Poliflw

Jolanda de Heer blijft ook in het nieuwe college wethouder #dankbaar.

Gemeente Rhenen

Rhenen heeft een nieuw college! Dinsdagavond 29 mei zijn tijdens de raadsvergadering vier wethouders geïnstalleerd en beëdigd. Het zijn Simone Veldboer (PCR), Jolanda de Heer (CU), Peter de Rooij (SGP) en Hans Boerkamp (D66).

Ondanks de stemmenwinst is er ook verlies. Van drie zetels gaan we terug naar twee zetels.

Dat is een tegenvaller. En het betekent een afscheid van onze raadsleden uit de afgelopen periode:

Wim Tekkelenburg, Janny Joosten en Henri de Roode

De politiek is de afgelopen vier jaar een groot onderdeel van hun leven geweest. Met veel energie hebben zij de ChristenUnie in de raad en samenleving vertegenwoordigd. Ieder met hun eigen talent en deskundigheid. Met elkaar als een hecht team. Zij wisten zich ook afhankelijk van de zegen van onze Heer. In dat vertrouwen hebben zij gewerkt. Als coalitiepartij in nauwe samenwerking met onze wethouder Jurgen van Houdt. Vanaf deze plek onze hartelijke waardering. Gelukkig blijven zij de komende tijd beschikbaar om de overgang van de oude naar de nieuwe raad en bestuur soepel te laten verlopen.

Teksten uitgesproken door burgemeester van Veldhuizen op woensdag 28 maart bij de de-instellatieraad:

Janny Joosten - Leijendekker

Als lijstopvolger van Jurgen van Houdt kwam Janny in 2014 in de raad. Haar inzet voor gelijke rechten viel op. Bijvoorbeeld voor de LHBTG'ers. Onvermoeibaar, niet alleen met woorden, maar juist ook met daden, toonde ze grote solidariteit met groepen in de verdrukking. Ze liet zich zelfs een keer opsluiten voor het goede doel 'Free a Girl'. Haar inhoudelijke kennis en kunde zette ze niet alleen binnen de raad in. Maar ze was graag bereid om buiten de raad ook haar handen uit de mouwen te steken. Zo toonde Janny grote betrokkenheid en inzet bij het opstarten van het klachtencommissariaat maar ook in het D'ranfestival voor democratie in 2017. Geweldig zoals ze in een zaal vol jongeren het onderwerp 'instabiele ondergrond' neerzette en de jongeren hierin meenam. Haar kwaliteiten als moeder, opvoeder kwamen tot hun recht maar ook haar improvisatietalent. We hebben Janny leren kennen als een veelzijdige vrouw, een pro-actieve optimist en een warm volksvertegenwoordiger werkend voor het algemeen en die zeker niet alleen voor haar eigen achterban opkwam. Helaas is Janny er vanavond niet maar we wensen haar het allerbeste en danken haar voor de bijzondere stempel die zij drukte op de raad. Henri de Roode

Ook jij kwam in 2014 nieuw in de raad. Helemaal nieuw in de politiek was je niet, want je liep al een tijdje mee met de fractie. Lid van de stadsdeelcommissies Zuid en Centrum en een omvangrijke portefeuille met onder meer Economie & Werk en Leefomgeving. Daarnaast was je vice-voorzitter van de rekenkamercommissie en begeleidde je samen met andere commissieleden vanuit deze commissie verschillende onderzoeken. In je raadswerk valt je grote betrokkenheid en gevoel van verantwoordelijkheid voor het wel en wee in onze stad op. Jouw gedrevenheid komt voort uit je geloofsovertuiging. Vanuit die achtergrond gaf jij mij, bij mijn aantreden 'Het Woord' onder het motto dat het meestal andersom is. Naast je serieuze kant ben je ook vrolijk en sportief. Je sportiviteit zette je zelfs in voor de raad door mee te spelen in het allereerste zaalvoetbalteam van de raad. Je sportiviteit kon niet voorkomen dat je bent gevallen in de fietsenkelder van het stadhuis. Maar dat weerhield jou er niet van om gewoon door te gaan met het raadswerk. Dan maar op krukken! Afgelopen jaar hebben we onverwachte kanten mogen meemaken, die je vooral via de werkgroep Stad en Bestuur liet zien. En je blijkt ook nog eens lekker te kunnen koken! Henri, we zullen je gedrevenheid missen! We wensen je alle goeds en gaan er vanuit dat je deze gedrevenheid gaat inzetten voor een nieuw doel. Wim Tekkelenburg

Je bent in 2011 in de gemeenteraad gekomen. Daarvoor was je al actief als commissielid. Lang was je lid van de Stadsdeelcommissie Oost. Je viel op door je luisterend oor voor bewoners en mede-commissieleden en de rustige en beheerste wijze waarop je je mening in de discussie bracht. Altijd in de vragende vorm, bijna nooit pertinent. Op het gebied van de jeugd(zorg) toonde je je betrokkenheid en je was aanwezig bij de vele bijeenkomsten over dit onderwerp. In de loop der jaren klom je op van commissielid naar fractievoorzitter. Een positie die je vervulde vanuit je christelijke principes, een vaste basis voor jezelf en de leden van je fractie. Jaarlijks wenste jij het college Gods zegen toe in de vergaderingen over bijvoorbeeld de Programmabegroting. Hoewel misschien niet iedereen daar dezelfde betekenis aangeeft, tekent het je dat je jouw 'rots en basis' ook met anderen wilde delen en hen de kracht gunt die jij hieraan ontleent. Wim, wie weet wat de toekomst je brengt. Carrières binnen de ChristenUnie kunnen snel gaan, zo hebben we de afgelopen jaren gezien. En niets is wat het lijkt.

