Poliflw

De fracties van GroenLinks, STIP, D66, VVD en PvdA hebben een coalitieakkoord bereikt voor de periode 2018-2022: ‘De toekomst in uitvoering’. Op maandag 4 juni hebben de onderhandelaars het akkoord ondertekend.

De afspraken die de fracties hebben gemaakt, zijn neergelegd in een akkoord op hoofdlijnen. De koers die ze hebben uitgezet willen ze in de komende tijd verder uitwerken, in gesprek met de gemeenteraad en in samenwerking met de stad en de regio.

Keuzes in beleid

De coalitie investeert in de stad, en houdt daarbij oog voor gezonde financiën, ook in de komende jaren. Een duurzame stad is een van de thema’s waar de nieuwe coalitie zich de komende vier jaar op richt, onder meer door Delft voor te bereiden op een toekomst zonder aardgas en de stad te gebruiken als proeftuin voor duurzame innovatie. De fiets krijgt meer ruimte, met veilige en vlotte routes. Delftenaren worden verleid om de auto vaker te laten staan. De coalitie kiest voor de integrale ontwikkeling van kansrijke locaties in de stad; de ontwikkeling van de zone met station Delft Zuid, Schiehallen, Nieuwe Haven en Gelatinebrug krijgt voorrang. De coalitie stuurt op een gevarieerd woningaanbod in de stad, met meer (middel)dure huur- en koopwoningen, en vernieuwing in de sociale sector waarmee de slaagkans voor specifieke groepen verbetert. Delft investeert in het beheer van de openbare ruimte en heeft meer aandacht voor veiligheid en handhaving.

De fracties hebben afgesproken om de vernieuwing en de samenwerking in het sociaal domein door te zetten, om de kwaliteit van de zorg te behouden. Er komt extra geld voor armoedebeleid. Onderwijs is een speerpunt: de coalitie wil onder meer de verbinding versterken tussen het onderwijs en het bedrijfsleven. De coalitie investeert in het economisch vestigingsklimaat, zodat Delft ook nieuwe technologie-gedreven ‘maakbedrijven’ aan zich kan binden die werkplekken opleveren op alle niveaus, bijvoorbeeld op het gebied van verduurzaming. Toerisme blijft een belangrijke economische pijler.

De coalitie houdt vast aan een solide financieel beleid. De jaarlijks beschikbare ruimte van € 2 miljoen wordt ingezet voor nieuw beleid en investeringen. Daarnaast wordt extra investeringsruimte gecreëerd van € 10 miljoen over een periode van vier jaar. De woonlasten in Delft gaan niet omhoog en volgen alleen de prijsindex.

Het beleid dat de coalitie heeft vastgelegd, is in het akkoord ‘De toekomst in uitvoering’ ook vertaald in Global Goals: zeventien doelen die de Verenigde Naties hebben geformuleerd voor een meer eerlijke en duurzame wereld.

Vijf wethouders

De partijen dragen de volgende vijf kandidaat-wethouders voor:

Stephan Brandligt (GroenLinks) voor de portefeuille Duurzaamheid, Werk en inkomen en Financiën. Bas Vollebregt (STIP) voor Economie, Cultuur en Grondzaken en vastgoed. Martina Huijsmans (D66) voor Ruimtelijke ordening, Mobiliteit en Dienstverlening. Hatte van der Woude (VVD) voor Onderwijs, Jeugd en Integratie. Karin Schrederhof (PvdA) voor Wonen, Wmo en Sport.

Op 21 maart stemden 15.727 kiezers voor de nieuwe gemeenteraad. De 5 partijen die buiten de onderhandelingen voor een raadsprogramma werden gehouden, kregen 6.266 kiezers achter zich. Afgerond is dat 40%.

Vier jaar geleden mocht de grootste verliezer (PvdA) aanschuiven en werd de grootste winnaar (D66) verbannen naar de oppositiebanken. Motief: we (NL, CDA en PvdA) hadden het in de voorgaande raadsperiode zo gezellig samen. Voor een redelijke meerderheid deed de CU/SGP mee. In 2018 mochten NL, CDA, CU/SGP en GL van de informateur “meedoen”. Motief: zij hadden allemaal gewonnen bij de verkiezingen. Jammer voor de PvdA. Had voor de gezelligheid graag meegedaan, maar ja, 1 zetel………

Winnen is natuurlijk prettig, maar mag geen motief voor samenwerking zijn. De vraag is, of je elkaar programmatisch vindt. Dan telt uitsluitend het belang van de burgers. Op basis van een sterk inhoudelijk programma stel je een college samen. Daarbij geldt primair de kwaliteit van de bestuurders, boven het partijbelang.

