Poliflw

Utrecht staat voor enorme opgave om te verduurzamen. En als we het daarover hebben dan gaat het vaak over nieuwbouw, over renovaties en soms over herbouw. Voor nieuwbouw stellen we al hoge eisen, maar hoe pakken we het aan als er renovatie of transformatie nodig is? Ik wil weten hoe de inzet van de gemeente werkt in de praktijk bij verschillende soorten gebouwen. Daarom ben ik gaan kijken bij twee voorbeelden op het gebied van sport. Het eerste voorbeeld is het door de gemeente Utrecht gebouwde kleedgebouw de Nieuwe Lunet op sportpark Lunetten. Het tweede voorbeeld is het door hen zelf gerenoveerde en verduurzaamde gebouw de Driewerf, waar de drie Utrechtse roeiverenigingen Triton, Orca en Viking hun thuis hebben. 

Lerend bouwen 

Circulair bouwen, het staat nog in de kinderschoenen. Daarom ben ik blij met dit pilotproject van de gemeente. De Nieuwe Lunet is een pioniersproject geworden met een prachtig resultaat. De ambtenaren die ik sprak hebben dit project met veel enthousiasme en energie begeleid, maar vooral ook met creativiteit. Veel lessen moesten tijdens het bouwen geleerd worden: waar haal ik mijn materiaal vandaan? Hoe lossen we het op als het zogenoemde oogstgebouw later gesloopt wordt en de materialen er nu niet zijn? Hoe kom ik aan deuren van vereiste grootte, terwijl de beschikbare oude deuren te klein zijn? En hoe kunnen de collega’s van toezicht en handhaving de veiligheid van de circulaire materialen controleren, terwijl er nog weinig ervaring mee is? Antwoorden vinden op die vragen stond continu centraal in het project.  

De gemeente heeft met dit project niet alleen haar eigen kennis vergroot, maar ook die van de markt. De gemeente heeft deze aanbesteding ingericht om te laten concurreren op circulariteit in plaats van op prijs, zo is het binnen budget gebleven terwijl wel de hoogst haalbare duurzaamheid bereikte. De bouwers bepaalden zo mee hoe dit ontwikkeld moest worden en zo haalden we de beste kennis uit de markt. Dit project bleek een begin dat grote lessen geeft en innovatie heeft aangejaagd binnen de eigen organisatie en bij de aannemer. 

Pluk het laaghangend fruit 

Naast de gemeente, doen inwoners in de stad veel zelf. Zo hebben de Utrechtse roeiverenigingen hun handen ineen geslagen en een aantal jaar geleden bij de renovatie van hun gebouw ook grondig verduurzaamd. De drie verenigingen hebben gekozen voor investeringen die zichzelf terugverdienen over tijd. Vooral door hun energievraag te verminderen: door betere isolatie en zuinigere omgang met gas, elektriciteiten water. En, bovendien, door duurzame energie te gebruiken. Bij de roeivereniging Viking wordt nu bijvoorbeeld gedoucht op warm water van een zonneboiler.  

De verduurzaming gaat in stappen, waarbij de verenigingen elkaar meenemen en inspireren.  Zo helpen de (zelfbenoemde) “oude rotten” van Viking de studenten van Orca en Triton om inzicht in hun verbruik te krijgen en hoe en waar er minder verbruikt kan worden. Bijvoorbeeld: het belangrijkste instrument om het hoge gasverbruik terug te dringen bleek de introductie van thermostaten in de verschillende ruimtes. Om te ontdekken waar hun grootste energiegebruik zit zijn ze hun verbruik gaan monitoren. Dit leverde hen inzicht op in piek- en dalmomenten en daardoor de mogelijkheid om de energievraag gerichter te maken. Ze besparen sindsdien ruim één derde van hun gasverbruik en ruim 20% van hun elektriciteitsverbruik. Dat is goed voor het klimaat én voor de kas.  