Er staat een spannende week voor de deur met de verkiezingen van aankomende woensdag. We mogen ons gedragen weten door God de Vader. Een mooie zegenbede van St. Patrick om de week mee te beginnen. De Heer zij vóór u, om u de juiste weg te wijzen. De Heer zij áchter u, om u in de armen te sluiten en om u te beschermen voor gevaar. De Heer zij ónder u, om u op te vangen als u dreigt te vallen. De Heer zij ín u, om u te troosten wanneer u verdriet hebt. De Heer zij óm u héén, als een beschermende muur, als anderen over u heen vallen. De Heer zij bóven u, om u te zegenen. Zó zegene u de almachtige God, vandaag, morgen, en tot in eeuwigheid. Amen.

“Ik ben Ton Bisschop, 57 jaar oud. Ik ben meer dan 30 jaar getrouwd, heb inmiddels vijf volwassen kinderen en ben op meer dan één hand te tellen aantal keer opa. Ik woon met veel plezier sinds 1995 in Renswoude. Mijn geloof in Jezus als de opgestane Heer, betekent voor mij 24 uur, 7 dagen per week praktisch christen zijn in alle facetten van het leven: persoonlijk, gezin, lokale gemeente, kerk en werkomgeving. Vanuit mijn geloof wil ik graag meerwaarde hebben voor mijn medemensen. Ik kom graag op voor de belangen van de inwoners van Renswoude en in het bijzonder de minderbedeelden. Ik ben warm voorstander van het zelfstandig blijven van #Renswoude en vind het belangrijk oog te hebben voor de lokale boeren en middenstand.”

