Poliflw

Best CDA-lid, Geen alleenstaand asielzoekend kind, geen twaalfjarige, geen vijftien- of achttienjarige, is uit de Griekse Vluchtelingenkampen naar Nederland gehaald. Geen oproep had effect. Zwijgen ook niet. Helpt dan misschien een schreeuw die namens hen geslaakt wordt? Waar moet die dan geslaakt worden? In de straten, op de pleinen, in de huizen, op het Binnenhof? Binnen het CDA waarvan de top streng is op migratie? Streng op migratie: is dat weigeren om 500 alleenstaande asielzoekende kinderen op te vangen? Is dat de rug toekeren naar kinderen in kampen? Streng op migratie: is dat ouders, die misschien nog leven, tot wanhoop drijven? Ouders, grootouders misschien ook, die hopen en bidden dat hun kinderen of kleinkinderen een goed en veilig leven krijgen? Die hopen en bidden dat ze hun kinderen, hun kleinkinderen ooit weer in hun armen kunnen sluiten? Is dat streng zijn op migratie? Heeft het CDA kamerlid-woordvoerster gelijk dat onze partij zich politiek niet hoeft te onderscheiden op het terrein van migratie en zeker niet ten aanzien van die 500 asielzoekende kinderen? Spreekt ze de waarheid als ze aan vluchtelingenorganisaties schrijft dat het CDA geen cruciale rol heeft bij het halen van de asielzoekende kinderen. Spreekt ze de waarheid als ze schrijft: ‘Wij niet meer dan een ander’? Is dat zo? Is het christen democratisch appèl geen onderscheidend appèl? In elk geval niet op het terrein van migratie? Doen wij daarin hetzelfde appèl als Forum voor Democratie, als de PVV? Als wij CDA-leden daarop ‘nee’ zeggen, laten wij dan een schreeuw slaken. Laat elke CDA fractie, elk CDA-lid, man of vrouw, rijk of arm, jong of oud een schreeuw slaken namens al die kinderen van wie de schreeuw niet gehoord wordt. Schreeuw: Onze partij is anders dan andere partijen. Wij zijn christen-democraten. Wij willen dat het CDA ervoor zorgt dat 500 alleenstaande asielzoekende kinderen uit de Griekse vluchtelingenkampen naar ons land worden gehaald. Niet morgen, niet overmorgen. Vandaag. Want-wij-zijn-anders. Wij stellen gerechtigheid en solidariteit voorop. Zend uw schreeuw aan onze voorzitter Rutger Ploum (rutger.ploum@cda.nl), aan onze fractievoorzitter in de Tweede Kamer Pieter Heerma (p.heerma@tweedekamer.nl), aan onze vice-fractievoorzitter Madeleine van Toorenburg (m.vtoorenburg@tweedekamer.nl) en ook aan onze secretaris Marischa Kip (marischa.kip@cda.nl) en (cda@cda.nl). Alstublieft, schreeuw namens die kinderen. Doe het, voor het migratiebeleid nog strenger wordt, nog minder christendemocratisch appèl-achtig. En laat het ons weten via attinoordhof@gmail.com Namens CDA Bloemendaal, Atti Noordhof, bestuurslid

Het ongrijpbare CDA Alexander van Kessel, senior onderzoeker aan de Radboud Universiteit Nijmegen op het terrein van de parlementaire geschiedenis, schreef een interessant essay over het ongrijpbare CDA. Volgens hem blijft het CDA voor buitenstaanders een enigma, een raadsel. Zelfs de meest doorgewinterde politieke analist had een jaar geleden niet voorspeld dat de christendemocraten in Noord-Brabant een coalitie zouden aangaan metForum voor Democratie (FvD). Het flirten met het radicaal en polariserend gedachtegoed door de FvD-leider zou voor het CDA genoeg reden zijn om afstand te bewaren, zo was de veronderstelling. En anders zouden de ervaringen met de gedoogconstructie in het kabinet-Rutte I (2010-2012) het geheugen moeten opfrissen. De formatie van dat kabinet, waarinVVDen CDA gedoogsteun kregen van dePVV, zorgde voor hoog oplopende tegenstellingen in het CDA. Sterke clubgeest Nog wel eens wordt over het hoofd gezien dat de discussie over de gedoogconstructie ondanks hoog oplopende emoties op geen enkel moment leidde tot initiatieven de partij te scheuren. Het CDA bezit ook een sterke clubgeest. Op het befaamde partijcongres van 2 oktober 2010 in Arnhem, waar de kabinetsdeelname voorlag aan de leden, werd die het best verwoord doorHannie van Leeuwen.De moeder van het CDA verklaarde het