Poliflw

Voor sociaal-liberalen zullen John Stuart Mill en John Rawls ongetwijfeld behoren tot de meest inspirerende politiek filosofen. Waar Mill het liberalisme plaatste binnen de context van de negentiende eeuw, daar plaatste Rawls het liberalisme binnen de context van de twintigste eeuw tot en met het hiernumaals. Wat echter niet veel mensen weten, is dat Rawls op een voor sociaal-liberalen fundamenteel punt breekt met het liberalisme van Mill, en wel op het punt van het ideaal van persoonlijke autonomie. Iemand die dit ideaal van persoonlijke autonomie aanhangt, en dat zullen vele, zo niet alle sociaal-liberalen doen, vindt dat een goed leven bestaat uit een leven waarbij het individu zoveel mogelijk zelf invulling geeft aan zijn bestaan. Waar Mill vindt dat het ideaal van autonomie een noodzakelijk onderdeel vormt van een liberale samenleving, beschouwt Rawls het ideaal van autonomie slechts als een ‘sectarische doctrine’. Dit geschil tussen Mill en Rawls valt samen met het debat binnen de moderne politieke filosofie tussen ‘perfectionistisch liberalen’ en ‘politiek liberalen’. Zoals zal blijken zullen sociaal-liberalen veel sterker worden aangetrokken tot perfectionistische liberalen dan tot politiek liberalen. Door dit duidelijk te maken worden tegelijkertijd enkele bronnen van het sociaal-liberalisme in de politieke filosofie blootgelegd.

Het uitgangspunt voor politiek liberalen is dat onze overheid zo neutraal mogelijk moet staan tegenover morele levensbeschouwelijke visies. Iemand die vindt dat een goed leven bestaat uit het jezelf dienstbaar opstellen aan God, moet binnen een liberale samenleving deze vrijheid hebben, maar de overheid zou die visie niet moeten tegenwerken of bevorderen. In onze moderne samenlevingen zijn namelijk een veelvoud aan botsende levensbeschouwelijke visies. Aangezien politiek liberalen vinden dat onze overheid door iedereen omarmt moet kunnen worden, moeten we haar niet baseren op één van die levensbeschouwelijke visies.

Sociaal-liberalen zullen ook vinden dat onze overheid zo neutraal mogelijk moet staan tegenover iemands levensovertuiging. Rawls en andere politiek liberalen gaan echter nog een stap verder. Zij vinden namelijk dat het ideaal van autonomie zelf ook één van deze morele levensbeschouwelijke visies is waar onze overheid neutraal tegenover zou moeten staan.

Volgens aanhangers van dit ideaal moet een overheid niet slechts zoveel mogelijk mensen zelf laten bepalen hoe zij hun leven invullen, maar het getuigt ook nog eens van een expliciet goed leven als iemand zelf bepaalt hoe zij haar leven invult. Politiek liberalen vinden precies om deze reden, dat het ideaal van autonomie één van die morele levensbeschouwelijke visies is, waar onze overheid neutraal tegenover moet staan. Dit heeft politieke consequenties voor in hoeverre een overheid autonomie mag bevorderen. Het is immers een morele visie op hoe een goed leven te leiden, en daar heeft de staat verre van te blijven. De reden dat Rawls dit zegt, is dat hij wil voorkomen dat minderheidsgroepen zoals de Amish – die autonomie als ideaal afwijzen en actief tegengaan binnen hun eigen groep – worden uitgesloten van politieke deliberatie. Het ideaal van autonomie moet dus worden behandeld als elke andere levensbeschouwelijke visie. En daarmee moet onze overheid neutraal staan tegenover aanhangers van het ideaal van autonomie.

Wat vinden dan de zogenaamde perfectionistische liberalen? Een interessante politieke filosoof om naar te kijken is de Israëlische Joseph Raz.

