Poliflw

Drie op de vier Hagenaren wil meedenken over de toekomst van Den Haag, maar de meerderheid weet niet hoe. Dit blijkt uit het onderzoek “Staat van de Stad”. Het zorgt ervoor dat de stille meerderheid van Hagenaren niet wordt gehoord. D66 en ChristenUnie/SGP roepen daarom tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen op om nieuwe manieren van inspraak en democratie te zoeken.

Kloof tussen burger en beleid “We moeten niet wachten tot de inspraak naar ons toekomt, maar we moeten zelf ons geweten organiseren”, stelt D66 fractievoorzitter Hanneke van der Werf. “Want waarom zou je het met zijn 45-en doen, als het met een half miljoen kan?”. ChristenUnie/SGP fractievoorzitter Pieter Grinwis valt haar bij. “We moeten kijken naar nieuwe manieren om de kloof tussen burger en beleid te dichten. Er is tegenwoordig zoveel meer mogelijk met nieuwe communicatiemiddelen”.

Allemaal meedenken over onze stad De twee fractievoorzitters – afkomstig uit zowel coalitie als oppositie- stellen voor om een speciale werkgroep van raadsleden op te richten die nieuwe manieren van inspraak en participatie gaat onderzoeken. De twee partijen gaan niet vooruitlopen op welke methoden dat kunnen zijn, omdat de werkgroep er zo vrij mogelijk over moet kunnen nadenken. Maar dat het nodig is dat is voor beiden duidelijk. “Nu horen we vooral de usual suspects, terwijl er zoveel meer mensen zijn die willen meedenken” zegt Van der Werf. De twee fractievoorzitters zijn het met elkaar eens: “laten we de toekomst van onze stad zo veel mogelijk samen vormgeven”.

The post D66 en ChristenUnie/SGP: moderniseer inspraak en democratie in Den Haag appeared first on D66 Den Haag.

Hoe ziet de stad eruit voor mensen met een beperking? Stel je voor: het restaurant waar je altijd kwam is verbouwd, en is ineens niet meer toegankelijk met een rolstoel. Je wilt een kaartje kopen bij de parkeerautomaat, maar je kunt niet bij het display omdat die te hoog is. Je wilt met de tram, maar de hoogte van de tram en het perron sluiten niet op elkaar aan. Je moet even naar het toilet, maar nergens in de omgeving is een toegankelijke openbare wc te vinden.

Ondanks dat Nederland een aantal jaar het VN verdrag voor rechten van met een beperking heeft ondertekend, is er nog een wereld te winnen als het gaat om de toegankelijkheid van de stad om ervoor te zorgen dat mensen met een beperking gelijkwaardig mee kunnen doen. Over hoe we dit in Den Haag kunnen doen, sprak de gemeenteraad afgelopen woensdag met ervaringsdeskundigen en experts op initiatief van de PvdA, CDA, D66, ChristenUnie-SGP, GroenLinks, de Haagse Stadspartij, Partij voor de Dieren en NIDA. Samen met deze partijen werken we samen aan een nota met plannen hoe we de stad toegankelijker kunnen maken.

Gelukkig kwamen er tijdens de werkbespreking veel goede ideeën voorbij: zorg ervoor dat toegankelijkheid aan het begin bij ieder ontwerp, ieder plan en beleid wordt meegenomen. Of zoals de gemeente Breda doet: stel ervaringsdeskundigen als bijzonder ambtenaar aan om mee te kijken met alle ontwerpen en plannen die voorbij komen. “Het zijn niet de mensen die een beperking hebben, het is de stad die een beperking heeft,” zei iemand tijdens de bespreking. Precies die andere manier van denken is hard nodig.

Ook onze eigen vechter voor toegankelijkheid, Erwin van der Lem, was natuurlijk aanwezig: “Ervaringsdeskundigen aanstellen als bijzonder ambtenaar is een goed idee, dat zou ik hier in Den Haag wel willen doen!”. Ook hij vindt dat er in de stad nog flink wat moet gebeuren, maar soms zijn het de kleine dingen, zoals een beugel in toiletten om je aan vast te houden. De gemeente zou bijvoorbeeld horecaondernemers hier goed bij kunnen helpen.

Gelukkig kunnen we die stappen nu zetten. In het coalitieakkoord is €5 miljoen vrijgemaakt om de toegankelijkheid van de stad te verbeteren. Want échte toegankelijkheid betekent ook gelijkwaardigheid: niet meer via de zijdeur naar binnen, maar zoals iedereen via de voordeur. Niet met de goederenlift naar boven, maar zoals iedereen via de normale lift. Zo vanzelfsprekend zou toegankelijkheid moeten zijn.

Heb je ook ideeën hoe Den Haag toegankelijker kan? Mail dan naar pvda@denhaag.nl!

Het bericht Voor een toegankelijke en gelijkwaardige stad voor mensen met een beperking verscheen eerst op PvdA Den Haag.

Het debat over de toekomst van de vreugdevuren op Scheveningen op 17 oktober 2019 was het debuut in de gemeenteraad van waarnemend burgemeester Johan Remkes. En hij deed dat overtuigend. Een wereld van verschil met zijn voorgangster, waarbij een 2-minuten debat nog ruim 3 uur kon duren. In het debat lagen twee keuzes voor: of een jaar overslaan, het voorstel van Joris Wijsmuller namens de Haagse Stadspartij, of eerst afwachten of er in de korte tijd die tot de jaarwisseling rest een vergunningswaardig voorstel van de organisatoren komt voor een veel kleiner vuur. De raad volgde in meerderheid het procesvoorstel van Remkes, waarmee een definitief oordeel werd uitgesteld tot eind november. Het voorstel van de Stadspartij om een duidelijke uitspraak te doen werd verworpen. Wijsmuller: “De meerderheid van de partijen durfde het nog niet aan om de knoop door te hakken. Uitstel van executie dus. Vanuit Remkes kan ik dit nog wel begrijpen: hij legt eerst de bal bij de organisatoren, en houdt zo zijn handen nog vrij.” Remkes toonde daadkracht met een belangrijke mededeling voor alle Scheveningers die bij de jaarwisseling schade hebben geleden, maar nog altijd wachten op een vergoeding. “De gemeente rondt nog dit jaar alle schadegevallen na de vonkenregen op Scheveningen af. En dat gaan wij ruimhartig doen”.

De bijdrage van fractievoorzitter Joris Wijsmuller:

‘Voorzitter, als laatste spreker resteert er niet veel om toe te voegen. Wel vind ik dat de raad nu een duidelijke uitspraak moet doen over wel of geen vuren bij de jaarwisseling, waarvoor ik zo een motie ga indienen. Maar allereerst wil ik langs deze weg namens de Haagse Stadspartij de Oonderzoeksraad voor de Veiligheid (OvV) nogmaals danken voor het kraakheldere en niet mis te verstane rapport. Het rapport bracht ordening in de vele zaken die wij al wisten, deed alle ruis en twijfels die er nog waren verstommen, en brengt een goede focus op de lessen die uit de dramatische jaarwisseling getrokken moeten worden.