Timeline Photos

We kijken terug op een prachtige collegetour! Was je er niet bij? Lees het verslag! Over 'Ik hou van je, buurvrouw!', de conflictbarometer en over je muurtje kijken De ijzige vrieskou heeft de bezoekers aan de collegetour ‘Hoe veilig is Utrecht?’ er gelukkig niet van weerhouden om naar het UCK te komen, waar zo meteen hoogleraar Beatrice de Graaf, Utrechtse wijkagent Dwight van van de Vijver en partijleider Gert-Jan Segers bevraagd zullen worden op hun visie op veiligheid. De zaal stroomt vol, de klok slaat acht en gespreksleider Renze Klamer trapt af. Niet alleen objectief Met verve presenteert Renze zijn gasten achtereenvolgens aan het publiek: ‘terrorisme-expert’ (Beatrice), ‘wijkagent Kanaleneiland’ (Dwight) en ‘de grote CU-man’ (Gert-Jan). Hij wendt zich eerst tot De Graaf: ‘Het zijn spannende tijden! Of valt het allemaal wel mee? Moeten we niet zo zeuren?’ In reactie hierop vertelt Beatrice over de intentional homicide rate, en dat het aantal moorden sinds de jaren ’60 flink is afgenomen. ‘Maar dat is niet het hele verhaal. Veiligheid is niet alleen objectief, het is ook een gevoel!’ Mensen zijn bang voor zaken waar ze zelf niet de controle over hebben, bijvoorbeeld voor een terroristische aanslag, ook al is de kans daarop heel klein. Nadert een Derde Wereldoorlog? Beatrice betrekt nog meer statistieken bij haar verhaal: ‘Het blijkt dat ongeveer de helft van de jongeren van 18 t/m 25 jaar denkt dat een Derde Wereldoorlog binnen vijf jaar ophanden is.’ Renze test het even in de zaal, en hier blijken maar enkelingen zo’n oorlogsdreiging te voelen. ‘We zijn hier met positieve, hoopvolle mensen!’ De Graaf vertelt dan over de conflictbarometer die een Heidelbergs onderzoeksinstituut (‘Die stad heeft ons dus niet alleen de catechismus gebracht!’) jaarlijks uitbrengt bij haar verhaal, waaruit blijkt dat Nederland officieel maar met één land in conflict is: Rusland. ‘Ons land behoort tot de veiligste regio’s ter wereld!’ Sociaal én religieus Via een omweg komt het gesprek dan op plaatselijk anti-terrorismebeleid. Dwight en Beatrice vertellen over het Amsterdamse beleid, waar louter wordt gekeken naar waar het sociaal ‘misgaat’, en niet naar religieuze aspecten. Maar, zo legt Dwight uit, juist ‘religieuze analfabeten’, die bijvoorbeeld nooit een Koran hebben gelezen maar wel zijn geradicaliseerd door (extremistische) filmpjes online, hebben een ‘goeie imam’ nodig, die ze als een soort gids uit kan leggen dat de Koran niet oproept tot geweld. De overheid moet juist op deze manier ingrijpen en samenwerken met de goede krachten in de samenleving. In Utrecht gebeurt dat bijvoorbeeld door het bondgenotenoverleg. Veiligheidsinterpretatie Gert-Jan gaat over het voorgaande met Dwight en Beatrice in discussie, want: mag de overheid wel in deze vorm een ‘geloofswaarheid propageren’ of opleggen? De Graaf maakt dan een duidelijk onderscheid: ‘Het gaat hier niet om een theologische interpretatie, de overheid legt geen geloofsrichting op, maar om een veiligheidsinterpretatie: ze werkt samen met imams die ‘veilig’ zijn en die jongeren helpen de-radicaliseren. Vanuit de zaal komt er dan terecht een vraag over rechts-extremisme, heeft Nederland daar ook veel mee te maken? Beatrice weet te vertellen dat er afgelopen jaar vier ‘witte’ terroristen zijn veroordeeld in ons land. Het vormt een mooie brug naar een aansluitend thema, het falen van de multiculturele samenleving in Nederland en de toenemende segregatie. Over gesegregeerde muren heenkijken Hoe kan de groeiende segregatie in ons land worden gestopt? En: heeft de overheid hier invloed op? Segers meent dat het woonbeleid cruciaal is, zorg ervoor dat er verschillende soorten woningen, van sociale huur tot vrije sector evenredig over een buurt verdeeld zijn. Toch ziet ook hij de grenzen van wat de overheid kan doen: “Zij kan niet zorgen dat buren elkaar in de armen vallen en snikken: ‘ik hou van je, buurvrouw!’ De overheid kan voorwaarden creëren, maar mensen moeten het zelf ‘doen’.” Toch gelooft Gert-Jan dat er een plek is waar over gesegregeerde muren moet én kan worden heen gekeken: de kerk. ‘Als het daar niet kan, waar dan wel?’ Gezamenlijk belang Hier valt Dwight ‘m in bij: er moet een gemeenschappelijk belang zijn, dan kunnen die muren worden afgebroken. Hij noemt een voorbeeld: ‘Ik ben laatst met een PVV-politica gaan praten, dat was heel vreemd, links en rechts zo aan tafel, maar we hadden een gezamenlijk doel, namelijk: Nederland veiliger maken.’ Ook Beatrice illustreert dat gezamenlijk belang, dat heel zichtbaar wordt op de school van haar kinderen. Verschillende culturele achtergronden mengen zich, waardoor je over je eigen ‘muurtje’ heen leert kijken. Herstel Er is dan ruimte voor vragen en opmerkingen uit de zaal, en naar aanleiding daarvan benadrukken de sprekers dat het nooit alleen gaat om cijfers en statistieken, maar om de verhalen erachter, die zijn veel interessanter. Juist die verhalen bepalen ons gevoel van veiligheid. Een van de aanwezigen komt tot slot met een citaat van Bonhoeffer: ‘Geen vrede op de weg naar veiligheid’. Hoe denken de sprekers daarover? Gert-Jan is het hier in zekere zin mee eens, drugsdealers en mensenhandelaars moeten – desnoods met geweld – worden aangepakt. Dwight vult hierop aan: ‘Niet voor niets dragen mijn collega’s en ik een wapen met stopkogels.’ Toch is veiligheid niet het hoogste doel om naar te streven, zo besluit Segers: ‘Wat we uiteindelijk willen is herstel en gerechtigheid.’ Gebed bij beproeving Onze lijsttrekker Maarten van Ooijen sluit dan de avond af, met een toepasselijk gebed: Blijf bij ons Heer, want het wordt al avond en de dag neigt ten einde. Blijf bij ons en bij heel Uw Kerk. Blijf bij ons in de avond van de dag, in de avond des levens en in de avond van de wereld. Blijf bij ons met Uw genade en goedheid, met Uw Heilig Sacrament en Uw troost en zegen. Blijf bij ons, Heer, als de nacht van de vijandige macht, de nacht van de bittere dood ons overvalt. Blijf bij ons, Heer, bij al Uw gelovigen, in tijd en eeuwigheid. Amen.

Photos from ChristenUnie Utrecht's post

Intens verdrietig nieuws. We wensen Paul Blokhuis en zijn familie heel veel kracht en sterkte toe bij het gemis en het verdriet.

Gert-Jan Segers

‘Op U vertrouw ik, Heer, U bent mijn toevlucht in de dood.' (Psalm 91) We zijn verslagen en intens verdrietig door het plotselinge overlijden van Julia Blokhuis. Zij is de jongste dochter van Ida en Paul Blokhuis, onze staatssecretaris van VWS en de (schoon)zus van Sharon & Luc, Thamar en Sarah. Julia is 18 jaar geworden. Julia moest eind vorige week onverwachts met spoed worden opgenomen vanwege ernstige uitvalsverschijnselen, waarschijnlijk als gevolg van een auto-immuunziekte. De mensen van het Universitair Medisch Centrum Utrecht hebben er de afgelopen dagen alles aan gedaan om haar leven te redden. Zondagavond belde Paul me en vertelde hij dat ze die avond afscheid hadden moeten nemen van hun - zoals Paul haar omschreef - ontzettende lieve en sociale meid. Het overlijden van Julia is niet te bevatten. Als vrienden, collega's en partijgenoten huilen en bidden we met Paul, Ida en de kinderen mee, in het geloof dat de Immanuel er ook nu bij is en dat Julia thuis is bij haar Heer. Namens de ChristenUnie, Gert-Jan Segers (fractievoorzitter in de Tweede Kamer)

