Poliflw

Tot aan de start van de bouw van de Koning Willem-Alexandertunnel had Maastricht een eigen liftersplek. Wie kan het zich nog herinneren? Mannen en/of vrouwen met duim omhoog en op karton geschreven de plaats van bestemming. Soms was het bittere noodzaak, nog vaker waren zij op weg naar het grote avontuur. Sinds kort beschikt onze hoofdstad (weer) over een liftershalte. Bij stadion De Geusselt is de plek te vinden, duidelijk herkenbaar door het bord ‘Samen rijden’ en voorzien van een onderbord met daarop liftersplek. 👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍 Vertel ons! Wie heeft er in het verleden al eens gelift of gaat nu weer veelvuldig gebruik maken van de liftersplek?

Geert Wilders is tijdelijk geschorst door Twitter nadat hij een tweet had geplaatst over D66. Dat meldt partijgenoot Machiel de Graaf op Twitter.

Uitnodiging. Rondleiding door Gaasperdamtunnel voor mensen met een beperking. Met duwhulp indien nodig. En hapje en drankje! Wanneer? Zaterdag 13 april. Aanmelden verplicht. Tijdstip wordt bekend gemaakt na aanmelding. Hulpmiddel a.u.b, vermelden bij aanmelding. En of je duwhulp nodig hebt. Pb hier Of ga naar https://www.platformgehandicapten.com/2019/04/13/uitnodiging-rondleiding-door-gaasperdamtunnel-voor-mensen-met-een-beperking/ Bellen 06-47683145 Sms 06-48615393 Whapp 06-48615393 Email carryonthemove@gmail.com Facebook @carryonthemove (tag Carry Onthemove Amsterdam Zuidoost) Twitter @carryonthemove

Over de aanslag in Utrecht 👇 Gisteren sloeg de schrik ons allen om het hart. Mensen die s’ochtends hun geliefden gedag kusten kwamen even later in een nachtmerrie terecht: de dood kwam met de tram. Angst, verwarring, onzekerheid. We weten nu dat er drie doden zijn gevallen. We weten dat er vijf gewonden zijn. We weten dat mensen getuige zijn geweest van een afschuwelijke misdaad. Verder weten we nog maar weinig. Over het motief. Over de vraag of dit voorkomen had kunnen worden. Over de aanloop naar die zwarte ochtend. Vragen voor de komende tijd. Maar we weten zeker dat voor veel mensen de ochtend van 18 maart iets onherstelbaar heeft veranderd. In verdriet en in pijn. We rouwen met de nabestaanden. Wat doe je als zoiets gebeurt? Je volgt het nieuws, je houdt contact met de mensen die je kent in Utrecht. Je hoopt dat de dader gegrepen wordt. Voor het eerst kende Nederland terreurdreiging niveau vijf: een imminente aanval. Om die reden hebben we de campagne opgeschort. Vandaag vragen we ons af hoe we verder gaan. Laten we stil staan bij het werk van alle hulpdiensten en functionarissen. Heldhaftig en vastberaden zijn zij er als het nodig is en het stemt dankbaar om te zien hoe de mensen van de politie, van de Dienst Speciale Interventies, van de marechaussee, de mensen van de rampendienst, de ziekenbroeders en de vele andere betrokkenen gisteren in actie kwamen. Ook vandaag is er veel werk voor hen. Of de aanslag terreur als motief had of niet; dit is ook een moment om ons te realiseren hoe belangrijk en hoe kwetsbaar een vrije democratie voor ons allen is. Hoe belangrijk het is die te verdedigen. Hoe we door aan verkiezingen mee te doen ook onze stem kunnen verheffen tegen haat en extremisme van welke oorsprong ook. Laten we alsjeblieft massaal van ons stemrecht gebruik maken. Ik weet het. Gisteren waren er al mensen die het politieonderzoek helemaal niet nodig hadden om alles al zeker te weten. Om de schuldigen aan te wijzen. De multiculturele samenleving volgens de één. ‘Als de grenzen niet dicht gaan gaat dit veel vaker gebeuren’ zei de ander. Ik vond hun opportunisme pijnlijk en misselijkmakend. Ons antwoord moet gebaseerd zijn op onze waarden: hou elkaar vast. Niet verdelen maar verbinden. Sta zij aan zij tegen haat en geweld. Laat zien dat we ons niet uit elkaar laten spelen. Door de rouwenden te troosten en de liefde te koesteren. Wij hebben de afgelopen weken campagne gevoerd om de koers naar links te krijgen. Om meer te bereiken voor meer mensen via onze stem in de Eerste Kamer. Maar morgen gaat het niet alleen meer over hoe we de economische groei verdelen. Het gaat ook over hoe we het land bij elkaar houden. Ik hoor daarom graag wat de gebeurtenissen van gisteren met jullie hebben gedaan. Welke angsten je voelt en welke hoop je koestert. En over hoe we nu verdergaan. Voor onze vrijheid. Voor onze rechtsstaat. Tegen haat en geweld. Met compassie voor het verdriet. Met overtuiging voor onze waarden. Hou elkaar vast, wees lief voor elkaar. En wees sterk voor ons allen.

