Poliflw

Pannenkoekenhuis Holland, Kampen

In één van de rijksmonumenten in onze historische binnenstad, is sinds 2004 een pannenkoekenrestaurant gevestigd. Achter de gevel van ‘Pannenkoekenhuis Holland’ schuilt een bijzonder oorlogsverhaal.

Arend Eshuis (Kampen, 21 september 1891) en Anna Stutvoet (Oosterend, 4 februari 1895) trouwen op 4 mei 1921 in Kampen. Na enige tijd betrekt het stel een pand op de Oudestraat 160. Op dit adres is tevens de manufacturenzaak van Arend gevestigd. Het echtpaar krijgt een zoon en vijf dochters.

Als in 1942 de Jodenvervolging echt op gang komt zijn er steeds meer Nederlanders die zich hun lot aantrekken. Eén van hen is ds. C.B. Bavinck, Gereformeerd predikant te Kampen. Hij zoekt in Kampen en omgeving naar schuilplaatsen voor Joden uit met name Amsterdam. Hij krijgt daarbij hulp van een ouderling, Arend Eshuis en zijn vrouw Anna. Het echtpaar regelt tijdens de bezetting onderduikadressen in Kampen en omgeving voor minimaal 15 Joden. Ook de Oudestraat 160 is een schuilplaats voor Joden. Begin 1943 vindt een meisje genaamd Bep er onderdak. Ze blijft er ongeveer drie maanden. Als voor Bep buiten de stad een nieuw onderduikadres is gevonden neemt het echtpaar een Joodse jongen uit het oosten van het land in huis: Eddy.

Eind oktober 1943 gaat binnen de ondergrondse het gerucht dat een onderduikadres aan de Spoorkade is verraden. De daar aanwezige Joodse onderduikers Sophie Anna Dreesde, Emanuel Andriesse en de niet-Joodse onderduiker Adrianus Cornelis Mendel zoeken een heenkomen naar de Oudestraat 160. Op 30 oktober 1943 vallen de Duitsers met de politie het pand op de Oudestraat binnen en nemen Sophie, Emanuel en Adrianus gevangen. Ze worden afgevoerd naar het politiebureau aan de Buiten Nieuwstraat. Omdat de overvallers in de veronderstelling zijn dat Eddy een zoon is van Arend en Anna Eshuis laten ze hem ongemoeid. Nog dezelfde dag is de jongen door de ondergrondse overgebracht naar een adres buiten Kampen.

Arend Eshuis is tijdens de overval niet thuis. In de avond moet hij zich melden op het bureau en wordt voor verhoor naar Arnhem gebracht. Bij gebrek aan bewijs wordt hij na enkele dagen weer vrijgelaten. Sophie en Emanuel belanden in Kamp Westerbork. Op 16 november 1943 volgt deportatie naar Auschwitz-Birkenau. Sophie wordt direct na aankomst op 19 november vergast. Ze is dan 42 jaar. Emanuel wordt geselecteerd voor dwangarbeid. Op 31 maart 1944 wordt hij op 30-jarige leeftijd in het kamp omgebracht. Omdat Adrianus niet van joodse afkomst is, belandt hij niet in Kamp Westerbork. Blijkbaar is hij of vrijgelaten of ontsnapt, want op 2 oktober 1944 wordt Mendel bij de razzia van Putten opgepakt. Via Kamp Amersfoort en concentratiekamp Neuengamme komt hij in Aurich-Engerhafe terecht waar hij op 13 december 1944 op 36-jarige leeftijd om het leven komt.

