Poliflw

Ik hoop dat jullie - ondanks alles - toch ook wel hebben kunnen genieten van de vakantie. Zelf heb ik een bijna 35 jaar oude camper gehuurd (op LPG dus relatief schoon én met zonnepanelen op het dak) en daarmee door Luxemburg en Duitsland getoerd. Veel gewandeld, gefietst, gekanood en dus prima kunnen ontspannen. Terwijl ik weg was, ging het er in onze stad een stuk minder ontspannen aan toe. Zowel op Scheveningen als in de Schilderswijk sloeg de vlam flink in de pan.

In Scheveningen was dit het gevolg van een onderschatting van de enorme toestroom van toeristen, wat leidde tot enorme overlast van auto’s en wildkampeerders. Met als triest dieptepunt een neersteken van een 19-jarige Rotterdammer op de Pier. In de Schilderswijk waren later die week rellen te betreuren, waarbij jongeren zich een aantal avonden achtereen ernstig misdroegen. Hoe het in de Schilderswijk zo uit de hand kan lopen wordt nog onderzocht. Er worden diverse oorzaken genoemd: van verveling door corona en het gebrek aan perspectief dat veel jongeren ervaren tot de mogelijke rol van hooligans van buiten. Terecht dat stevig is ingegrepen door de politie, want dit gedrag is volstrekt onacceptabel.

Voor een aantal partijen in de Haagse gemeenteraad waren de ongeregeldheden reden om het reces te onderbreken om hier met de burgemeester in de commissie Bestuur over te spreken. Het was voor mij niet nodig om terug te komen, want Mariëlle heeft mij met verve vervangen bij de vergadering die weer prima werd voorgezeten door onze Erlijn. Het debat terugkijkend ben ik wel enorm geschrokken van de toon die door de partijen aan de rechterzijde van het politieke spectrum werd aangeslagen. Van de PVV en GroepdeMos zijn we inmiddels wel gewend dat ze ongeregeldheden in de stad met beide handen aangrijpen om de migratiekaart te trekken en daarmee alles wat hen niet bevalt in de schoenen van biculturele jongeren te schuiven. Maar deze keer waren ook onze coalitiecollega’s van het CDA en VVD er als de kippen bij om los te gaan op het orgel van het aanwakkeren van de tweedeling. Zo stelde het CDA voor om de uitkeringen van de ouders van minderjarige allochtone relschoppers af te pakken: iets wat niet kan omdat er geen enkele wettelijke basis voor is, maar wel voeding geeft aan het vooroordeel dat de rellende jongeren vast en zeker ouders hebben die geen werk hebben.

Mijn collega van de VVD maakte het zo mogelijk nog wat bonter door de rellen simpelweg af te doen als een migratieprobleem en (zonder dat daar concrete aanwijzingen voor zijn) te stellen dat de relschoppers in Scheveningen en de Schilderswijk dezelfde (etnische) groepen zouden zijn. Toen hij er tijdens het debat op werd gewezen dat rond het Binnenhof de ‘Corona-protesteerders’ ook stevig met de politie slaags raakten en dat dit toch echt overwegend autochtonen zijn, had hij hier weinig weerwoord op. De VVD vond het in het debat naar eigen zeggen vooral belangrijk om “dingen te benoemen”. Nu moeten we zaken zeker niet verbloemen, maar alleen maar polariseren draagt niet bij aan het vinden van de oorzaken om dit soort problemen in de toekomst te voorkomen.

Het zal mogelijk te maken hebben met de landelijke verkiezingen die er aan komen. Rechtse stemmers dol zijn op stevige woorden en simpele oplossingen. Maar met vingerwijzen en groepen in onze stad tegen elkaar opzetten bewijzen de rechtse partijen ons als stad geen goede dienst. Ook lossen we de onderliggende problemen niet op. Wat dat betreft ben ik blij met onze nieuwe burgemeester die het hoofd koel houdt, uitstraalt te willen blijven verbinden en een stevig pakket aan échte oplossingsrichtingen presenteerde. Laten we hopen dat hij zich ook de komende jaren niet laat meeslepen door de onderbuikgevoelens van de rechterflank.

Veel succes met het opstarten, ik hoop je 12 september te zien bij onze ALV.

De raadsvergadering van woensdag 10 juni staat in het teken van het spoeddebat over de de antiracismedemonstratie van 1 juni op de Dam. Lees hier de bijdrage terug van onze fractievoorzitter Femke Roosma.