Onze kandidaten: Joop de Heer (plaats 7 op de kandidatenlijst) Joop is 70 jaar en woont met zijn echtgenote in de Groetpolder, waar hij zijn gehele werkzame leven als akkerbouwer gewerkt heeft. Na de middelbare school heeft Joop de H.L.S. in Leeuwarden gedaan en heeft onder meer in Canada zijn stage gelopen. Hij heeft veel passie voor de akkerbouw, maar vooral als het gaat om bescherming van de wereldmarkt. Grote spelers domineren de wereldmarkt en staan daarmee een eerlijke prijs voor een eerlijk product in de weg. Niet alleen internationaal, maar ook hier in Nederland heeft Joop altijd gepleit voor een eerlijke beloning voor eerlijke arbeid: in 2014 nam hij afscheid als regiobestuurder van de Nederlandse Akkerbouw Vakbond. Naast zijn passie voor akkerbouw, is Joop een echte volleybalfanaat: al op zijn dertiende is hij begonnen met deze sport en beoefent deze nog steeds met veel plezier. Ook is hij regelmatig vrijwilliger bij Dorcas en stichting Present en is hij trouw lid van de Lucaskerk in Winkel waar hij al vele tientallen jaren allerlei taken op zich neemt, waaronder het ambt van ouderling. Waarom ben je kandidaat voor de ChristenUnie? “Ik vind dat de ChristenUnie een goede landbouwpolitiek nastreeft. Deze partij maakt zich sterk voor een stukje bescherming van de agrariërs tegen de veel te lage wereldmarktprijzen voor onze belangrijkste producten. Grote bedrijven hebben te veel macht en de ChristenUnie is een van weinige partijen die niet alleen kijkt naar groei op de korte termijn, maar ook oog heeft voor toekomstbestendige landbouw waar iedereen een fatsoenlijke boterham mee kan verdienen en dat is wat de landbouw nodig heeft.”

Een terugblik van Gert-Jan Segers op een bijzonder jaar. 👇 'Het bijzondere jaar van onze Heer 2017 zat vol met grote gebeurtenissen. Ook voor ons als fractie. Maar misschien kan ik dit jaar toch het beste vangen in een aantal kleinere, waardevolle momenten. Zoals die voorbereidingssessie voor het slotdebat in de campagne waarbij Joël een pittige Geert Wilders speelde en Carola een scherpe Mark Rutte. Of die minuten voorafgaand aan het debat waarin we met een paar kerels van ons fractieteam de ogen sloten en God hebben gebeden om een zegen. Of de blik die ik vlak voor dat debat even uitwisselde met mijn vrouw en oudste dochter die op de publieke tribune zaten. Of die keer dat ik ergens begin juni na een heidag van de fractie in Delfgauw – waarin we ons op stevige en opbouwende oppositie hadden voorbereid – bij Eppo in de auto zat richting het station. We keken elkaar even aan en biechtten toen aan elkaar op: ‘Dus jij denkt - net als ik - óók dat ze toch nog bij ons komen aankloppen?’ En een van de vele momenten dat we deze zomer aan de vergadertafel op mijn kamer zaten. De keer dat een aantal van ons hun zorg over de voortgang van de onderhandelingen had uitgesproken en het echt even spannend was. Dat Carla op dat moment met overtuiging en gezag zei: ‘Ik heb zoveel medisch-ethische debatten gevoerd, ik weet hoe de vlag er buiten bij hangt. Dan zou dit een geweldig resultaat zijn en kunnen we echt onze zegeningen tellen.’ Of de avond dat we als fractie in een Haagse kerk zaten en het groene licht aan het regeerakkoord moesten geven. Ik zat nog even samen met Joël om alle plussen en minnen door te nemen. ‘What would Jesus do, Gert-Jan?’, vroeg hij. ‘Dat weet ik niet, Joël. Maar God kent wel ons hart en weet dat we hebben geknokt voor wat we waard zijn. En nu is het aan ons om de stap te zetten, op hoop van zegen.’ En het gesprek met Carola en de telefoontjes met Arie en Paul waarin ik hen vroeg of ze bereid waren om namens ons toe te treden tot het kabinet. ‘Ik doe het voor m’n vader’, zei Carola, dochter van een veel te vroeg overleden boer. ‘Ik ben er even stil van’, zei voormalig docent Arie, ‘als ik een portefeuille had mogen kiezen, was het precies deze geweest…’ ‘Eigenlijk wilde ik niet dat je belde’, zei Paul, ‘maar gek genoeg werd een laatste gesprek over een nieuwe baan in de zorg uitgesteld en nu bel jij…’ En iedere keer als we na de stemmingen of op vrijdagmiddag na de ministerraad weer een zegening konden tellen. Extra geld voor palliatieve zorg en de uitvoering van het manifest ‘Waardig Ouder Worden’, voor zorg aan vluchtelingen in de regio. Betere opvang voor dak- en thuislozen, een fonds voor jonge boeren, extra geld voor uitstapprogramma’s van onder andere het Scharlaken Koord en Stichting De Haven voor prostituees, voor geestelijke verzorging bij de politie, voor vrijwilligerswerk van onder meer Gevangenenzorg Nederland en Exodus Nederland. En dat laatste is het resultaat van een van de meerdere aangenomen amendementen van Stieneke, die onze fractie is komen versterken. Of die mailtjes, appjes, kaartjes van verschillenden van jullie waarin even werd gezegd dat er met ons werd meegeleefd. Onderschat niet wat dat voor ons betekent. Ze waren soms net het duwtje in de rug dat we die dag nodig hadden. En laten we ook nooit onderschatten wat de waarde is van al die kleine stappen die we in Den Haag in de goede richting kunnen zetten. In het leven van die ene (en vele anderen) maakt dat het verschil tussen hoop en wanhoop, tussen recht en onrecht. Tegelijk weten we dat we niet iedereen kunnen helpen. En dat we ook zelf de plank eens mis zullen slaan. Ik vraag je ook niet om alles wat we als partij doen alleen maar geweldig te vinden, je mag echt met ons van mening verschillen. Maar wat ik wel vraag is om samen met ons de zegeningen te tellen en te hopen op meer daarvan. Juist ook lokaal kan onze inzet zo ontzettend waardevol zijn voor de mensen om ons heen. Daarom wil ik, samen met jou, in het nieuwe jaar van onze Heer campagne gaan voeren om ook in gemeenteraden geloof een stem te geven. Persoonlijk dank ik je voor je steun en wens ik jou en de jouwen een mooi, waardevol en gezegend 2018 toe!' Hartelijke groet, Gert-Jan Segers Fractievoorzitter ChristenUnie Tweede Kamerfractie