In tegenstelling tot Rawls, streeft Raz niet naar een politiek die zo neutraal mogelijk staat ten opzichte van alle levensbeschouwelijke visies. Integendeel, volgens Raz is het de hoofdtaak van een overheid om individuen in staat te stellen een goed leven te leiden. Voor hem is het ideaal van autonomie – een levensbeschouwelijke visie – simpelweg een gegeven in onze moderne samenlevingen. Onze samenleving is volledig gericht op het maken van weloverwogen keuzes. Neem bijvoorbeeld het huwelijk. In tegenstelling tot sommige andere culturen, vindt men in liberale democratieën het huwelijk alleen van waarde als alle partijen in vrijheid voor elkaar kiezen. Dit geldt in liberale democratieën net zo goed voor haar andere sociale instituties, gebruiken en praktijken. Autonomie zit dus ingebakken in deze instituties, gebruiken en praktijken en daarmee in onze moderne samenlevingen.

Mensen hebben een belang in het leiden van een autonoom leven en hieruit volgt de verplichting voor de overheid om een omgeving te creëren waarbinnen mensen genoeg mogelijkheden hebben. Omdat het ideaal van autonomie onderdeel is van onze samenleving én omdat het de taak van de overheid is om mensen te helpen bij het leiden van een goed leven, moet de overheid het ideaal van autonomie stimuleren. Daarmee kan de overheid dus niet neutraal staan tegenover het ideaal van autonomie.

Zoals we hebben gezien willen politiek liberalen neutraal zijn tegenover alle groepen uit de samenleving, ook tegenover die groepen die autonomie niet voorstaan. Perfectionistische liberalen daarentegen, stellen dat de overheid actief autonomie moet bevorderen. Dit betekent ook dat de overheid sentimenten die de autonomie bedreigen moet tegengaan. Concreet, in het geval van emancipatie van vrouwen uit streng religieuze groeperingen, zullen politiek liberalen voorzichtig zijn in het verbeteren van de positie van deze vrouwen. Het is namelijk niet de taak van de overheid om autonomie te stimuleren. Zij dient neutraal te staan tegenover de levensbeschouwelijke visies van religieuze groeperingen. Perfectionistische liberalen vinden juist dat het expliciet de taak is van de overheid om autonomie te stimuleren. Daarom zullen zij beleid omarmen om actief de positie van deze vrouwen te verbeteren. Bijvoorbeeld door gemeentes projecten te laten steunen die ervoor zorgen dat deze vrouwen deelnemen aan het sociale verkeer. Want zo kunnen deze vrouwen zich ontplooien en daarmee meer autonoom zijn. Hiermee is de overheid allesbehalve neutraal tegenover een levensbeschouwelijke visie, omdat zij expliciet autonomie bevordert. Veruit de meeste sociaal-liberalen zullen dit steunen omdat zij het een juiste invulling van het goede leven vinden als deze vrouwen meer autonoom zijn. Daarmee omarmen zij een perfectionistisch liberalisme: ook zij vinden dat het de taak is van de overheid om autonomie te bevorderen.

Dit sluit aan bij de actieve rol die sociaal-liberalen geven aan positieve vrijheid binnen het politieke denken. Het gaat immers niet alleen om de afwezigheid van dwang, het kan ook nodig zijn om als overheid actief mensen te helpen zodat ze zelf een beter leven kunnen gaan leiden. Perfectionistisch liberalen hebben positieve vrijheid nodig om die autonomie te kunnen bevorderen. Het gaat hierbij namelijk niet alleen om de afwezigheid van zaken die autonomie bedreigen, maar juist ook om de aanwezigheid van door de overheid actief aangeboden middelen waardoor vrouwen meer autonoom kunnen zijn. Hierom zegt Raz dat positieve vrijheid van intrinsieke waarde is, omdat het een essentieel ingrediënt is en een noodzakelijke voorwaarde voor een autonoom leven. Op dit punt van positieve vrijheid en autonomie trekken sociaal-liberalen en perfectionistische liberalen samen op.