Voorzitter, de afgelopen weken gingen over de hele wereld honderdduizenden mensen de staat op. De Black Lives Matter movement, demonstreerde in Washington DC, New York, Chicago, Los Angeles, Londen, Parijs, Brussel, Berlijn, München, Hamburg, Barcelona, Lissabon. Maar ook in Nijmegen, Arnhem, Utrecht, Groningen, Den Haag, Eindhoven, Tilburg, Rotterdam en in Amsterdam.

De aanleiding is de gruwelijke moord op George Floyd, die langzaam stikte door de knie van een politieagent in zijn nek. De motor die de beweging voortstuwt is de woede in de samenleving, over racisme en politiegeweld. Over institutioneel racisme, een systematische schending van wat in Nederland verankerd is in artikel 1 van de grondwet: de gelijke behandeling van alle mensen, ongeacht afkomst, of kleur.

Racisme en uitsluiting is overal, in de toegang tot zorg, in ons onderwijs, op het werk, bij sollicitaties, stages, bij de politie, en bij de belastingdienst. In alledaagse sociale interactie. En niet in de laatste plaats op social media. Het toont zich soms in al haar lelijkheid, en soms is het subtiel. Maar mensen zijn het meer dan zat.

De aanhoudendheid van deze demonstraties en haar massaliteit zijn uniek. De Black Lives Matter-beweging is niet meer te stoppen. Eindelijk staan meer mensen op, spreken mensen zich uit. Een onderstroom die bovenkomt.

Coronavirus

Tegelijkertijd, voorzitter, komen we langzaam uit een intelligente lockdown. En een coronavirus dat enorm veel leed en verdriet heeft veroorzaakt. We zijn met z’n allen op zoek naar het nieuwe normaal, dat niet normaal is, een samenleving op anderhalve meter afstand. Dat doen we om een nieuwe uitbraak van het virus te voorkomen, om de kwetsbare mensen in onze samenleving te beschermen en om ons zorgsysteem overeind houden.

Dat dat niet eenvoudig is, ervaren we allemaal; jongeren, ondernemers, maar ook mensen die geen afscheid konden nemen van hun geliefden, mensen in verpleeghuizen en mensen in zorginstellingen.

De Dam

Vorige week maandag botste dit op de Dam. De diepgevoelde woede en pijn brachten zo veel mensen samen dat het niet meer lukte om afstand te houden. Mensen wilden niet de regels overtreden, mensen droegen mondkapjes en handschoenen en overal vroeg men om afstand te houden. Maar het ging te snel en er waren te veel mensen. De Dam was te klein voor én de woede én de coronasamenleving. 

De beelden van een volle Dam die voor sommigen zo hoopgevend zijn, omdat eindelijk hun pijn werd gezien, zijn juist voor de ander heel erg pijnlijk omdat het herinnert aan leed en verlies in coronatijd. Het is allebei waar.

Vragen en Lessen  

Wat we moeten doen is lering trekken: hoe kon het zo misgaan, en wat moet anders? En volgens mij is het al anderhalve week duidelijk dat de grootste fout die gemaakt is, een inschattingsfout is. Het verschil tussen het verwachte aantal mensen en de daadwerkelijke opkomst is gigantisch. Hoe konden we er zo naast zitten?

Goed dat de burgemeester twee onafhankelijke onderzoeken heeft aangekondigd. Want vragen voor mij zijn nog wel:

Hoe kan het dat de aantallen telkens op eenderde van het totaal aantal aanmeldingen wordt ingeschat? Dat gaat ook over feeling met de samenleving. Hoe kan de onder- en bovenstroom in de samenleving beter aangevoeld worden door politie en OVV?

Maar het gaat ook over of we de juiste informatiebronnen en kanalen gebruiken. Zijn deze up-to-date? En hoe kan het dat bepaalde signalen die er wel waren bij de politie, de driehoek uiteindelijk niet bereikten? Waar stokte de informatie en waarom?

Tenslotte, kan in het onderzoek ook vergelijking worden getrokken met hoe afstand houden en demonstraties in andere steden wel en niet gelukt is, bijvoorbeeld in Rotterdam en Den Haag?

Aandacht voor de pijn

Dan is er het besluit om niet in te grijpen toen de Dam zo onverwacht snel volliep. En natuurlijk zijn ook wij benieuwd; waren er geen andere mogelijkheden om de demonstratie op afstand door te laten gaan? Bijvoorbeeld om mensen te laten lopen?

