Poliflw

Volgens Tubantia hing er een motie van de VVD boven de markt om te voorkomen dat Enschede ingaat op een verzoek uit Den Haag om eventueel mee te werken aan een Landelijke Vreemdelingenvoorziening (LVV). Later bleek dat deze motie er toch niet zou komen. Een motie is dus pas een motie als hij op tafel ligt, blijkt maar weer.

Randvoorwaarden stellen als Den Haag een verzoek doet

Voor D66 geldt dat we open moeten staan om mee te werken aan de komst van een eventuele LVV, maar dat we daar wel randvoorwaarden aan willen stellen. Een meerderheid van de gemeenteraad van Enschede stond daar trouwens al jaren zo in. Daar was de dreiging van een motie van de VVD echt niet voor nodig, zelfs volstrekt overbodig. Eerdere ervaringen met verzoeken uit Den Haag voor het bieden van plekken voor opvang van vluchtelingen hebben ons financieel nadeel gebracht. De raad heeft zich al eens uitgesproken dat niet meer te willen. Maar het eventueel huisvesten van een LVV in Enschede kent ook andere randvoorwaarden, zoals bijvoorbeeld het aantal plekken en de fysieke locatie.

Wel verantwoordelijkheid nemen als het nodig is

Kortom D66 neemt in principe verantwoordelijkheid als het gaat om het huisvesten van vluchtelingen, net als vele partijen in de gemeenteraad. Maar dat gaat altijd in overleg en niet eenzijdig op voorwaarden vanuit Den Haag. D66 heeft daarnaast altijd vertrouwen dat het college met goede voorstellen komt die passen bij de afspraken in ons coalitieakkoord.

Het bericht Landelijke Vreemdelingenvoorziening naar Enschede? verscheen eerst op Enschede.

Vandaag op National Coming Out Day is het moment om als fractie een vergissing toe te geven. In de raadsvergadering van 8 juli werd het budget Regenbooggemeente besproken. D66 was oorspronkelijk samen met GroenLinks en de VVD initiatiefnemers om van Zutphen een regenbooggemeente te maken. Op het moment van deze raadsvergadering hebben wij tegen dit budget gestemd. Vanwege de financiële situatie van de gemeente Zutphen. Eigenlijk gelijk al na stemming knaagde dit aan onze fractie. We hadden beter, net zoals de fractie heeft gedaan bij het initiatief fiets parkeren, met een stemverklaring kunnen instemmen. Zoals het CDA al zei:” niet het geld boven de liefde stellen.”

Gelukkig is het initiatiefvoorstel wel aangenomen in de raad en kunnen de initiatieven zoals het programma Schoolout op de scholen of de Inclusieve cafés in het Genietcafé doorgaan. Vandaag op National Coming Out Day wil D66 aangeven onverminderd achter Zutphen regenbooggemeente te staan.

National Coming Out Day blijft belangrijk. Om goed stil te staan dat vrijheid en eigen keuze voor seksualiteit een van de kernen is als het om zelfbeschikking gaat. Homoseksualiteit is namelijk nog steeds niet gewoon. Veel mensen voelen nog ongemak als ze erover praten of twee mensen van hetzelfde geslacht hand in hand zien lopen. Onder homoseksuele jongeren komt zelfmoord vaker voor dan onder andere jongere Als een dag als vandaag maar een beetje helpt om andere te laten begrijpen hoe moeilijk het is om uit de kast te komen en de tolerantie weer laat toenemen is dat al een succes!

Op de begrotingsvergadering van donderdag 10 oktober 2019 heeft fractievoorzitter Peter Scheffers de volgende tekst uitgesproken.

Een pijnlijke begroting

Deze bezuinigingen doen pijn en wel over de hele linie. Het zwaartepunt van de bezuinigingen valt binnen het sociaal domein. Het gat dat ontstaat door de tekorten in het SD kunnen we helaas niet opvangen door op de andere posten te bezuinigen. Voor D66 staat het wel vast dat het doel een sluitende begroting is. Door de bezuinigingen binnen het SD zullen, zoals de verschillende insprekers op 2 oktober hebben aangegeven, mensen buiten de boot vallen. Daar ligt een taak voor het college om dit te voorkomen.

Geen politieke keuzes

Deze begroting straalt een echte boekhoudersmentaliteit uit. De kaasschaaf is stevig gehanteerd. Als de cijfertjes maar kloppen. Dat er bezuinigd moet worden is voor ons geen punt. Het doel is een sluitende begroting te krijgen maar wat ons betreft wel een die voldoende draagvlak heeft bij de bewoners en in evenwicht is met de beleidsuitgangspunten en heldere doelstellingen.

Deze begroting bevat geen echte politieke keuzes. Waarom is er niet bijvoorbeeld een voorstel opgenomen om in plaats van 4, naar 3 wethouders te gaan. De mogelijkheden waren er volop. Na de verkiezingen en recentelijk toen dit college bestond uit 3 wethouders. Het had het college gesierd om met een dergelijk voorstel te komen.

Vijf knelpunten

Deze begroting bevat volgens D66 een aantal knelpunten. Het eerste knelpunt is uiteraard de begroting of wat daarvoor doorgaat. Wat is een begroting? Volgens de definitie is een begroting “een financieel rapport waarin de effecten zijn vastgelegd van een bepaalde bedrijfsmatige beslissing”.

En daar gaat het om, die bedrijfsmatige beslissing gekoppeld aan de financiën. Als gehele raad hebben we meer dan een jaar geleden een motie aangenomen om de begroting SMART in te richten zodat je beslissingen kunt nemen waarvan de financiële consequenties en de doelen overzichtelijk zijn. Helaas in deze begroting zit zelfs daarvoor geen aanzet. Wij zien toch liever een college dat wat actiever met moties van de raad aan de slag gaat.