Op de reactie van het college op het rapport is wél nog het nodige op aan te merken, maar het meeste acht ik nu minder relevant omdat ik ervan overtuigd ben dat de collegereactie met de nieuwe waarnemend burgemeester anders zou zijn geweest dan die van zijn voorgangster. Want zijn voorgangster heeft lang de kop in het zand gestoken, en de boel in afwachting van het OvV-rapport voor zich uitgeschoven. U weet dat ik haar daar al vanaf januari op heb aangesproken, dat ik voor de zomer nog de motie ‘Geen plannen, geen vlammen’ heb ingediend, en haar ook na de zomer nog heb bevraagd of zij al in overleg met betrokkenen bezig was om voorbereidingen voor de jaarwisseling op Scheveningen te treffen. Hierop is steeds ontkennend en ontwijkend gereageerd, dus u zult begrijpen dat ik verbaasd en ontstemd was om te lezen dat er al langer gesprekken met de organisatoren van de vuurstapels zijn gevoerd. Kan het college deze gesprekken in het licht van de eerdere ontkenningen toelichten, en aangeven of er afspraken en/of toezeggingen zijn gedaan?

In de collegereactie wordt uitgegaan van nieuwe vuurstapels in aangepaste vorm op basis van een vergunningprocedure. Zo denkt het college de aanbevelingen van de OvV op te kunnen volgen. Maar de OvV stelt terecht dat een vergunning op zich nog geen garantie is voor een vlekkeloos evenement. En de OvV heeft voor haar onderzoek niet alles onderzocht. Zo is er nog geen nader onderzoek gedaan naar de risico’s op vliegvuur. Er is nog geen nader onderzoek gedaan naar de millieueffecten van vreugdevuren zoals de stikstofuitstoot bij Natura2000-gebieden. En er is ook nog geen nader onderzoek is gedaan naar de Arbo-vereisten die nodig zijn om een vreugdevuur in welke omvang dan ook veilig te kunnen opbouwen. Daarnaast hebben wij nog geen zicht op een adequate en transparante veiligheidsorganisatie waarbij de rollen en verantwoordelijkheden van organisator, toezichthouder, vergunningverlener en facilitator helder zijn. Voorzitter, er resten nog slechts 10 weken tot aan de komende jaarwisseling. Daarom dien ik de volgende motie in waarin de raad uitspreekt dat:

Het voor de komende jaarwisseling te kort dag is om een evenement met vreugdevuren vlekkeloos te organiseren;

Er tijdens de jaarwisseling 2019/2020 geen vreugdevuren op het strand voor Scheveningen en Duindorp worden toegestaan.

De motie is mede ondertekend door NIDA en de PvdD.

En overigens ben ik van mening dat, voordat er nieuwe vuren in welke vorm dan ook op Scheveningen komen, het eerst en vooral duidelijk moet zijn hoe de schade van de afgelopen jaarwisseling afgehandeld wordt. Ik heb de moties van PvdA en CU/SGP over de schadeafhandeling dan ook mee ondertekend.

Voor de andere vreugdevuren in de stad, waarover de eerste inspreekster sprak, geldt dat er op dit moment geen vergunningsprocedure is opengesteld. Moeten die dan nog wel doorgaan? En als er dan al vuren gedoogd gaan worden, geldt dan de norm die brandweer stelt zoals de heer Barker in zijn motie heeft voorgelegd? Graag een reactie van de burgemeester specifiek gericht op de vreugdevuren in Escamp en Laak.

Tot slot wil ik herhalen wat ik in de eerste vergadering na de jaarwisseling al gezegd heb: tot en met 31 december 2018 kon het beleidskader voor de vuurstapels op breed draagvlak in deze gemeenteraad rekenen. Wij zijn dus allemaal verantwoordelijk voor de ontstane gedoogcultuur en wij hebben allemaal onvoldoende rekenschap genomen van de mogelijke veiligheidsrisico’s. Een belangrijke les hierbij is dat wij ons niet moeten laten leiden door de vrees voor ongeregeldheden en het bewaren van de lieve vrede, maar dat de veiligheid en alle daarvoor noodzakelijke vereisten altijd voorop moeten staan. Hierbij hoort ook het bewaken van de juiste termijnen die nodig is om het zorgvuldig en veilig voor te bereiden. Ik reken dan ook op bredere steun voor mijn motie, en ben heel benieuwd naar de reactie van de waarnemend burgemeester.’

Tweede Termijn:

‘Ik heb waardering voor de waarnemend burgemeester die in eerste termijn met gezag en geloofwaardigheid inkleuring heeft gegeven van de vergunningsprocedure. En de bal en verantwoordelijkheid zo in eerste instantie bij de organisatoren legt. En trecht benadrukt dat het nog allerminst zeker is dat de vuren in aangepaste vorm vergund kunnen worden. Ook is het glashelder dat er nog altijd geen plan is. Dat wordt gaandeweg tijdens de vergunningprocedure in elkaar geknutseld. Onder stoom en kokend water. De vereiste zorgvuldigheid is dan snel het kind van de rekening.

De rol van omwonenden wordt in dit korte tijdsbestek gereduceerd tot een zienswijze in de vergunningprocedure en de eventuele mogelijkheid om een voorlopige voorziening bij de rechter aan te vragen; een zware verantwoordelijkheid. Tijd voor beroep is er domweg niet, want ga maar na: bij grote evenementen – daar hebben we hier over – moet de vergunning normaal gesproken uiterlijk 18 weken voorafgaand worden aangevraagd; dat was dus 27 aug. De burgemeester heeft wel de bevoegdheid om in bijzondere gevallen ontheffing te verlenen. Dat doet hij klaarblijkelijk, en nu resten er nog maar 10 weken. Het vergunningsbesluit van het college moet uiterlijk 4 weken voor het evenement zijn genomen, en voor de zienswijzeprocedure staat 4 weken; dat betekent dat van de 10 weken er nog maar 2 resteren om zienswijzen zorgvuldig te beoordelen en een collegebesluit te nemen. Voor de 6 weken beroepstermijn is er daarna uberhaupt onvoldoende tijd.

Hoewel het niet dus zeker is dat de vergunning rond komt, zwemmen we langs deze weg met stoom en kokend water een fuik in. Dat is niet verstandig, zeker niet in de wetenschap dat er een cultuuromslag nodig is, leidend tot herstel van vertrouwen. Daar is tijd voor nodig. En een raad die zelf ook verantwoordelijkheid durft te nemen. Alle reden dus om voor mijn motie ‘Jaartje overslaan’ te stemmen.’

De ingediende (en niet aangenomen) motie:

Motie: Jaartje overslaan

Indiener: Joris Wijsmuller, Haagse Stadspartij

De raad van de gemeente Den Haag, in vergadering bijeen op 17 oktober 2019, ter bespreking van Raadsmededeling Reactie Onderzoeksraad voor Veiligheid ‘Vliegvuur op Scheveningen’ (RIS303630).