Maar de keuze van de burgemeester en de hoofdcommissaris om op dat moment de demonstratie niet te beëindigen en de politie niet tegenover de demonstranten te plaatsen was een wijs en moedig besluit. Er was aandacht voor de pijn, emotie en de woede van de demonstranten. En het past in de traditie van Amsterdam, het demonstratierecht is bijkans heilig en we zetten de politie altijd zo vreedzaam mogelijk in. Dat deden de agenten op de Dam ook uitstekend. Daar zijn we trots op.  

En de situatie in Rotterdam, waar men wel voorbereid was op grote aantallen maar desondanks ook geen afstand kon worden gehouden, heeft laten zien dat voortijdig politie ingrijpen inderdaad niet meer corona-proof is dan de demonstratie laten uitdoven.

De ophef

Dan nog iets over de publieke ophef van de afgelopen week. Daar wil ik twee dingen over zeggen, waarvan ik vind dat ze gezegd moeten worden.

Fouten worden gemaakt in deze coronatijd. Kleinere fouten en hele grote fouten. Zoals het ongekende drama dat zich heeft afgespeeld in onze verpleeghuizen. Rutte heeft gezegd: 'We moeten 100% van de keuzes maken op basis van 50% van de kennis. We besturen op de achteruitkijkspiegel.'

Alleen als de burgemeester van Amsterdam een fout maakt, dan wordt zij buitenproportioneel afgerekend. 75 columns werden er geschreven over de burgemeester (waarna gestopt is met tellen). De landelijke VVD plaatste 11 berichten over de Dam en 1 bericht over racisme, 8 tweets over de Dam, nul over racisme.

En ja, er moeten vragen worden gesteld: hoe kon dit gebeuren en hoe voorkomen we het? Maar de verontwaardiging is wel erg selectief. Hoeveel social media-berichtjes hebben raadsleden en Kamerleden besteed aan de volle boulevard in Scheveningen waar geen afstand gehouden werd?  Hoeveel aan het feit dat straks in het vliegtuig 1,5 meter niet belangrijk is, vanwege economische motieven.

Het verwijt van de indieners van de interpellatie dat onze burgemeester niet neutraal zou zijn, omdat ze een anti-slavernijbutton droeg, is bijna lachwekkend als het niet zo verdrietig was. Alsof tégen slavernij zijn links is. 

De burgemeester - die door de VVD en het CDA vaak werd gecomplimenteerd over haar veiligheidsbeleid – valt die selectieve woede ten deel omdat ze een 'linkse vrouw met een ambtsketting' zou zijn (dixit Trouw). De felheid van de reacties en soms ongekende vrouwenhaat die loskomt, schokt ons.  We hebben een racismeprobleem in dit land, en we hebben ook een seksismeprobleem.

Politiek effectbejag

Mijn tweede punt richt zich op de VVD van Amsterdam.

Onze bestuurders hebben een grote verantwoordelijkheid die op hun schouders rust, de burgemeester de allergrootste. We geven hen in beginsel ons vertrouwen om ingewikkelde besluiten te nemen. Dat vertrouwensbeginsel houdt ook in dat zij de kans krijgen om verantwoording af te leggen over die besluit. Vóórdat we als raad een oordeel vellen.

Door slechts een uur of 15 na de demonstratie - nota bene op televisie en in een tweet - een motie van wantrouwen aan te kondigen, gooit de VVD een belangrijke democratische norm te grabbel. Het schaadt het democratisch bestuur. Niet alleen hier, maar in heel bestuurlijk Nederland.

En waarom? Vanuit politiek effectbejag? Omdat het Forum overtoept moet worden in de race om de clicks op social media? In elk geval niet om de stad te dienen. Je doet ook jezelf tekort als partij, want wat is je inbreng in het democratisch debat nog waard als je oordeel al vaststaat? Dit is de 'Amsterdamse VVD' onwaardig. 

Aldus Brabantse fractievoorzitters in grote steden, waaronder GroenLinks 's-Hertogenbosch -fractievoorzitter Esther de Ruiter: "Kunst en cultuur is meer dan vrije tijd alleen. Een verkeerde keuze om hier fors op te bezuinigen. Samen met andere progressieve partijen in de B5 ondertekende ik deze brief."

