Poliflw

De burn-out duikt zichtbaar op in de landelijke- en gemeentelijke politiek. Niet alleen ministers en Kamerleden haken dikwijls voor geruime tijd af, maar ook lokaal komt het steeds vaker voor. In hoeverre ligt een burn-out op de loer bij wethouders en raadsleden? Druk vanuit de samenleving Bestuurders ervaren dagelijks de druk vanuit de samenleving: de hoeveelheid mails en de sociale media, de druk vanuit de fractie en de druk vanuit de pers. Het komt nog steeds voor dat raadsvergaderingen tot ver na middernacht duren. Als in gemeenteraden of colleges de kwaliteit van de besluitvorming achteruitgaat en bestuurders onder druk staan, is er een groter risico dat organisaties afglijden. De werkintensivering, zoals de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR)in een rapport schreef, is enorm toegenomen. De verantwoordelijken ervaren in hoge mate hiervan de gevolgen. De rationalisering is steeds verder doorgedrongen in organisaties, er zijn minder buffers in processen en samenwerking. We kijken te veel naarjust in timeen te weinig naarjust in case: Dit maatschappelijke proces is geleidelijk gegaan, maar is een proces dat we moeten keren. Passie Het is heel moeilijk om je het probleem burn-out voor te stellen, als je het niet kent, wat het doet met je gemoed, met je cognitief vermogen. Maar: ook als je het niet herkent, kun je het wel om je heen zien en constateren dat mensen uitvallen. Bestuurders hebben passie. Dat is geweldig. Die wil je vasthouden en faciliteren. Werkdruk hoeft niet slecht te zijn, maar af en toe moet de druk eraf. Werkdruk kan leiden tot stress en langdurige stress tot een burn-out. Als er issues zijn, moet je daar het gesprek over kunnen aangaan. Hoe gaan we daaraan werken? Wat willen we verbeteren, waar willen we naartoe en hoe komen we daar? Het gaat dus niet alleen om werkdruk, maar ook om waarde-creatie in de organisatie, vertrouwen, en hoe je besluiten neemt. Het is een integrale ontwikkeling. Rol van bestuurders Er is niet één aanpak voor. Je moet werken aan het probleemoplossend vermogen van mensen. Als mensen meer knoppen hebben om aan te draaien en we de organisatie daarop inrichten, dan gaat het de goede kant op met productiviteit en kwaliteit van werk. Maar het draaien aan de knoppen van de toekomst doen we niet als we in de werkdruk zitten. Daarom vraagt dit een rol van bestuurders. Samen moeten we met elkaar nadenken over waar we willen staan in de nabije toekomst. Creëer een focuspunt in hoe je wilt werken en samenwerken. Stel je kompas daaropaf, dan weet je ook zelf beter welke keuzes te maken. Van reactief naar proactief. Niet de abstracte toekomst, maar de overzienbare toekomst. Het gesprek brengt je ook op de behoefte aan meer vertrouwen in elkaar en hoe dat te herwinnen. Bestuurders hebben allereerst een eigen verantwoordelijkheid, maar je kunt die wel ondersteunen. Je wilt de mentale vermogens niet overbelasten, maar op een goede manier benutten. Dat is ook een gezamenlijke verantwoordelijkheid. En daarin is veel mogelijk. Je kunt mensen inzicht geven in hun objectieve werkbalans en rekening houden met onvoorspelbaarheid. Voer het gesprek over wat waardevol is en over wat ieders rol is, over structuur, strategie en cultuur. Per organisatie is te bepalen wat de goede invalshoek is. Als je in een crisis zit als organisatie, kijk je naar strategie. Structuurdiscussies zijn er al vrij snel in onze institutionele cultuur. Voor de intrinsieke motivatie van de mens is vaak weinig aandacht. We moeten opnieuw nadenken over hoe menselijk die organisatie is. En de mens ondersteunen om zijn kwaliteiten goed in te zetten en optimaal te benutten. Solidariteit Een van de grote problemen is de solidariteit. Als je het gevoel hebt dat je er alleen voor staat, is dat een signaal dat het niet goed gaat. Het openbaar bestuur is zich zeer bewust van de risico’s, maar dit risico is toch een ondergeschoven kindje, terwijl het grote invloed heeft op ons functioneren. Feedback is daarom belangrijk. Daar kan ook de Wethouders vereniging iets aan doen. Wethouders kunnen een gesprek ook gezamenlijk in het bestuur voeren. Verantwoordelijkheid moet jezelf hebben, maar ook met elkaar. Het gaat niet om structuren a priori, maar om het goede gesprek. We moeten iets doen aan de kwaliteit van werk. Welke strategie, cultuur en structuur is dan nodig? En welke instrumenten om te ondersteunen? Wat versnelt die ontwikkeling? Een aantal raadsleden in grote steden pleiten voor een flexibelere verlofregeling. De WRR noemde het een urgente opgave, die je niet terzijde kunt leggen.