Ook nu weer zegeviert de al decennialange politieke cultuur in Epe. Onderhandelingen in de achterkamertjes met als uitkomst een coalitie als een gesloten blok en met een oppositie die zich weer 4 jaar mag afvragen of ze er eigenlijk toe doen.

D66 ziet dat anders en vindt dat alle partijen, hoe klein van omvang ook, in het openbaar moeten kunnen meedoen aan het tot stand komen van een raadsakkoord. Daar was, gegeven de uitslag van de verkiezingen ook alle reden toe. Op zichzelf is het schandelijk zoveel kiezers in de kou te laten staan. Het draagt niet bij aan het democratisch draagvlak van de coalitie. Lokale politiek staat het dichtst bij de burger. Dat althans is de algemene opvatting, waar vooral lokale groeperingen zich op laten voorstaan. Dat dit voor 40% van de kiezers kennelijk niet geldt, geeft te denken.

Hans Visser

Informateur Jan Anthonie Bruijn heeft verrassend genoeg geadviseerd dat een samenwerking tussen VVD, CDA, PvdA en ChristenUnie/SGP de meest logische voor Leidschendam-Voorburg is. De D66-fractie wenst deze partijen veel succes en wijsheid toe bij de ...

De fracties van GroenLinks, STIP, D66, VVD en PvdA gaan met elkaar in gesprek over het vormen van een coalitie voor Delft. De fracties hebben dit besloten op basis van het advies dat informateurs Wim Bot en Pieter Guldemond op 19 april hebben uitgebracht. De informateurs hebben vorige week opdracht gekregen voor een tweede informatieronde. De opdracht was om een advies te geven welke partijen samen een coalitie kunnen vormen die recht doet aan de verkiezingsuitslag en kan rekenen op een breed draagvlak, zowel in de stad als in de gemeenteraad. De verkenning maakte duidelijk dat een coalitie gevormd door de fracties van GroenLinks, STIP, D66, VVD en PvdA de meest kansrijke is.

De vijf fracties hebben uitgesproken dat ze voldoende inhoudelijke raakvlakken zien voor een succesvolle samenwerking. De partijen vinden elkaar onder meer als het gaat om de inzet op duurzaamheid, aandacht voor (fiets)mobiliteit, een preventieve aanpak in het sociaal domein en het voortzetten van het financieel herstel van de stad. In de afgelopen vier jaar hebben de vijf partijen al constructief samengewerkt. Het opstellen van een nieuw akkoord voor de komende vier jaar is het moment om hun visie op de stad opnieuw tegen het licht te houden, waarbij ze recht doen aan de uitslag van de verkiezingen.

De onderhandelingen om te komen tot een coalitie voor de periode 2018-2022 kunnen komende week beginnen.

Woensdag is bekend geworden dat GroenLinks niet zal gaan formeren met D66 Zutphen. Dit is ontzettend jammer, zeker gezien het feit dat wij in twee van de drie mogelijke formaties vermeld werden. We hebben de hoop dat, ondanks onze eigen afwezigheid, uit het formatieproces een sterk bestuur voort komt.

Het waren bewogen dagen voor onze fractie; nadat maandag de formateurs Boldewijn en Smit drie mogelijke coalities overdroegen aan de fractie van GroenLinks, hadden wij de hoop uitgenodigd te worden voor een gesprek. In het formatieverslag is te lezen dat we op veel onderwerpen een verbindende factor kunnen zijn. Onze input, met name op het gebied van duurzaamheid en bestuurlijke vernieuwing, is absoluut van toegevoegde waarde voor de aankomende raadsperiode.

GroenLinks heeft ervoor gekozen zoveel mogelijk recht te doen aan de verkiezingsuitslag en twee winnende partijen (VVD en PvdA) en de éénnagrootste partij (SP) uit te nodigen voor een mogelijke coalitie. Dat betekent dat er een akkoord zal moeten komen dat van links tot rechts aanvaard wordt; we zijn dan ook blij dat de fractie van de SP heeft aangegeven te willen praten over andere organisatievormen voor de Huishoudelijke Hulp dan een stichting. Daarnaast staat het nieuw te vormen college grote uitdagingen te wachten, waaronder een bezuiniging van 18-25 miljoen.

Het zal een opgave zijn hierin een gezamenlijke koers te gaan varen; wij kijken dan ook uit naar de uitkomst van dit formatieproces!