Aanstaande vrijdag demonstreert ook Extinction Rebellion bij het provinciehuis. GroenLinks ondersteunt deze demonstratie aangezien het nieuwe bestuursakkoord tussen VVD, FvD, CDA en Lokaal Brabant. Het nieuwe, rechtse bestuur zet in op ideeën uit het verleden. Lees hier het volledige nieuwbericht uit het Brabants Dagblad:

https://www.bd.nl/dossier-coalitie-in-brabant/fractievoorzitters-grote-steden-halen-uit-naar-bezuiniging-op-sport-en-cultuur-in-brabant-volstrekt-foute-keuze~ad8a662d/?utm_source=facebook&utm_medium=social&utm_campaign=socialsharing_web&fbclid=IwAR2p8d6uWRMwLC8MMw9p3gDortX_V927aXlhxiix2ZKx-RWYSBzaK71elTk

Bezuinigen op cultuur en sport door de provincie Noord Brabant is een verkeerde keuze, en een verkeerd signaal. Het nieuwe provinciebestuur (VVD, CDA, FvD en Lokaal Brabant) wil hard bezuinigen op cultuur en sport. Samen met PvdA, D66 en de SP schreven GroenLinks fracties een brief met de boodschap: bezuinigen op cultuur en sport is een foute keuze; kunst en cultuur zorgen voor verbeeldingskracht en dat hebben we nu juist heel hard nodig! Er is zelfs geen gedeputeerde meer op cultuur. Terug naar naar het arme Brabant van weleer; dat wil toch niemand? En als Brabant zelf zijn cultuur en sport al niet meer belangrijk vindt, waarom zou de rijksoverheid het daar dan nog wel steunen? Houd Brabant interessant, juist ook op het gebied van cultuur en sport.  

Verbeeldingskracht en verbondenheid

Een bekende uitspraak van Commissaris van de Koning, Wim van de Donk, is: ‘’Het arme Brabant is rijk geworden dankzij de verbeeldingskracht en verbondenheid van haar inwoners.’’

Verbeeldingskracht en verbondenheid zijn het erfgoed van Brabant. Maar juist dat erfgoed wordt bij het grofvuil gezet. Kunst en cultuur zorgen voor verbeeldingskracht. Kunst en cultuur houdt ons een spiegel voor en geeft ons stof tot nadenken. En sport verbroedert en verbindt. De sportvelden brengen mensen met allerlei verschillende achtergronden dichterbij elkaar. Het sportveld trekt mensen figuurlijk uit hun eigen bubbel. Des te pijnlijker is het om te zien dat de nieuwe provinciale coalitie het mes zet in sport en cultuur. Ze zetten daarmee het mes in de verbeeldingskracht en onze verbondenheid en dus ook in hetgeen dat ons arme Brabant rijk heeft gemaakt.

Het kabinet spant zich in deze coronacrisis in voor de cultuursector en ook heel veel gemeenten trekken de portemonnee om te redden wat er te redden valt, maar van de provincie hoeven we het de komende jaren niet te hebben. Cultuur is volgens het nieuwe provinciebestuur slechts ‘vrijetijdsbesteding’. Het voornemen om miljoenen bezuinigingen door te voeren in het domein samenleving, onder meer op cultuur en sport, is in onze ogen een volstrekt foute keuze.

Wij staan op het standpunt dat juist nu kunst en cultuur extra moeten worden ondersteund, omdat de sector bij zal dragen aan de onderlinge verbondenheid en weerbaarheid van onze hard getroffen samenleving. Om dit kracht bij te zetten willen wij juist nu extra investeren in kunst en cultuur. ZZP’ers en instellingen die in problemen (dreigen te) raken, moeten ondersteund worden. Ook in de Brabantse sportbeoefening zien wij die grote maatschappelijke meerwaarde. Verschillende Brabantse gemeenten gingen al voor in kwijtschelding van de huren voor sportclubs en culturele instellingen.

Zonder een gedeputeerde cultuur, maar met een gedeputeerde erfgoed, koesteren we wat we hadden, maar geven we niet door wat we hebben. De verbeeldingskracht en verbondenheid moet doorgegeven worden en daarvoor zijn sport en cultuur van essentieel belang.