Als op 23 november 1943 weer een onderduikadres in Kampen wordt opgerold en de naam van de manufactuur valt als “bemiddelaar voor Joden” arresteert de politie Arend. Een dag later wordt hij overgebracht naar het Huis van Bewaring in Arnhem. Vandaaruit is hij in januari 1944 afgevoerd naar Kamp Amersfoort. In oktober 1944 gaat de reis naar Zwolle. Daar worden mannen te werk gesteld bij graafwerkzaamheden. Zo ook Eshuis. Hij weet op wonderbaarlijke wijze te ontsnappen, keert terug naar zijn woning aan de Oudestraat 160 en duikt er tot aan de bevrijding van Kampen onder. Arend houdt blijvende klachten over aan zijn gevangenschap. Na de oorlog blijft het gezin op de Oudestraat 160 wonen. Arend overlijdt op 15 april 1954 in de Hanzestad. Echtgenote Anna is er op 17 november 1958 overleden.

Vanwege de privacy zijn de achternamen van Eddy en Bep weggelaten. Beiden overleven buiten Kampen de oorlog op een onderduikadres.

Tekst: Laurens Hooisma.

Door Webredactie op 1 april 2020 om 20:20

ChristenUnie wil meer actie in 'stille ramp' voor prostituees

De ChristenUnie wil dat het kabinet veel meer actie onderneemt voor vrouwen en mannen in de prostitutie die door de coronacrisis in de problemen komen. Volgens ChristenUnie-Kamerlid Stieneke van der Graaf voltrekt zich in de prostitutie momenteel een ‘stille ramp’. “Zij vallen vaak buiten alle regelingen die het kabinet nu optuigt.”

Door de coronacrisis vallen de reguliere inkomsten van prostituees weg. Omdat zij – veelal vrouwen – vaak niet zijn ingeschreven als ZZP’er, krijgen ze daarvoor geen enkele compensatie. Andere prostituees hebben geen recht op bijstand omdat ze nog niet lang genoeg in Nederland verblijven. Bovendien bevinden ze zich vaak in een afhankelijkheidsrelatie, hebben hoge lasten en worden fysiek of financieel gedwongen om toch te gaan werken. Omdat de bordelen sluiten, ontvangen zij klanten nu thuis of gaan ze als escort op bezoek, met alle risico’s voor hun eigen gezondheid en de volksgezondheid in het algemeen. Volgens de ChristenUnie is veel meer actie van het kabinet nodig.

Stieneke van der Graaf: “Daar waar de hele samenleving wordt platgelegd, werken mensen in de prostitutie noodgedwongen door. We voelen allemaal aan dat dat niet gezond is. Zij gaan, vaak gedwongen, in onveilige omstandigheden door met hun werk. De toename van het aantal advertenties op internet doet een grote verschuiving naar de thuisprostitutie vermoeden. Ik verwacht hier veel meer actie van het kabinet. Online-advertenties moeten stoppen, prostituees moeten gebruik kunnen maken van de financiële regelingen die nu zijn opengesteld voor zzp’ers en er moet hulp zijn voor vrouwen die nu het moedige besluit nemen om uit de prostitutie te stappen. Er vindt een stille ramp plaats en het kabinet doet te weinig.”

De ChristenUnie doet de volgende voorstellen:

Verbod op online-advertenties voor prostitutie

Openstellen financiële regelingen voor prostituees, ook als zij daar strikt genomen nu niet onder vallen

Extra ondersteuning voor mensen die uit de prostitutie willen stappen

Door Webredactie op 17 september 2019 om 06:08

ChristenUnie & PvdA: ‘extra geld voor strijd tegen mensenhandel’

Gert-Jan Segers (ChristenUnie) en Lodewijk Asscher (PvdA) willen dat het kabinet extra geld vrijmaakt voor de strijd tegen mensenhandel en gedwongen prostitutie. Volgens de partijleiders is er meer capaciteit bij de politie nodig om deze ‘moderne slavernij’ aan te kunnen pakken. Volgens de ChristenUnie en de PvdA is minimaal 10 miljoen euro per jaar extra nodig.