Het tweede knelpunt is het feit dat de bestuurlijke vernieuwing op dood spoor is gekomen. Niet voor niets zijn de VVD en D66 uit het overleg gestapt. In de begroting staat nu letterlijk “We zijn nu op het punt gekomen dat we meer naar buiten moeten treden. Meer vertellen wat we al gedaan hebben en wat we nog gaan doen”. (pag 150). Dit had reeds vanaf het begin gemoeten.

Het college noemt ons de stad der verbinding. Ik denk dat er nog echt veel werk verzet moet worden om deze titel te mogen dragen en om BV van de grond te krijgen. Er moet veel meer “swung” komen, een veel betere communicatie en aanzetten tot echt bestuurlijke vernieuwing, gebaseerd op een gedragen visie. Niet alleen wij trekken die conclusie maar ook veel burger-participanten. De burgemeester noemde afgelopen maandag dat bestuurlijke vernieuwing meer een houding is. Dan mag er wat D66 betreft wel een behoorlijke cultuuromslag plaatsvinden om deze houding tussen de oren te krijgen.

Het derde knelpunt is dat D66 meer dan een jaar geleden samen met andere partijen een motie heeft ingediend, om instellingen, bedrijven, burgers etc. te consulteren voordat de begroting opgesteld wordt, zodat er een zo breed mogelijk draagvlak komt. Wat schetst onze verbazing, tijdens de inspraakronde van vorige week gaven de bestuurders van 2 grote zorginstellingen aan dat zij mogelijkheden zagen te bezuinigen waarbij de zorgkwaliteit en zoveel mogelijk banen behouden zouden blijven. Door niet echt in overleg met deze bestuurders te treden is dit een volledig gemiste kans. Maar geachte raadsleden oppositiebreed wordt nogmaals een dergelijke motie ingediend.. Breder opgezet dan om alleen met zorginstellingen te praten.

Een vierde knelpunt is dat wij geen terugkoppeling hebben gekregen van de raadsconferentie van dit voorjaar. Ondanks dat dit duidelijk was toegezegd. Ja volgens de beantwoording van de technische vragen zouden de resultaten verwerkt zijn in de begroting. Wij vinden dit absoluut geen juiste terugkoppeling.

Een vijfde knelpunt is het feit dat in juli van het ene moment op het andere de regeling Bijkomende studiekosten schoolgaande kinderen voor het schooljaar 2019-2020 van tafel werd geveegd. Dit schuurt volgens ons tegen onbehoorlijk bestuur aan. Kinderen zullen door deze maatregel uit de boot vallen en gezinnen kunnen hierdoor in de problemen komen. Om dit te repareren dienen wij hierover samen met andere partijen een motie in.

SWO (Samenwerkingsorganisatie) buiten schot

Wij hadden graag gezien dat naast de bezuinigingen op het Sociaal Domein ook andere posten stevig aan de orde waren gesteld. Het is aan de Hoogevener niet uit te leggen dat de grootste bezuiniging binnen het Sociaal Domein valt. Er is namelijk een zeer grote post waar niet of nauwelijks op bezuinigd wordt en dat is de SWO. Wij zijn van mening dat je niet alleen de bezuinigingen op een ander kunt afwentelen maar dat je dan wel degelijk ook naar jezelf moet kijken. Wij dienen dan ook samen met andere partijen een motie in om ook op de SWO te bezuinigen. Mocht dat leiden tot het niet kunnen uitvoeren van taken dan willen we daar graag met u over in debat. Wij zijn overigens van mening dat goed gekeken moet worden naar het snoeien van taken die er niet echt meer toe doen. Zelfs voor 2019 had er wel degelijk naar de SWO gekeken moeten worden zeker nu blijkt dat de rijksuitkeringen voor dit jaar lager uitvallen.

Financiële parameters

Met de bezuinigingen die voorliggen worden de door de raad vastgestelde financiële parameters niet gehaald. Door het college worden die parameters “signaal getallen” genoemd maar deze zijn wel door de raad als harde grenzen aangegeven. Wij zijn dan ook van mening dat deze gehanteerd dienen te worden. Wat ons verbaasd is dat de toezegging door de wethouder financiën de toegezegde VNG-stresstest nog steeds niet is uitgevoerd. Wij hebben in ieder geval de resultaten daarvan nog niet gehoord. Wanneer komt deze?

Area

Als laatste knelpunt de exorbitante stijging van de afvalinzamelingskosten. Ik lees dat deze volgend jaar met 37 euro per aansluiting stijgen, dat is 15% kostenstijging. Voor een deel is dat te verklaren, door de aan ons doorberekende hogere kosten vanwege rijksbeleid en de hogere kosten voor papier inzameling maar daar staat geen enkele verlaging van het inzamelingstarief tegenover. Al enkele jaren spreken we over het onderzoek om Area met een ander inzamelingsbedrijf te laten samengaan teneinde de kosten te laten dalen. D66 krijgt sterk de indruk dat het bij praten blijft en dat er niets gedaan wordt. D66 wil daarom graag de stand van zaken weten over het samengaan en waarom er eigenlijk een soort standstill is. Volgens ons moeten de kosten voor de inzameling per aansluiting gezien de kosten die elders in Drenthe betaald worden zeker met een paar tientjes kunnen dalen.

Collega’s samenvattend dit is een pijnlijke begroting. Een begroting waarin echt het overleg met de Hoogevener gemist wordt. Wij vertrouwen er op dat met het aannemen van de moties die wij samen met andere partijen indienen de pijn iets minder zal zijn.

Als laatste punt moet mij wat anders van het hart. Terecht is de algemene consensus dat de samenwerking in de raad te wensen over laat. Die samenwerking beperkt zich vaak tot coalitiepartijen enerzijds en oppositiepartijen anderzijds. Hoe pijnlijk is het dan dat nadat oppositiepartijen al een motie over de SWO heeft gepresenteerd de coalitiepartijen ook een SWO-motie indient die voor 80% overeenkomt. Is dat de manier waarop de samenwerking bevordert moet worden?