Durf te investeren 

Circulair bouwen of verduurzaming vraagt investeringen én kennis, daarom kan het afschrikken. Maar deze beide voorbeelden leren ons dat er veel mogelijk is. Zo kan een overheid meer doen, om ook lucht te geven aan de markt om te leren en te innoveren. En zelf ook voor een andere insteek te kiezen dan de laagste prijs. Daarnaast, verduurzaming gaat niet in één keer, maar in stappen, ga niet direct voor het perfecte maar voor het betere en zie wat de winst is die mogelijk is. Zo werken Utrecht en Utrechters stap voor stap naar een circulaire en duurzame toekomst. 

Gemeente Woerden krijgt van het Ministerie van Binnenlandse Zaken 7,1 miljoen euro om sneller (betaalbare) woningen te bouwen in de Poort van Woerden. Dit maakte het ministerie op 18 februari 2021 bekend. De subsidie is afkomstig uit de Woningbouwimpuls, een regeling die de woningbouw moet stimuleren. Naast de Poort van Woerden kunnen ook 29 andere projecten in Nederland rekenen op subsidie vanuit deze regeling. In totaal stelt het Rijk in deze uitgifte 266 miljoen euro beschikbaar.

Er is momenteel een groot tekort aan betaalbare en geschikte woningen. Landelijk, maar ook in Woerden. Met een bijdrage uit de Woningbouwimpuls kan de gemeente grote stappen zetten om dit tekort op te lossen. In de Poort van Woerden (Nieuw-Middelland, het stationsgebied en Snellerpoort) worden de komende 10 jaar ruim 2.000 woningen gebouwd. De bijdrage van het Rijk zorgt voor een versnelling van deze woningbouw. Ook maakt deze bijdrage het mogelijk dat 50% van deze nieuwe woningen binnen de categorie ‘betaalbaar’ valt.

Met de Nationale Woonagenda zorgen we er de komende jaren voor dat het aanbod van (betaalbare) woningen toeneemt. Het doel is om 75.000 nieuwbouwwoningen per jaar te bouwen, met name in de gemeenten waar de tekorten het grootst zijn. In 2019 werd dit aantal zelfs overtroffen en werden er maar liefst 81.000 nieuwe woningen gebouwd, het grootste aantal per jaar sinds 2009. Dat is in totaal meer woningen dan in heel Arnhem staan!

Meer is toch nog steeds nodig. Met 290 miljoen euro extra wil D66-minister Kajsa Ollongren door heel Nederland 51.000 extra huizen bouwen. Dat zijn evenveel huizen als in heel Delft staan.

Met de nieuwe deal die de gemeente gesloten  heeft met de bouwpartijen Heijmans en Van Wijnen in de Zuidpolder, worden er deze raadsperiode slechts 120 woningen gebouwd. Daarmee heeft Dorpsbelang zijn zin; de partij wil langzame uitbreiding (hun achterban woont al ergens in het dorp en de rest zoekt maar uit).

De PvdA probeert te verbloemen dat zij het onderspit hebben moeten delven: als straks de Zuidpolder af is, is het percentage sociale woningbouw 28%. Het was 25%, dus iets hebben ze wel binnengehaald, maar het is bij lange na niet de 35% waar de partij de verkiezingen mee inging. Dit wordt verbloemd door alle dure huizen te verkopen na de verkiezingen van 2022, zodat deze coalitieperiode het percentage op 30% komt.

In gegoochel met cijfers kun je niet wonen. Feit is dat er over de gehele Zuidpolder vijftien sociale woningen meer gebouwd worden dan in de oorspronkelijke deal. Niet heel veel, maar toch positief natuurlijk.