Over de aanslag in Utrecht 👇 Gisteren sloeg de schrik ons allen om het hart. Mensen die s’ochtends hun geliefden gedag kusten kwamen even later in een nachtmerrie terecht: de dood kwam met de tram. Angst, verwarring, onzekerheid. We weten nu dat er drie doden zijn gevallen. We weten dat er vijf gewonden zijn. We weten dat mensen getuige zijn geweest van een afschuwelijke misdaad. Verder weten we nog maar weinig. Over het motief. Over de vraag of dit voorkomen had kunnen worden. Over de aanloop naar die zwarte ochtend. Vragen voor de komende tijd. Maar we weten zeker dat voor veel mensen de ochtend van 18 maart iets onherstelbaar heeft veranderd. In verdriet en in pijn. We rouwen met de nabestaanden. Wat doe je als zoiets gebeurt? Je volgt het nieuws, je houdt contact met de mensen die je kent in Utrecht. Je hoopt dat de dader gegrepen wordt. Voor het eerst kende Nederland terreurdreiging niveau vijf: een imminente aanval. Om die reden hebben we de campagne opgeschort. Vandaag vragen we ons af hoe we verder gaan. Laten we stil staan bij het werk van alle hulpdiensten en functionarissen. Heldhaftig en vastberaden zijn zij er als het nodig is en het stemt dankbaar om te zien hoe de mensen van de politie, van de Dienst Speciale Interventies, van de marechaussee, de mensen van de rampendienst, de ziekenbroeders en de vele andere betrokkenen gisteren in actie kwamen. Ook vandaag is er veel werk voor hen. Of de aanslag terreur als motief had of niet; dit is ook een moment om ons te realiseren hoe belangrijk en hoe kwetsbaar een vrije democratie voor ons allen is. Hoe belangrijk het is die te verdedigen. Hoe we door aan verkiezingen mee te doen ook onze stem kunnen verheffen tegen haat en extremisme van welke oorsprong ook. Laten we alsjeblieft massaal van ons stemrecht gebruik maken. Ik weet het. Gisteren waren er al mensen die het politieonderzoek helemaal niet nodig hadden om alles al zeker te weten. Om de schuldigen aan te wijzen. De multiculturele samenleving volgens de één. ‘Als de grenzen niet dicht gaan gaat dit veel vaker gebeuren’ zei de ander. Ik vond hun opportunisme pijnlijk en misselijkmakend. Ons antwoord moet gebaseerd zijn op onze waarden: hou elkaar vast. Niet verdelen maar verbinden. Sta zij aan zij tegen haat en geweld. Laat zien dat we ons niet uit elkaar laten spelen. Door de rouwenden te troosten en de liefde te koesteren. Wij hebben de afgelopen weken campagne gevoerd om de koers naar links te krijgen. Om meer te bereiken voor meer mensen via onze stem in de Eerste Kamer. Maar morgen gaat het niet alleen meer over hoe we de economische groei verdelen. Het gaat ook over hoe we het land bij elkaar houden. Ik hoor daarom graag wat de gebeurtenissen van gisteren met jullie hebben gedaan. Welke angsten je voelt en welke hoop je koestert. En over hoe we nu verdergaan. Voor onze vrijheid. Voor onze rechtsstaat. Tegen haat en geweld. Met compassie voor het verdriet. Met overtuiging voor onze waarden. Hou elkaar vast, wees lief voor elkaar. En wees sterk voor ons allen.