Net als perfectionistische liberalen willen sociaal-liberalen actief autonomie bevorderen. Zij vinden het namelijk goed als bijvoorbeeld vrouwen zelf beslissen over hun leven, en dat niet overlaten aan hun partners of religieuze leiders. Sociaal-liberalen nemen hiermee duidelijk stelling in het debat tussen politiek liberalen en perfectionistische liberalen en kiezen de kant van perfectionistische liberalen. Hierdoor zullen zij in perfectionistische liberalen als Mill en Raz nuttigere bronnen vinden dan in politiek liberalen als Rawls.

Voorzitter,

Ik begin mijn bijdrage met een stukje uit het voorstel:

Door meer, maar wel gericht op de publieke taak van de provincie, te investeren wordt bijgedragen aan de maatschappelijke opgaven en wordt er een duurzame begroting gerealiseerd om ook in de toekomst mooie dingen voor Brabanders te realiseren.

Deze uitgangspunten juichen wij toe. Op deze manier kan de portefeuille renderen en worden er maatschappelijke opgaven gerealiseerd.

Wij zijn dan ook erg benieuwd naar de toekomstige voorstellen die GS aan ons Staten,  zal gaan voorleggen. Want wij vragen ons wel af wat er dan precies wel en niet onder die publieke taak gaan vallen. Wellicht kan hier nog wat meer duiding opgegeven worden.

Verder geeft U aan alleen te willen gaan investeren wanneer dit past binnen de financiële regels en bij een maatschappelijk belang voor onze provincie.  Dit is voor ons heel belangrijk.

U sluit niet uit dat er investeringen vanuit de publieke taak buiten onze provincie zullen worden gedaan.

Wij willen hierbij aangeven dat we investeringen binnen Brabant duidelijk verkiezen boven de mogelijkheid om buiten Brabant te gaan investeren. Het is daarbij goed om te lezen dat u geen minimaal rendement hanteert voor belangrijke maatschappelijke opgaven.

Zoals u stelt in uw voorstel zullen de regels waar binnen GS het beleid moet uitwerken en uitvoeren nog worden vastgelegd in een statuut.

Die zullen wij dan ook weer beoordelen. Tot zover.

Als stagiair help je onze wetenschappelijk medewerkers bij projecten over bijvoorbeeld sociale zekerheid, digitalisering of Europa. Dit kan gaan om het zoeken van literatuur, het opzoeken van bepaalde verdragen of wetteksten, of het inventariseren van een leeslijst. Ook kan je gevraagd worden kleine of grote stukken te schrijven onder begeleiding van één van onze medewerkers.

Marketingcommunicatie

Onze publicaties en evenementen gaan pas leven als ze de mensen bereiken voor wie deze interessant zijn. Daarom denken we non-stop na over manieren om politiek-wetenschappelijk onderzoek op nieuwe wijzen te verspreiden. Als stagiair help je hierbij.

Overige taken

Tot slot zijn er organisatorische taken waarvoor je verantwoordelijk bent. Denk hierbij aan het zoveel mogelijk zelfstandig onderhouden van onze algemene e-mailbox en het coördineren van de aanvragen die wij krijgen voor het geven van trainingen. Daarnaast verwachten we dat je meehelpt bij D66-congressen en andere evenementen. Dit betekent dat je af en toe ook in het weekend of de avonduren werkt.

Het zit erop! Het Eurovisie Songfestival was een welverdiend feestje voor Rotterdam, dat bijna twee jaar lang uitkeek naar het internationale muziekspektakel. Cultuurwethouder Said Kasmi is trots op wat er bereikt is: “We zijn er als stad in geslaagd om te laten zien wat mogelijk is in deze tijd.” 