In de categorie middenduur wordt een grotere stap gemaakt. Ook dat is goed nieuws. De prijs die voor dit resultaat betaald moet worden is intussen aanzienlijk. Voor een deel komt dit uit de ‘stroppenpot’: de reserve die in de grondexploitatie is ingebouwd. De kans op een flinke meevaller aan het einde van de rit is daarmee een stuk kleiner en de gemeente zit krap door falend Haags beleid. Voor een ander deel is er ‘betaald’ door de bouwers toe te zeggen dat ze bij een komende uitbreiding weer aan de slag mogen. Dat verzwakt natuurlijk de toekomstige onderhandelingspositie van de gemeente. Maar als je niets biedt kun je geen deal bereiken.

Als er een minder behoudende coalitie was geweest, hadden de bouwers de Zuidpolder sneller af mogen maken om ze te compenseren voor het hogere percentage sociale en middendure woningbouw. Maar de langzame groei van Eemnes is heilig voor Dorpsbelang en de PvdA heeft weinig te vertellen.

Dat de wethouder van deze partij,Wilma de Boer, de hashtag ‘doen wat je hebt beloofd’ gebruikt op sociale media is een missertje, want 30% is geen 35% en 28% nog minder.

Er is twee jaar over dit resultaat onderhandeld en de gemeenteraad zal dus wel akkoord moeten gaan, zodat er een streep onder kan. Het is niet eenvoudig om met deze bouwers te onderhandelen, en het is fijn dat er een deal is, maar enige bescheidenheid over het resultaat was wel passender geweest.

 

The post Meer sociale woningbouw in Zuidpolder, minder dan beloofd appeared first on Eemnes.

Gaat er nu wel of niet woningbouw plaatsvinden op de Driehoek Noordpolder? Het is een vraag die niet beantwoord zou worden in de commissie ruimte van begin deze maand. Wethouder Arends sloeg deze vraag wat D66 betreft over en vroeg instemming aan de commissie voor het instellen van een werkgroep verkeers die naast belanghebbenden en vertegenwoordiging van de gemeente ook bestaat uit bewoners van de Edelsteenwijk waaraan de Driehoek Noordpolder gelegen is.

De bewonerscommissie sprak in: “Wij zijn de kalkoen die mag meepraten over het menu van het Kerstdiner.”

Historie 50 jaar geleden is de Edelsteenbuurt in ontwikkeling gekomen. Vanwege een beoogde snelweg A14 is een stuk van deze buurt nooit in ontwikkeling gekomen, de zogeheten Driehoek Noordpolder. De snelweg is er nooit gekomen en de bestemming, agrarisch, van de Driehoek is nooit gewijzigd. Door de tijd heen is in bestemmingsplannen wel opgenomen dat het mogelijk bebouwd zou gaan worden. De locatie is hedendaags de noordgrens van de Berkelse bebouwing en zorgt voor een groene verbinding met het Annie M.G. Schmidtpark.

De projectontwikkelaar/eigenaar van de grond heeft zich bij de gemeente recent aangeboden om de Driehoek te gaan bebouwen. Tijdens een informatiebijeenkomst vorig jaar kon men zich al inschrijven voor de nieuwe woningen. Uit navraag van omwonenden bleek dat het niet alleen om de Driehoek zelf ging, maar ook om een aangrenzende strook genaamd “Schinkel”. De gemeente was dit echter ‘vergeten’ mee te nemen in de presentatie aan Raad en omwonenden. Een protest uit de aangrenzende buurt volgde. Maar liefst 600 handtekeningen werden opgehaald, ruim 90% van de Edelsteenwijk. Voor D66 het signaal bovenop het participatieproces te zitten.

Bouwen of niet bouwen? Waarop baseren we nu of de Driehoek wel of niet bebouwd moet worden? Die variabelen zijn schokkend weinig. Moet niet eerst globaal worden verkend of woningbouw op de Driehoek voldoet aan de nieuwe eisen die worden gesteld aan woningbouwlocaties? Misschien is het wel beter de groene polder te houden zoals deze is of om deze te betrekken bij het Annie MG-Schmidtpark als onderdeel van de noordelijke groenbuffer, vroegen wij ons bij de behandeling hardop af. Er is uiteraard een algemeen bekende woningbehoefte in de regio, maar hoe en waar die woonbehoefte wordt ingevuld is niet volledig duidelijk vanwege een ontbrekende woonvisie. Een integrale beoordeling of de Driehoek bebouwd zal worden zal nu volgen bij de behandeling van de woonvisie.