Er zijn natuurlijk veel meer onderwerpen waar wij iets over kunnen zeggen, ik denk aan duurzaamheid, veiligheid, economie,fysieke leefomgeving etc. maar als D66 hebben we ons beperkt tot de voorgaande onderwerpen.

D66 is samenspraak met de coalitiefracties tot de conclusie gekomen dat verdere samenwerking met Hart voor Den Haag / Groep de Mos niet langer mogelijk is. De Rijksrecherche doet onderzoek naar twee wethouders en een raadslid van die partij. Het onderzoek richt zich op ambtelijke corruptie, omkoping en schending van het ambtsgeheim De fracties van D66, VVD en GroenLinks vinden dat Den Haag boven alles moet kunnen vertrouwen op een integer stadsbestuur dat boven alle verdenkingen verheven is, en dat de belangen van alle Hagenaars dient. Het stadsbestuur heeft op het gebied van integriteit een voorbeeldrol, en die kunnen we in de huidige samenstelling van de coalitie niet waarmaken naar de stad.

Gesprekken die hierover vandaag met Hart voor Den Haag / Groep de Mos zijn gevoerd en het door hen uitgegeven persbericht hebben geleid tot het besluit om de huidige samenwerking met Hart voor Den Haag / Groep de Mos in deze coalitie per direct te beëindigen.

Het nieuws van het onderzoek van de Rijksrecherche trof onze fractieleden en wethouders pijnlijk. De samenwerking tussen onze vier partijen was gestart met formatiegesprekken waarbij integriteit en integer handelen zeer hoog op de agenda stonden. De uitkomst van deze gesprekken hebben we ook in het coalitieakkoord opgenomen: “Ook hebben we oog voor de kwetsbaarheid van het openbaar bestuur op dit punt: een succesvolle aanpak begint bij een weerbaar en integer eigen bestuur en organisatie”.

Wij wijzen in dit verband ook op de brief van de formateur dhr. Wiegel aan de gemeenteraad waarin hij het belang dat wij allen hechten aan integriteit benadrukte: “Daartoe hebben wij nadrukkelijk stilgestaan bij de gewenste bestuurscultuur. Integer bestuur is wezenlijk. De vier partijen zijn het met elkaar eens dat de waarde van integriteit betekenis krijgt in hun handelen”.

Wij vinden het belangrijk dat er vanavond een debat plaatsvindt over de ontstane situatie en realiseren ons dat er daarna hard gewerkt moet worden aan een stabiel stadsbestuur dat kan rekenen op een meerderheid in de Haagse gemeenteraad.

The post Reactie D66 op stoppen samenwerking Groep de Mos appeared first on Onze stad.

Rob Jetten – Bouwen aan het Nederland van de toekomst (APB 2019)

Lees hier de inbreng van D66-fractievoorzitter Rob Jetten tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen 2019.

Ook namens mijn fractie wil ik mijn medeleven betuigen aan de familie en nabestaanden van advocaat Wiersum die vanmorgen in Amsterdam op een hele laffe wijze is doodgeschoten. Als we de eerste berichten mogen geloven, is dit een aanval op onze rechtsstaat. Waarbij niet alleen kroongetuigen, maar ook advocaten die mensen bijstaan in strafzaken het leven niet meer zeker zijn. En ik dank de minister voor de eerste brief die hij vandaag naar de Kamer heeft gestuurd. Ik vertrouw erop dat alles op alles wordt gezet om de onderste steen boven te krijgen.

Voorzitter,

De Algemene Beschouwingen van een fractievoorzitter van een coalitiepartij kennen doorgaans een vast stramien. De behaalde resultaten van het kabinet worden met gepaste trots opgesomd. De oppositie voorgehouden dat er al veel voor elkaar is gekregen. De bewindspersonen krijgen eventueel een pluim op de hoed. Verwijzend naar een rapport wordt natuurlijk wel nog even benadrukt dat ‘we er nog lang niet zijn’.

Ga ik dat helemaal anders doen? Het is mijn eerste keer, dus ik ga het proberen. Maar of ik de verleiding kan weerstaan, dat kan ik niet beloven. Ik vind het wel comfortabel dat het hier een tikkeltje voorspelbaar is. Een oase van rust en orde.

Eerlijk is eerlijk: politieke kalmte past mijn radicale fractie normaal gesproken niet. Maar nu ben ik er blij mee. Want wij staan in Nederland in het oog van een wereldstorm. De Verenigde Staten en China voeren een roekeloze handelsoorlog. Rusland raast in onze Europese achtertuin. En de regisseur van Brexit verdient inmiddels een Oscar voor beste horrorfilm. Hier in Nederland, in het oog van de storm, kan ook wel eens een windje opsteken. Tussen partijen. Binnen partijen. Baudet heeft het over de ‘brokstukken van onze beschaving’. Maar kijk, voorzitter! Samen brengen we hier wel iets tot stand.

Ons pensioenstelsel is gered voor de toekomst. Mede dankzij de samenwerking tussen coalitie en de PvdA en GroenLinks. Nederland heeft nu het eerste concrete klimaatplan van de wereld. Mede dankzij de inzet van natuurorganisaties én bedrijven. Een kinderpardon: gevluchte, hier gewortelde kinderen mogen blijven. Mede dankzij een moedige stap van het CDA. Het bedrijfsleven gaat betalen voor de lastenverlichting van mensen. Mede dankzij een flexibele wending van de VVD. En grote bedrijven als Shell gaan voortaan gewoon winstbelasting betalen. Dankzij het initiatief van collega-Kamerlid Bart Snels.

U ziet, dames en heren in Vak K, nu heb ik het toch gedaan. Ik kon de verleiding om de successen van het afgelopen jaar op te sommen nu al niet weerstaan. Maar dat doe ik voor u! Want u moet weten: Volgens de laatste peilingen bent u populairder dan ooit. De kiezers van Asscher en Klaver worden almaar enthousiaster. Nu die van Thieme nog. Maar sinds vorige week weet u: daar wordt hard aan gewerkt door mijn fractie!