Constaterende, dat:

• De Onderzoeksraad voor Veiligheid in een glashelder rapport heeft geconcludeerd dat de Haagse vreugdevuren niet langer op de huidige wijze kunnen worden georganiseerd;

• De organisatie van een dergelijk grootschalig evenement – in welke aangepaste vorm dan ook – een grondige voorbereiding vereist waarin de veiligheidsrisico’s in kaart worden gebracht en deze risico’s zo goed mogelijk worden geminimaliseerd door veiligheidsmaatregelen;

• Een openbare vergunningsprocedure, waarbij politie en brandweer een eigenstandige adviesfunctie hebben, ruimte aan burgers voor inspraak moet geven alsmede mogelijkheden van bezwaar en beroep zodat alle belangen, bezwaren en zorgen expliciet op tafel komen.

Overwegende, dat:

• Een vergunning op zich nog geen garantie is voor een vlekkeloos evenement;

• Er nog geen nader onderzoek is gedaan naar de risico’s op vliegvuur;

• Er nog geen nader onderzoek is gedaan naar de milieueffecten van vreugdevuren zoals de stikstofuitstoot in de nabijheid van Natura2000-gebieden;

• Er nog geen nader onderzoek is gedaan naar de Arbo-vereisten die nodig zijn om een vreugdevuur in welke omvang dan ook veilig te kunnen opbouwen;

• Er nog geen zicht is op en draaiboeken zijn voor een adequate en transparante veiligheidsorganisatie waarbij de rollen en verantwoordelijkheden van organisator, toezichthouder, vergunningverlener en facilitator helder zijn;

• Er nog slechts 10 weken en 5 dagen resten tot aan de komende jaarwisseling.

Spreekt uit, dat:

• Het voor de komende jaarwisseling te kort dag is om een evenement met vreugdevuren vlekkeloos te organiseren;

• Er tijdens de jaarwisseling 2019/2021 geen vreugdevuren op het strand voor Scheveningen en Duindorp worden toegestaan.

En gaat over tot de orde van de dag.

Joris Wijsmuller, Haagse Stadspartij

Adeel Mahmood, Nida

Robert Barker, PvdD

Er is eindelijk land in zicht: na twee jaar van trekken aan het Haagse stadsbestuur gaat het college eindelijk zijn beloftes nakomen bij de renovatie van de visafslag. Dankzij een unaniem aangenomen motie, ingediend door de fracties van ChristenUnie/SGP, CDA, Hart voor Den Haag, HSP, SP en PVV, gaat het college de begin 2018 toegezegde financiële steun die nodig is voor de renovatie uitkeren, zodat deze snel van start kan. Pieter Grinwis (ChristenUnie/SGP) en Kavish Partiman (CDA): “De renovatie is echt bróódnodig voor een gezonde toekomst van onze visafslag en de visserij op Scheveningen. Maar hiervoor was en is een financiële bijdrage van de gemeente nodig en dienen de gemeente en bouwbedrijf Volker Wessels zich aan eerdere afspraken te houden, bijvoorbeeld over de historische gebreken aan het gebouw en de te bouwen parkeerplaatsen ten behoeve van de visafslag.’’

College moet boter bij de visafslag leveren

Er is eindelijk land in zicht: na twee jaar van trekken aan het Haagse stadsbestuur gaat het college eindelijk zijn beloftes nakomen bij de renovatie van de visafslag. Dankzij een unaniem aangenomen motie, ingediend door de fracties van ChristenUnie/SGP, CDA, Hart voor Den Haag, HSP, SP en PVV, gaat het college de begin 2018 toegezegde financiële steun die nodig is voor de renovatie uitkeren, zodat deze snel van start kan. Pieter Grinwis (ChristenUnie/SGP) en Kavish Partiman (CDA): “De renovatie is echt bróódnodig voor een gezonde toekomst van onze visafslag en de visserij op Scheveningen. Maar hiervoor was en is een financiële bijdrage van de gemeente nodig en dienen de gemeente en bouwbedrijf Volker Wessels zich aan eerdere afspraken te houden, bijvoorbeeld over de historische gebreken aan het gebouw en de te bouwen parkeerplaatsen ten behoeve van de visafslag.’’

De herontwikkeling van het Noordelijk Havenhoofd op Scheveningen is ooit gestart om het viscluster en de werkgelegenheid daar te versterken. Partiman en Grinwis: “Het is niet te verteren dat er ondertussen al wél getimmerd wordt aan woning- en hotelbouw, maar dat er de afgelopen anderhalf jaar nog nauwelijks iets gedaan is om de visserij op Scheveningen te versterken, terwijl dát oorspronkelijk juist het doel van de herontwikkeling was. We hebben de wethouder nu een opdracht meegegeven, wij roepen daarmee ook Volker Wessels en UFA, de eigenaar van de visafslag, op om de renovatie mogelijk te maken en te starten. De tijd van praten is zo langzamerhand voorbij, het is tijd om te gaan timmeren.”

Voorzitter. Het is 17 oktober 2019. Weliswaar pas de eerste raadsvergadering en daarmee vuurdoop voor onze waarnemend burgemeester Remkes in onze raad, maar inmiddels de 288e dag voor Scheveningers die nog altijd op een schadevergoeding van de gemeente wachten. Ik kan daar eerlijk gezegd niet bij.

Voorzitter, ik kan daar niet bij als ik denk aan al die Scheveningers die de herinnering aan die rampzalige nacht het liefst zo ver mogelijk wegdrukken.  Ik denk aan het verhaal van een mevrouw, die vertelde: “Overal waar ik keek kwam er vuur naar beneden. We hebben geluk gehad dat niet het hele dorp in de fik is gegaan.” Hoe zij op een normale manier naar de komende jaarwisseling toe kan leven, weet ze nog niet. De afgelopen maanden vond ze nog elke dag vuurkooltjes in haar tuin. 17.000 euro aan schade had deze Scheveningse, die gelukkig geheel werd vergoed door haar verzekeraar. Maar, voorzitter, haar buren hadden minder geluk. Die moesten vijf maanden hun huis uit, omdat het onbewoonbaar was geworden door de vonkenregen. Ongevraagd kwamen ze plotsklaps op straat te staan. Haar buurvrouw lukte het sinds de ingrijpende nacht niet meer om aan het werk te gaan. En daar bovenop hadden ze maar liefst 50.000 euro schade, waarvan tot op heden slechts een deel vergoed is. Voorzitter, dat gun je toch niemand? Hoe heeft het dan zo ver kunnen komen?!