Gert-Jan Segers

Het bijzondere jaar van onze Heer 2017 zat vol met grote gebeurtenissen. Ook voor ons als fractie. Maar misschien kan ik dit jaar toch het beste vangen in een aantal kleinere, waardevolle momenten. Zoals die voorbereidingssessie voor het slotdebat in de campagne waarbij Joël een pittige Geert Wilders speelde en Carola een scherpe Mark Rutte. Of die minuten voorafgaand aan het debat waarin we met een paar kerels van ons fractieteam de ogen sloten en God hebben gebeden om een zegen. Of de blik die ik vlak voor dat debat even uitwisselde met mijn vrouw en oudste dochter die op de publieke tribune zaten. Of die keer dat ik ergens begin juni na een heidag van de fractie in Delfgauw – waarin we ons op stevige en opbouwende oppositie hadden voorbereid – bij Eppo in de auto zat richting het station. We keken elkaar even aan en biechtten toen aan elkaar op: ‘Dus jij denkt - net als ik - óók dat ze toch nog bij ons komen aankloppen?’ En een van de vele momenten dat we deze zomer aan de vergadertafel op mijn kamer zaten. De keer dat een aantal van ons hun zorg over de voortgang van de onderhandelingen had uitgesproken en het echt even spannend was. Dat Carla op dat moment met overtuiging en gezag zei: ‘Ik heb zoveel medisch-ethische debatten gevoerd, ik weet hoe de vlag er buiten bij hangt. Dan zou dit een geweldig resultaat zijn en kunnen we echt onze zegeningen tellen.’ Of de avond dat we als fractie in een Haagse kerk zaten en het groene licht aan het regeerakkoord moesten geven. Ik zat nog even samen met Joël om alle plussen en minnen door te nemen. ‘What would Jesus do, Gert-Jan?’, vroeg hij. ‘Dat weet ik niet, Joël. Maar God kent wel ons hart en weet dat we hebben geknokt voor wat we waard zijn. En nu is het aan ons om de stap te zetten, op hoop van zegen.’ En het gesprek met Carola en de telefoontjes met Arie en Paul waarin ik hen vroeg of ze bereid waren om namens ons toe te treden tot het kabinet. ‘Ik doe het voor m’n vader’, zei Carola, dochter van een veel te vroeg overleden boer. ‘Ik ben er even stil van’, zei voormalig docent Arie, ‘als ik een portefeuille had mogen kiezen, was het precies deze geweest…’ ‘Eigenlijk wilde ik niet dat je belde’, zei Paul, ‘maar gek genoeg werd een laatste gesprek over een nieuwe baan in de zorg uitgesteld en nu bel jij…’ En iedere keer als we na de stemmingen of op vrijdagmiddag na de ministerraad weer een zegening konden tellen. Extra geld voor palliatieve zorg en de uitvoering van het manifest ‘Waardig Ouder Worden’, voor zorg aan vluchtelingen in de regio. Betere opvang voor dak- en thuislozen, een fonds voor jonge boeren, extra geld voor uitstapprogramma’s van onder andere het Scharlaken Koord en Stichting De Haven voor prostituees, voor geestelijke verzorging bij de politie, voor vrijwilligerswerk van onder meer Gevangenenzorg Nederland en Exodus Nederland. En dat laatste is het resultaat van een van de meerdere aangenomen amendementen van Stieneke, die onze fractie is komen versterken. Of die mailtjes, appjes, kaartjes van verschillenden van jullie waarin even werd gezegd dat er met ons werd meegeleefd. Onderschat niet wat dat voor ons betekent. Ze waren soms net het duwtje in de rug dat we die dag nodig hadden. En laten we ook nooit onderschatten wat de waarde is van al die kleine stappen die we in Den Haag in de goede richting kunnen zetten. In het leven van die ene (en vele anderen) maakt dat het verschil tussen hoop en wanhoop, tussen recht en onrecht. Tegelijk weten we dat we niet iedereen kunnen helpen. En dat we ook zelf de plank eens mis zullen slaan. Ik vraag je ook niet om alles wat we als partij doen alleen maar geweldig te vinden, je mag echt met ons van mening verschillen. Maar wat ik wel vraag is om samen met ons de zegeningen te tellen en te hopen op meer daarvan. Juist ook lokaal kan onze inzet zo ontzettend waardevol zijn voor de mensen om ons heen. Daarom wil ik, samen met jou, in het nieuwe jaar van onze Heer campagne gaan voeren om ook in gemeenteraden geloof een stem te geven. Persoonlijk dank ik je voor je steun en wens ik jou en de jouwen een mooi, waardevol en gezegend 2018 toe! Hartelijke groet, Gert-Jan Segers Fractievoorzitter ChristenUnie Tweede Kamerfractie