Peter Bakker (GroenLinks Breda) Bouteibi (PvdA Eindhoven) Yusuf Celik (PvdA Tilburg) Arjen van Drunen (PvdA Breda) Hans van Gemert (SP Helmond) Judith Hendrickx (Bossche Groenen) Tim van het Hof (D66 Breda) René van den Kerkhof (D66 Den Bosch) Evelien Kostermans (GroenLinks Tilburg) Duran Kurumli (PvdA Helmond) Saskia Lammers (GroenLinks Eindhoven) Bas Maes (SP Breda) Murat Memis (SP Eindhoven) Helma Oostelbos (SP Tilburg) Esther de Ruiter (GroenLinks Den Bosch) Paul Slikker (PvdA Den Bosch) Beppie Smit (D66 Tilburg) Stef Stevens (D66 Helmond) Thomas Tuerlings (GroenLinks Helmond) Robin Verleisdonk (D66 Eindhoven) Cecile Visscher (SP Den Bosch) Peter Vissers (Breda ’97)

Na een lange, slepende en soms pijnlijke vergadering uitgesmeerd over meerdere dagen is er een politieke crisis ontstaan in Zandvoort. Dit omdat een amendement mede door GroenLinks geïnitieerd en samen opgesteld met de PVV en D66 werd aangenomen met tien stemmen voor en zeven tegen. Dit amendement probeerde een in de omgevingsvergunning toegekende vijftig dagen commercieel gebruik van de nieuwe weg bij het circuit tegen te gaan. Het college zag dit amendement als een motie van wantrouwen. Zo zien wij dat niet. 

Wat waren onze overwegingen?

Voor we verder op het amendement ingaan, zullen wij u kernschetsen wat de overwegingen waren van GroenLinks. Voor GroenLinks is het altijd duidelijk geweest dat deze weg er om veiligheidsredenen zou moeten en kunnen komen. Hierbij dragen wij vaak het voorbeeld aan van de ramp die zich voordeed bij een festival in een tunnel in Berlijn. Om veiligheidsreden moet je simpelweg bij grote evenementen meerdere ontsluitingsmogelijkheden hebben. Dat die weg, die er overigens al in onverharde vorm lag, dient als calamiteiten route voor alle evenementen op het circuit, is betreft GroenLinks dus ook gewoon essentieel.

Ook het gebruiken van de weg voor hulpdiensten, is wat ons betreft een helder en duidelijk punt. Deze weg sluit namelijk direct aan op de weg die speciaal voor bussen en hulpdiensten is bestemd. Wij vinden echter niet dat de weg, die door gemeenschapsgeld wordt aangelegd, moet worden gebruikt om het achtergelegen parkeerterrein te ontsluiten. Tijdens of rondom andere evenementen, buiten de F1 om. Dit omdat de weg ook naast grijsduin ligt, in de volksmond Natura2000. Het is voor ons dan ook niet logisch om deze weg dan, buiten de F1 om, op een commerciële manier te gebruiken. Mede gelet op het feit dat wanneer de weg gewoon als toegang zou worden gebruikt, vijftig dagen de veiligheid in het geding zou kunnen komen.

Geen onbehoorlijk bestuur maar consistent handelen

Volgens de college partijen VVD en CDA is dit amendement een motie van wantrouwen. Dit is niet het geval. Het argument dat daarbij wordt gebruikt, is dat wij ons wagen aan onbehoorlijk bestuur. Dat is nogal wat. Dit wordt gezegd, omdat de raad in oktober akkoord is gegaan met een versnelde bestemmingsplanprocedure specifiek van toepassing op dit stuk weg. Daar is een omgevingsvergunning uitgerold, die de vijftig dagen commercieel gebruik herbergt. Echter saillant detail, waarom GroenLinks niet gezien kan worden als indiener op het gebied van wantrouwen, is het feit dat wij samen met de heer Hermsen (D66) tegen het bewuste plan in oktober hebben gestemd. Dit omdat wij de gevolgen, zoals de heer Hermsen dat toen zei, van een gewijzigde bestemmingsplanprocedure niet konden overzien. Hij gaf aan geen deskundige te zijn op het gebied van bestemmingsplannen, daar sloten wij ons bij aan.

De raad zou met andere woorden in een normale procedure de omgevingsvergunning veel beter op zijn netvlies hebben gehad. Daarnaast zou de raad twee momenten hebben om wijzigingen goed of af te keuren in het nieuw op te stellen bestemmingsplan voor dit stuk grond. Dat dit dan nu pas opspeelt, is dan ook logisch.

Het feit dat wij dit samen amenderen, is gezien het geval van D66 en de fractie van GroenLinks een volkomen logische stap. Omdat dit juist consistent en duidelijk bestuur is, in plaats van onbetrouwbaar bestuur. U zou het ons mogen verwijten wanneer wij de weg met de bijbehorende omgevingsvergunning niet hadden geamendeerd.