In januari heb ik het college in deze zaal dringend op het hart gedrukt: laat geen vacuüm ontstaan tussen verzekeraars en de gemeente; wees ruimhartig; ga niet tegenover, maar náást de getroffen Scheveningers staan. En het college zou ruimhartig met schrijnende gevallen omgaan. Maar, zo vraag ik me af, wat is volgens het college eigenlijk de definitie van een schrijnend geval? Blijkbaar was niet meer in staat zijn te werken, vijf maanden je huis uit en 50.000 euro aan schade nog geen schrijnend geval. Voorzitter, dat is niet uit te leggen en komt voort uit de afwachtende en daarmee lakse houding van het college en de gemeente sinds die nacht van de vlammende vuurstapels, vlagen vliegvuur en vurige vonkenregens.

In januari wilde het college wachten tot de Onderzoeksraad duiding had gegeven over de aansprakelijkheid, pas dan zou de gemeente daadwerkelijk gaan vergoeden als mensen geen claim bij hun verzekeraar konden indienen. De Onderzoeksraad heeft echter geen onderzoek gedaan naar aansprakelijkheid, dat wist het college drommels goed. Enfin, nu het messcherpe OvV-rapport er dan ligt, past het het college heel duidelijk en ondubbelzinnig tegen deze gedupeerde Scheveningers te zeggen en te laten zien: wij zijn er voor jullie.

Om dat aan te moedigen een motie met als dictum:

verzoekt het college:zo snel mogelijk alsnog een schadevergoeding aan getroffen bewoners die nog niet (volledig) zijn schadeloos gesteld uit te keren en daarbij de menselijke maat te hanteren;gedupeerden die weliswaar schade kunnen verhalen bij hun verzekeraar, maar wel kosten hebben als gevolg van eigen risico en verminderde no-claimkorting, tegemoet te komen en deze kosten te compenseren,

En deze motie is mede ondertekend door collega Wijsmuller, Barker en Koster.

Geen gedoogcultuur meer Voorzitter, uit het rapport van de Onderzoeksraad werd ook duidelijk hoe rampzalig de gevolgen zijn van het eindeloze gedogen, dat pappen en nathouden door de gemeente. Dat was niets anders dan spelen met vuur. De gemeente heeft “nooit echt grip gekregen op het proces”, zo schrijft de Onderzoeksraad eufemistisch. Dijsselbloem zei het wat minder cryptisch: “Als de bouwers van de vreugdevuren jaar na jaar de indruk krijgen dat de afspraken niet worden gehandhaafd, dan geef je het signaal af dat de deur wagenwijd openstaat om je gang maar te gaan.” Dit is volgens hem de ‘oerzonde’ van Haagse bestuurders geweest. De gemeente dacht met gedogen de situatie veiliger te maken, maar het tegendeel bleek het geval. Het merendeel van de bouwers had geen benul van de gemaakte afspraken. Een nietszeggend convenant leidde tot niets anders dan schijnveiligheid.

Voorzitter, dit zijn harde constateringen. Laten we daar dan ook harde conclusies aan verbinden. Ik ben helemaal klaar met dat pappen en nathouden. Om maar de lieve vrede te bewaren, heeft de gemeente, heeft de toenmalige burgemeester verzaakt in te grijpen op momenten dat dit meer dan nodig was. “Een overheid die steeds weer de lieve vrede vooropstelt, loopt echter het risico dat de brutaalsten daar rekening mee gaan houden, ten koste van - kwetsbare - medeburgers”, zo verwoordde Aukje van Roessel het treffend in de Groene Amsterdammer.[1]

En dat mag niet gebeuren, voorzitter, dat medeburgers de dupe worden van een gemeente die liever gedoogt dan ingrijpt. De ChristenUnie/SGP pleit daarom niet alleen voor gezaghebbend doorpakken bij toezicht en handhaving op alle Haagse evenementen en activiteiten, wij willen ook dat goed in beeld wordt gebracht hoe ver de gedoogcultuur eigenlijk in het Haags gemeentebeleid is doorgedrongen, zodat we daar een einde aan kunnen maken.

Daarom een motie met als dictum:

verzoekt het college:alle evenementen en activiteiten, die op gemeentelijk niveau min of meer gedoogd worden, en toezicht en handhaving daarop tegen het licht te houden, daarbij aan te geven welke beweegredenen onder deze houding ten grondslag liggen en de raad daarover te rapporteren,

Deze motie dien ik samen in met collega Barker en Koster. 

Uitwerking aanbevelingenVoorzitter, de Onderzoeksraad is duidelijk geweest: het had de afgelopen jaarwisseling totaal anders gemoeten. Het college herkent en erkent de kritiek van de Onderzoeksraad en heeft de aanbevelingen, bijna traditiegetrouw, overgenomen.

Maar voorzitter, de aanbevelingen en dus ook het overnemen daarvan laten nog de nodige ruimte voor concretisering en uitwerking. Het is zaak daar als raad en stad snel meer duidelijkheid over te hebben. Bovendien worden er geen specifieke aanbevelingen gedaan wat betreft het volgen van bijvoorbeeld Arbo- en milieuwetgeving. En dat lijkt me wel op zijn plaats, want één ding was wel duidelijk de afgelopen jaren: zoals aan de vuurstapels werd gebouwd, zo gebeurt dat niet op willekeurig welke bouwplaats dan ook in onze stad. Daarom de motie met als dictum:

Verzoekt het college:-een uitwerking van de verschillende overgenomen aanbevelingen schriftelijk aan de raad te doen toekomen, waarbij in ieder geval de concrete vergunningsvoorwaarden, het uitgewerkte handhavingsplan en de strikte rolverdeling, waaruit duidelijk wordt welke rol de gemeente op welk moment aanneemt, duidelijk worden;-hierbij ook aandacht te besteden aan andere wet- en regelgeving, zoals Arbo- en milieuwetgeving

Samen met collega Barker, Wijsmuller, De Graaf en Koster.

Betrekken brandweer Voorzitter, uit het rapport bleek dat de brandweer onvoldoende betrokken was bij de voorbereiding van de vreugdevuren.

Daarom samen met collega Barker, Mahmood en Koster een motie met als dictum:

verzoekt het college voortaan bij alle vergunningaanvragen van evenementen, waarbij vuur(werk) een belangrijke rol speelt, advies in te winnen bij politie en brandweer alvorens de vergunning te verlenen.

Ten slotteVoorzitter, ik kan mij de eerste jaarwisselingen als Hagenaar in wording nog levendig herinneren. Van de oorverdovende herrie en rook op het Lorentzplein tot de vele vuurtjes en vuren in de buurt van het Soestdijkseplein, waar ik een jaar later woonde. En dan te bedenken dat het in vroeger jaren nog veel en veel erger was, zoals de Onderzoeksraad onderkoeld, maar treffend beschrijft. Alleen al tegen die achtergrond, maar ook gewoon omdat het in principe een mooie traditie is, wil mijn fractie vandaag geen streep zetten door de vreugdevuren op het Scheveningse Noorderstrand en Duindorpse Zuiderstrand. Ik ben voor het in stand houden van deze traditie, maar dan wel veilig, vakkundig en verantwoord. Ziet de burgemeester dat ook zo? En klopt het dat gisteren de vergunningsaanvraag vanuit Scheveningen is binnengekomen? Hoe gaat de burgemeester deze aanvraag beoordelen, op basis van welke criteria en hoe welwillend of afhoudend treedt hij de aanvragers tegemoet? Hoe proactief betrekt hij bewoners? En als hij tot een positief oordeel komt, zijn de gemeente, de brandweer en de politie er dan klaar voor? Enfin, mijn collega’s hebben deze en andere vragen ook al gesteld. Daar sluit ik me graag bij aan.