De Nationaal Rapporteur Mensenhandel concludeerde onlangs dat het aantal personen dat betrokken is bij opsporingsonderzoeken – verdachten, getuigen en ook slachtoffers – terugloopt. Dat terwijl de omvang van mensenhandel in ons land niet afneemt. Oftewel: mensenhandel komt nog net zoveel voor, maar we hebben het steeds minder in het oog. Opsporing van ingewikkelde en grootschalige mensenhandel komt in het nauw.

ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers: “Mensenhandel en gedwongen prostitutie maken mensen kapot. Vaak zijn het vrouwen in een kwetsbare positie die worden uitgebuit en misbruikt. We mogen niet berusten in dat onrecht, maar moeten alles op alles zetten om daders op te sporen en deze vrouwen nieuw perspectief te bieden.”

PvdA-leider Lodewijk Asscher: “We moeten opkomen voor de vaak jonge slachtoffers van mensenhandel. Zij verdienen het dat we de gewetenloze criminelen die hier rijk van worden vervolgen. De agenten en officieren van justitie die dit zware werk doen verdienen meer steun. Ze werken keihard maar zijn met te weinig collega’s. Het kabinet moet daar extra geld voort uittrekken.”

Segers en Asscher doen het voorstel voor extra geld voor de strijd tegen mensenhandel tijdens de algemene politieke beschouwingen, het debat na Prinsjesdag. Met het geld kunnen extra gespecialiseerde rechercheurs worden opgeleid en aangenomen.

Vandaag is het de internationale dag tegen #mensenhandel van de VN. Ook in Amsterdam is mensenhandel nog een pijnlijke realiteit. Samen met organisaties zoals het Scharlaken Koord, Leger des Heils, Bright Fame en anderen blijven we ons inzetten voor de slachtoffers en hun perspectief. #EndHumanTrafficking #WorldDayAgainstTraffickingInPersons

Gisteren voerden Provinciale Staten voor de tweede keer een duidingsdebat over de coalitievorming in Overijssel. Onze fractievoorzitter Annemieke Wissink-Berkers vertelde daar waarom wij hebben besloten hebben ons terug te trekken uit de coalitie-onderhandelingen tussen CDA, Forum voor Democratie, VVD, ChristenUnie en PvdA. Die verklaring kun je hier teruglezen 👇 https://overijssel.pvda.nl/nieuws/waarom-de-pvda-zich-terugtrok-uit-de-formatie-inbreng-duidingsdebat-24-april/

Vandaag is de Europese dag tegen mensenhandel. Een groeiend probleem, ook in ons land. Daarom vroegen we als fractie onlangs om meer aandacht te besteden aan mensenhandel in het regionale en lokale veiligheidsplan. De burgemeester heeft toegezegd te proberen in kaart te brengen in hoeverre hier in Delft sprake van is. https://delft.christenunie.nl/k/n6025/news/view/1232334/131785/christenunie-vraagt-mensenhandel-in-delft-in-kaart-te-brengen.html We mogen onze ogen niet sluiten voor moderne slavernij, die ook in ons land, in onze stad voorkomt.

Door het adopteren van de namen van de Joodse familie Kropveld gaat Urk bijdragen aan het realiseren van het nieuwe nationale Holocaust Namenmonument in Amsterdam. De Urker gemeenteraad ging donderdagavond unaniem akkoord met een motie die hiertoe was ingediend door de coalitiepartijen ChristenUnie, SGP en Hart voor Urk.

Bron: De Stentor

Het Holocaust Namenmonument is een initiatief van het Auschwitz Comité. Op het monument komen de namen van alle circa 102.000 omgekomen Joden, Sinti en Roma die tijdens de Tweede Wereldoorlog door de nazi’s vanuit Nederland zijn vervolgd en gedeporteerd naar concentratie- en vernietigingskampen en waarvan geen graf bekend is. Om het monument financieel mogelijk te maken is een regeling bedacht voor het adopteren van namen.