Graag nodigen we u namens de Statenfractie van de ChristenUnie uit voor een zomeravondwandeling door het Natuurpark Bloeyendaal (Rijnsweerd, Utrecht) en de aangrenzende tuin van het provinciehuis. Na een korte ontvangst op het provinciehuis worden jullie anderhalf uur rondgeleid door fractiemedewerker Kees de Heer en Bloeijendael-beheerder Ineke Blijleven.

Bijvriendelijke provincietuin

De Statenfractie van de ChristenUnie heeft twee keer een bijenhotel gegeven aan de Utrechtse natuurgedeputeerde, om aandacht te vragen voor de mogelijkheden om de tuin van het provinciehuis natuurvriendelijker in te richten. Het eerste exemplaar ging naar natuurgedeputeerde Bart Krol, in het Jaar van de Bij. Het tweede bijenhotel kreeg de nieuwe natuurgedeputeerde, Mirjam Maasdam, bij haar installatie begin 2017. Zij liet er geen gras over groeien. Dit voorjaar is een deel van de provincietuin heringericht, met een groot bijenhotel en een informatiebord. Daar hangt nu ook het  kleine bijenhotelletje dat de ChristenUnie aan de gedeputeerde heeft gegeven.

Het is mogelijk om een kijkje te nemen in de bijvriendelijk ingerichte provincietuin en in het ernaast gelegen Natuurpark Bloeyendaal. Dit natuurpark ligt in Rijnsweerd-Noord, tussen Fort De Bilt, het riviertje de Biltse Grift en het oude Provinciehuis. Bloeyendael is in de winter van 1975-1976 aangelegd door de gemeente Utrecht, het heeft zich ontwikkeld tot een fraai natuurgebied, met een interessante flora en fauna.

Op donderdagavond 6 juli geven bioloog Kees de Heer en Bloeijendaal-beheerder Ineke Blijleven een rondleiding. Als u belangstelling heeft voor deze natuurexcursie, stuur dan een mailtje naar de Statenfractie: christenunie@provincie-utrecht.nl.  Deze natuurexursie is op donderdagavond 6 juli, vanaf 19.30 uur tot 21.30 uur.

Woensdag 21 juni stond de behandeling van de Perspectiefnota 2018-2021 op de agenda van de debatraad. Inmiddels is het traditie dat dan door de fractievoorzitters van de politieke partijen de Algemene Beschouwingen worden uitgesproken.Hierbij onze bijdrage, uitgesproken door fractievoorzitter Roy Bruins.

Beste Inwoners van Baarn, kijkend of luisterend naar RTV Baarn. Aanwezigen hier in de zaal, ambtelijke betrokken, college en collega Raadsleden.

