnetwerk Achterhoek, op de Lochemse of Holterberg, geen moment heb ik het gevoel in een andere provincie te zijn.

Soms denk ik: een paar stukken Gelders rivierengebied naar Utrecht of Brabant zou functioneel logisch zijn en maak van de rest één provincie met het daarin centraal gelegen Deventer als hoofdstad. Ligt die dubbelstad – mocht die er toch ooit komen – meteen mooi in één provincie.

De in deze digitale tijd onvermijdelijke disclaimer: dit is geen fractiestandpunt, al hebben het hier nooit specifiek over gehad. Wat wel duidelijk is: de grens van een provincie loopt soms onverwacht door dorpen of landschappen heen. Met oog op leefkwaliteit maar zeker ook op het landschap lijkt dat arbitrair. Denk aan openbaar vervoer, sportieve of sociaal-culturele programma’s, de inrichting van onze fysieke omgeving, watermanagement of natuurgebieden: Dat kunnen we natuurlijk niet allemaal plannen en beheren tot aan de provinciegrens, zonder ons te bekommeren hoe het er aan de andere kant aan toe gaat. In een recent blog op deze site pleitten we voor het verminderen van barrières langs de Nederlands-Duitse grens. Maar ook voor de relaties met onze binnenlandse buren geldt: verbreed je horizon, bundel de krachten en werk samen.

Zoetermeer kan niet meer bouwen buiten de huidige grenzen van de stad. En omdat er een grote woningnood is gaat Zoetermeer de ruimte zoeken binnen de grenzen van de stad. Dat levert spannende dilemma’s op. Immers, ga je groen (waar Zoetermeer een zekere bekendheid in heeft) opofferen voor stenen? Werk aan de winkel voor ambtenaren om dit in goede banen te leiden, aldus raadslid Arco Weening. 

De idee is om aantrekkelijk te bouwen op locaties die nu braak liggen. Denk aan De Entree (tussen Mandelabrug en Klaverblad Verzekeringen), waar 3.500 woningen moeten verrijzen. En die woningen zijn dan vooral appartementen waarvan het college ons wil doen geloven dat dit prachtige high-end appartementen met veel groen aan de buitenkant van de appartementen zelf groeit. Ik moet dat nog zien.

Maar nu gaan we het hebben over binnenstedelijk bouwen in het Stadshart. Ook daar ligt veel ambitie. Hoge woontorens op “postzegel” plekken. Een parkeergarage moet wijken, de snelheid in het Stadshart moet terug naar 30 km per uur, wat feitelijk betekent dat auto’s te gast zijn bij voetgangers en fietsers. Wel een goed idee trouwens.

En laat ik dit niet vergeten: de Markt wordt de groene uitloper van wat nu nog de grote Dobbe heet, maar wat straks het Centraal Park moet gaan heten. Groen als verbinding naar de stenen van het Stadshart. Een mooi idee moet ik zeggen. En onder de Markt komt ook nog een parkeergarage.

U zult begrijpen dat vooral de hoogbouw (tot wel 90 meter hoog) weerstand oproept. Want de parkeernorm is laag met 1 auto per adres, en mensen die nu al hoog wonen (en anderen het zicht belemmeren), willen niet dat hun eigen uitzicht wordt belemmerd.

Dit levert dus veel werk op voor ambtenaren die opdracht krijgen om burgerparticipatie handen en voeten te geven.

Wij volgen deze plannen met een enigszins positieve blik. Wel vinden we het belangrijk dat er voldoende appartementen voor starters en grondgebonden woningen voor gezinnen bijkomen. We willen immers dat ons Zoetermeer een aantrekkelijke stad blijft om te wonen.

U kunt hier meer over lezen: https://www.zoetermeer.nl/inwoners/bruisende-binnenstad_46250/

Als mantelzorger zet je je met liefde in voor een ander. Maar als er geen tijd meer over is voor jezelf of niemand aan jou denkt, is dat best pittig.

Op de #DagvandeMantelzorg staan we stil bij al deze helpers. Jullie doen fantastisch werk!

Het is hoog tijd dat de overheid het makkelijker maakt om mantelzorger te zijn. Wij willen meer samenwerking tussen mantelzorgorganisaties, het Rijk, gemeenten en zorgverzekeraars om overbelasting bij mantelzorgers te signaleren en voorkomen.

Meer van de plannen op landelijk niveau: https://d66.nl/vrij-door-hulp-voor-mantelzorgers/

In Barendrecht

In Barendrecht is er gelukkig een goede ondersteuning voor mantelzorgers vanuit KijkopWelzijn en Mantelzorg Barendrecht. Bij de mantelzorgconsulent van KijkopWelzijn krijgt u advies en ondersteuning op maat en kunt u lotgenoten ontmoeten. Deze ondersteuning is gratis.

Jongere mantelzorger

Een van de programma’s die we niet genoeg onder de aandacht kunnen brengen is dat voor jongere mantelzorgers.

Zorg jij voor iemand thuis? En dan niet omdat iemand de griep heeft, maar omdat iemand langdurig ziek, gehandicapt, verslaafd of depressief is. Dan ben jij mantelzorger. En dat is 10% van alle jongeren in Nederland. Denk bijvoorbeeld aan een spierziekte bij je zusje, een verslaving van je vader, je moeder die vaak verdrietig en somber is of je broertje dat maar niet rustig kan doen. Zodra jij zorgt voor diegene of je vaak zorgen maakt hierover, ben jij mantelzorger. Ben je jonger dan 18, dan ben je een jongere mantelzorger.

KijkopWelzijn organiseert regelmatig bijeenkomsten en uitjes voor de jongere mantelzorgers. Recentelijk is een groepje naar de Efteling geweest. Bij al van deze activiteiten is altijd professionele begeleiding aanwezig. Het contact tussen de jongere mantelzorgers onderling, als lotgenoten, is nog veel belangrijker.

Een pluim voor mantelzorgers

Met hulp van mantelzorgers kan iedereen zo lang mogelijk meedoen in de maatschappij. Daar geeft de gemeente Barendrecht graag een Pluim voor! Volwassenen en kinderen vanaf 13 jaar ontvangen de Pluim als geldbedrag. Kinderen tot en met 12 jaar krijgen een bon. De criteria:

U zorgt voor een inwoner van de gemeente Barendrecht; Deze zorgontvanger is chronisch ziek, lichamelijk en/of verstandelijk beperkt, psychisch ziek of verslaafd; U krijgt daar niet voor betaald; U doet dat meer dan 8 uur per week en voor minimaal 3 maanden; Uw zorgontvanger zou zonder deze mantelzorg meer professionele zorg nodig hebben.

U kunt de pluim online aanvragen, of contact opnemen met KijkopWelzijn via mantelzorg@kijkopwelzijn.nl of 0180 691 801.

The post Dag van de mantelzorg appeared first on Barendrecht.