Goed initiatief van en voor de samenleving! Het initiatief voor een Stadswerkplaats sluit aan op het college-uitvoeringsprogramma. Het is een initiatief vanuit de samenleving en zorgt voor zowel een economische impuls als voor sociale verbinding. Dat spreekt de CDA-fractie zeer aan. Voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt is het steeds lastiger om passend werk te vinden en de maakindustrie biedt daarin kansen! Wij hebben er ook vertrouwen in dat de initiatiefnemerzich hier volledig voor gaat inzetten. Toch heeft de CDA-fractie geworsteld met het voorstel geen wensen en bedenkingen in te dienen. Het gaatom een aanzienlijke subsidie: eenmalig50.000 euro!Voor een dergelijk bedrag vinden wij de aanvraag en de financiële onderbouwing wel mager. Het plan is weinig concreet over de te realiseren doelen. Onze vragen overde meerwaarde op het bestaande aanbod in Meppel, maar vooral ook de bijdrage aan onze maatschappelijke effecten zijn vorige week eigenlijk niet beantwoord. Wij vinden dat we als raadsfractie hierkritisch op moeten zijn. Zeker ook omdat wij bij de herijking van subsidies juistnadrukkelijk insteken op de bijdrage van organisaties aan onze maatschappelijke doelen. Daarom staan wij ook positief tegenover het wijzigingsvoorstel van de PVDA om de subsidie pas te verstrekken na aanlevering van een goede onderbouwing. Maar bovenal wenst de CDA-fractiede stichting vooral veel succes om dit dit initiatief te laten slagen. Wij hopen dat we over een tijdje trots kunnen zijn op deze mooie werkplaats .

Krimpen aan den IJssel De gemeenteraad van Krimpen aan den IJssel heeft ingestemd met de door het college van burgemeester en wethouders aangeboden conceptbegroting. Er werd één amendement aangenomen: de gemeente verstrekt in 2021 een extra bedrag van €17.500 aan de Stichting Leergeld. Dit bedrag brengt de gemeente ten laste van het vrij besteedbaar deel van de vrije reserve. Voor het overige is de begroting in 2021 ongewijzigd gebleven. Sluitend voor 2021 De begroting is sluitend in 2021, met een klein structureel overschot voor de komende jaren. Wethouder van financiën Wubbo Tempel: “Het is een begroting die erop gericht is om Krimpen aan den IJssel evenwichtig door de coronacrisis te loodsen. Vanzelfsprekend zijn er grote onzekerheden, maar dit is onder de omstandigheden een verantwoord voorstel geweest.” Samen door de crisis Deze coronacrisis heeft gevolgen op ieders leven, maar ook op maatschappelijke en politiek-bestuurlijke vraagstukken en gemeenteopgaven. De gemeente blijft alle inwoners en ondernemers van Krimpen aan den IJssel perspectief bieden. In het bijzonder de kwetsbaren, de jeugd en allen die door de coronacrisis zijn én worden getroffen. Van belang hierbij is een breed draagvlak voor het totaalpakket aan opgaven en beleidsvoornemens en de financiële aanpak daarvan. Geen voorzieningen dicht In de begroting houden wij vast aan de kwaliteit van onze dienstverlening én aan het kwaliteitsniveau van onze openbare ruimte. Er hoeven geen voorzieningen dicht. Ook is er nog steeds voldoende ruimte voor de al geplande investeringen in met name de openbare ruimte en de onderwijshuisvesting. Investeren in de samenleving in al haar diversiteit De gemeente Krimpen investeert in de Krimpense samenleving in al haar diversiteit. Dat doen we met respect voor alle inwoners van Krimpen aan den IJssel. Bijzondere aandacht geven we daarbij aan de thema’s sport, cultuur, onderwijshuisvesting, wonen, duurzaamheid, economie en de mobiliteit van ouderen. Bovendien hebben wij structurele dekking weten te vinden voor de breed gewenste uitbreiding van de BOA’s, de beleidsintensiveringen in het sociaal domein en het gratis openbaar vervoer voor senioren met een klein inkomen.