Participatie De commissie Ruimte besloot uiteindelijk dat er een werkgroep verkeer zich zal buigen over de ontsluitingsmogelijkheden van de Driehoek Noordpolder. Deze zal adviserend rapporteren aan de gemeente en de informatie dient als input voor de gemeenteraad om te komen tot een principebesluit inzake bouwen of niet bouwen. Een integrale behandeling volgt dus nog. Wat D66 betreft kan de toevoeging van nieuwe woningen op de Driehoek niet gerealiseerd worden zonder forse afbreuk te doen aan bestaande wijken en leefbaarheid van de omgeving. Voor D66 is dit onwenselijk en onbespreekbaar. De Driehoek zien wij niet als een makkelijke inbreilocatie en zien de inspanning van de gemeente liever naar kansrijkere locaties verplaatsen. Mocht een positief principebesluit desondanks volgen dan dient compensatie, parkeeroplossingen en ontsluiting, wat D66 betreft volledig ten laste te komen van de ontwikkelaar. D66 vindt ook dat de bestaande omwonende echt mee moet kunnen beslissen over de ontwikkelingen in hun omgeving. Een stap verder dus dan de huidige adviserende rol in de werkgroep verkeer.

D66 wil geen grootschalige woningbouw in de Beemster Polder bij Zuidoostbeemster. In de onlangs vastgestelde dorpsontwikkelingsvisie wordt het buitengebied ten noorden van de Volgerweg volgebouwd met mogelijk 690 woningen. Hoe belangrijk nieuwe woningen ook zijn om de woningtekorten op te lossen, grootschalige nieuwbouw op deze locatie is geen goede ontwikkeling. Bovendien is deze strijdig met het provinciale beleid en zowel provinciale als nationale belangen. Niet doen dus, wat D66 betreft.

Woordvoerder wonen en ruimtelijke ordening Bart Vink: “Grootschalig bouwen buiten bestaande kernen ondermijnt in zijn algemeenheid de vitaliteit van steden en dorpen en tast landschappelijke kwaliteiten aan. Dat geldt ook voor dit plan (Zuidoostbeemster II) en is dus niet gewenst. Bovendien kan het anderen stimuleren hetzelfde te gaan doen in nu nog open weilanden. Zo’n precedent is ongewenst. Dat tast bovendien de omgevingskwaliteit van Noord-Holland aan en ondermijnt de kracht en aantrekkelijkheid van stad en land.”

Woordvoerder cultuur Emre Kanik: “D66 vindt dat de status van twee UNESCO-werelderfgoederen niet in gevaar moet worden gebracht. Grootschalige nieuwbouw en de geplande nieuwe weg in dit gebied passen niet bij de openheid en landschappelijke kwaliteit van werelderfgoed. Dit geldt overigens niet alleen voor de Beemster Polder, maar ook voor het andere werelderfgoed: de Stelling van Amsterdam. D66 heeft daarom ook grote bezwaren tegen deze plannen.”

D66 wil dat de Provincie ervoor zorgt dat deze plannen niet doorgaan, dan wel flink in omvang worden gereduceerd (tot ten hoogste 20% van de huidige omvang) met oog voor de beoogde stedelijke verdichting en noodzakelijke voorzieningen, de landschappelijke kwaliteit en het werelderfgoed.

D66 heeft het college van Gedeputeerde Staten schriftelijke vragen gesteld hierover. De vragen zullen na de zomer beantwoord worden.

 

“Beter een half ei dan een lege dop.” Dat is wat Ton Veraart zei op de Statenvergadering van 9/10 juli over de compensatie voor de Marinierskazerne.     Er blijven zorgen over de zachte maatregelen ...