Over de aanslag in Utrecht 👇 Gisteren sloeg de schrik ons allen om het hart. Mensen die s’ochtends hun geliefden gedag kusten kwamen even later in een nachtmerrie terecht: de dood kwam met de tram. Angst, verwarring, onzekerheid. We weten nu dat er drie doden zijn gevallen. We weten dat er vijf gewonden zijn. We weten dat mensen getuige zijn geweest van een afschuwelijke misdaad. Verder weten we nog maar weinig. Over het motief. Over de vraag of dit voorkomen had kunnen worden. Over de aanloop naar die zwarte ochtend. Vragen voor de komende tijd. Maar we weten zeker dat voor veel mensen de ochtend van 18 maart iets onherstelbaar heeft veranderd. In verdriet en in pijn. We rouwen met de nabestaanden. Wat doe je als zoiets gebeurt? Je volgt het nieuws, je houdt contact met de mensen die je kent in Utrecht. Je hoopt dat de dader gegrepen wordt. Voor het eerst kende Nederland terreurdreiging niveau vijf: een imminente aanval. Om die reden hebben we de campagne opgeschort. Vandaag vragen we ons af hoe we verder gaan. Laten we stil staan bij het werk van alle hulpdiensten en functionarissen. Heldhaftig en vastberaden zijn zij er als het nodig is en het stemt dankbaar om te zien hoe de mensen van de politie, van de Dienst Speciale Interventies, van de marechaussee, de mensen van de rampendienst, de ziekenbroeders en de vele andere betrokkenen gisteren in actie kwamen. Ook vandaag is er veel werk voor hen. Of de aanslag terreur als motief had of niet; dit is ook een moment om ons te realiseren hoe belangrijk en hoe kwetsbaar een vrije democratie voor ons allen is. Hoe belangrijk het is die te verdedigen. Hoe we door aan verkiezingen mee te doen ook onze stem kunnen verheffen tegen haat en extremisme van welke oorsprong ook. Laten we alsjeblieft massaal van ons stemrecht gebruik maken. Ik weet het. Gisteren waren er al mensen die het politieonderzoek helemaal niet nodig hadden om alles al zeker te weten. Om de schuldigen aan te wijzen. De multiculturele samenleving volgens de één. ‘Als de grenzen niet dicht gaan gaat dit veel vaker gebeuren’ zei de ander. Ik vond hun opportunisme pijnlijk en misselijkmakend. Ons antwoord moet gebaseerd zijn op onze waarden: hou elkaar vast. Niet verdelen maar verbinden. Sta zij aan zij tegen haat en geweld. Laat zien dat we ons niet uit elkaar laten spelen. Door de rouwenden te troosten en de liefde te koesteren. Wij hebben de afgelopen weken campagne gevoerd om de koers naar links te krijgen. Om meer te bereiken voor meer mensen via onze stem in de Eerste Kamer. Maar morgen gaat het niet alleen meer over hoe we de economische groei verdelen. Het gaat ook over hoe we het land bij elkaar houden. Ik hoor daarom graag wat de gebeurtenissen van gisteren met jullie hebben gedaan. Welke angsten je voelt en welke hoop je koestert. En over hoe we nu verdergaan. Voor onze vrijheid. Voor onze rechtsstaat. Tegen haat en geweld. Met compassie voor het verdriet. Met overtuiging voor onze waarden. Hou elkaar vast, wees lief voor elkaar. En wees sterk voor ons allen.

Over de aanslag in Utrecht 👇 Gisteren sloeg de schrik ons allen om het hart. Mensen die s’ochtends hun geliefden gedag kusten kwamen even later in een nachtmerrie terecht: de dood kwam met de tram. Angst, verwarring, onzekerheid. We weten nu dat er drie doden zijn gevallen. We weten dat er vijf gewonden zijn. We weten dat mensen getuige zijn geweest van een afschuwelijke misdaad. Verder weten we nog maar weinig. Over het motief. Over de vraag of dit voorkomen had kunnen worden. Over de aanloop naar die zwarte ochtend. Vragen voor de komende tijd. Maar we weten zeker dat voor veel mensen de ochtend van 18 maart iets onherstelbaar heeft veranderd. In verdriet en in pijn. We rouwen met de nabestaanden. Wat doe je als zoiets gebeurt? Je volgt het nieuws, je houdt contact met de mensen die je kent in Utrecht. Je hoopt dat de dader gegrepen wordt. Voor het eerst kende Nederland terreurdreiging niveau vijf: een imminente aanval. Om die reden hebben we de campagne opgeschort. Vandaag vragen we ons af hoe we verder gaan. Laten we stil staan bij het werk van alle hulpdiensten en functionarissen. Heldhaftig en vastberaden zijn zij er als het nodig is en het stemt dankbaar om te zien hoe de mensen van de politie, van de Dienst Speciale Interventies, van de marechaussee, de mensen van de rampendienst, de ziekenbroeders en de vele andere betrokkenen gisteren in actie kwamen. Ook vandaag is er veel werk voor hen. Of de aanslag terreur als motief had of niet; dit is ook een moment om ons te realiseren hoe belangrijk en hoe kwetsbaar een vrije democratie voor ons allen is. Hoe belangrijk het is die te verdedigen. Hoe we door aan verkiezingen mee te doen ook onze stem kunnen verheffen tegen haat en extremisme van welke oorsprong ook. Laten we alsjeblieft massaal van ons stemrecht gebruik maken. Ik weet het. Gisteren waren er al mensen die het politieonderzoek helemaal niet nodig hadden om alles al zeker te weten. Om de schuldigen aan te wijzen. De multiculturele samenleving volgens de één. ‘Als de grenzen niet dicht gaan gaat dit veel vaker gebeuren’ zei de ander. Ik vond hun opportunisme pijnlijk en misselijkmakend. Ons antwoord moet gebaseerd zijn op onze waarden: hou elkaar vast. Niet verdelen maar verbinden. Sta zij aan zij tegen haat en geweld. Laat zien dat we ons niet uit elkaar laten spelen. Door de rouwenden te troosten en de liefde te koesteren. Wij hebben de afgelopen weken campagne gevoerd om de koers naar links te krijgen. Om meer te bereiken voor meer mensen via onze stem in de Eerste Kamer. Maar morgen gaat het niet alleen meer over hoe we de economische groei verdelen. Het gaat ook over hoe we het land bij elkaar houden. Ik hoor daarom graag wat de gebeurtenissen van gisteren met jullie hebben gedaan. Welke angsten je voelt en welke hoop je koestert. En over hoe we nu verdergaan. Voor onze vrijheid. Voor onze rechtsstaat. Tegen haat en geweld. Met compassie voor het verdriet. Met overtuiging voor onze waarden. Hou elkaar vast, wees lief voor elkaar. En wees sterk voor ons allen.