In het voorjaar werd ik (Andrea) op het schoolplein aangesproken door een ouder. Zij en haar buren hadden wateroverlast. Met name wanneer het veel en hard had geregend ontstonden er grote plassen water, in achtertuinen en op terrassen, die nauwelijks hun weg de grond in wisten te vinden. Zelfs in de kruipruimtes was water te vinden. Het was onduidelijk waar de verantwoordelijkheid nu lag: bij de gemeente of de aannemer. Samen met Ida hebben we de foto’s bekeken en hebben we schriftelijke vragen gesteld aan het college. In deze vragen hebben wij aandacht gevraagd voor de wateroverlast en verzocht om te onderzoeken waar het probleem ligt. Waarom stroomt het water niet weg? Meerdere oorzaken leiden tot de overlast Adviesbureau BOOT heeft in opdracht van de gemeente onderzoek gedaan en concludeert dat de toplaag van de bodem sterk verdicht is. Waardoor het regenwater vanuit de tuin de kruipruimte in loopt. Tegelijkertijd concludeert het adviesbureau dat de hemelwaterafvoer niet overal optimaal functioneert. Dat kan komen door ongunstig hoogteverloop van de tuin naar de straat of achterpad. Hierop heeft de gemeente aan de bewoners een aanbod gedaan om zand te leveren om de kruipruimte te verhogen (deze moest zelf de kruipruimte in gebracht worden) en/ of door middel van ploftechniek de doorlaatbaarheid van de bodem te verbeteren. Dit kosst de bewoner €150,- en de eventuele gevolgschade is voor eigen rekening. Met eigen ogen bekeken wat de problemen zijn De bewoners zijn nog niet af van plassen in hun tuinen en op hun terrassen. Hoe het wordt opgelost is nog steeds onduidelijk. Ida en ik zijn eind augustus bij een aantal bewoners langs geweest om met eigen ogen te zien wat de problemen zijn. Deze waren, ondanks het mooie zomerweer, nog steeds zichtbaar. Het CDA heeft een motie ingediend: college schep duidelijkheid en maak duidelijke afspraken We hebben besloten een motie in te dienen, in deze motie vragen wij aan het college om duidelijkheid te scheppen richting de gedupeerde bewoners waarom hemelwaterafvoer niet overal optimaal functioneert en wie daarvoor verantwoordelijk is. We vragen om in gesprek te gaan met de projectontwikkelaar/ aannemer tot een oplossing te komen. Eventuele financiële consequenties voor de gemeente, die niet binnen bestaande budgetten verwerkt kunnen worden, voor te leggen aan de raad. En als laatst om bij toekomstige projecten duidelijke afspraken te maken met projectontwikkelaars/ aannemers voor het afvoeren van regenwater, om herhaling te voorkomen. Unaniem aangenomen Deze motie is in de raad van september unaniem aangenomen, daar zijn wij erg blij om. Wij zijn benieuwd met wat voor voorstel het college richting de gedupeerde bewoners gaat komen. Wij zijn erg blij dat wij als CDA deze bewoners hebben kunnen ondersteunen en hopen dat er snel een gepaste oplossing komt. Door: Andrea Oosting-Klock, Raadsvolger

Woensdag 16 september presenteerde Miriam Frosi ons initiatiefvoorstel aan de gemeenteraad. Het initiatiefvoorstel gaat over het opzetten van een lokaal meldpunt in onze stad tegen arbeidsuitbuiting. Arbeidsuitbuiting, een vorm van moderne slavernij, is spijtig genoeg een realiteit voor zo’n 4800 inwoners en werknemers in onze regio. Een jaar geleden las ik een artikel op EindhovenNews, ‘Land of milk and honey?’