principieel oneens te zijn met de verbintenis met de PVV, maar ze riep tegelijk haar partijgenoten op bijeen te blijven. De mastodonten Van Agt en Aantjes, ook al fel tegen samenwerking met de PVV, stemden vanuit hun kritiek op de partijkoers soms ondeugend op andere partijen, maar hebben hun lidmaatschap nooit opgezegd. Patriottisch-conservatief Een ding is volgens Alexander van Kessel zeker: het CDA blijft verrassen. Iedere keer als men meent enige zekerheid te hebben over de koers, maken de christendemocraten een manoeuvre dat het beeld doet kantelen. Onder leiding van Sybrand Buma was de partij na 2012 ogenschijnlijk in patriottisch-conservatief vaarwater geraakt. Dat paste geheel in de geest van de christelijk-historische bloedgroep waartoe Buma gerekend kan worden. In 2019, toen Buma naar Leeuwarden vertrok, leek het erop dat het CDA weer afstand nam van die lijn. Onder druk van de religieuze achterban wijzigde het begin van dat jaar zijn standpunt inzake het kinderpardon en in november verscheen het discussiestukZij aan zij – Toekomstperspectief voor Nederland in 2030van het Wetenschappelijk Instituut, dat een progressieve geest ademde. Boerenrevolte En dan kort erna, naar aanleiding van de boerenrevolte in Brabant, de flirt met FvD, die overduidelijk is bedoeld om de agrarische achterban te bedienen. De wijze waarop de christendemocraten in Brabant (samen met de VVD overigens) tussentijds overstapten van een coalitie met VVD,GroenLinks,PvdAenD66doet enigszins denken aan de coalitiewisseling op landelijk niveau in het voorjaar van 1965. Toen strandde de tot dan tamelijk succesvolle samenwerking van de christendemocraten met de VVD op een principieel en levensbeschouwelijk punt (de publieke omroep), waarnaKVPenARPzonder tussentijdse verkiezingen -en met achterlating van deCHU- overschakelden op een kabinet met de PvdA. Het was de meest opvallende illustratie van de ‘lood om oud ijzer’-politiek waarvan de confessionelen door hun politieke tegenstanders (meestal: voormalige coalitiepartners) werden beschuldigd. Die verwijten van principeloosheid en opportunisme gingen (en gaan) echter voorbij aan de geschiedenis en het karakter van het CDA als brede volkspartij. Het CDA is daarbij in belangrijke mate de erfopvolger van de Katholieke Volkspartij, dat het politieke tehuis was voor zowel de roomse arbeider als zijn katholieke werkgever. De katholieke sociale leer, dat het fundament vormde onder de politieke uitgangspunten van de KVP, was weinig politiek-concreet en daardoor nogal multi-interpretabel. Die katholieke eenheidspartij bestaat uiteraard allang niet meer, evenmin het electoraat dat daarbij hoorde. Het volkspartij-DNA is echter nog steeds aanwezig in het CDA. De door Piet Steenkamp begin jaren zeventig uitgedachte antwoordfilosofie en de later geformuleerde vier grondbeginselen: rentmeesterschap, gespreide verantwoordelijkheid, publieke gerechtigheid en solidariteit maken de christendemocratie tot een huis met vele kamers. Christendemocratische politici van zowel progressieve als conservatievere snit kunnen zich hierin thuis voelen. Het maakt het CDA vaak ongrijpbaar voor andere partijen. Politiek leider Het is de vraag of de aanwijzing van een nieuwe politiek leider daarin structureel verandering gaat brengen, al zal deze zeker zijn of haar stempel drukken.Pieter Heermais nadrukkelijk slechts voorzitter van de Tweede Kamerfractie, zijn afzijdigheid in de Brabantse kwestie onderstreept zijn beperkte politieke ambitie. Als opvolgers lopen zich de ministersWopke HoekstraenHugo de Jongewarm. Over de uitkomst van de leidersverkiezing valt nog weinig te zeggen; de coronacrisis kan beiden nog maken of breken. Geen van beiden heeft nog een scherp inhoudelijk profiel. Onze partij heeft ook nog even de tijd: de volgende Kamerverkiezingen zijn pas op 17 maart 2021. Hoe dan ook: het CDA zal een pluriforme partij blijven. Toekomstige politieke verrassingen zijn daarbij uiteraard niet uit te sluiten.

