Erken gebarentaal als officiële taal
D66 wil samen met PvdA en ChristenUnie dat de Nederlandse Gebarentaal erkend wordt als officiële taal. Zij leggen de laatste hand aan een wetsvoorstel dat dit regelt en sturen het dan naar de Tweede Kamer.
Erkenning is nodig omdat ruim 15.000 Nederlanders gebarentaal gebruiken, maar nog altijd op veel plekken niet met gebarentaal terecht kunnen. Met de erkenning moet bijvoorbeeld ook de overheid gebarentaal meer gaan toepassen. Belangrijke informatie wordt zo beter toegankelijk voor doven en slechthorenden.
Jessica van Eijs (D66) is zelf ernstig slechthorend: “Je weet pas hoe wezenlijk communiceren met andere mensen is als je het moet missen, weet ik uit eigen ervaring. Veel mensen zien gebarentaal als een soort hulpmiddel, een kruk bij het lopen. Maar dat is het niet, het is een volwaardige taal en duizenden Doven zijn er van afhankelijk. Daarom is voor veel mensen gebarentaal zo essentieel en verdient het erkenning.”
De wettelijke erkenning maakt het recht van mensen om in allerlei verschillende situaties gebarentaal te gebruiken duidelijker. Er zijn veel verschillende regelingen rondom gebarentaal, zoals ondersteuning in het onderwijs en het recht op tolkuren. Maar lang niet iedereen is bekend met die regelingen. Dat maakt het soms toch lastig als je een tolk mee wil nemen naar school of naar de dokter.
En als laatste is het ook een erkenning van de strijd van veel gebarentaligen om hun taal erkend te krijgen. De overheid heeft al lang geleden beloofd dat de taal, en daarmee ook een stuk van de Dovencultuur, erkend zou worden.
Jessica van Eijs komt met volle overtuiging met het wetsvoorstel: “Een hele tijd geleden las ik het boek “Seeing voices” van de beroemde neuroloog Oliver Sacks. Het gaat over gebarentaal en maakte diepe indruk op me. In het verleden was gebarentaal heel lang verboden, omdat men geloofde dat het schadelijk zou zijn. Echt aperte onzin. Maar het raakte me zo. Ik kon me goed voorstellen hoe enorm moeilijk het moet zijn om heel graag te willen communiceren, maar het niet te kunnen of mogen. Bijvoorbeeld als ik uit eten bent met mijn vrienden. Omdat ik niet altijd goed genoeg de gesprekken kan volgen, kan ik me dan heel alleen voelen midden tussen mijn eigen vrienden. Het is een wezenlijk menselijk verlangen om contact met anderen te maken, die verbinding te voelen. Gebarentaal speelt daar voor heel veel mensen een grote rol in. Het is goed dat we dat erkennen.”
Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