Voorzitter,

Ik ben nu bijna een jaar fractievoorzitter. Na een stevige inwerkperiode, sta ik hier vandaag voor mijn eerste Algemene Beschouwingen. Al een stukje minder zenuwachtig dan voor mijn eerste interview met Frits Wester.

Van alle dertigers in dit debat zit ik het nog het dichtst bij de twintig. Dat verklaart wellicht de energieke start van mijn fractie na de zomer. Die heeft —zo heb ik gemerkt—tot wat ongemak geleid. Maar voorzitter, dat vind ik een mooi compliment. Voor mij gaat politiek over meer dan de dagelijkse verontwaardiging. Of de gevatte tweet. Politiek is meer dan kalmpjes aan managen, een procentje bijplussen in beleidskaders en plaatjes met gemiddelde koopkracht. De politiek is er – in mijn ogen – om de grote vraagstukken niet uit de weg te gaan, maar om juist te durven agenderen. Vraagstukken over leven en dood. Zoals Pia Dijkstra doet met haar wet voltooid leven. Vraagstukken over emancipatie en gelijke kansen. Zoals Vera Bergkamp doet met een pleidooi voor een tijdelijk vrouwenquotum. Of de simpele erkenning dat voor internationale problemen geen nationale oplossingen bestaan. Dat Europese samenwerking ons niet verzwakt, maar versterkt.

Soms komen de grote vragen ongevraagd op ons af. Dat is nu het geval. Om de natuur te beschermen moeten we de uitstoot van stikstof drastisch naar beneden brengen. Maar hoe? Willen we minder huizen bouwen? Minder natuur? Minder treinen? Minder vee? Mijn fractie maakt een keuze. Wij willen de veestapel halveren, zodat we meer huizen kunnen bouwen voor jonge gezinnen. Van biggen naar bouwen. De overheid moet boeren helpen met afbouwen of doorgaan voor eerlijke prijzen. Wie het daar niet mee eens is daag ik uit een visie ernaast te leggen. Een keuze. Welke keuze dan ook! Daar begint het debat.

Waar het mij om gaat, bij al deze grote kwesties, is dat politici laten zien waar zij voor staan. Dat wij hier in de politieke arena maatschappelijke discussies aanjagen en durven te beslechten. En ja, als radicaal-liberaal én als dertiger ben ik ongeduldig. Ik ga de toekomst hopelijk nog een stuk langer meemaken dan sommigen van u in Vak K. Laat staan de jongste generatie die de straat op gaat voor de bescherming van onze planeet.

Van mij dus geen lezingen over stilstand en behoud. Wat mij betreft richten we onze blik niet op onze schoenen, maar op de horizon.  Laten we kijken naar de horizon. Hoeveel kinderen moeten nog astma krijgen voordat we serieus werk maken van schone lucht? Hoeveel kinderen moeten nog starten op school met een taalachterstand voordat we eindelijk een vuist maken voor eerlijke kansen? Hoeveel Amerikaanse bedrijven moeten onze privacy schenden voordat we de techreuzen gaan aanpakken? Hoeveel dieren moeten levend verbranden in een stal voordat we ons realiseren dat het zo niet langer kan met die bio-industrie? Hoe lang kunnen we nog wegkijken van racisme voordat we zeggen: samen zijn wij Nederland en dit is de eenentwintigste eeuw? En hoeveel mannelijke premiers moeten we nog zien langstrekken voordat er eindelijk een vrouw aan het roer staat van vak K?

De geschiedenis leert dat wij Nederlanders op het cruciale moment antwoord kunnen geven op de grote vragen. Na de Tweede Wereldoorlog stonden we aan de wieg van de Europese Unie. Toen de dijken braken bij de Watersnoodramp hebben we de Deltawerken gebouwd. En toen zich in de jaren zestig nieuwe energiebronnen aandienden, stapten we in slechts vijf jaar over van kolen naar gas. Nu is er weer zo’n cruciaal moment.

De economie van vroeger brokkelt af. Van Rotterdam tot de Tweede Maasvlakte ligt veertig kilometer petrochemie dat zichzelf opnieuw moet uitvinden. En de Groningse gaskraan gaat eindelijk dicht. We moeten dus op zoek naar nieuwe welvaart. Een nieuwe economie. De nieuwe generatie mag niet de dupe worden van het beleid van nu. Daarom stel ik met Gert-Jan Segers een generatietoets voor om bij alle toekomstige wetten na te gaan of ze wel eerlijk zijn voor jongeren.

Maar dat is lang niet genoeg. Het gaat er nu echt om spannen. Kiezen we voor behoud? Of voor optimisme en investeringen?

D66 wil investeren. Investeren in de nieuwsgierigheid van Eindhoven. In de biotechnologie van Delft. In de energie van Rotterdam. Het kweekvlees van Maastricht. De aardappelen van Wageningen. De ontdekkingen van Leiden. En de branie van Amsterdam. Nu is het moment om de daad bij het woord te voegen. Als we worden betaald om geld te lenen, moeten we investeren in de toekomst. Wij zijn geen samenleving van renteniers, maar van pioniers.

Het is goed dat dit kabinet dat nu ook ziet. Maar dan zeg ik wel tegen de ministers in Vak K: Het geld moet snel naar concrete projecten. Trek de Noord-Zuid lijn door naar Schiphol. Verbind de Randstad met lightrail. Investeer in vakonderwijs, wetenschap, kennis en innovatie voor de start-ups en scale-ups van morgen. En laat het denken daar niet ophouden. Laat elektrische vliegtuigen als eerste uit Nederland opstijgen. Laat kunstmatige intelligentie nieuwe deuren openen voor kankeronderzoek. En breng de gezondheid van onze planeet in kaart met ruimtesensoren.