. De journalist beschrijft in detail zijn ervaringen met uitbuiting en laat zien hoe arbeidsuitbuiting werkt en hoe mensen zonder respect en op een inhumane manier als objecten worden behandeld. Afgelopen jaar hebben wij veel contact gehad met slachtoffers van arbeidsuitbuiting. We hebben veel schrijnende verhalen gehoord. De Poolse undercoverjournalist die bij de Jumbo gewerkt heeft, bracht vorig jaar artikels uit over de schrikbarende situatie van arbeidsmigranten. We wonen in een van de slimste regio’s ter wereld, we hebben een fantastisch eco-systeem gecreëerd... en toch is de Brainportregio niet voor iedereen het land van melk en honing. Juist voor deze mensen willen we opkomen! Het CDA wil er met dit initiatief voor zorgen dat de gemeente haar regierol oppakt. Het lokale meldpunt biedt aan de slachtoffers van arbeidsuitbuiting de mogelijkheid om klachten in te dienen die vervolgens door de arbeidsinspectie opgepakt zullen worden. De samenwerking met verschillende instanties wordt op deze manier effectief en efficiënter. Daarnaast wordt door middel van trainingen een deel van het ambtelijk apparaat bewuster gemaakt van de signalen van arbeidsuitbuiting. Zo kunnen we gezamenlijk strijden tegen arbeidsuitbuiting en van Eindhoven een warm thuis voor iedereen maken! Miriam Frosi, raadslid CDA Eindhoven Marianne Buenen, commissielid CDA Eindhoven Hieronder de spreektekst van Miriam Frosi bij het initiatiefvoorstel: Beste collega’s van de raad en mensen online, Vandaag wil ik jullie het initiatiefvoorstel voor een unieke pilot, “Lokaal meldpunt arbeidsuitbuiting”, kort toelichten. Ik ben er trots op wat we, voor onze stad en voor onze regio, met dit IV kunnen realiseren! Samen. We leven in een rijk land, de regio Eindhoven is het kloppende hart van de Nederlandse economie! Brainport heeft de terechte nationale en internationale aandacht gekregen; de eco-systeem werkt. En daar zijn we natuurlijk hartstikke trots op! Maar zoals onze wijze voorouders ons vertelden: Nihil est ab omni parte beatum Niets is perfect; zelfs de mooiste rozen hebben doornen. Een arbeidsuitbuiting is voor ons een doorn in het oog. Dames en heren van de raad, weten jullie hoeveel mensen slachtoffer zijn van arbeidsuitbuiting? 900.000 in ons land! Door gerekend zijn dat er circa 5.000 in Eindhoven! Arbeidsuitbuiting is meer dan slecht werkgeverschap! Het is mensen van hun waardigheid beroven, mensen zonder respect behandelen, mensen als objecten gebruiken! Wat betekent het concreet: Mensen worden om 4uur ’s nachts gebeld om direct te komen werken, werken in onveilige werkomstandigheden voor 80 uur per week voor een prikkie en een flink bedrag wordt op het al geringe salaris ingehouden voor de huisvesting…500€ voor een kleine gedeelde ruimte. Deze mensen wordt hun vrijheid ontnomen. Ook tijdens de Coronacrisis is duidelijk geworden hoe schrijnend de situatie kan zijn. Zieke mensen worden gedwongen te komen werken. Of moeten wel komen werken want ze kunnen het geringe salaris niet missen. De ongelijkheid wordt pijnlijk zichtbaar. Deze kwetsbare groepen op de arbeidsmarkt worden harder geraakt. Armoede neemt toe. We moeten in actie komen! Daarom willen we een meldpunt arbeidsuitbuiting opzetten in onze gemeente voor de MRE (/Metropoolregio Eindhoven) die dichtbij de kwetsbare mensen is. Een 24/7 mogelijkheid om te melden en indien gewenst (voor de minder digitale bekwame personen) een fysieke plek waar de klachten ingediend kunnen worden (ook anoniem). Het CDA wil er met dit initiatief voor zorgen dat de gemeente haar regierol pakt en de samenwerking met Inspecties effectief en efficiënter wordt! Zodat de malafide bedrijven en Uitzendbureaus en criminele organisaties geen kans krijgen. In ons coalitieakkoord en als raad streven we naar brede welvaart en we willen dat Eindhoven een