Waarom geen motie, maar een amendement?

Daarbij zullen we niet al te technisch worden. Het stuk wat ten grondslag ligt aan het amendement, is een document over een nieuwe vorm van financiering voor de weg. Aan een nieuwe vorm van financiering mogen nieuwe voorwaardes verbonden worden.

Het amendement en de wijze waarop verdient misschien niet de schoonheidsprijs, omdat het raadsstuk niet direct de functie van de weg beschrijft. Aan de andere kant was dit voor ons de enige mogelijkheid om te sturen op de uitkomst van dit proces op korte termijn.

Ja, we hadden ook voor een motie kunnen kiezen. Maar de vergunning is al een voldongen feit en wij willen graag zekerheid om de bovenstaande redenen. Voor ons is het een harde eis dat de weg alleen om veiligheidsredenen zal worden gebruikt. Dit is het namelijk in onze beleving altijd zo geweest.

De motie van wantrouwen redenatie is onjuist.

U ziet dus een gewone gang van zaken. Met een consistent beleid van in ieder geval van GroenLinks. Nu het andere deel, de motie van wantrouwen.

Laten wij duidelijk zijn. Wij als GroenLinks hebben alle vertrouwen in dit college.

Sterker nog, naar aanleiding van de afgelopen vergadering hebben wij dit ook nog aan bewindspersonen specifiek laten weten. Wij zullen in dit geval dus ook nooit een motie van wantrouwen steunen. Maar het gesprek aangaan wanneer het amendement onuitvoerbaar blijkt.

Wel snappen wij waarom het college het een en ander zo ziet. Zo stond tijdens een deel van de geschorste vergadering een microfoon aan en hoorde we uit een hoek van OPZ dat de wethouder zou liegen. Blijkbaar is er ook tijdens de schorsingen van de vergaderingen iets voorgevallen, waardoor het college dit ziet als motie van wantrouwen.

Het amendement is om inhoudelijke redenen gemaakt, dus niet misbruikt daarvoor.

Terug naar het de motie van wantrouwen. De vraag die neergelegd moet worden, is of het college, het CDA en VVD nog wel vertrouwen hebben om met de OPZ samen te werken. Het college moet nu beslissen of ze samen verder gaan. Wij hopen dat we in deze tijden met elkaar blijven praten. Communicatie is in deze tijden lastig, maar essentieel.

Wij staan achter het college, zeker in de tijd van de coronacrisis. U ook?

 

In navolging op Rotterdam, wordt ook in Vlaardingen gepleit voor het aan banden leggen van vuurwerk. GroenLinks, D66, PvdA, Onafhankelijke Socialisten (Fractie Kerkhof), VVD en CU-SGP zullen hiertoe een motie indienen in de eerstvolgende raadsvergadering op 30 januari.

Burgemeester Bas Eenhoorn gaf tijdens zijn nieuwjaarstoespraak aan voorstander te zijn van een vuurwerkverbod. Hij riep dan ook de Tweede Kamer op om dit verbod direct landelijk in te voeren. De Vlaardingse raadsfracties zijn ook voorstander van een landelijk verbod, maar willen in de tussentijd niet stilzitten. Het kan namelijk meer dan een jaar duren, voordat een dergelijk landelijk verbod door de Tweede en Eerste Kamer in wet en regelgeving wordt omgezet. En het is voor verkopers en afnemers van vuurwerk van belang dat ze ruim op tijd weten waar ze aan toe zijn.

“Iedere jaarwisseling zien we dat er veel overlast ontstaat door vuurwerk. Mensen durven de laatste dagen van het jaar vaak niet meer de straat op. Het vuurwerk dat een grote brand aan de Insulindesingel veroorzaakte, staat ook nog vers in het geheugen van vele Vlaardingers.” aldus Koen Kegel, fractievoorzitter van D66 Vlaardingen.

“Wanneer je kijkt naar milieuoverlast en lichamelijk letsel, dan zie je ook de schadelijke gevolgen voor mens en dier. Meer dan een half miljoen mensen hebben daarom de afgelopen dagen op de website Vuurwerkmanifest.nl aangegeven voorstander te zijn van het verbod op consumentenvuurwerk.”, aldus Lianne van Kalken, fractievoorzitter van GroenLinks Vlaardingen.