Kan de premier toezeggen dat het investeringsfonds concreet zal worden gebruikt voor wetenschap en innovatie? En kan hij beloven dat het kabinet uiterlijk eind dit jaar een concrete investeringsagenda naar de Kamer stuurt, zodat het geld volgend jaar kan gaan rollen?

Ja, er zijn grenzen aan de groei. De stikstofcrisis heeft dat nog eens duidelijk gemaakt. Maar soms is slim sterker dan groot. David versloeg Goliath. Ajax klopte Juventus. Én Real Madrid. Het kan. Als we een begin maken.

Als we die nieuwe economie tot stand brengen, dan moet het kansen bieden voor iedereen. We hebben te lang gedacht dat het met meer welvaart wel goed zou komen. Maar de vruchten van de economische groei komen niet bij iedereen terecht. De ongelijkheid groeit. Ik zie dat om mij heen gebeuren.

Zelf had ik geluk. Als jonge leidinggevende bij ProRail kreeg ik kansen en zekerheid met een vast contract. Tegelijkertijd zag ik hoe mijn zusje, die in de zorg werkte, flexcontract na flexcontract afliep. Voor haar was een hypotheek lang ver weg. Zij hoort tot een groeiende groep jonge mensen—theoretisch- of praktisch opgeleid—die druk ervaart. Prestatiedruk, bindende studieadviezen en onnodige selectiecriteria in het onderwijs. Onzekere banen, torenhoge huren en een heftige combinatie van werk en privé. Hoe geven we die nieuwe generatie weer kansen en zekerheid in de 21ste eeuw? Dat doen we in de eerste plaats door de ramp op de woningmarkt het hoofd te bieden. De zekerheid van een dak boven je hoofd is geen voorrecht. Het is een recht. De maatregelen die het kabinet gisteren heeft aangekondigd zijn een goede stap. Twee miljard investeringen om de woningmarkt aan te jagen. Speculanten en beleggers aanpakken; starters helpen. En natuurlijk vooral: bouwen, bouwen, bouwen.

Als een huis weer bereikbaar is, moeten mensen ook weer zeker zijn dat werken loont. Het dreigement van de minister-president aan de grote bedrijven om hun belastingverlaging te schrappen als de lonen niet stijgen, bleek geen lege huls. Dat is vast voor ons allemaal een beetje wennen. Mijn fractie gaat er vanuit dat zijn waarschuwing ook voor 2021 geldt. Is de premier het met mij eens dat een loonstijging van 2.5% veel te laag is?

Als werken gaat lonen, dan moet de arbeidsmarkt ook weer in balans. Mensen moeten kunnen kiezen of ze mét of zonder baas willen werken. Vrijheid als keuze, en niet als toevlucht. Maar dan moet die vrijheid wel blijven lonen. Het kabinet verkleint nu het fiscale verschil tussen zelfstandigen en werknemers. Mijn fractie wil een garantie van het kabinet dat de opbrengst van die maatregel ook bij zelfstandigen blijft. Kan de premier die geven?

Zonder goed onderwijs geen gelijke kansen. Het onderwijs is een paspoort voor de toekomst. En het lerarentekort dat we nu zien, is een maatschappelijke crisis. Dat heeft in de eerste plaats met geld te maken en de onderhandelingen over de cao tussen scholen en vakbondsbesturen. Ik wil het kabinet oproepen om nog eens heel goed te kijken naar welke rol het kan nemen bij het vlottrekken van deze cao-onderhandelingen. En daarbij is wat mij betreft alle creativiteit nodig. Ik ben heel blij om te horen dat zo’n oproep vandaag eigenlijk door alle partijen wordt gedaan. Naast de onderhandelingen over de cao, moeten we ook kijken hoe de inzet voor de verlaging van de werkdruk uitpakt en hoe we dat verder kunnen continueren.

Ik was met een aantal collega’s afgelopen voorjaar bij de manifestatie op het Malieveld en sprak daar met heel veel leraren die blij waren met de inzet voor werkdrukverlaging. Omdat ze bijvoorbeeld op school voor het eerst in jaren weer een conciërge konden aanstellen, die allerlei nuttige klusjes in het schoolgebouw doet zodat leerkrachten zich kunnen focussen op het voorbereiden en geven van lessen. Wat kan het kabinet nog meer doen om de werkdruk te verlagen en meer mensen te verleiden om misschien hun tijdelijke contracten om te zetten in vaste contracten en hun deeltijdcontacten om te zetten in voltijdcontracten? Want we hebben al die creativiteit nodig om dat lerarentekort op te lossen.

Voorzitter,

Ik groeide op in een modern, vrolijk en veelkleurig Nederland. Een open en tolerant land van mensen met alle soorten achtergronden, paspoorten, dromen en ambities. Een land van iedereen. Maar gaandeweg is die openheid onder druk komen te staan. Transgenders die bij Uber worden geweigerd ervaren uitsluiting. Joden die horen dat de ruiten van hun ontmoetingsplaats zijn ingegooid, herkennen de donkere patronen van de geschiedenis. Geboren en getogen Nederlanders die te horen krijgen dat ze zich moeten invechten, herkennen die patronen evengoed.

Conservatieve politici hebben van het uitbuiten en aanjagen van alle soorten onbehagen hun verdienmodel gemaakt. Al bijna twintig jaar is het bij elk probleem alle ballen op elke moslim. Niet alleen nieuwkomers, maar ook de derde en vierde generatie. Nederlanders die hier wonen die worden gewantrouwd. Wie liefde of loyaliteit voelt voor het land van haar voorouders zou geen volwaardige Nederlander kunnen zijn. Maar dat miskent de essentie van identiteit. Die is altijd meervoudig en gelaagd. Ik ben Brabander, Nederlander, Europeaan, politicus, homo, zoon én Feyenoorder. Allemaal tegelijkertijd.