KoopmansgezinUrk wil bijdragen omdat Israël Samuël Kropveld, zijn vrouw Hendrika en dochter Lea tot mei 1942 op het voormalige eiland woonden. Het koopmansgezin was in 1940 op Urk gekomen vanuit Amsterdam. Ook nadat duidelijk werd dat Joden onder het naziregime gevaar liepen ging het gezin niet in op aanbiedingen om onder te duiken. 

In mei 1942 gaven de Kropvelds gehoor aan een bevel van de Duitse bezetter om zich te vestigen in de Amsterdamse Jodenbuurt. In maart 1943 werden zij gearresteerd en op transport gezet naar kamp Westerbork. Op 9 april werden de drie gezinsleden overgebracht naar concentratiekamp Sobibor, waar ze direct na aankomst werden vergast.

Historisch besef“Door dit monument zullen ook de namen van de Urker slachtoffers van de Holocaust aan de vergetelheid worden onttrokken”, aldus CU-raadslid Meindert Bakker in een toelichting op de motie. “Daarbij draagt het monument bij aan het historisch besef waar oorlogen toe kunnen leiden en vormt het een aansporing voor reflectie en educatie over de Tweede Wereldoorlog. Een derde belangrijk argument is dat Urk zich nauw verbonden voelt met het Joodse volk.”In de motie werd niet om een bedrag gevraagd. Volgens wethouder Freek Brouwer mag de gemeenteraad er vanuit gaan dat Urk 'een substantieel bedrag' voor het monument beschikbaar zal stellen.

Donderdag 26 april 2018 was het een verrassende dag voor Piet den Breejen omdat hij werd benoemd tot lid in de orde van Oranje Nassau.

Daar feliciteren we, als ChristenUnie, Piet van harte mee. Want wat heeft Piet veel voor de ChristenUnie betekend!

Dan moeten we teruggaan naar de tijd toen er nog geen ChristenUnie was.

Piet was medeoprichter van de plaatselijke RPF. Onder zijn voorzitterschap werd meegedaan aan de verkiezingen, zodat enkele jaren later het eerste gemeenteraadslid, Oene Sierksma, voor de RPF zijn intrede deed.

Na de fusie met het GPV werd Piet de eerste voorzitter van de ChristenUnie.

Piet zette zich op vele fronten in voor de partij. Hij was bestuurslid en daarnaast actief betrokken bij verkiezingscampagnes en bij het distribueren van het plaatselijke tijdschrift van de ChristenUnie "De Perioscoop" en was (en is) een vraagbaak voor veel onderwerpen.

Daarnaast bekleedde hij tal van andere vrijwillige functies en ambten:

hij was hij jeugd- en wijkouderling van de kerk hij schreef hij een aantal jaren stukjes voor het bekende dagboek “Een handvol koren” van de GZB (Gereformeerde Zendingsbond) hij was hij jarenlang redactielid van de serie Vorming en Toerusting (32 delen) van de Hervormd Gereformeerde Jeugdbond hij was hij medewerker aan het "Centrum voor Israelstudies hij gaf hij catechisatielessen hij gaf lezingen over "Schepping en Evolutie" hij verzorgde workshops m.b.t. huwelijkstoerusting hij geeft rondleidingen in de Dijksynagoge te Sliedrecht

Naast dat alles ondersteunde Piet zijn vrouw Nel en had hij een druk gezin.

Je staat verbaasd dat zo iemand ook nog toe kwam aan zijn werk als docent op de Lage Waard in Papendrecht. Ook daarvoor was hij nogal eens in de avonduren bezig om leerlingen verder te helpen.

Wij zijn dankbaar dat Piet voor dit alles de kracht en gezondheid van God heeft gekregen. Hem zij dan ook alle lof en eer voor de talenten die Piet heeft mogen inzetten.

Op de bovenstaande foto wordt de koninklijke onderscheiding opgespeld door burgemeester Dirk Heijkoop.