De laatste perspectief nota van dit College voor de nieuwe verkiezingen, dat betekent ook de laatste fase van onze coalitie. Drie jaar geleden zijn wij met elkaar begonnen aan de weg die we 'Samen in Baarn, Krachtig bestuurd' hebben genoemd. Naar wat ons in het begin een zware taak leek, lijkt toch te lukken. Het is ons gelukt Baarn klaar te maken voor de volgende jaren. Toch wil ik even gebruik maken van het moment  om de drie andere partijen (VVD D66 & CDA) te bedanken. Echter is het te kort door de bocht  om te zeggen dat dit alleen aan de coalitie/ of dit college lag. Nee, we hebben  gezamenlijk met alle partijen hard gewerkt aan een beter Baarn. Hoewel er nog het een en ander op stapel staat alvast dank voor de onderlinge samenwerking en het  vertrouwen.Wat zijn wij toch goed bezig, HÈ !! Problemen worden stap voor stap aangepakt en opgelost, de Baarnsche economie groeit voorzichtig, criminaliteit en overlast lijkt over de gehele line minder te worden. Maar met dat ik me dit hoor zeggen bekruipt mij een hypocriet gevoel, want wat aan het begin van de maand in Hoevelaken en Bunschoten is gebeurd, kan ook hier gebeuren, of misschien zoals in Londen een aanslag,  hoe gaan wij daar als gemeente mee om, steunen we elkaar en doen we wat in ons vermogen ligt om hen die hulp nodig hebben te helpen. Of sluiten wij onze ogen en gaan we door met onze alle daagse beslommeringen. Met andere woorden, zijn wij als gemeente klaar voor de excessen van de toekomst, of hopen we dat ons dit lot bespaard blijft. Wij als gemeente bestuur kunnen hierin keuzes maken, bereiden we ons voor op iets dat hopelijk nooit gebeurd of gaan we gewoon zo door.Wat ons betreft het eerste, laten we ons voorbereiden, waarbij we ons terdege beseffen dat een 100% veilige omgeving een utopie is, maar laten we beginnen bij ons zelf, want de tijd dat de wijkagent voldoende tijd had om over ons alle te waken is immers al lang en breed voorbij.Een veilig Baarn creëren we namelijk met elkaar, dit maakt dat particuliere initiatieven om het terug dringen van criminaliteit/overlast of het verlenen van medische ondersteuning door de gemeente omarmd en ondersteund zou moeten worden. Ik denk bijvoorbeeld aan de verschillende app-groepen, het project Waaks, maar ook Harstlag.nu.  Het letten op elkaar en elkaar durven aan te spreken zou weer normaal moeten zijn. De gemeente heeft  hierin een duidelijke faciliterende  en verbindende rol door bijvoorbeeld de aanschaf van middelen te faciliteren, of verschillende partijen aan elkaar te verbinden.Maar van een gemeente wordt ook verwacht dat men overstijgend kan denken en denkt aan elk detail, want ondanks de toezeggingen dat er meer AED apparaten beschikbaar zouden komen daag ik u uit om 5 locaties te noemen waar men zo’n apparaat kan halen en gebruiken.En als u het al weet, weten onze inwoners het dan ook ?Ik zal u even helpen. Volgens de website van het Rode Kruis zijn er binnen de gemeente Baarn slechts 11 apparaten aanwezig. Daarvan zijn er twee beschikbaar voor algemeen gebruik, maar slechts beschikbaar tot 17 uur en niet in het weekend. In de Lage Vuursche zijn er geen geregistreerd en Eembrugge is het er één, maar ook die is alleen tijdens kantoortijd beschikbaar voor algemeen gebruik.Aangezien hartproblemen zich niet gebonden voelen aan tijd of plaats, is het van levensbelang dat deze apparatuur 24 uur per dag 7 dagen per week beschikbaar is.Het enerzijds beschikbaar stellen van particulier bezit voor het algemeen belang en het ondersteunen van nieuwe initiatieven of aanschaf van middelen, vraagt om een actieve rol vanuit de gemeente, ga met elkaar in gesprek en onderzoek de mogelijkheden. Zodat we gezamenlijk elkaar een helpende hand kunnen bieden wanneer dit nodig is.Begrip en compassie ten tijde van een calamiteit is van essentieel belang, het maakt ons sterk als gemeente, daarnaast vallen  er steeds meer mensen onder onze zorg, denk maar eens aan de vele toeristen die onze gemeente per jaar bezoeken. Het is dan ook belangrijk dat wij voldoende capaciteit hebben om mensen in nood te assisteren en te voorzien van hulp tijdens calamiteiten.Een mooi voorbeeld hiervan is het besluit om de brandweer van Baarn in te schakelen tijdens een reanimatie. Echter is het soms erg lastig om met een grote brandweerauto snel door onze kleine en nauwe straatjes te rijden. En als er dan ook nog iemand zijn auto scheef geparkeerd heeft, is de kostbare tijdwinst snel verdwenen. Daarnaast is niet elke brandweerauto of ambulance geschikt om in onze buitengebieden te komen. Wij willen het college dan ook verzoeken om samen met de VRU/RAVU te kijken naar de mogelijkheden om een passend voertuig aan te schaffen dat zowel in de nauwe straten als ook in het buiten gebied snel en effectief kan worden ingezet  voor zowel medische - als ook (bos)brandweer taken.

Maar begrip en compassie  zijn inmiddels ook steeds meer de basis aan het worden bij de uitvoer van ons sociaal beleid. Het langer thuis wonen van dementerende ouderen vraagt namelijk ondersteuning en inspanning van haar omgeving. Of dat gezin met die schreeuwende kinderen, zijn wij nog instaat om over de irritatie heen te stappen en het gesprek aan te gaan. Het is dan ook goed om in de Perspectief Nota te lezen dat er extra budget komt voor gezinsbegeleiding binnen kwetsbare gezinnen.Laten we eens  wat dichterbij kijken, in het eigen gezin, hebben wij nog de tijd om even rustig met onze kinderen te zitten en te praten. Kunnen wij ons nog verplaatsen in hun digitale leefwereld, begrijpen wij de verschillende interactieve mogelijkheden nog wel voldoende om hen te onderwijzen in de gevaren van communicatie op afstand. Welke impact een bepaald bericht of foto kan hebben, of waarom je juist niet alles moet geloven op facebook, Instagram, snapchat, ed.Digitaal pesten neemt alleen maar toe, misleiding van kinderen via de sociale media groeit. En de vragen die onze kinderen daarover hebben, kunnen we al lang niet meer altijd beantwoorden omdat we  onvoldoende bekend zijn met hun digitale wereld. De afgelopen maand heeft mij als vader ook bewuster gemaakt dat mijn kinderen steeds sterker een eigen leven aan het opbouwen zijn, waarbij we als ouders niet meer altijd alles weten, en dat zij hun eigen keuzes gaan maken. Maar wat als onze kinderen via de sociale media een naakt foto sturen, of mensen ontmoeten met verkeerde intenties. Ja dan staan we met onze rug tegen de muur, wij vinden dat de gemeente hier het initiatief moet nemen. Het beschermen van onze jongeren is net zo goed een taak van ons als het zorgen dat ouderen langer thuis kunnen blijven wonen. Wij vinden dan ook dat de gemeente samen met scholen /ouders en justitie een gezamenlijk preventief traject moet ontwikkelen om digitaal pesten te stoppen en preventief onze kinderen te wijzen op de gevaren die het wereld wijde web met zich mee brengt.Naast het hebben van Begrip, zullen we de komende  jaren ook moeten durven investeren.