Het miskent óók de essentie van Nederlanderschap. Dat staat niet vast. Het is een gedeelde zoektocht die continue aan de gang is. Eigenlijk had ik gedacht dat het een andere kant op zou gaan in de conservatieve hoek. Vijf jaar geleden las ik over een jonge, veelbelovende CDA’er die een wat meer liberale opvatting leek te hebben over identiteit. Hij zei in het buitenland getroffen te zijn door de kracht van diversiteit. Maar wat is er gebeurd met die verlichte ziel? Nu diezelfde verlichte ziel wordt getipt als CDA-leider drukt hij zich uit in luie sombermans-anekdotes over onaangepaste migranten. Dat soort woorden hebben gevolgen in de echte wereld.

Ik denk aan een hier geboren vriend die bij een sollicitatie het compliment kreeg dat hij wel “heel goed Nederlands sprak”. Een voorbeeld uit duizenden. Wie in dit land met een Arabische achternaam solliciteert maakt drie keer minder kans op het krijgen van een baan als iemand met een Nederlandse achternaam die zich met een strafblad. Laat dat even op u inwerken. Drie keer zo weinig kans.

We hebben nu dus een duidelijke opdracht. Een beschaafd alternatief bieden. Dat alternatief bestaat in een nieuwe houding. De politiek moet het hele verhaal vertellen. Dat het onacceptabel is als religieuze extremisten kinderen indoctrineren met haat. Dat we hard moeten optreden tegen radicalisering. Maar ook dat alle migrantengroepen een hoger onderwijsniveau halen dan ooit. Dat nieuwe Nederlanders niet alleen naar de huisarts gaan, maar steeds vaker zelf huisarts worden. En bovendien dat Nederlanders, van welke generatie dan ook, hier thuis zijn.

Kan de premier hier daarom morgen verschijnen als premier van alle Nederlanders? Wil hij zijn vertrouwen uitspreken in de mensen die van Nederland hun thuis hebben gemaakt? En wil hij dan namens zijn kabinet vertellen wat het gaat doen om de laatste grote drempels weg te nemen voor Nederlanders met een migratieachtergrond die keer op keer worden geweigerd als ze solliciteren voor een stage of baan?

Voorzitter,

De politiek is er om de grote vragen te stellen en te beantwoorden —vragen van vrijheid, gelijkheid, tolerantie, leven en dood. Maar die vragen gaan ook over vertrouwen in de overheid, toegang tot het recht en de kwaliteit van onze democratie.

Vertrouwen in de overheid begint met de kwaliteit van de dienstverlening. Ik zou eigenlijk een vraag willen stellen aan iedereen in vak K. Wie van u heeft GEEN problemen met een uitvoeringsorganisatie? Dat zijn er inderdaad maar heel weinig, zelfs niemand. En voorzitter, dat is wederom iets waar we gelukkig om kunnen lachen, maar ook heel pijnlijk. Dat dus heel veel Nederlanders, of ze nu een rijbewijs of toeslag aanvragen, niet de dienstverlening krijgen die wij van de overheid verwachten. En dan moeten we heel terecht een spiegel voor onszelf houden, want dat ligt niet aan de hardwerkende mensen achter een servicebalie, maar aan de manier waarop wij die uitvoeringsorganisaties met allerlei wetgeving opzadelen. Gisteren heeft de Koning daar bij de troonrede hele mooie woorden aan gewijd. Ik vraag het kabinet: welke daden voegt het bij de mooie woorden van onze Koning?

Wie ook zitten te wachten op daadkracht van het kabinet, zijn mensen die moeite hebben met de toegang tot het recht, de mensen die hulp nodig hebben en zijn aangewezen op de sociale advocatuur. Daar zijn grote tekorten. De gezondheid van de rechtsstaat staat onder druk, er zijn heel veel sociale advocaten die overwegen te stoppen met hun werk. Wat gaat het kabinet doen om dit zo snel mogelijk op te lossen? De versterking van de rechtsstaat moet hand in hand gaan met de versterking van onze democratie. Ik zie uit naar de wetsvoorstellen van minister Ollongren volgend op het belangrijke werk van de staatscommissie parlementair stelsel. Maar de Kamer hoeft nu niet op z’n handen te zitten. We kunnen hier zelf iets doen.

Want kijk nu even naar de realiteit van dit debat. Honderden, zo niet duizenden hardwerkende ambtenaren hebben maanden gewerkt aan de voorbereiding van de begrotingen. Afgelopen weekend hebben we dat onder embargo ontvangen en hebben de medewerkers en Kamerleden van onze fracties zo’n hele begroting moeten doorspitten. En vandaag al hebben we een debat. Vandaag al moesten oppositiepartijen een tegenbegroting inbrengen. Dat laat zien hoe ongelijk de strijd tussen kabinet en Kamer in de afgelopen jaren is geworden. We zetten onszelf als democratie op achterstand. En bang voor de publieke opinie hebben we ons daar de afgelopen jaren niet over durven uit te spreken. Mijn oproep aan de Kamer is: laten we kritisch kijken naar de manier waarop wij debatten aanvragen en moties indienen, maar laten we ook kijken naar hoe we de financiering van de staten-generaal kunnen versterken zodat wij onze controlerende taak ook goed kunnen uitvoeren.

Voorzitter, tot slot:

Mijn partij ging als de progressieve motor het kabinet in. In het eerste jaar leek het motortje een beetje te pruttelen. Nu houden we vaart en koers. Vanaf nu is het tijd om te bouwen aan het Nederland van over 30 jaar. Als het aan mij ligt, is Nederland dan een soort Berlijn aan de Rijn. Een plek waar creativiteit in de lucht hangt. Waar radicale, nieuwe ideeën worden omarmd. Waar culturen elkaar vinden. Waar de geur van optimisme de straten vult.

In 2050 is Nederland wat het hoort te zijn. Berlijn aan de Rijn. Divers, open, dynamisch, tolerant, energiek en vrij. Een land waar hijskranen de wolken doorboren. Waar de windmolens draaien. Een land met kansen, huizen en nieuwe zekerheden voor iedereen. Of je nu Kajsa, Carola, Khadija of Mark heet.