De partijen willen laten onderzoeken of het nog dit jaar mogelijk is om een dergelijk vuurwerkverbod voor de gehele gemeente in te stellen. Ook zullen zij het college vragen om met alternatieven te komen voor een prachtig nieuwjaarsfeest en te pleiten bij de minister voor een landelijk vuurwerkverbod.

Lees ook het bericht hierover in het Algemeen Dagblad

Lees ook het bericht hierover op Rijnmond Nieuws

 

Vandaag bracht verkenner Tom de Bruijn zijn verslag uit voor nieuwe coalitieonderhandelingen: GroenLinks, VVD en D66 moeten wat hem betreft met PvdA en CDA aan tafel zitten voor een stabiel stadsbestuur dat alle Hagenaars vertegenwoordigt. GroenLinks schaart zich achter de aanbevelingen van de Bruijn en wil snel aan de slag gaan.

Twee weken geleden raakte de Haagse coalitie haar meerderheid kwijt nadat GroenLinks, VVD en D66 de samenwerking met Groep De Mos opzegden. Sindsdien zijn de zes overgebleven wethouders met een waarnemend burgemeester aan het werk gegaan en zoeken de coalitiepartijen naar een nieuwe meerderheid in de Haagse gemeenteraad. Arjen Kapteijns (Fractievoorzitter GroenLinks): “Dat is belangrijk, want de uitdagingen die we als Den Haag hebben zijn te serieus om nu stil te staan. Daarom is het ook zo belangrijk dat Tom de Bruijn zo snel met dit advies kon komen.”

Wat GroenLinks betreft doet de samenstelling van de voorgestelde onderhandelaars recht aan de huidige situatie. Deze vijf partijen representeren een meerderheid in de Haagse gemeenteraad en een basis voor een ‘bestendige samenwerking’, aldus de verkenner. Kapteijns: “We kijken uit naar open proces waarin alle onderwerpen besproken kunnen worden. Daarbij is het belangrijk dat er recht gedaan wordt aan de standpunten van alle partijen aan de onderhandelingstafel en de belangen van alle bewoners van onze stad voorop staan.” Tegelijkertijd moeten de partijen wat Kapteijns betreft tempo maken: “Zo zorgen we voor continuïteit en hoeft Den Haag niet te lang te wachten op een nieuw, robuust stadsbestuur.”

GroenLinks kijkt ernaar uit om met de vier andere partijen in gesprek te gaan. GroenLinks zal zich er hierbij voor inzetten om Den Haag een eerlijkere, duurzamere en inclusievere stad te maken.

'Mijn grootste drive om de politiek in te gaan is iets te kunnen beteken voor mensen, een klein verschil maken voor mensen die het zelf niet kunnen, willen of durven, maar ook zaken bespreekbaar en zichtbaar maken'.

Zondag 29 september was een dag waarop veel van de passies van Irene Kleinrensink samen kwamen: tijdens een middag over LHBTI en veiligheid had ze de dankbare taak de discussie te vertolken voor een paar jonge vluchtelingen

De initiatiefgroep LHBTI organiseert om de maand een “Café Inclusief”. Na het “ABC van het LHBTI” en het presenteren van het Plan van Aanpak van onze initiatiefgroep, was nu “veiligheid” onderwerp van gesprek 

Veiligheid is binnen de LHBTI-gemeenschap een belangrijk onderwerp. Helaas ondervinden LHBTI-ers daar nog steeds de negatieve kanten van, ook in Zutphen. In het weekend mijden velen de horecagelegenheden in het centrum van onze stad. Niet alleen is hand in hand lopen uitgesloten maar überhaupt gaat het tonen van affectie met je vriend of vriendin heel vaak niet zonder commentaar of intimidatie. 

Samen met Burgemeester Annemieke Vermeulen spraken we over veiligheid in de stad. Het is een interessante discussie. Er worden weinig meldingen gedaan van discriminatie, dus Zutphen lijkt voor de overheidsinstanties veilig. Toch blijkt tijdens het openhartige gesprek dat LHBTI-ers dit anders ervaren, maar: wanneer maak je zo'n melding? Als iemand "flikker" roept als je hand in hand loopt? Als iemand naar je spuugt? Of pas als er geweld wordt gebruikt? De meningen zijn divers. 

Het is schrijnend te horen dat veel mensen het al normaal vinden als ze op straat worden uitgescholden voor homo of flikker, dat ze maar schamper meelachen als iemand na het sporten zegt: “laat je zeepje niet vallen, want die homo is er ook bij!” 

