Poliflw

Op vrijdagochtend zit ik met een kop koffie aan de keukentafel van Jeroen en Gusta van der Kooij. Zij zijn de eigenaar van Hoeve Rust-hoff, een biologisch rundveebedrijf (melk en vlees) in Maasland. Door het raam heb ik uitzicht op de tuin, waar vogels spelen in de struiken. Daarachter uitgestrekte weilanden met in de verte het volgende melkveebedrijf en - onvermijdelijk in ons kleine land - de snelweg A20.

Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 namen D'66, ChristenUnie, Lokaal Apeldoorn, PvdA, 50Plus. GroenLinks, SP, GemeenteBelangen en uiteraard de Partij voor de Dieren in hun verkiezingsprogramma duidelijk stelling tegen megastallen. Toen een meerderheid van deze partijen in de nieuwe raad van Apeldoorn zitting nam, dienden we in mei van dat jaar, samen met SP, 50Plus, GemeenteBelangen en GroenLinks een motie in om de komst van nieuwe megastallen in onze gemeente te stoppen. Een kat in het bakkie. Maar na een heftig debat werd de motie ingetrokken en deed de wethouder een toezegging om een raadsbrief over dit onderwerp te schrijven en het bovendien op te nemen in het agrarisch perspectief. Diezelfde wethouder doorkruiste echter zelf dit proces door in september 2018 het "plussenbeleid" aan de raad voor te stellen. Een voorstel dat ruimte biedt aan uitbreiding van intensieve veehouderij. Een meerderheid, waaronder ook D’66 en GroenLinks, steunden dit voorstel vanwege een nieuwe toezegging van de wethouder om in het agrarisch perspectief in te gaan op intensivering van de veehouderij. Moties van SP en Partij voor de Dieren waarin nogmaals wordt gevraagd om grote veestallen te stoppen en om boeren te ondersteunen bij een duurzame en diervriendelijke landbouwtransitie kregen geen meerderheid. Een jaar later, in november 2019, werd tijdens de bespreking van het agrarisch perspectief totaal niet ingegaan op megastallen, intensivering en landbouwtransitie. Er werd alleen opgemerkt dat door het aannemen van het "plussenbeleid" uitbreiding van intensieve veehouderij mogelijk is geworden. GroenLinks was daarover terecht erg boos en teleurgesteld en diende daarom samen met D’66, GemeenteBelangen, 50PLUS, VSP en de PvdD een motie tegen megastallen in. Wij zijn blij dat D’66 en GroenLinks zich nu echt duidelijk hebben uitgesproken tegen megastallen. Helaas houden ChristenUnie en Lokaal Apeldoorn zich nog steeds niet aan hun verkiezingsbeloften en willen ze eerst beter weten wat er precies onder megastallen wordt verstaan. Zij stemden tegen de motie. Er is wel unaniem besloten dat de discussie over een half jaar wordt voortgezet aan de hand van een notitie over de visie op intensivering en grondgebondenheid van de veehouderij. Opnieuw een kwestie van een hééééle lange adem.

Appingedam – De ChristenUnie in Appingedam wil een verbod op het oplaten van ballonnen bij evenementen en herdenkingen. Opgelaten ballonnen, zelfs de biologisch afbreekbare, brengen ernstige schade toe aan natuur en milieu. Vissen, vogels en andere dieren eten ze op en sterven een akelige dood of raken verstrikt in de linten.

In steeds meer gemeenten is er een verbod op het oplaten van ballonnen ingevoerd en nu wil de ChristenUnie ook in Appingedam een verbod regelen door middel van een motie.

Mocht de motie worden aangenomen dan zal in de Algemene Plaatselijke Verordening een verbod worden opgenomen. “Allemaal kennen we de filmpjes van de enorme plasticsoep die we samen veroorzaken en dan moeten we onze verantwoordelijkheid nemen en dingen anders gaan doen. Dit is een maatregel die makkelijk is en veel dierenleed voorkomt. Er zijn andere, milieuvriendelijke, manieren om te vieren en te gedenken”, aldus Ina Schenkel, fractievoorzitter van de ChristenUnie in Appingedam.

Tijdens de raadsvergadering van donderdag 28 maart as. zal de motie worden ingediend.