Show Het regent lof voor de organisatie. De geweldige productie, acts van wereldklasse en ontzettend sterke presentatoren zorgden voor een avond om nooit te vergeten. De fans die aanwezig waren bij het Songfestival reageerden uitgelaten op de show. Volgens Kasmi is het lange wachten niet voor niets geweest: “Het was echt een spectaculaire show. We hebben de slogan Open Up in het leven geroepen om de acceptatie voor andere mensen, ideeën en muziek te versterken. Nu staat het ook voor iets heel anders: het opengooien van de samenleving na een bittere coronacrisis.”

Spotlights In de finale van het grootste muziekfestijn ter wereld stond Rotterdam volop in de schijnwerpers met prachtige beelden van onder andere Hotel New York, het Depot Boijmans Van Beuningen, de Maassilo en de iconische Erasmusbrug in de hoofdrol. Ook de eerste online Eurovision Village werd succesvol gelanceerd met een spectaculaire openingsact van DJ Afrojack op de Hef. D66-raadslid Elene Walgenbach reageert trots op de hele sfeer: “De hele wereld heeft kunnen zien waar we als Rotterdam toe in staat zijn, daar ben ik ontzettend trots op.”

Gevoel van trots Het gevoel van trots is ook wat overheerst bij de Rotterdamse cultuurwethouder Said Kasmi: “Ik kijk heel tevreden terug op een prachtig en succesvol Eurovisie Songfestival. Rotterdam heeft zich van zijn beste kant laten zien; wereldwijd stond onze stad in de schijnwerpers. Daar plukt de stad ook op de lange termijn de vruchten van. Dank aan iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt. En veel dank aan de vele Rotterdammers die dit evenementen op vele creatieve manieren zo enthousiast hebben meegevierd.”

Publiek Een mooie opsteker was dat het evenement uiteindelijk toch met publiek kon worden gehouden. Na 14 maanden evenementen zonder publiek, was afgelopen week een mijlpaal, op vele vlakken. En dat was te merken ook. Niet alleen de vreugde onder het publiek was groot, ook voor de artiesten was de opluchting groot. Sommigen waren er zichtbaar ontroerd door of toonden zich juist extatisch blij dat ze weer zongen voor publiek. Per show betraden ongeveer 3.500 bezoekers de zaal, waarmee het songfestival in een week tijd alsnog ruim 30.000 bezoekers ontving. 

Feest voor iedereen Met het online Rotterdamse Stadsprogramma en de actie ‘Celebrate Together’ werd het Songfestival de afgelopen periode bovendien alsnog een feest voor vele Rotterdammers. Ruim 2.500 Rotterdammers met een kleine portemonnee beleefden dankzij deze actie het Songfestival in eigen stad. Meer dan 50 Rotterdamse organisaties en culturele instellingen deden mee met het online Stadsprogramma. Ook horecagelegenheden, ondernemers, scholen en onderwijsinstellingen sloten aan. Zes Rotterdamse markten en 25 winkelstraten werden in Songfestivalsfeer aangekleed en tientallen studenten hielpen mee achter de schermen. 

Het bericht Rotterdam kijkt terug op geslaagd ESF! verscheen eerst op Rotterdam.

Van lieve vrienden die er onvoorwaardelijk voor mij waren. Van transgender mensen die mij voorgingen. Van rolmodellen in de media, om te beginnen met de transvrouw die ik op tv zag toen ik acht was. Andere transgender mensen zien in mij nu een rolmodel. Dat is eervol, maar ik kwam hier dankzij een pad dat vele anderen voor mij gebaand hebben. Ik hoop met mijn werk hier in de Kamer dat pad weer net een beetje te verlengen. Transgender-zijn weer iets normaler en iets zichtbaarder te maken.

Voorzitter, ik ben een hoopvol mens. Het is mij gelukt, om met mijn transitie mezelf op de mores te heroveren. En nu sta ik hier: in de meest diverse Kamer in de geschiedenis van ons land – ook al is er nog genoeg te wensen op dat punt. Het moet ons met elkaar toch lukken om de normatieve samenleving te ontstijgen die we zelf geconstrueerd hebben? Het moet ons toch lukken om te snappen dat ruimte voor de één niet ten koste gaat van ruimte voor de ander? Het moet ons toch lukken om een samenleving te creëren waarin iedereen meetelt en iedereen meedoet?