Het is mooi dat er een paar jongens van het AZC aanwezig zijn, zij geven weer een heel andere kijk op veiligheid…. Zij zitten hier omdat ze in hun eigen land écht niet veilig zijn om hun geaardheid. Zij komen uit Rusland en voelen zich hier zeer veilig en willen graag trots op de foto met onze burgemeester, ook willen ze graag dat deze foto wordt verspreid op facebook.

Dat neemt natuurlijk niet weg dat íederéén zich veilig moet kunnen voelen in onze stad of waar dan ook ter wereld. LHBTI moet onderwerp van gesprek zijn op scholen, sportclubs en verzorgingstehuizen. Er is nog genoeg werk te doen in dat opzicht!

 

LHBTI Niet alle lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen, transgenders en intersekse personen (LHBTI's) voelen zich veilig genoeg om ‘uit de kast’ te komen. Het kabinet wil dat iedereen zichzelf kan zijn. Daarom is het belangrijk dat de maatschappij LHBTI’s meer accepteert. Zutphen sluit zich hier als regenbooggemeente bij aan en zet zich hier voor in.

 

Het is alweer drie jaar geleden dat de Gemeenteraad van Zutphen discussieerde over het idee van een Regenboogzebrapad op het Stationsplein. Victor Boldewijn was hierbij onder andere initiatiefnemer. Dat idee werd niet omarmd, maar er werd wel geconcludeerd dat Zutphen een actief LHBTI-beleid zou moeten voeren.

 

D66, GroenLinks en de VVD trokken zich die boodschap aan en gingen samen met twee ambassadeurs van het COC aan de slag in de Initiatiefgroep LHBTI.  Toen Victor Boldewijn uit de politiek vertrok, vroeg hij Irene Kleinrensink zijn plaats in te nemen.

 

Inmiddels bestaat de initiatiefgroep uit drie raadsleden: Karin van Wamel, Antje van Dijk en Irene Kleinrensink en de ambassadeurs van het COC (Paul Woerlee en Cor Witbraad), de huidige wethouder (Mathijs ten Broeke met ambtelijke ondersteuning).

 

Nadat in de raadsvergadering van 8 juli 2019 het “initiatiefvoorstel Voortgang beleid Zutphen Regenbooggemeente, met Plan van Aanpak 2019-2020” met een grote meerderheid is gesteund,  is de initiatiefgroep enthousiast aan de slag gegaan om haar werkzaamheden voort te zetten. Naast de wedstijd “maak Zutphen zichtbaar als regenbooggemeente”, organiseert de initiatiefgroep om de maand een “Café Inclusief”.

 

Helaas is het nog steeds zo dat jongeren op school niet openlijk voor hun geaardheid durven uit te komen en blijkt dat zelfs volwassen stellen niet hand in hand durven te lopen in onze stad. Zutphen, een regenbooggemeente die helaas toch soms onveilig voelt: werk aan de winkel dus!

 

De initiatiefgroep is zeer gedreven het mooie Zutphen veilig te maken voor iedereen! Lesbisch, homoseksueel, biseksueel, tansgender, interseksueel en alle kleuren hier tussen en hier buiten.

Schokkend nieuws uit Den Haag vorige week. Daar voelen makelaars zich genoodzaakt om LHBTI+-stellen te adviseren niet in bepaalde buurten te gaan wonen. Eerder hoorden we ook al over een transgender koppel in Heerlen dat zich gedwonen voelde hun buurt te verlaten na ernstige pesterijen en zelfs fysiek geweld.

Naast een onwelkom onthaal in bepaalde buurten, blijken er ook mensen te maken te hebben met uitsluiting op de woningmarkt op basis van hun achternaam of afkomst. Zo wees eerder onderzoek al uit dat mensen met een migratieachtergrond minder vaak worden uitgenodigd voor een bezichtiging van een huurwoning, dan mensen met achternaam als ‘Van Dijk´.

GroenLinks vindt dat in Leiden iedereen prettig en in harmonie moet kunnen wonen, ongeacht van wie je houdt en hoe je heet. Dat vindt gelukkig bijna iedereen en daarom vragen we samen met de VVD aan het college hoe het in Leidse wijken en woningmarkt zit met discriminatie en uitsluiting en wat we daaraan kunnen doen. De vragen vind je hieronder.