Kadernota: investeren en bezuinigenOp maandagavond 22 juni hebben we in de Raad de Kadernota aangenomen. Dit is politiek een belangrijk moment. Je bepaalt de contouren voor de begroting voor volgend jaar. Iedere partij maakt een verlanglijst, welke zaken moeten meer aandacht krijgen, waar kunnen we bezuinigen.Vooral de bezuinigingen zijn zorgvuldig voorbereid met de stad. Met avonden, enquêtes en digitale dialogen hebben we met de stad gekeken waar de rek zat. Ook de politieke partijen onderling hebben veel vooroverleg gehad. Het resultaat is ernaar: een goede Kadernota waar D66 achter kon staan.De Raad begon op donderdag 18 juni 19:00 uur met Algemene Beschouwingen. De beraadslagingen duurden 2 avonden.De prioriteiten van D66 in 2021D66 gaf in de algemene beschouwingen de volgende kaders mee:– Werken aan duurzaamheid en biodiversiteit– Overbruggen van tegenstellingen in de samenleving– Beschermen van kunst en cultuurJuist in Corona-tijd is het belangrijk ook te blijven investeren in deze zaken Daarom vindt D66 het verdedigbaar om de OZB licht te verhogen. D66 riep tevens op om snel het werken met een raadsprogramma te evalueren.De Kadernota, touwtrekken tussen belangen.D66 Culemborg vindt dat er een goede Kadernota ligt. Toch lokte het raadsvoorstel maar liefst 18 amendementen en moties uit. Teveel om op te noemen. Sommige partijen wilden de OZB niet verhogen en kwamen met alternatieve begrotingen die veel leed zouden hebben veroorzaakt. Het zou minimaal hebben betekend: het Cultuurfonds schrappen, alle dieren in de Plantage verwijderen en bezuinigen op groen, biodiversiteit, maatschappelijk initiatief en wegonderhoud. Dit om zoals zij zeiden: ”de inwoners te ontzien”. Het zouden “nice to haves” zijn. Deze voorstellen zijn gelukkig weggestemd.Ook de energietransitie lag onder vuur. Na debat zijn de amendementen aangepast en is nu de belangrijkste wijziging dat de duurzaamheidsagenda jaarlijks pragmatisch wordt geëvalueerd, om te zien of we op de goede weg zitten. Daar kon D66 in meegaan.Positief was D66 over het voorstel om Linawijs nog een jaar te steunen. Dit soort integrale initiatieven zijn van belang voor een specifieke groep kinderen en hun ouders, maar vooral ook om beter te snappen waar we met de zorg heen moeten in de toekomst. Ook de motie die vroeg om extra aandacht voor de jeugdwerkeloosheid kreeg onze steun. Beide zijn aangenomen.D66 diende zelf een motie in met Culemborg van Nu en CDA om veilig te stellen dat de 1,5 miljoen voor het energieneutraal maken van onderwijsgebouwen niet óók naar binnenklimaat en onderhoud gaat. Dat laatste moet ook gebeuren, maar moet worden gefinancierd uit een andere pot.https://online.ibabs.eu/ibabsapi/publicdownload.aspx…Daarnaast diende D66 met GroenLinks een motie in om nu de budgetten voor participatie te ontzien in de bezuinigingsronde, tot we volgend jaar afgewogen keuzes kunnen maken bij de Participatieverordening.https://online.ibabs.eu/ibabsapi/publicdownload.aspx…     Beide voorstellen zijn aangenomen.In het D66 verkiezingsprogramma hebben we de suggestie gedaan om het stadskantoor te verplaatsen, met als doel: kostenneutraal een extra impuls geven aan zowel de binnenstad als de spoorzone. Het onderzoeken van dit idee is in de Kadernota terecht gekomen. Dit stuitte op weerstand, die werd verwoord in een amendement. Ook onder onze leden riep het vragen op.Het stadskantoor is ooit gebouwd als de Sociale Academie en technisch gezien aan z’n eind. Het kan niet verder verduurzaamd worden. Als je het verplaatst, komt mooie grond vrij voor woningbouw. Met de verkoop daarvan kan je een duurzaam kantoor bouwen in de spoorzone, die daarmee een duurzame impuls krijgt. Om te weten of dit een goed idee is, moet het een keer doorgerekend worden. Daarvoor werd in de Kadernota geld gereserveerd. Het voorstel werd helaas niet aangenomen.D66 diende zelf en met andere partijen in totaal 3 amendementen en moties in, deze werden allen aangenomen. De Kadernota is aangenomen.Rinske van NoortwijkFractievoorzitter.