Ik zie uit naar de beantwoording van de burgemeester in eerste termijn en wens de burgemeester, de brandweer en andere betrokkenen sowieso veel wijsheid en daadkracht, van het beoordelen van de vergunningsaanvraag tot het uiteindelijke besluit om de vuurstapel wel of niet - dat kan nadrukkelijk ook - aan te steken.

Voorzitter, we hopen immers vurig dat de komende jaarwisseling voor alle Scheveningers, Duindorpers en andere stadgenoten in tegenstelling tot afgelopen jaarwisseling wel veel vreugde brengt!

Voorzitter. Het is 17 oktober 2019. Weliswaar pas de eerste raadsvergadering en daarmee vuurdoop voor onze waarnemend burgemeester Remkes in onze raad, maar inmiddels de 288

dag voor Scheveningers die nog altijd op een schadevergoeding van de gemeente wachten. Ik kan daar eerlijk gezegd niet bij.

Voorzitter, ik kan daar niet bij als ik denk aan al die Scheveningers die de herinnering aan die rampzalige nacht het liefst zo ver mogelijk wegdrukken.  Ik denk aan het verhaal van een mevrouw, die vertelde: “Overal waar ik keek kwam er vuur naar beneden. We hebben geluk gehad dat niet het hele dorp in de fik is gegaan.” Hoe zij op een normale manier naar de komende jaarwisseling toe kan leven, weet ze nog niet. De afgelopen maanden vond ze nog elke dag vuurkooltjes in haar tuin. 17.000 euro aan schade had deze Scheveningse, die gelukkig geheel werd vergoed door haar verzekeraar. Maar, voorzitter, haar buren hadden minder geluk. Die moesten vijf maanden hun huis uit, omdat het onbewoonbaar was geworden door de vonkenregen. Ongevraagd kwamen ze plotsklaps op straat te staan. Haar buurvrouw lukte het sinds de ingrijpende nacht niet meer om aan het werk te gaan. En daar bovenop hadden ze maar liefst 50.000 euro schade, waarvan tot op heden slechts een deel vergoed is. Voorzitter, dat gun je toch niemand? Hoe heeft het dan zo ver kunnen komen?!

In januari heb ik het college in deze zaal dringend op het hart gedrukt: laat geen vacuüm ontstaan tussen verzekeraars en de gemeente; wees ruimhartig; ga niet tegenover, maar náást de getroffen Scheveningers staan. En het college zou ruimhartig met schrijnende gevallen omgaan. Maar, zo vraag ik me af, wat is volgens het college eigenlijk de definitie van een schrijnend geval? Blijkbaar was niet meer in staat zijn te werken, vijf maanden je huis uit en 50.000 euro aan schade nog geen schrijnend geval. Voorzitter, dat is niet uit te leggen en komt voort uit de afwachtende en daarmee lakse houding van het college en de gemeente sinds die nacht van de vlammende vuurstapels, vlagen vliegvuur en vurige vonkenregens.

In januari wilde het college wachten tot de Onderzoeksraad duiding had gegeven over de aansprakelijkheid, pas dan zou de gemeente daadwerkelijk gaan vergoeden als mensen geen claim bij hun verzekeraar konden indienen. De Onderzoeksraad heeft echter geen onderzoek gedaan naar aansprakelijkheid, dat wist het college drommels goed. Enfin, nu het messcherpe OvV-rapport er dan ligt, past het het college heel duidelijk en ondubbelzinnig tegen deze gedupeerde Scheveningers te zeggen en te laten zien: wij zijn er voor jullie.

Om dat aan te moedigen een motie met als dictum:

verzoekt het college:

zo snel mogelijk alsnog een schadevergoeding aan getroffen bewoners die nog niet (volledig) zijn schadeloos gesteld uit te keren en daarbij de menselijke maat te hanteren;

gedupeerden die weliswaar schade kunnen verhalen bij hun verzekeraar, maar wel kosten hebben als gevolg van eigen risico en verminderde no-claimkorting, tegemoet te komen en deze kosten te compenseren,

En deze motie is mede ondertekend door collega Wijsmuller, Barker en Koster.

Geen gedoogcultuur meer

Voorzitter, uit het rapport van de Onderzoeksraad werd ook duidelijk hoe rampzalig de gevolgen zijn van het eindeloze gedogen, dat pappen en nathouden door de gemeente. Dat was niets anders dan spelen met vuur. De gemeente heeft “nooit echt grip gekregen op het proces”, zo schrijft de Onderzoeksraad eufemistisch. Dijsselbloem zei het wat minder cryptisch: “Als de bouwers van de vreugdevuren jaar na jaar de indruk krijgen dat de afspraken niet worden gehandhaafd, dan geef je het signaal af dat de deur wagenwijd openstaat om je gang maar te gaan.” Dit is volgens hem de ‘oerzonde’ van Haagse bestuurders geweest. De gemeente dacht met gedogen de situatie veiliger te maken, maar het tegendeel bleek het geval. Het merendeel van de bouwers had geen benul van de gemaakte afspraken. Een nietszeggend convenant leidde tot niets anders dan schijnveiligheid.

Voorzitter, dit zijn harde constateringen. Laten we daar dan ook harde conclusies aan verbinden. Ik ben helemaal klaar met dat pappen en nathouden. Om maar de lieve vrede te bewaren, heeft de gemeente, heeft de toenmalige burgemeester verzaakt in te grijpen op momenten dat dit meer dan nodig was. “Een overheid die steeds weer de lieve vrede vooropstelt, loopt echter het risico dat de brutaalsten daar rekening mee gaan houden, ten koste van - kwetsbare - medeburgers”, zo verwoordde Aukje van Roessel het treffend in de Groene Amsterdammer.[1]

En dat mag niet gebeuren, voorzitter, dat medeburgers de dupe worden van een gemeente die liever gedoogt dan ingrijpt. De ChristenUnie/SGP pleit daarom niet alleen voor gezaghebbend doorpakken bij toezicht en handhaving op alle Haagse evenementen en activiteiten, wij willen ook dat goed in beeld wordt gebracht hoe ver de gedoogcultuur eigenlijk in het Haags gemeentebeleid is doorgedrongen, zodat we daar een einde aan kunnen maken.

Daarom een motie met als dictum:

verzoekt het college:

alle evenementen en activiteiten, die op gemeentelijk niveau min of meer gedoogd worden, en toezicht en handhaving daarop tegen het licht te houden, daarbij aan te geven welke beweegredenen onder deze houding ten grondslag liggen en de raad daarover te rapporteren,

Deze motie dien ik samen in met collega Barker en Koster.