warm huis voor iedereen is. Hierbij hoort ook het verbannen van arbeidsuitbuiting! Brede welvaart is niet alleen een financieel verhaal, maar het is ook voorzieningen bieden aan de kwetsbaren. Daarnaast wordt door middel van trainingen een deel van het ambtelijk apparaat bewuster gemaakt van de signalen van arbeidsuitbuiting. Zodat vroegtijdig kan worden ingegrepen. Tot slot in onze economie hoort de mens centraal te staan. Niet alleen de behaalde resultaten. Hier moeten we samen aan werken. We pleiten voor een economie waar iedereen bijdraagt en waar uitbuiting verbannen wordt. Daarom vraag ik u het initiatiefvoorstel ter ondersteunen zodat Eindhoven een warm thuis voor iedereen wordt! Want iedereen weet: Nihil est ab omni parte beatum Ook de mooiste rozen hebben doornen.

Naar aanleiding van het rekenkamerrapport over het arbeidsmarktbeleid in Venlo is ons fractielid Desirée Thissen Kritisch. Het rapport geeft o.a. aan dat er geen gefundeerde arbeidsmarktanalyse ligt zodat we niet kunnen meten of de door het college ingezette instrumenten om onze inwoners aan het werk te krijgen wel werkt. Het kost Venlo veel geld om mensen aan het werk te krijgen -meer dan in referentie gemeenten- en het we weten niet of onze aanpak dit tot gevolg heeft. De 60% Venlonaren die al aan het werk zijn in Venlo zijn niet ons zorgpunt. Dit zijn voor een groot deel mensen die hun eigen weg kunnen vinden naar de werkgever. We zijn altijd trots op het aantal bedrijven dat zich in Venlo vestigt, maar wat willen we met de banen die we creëren? Wie zou die moeten invullen? En hoe zorgen we ervoor dat het aanbod (onze beroepsbevolking) matched met deze opdracht in economisch domein? Wat dragen de bedrijven die zich hier vestigen en de mensen die er komen werken bij aan Venlo? Kunnen we dan een nieuw theater bouwen? Hier moeten we over nadenken...

Wij hebben vanavond kennis genomen van twee persberichten. Beide persberichten kwamen voor ons als een volslagen verrassing. Uit het eerste persbericht van wethouder Van Otterdijk blijkt dat hij het vertrouwen in de fractie van GroenLinks heeft opgezegd. Kort daarop ontvingen wij van de fractie van GroenLinks een persbericht, waarin ons werd medegedeeld dat zij uit de coalitie stappen, maar wel vertrouwen uitspreken in de wethouder. De beslissing van wethouder Van Otterdijk is door hem toegelicht in zijn persbericht. De wethouder geeft onder meer aan dat hij fundamenteel van mening verschilt met de fractie over de wijze waarop de fractie zou moeten opereren. Zo geeft hij aan dat GroenLinks zich onvoldoende richt op kwesties buiten de groene identiteit van de partij. Op de majeure dossiers, zoals dat van Hofdael of de problematiek in het sociale domein manifesteert GroenLinks zich minder dan de wethouder zou wensen. Zoals de wethouder aangeeft beslist de gemeenteraad of hij aan kan blijven als onafhankelijk wethouder. Wij zullen ons hier dan ook in aanloop naar de raadsvergadering op 21 september a.s. op beraden. Ten aanzien van het persbericht van de fractie van GroenLinks zijn wij verbaasd dat zonder enige vorm van overleg of communicatie eenzijdig is besloten om uit de coalitie te stappen. De wijze waarop de partij politiek bedrijft is voor ons geen reden om de samenwerking binnen de coalitie te beëindigen. Wij hebben tot op heden met de fractie van GroenLinks kunnen samenwerken op basis van gelijkwaardigheid en indachtig het kernakkoord. In het kernakkoord zijn veel accenten van de partij GroenLinks opgenomen en daarnaast hebben wij gedurende de afgelopen periode vele