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Afgelopen donderdag hebben wij samen met GroenLinksaf en ook VVD gestreden voor het experiment Waalwijkse Burgerbegroting. Helaas zagen de andere fracties de burgerbegroting - met meer directe zeggenschap van inwoners over hun eigen woonomgeving - niet zitten en is dit voornemen met een motie op een flink zijspoor gezet. Jammer dat ze het onderzoek niet wilden afwachten en al halverwege de rit het kind met het badwater hebben weggegooid.

Op vrijdag 7 juni jongstleden is het nieuwe Bestuursakkoord met de titel “Kiezen voor Kwaliteit” gepresenteerd in het Provinciehuis in Den Bosch. Wij zijn trots dat D66 opnieuw onderdeel uitmaakt van het College van Gedeputeerde Staten. Wij zullen samenwerken met VVD, CDA, Groen Links en PvdA. In het Bestuursakkoord zijn de thema’s Gezondheid, Natuur en Klimaat sterk verankerd. D66 is blij met voortzetting van de ingezette transitie in de landbouw. Anne-Marie Spierings zal als onze Gedeputeerde de uitvoering hiervan op zich nemen. Daarnaast gaat ze aan de slag met de transitie naar een circulaire samenleving. Ook krijgt Anne-Marie gezondheid als coördinerende portefeuille; daar hebben we als D66 in de verkiezingscampagne hard op ingezet.

Na installatie van het nieuwe college zal Chamenaar Eric Logister geïnstalleerd worden als Statenlid voor D66. Logister is een politicus met ervaring als raadslid in Tilburg en wethouder in ’s-Hertogenbosch. Logister ziet goede kansen om de komende vier jaar ook de belangen uit West-Brabant te laten doorklinken. Logister: “Zo zal ik de komende jaren de opgave op het gebied van mobiliteit, wonen en verduurzaming in de regio West-Brabant en de ontwikkeling van natuur en recreatiefuncties daarin zoals wandel-, fiets- en ruiterpaden, op de agenda houden”

De nieuwe fractie gaat zich vol energie de komende jaren inzetten voor een mooi en gezond Brabant, waar je zichtbaar jezelf kun zijn.

D66 is voorstander van regionale samenwerking. Ervaringen in andere gemeenten kunnen de weg wijzen (of juist niet). Financiële bijdrage van provinciale en rijksoverheid is daarbij dan ook welkom.

Voorwaarde voor succesvolle samenwerking is wel dat de doelen juist omschreven zijn, plannen goed doordacht, sturing helder en afspraken duidelijk. Kortom, een SMART-geformuleerde samenwerking.

Het is om die reden dat D66 Hoogeveen het initiatief nam tot een amendement en een tweetal moties bij de behandeling van de Regio Deal voor Zuid- en Oost-Drenthe. Het huidige raadsvoorstel is weinig concreet, weinig SMART.

Wat is het

De Rijksoverheid stelt 215 miljoen beschikbaar voor het versterken van regio’s. Uit de 88 aanvragen zijn 12 voorstellen geselecteerd. Eén van de voorwaarden is 50/50 financiering. Voor de regio “Zuid- en Oost-Drenthe” (Emmen, Coevorden, Borger-Odoorn, Aa en Hunze, Hoogeveen en Hardenberg (!)) is 20 miljoen gereserveerd. De provincie Drenthe draagt ook 10 miljoen bij, zodat voor de gemeenten 10 miljoen overblijft. Dat de gemeente Hardenberg ook in deze deal meedoet komt door aansluiting bij de regio Vierkant voor Werk (Hoogeveen, Emmen, Coevorden en Hardenberg). De bijdrage voor Hoogeveen is € 450.000 en dat 4 jaar lang, dus totaal € 1,8 miljoen.

Een citaat uit een kamerbrief over de Regio Deal:

Als gevolg van bevolkingsdaling, mismatch op de arbeidsmarkt, dalende woningwaarde, “overerfbare” armoede, slechte gezondheid en een hoge zorgvraag staat in de regio Zuid- en Oost-Drenthe de leefbaarheid onder druk. Het te vormen partnership tussen Rijk en regio zal erop gericht zijn om een positieve sociaal economische impuls aan het gebied te geven. 

Wat zijn de bezwaren

De plannen zijn verre van concreet. Tekenend is dat wethouder Steenbergen aangaf dat in de week voor het debat op 9 mei nog nadere afspraken met het Rijk gemaakt zijn, en vervolgens op ons verzoek om inzicht in de afspraken met het Rijk met een kamerbrief van 16 november 2018 komt. En dan hebben we het slechts over de basis, de wijze waarop de in te dienen projecten uitgevoerd en gemonitord moeten worden. Onze verzoeken:

Garantie op terugvloeien eigen bijdrage naar de eigen gemeente; Afspraken met het Rijk inclusief voorwaarden ter beschikking van de raad stellen; Afspraken over governance ter beschikking van de raad stellen; In te dienen plannen SMART formuleren.

Een ook niet onbelangrijk bezwaar is de penibele financiële situatie van de gemeente Hoogeveen. De spaarpot is zo goed als leeg en de tekorten lopen in de miljoenen. Wat ons betreft niet het moment om te speculeren met geld ook al klinkt de Regio Deal nog zo aantrekkelijk.

Wat waren de reacties

Wethouder Steenbergen bezwoer meerdere malen “maximale transparantie”. De basis voor die transparantie, het amendement met het verzoek de afspraken beschikbaar te maken, was echter “niet uitvoerbaar”. Is het dan gek dat een groot deel van de oppositie weinig vertrouwen krijgt wanneer een motie, die de uitvoering een tandje scherper moet maken, door diezelfde wethouder “uit het oogpunt van transparantie overbodig” genoemd wordt? Geen van de punten in de moties en in het amendement staan in de stukken op schrift en in de toezeggingen komen ze weinig concreet naar voren. De verdediging van wethouder Steenbergen rust op aannames en onderbuik gevoel, niet op feiten. Uiteindelijk stemden D66, SP, GroenLinks en 2 raadsleden van de VVD dan ook tegen het voorstel voor toetreding tot de Regio Deal. De Regio Deal is daarmee wel aangenomen.