Uitwerking aanbevelingen

Voorzitter, de Onderzoeksraad is duidelijk geweest: het had de afgelopen jaarwisseling totaal anders gemoeten. Het college herkent en erkent de kritiek van de Onderzoeksraad en heeft de aanbevelingen, bijna traditiegetrouw, overgenomen.

Maar voorzitter, de aanbevelingen en dus ook het overnemen daarvan laten nog de nodige ruimte voor concretisering en uitwerking. Het is zaak daar als raad en stad snel meer duidelijkheid over te hebben. Bovendien worden er geen specifieke aanbevelingen gedaan wat betreft het volgen van bijvoorbeeld Arbo- en milieuwetgeving. En dat lijkt me wel op zijn plaats, want één ding was wel duidelijk de afgelopen jaren: zoals aan de vuurstapels werd gebouwd, zo gebeurt dat niet op willekeurig welke bouwplaats dan ook in onze stad. Daarom de motie met als dictum:

Verzoekt het college:

-een uitwerking van de verschillende overgenomen aanbevelingen schriftelijk aan de raad te doen toekomen, waarbij in ieder geval de concrete vergunningsvoorwaarden, het uitgewerkte handhavingsplan en de strikte rolverdeling, waaruit duidelijk wordt welke rol de gemeente op welk moment aanneemt, duidelijk worden;

-hierbij ook aandacht te besteden aan andere wet- en regelgeving, zoals Arbo- en milieuwetgeving

Samen met collega Barker, Wijsmuller, De Graaf en Koster.

Betrekken brandweer

Voorzitter, uit het rapport bleek dat de brandweer onvoldoende betrokken was bij de voorbereiding van de vreugdevuren.

Daarom samen met collega Barker, Mahmood en Koster een motie met als dictum:

verzoekt het college voortaan bij alle vergunningaanvragen van evenementen, waarbij vuur(werk) een belangrijke rol speelt, advies in te winnen bij politie en brandweer alvorens de vergunning te verlenen.

Ten slotte

Voorzitter, ik kan mij de eerste jaarwisselingen als Hagenaar in wording nog levendig herinneren. Van de oorverdovende herrie en rook op het Lorentzplein tot de vele vuurtjes en vuren in de buurt van het Soestdijkseplein, waar ik een jaar later woonde. En dan te bedenken dat het in vroeger jaren nog veel en veel erger was, zoals de Onderzoeksraad onderkoeld, maar treffend beschrijft. Alleen al tegen die achtergrond, maar ook gewoon omdat het in principe een mooie traditie is, wil mijn fractie vandaag geen streep zetten door de vreugdevuren op het Scheveningse Noorderstrand en Duindorpse Zuiderstrand. Ik ben voor het in stand houden van deze traditie, maar dan wel veilig, vakkundig en verantwoord. Ziet de burgemeester dat ook zo? En klopt het dat gisteren de vergunningsaanvraag vanuit Scheveningen is binnengekomen? Hoe gaat de burgemeester deze aanvraag beoordelen, op basis van welke criteria en hoe welwillend of afhoudend treedt hij de aanvragers tegemoet? Hoe proactief betrekt hij bewoners? En als hij tot een positief oordeel komt, zijn de gemeente, de brandweer en de politie er dan klaar voor? Enfin, mijn collega’s hebben deze en andere vragen ook al gesteld. Daar sluit ik me graag bij aan.

Ik zie uit naar de beantwoording van de burgemeester in eerste termijn en wens de burgemeester, de brandweer en andere betrokkenen sowieso veel wijsheid en daadkracht, van het beoordelen van de vergunningsaanvraag tot het uiteindelijke besluit om de vuurstapel wel of niet - dat kan nadrukkelijk ook - aan te steken.

Voorzitter, we hopen immers vurig dat de komende jaarwisseling voor alle Scheveningers, Duindorpers en andere stadgenoten in tegenstelling tot afgelopen jaarwisseling wel veel vreugde brengt!

Betrek politie en brandweer bij vergunningen.pdf

Concrete uitwerking aanbevelingen OvV-rapport.pdf

Tegemoetkomen gedupeerden vreugdevuur.pdf

De ChristenUnie/SGP is niet verrast over de conclusies in het vandaag door de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV) gepubliceerde rapport over de vreugdevuren. Pieter Grinwis: “Wat we allemaal vermoedden en eigenlijk al wisten blijkt waar te zijn: het convenant tussen gemeente en bouwers had geen enkele waarde. Bouwers kenden de regels niet, en de gemeente handhaafde ze niet. Hoewel de burgemeester wist dat de maximale hoogte én het volume overschreden werden, deed zij niets. Ook de brandweer en politie gaven geen advies tot optreden. Kortom, het bestuurlijk handelen heeft gefaald.”

Ondanks dat de risico’s bekend waren, kozen de burgemeester en haar adviseurs ervoor niet in  te grijpen, met dit dramatische inferno als gevolg. Grinwis: “Dat reken ik de burgemeester aan. Na de jaarwisseling ’17-’18 gaf ze zelf al aan dat ‘we op het uiterste zitten van wat op een verantwoorde manier mogelijk is.’ Maar in plaats van zeer heldere afspraken te maken en extra daadkrachtig op te treden, toonde ze zich in aanloop naar de afgelopen jaarwisseling veel te toegeeflijk en zag ze af van handhaving toen de regels fors werden overtreden. De handelwijze van de burgemeester voor en na de jaarwisseling heeft vanzelfsprekend niet bijgedragen aan het vertrouwen in de burgemeester. Dat zal ze moeten herwinnen in het debat dat we volgende week als raad met haar voeren.”

Stoppen met gedogenDe afgelopen jaarwisseling heeft laten zien wat er gebeurt als de gemeente niet ingrijpt. Grinwis: “De tragedie van de vuurstapels laat andermaal zien dat de gedoogcultuur volstrekt is doorgeslagen. Ik ben he-le-maal klaar met het oneindige pappen en nathouden en een cultuur waarin brutalen de halve wereld lijken te hebben. Het stadsbestuur moet grenzen durven stellen, en – nog belangrijker – deze grenzen bewaken met krachtige handhaving. Ik gun elke inwoner van Den Haag een prachtig oud en nieuw. Ik gun de vreugdevuurbouwer zijn traditie, maar ik gun ook de Scheveninger de zekerheid van een veilig oud en nieuw zonder vonkenregen op hun dak. We moeten duidelijke voorwaarden stellen, ze vastleggen in vergunningen en deze als overheid handhaven. Het is toch te zot voor woorden dat elders in het land een vergunning nodig is voor een klein paasvuur, maar men hier zonder handhaafbare regels een brandstapel van wereldrecordhoogte mag bouwen?”