initiatieven van de fractie van GroenLinks ondersteund. Wij herkennen het beeld dat de wethouder schetst over de nadruk die de fractie van GroenLinks legt op natuur en milieu. De onderwerpen uit het kernakkoord en de majeure dossiers bevinden zich vaak ook op andere terreinen, waarover regelmatig overleg is gevoerd en ons niet is gebleken dat sprake zou zijn van (onoverbrugbare) meningsverschillen. Zo heeft GroenLinks zich ten aanzien van het Hofdael dossier altijd achter de standpunten van de coalitie geschaard en zijn wij niet bekend met een afwijkende visie. Het beeld dat wordt geschetst door de fractie van GroenLinks dat het betrekken van oppositiepartijen bij het politieke proces niet goed zou vallen herkennen wij niet. Integendeel, het betrekken van andere partijen is onderdeel van het proces om te komen tot besluitvorming met een zo breed mogelijke meerderheid. Er zijn voldoende situaties te noemen waarbij coalitiepartijen en één of meer van de oppositiepartijen gezamenlijk opgetrokken hebben. We noemen hier als voorbeelden de moties parkeeroplossingen centrum Mierlo, ja ja sticker, verplaatsing Dienst Dommelvallei en tweede supermarkt in de Coevering. Zelfs worden op dit moment in gezamenlijkheid formele schriftelijke vragen voorbereid door de fracties van VVD, GroenLinks en DGG inzake het slachthuis in Geldrop. Aangezien de beide persberichten ons hebben verrast, hopen wij op korte termijn met zowel wethouder Van Otterdijk als de fractie van GroenLinks in gesprek te gaan over de wijze waarop we onze samenwerking constructief en indachtig het kernakkoord kunnen voortzetten. Mark van Schaijk Fractievoorzitter CDA Geldrop-Mierlo Frans Stravers Fractievoorzitter Democratische Groepering Geldrop (DGG) Jan Peters-Rit Fractievoorzitter Dorpspartij Mierlo (DPM)

“Voor ons ligt de kadernota 2021-2024. Deze kadernota zal er een zijn die mij en ons allemaal zal blijven herinneren. Het is immers 2020 het Coronajaar. Voor ons als CDA Etten-Leur een jaar waarin veel gevraagd wordt van ons als inwoners, onderwijsinstellingen, bedrijven, verenigingen etc. Daarnaast een jaar waarin wij wederom met forse financiële tegenvallers te maken hebben. Deze forse tegenvallers liggen met name in het Sociaal Domein.” Deze tekst sprak ik uit tijdens de behandeling van de kadernota in de Raad op 29 juni jongstleden. Er is daarover in de pers gezegd dat de coalitiepartijen geen bijdrage hebben geleverd op de vraag hoe we de tekorten kunnen oplossen. Het CDA herkent zich niet in deze kritiek. Sterker nog we hebben ons gericht op de uitgangspunten die er toe moeten leiden dat we voor 2021 weer een sluitende begroting hebben en binnen de begroting ook ruimte houden om te sparen. Het college heeft daarbij een plan om tenminste € 3 miljoen te besparen. Wanneer wij net als andere politieke partijen ons verlanglijstje hadden ingediend, zou dit het proces vertragen en komen wij niet tot echte verandering welke nu zo nodig is. Het CDA heeft er vertrouwen in dat het college samen met de organisatie een uitgewerkt voorstel bij de begrotingsbehandeling aan ons kan tonen. Een voorstel met een sluitende begroting voor de komende jaren. Een voorstel met een sociaal gezicht, een voorstel wat voor Etten-Leur houdbaar is op langere termijn, een voorstel waarin verenigingen zich gekend voelen, een voorstel waarin het nog steeds goed ondernemen is voor onze ondernemers, een voorstel waaruit blijkt dat wij het samen doen, een voorstel wat Etten-Leur nog steeds laat bruisen! Wij willen als CDA in het proces graag meedenken. Dus als het college