Bron: Eemskrant.nl

Op verzoek van de fractie van de T@B hebben we gedebatteerd over de spelregels binnen de MAG. Onze inbreng in dit debat was als volgt:

Geachte voorzitter,

Bij de voorbereiding van dit debat  hebben we even getwijfeld welke toon we zouden aanslaan. Het agenderingsverzoek gaat over een detail binnen de MAG: een spelregel. Een spelregel waar misschien 1% van het MAG-budget mee is gemoeid. Waarschijnlijk niet voor niets een detail waar we eerder op verschillende manieren ook al over hebben gesproken. Het punt wat de T@B aandraagt  leent zich goed om een aantal partij politieke stokpaardjes te berijden, ook wat betreft de ChristenUnie. Ik denk echter niet dat het algemeen belang daarmee gediend is, ik kies daarom een andere lijn voor mijn betoog.

De MAG bevat een hoeveelheid breed gedragen doelstellingen. Met allerlei partijen wordt er gewerkt om deze doelstellingen te bereiken. Prachtig! Uit de eerst evaluaties blijkt dat er ook resultaten geboekt worden. Deze zitten in eerste instantie in succesvol uitgevoerde activiteiten, of dit ook resulteert in het bereiken van de ‘hogere’ doelstellingen zal naar de toekomst toe duidelijk worden. Het succes van de MAG staat en valt bij twee kernbegrippen: onderling vertrouwen en draagvlak. Deze begrippen gaan samen op en kennen niet per se een begin en een eind. Wij constateren dat het draagvlak voor de MAG binnen de sportverengingen is toegenomen. Dit concluderen we uit het gegeven dat de participatiegraad van verenigingen binnen de MAG is toegenomen! Wij verklaren dit mede door het gegeven dat vertrouwen is gegeven en vervolgens verantwoordelijkheid is genomen. Dit heeft o.a. geresulteerd in aanvullende spelregels, om meer duidelijkheid te verschaffen. Spelregels die conform de gedachte van de MAG zijn gemaakt in overleg tussen de penvoerder en de betrokken partijen. Dat dit goed is gegaan blijkt wel uit het percentage van 93% van de MAG partners die vindt dat de spelregels helder zijn geformuleerd. Natuurlijk betreft dit een percentage van slagers die hun eigen vlees keuren, maar dat is ook precies de bedoeling van het uit handen geven van dit onderdeel van de uitvoering van de MAG als gemeente. De rol van de gemeenteraad zit in het bewaken van de realisatie van de MAG doelstellingen. Wij zien daar wat betreft de sportverenigingen vooral goede resultaten: verbeterde participatie en leuke activiteiten.

Aangezien vertrouwen te voet komt en te paard gaat moeten we als gemeenteraad vooral rolvast blijven en ons houden aan de gemaakte afspraken (en het dus niet beter moeten weten dan de betrokken partners). Richting de T@B zeg ik daarom blijf op je handen zitten. Zijn we er daarmee… natuurlijk niet. De MAG bestaat nog maar net en valt nog te verbeteren. Volgens mij heeft de wethouder daar in eerdere communicatie al het een en ander over gezegd. Bekend is dat de betreffende spelregel wordt herzien in het licht van de behaalde resultaten ten aanzien van sport en bewegen. Wij wachten dit met een gerust hard af!

Cor van Vliet

31 oktober 2019

Eind september heeft de ChristenUnie het college gevraagd om bij de registratie van baby’s in het geboorteregister ook op te nemen in welk dorp de kinderen geboren zijn. In Barneveld werd namelijk alleen ‘Barneveld’ als geboortedorp geregistreerd, ook bij kinderen die in een ander dorp dan Barneveldgeboren zijn. Inmiddels hebben we antwoord gekregen op onze vraag. De registratie is veranderd en voortaan wordt ook het geboortedorp geregistreerd. Dat is mooi.Van verschillende kanten kregen we de vraag of de registratie met terugwerkende kracht aangepast kan worden. Dat kan bij de gemeente niet. Wettelijk gezien kan een ambtenaar dit alleen doen als uit de registratie blijkt dat er een fout is gemaakt. Verder kan zo’n verandering alleen via de rechter uitgevoerd worden.