GejokkebrokAl eerder uitte Grinwis zijn verontwaardiging over het continue gedraai en het gejokkebrok door de burgemeester. “Een interne evaluatie was nooit haar bedoeling geweest, zo drukte ze ons in januari op het hart, en ik gaf haar welwillend het voordeel van de twijfel. Extra pijnlijk was dan ook de waarheid die in februari boven tafel kwam: hoewel anders geadviseerd, koos de burgemeester wel degelijk in eerste instantie voor een interne evaluatie. En terwijl uit alle macht hier in het IJspaleis werd geprobeerd een verhaal dat krom is recht te breien, konden en kunnen veel Scheveningers nog stééds fluiten naar een schadevergoeding. Waar blijft de solidariteit? Waar blijft de uitgestoken hand? Burgers die op de overheid moeten kunnen rekenen, zeker na zo’n vuurzee en vliegvuur, staan nog steeds in de kou. Dat vind ik niet acceptabel.”

42 blogs heb ik dit politieke jaar geschreven! Het was dan ook een lang politiek seizoen. Een seizoen waarin we voor het eerst oppositie voerden in Den Haag. Dit deden we door steeds met alternatieve ideeën en plannen te komen en constructief te zijn waar dat kon. Maar vaak was het ook nodig om scherp en stevig op te treden. Den Haag is rechtsaf geslagen. Of het nu gaat om ouderenhulp of het woonbeleid, verschillen nemen toe. Het kan zoveel eerlijker en in onze stad! Iedereen moet zeker kunnen zijn van een fijn huis, goede zorg en een duurzame toekomst. Ben je benieuwd naar wat de Haagse PvdA bereikte het afgelopen seizoen? Lees dan hier onze fractieverantwoording!

Middels mijn wekelijkse blog heb ik jullie op de hoogte gehouden van onze strijd voor een eerlijke stad. In deze 43e en laatste blog van dit politiek seizoen wil ik jullie dan ook hartelijk bedanken voor het lezen! We hebben ontzettend veel reacties binnengekregen, vaak positief, soms kritisch, vrijwel altijd opbouwend. Ik waardeer die betrokkenheid enorm.

Inmiddels is het politieke zomerreces begonnen en ga ik heerlijk een paar weken met mijn gezin op vakantie. De komende weken zal er helaas dan ook geen blog van mij verschijnen. Maar begin september ben ik terug en ga ik mij samen met Mikal, Janneke, Andrea en Samir weer keihard inzetten om Den Haag eerlijker en socialer te maken. En dan kan je uiteraard ook weer elke week een blog verwachten!

Uren wachten om je paspoort op te halen

Rijen van mensen die uren moeten wachten om geholpen te worden op het stadhuis. Het was afgelopen weken helaas dagelijkse praktijk op stadsdeelkantoor Leyweg en op het stadhuis. Zelfs iets simpels als het ophalen van een paspoort ging gepaard met ontzettende lang wachttijden. Zie hier een item dat Omroep West maakte. Dat krijg je als je dertig miljoen bezuinigt op de gemeentelijke organisatie, daarmee roep je het over jezelf af. Op initiatief van de Haagse PvdA spraken we donderdag in een spoeddebat over deze chaos bij de gemeentelijke dienstverlening. 

Jammer genoeg haalde onze motie om alle stadsdeelkantoren weer te openen voor de gemeentelijke dienstverlening het door weerstand van de coalitiepartijen niet, maar door een aangenomen motie van ons en de ChristenUnie/SGP om de reorganisatie van de KCC-dienstverlening te monitoren en te evalueren, gaan we wel lessen leren zodat we in de toekomst bewoners beter en sneller helpen.

Eeuwig zonde om de grondpositie weg te geven

Al enkele weken waarschuw ik ervoor: geef de grondpositie van de gemeente niet weg, schaf de erfpacht niet af. Het is niet alleen onverstandig, ook heeft niemand er wat aan en bovendien verliest de gemeente een belangrijk instrument dat ze kan inzetten voor een mooiere stad en om ongewenste ontwikkelingen tegen te gaan. Sterker nog, met de erfpachtbevoegdheden kunnen we wijken leefbaar houden en grip houden op de woningmarkt. 

Maar helaas, mijn oproep was tevergeefs. Donderdag stemde de gemeenteraad in met het nieuwe grondbeleid van het stadsbestuur. Hiermee worden de sluizen verder open gezet voor huisjesmelkers en beleggers, om in de oude wijken huizen op te kopen en duur te verhuren. Een lichtpuntje was er wel: door een aangenomen motie van onze hand gaat het bestuur kijken of mensen de grond onder hun woning kunnen verkopen aan de gemeente om daar mee te investeren in bijvoorbeeld verduurzaming. Lees hier mijn inbreng tijdens de raad en hier een artikel dat Omroep West erover schreef.

Nare berichtgeving over het Haagse welzijnswerk

Het zal je niet zijn ontgaan. Er is deze week veel te doen over het Haagse welzijnswerk. In het Centrum zijn de verhoudingen binnen Welzijnsorganisatie Xtra een tijd slecht geweest. Daarop is stevig ingegrepen. Ook heeft naar verluidt een jeugdwerker radicaal gedachtegoed te hebben gehad. Beide kwamen deze week naar buiten in het AD.

De Haagse PvdA vindt het niet fair om op basis van enkele berichten een oordeel klaar te hebben, voordat alles goed is onderzocht en we de feiten hebben. Daarom is het goed dat het stadsbestuur nu een onderzoek start. Want voorop staat dat de problemen niet ten koste mogen gaan van de vele Hagenaars die met het welzijnswerk geholpen zijn en alle medewerkers die zich dag in dag uit met hart en ziel inzetten voor mensen die een steun in de rug verdienen.

Daarnaast zullen wij goed na blijven denken over de toekomst van ons welzijnswerk. Want voor ons staat vast dat het welzijnswerk wijkgerichter kan en meer mensen kan bereiken, maar dat lukt niet met minder geld. Daarvoor zijn de kinderen, volwassenen en ouderen die ermee geholpen zijn ons veel te belangrijk.

‘Buy to let’ te lijf!

Het is een ontwikkeling waar ik mij het hele jaar tegen verzet: het ongebreidelde opkopen en doorverhuren van woningen!  Hele Haagse volkswijken dreigen onbetaalbaar en onleefbaar te wonen. Goed voor het rendement van beleggers, maar een sluipende ramp voor huurders en buurtbewoners. Voor opiniesite Joop schreef ik een opiniestuk erover en ook ging ik met het Centrum voor Lokaal Bestuur in gesprek over de problemen op de woningmarkt.

Echte inspraak bij bouwplannen

Als je bewoners echt wil betrekken bij de ontwikkeling van de stad, dan zorg je dat ze over meer mogen meepraten dan alleen de bestrating en het aantal struiken. Afgelopen week spraken we tijdens met de gemeenteraad over de participatie van bewoners bij de bouwplannen voor de Haagse Buidel. En deze participatie mag sterk verbeterd worden, want op dit moment mogen bewoners nauwelijks meepraten. En dat is een breuk met een traditie van Haagse kracht, een traditie van plannen maken met buurtbewoners. Tijdens de gemeenteraad diende ik een motie in om de inspraak te versterken. Lees hier meer!