Voorzitter, wij spreken vandaag over het identiteitsbewijs. En op een praktisch niveau gaat dit over een naam, over een geslachtsaanduiding – waar ik hier hopelijk op een later moment nog over zal spreken -, en vandaag over een vingerafdruk en over een vlag. Maar het diepere bewijs van identiteit ligt in het vermogen om te zien dat we allemaal hetzelfde verlangen delen. Het verlangen om gezien te worden als wie we zijn.

Op 2 maart 2021 nam het college een besluit over het sportpark aan de Endemansdijk in Markelo. Naar aanleiding daarvan stuurden omwonenden een brief aan het college en aan de Raad. Via de griffie ontvingen we op 29 maart een brief die door het college naar de omwonenden is gestuurd met de plannen.

Wat is het plan: Om de gebruiksmogelijkheden van het voormalige sportveld niet te beperken en omdat het Waterschap Rijn en IJssel hier geen specifieke aanvullende wateropgave heeft liggen, wordt de watergang niet ontduikerd. De gemeente blijft eigenaar van de velden, dus indien er in de toekomst andere plannen ontstaan of er vanuit de verenigingen noodzaak is tot uitbreiding van het aantal speelvelden, dan is dat vanuit onze eigendomssituatie mogelijk alsnog te realiseren. Mede hierom wil men de verhuurafspraken voor het voormalige veld 6 ook beperken in duur. Komende maanden wordt onderzocht of er een wandelroute langs de Beusberger Waterleiding kan worden gerealiseerd, vanaf Markelo naar de Schipbeek. Dit moet worden gecombineerd met het aanleggen van een ecologische zone langs de watergang. Mogelijk als onderdeel van het I1 project (insectensnelweg). Bij de herinrichting van de velden 5 en 6 wordt ook aandacht geschonken aan maatregelen om de biodiversiteit te vergroten. Dit vindt plaats in samenspraak met de nieuwe gebruikers.

Op 6 mei 2019 heeft de gemeente een avond georganiseerd om samen met belanghebbenden en omwonenden een plan te ontwikkelen voor de Endemansdijk. Met enthousiasme en betrokkenheid hebben alle aanwezigen die avond vele ideeën, wensen en zorgen geuit om de kansen die er liggen in het gebied te benutten. Ondanks beloften om later dat jaar verder te werken aan een gezamenlijk plan, is het daar nooit meer van gekomen. Inmiddels zijn diverse besluiten genomen in dit gebied zonder belanghebbenden en omwonenden te informeren. Het College lijkt haar eigen plan te trekken, dat ze heeft vastgesteld in de Collegevergadering van 2 maart 2021. Pas nadat omwonenden naar aanleiding van dit besluit een brief stuurden aan de gemeente werden ze geïnformeerd over de plannen. Hierdoor ontstaat het beeld dat de gemeente helemaal niet geïnteresseerd is in het samen ontwikkelen van een plan.

Vragen: 1. Het college heeft in de Visie 2018-2022 een sturingsvisie (Samen doen) geformuleerd, waarbij ze burgers vraagt om mee te denken en mee te doen. Het college wil het actief burgerschap stimuleren. Hoe is bij de plannen rondom sportpark Endemansdijk/Beusberger waterleiding invulling gegeven aan burgerparticipatie? Wat was daarin de rol van de gemeente, de omwonenden en belanghebbenden?