De CDA fractie spreekt haar waardering uit naar Groen Links, PVV, D66 en PvdA voor het door hen genomen initiatief om te bezien of CDA en GOB in een nieuwe coalitie met elkaarzouden kunnen worden verbonden. Het advies dat door hen is uitgebracht is helder en transparant. De door het GOB en voormalig Vernieuwingsblok aangekondigde verandering van bestuursstijl bleek in de afgelopen periode niet het beoogde resultaat te hebben. Vanaf het moment dat de coalitie – waarvoor het CDA bij de formatie in 2018 door de coalitiepartijen werd uitgesloten - haar meerderheid verloor op 4 juli 2019 heeft het CDA het standpunt ingenomen dat daarvoor door het GOB politieke verantwoordelijkheid diende te worden genomen, met name door haar partijleider en wethouder van financiën Pieter Meekels. Het college bleef in weerwil van het verlies van de meerderheid zitten. Het CDA heeft van meet af aan duidelijk gemaakt dat zij niet kon worden aangesproken op het probleem dat in de coalitie was ontstaan.Bij het oplossen van het probleem wilde het CDA alleen een rol nemen, indien door het GOB en in het bijzonder door bestuurder Meekelsin de uitoefening van zijn ambt,depolitieke verantwoordelijkheid zou worden genomen,zodat met een schone lei aan de formatie van een nieuw college kon worden begonnen. Dat is niet gebeurd. Het CDA acht het niet opportuun om zelf het voortouw bij een formatie te nemen. Daarmee wordt het politieke veld verder uit elkaar gespeeld, hetgeen zeker niet in het belang van de stad is. Andries Houtakkers, fractievoorzitter

Vriezenveen 24 september 2019: De raadszaal zat dinsdagavond afgeladen vol met omwonenden uit Den Ham die op die wijze hun steun gaven aan de fa. Dekker. Want op de agenda stond opnieuw het verzoek van de firma Dekker uit Den Ham die al 75 jaar op deze locatie soortgelijke activiteiten uitvoert. Het verzoek is om 6 maal per jaar puin breken met een mobiele puinbreker op hun eigen terrein. Maar het antwoord van het College en coalitie bleef nee. Mede namens het CDA werd er een motie ingediend om de voorwaarden te scheppen om een pilot mogelijk te maken waarbij Dekker maximaal 6 keer per jaar met een mobiele breker puin breekt op haar locatie, tot een maximum gewicht van 12.000 ton, voor de duur van 2 jaar. Een proef van 2 jaar, omdat wethouder Koster in het raadsdebat voorafgaand aan de raadsvergadering, al had aangegeven dat hij geen enkele ruimte zag om mee te werken aan het verzoek van Dekker. Sterker nog volgens zeggen zou Koster na een bezoek aan het bedrijf de familie hebben laten weten: “ het mag niet, het kan niet, en we gaan dit ook in de toekomst niet toestaan”. Gemeentebelangen Twenterand en de ChristenUnie, die een meerderheid vertegenwoordigen in de gemeenteraad schoten het plan af, en dan houdt het op. Gek eigenlijk want het is juist de coalitie van kernachtig en veranderend Twenterand. In hun akkoord staat zelfs Het verbeteren van de relatie met inwoners, bedrijven en maatschappelijke partners, waarbij de gemeente ‘drempels’ verlaagt, participeert en initiatieven faciliteert. Draagt deze houding dan bij aan wat er in het coalitieakkoord vermeld staat? Volgens ons niet, sterker nog, wij zijn van mening dat je inwoners nog verder van de politiek dwingt en uitstraalt dat het toch niet uitmaakt wat je probeert want als de GBT en De CU het niet zien zitten, gebeurd het niet! Maar wij willen onze inwoner wel serieus nemen. Vandaar dat er een tweede verzoek aan het college is gedaan om een enquête uit te zetten richting inwoners en ondernemers om te onderzoeken of er draagvlak is, om in dergelijke gevallen maatwerk te leveren, zodat er een mogelijkheid is om af te wijken van het bestemmingsplan. U raad het al, afgeschoten, geen steun van GBT en CU. O ja even terug naar dat coalitieakkoord waarin even verderop staat: Wij spreken hierbij dan ook de uitdrukkelijke wens uit om deze uitdagingen aan te gaan in nauwe samenspraak met de huidige raadspartijen. Op collegiale wijze, met beide benen op de grond en vanuit een gedeelde verantwoordelijkheid, zullen de coalitiepartijen steeds weer hun bijdrage aan het debat leveren, zodat met een zo breed mogelijk draagvlak binnen de raad kan worden bestuurd. Snapt u het nog? Wij niet! Maar wij geven het nog niet op! Samen met de Partij voor de Vrijheid en de SGP zullen wij een voorstel indienen waarbij een het toch mogelijk is om de gewenste activiteit door de fa Dekker te laten uitvoeren. Wij willen wel meedenken in oplossingen en luisteren naar onze inwoners. Namens de fractie: Roswitha Uitslag- van Riggelen