Enkele weken geleden is bekent geworden dat paleis Soestdijk door “made bij Holland” ontwikkelt mag gaan worden.  Dit is een geweldige kans voor ons als gemeente. Een kans op het gebied van werkgelegenheid, de aantrekkingskracht verder versterkt wordt, wat een rol kan spelen in het vestigingsklimaat van bedrijven. Kansen op het gebied van toerisme, en op nog vele andere terreinen. Naast de Lage Vuursche, Groeneveld, Nijhof, het polderlandschap is het nog een zeer bijzondere publiekstrekker in Baarn.En met deze kansen komen ook de uitdagingen. Want hoe zit het met de extra verkeersbewegingen, het OV, wat doet dit ten aanzien van de openbare orde. Hoe kan de gemeente Baarn meeliften in het economische belang, of te wel hoe kunnen wij de toeristen die Baarn bezoeken gaan gebruiken om de economische ontwikkelingen binnen Baarn te versterken. Maar bovenal hoe gaan wij de verschillende toeristische elementen met elkaar verbinden en daarbij ook met het centrum.Laten wij eens de discussie hierover openen. Wat dacht u van een ART, een kruising tussen een tram, de trein en de bus. Een ART rijdt niet op rails maar gewoon op de weg en bepaalt zijn route aan de hand van witte strepen op het wegdek. Ik zou nog verder in detail kunnen gaan, maar u begrijpt de boodschap: durf buiten de gebaande paden te denken, durf eens groots te kijken naar de mogelijkheden die we binnen Baarn hebben. Wat Walibi is voor mensen die van een achtbaan houden, is Baarn voor mensen die van natuurschoon houden . De gemeente heeft ons inziens hier in een belangrijk spil functie, ga samen met ondernemers, OV-aanbieders, bedrijven en andere betrokkenen nu eens breed kijken welke kansen en uitdagingen de verschillende ontwikkelingen met zich mee brengen en we deze kansen kunnen gebruiken en de uitdagingen kunnen oplossen.Begrip, Investeer maar doe het duurzaam,  zo moet men duurzaam werken aan relaties, maar ook duurzaamheid op het gebied van milieu en ons leefklimaat.En daar kan de gemeente echt nog wel verder in ontwikkelen. De gemeente dient zich meer en meer bewust te zijn van de impact op het milieu en woon-leef klimaat bij de plannen die we maken. Alleen van afval naar grondstof is echt niet genoeg. In Baarn hebben we inmiddels  een 10 punten plan Duurzaamheid en wordt er gewerkt aan het Baarns klimaatakkoord. College, welk budget hebben wij daarvoor over? Met andere woorden wat is het ons financieel waard om meer gebruik te maken van duurzame energiebronnen zoals zonne-energie,  of het stimuleren van elektrisch rijden(of waterstof) Wij hebben ons een doel gesteld voor 2030. Dit kan alleen behaald worden als men hierin durft te investeren.Het meegeven van scherpere milieueisen aan nieuwbouw projecten, denk aan het stimuleren van zonnepanelen of het hergebruik van regenwater.  Laten we ook de oudere wijken niet vergeten. Houdt Baarn Vorstelijk, met rechte stoeptegels, minder onkruid, Werk aan een A-beeldkwaliteit daar waar hij nu op B- staat.De ChristenUnie - SGP wil de komende jaren vooral de focus leggen op deze thema’s, Begrip Investeren en Duurzaamheid of te wel de ChristenUnie – SGP BID.

Voorzitter laat mij afsluiten, met een gebed geschreven door Franciscus van Assisi:

Heer, maak mij een instrument van Uw vrede.Laat mij liefde brengen waar haat heerst,Laat mij vergeven wie mij beledigde,Laat mij verzoenen wie in onmin leven,Laat mij geloof brengen aan wie twijfelt,Laat mij waarheid brengen aan wie dwaalt,Laat mij hoop brengen aan wie wanhoopt,Laat mij licht brengen aan wie in duisternis is,Laat mij vreugde brengen aan wie bedroefd zijn.Laat mij niet zoeken getroost te worden, maar te troosten,Niet begrepen te worden, maar te begrijpen,Niet bemind te worden, maar te beminnen.Want het is toch door te geven, dat men ontvangtDoor te verliezen, dat men vindtDoor te vergeven, dat men vergiffenis ervaartDoor te sterven, dat men verrijst tot het eeuwige leven.Wij wensen u alle Gods zegen op het werk dat voor u ligt.