Antwoord: Er zijn op en rond sportpark Endemansdijk vanuit de historie diverse ontwikkelingen geweest. Door de fusie van beide voetbalverenigingen, de ontwikkelingen van de ledentallen/aantallen teams en de komst van het kunstgras hoofdveld zijn er sinds 2015/2016 twee voetbalvelden niet meer in gebruik. Daarnaast zijn er in een ver verleden al particuliere plannen ontwikkeld om de Beusberger Waterleiding op te waarderen tot een recreatief aantrekkelijke watergang. Op 9 mei 2019 is er een informatie avond gebiedsontwikkeling voor de omgeving van dit sportpark gehouden. Naast de gemeente zijn hier gebruikers, omwonenden en belanghebbenden gehoord over wenselijke activiteiten. Kortom, er was en is sprake van een brede invulling van burgerparticipatie. Iedereen heeft daarin vanuit een eigen visie wensen en suggesties neergelegd. Gemeentelijk is ervoor gekozen om op dit moment de in onze ogen meest nijpende knelpunten aan te pakken. Door verschillende redenen is dit oorspronkelijk niet goed gecommuniceerd met betrokkenen. In onze uitgebreide brief d.d. 26 maart 2021 (waarvan u allen een afschrift heeft ontvangen) hebben we dit uitgelegd en hiervoor onze excuses aangeboden. Zodra corona het toestaat willen we betrokkenen alsnog in de gelegenheid stellen kennis te nemen van onze uitleg en insteek.

2. We begrijpen van de omwonenden, dat zij niet tevreden zijn met de besluiten, die zijn genomen. Hoe staat de gemeente daarin?

Antwoord: Dat men ontevreden is over de wijze van communiceren begrijpen wij. Vandaar ook bovenstaande reactie. Met betrekking tot de invulling van de voormalige voetbalvelden begrijpen we dat niet. Mountainbiken en recreatieve activiteiten passen binnen de bestemming en aard van dit sportpark. En is een fikse verbetering in uitstraling ten opzichte van de huidige situatie (bokashi). Bovendien blijft op deze wijze dit voormalige veld beschikbaar voor andere sportieve activiteiten, zodra daarvoor de noodzaak wordt aangetoond. Een klein zonneparkje op voormalig veld 5 past in de inbreng vanuit de bijeenkomst van 9 mei 2019. We gaan met omwonenden en verenigingen nader in gesprek om dit voor iedereen aantrekkelijk te maken (mogelijke deelname in een coöperatie). Door extra aandacht voor biodiversiteit ontstaat er een duidelijke meerwaarde ten opzichte van de huidige situatie. Voor verkeersaangelegenheden is er ook al veel aandacht geweest. Fietssuggestiestroken Roosdomsweg en een aparte fietsingang op het sportpark zijn al gerealiseerd. Daarnaast wordt momenteel een deel van het parkeerterrein van het sportpark gemeenschappelijk heringericht. Bovendien volgt er een onderzoek om een wandelpad mogelijk te maken langs de Beusberger Waterleiding, vanaf Markelo tot aan de Schipbeek. Dit mogelijk in combinatie met een insectensnelweg/biodiversiteitsmaatregelen. Opwaardering van de Beusberger Waterleiding zien wij op dit moment niet als prioriteit. Het Waterschap Rijn en IJssel heeft hier geen concrete plannen en budgetten om grotere aanpassingen door te voeren. Indien er in de toekomst toch een noodzaak is hier vanuit de waterhuishouding aanpassingen te realiseren, dan kunnen we dit faciliteren door het voormalige veld 6 (het deel waar de Beusberger Waterleiding is beduikerd) hier zo nodig voor beschikbaar te stellen.

3. Hoe denkt de gemeente een vervolg te geven aan het proces en de omwonenden en belanghebbenden weer actief te betrekken?

Antwoord: Naast de uitgebreide brief van ons college dd. 26 maart jl. en de ambtelijke belronde die naar aanleiding daarvan naar ontvangers is uitgevoerd willen we zodra corona het toestaat belangstellenden uitnodigen voor een vervolgbijeenkomst om te komen tot een goede afronding van deze fase van dit project. Bij de invulling van de deelplannen worden de betrokkenen ook actief ingeschakeld.