Hoe nu verder

De Regio Deal is in de basis een goed idee. De uitwerking is naar de mening van D66 van onvoldoende kwaliteit. Dat ontslaat ons uiteraard niet van de plicht de uitvoering de komende 4 jaren te toetsen aan de uitgangspunten die wij in onze inbreng hebben genoemd.

Het amendement en de moties: Amendement Regiodeal Garantie (D66/VVD/GroenLinks/PvdA) Motie Regiodeal afspraak is duidelijkheid (D66/GroenLinks/VVD/PvdA) Motie Regiodeal sturing en kwaliteit (D66/GroenLinks/VVD/PvdA/SP)

Het complete raadsvoorstel is hier te vinden.

Kernpunten uit de bijdrage van fractievoorzitter Wybren Bakker tijdens het duidingsdebat donderdag 28 maart 2019

 

Laat me beginnen met de felicitaties aan de winnaars Forum voor Democratie en GroenLinks. Er zijn partijen gelijk gebleven en ook die verdienen een felicitatie: ChristenUnie en VVD. En natuurlijk felicitaties aan het CDA omdat ze de grootste zijn gebleven. Van harte allemaal. Bij winnen voor de één, is er ook verlies voor een ander. De kiezer heeft gesproken en  met een hogere opkomst. Dat is winst voor de democratie.

 

We hebben landelijke opinies van Forum voor Democratie vernomen zoals,  wel of geen Nexit, de grens sluiten vanwege massa-immigratie, en de ontkenning van klimaatverandering door de mens ondanks de boekenkasten vol aan wetenschappelijke gegevens dat het slecht gaat met het klimaat. Maar wat de inzet van Forum voor Democratie in Overijssel is weten we zeer beperkt.

 

D66 ziet dat het politieke landschap ook in Overijssel is veranderd. Wij, als sociaalliberale partij, zullen blijven inzetten op verbinding en blijven bereid tot verkenningen wat we – samen met anderen – voor Overijssel kunnen waarmaken. Daarbij passen wat ons betreft ook in een nieuw college, voortbouwend op wat is gerealiseerd, uitgangspunten als haalbaar, betaalbaar, uitvoerbaar en met volle ruimte voor innovatie.

 

De uitslag van de verkiezingen laat behoorlijke verschuivingen zien die meegewogen moeten worden bij de uiteindelijke coalitievorming. Wij zien een grote meerderheid aan stemmers die voor een duurzaam, groen en sociaal Overijssel kiezen. Als D66 blijven we graag bijdragen aan een duurzaam, inclusief Overijssel met noaberschap, met respect voor ieders denkbeelden en waarden.

 

In de afgelopen 4 jaar heeft de provincie Overijssel – vertegenwoordigd door GS en PS – laten zien samen te werken met maatschappelijke organisaties en het bedrijfsleven. We hebben laten zien dat samenwerking met partners bijdraagt aan samen doen. Die werkwijze past bij D66 en zien we graag voortgezet in de nieuwe beleidsperiode.

 

Er valt ook op, zoals al eerder door het college verwoord in de P Nota 2019, dat de polarisatie in de samenleving toeneemt. Verschillen tussen

Jong of oud; He of Ho; Blank of kleur; Laag- of hoogopgeleid; Stad of platteland

lijken sterker te worden. Hier dient zeer bijzondere aandacht voor te zijn in de volgende collegeperiode. We laten dat toch niet toenemen? Wij hebben toch de taak en de opdracht om beleid zodanig te realiseren dat iedereen mee kan doen, je steun krijgt als het moet, er kansen voor iedereen zijn, en we elkaar vasthouden? Dat je respectvol bent naar de ander, je je veilig kunt voelen, en ook zorgt voor mensen die niet goed in staat zijn voor zichzelf te zorgen. Omdat je samen verder komt.

We willen samenwerken met partijen die – vanuit gedeelde waarden – de opgaven die er zijn willen vertalen. Naar een toekomst die sterker is. We zijn dat schatplichtig aan hen die na ons komen. D66 sluit niemand uit, maar ziet wel grote verschillen die mogelijk zeer moeilijk overbrugbaar zijn.

 

D66 blijft zich inzetten voor

een krachtig provinciaal klimaatbeleid waarbij iedereen meedoet, een sterkere circulaire economie met ruimte voor nieuwe innovatie, duurzamere landbouw met sterke lokale producten, sociale en culturele steun omdat dit de samenleving versterkt, D66 ervaart meerwaarde door intensieve samenwerking met onze Duitse buren, en met Europa. En we blijven werken aan het vergroten van de betrokkenheid van onze inwoners, bij beleid en uitvoering van provinciale taken.

We werken graag samen met partijen die hieraan een vernieuwde invulling willen geven. De keuzes in 2019 moeten bijdragen aan een sterk Overijssel, ook in 2040 / 2050.

De samenleving voorop is een kreet uit het nieuwe collegeprogramma van CDA, GB en VVD.

Een streven wat wij als D66 van harte ondersteunen. Jammer dat dit deze week niet wilde lukken met zoiets simpels als de inzameling van kerstbomen.

Twee kinderen die maar liefst 540 bomen hadden ingezameld en een groot compliment verdienen konden de gemeente niet vermurwen om ze even op te laden.

De grijpwagen reed hun huis voorbij op weg naar het verzamelpunt een paar honderd meter verderop.

Regels zijn immers regels. Dan vader maar 30 keer laten rijden.

Een gemiste kans Gemeente Berkelland.