The post Gemeenteraadselen 22 juni 2020 appeared first on Culemborg.

Zo veel mensen zijn op zoek naar ruimte in de stad. Op zoek naar een huis in Utrecht, een plek voor je bedrijf, een rustig parkje of een trapveldje?! Om ruimte te maken voor al deze wensen groeit de stad, de afspraken hierover komen in de verlengde Ruimtelijke Strategie Utrecht.

In deze strategie wordt vooruitgeblikt tot 2040 om juist de moeilijke vraagstukken die te maken hebben met de groei van de stad maar juist ook moeilijk het hoofd te bieden zoals meer verkeer, betaalbare woningen en voldoende groene ruimte. D66 vindt het belangrijk dat we ook denken aan de Utrechters van morgen en dus zorgen dat het niet alleen nu, maar ook in de toekomst fijn leven is, in onze stad. Vandaag debatteert de gemeenteraad over de uitgangspunten van de Ruimtelijke Strategie Utrecht.  Die uitgangspunten zijn de kaders die de gemeenteraad stelt aan het college. Zo wordt aangegeven wat door de raadbelangrijk gevonden wordt.

Gezonde groei

Utrecht groeit heel hard, dat begrijpen we, wie wil nou niet in dit ‘stadsie’ wonen? Maar, die groei betekent dat ruimte schaars is. Dus zal een verdeling gemaakt moeten worden, zodat het zowel fijn wonen als recreëren is. Ons raadslid Susanne Schilderman: “Niemand wil een stad vol steen, of een stad waar je niet meer betaalbaar kan wonen. Daarom zet D66 in op een stad die groen behoudt, zodat er letterlijk lucht en ruimte blijft.” Daarom zet D66 in op meer hoogbouw, bijvoorbeeld in het Beurskwartier of de Merwedekanaalzone. Hoogbouw zorgt dat we ruimte houden voor parkjes en pleintjes, terwijl we toch zoveel mogelijk huizen kunnen bouwen. Samen met andere partijen werken we aan een nieuwe visie op de hoogbouw waarin er niet alleen praten over hoe hoog maar juist over voldoende balkons, het beter gebruiken van daken en winkels of andere voorzieningen onderin de hoogbouw. Door nu afspraken te maken over de principes, zorgen we dat gezond stedelijk leven mogelijk is voor iedereen en dat dit in de nieuwe Ruimtelijke Strategie komt.

Actie voor ambities

Om die ambities waar te maken hebben we een drietal voorstellen ingediend, die aangenomen zijn. Zo dienden we een voorstel in waarin we waarborgen dat (klein) groen en openbare ruimte zoveel mogelijk behouden wordt in de stad. Niet alleen dat, we dienden ook een voorstel in om als uitgangspunt te nemen dat elk huis in Utrecht 300 meter van groene ruimte is. Zo kan je altijd een wandelingetje maken door groen, of een boek in een park lezen, ook als de stad groeit. Daarnaast hebben wij een amendement ingediend om ook genoeg ruimte te laten voor ondernemers en bedrijven die veel ruimte nodig hebben, bijvoorbeeld de maakindustrie of creatieve sector, zo blijft Utrecht voor iedereen een fijne (werk)plek.