Twee weken na de verkiezingen moeten we vaststellen dat deze verkenningsfase is vastgelopen. Mijn vertrouwen in de heer Rutte heeft vandaag een forse deuk opgelopen. De afstand tussen hem en mij is groter. Dat betreur ik, maar ik neem het hem ook kwalijk, vooral met het oog op de taak die de kiezer ons beiden heeft gegeven: het herstel van Nederland in de crisis en na de crisis en het herstel van vertrouwen in de rechtsstaat en in de politiek.

De manier waarop de verkenning tot nu toe is verlopen, keur ik af. Ik voel me ook verantwoordelijk. Ik keur ook af dat de heer Rutte over collega Omtzigt heeft gesproken. Ik heb mijn twijfels over de ontkenning en ik heb mijn twijfels over de verdediging vandaag, ook gezien het patroon, dat ik vandaag al eerder benoemde. Daarom dien ik vandaag samen met collega Hoekstra een motie van afkeuring in, de meest ernstige inhoudelijke terechtwijzing.

Tevens wil ik dat de informateur wordt verzocht om te bezien of er mogelijkheden zijn voor herstel van vertrouwen, en, zo ja, welke. En dat is een lange weg. Daarbij wil ik gezegd hebben dat het niet vanzelfsprekend is dat de VVD-leider Rutte het vertrouwen en het voortouw zal krijgen in de volgende fase van de verkenning.

Heb je geluk? Dat kun je maar beter zijn als je de loterij speelt. Afhankelijk van welke je speelt, heb je een aantal vrij lange kansen.

Wil je jouw abonnement op de Eurojackpot opzeggen? Doe dat hier.

Dat terzijde. Stel dat je naar het grootste stadion ter wereld bent gegaan, dat toevallig in Noord-Korea ligt. Het stadion was helemaal vol. Als onderdeel van de prijs van je ticket, werd je ingeschreven in een loterij waar je een nieuwe auto kon winnen. In dat geval zijn je winkansen 1 op 150.000.

Zou je op het puntje van jouw stoel in dat stadion zitten terwijl ze het ticketnummer lezen of zou je geloven dat jij, realistisch gezien, niet gaat winnen? Om de winkansen van de loterij gelijk te maken, zou je datzelfde stadion nog 1.947 keer moeten vullen en al die mensen bij elkaar zetten en dezelfde trekking voor die ene auto hebben. Zou iemand geloven dat ze daadwerkelijk kunnen winnen in een menigte van mensen die zo groot zijn?

Natuurlijk moet iemand de loterij winnen, en de enige manier om het te winnen is door er in te staan, zoals de advertenties zeggen. Maar wat is de beste manier om er in te staan? De regels van waarschijnlijkheid dicteren dat je je kansen om de loterij te winnen niet vergroot door vaak te spelen. Dus elke keer dat je de loterij speelt, is er een onafhankelijke kans – net als een muntstuk-gooi waar elke gooi, ongeacht het aantal gooien, heeft een een op de twee kans om te landen op hoofden. De kansen blijven hetzelfde – in de loterij en de muntgooi – ongeacht de frequentie van het spelen.

Je kunt echter jouw kansen verhogen door meer loten te kopen voor dezelfde loterijtrekking. Houd er echter rekening mee dat twee loten je kansen kunnen verhogen van één op 14 miljoen naar twee op 14 miljoen, wat statistisch gezien geen significante verbetering is. Iemand zou veel loten moeten kopen om zijn winkansen aanzienlijk te verhogen. Zelfs als iemand het zich zou kunnen veroorloven, kan hij of zij echter niet genoeg loten kopen om een overwinning te garanderen, tenzij hij of zij de enige persoon was die de loten kocht. Naarmate er meer loten collectief worden verkocht, nemen de winkansen omgekeerd evenredig af.