Amsterdam heeft pro-Europa gestemd op 23 mei jongstleden. De drie grootste partijen die door de Amsterdammers naar het Europees Parlement zijn gestuurd zijn allemaal pro-Europees: GroenLinks (23%), PvdA (21%), D66 (12%) en VVD (12%) die beide lid zijn van de pro-Europese liberale ALDE-partij en op een gelijke derde plaats staan. Deze partijen al samen, vertegenwoordigen meer dan 68% van de Amsterdamse stemmers. Een gigantisch hoog percentage en een duidelijk signaal. Er is massaal pro-Europa gestemd vanuit Amsterdam. Wij als CDA hebben helaas maar een kleine 3% van de stemmen mogen ontvangen in Amsterdam. Dit is net iets hoger dan de PVV (2%) en op een gedeelde plaats met SP en DENK (beide 3%). Een resultaat waar wij met zijn allen als CDA Amsterdam niet trots op zullen zijn. Ook op Europees niveau heeft onze christendemocratie en de Europese Volkspartij een klap gekregen. Ja, wij zijn nog steeds de grootste, echter slinkt onze meerderheid steeds verder met de jaren. Hoe kijken wij hiernaar als christendemocraten in Amsterdam? Hoe komt het dat wij als CDA onze Amsterdammers niet weten te overtuigen van ons Europees geluid? Wij waren toch de partij die Europa en haar Europese Unie na de Tweede Wereldoorlog zo goed als zeker hebben gevormd? Hoe kunnen wij als partij qua Europese thema’s weer relevant worden voor de Amsterdamse stemmers? En wat kunnen wij doen als CDA Amsterdam om hier een constructieve bijdrage aan te leveren? Laten we leren van ons verleden. Amsterdam is een stad die groot is geworden door ‘open’ te zijn. Dit wil niet zeggen dat wij alles ook maar toe lieten. Vrijheden brachten ook plichten. Er bestond een sterke cultuur dat je in onze stad mee moest doen, om actief mee te bouwen aan een groter Amsterdam, iets te bouwen wat groter is dan alleen het individu. Een stad die verbonden bleef met andere Europese steden en de rest van de wereld. Een stad dat daar trots op was. Is dit dan veranderd? De Amsterdammers zijn niet veranderd als je naar het pro-Europese geluid kijkt van de afgelopen verkiezingen. Echter is onze partij wel veranderd. Het CDA en haar bevriende christendemocratisch partijen in andere Europese landen binnen onze Europese Volkspartij lijken steeds verdeelder te worden over hoe wij gezamenlijk naar Europa kijken. Een bijzondere familie van Merkel tot Orban en alles wat er tussen in zit. Meer verdeeldheidVerdeeldheid is niet een fundament waar onze partij groot door is geworden. Het motto van onze Europese Unie ‘verenigd in verscheidenheid’ is dat wel. Wij zullen dit principe gezamenlijk weer moeten heruitvinden als we relevant willen blijven voor onze Amsterdamse kiezer. Dit kunnen wij doen door als CDA Amsterdam en al haar leden mee te denken hoe wij vanuit onze stad naar Europa kijken en kunnen verbeteren. We zullen het niet overal met elkaar eens zijn, maar wel gezamenlijk het belang zien dat wij iets voor Europa moeten doen. Vraagstukken zoals bijvoorbeeld hoe wij beter met andere Europese hoofdsteden expertise zouden kunnen uitwisselen om bijvoorbeeld problemen als brallende toeristen, goedkope souvenirs winkels en andere vergelijkbare problemen tegen te gaan zouden wij gezamenlijk kunnen oppakken. Vanuit Amsterdam kunnen wij een voorbeeld zijn door zowel kritisch naar Europa te kijken, maar tegelijkertijd wel constructieve suggesties te geven aan zowel onze nationale en Europese partij. Onze hoofdstad heeft veel baat aan een sterk Europa. Dit in termen van banen, potentiële terroristisch aanslagen te verijdelen, tot het overtuigen van bedrijven om zich hier te vestigen, en op vele andere vlakken. Vanuit onze afdeling en hoofdstad kunnen wij een positief en constructief Europees verhaal laten horen, dit om onze nationale en Europese partij te helpen. Uiteraard is niet alles in de Europese Unie perfect en moet er nog veel verbeterd worden. Hopelijk kunnen wij vanuit Amsterdam met onze drie kruizen die staan voor heldhaftig, vastberaden en barmhartig onze partij op zowel lokaal, provinciaal, nationaal en dus ook Europees inspireren om opnieuw de oplossing voor Europa en de Amsterdamse kiezer te zijn. Boudewijn WijnandsCovoorzitter CDA Amsterdambestuur@cda.amsterdam