Geïnteresseerd? Lees deze voorstellen terug:

Amendement 47: ‘Strategie verdichting’ Amendement 56: ‘Groen in en rondom de stad’ Amendement 48: ‘De kantoortuin is niet voor iedereen’

Voorzitter,

Bij de vorige behandeling van deze ASV projecten gaven wij al aan dat we de beoogde ontwikkelingen toejuichen, maar ook hoe complex dit dossier is en hoe lastig het is om de kosten, wijze van financieren en de risico’s goed in beeld te krijgen.

We hebben ingestemd wetende dat de opening van de grondexploitaties en de startnotitie nog in de raad zouden worden behandeld en met de toezegging dat we hier nog een keer met de woordvoerders van de fracties dieper op in zouden gaan. Dit heeft, waarschijnlijk vanwege corona, niet plaatsgevonden. Dat is te begrijpen, maar ook jammer.

Want nog steeds vinden wij het erg complex en lastig om besluiten te nemen.

Wij vragen ons ook af richting de toekomst of dit de juiste manier is om in dit kwetsbare gebied om te gaan met woningbouw.

De plannen en ontwikkelingen die we voor ogen hebben zijn mooi, en die moeten betaald worden. Maar de voorkeurslocatie voor woningbouw is eigenlijk alleen gebaseerd op toeval, deze locaties komen toch vrij, omdat er een boerderij wordt verplaatst. En het aantal woningen is volledig financieel gestuurd. Ergens logisch, want dit moet betaald worden. Maar pas daarna gaan we onderzoeken of het daar wel past en kan. En terwijl we dat nog niet weten, maken we als raad al wel keuzes waardoor we voor mijn gevoel over het point of no return zijn gestapt. Het college ziet ook onzekerheden en daarom zien we wel drie verschillende grondexploitaties terug in de stukken. Maar het is lastig om te overzien wat bouwen op locaties van derden bijvoorbeeld concreet voor gevolgen heeft.

Voorzitter, ons lijken 8 tot 11 woningen aan de Lekdijk 28 te veel woningen. We creëren hiermee een soort mini-nieuwbouwwijkje tussen actieve agrariërs, wat ons vragen om problemen lijkt. Er is ook veel weerstand tegen in de omgeving. Daarnaast zien wij met dit aantal woningen een serieus risico op verrommeling van dit unieke gebied. Het risico dat we over tien jaar door dat gebied fietsen en spijt hebben van de keuzes die zijn gemaakt. Daarom aantal vragen aan de wethouder:

Ziet de wethouder nog alternatieve manieren om deze ontwikkelingen te financieren? Zijn er bijvoorbeeld nog mogelijkheden om op meer geschikte locaties grond te kopen en daar woningen te bouwen om dit project te financieren? Tekenen wij, door nu in te stemmen met de stukken zoals ze nu voorliggen, bij het kruisje voor 11 woningen aan de Lekdijk 28, mochten de HIA en ruimtelijke en landschappelijke onderbouwingen uitwijzen dat dit kan? Hoeveel ruimte hebben we aan het einde van het jaar na afronding van deze onderzoeken nog om bij te sturen? En over de weerstand die er leeft: was het college tijdens de vorige behandeling van deze ASV projecten hier al van op de hoogte? Hoe reflecteert het college op de communicatie en participatie met de omgeving rond deze projecten?

Ook dienen we een amendement in om het college een alternatief plan uit te laten werken om tot substantieel minder woningen te komen aan de Lekdijk 28.

Tot slot.

De woningbouw die plaats moet vinden voor ASV project 2 lijkt ons beter passend op die locatie. Ook zijn we blij dat de doelen die met ASV project 2 worden nagestreefd een stap dichterbij komen, met name de realisatie van de Droom van Schalkwijk, een mooi initiatief. Wij zien daarmee echt kwaliteit toegevoegd worden aan dit gebied. Wij zullen met project 2 dan ook instemmen.