 

Kunnen alle stemlokalen toegankelijk gemaakt worden voor mensen met een beperking? Die vraag stelden D66, het CDA en de PvdA vandaag aan het college in Groningen. Als we namelijk willen dat iedereen mee kan doen in de stad, dan moet toegankelijkheid de norm zijn. In de binnenstad, in het openbaar vervoer, op sportlocaties, en dus ook bij de stemlokalen.

‘Stemmen is een democratisch recht. Het past niet dat mensen met een beperking niet zelf de gang naar het stemlokaal kunnen maken’, aldus Erwin Krol (PvdA). Afgelopen week hebben zowel het ministerie van VWS als BZK, in navolging van het VN verdrag van de rechten van personen met een handicap, gesteld dat vanaf 1 januari 2019 alle stemlokalen toegankelijk moeten zijn. Ook gaat onderzocht worden of en hoe mensen met een verstandelijke beperking ondersteund kunnen worden.  Dit zou betekenen dat in ieder geval voor de verkiezingen voor de Provinciale Staten op 20 maart 2019 alle stembureaus toegankelijk zouden moeten zijn.

‘Het is eigenlijk gek: mensen met een fysieke beperking mogen wel iemand meenemen, maar mensen met een een verstandelijke beperking die graag willen stemmen, maar het toch moeilijk vinden, mogen dat niet’, zegt Wieke Paulusma (D66). De fracties van de PvdA, het CDA en D66 zien een kans voor Groningen. Daarom hebben ze vandaag schriftelijke vragen gesteld aan het college, met de vraag of Groningen een pilotgemeente kan zijn voor de toegankelijkheidsambities bij het stemmen. ‘Het zou mooi zijn als we inwoners in Groningen 21 november 2018 al het recht op toegankelijkheid kunnen bieden bij het stemmen’, besluit René Bolle (CDA).

Het bericht Verbeter de toegang tot het stemlokaal verscheen eerst op Groningen.

Het thema de kloof tussen burger en politiek heeft het afgelopen jaar veel aandacht gehad. De onvoorstelbaar geachte Brexit en de nog onwaarschijnlijkere verkiezing van Trump heeft wereldwijd veel stof doen opwaaien en menig politici krabde zich achter de oren. De wereld leek enkel nog te bestaan uit ‘elitaire politici’ en ‘boze witte mannen’.

  Inmiddels is er veel gezegd en geschreven over het ontstaan van deze kloof. Het antwoord hierop is volgens mij niet zo ingewikkeld. De kloof ontstaat door gebrek aan vertrouwen. Dit wantrouwen ontstaat mede doordat politici hun beloftes en afspraken niet nakomen. Niet alleen wereldleiders en landelijke politici maken zich hieraan schuldig. Ook in de lokale politiek komt dit helaas voor.

Onlangs werd ik door iemand aangesproken. Hij had gehoord dat de lokale belastingen weer met 3% omhoog gingen in Terneuzen. “Kunt u daar niets aan doen, meneer De Kraker?” “Nee, ik ga daar niets aan kunnen veranderen”, antwoordde ik. “In het coalitieakkoord hebben TOP/Gemeentebelangen, CDA en PvdA besloten te volharden in de trendmatige belastingverhoging van 3% en dat is in het beton gegoten.”

“Maar u kunt er wel iets tegen doen”, zei ik tegen de man. “Oooh, wat dan?” vroeg hij geïnteresseerd. Ik zei: “Op 21 maart 2018 op D66 stemmen. Wij moeten niets hebben van die onnodige belastingverhogingen.”

“Ja, dat ken ik”, reageerde de man teleurgesteld. “In 2014 zeiden TOP/Gemeentebelangen, CDA en PvdA voor de verkiezingen ook dat ze de belastingen niet zouden verhogen. Maar een dag na de verkiezingen waren ze dat alweer vergeten. Het is ook allemaal hetzelfde met jullie. Elkaar de hand boven het hoofd houden en een pot nat.” En zo ging hij nog even door met ongenuanceerde uitlatingen over machtswellustelingen, plucheklevers, zakkenvullers en de gemeenteraad is 31 paar handen op een buik.

“Trouwens nog iets”, ging hij verder. “Als ik een boete voor foutparkeren krijg, moet ik niet vragen om een kwijtschelding, omdat ik er nog geen vijf minuutjes heb gestaan en het mij niet zo goed uitkomt. Maar als de gemeente een verordening vaststelt voor camperplaatsen en afspraken hierover maakt met de brancheorganisatie, doen jullie niets aan handhaven en hebben jullie niets te maken met afspraak is afspraak, omdat dat de gemeente even niet zo goed uitkomt!”

Voordat ik kon reageren op deze opmerking die wel hout sneed, beende hij briesend weg. En zo ontstaat de kloof tussen de burger en de politiek.