Minder veehouderij en minder hard rijden. Dat is kortgezegd het langverwachte advies van de commissie-Remkes over de kwestie die inmiddels bekend staat als #stikstofcrisis. Nu is er weinig veehouderij in de omgeving van Delft en erg hard rijden is er op onze volle wegen in het westen toch maar zelden bij. Geen vuiltje aan de lucht voor Delft dan? Toch niet. In onze moderne samenleving waarin alles met elkaar verbonden is, heeft ook alles invloed op elkaar. Ons voedsel komt van over de hele wereld, en Nederland exporteert veel landbouwproducten de hele wereld over. Ook Delft draagt (direct of indirect) bij aan de stikstofproblematiek, en behoort dus ook te delen in de kosten ervan.

Het is namelijk wel érg gemakkelijk om voornamelijk boeren de schuld te geven, terwijl ze een cruciale rol spelen in de mondiale voedselvoorziening en vaak door onze eigen regels en consumentisme worden gedwongen om grotere en grotere bedrijven te runnen. Hard ingrijpen door de veestapel drastisch te verkleinen lost lokaal mogelijk het acute stikstofprobleem op, maar treft boeren onevenredig hard en heeft bovendien ook een ander nadeel. Zolang de wereldwijde vraag naar (met name) vleesproducten niet afneemt, betekent dit dat de productie ervan zich dus alleen maar zal verplaatsen. En wie denkt dat men over de grens schoner en efficiënter vee zal houden dan onze boeren nu doen, is gewoon naïef. Behalve tegengestelde belangen op de korte termijn binnen Nederland, moeten ook de langetermijnbelangen wereldwijd meegewogen worden.

Natuurlijk maakt dit het vraagstuk nog complexer, maar voor een duurzame en rechtvaardige oplossing is het wel noodzakelijk om alle belangen mee nemen. We lopen immers als samenleving tegen de grenzen aan van onze leefomgeving en de planeet. We kunnen wel alles tegelijk hier en nu willen, maar dat is niet houdbaar. Niemand zit te wachten op het inleveren van zijn of haar welvaart en comfort, maar uiteindelijk is de enige echte oplossing minder te consumeren en te gebruiken dan de aarde duurzaam kan leveren. Uiteindelijk ligt er daarom ook een deel van de verantwoordelijkheid en van de oplossing bij u en mij: al is het maar een klein beetje, alle beetjes helpen. Dus de volgende keer dat u dicht langs een natuurgebied in Nederland rijdt: doe rustig aan. Dan heeft u meteen meer tijd om van het uitzicht en de schone lucht (80% stikstof) te genieten.  

Roeland Trommel

Eind mei werd duidelijk dat de PAS niet levensbestendig is. Met tot gevolg dat er vergunningsaanvragen voor allerlei activiteiten stil zijn komen te liggen. Het vervallen van de PAS heeft ook gevolgen voor de vraag of koeien in de wei mogen lopen zonder dat daar een vergunning voor nodig is. In dit artikel meer daarover.

Hoe zat het ook alweer precies? In heel Nederland gold een vrijstelling voor het zogenaamde “beweiden en bemesten”. Boeren die hun koeien buiten wilden laten lopen hadden daar geen vergunning voor nodig. Deze vrijstelling was opgenomen in de provinciale omgevingsverordeningen, en dus ook in de Overijsselse omgevingsverordening.

Met de uitspraak van de Raad van State op 29 mei 2019 werd duidelijk dat deze vrijstelling niet rechtsgeldig is. Met andere woorden: de vrijstelling mocht per direct niet meer toegepast worden.Dat betekende in feite dat de boeren die geen vergunning hadden voor beweiding hun koeien op 29 mei binnen moesten halen.

Op basis van het PAS werd vooruitlopend op toekomstige positieve gevolgen van maatregelen voor beschermde natuurgebieden, alvast toestemming gegeven voor activiteiten die mogelijk schadelijk zijn voor die gebieden. Dit systeem mag niet meer. De ChristenUnie kan de redenering van de rechter goed volgen. De natuur in ons land verdient inderdaad meer bescherming.