Maak Haagse scholen rolstoelvriendelijk

Landelijk is het al verplicht en zelfs een VN-verdrag schrijft het voor: alle kinderen hebben recht op toegankelijk onderwijs, ook leerlingen in een rolstoel. En ook in Den Haag moeten alle kinderen makkelijk en veilig op hun school terecht kunnen. Daarom diende Mikal donderdag een motie om alle schoolgebouwen die worden gerenoveerd of gebouwd, direct rolstoelvriendelijk te maken. Helaas haalde die het niet. Lees erover in de Telegraaf.

Gezocht: een plek voor Logeerhuis Laak en RespijtHuis HouseMartin

Logeerhuis Laak en RespijtHuis HouseMartin: twee geweldige initiatieven, waarbij kwetsbare Hagenaren tijdelijk kunnen worden opgevangen. Helaas lukt het niet om een geschikte locatie te vinden, waardoor het niet van de grond komt. Ik weet wel een goede plek om de initiatieven te huisvesten, namelijk het leegstaande schoolgebouw aan de Ketelstraat. Ik stelde schriftelijke vragen erover, in de hoop dat de gemeente nu echt gaat helpen. Lees meer in de Telegraaf.

International Mandela Day

Op zijn 101e geboortedag werd gisteren ook in Den Haag volop de nalatenschap van Nelson Mandela gevierd. En terecht, want Mandela was een groot voorvechter voor gelijkheid tussen alle huidskleuren en culturen. En dat is zeker in de internationale stad van vrede en recht van groot belang. Donderdagochtend vertelde ik op Den Haag FM over het belang van de viering, de mogelijke verplaatsing van het mooie beeld van Mandela en de Mandela Walk. Luister het hier terug. Janneke en Mikal liepen vanmorgen mee tijdens de Mandela Walk!

Gratis drinkwater op Haagse festivals

Dansen en feesten in de hete zon en hoge temperaturen. Ook tijdens de vele Haagse festivals komt het vaak voor. Het kan heerlijk zijn, maar er is ook een groot risico voor uitdroging en zonnesteek. Daarom pleitte Janneke een paar weken geleden ervoor om drinkwater gratis beschikbaar te maken op Haagse festivals. Deze week kwam de reactie van het stadsbestuur: ze zien het niet zitten. Onbegrijpelijk. Na de zomer gaat Janneke het debat erover aan! Lees meer in het AD.

Aan het eind van deze 43e en laatste blog van dit politieke seizoen wil ik iedereen een heerlijke zomer wensen. Vanmorgen was ik met een groep PvdA’ers bij de Buurtcamping in het Zuiderpark om alle kampeerders en vrijwilligers in het zonnetje te zetten en te trakteren op taart. Ik ga er een paar weken tussenuit, lekker kamperen met het gezin. Maar na de zomer zien we elkaar weer!

Geniet van de zomer en met rode groet,

Martijn

Het bericht Martijn Blogt: Laatste blog van het seizoen verscheen eerst op PvdA Den Haag.

Naar aanleiding van de afschuwelijke gebeurtenis bij Stichting as-Soennah afgelopen zondag hebben we vanuit NIDA in samenwerking met Haagse Stadspartij, CDA Den Haag, ChristenUnie SGP Den Haag, Partij van de Eenheid en Islam Democraten de volgende rondvraag ingediend voor de commissievergadering van morgen: Sinds de nieuwe raadsperiode zijn er al meerdere gebeurtenissen in Den Haag geweest waarbij sprake was van vernieling en/of fysieke dan wel verbale dreiging, intimidatie en/of geweld van levensbeschouwelijke instellingen​ van verschillende geloofsgemeenschappen. Afgelopen zondagochtend was het weer zo ver - kort voordat kinderen koranonderwijs zouden volgen - op de gevel van de As-Soennah-moskee in Den Haag een spandoek geplaatst met daarop een walgelijke en provocerende tekst gericht aan islamitische Hagenaars en Hagenezen. Naast het spandoek waren een Arabisch uitziende en deels ontblote pop en in het kruis de pop van een baby geplaatst. Voor ons en voor de islamitische gemeenschappen in Den Haag is dit de zoveelste provocatie/aanval op een geloofsgemeenschap en dit keer specifiek op de islamitische. In het verleden zijn eerdere gebeurtenissen door de burgemeester en het college weggezet als losstaand incident. Dit gaat echter allang niet meer op. Vandaar dat wij gezamenlijk de volgende vragen hebben: 1. Wat is de visie van het college op de gebeurtenis van zondagochtend 3 maart 2019 bij de As-Soennah-moskee in Den Haag? 2. Hoeveel racistische en/of gewelddadige gebeurtenissen hebben er plaatsgevonden in de afgelopen vijf jaar bij moskeeën, synagoges, kerken, tempels en andere gebedshuizen? 3. Welke definitie hanteert het college voor islamofobie en/of anti-moslimracisme? 4. Ziet het college de gebeurtenissen bij de As-Soennah-moskee als een incident? Zo ja, wanneer is er volgens het college sprake van een structureel probleem? Hierbij graag de indicatoren noemen op basis waarvan een gebeurtenis als incident of structureel probleem wordt gezien. 5. Heeft het college in zicht welke geloofsgemeenschappen en welke moskeeën, synagoges, kerken, tempels en andere gebedshuizen in Den haag verhoogd risico hebben op dreiging, intimidatie en/of geweld? Zo ja, welke geloofsgemeenschappen en gebedshuizen zijn dit? 6. Wat doet dit college om de veiligheid en vrijheid van gebedshuizen in Den Haag te garanderen en om soortgelijke gebeurtenissen in de toekomst te voorkomen? 7. Wat doet dit college om de veiligheid en vrijheid van religiebelijdenis van alle Haagse burgers te garanderen? ​ 8. Is het college bereid, gelet op de meerdere vormen van aanvallen op de As-Soennah-moskee, Ram Mandir en andere gebedshuizen die zich de afgelopen jaren heeft voorgedaan, om de beveiliging van moskeeën en andere religieuze instellingen in Den Haag te verbeteren en aan te scherpen en te komen met een integrale aanpak op het voorkomen en bestrijden van alle vormen van discriminatie op basis van geloof en levensovertuiging, met extra aandacht voor anti-semitisme en anti-moslimracisme? Zo ja, graag ons hierover te informeren. Zo nee, waarom niet? 9. Is het college bereid om een interreligieuze dialoog te starten met vertegenwoordigers van alle Haagse geloofsgemeenschappen met als doel om meer onderling begrip en respect over en weer te bevorderen en het gezamenlijk een vuist maken tegen discriminatie, racisme, antisemitisme in welke vorm dan ook? Zo ja op welke wijze? zo nee, waarom niet?