een overzicht kan presenteren waaruit de keuzes duidelijk zijn, zal het CDA haar verantwoordelijkheid nemen. En als het college goed naar de technische vragen van het CDA heeft gekeken, kunnen ze daar zaken afleiden waar wij denken te kunnen besparen. Daarnaast verwachten wij van het college dat er ook gesproken en geluisterd word naar de 5 O’s. Wij worden vanzelfsprekend graag tussentijds bijgepraat over de ontwikkelingen van die 3 gesprekken en keuzes welke het college denkt te gaan maken. En niet alleen de keuzes maar juist de dilemma’s. Want echt, alleen samen kunnen wij deze klus klaren. Wij vertrouwen erop dat het college gaat slagen in deze uitdaging. Ook vertrouwen wij erop dat het college hierbij vooral kijkt naar besparingen en extra inkomsten welke niet door onze inwoners betaald worden middels lasten verhogingen. Om die reden hebben we het college de volgende verwachting meegegeven: - Een sluitende meerjaren begroting. - Stijgende reserves. - Zorg voor de mensen die onze steun extra nodig hebben. - Stimuleren van zelfredzaamheid. - Denken in creatieve, innovatieve oplossingen. - Buiten een normale indexering geen lastenverzwaring voor onze inwoners! Ronnie Buiks (email: ronnie.pol@outlook.com )

Tijdens het debat over de Jaarstukken, het inhoudelijk en financieel terugkijken naar de resultaten uit 2019, heeft het CDA haar onvrede uitgesproken over de koerswijziging van de Lakenhal. Aanleiding is de uitspraak van Lakenhaldirectrice Meta Knol, gesteund voor cultuurwethouder Yvonne van Delft (GL) dat Blockbuster-tentoonstellingen zoals De Jonge Rembrandt die de nodige bezoekers moeten trekken wat betreft Knol tot het verleden behoren. “Dat is gek” zegt CDA fractievoorzitter Joost Bleijie, “de Lakenhal moest gerenoveerd en verbouwd worden om juist dit soort bezoekerstrekkers mogelijk te maken. Het lijkt er een beetje op dat de Lakenhal de ambitieuze keutel om een stedelijk museum met nationale en soms internationale uitstraling te willen worden weer intrekt nu de renovatie en verbouwing klaar en betaald zijn. Dat voelt een beetje als de spelregels tussentijds en eenzijdig wijzigen op kosten van de Leidse belastingbetaler.” In 2017 heeft de Leidse gemeenteraad het besluit genomen om de Lakenhal grondig te verbouwen en te renoveren. De renovatie was nodig vanwege groot achterstallig onderhoud. De uitbreiding was volgens de toenmalig wethouder van Cultuur Robert Strijk (D66) nodig om de Lakenhal niet te laten afglijden tot een lokale erfgoedkamer, maar om de Lakenhal juist een museum te laten worden met een nationale uitstraling en stijgende bezoekersaantallen. Tijdens de renovatie en verbouwing bleek dat er een tekort flink tekort was ontstaan. De Raad moest ruim € 2,5 miln extra krediet beschikbaar stellen om de volledige verbouwing en renovatie naar wens te kunnen afronden. “Dat was een lastig debat in de Raad. Het CDA moest daar kiezen tussen de passie die wij hebben voor de Lakenhal en financiële degelijkheid. We hebben uiteindelijk, mede door het bevlogen verhaal van Strijk en van de Lakenhal, voor het beschikbaar stellen van extra krediet gestemd. Wij hebben het college daar nog aan een meerderheid geholpen.” Een belangrijk onderdeel van de verbouwing was het creëren van extra expositieruimte waardoor de Lakenhal grotere tentoonstellingen kon organiseren met een grotere, landelijke aantrekkingskracht. Hierdoor zou het bezoekersaantal ook stijgen. De tentoonstelling De Jonge Rembrandt was de eerste van de zogenaamde Blockbuster-tentoonstellingen. Na afloop van de tentoonstelling