Gevolg van de uitspraak is echter óók dat boeren een vergunning moeten om hun koeien naar buiten te doen. En dat is een gevolg waar we als ChristenUniefractie veel moeite mee hebben. Dit druist immers in tegen het beleid dat de laatste jaren gevoerd is om de koeien juist weer ín de wei te krijgen. Het schaadt het belang van de koe, die gewoon buiten moet kunnen lopen en niet jaarrond opgesloten moet worden in een stal. En in het kielzog van dit belang: de vraag wat het doet met ons agrarische landschap als er geen of veel minder koeien in de wei zullen lopen.

De ChristenUnie zou dan ook graag zien dat boeren hun koeien zonder belemmeringen weer naar buiten mogen laten gaan. We stemmen er daarom van harte mee in dat de provincie dit weideseizoen nog niet handhavend optreedt tegen boeren die hun dieren zonder vergunning buiten laten lopen. Maar we weten ook dat niet-handhaven op de lange termijn niet houdbaar is. Samen met andere provincies en het Ministerie van LNV wordt bekeken welke mogelijkheden er zijn om de beweiding weer vergunningvrij te maken. De ChristenUnie hoopt van harte dat er voor dit probleem een juridisch houdbare oplossing wordt gevonden. Zodra er zich een goede oplossing aandient zal de Overijsselse omgevingsverordening hier snel op aangepast moeten worden!

Eind mei werd duidelijk dat de PAS niet levensbestendig is. Met tot gevolg dat er vergunningsaanvragen voor allerlei activiteiten stil zijn komen te liggen. Het vervallen van de PAS heeft ook gevolgen voor de vraag of koeien in de wei mogen lopen zonder dat daar een vergunning voor nodig is. In dit artikel meer daarover.

Hoe zat het ook alweer precies? In heel Nederland gold een vrijstelling voor het zogenaamde “beweiden en bemesten”. Boeren die hun koeien buiten wilden laten lopen hadden daar geen vergunning voor nodig. Deze vrijstelling was opgenomen in de provinciale omgevingsverordeningen, en dus ook in de Overijsselse omgevingsverordening.

Met de uitspraak van de Raad van State op 29 mei 2019 werd duidelijk dat deze vrijstelling niet rechtsgeldig is. Met andere woorden: de vrijstelling mocht per direct niet meer toegepast worden.Dat betekende in feite dat de boeren die geen vergunning hadden voor beweiding hun koeien op 29 mei binnen moesten halen.

Op basis van het PAS werd vooruitlopend op toekomstige positieve gevolgen van maatregelen voor beschermde natuurgebieden, alvast toestemming gegeven voor activiteiten die mogelijk schadelijk zijn voor die gebieden. Dit systeem mag niet meer. De ChristenUnie kan de redenering van de rechter goed volgen. De natuur in ons land verdient inderdaad meer bescherming.

Gevolg van de uitspraak is echter óók dat boeren een vergunning moeten om hun koeien naar buiten te doen. En dat is een gevolg waar we als ChristenUniefractie veel moeite mee hebben. Dit druist immers in tegen het beleid dat de laatste jaren gevoerd is om de koeien juist weer ín de wei te krijgen. Het schaadt het belang van de koe, die gewoon buiten moet kunnen lopen en niet jaarrond opgesloten moet worden in een stal. En in het kielzog van dit belang: de vraag wat het doet met ons agrarische landschap als er geen of veel minder koeien in de wei zullen lopen.

De ChristenUnie zou dan ook graag zien dat boeren hun koeien zonder belemmeringen weer naar buiten mogen laten gaan. We stemmen er daarom van harte mee in dat de provincie dit weideseizoen nog niet handhavend optreedt tegen boeren die hun dieren zonder vergunning buiten laten lopen. Maar we weten ook dat niet-handhaven op de lange termijn niet houdbaar is. Samen met andere provincies en het Ministerie van LNV wordt bekeken welke mogelijkheden er zijn om de beweiding weer vergunningvrij te maken. De ChristenUnie hoopt van harte dat er voor dit probleem een juridisch houdbare oplossing wordt gevonden. Zodra er zich een goede oplossing aandient zal de Overijsselse omgevingsverordening hier snel op aangepast moeten worden!