Lees ook: 3 Redenen waarom een scheiding beter is dan een slecht huwelijk…

Drie op de vier Hagenaren wil meedenken over de toekomst van Den Haag, maar de meerderheid weet niet hoe. Dit blijkt uit het onderzoek “Staat van de Stad”. Het zorgt ervoor dat de stille meerderheid van Hagenaren niet wordt gehoord. D66 en ChristenUnie/SGP roepen daarom tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen op om nieuwe manieren van inspraak en democratie te zoeken.

Kloof tussen burger en beleid “We moeten niet wachten tot de inspraak naar ons toekomt, maar we moeten zelf ons geweten organiseren”, stelt D66 fractievoorzitter Hanneke van der Werf. “Want waarom zou je het met zijn 45-en doen, als het met een half miljoen kan?”. ChristenUnie/SGP fractievoorzitter Pieter Grinwis valt haar bij. “We moeten kijken naar nieuwe manieren om de kloof tussen burger en beleid te dichten. Er is tegenwoordig zoveel meer mogelijk met nieuwe communicatiemiddelen”.

Allemaal meedenken over onze stad De twee fractievoorzitters – afkomstig uit zowel coalitie als oppositie- stellen voor om een speciale werkgroep van raadsleden op te richten die nieuwe manieren van inspraak en participatie gaat onderzoeken. De twee partijen gaan niet vooruitlopen op welke methoden dat kunnen zijn, omdat de werkgroep er zo vrij mogelijk over moet kunnen nadenken. Maar dat het nodig is dat is voor beiden duidelijk. “Nu horen we vooral de usual suspects, terwijl er zoveel meer mensen zijn die willen meedenken” zegt Van der Werf. De twee fractievoorzitters zijn het met elkaar eens: “laten we de toekomst van onze stad zo veel mogelijk samen vormgeven”.

The post D66 en ChristenUnie/SGP: moderniseer inspraak en democratie in Den Haag appeared first on D66 Den Haag.

Het zal eenieder niet ontgaan zijn. Na het zomerreces werd de Gemeenteraad opgeschrikt door de melding van een fout in de boekhouding, waardoor er voor de komende jaren  het meerjarige perspectief (onze meerjarenbegroting) minder financiële middelen voor handen zijn dan oorspronkelijk gedacht. Het goede nieuws is; er is geen geld weg.

Er is helaas ook slecht nieuws. Er zijn plannen besproken voor de nabije toekomst, op basis van inkomsten welke niet bestaan. Hierdoor kunnen meerdere van deze plannen niet doorgaan of zullen uitgesteld moeten worden.

Na het ontdekken van administratieve fouten blijkt nu dat de komende jaren, 2 miljoen euro per jaar minder te besteden is. In de afgelopen 2,5 jaar heeft D66 met groot vertrouwen tussen college en raad samengewerkt aan een mooier Heerenveen. We hebben knopen doorgehakt, over het blijven investeren in topsport en sport als basis voor een gezonde leefstijl. Alleen het duurzaamheidsprogramma, daarvan vindt de D66 fractie dat het college achterbleef. Geduld hiervoor konden we opbrengen, omdat we financiële ruimte hadden. Nu blijkt dat die ruimte er niet is, doet dat pijn.

Nu blijkt dat we de meerjarenbegroting hebben goedgekeurd op basis van foute cijfers. De Fractie van D66 is dan ook van mening dat deze meerjarenbegroting moet worden herzien. Eigenlijk net als thuis:

Wanneer je verwacht aan het einde van het jaar een “13e maand” te ontvangen, dan kun je alvast plannen maken voor het volgende jaar. Je wilt misschien een andere auto, onderhoud plegen aan je woning of een luxe vakantie boeken. Wanneer dan echter blijkt, dat de 13e maand veel minder is dan je vooraf had gedacht, dan moet je de plannen aanpassen, uitstellen of zelfs annuleren.

Een dergelijke heroverweging is dan ook wat de Fractie van D66 voorstelt.

Het bericht D66 verzoekt tot heroverweging Meerjarig perspectief Heerenveen verscheen eerst op Heerenveen.