ga Meta Knol in de landelijke media echter aan dat Blockbuster-tentoonstellingen niet meer van deze tijd zijn. De dure verzekeringskosten voor de bruikleenstukken en het niet duurzame karakter van het invliegen van bruikleenstukken zou de Lakenhal en andere museum ‘Blockbuster verslaafd’ maken. “Ik kan dat verhaal van Knol best volgen en ben het er ook nog grotendeels mee eens ook. Maar juist deze tentoonstellingen die de stijgende ambities op het gebied van de bezoekersaantallen moesten bewerkstelligen, waren een belangrijke reden om in te stemmen met het (extra) krediet voor de verbouwing. Nu de Lakenhal dat niet meer van plan is te doen, voel ik me als raadslid een beetje in het ootje genomen.” Wethouder Van Delft steunde de gekozen, gewijzigde lijn van de Lakenhal. Dat leverde een stevige discussie op in de raadscommissie Werk en Middelen. Bleijie is van mening dat Van Delft en de Lakenhal handelen in strijd met het aangenomen raadsvoorstel waarin niet alleen extra krediet beschikbaar werd gesteld, maar waarin ook de toekomstambities van de Lakenhal zijn weergeven. Hij kreeg bijval, maar ook tegenstand in de commissie. “Ik wil niet dat we ons als Raad met de inhoud van tentoonstellingen gaan bemoeien, maar dat we de Lakenhal houden aan de uitgesproken ambities waarvoor wij ook de portemonnee getrokken hebben. En motie indienen om de wethouder hier toe op te roepen zou eigenlijk niet hoeven aangezien het Raadsvoorstel duidelijk is.” Toch overweegt Bleijie een motie in te dienen die de wethouder hier toe oproept. “Anders leggen we ons dus maar neer bij de eenzijdig gewijzigde en naar beneden bijstelde koers van de Lakenhal en de wethouder.” Heeft u vragen over de Lakenhal of wilt u de fractie van het CDA iets meegeven, mail dan naar fractiecdaleiden@gemail.com

We gaan de goede kant op, maar in de coronatijd waar wij nu in zitten, is het nog steeds niet wenselijk om fysiek bij elkaar te komen. Beperken van de verspreiding van het coronavirus doen wij immers samen, met elkaar. Dit betekent voor alle lagen van het CDA dat wij ons aan de richtlijnen houden en voorlopig geen bijeenkomsten, ledenvergaderingen of andere evenementen fysiek organiseren. Uiteraard blijft de wens bestaan om een Algemene Ledenvergadering (ALV) te organiseren. Dit zou digitaal georganiseerd kunnen worden. Binnen de ‘normale’ wettelijke kaders is dit niet mogelijk. Inmiddels is er een noodwet aangenomen die deze problemen wegneemt. De wet geeft tijdelijke voorzieningen, waardoor de continuïteit van verschillende juridische processen gewaarborgd blijven. Ook diverse tijdelijke voorzieningen voor vergaderingen en verslaglegging, zoals de jaarrekening, secretarieel verslag en begroting van onze afdeling vallen hieronder. Het bestuur van de CDA-afdeling Emmen heeft in haar vergadering op 27 mei 2020 het secretariële jaarverslag vastgesteld, evenals de financiële jaarstukken. De kascommissie zal de boeken nog controleren en de ALV voorstellen om het bestuur decharge te verlenen bij goedkeuring van de stukken.Vanwege Covid-19 kunnen wij nog geen Algemene Ledenvergadering fysiek plannen voor 1 juli 2020, vandaar dat het bestuur gebruik maakt van de noodwet om de daadwerkelijke vaststelling van de jaarrekening, de begroting en het secretarieel jaarverslag met 4 maanden uit te stellen naar de eerstvolgende ALV die in oktober plaatsvindt. Waar wij ook de advies lijst voor de 2e kamer verkiezingen zullen gaan vaststellen namens afd. Emmen. Wij hopen dat u dan in grote getale aanwezig zult zijn. Anne-Marie Eilering (voorzitter a.i.)