Poliflw

Het Gerechtshof Den Haag deed op 12 mei 2020 uitspraak in een beroepszaak van een ondernemer tegen de extra heffing op de onroerendzaakbelasting (OZB) ten behoeve van het oprichten van een ondernemersfonds in Teylingen. Het beroep werd gegrond verklaard. De rechter geeft in haar uitspraak aan dat de gemeente Teylingen met de gekozen constructie van het ondernemersfonds in strijd heeft gehandeld met de wet en met het gelijkheidsbeginsel. Dit betekent het einde van een lange weg van het ondernemersfonds. Het ondernemersfonds is door menigeen betiteld als “een hoofdpijndossier voor ondernemers, college en gemeenteraad”. In het traject van het fonds zijn onderweg een flink afslagen gemist en er kan worden gesproken van een “bestuurlijke misstap”. Naar aanleiding van de uitspraak van het Gerechtshof werd op initiatief van het CDA op 4 juni een interpellatiedebat in de gemeenteraad gehouden. Ons doel was een raadsonderzoek te laten houden om zodoende verantwoording af te leggen in de richting van onze inwoners en ondernemers en te leren van de fouten die zijn gemaakt. Want ondanks alle goede bedoelingen is er veel misgegaan. Uiteindelijk is het ons niet gelukt om het merendeel van de handen in de Raad op elkaar te krijgen voor een raadsonderzoek. De meeste fracties (en vooral de VVD) kijken liever weer vooruit, reflecteren dit liever in de eigen geledingen of zijn geneigd de lastige dingen bij voorkeur onder het kleed te schuiven onder het motto ‘Als je dingen oprakelt, werkt dat mogelijk weer polariserend’. Het college heeft overwogen tegen de uitspraak van het Gerechtshof in cassatie te gaan bij de Hoge Raad. De CDA-fractie vond dit geen goed idee, omdat de ondernemers hier geen baat bij hebben en slechts voor juristen mogelijk interessant is. De gemeente heeft afgezien om in Cassatie te gaan. De CDA-fractie heeft aangedrongen om in gezamenlijkheid, zowel college als raad, een stap te zetten in positieve zin richting onze ondernemers. Wij vinden dat het college de morele plicht heeft met alle ondernemers, zowel van het Business Platform Teylingen als van de Vrije Ondernemers Teylingen ()VOT, een oplossing te zoeken om het vertrouwen tussen de ondernemers onderling en met de gemeente te herstellen en stappen te zetten voor de toekomst.

Enkele belangrijke onderwerpen komen deze avond ter tafel. Het bestuur hoopt dat velen zich daarom geroepen voelen om deel te gaan nemen aan deze OPENBARE BIJEENKOMST van CDA-Meierijstad in gemeenschapshuis De Brink in Eerde. Wel is hierbij de voorwaarde gesteld dat we een veilige bijeenkomst kunnen houden; we hopen zeer op volgendepositieve ontwikkelingen aangaande corona.. Op deze avond staan enkele belangrijke onderwerpen op de agenda; het vaststellen van de jaarrekening 2019en mutaties in het bestuur.Tijdens het openbare deel zal Coen Hendriks, lid van Provinciale Staten, een toelichting geven over de totstandkoming van de huidige Provinciale coalitie met VVD, Lokaal Brabant en Forum voor Democratie.Daarnaast hebben weAnnemieke van de Ven uitgenodigd, als haar drukke agenda het toelaat aanwezig te zijn, haar persoonlijke verhaal te vertellen over haar ervaringen in haar nieuwe rol als burgemeester. Aanvang openbare bijeenkomst: 20.30 uur PUBLIEK VAN HARTE WELKOM!

Hugo de Jonge nieuwe leider van het CDA: ‘Het CDA is opgericht om kloven te overbruggen en strijd te pacificeren'. Met een uiterst krappe zege op zijn tegenstrever Pieter Omtzigt heeft Hugo de Jonge de CDA-lijsttrekkersverkiezing om het partijleiderschap gewonnen. De opkomst was 66,7 procent. Het verschil is klein: 258 stemmen, oftewel, 50,7 tegen 49,3 procent. Met zijn 42 jaar is hij de jongste CDA-leider ooit, jonger dan Ruud Lubbers. Met die beroemde CDA-leider deelt hij opvallend veel. Een zekere no-nonsense en het heilig geloof in het politieke midden. Zorgzaamheid Met Hugo de Jonge -opgeruimd, handig met de media en betrokken- krijgt het CDA een lijsttrekker die waarden als zorgzaamheid en een sterke overheid predikt. Hij noemt de zorg voor elkaar het fundament van de samenleving en vat zijn politieke missie samen met de zorg van gewone mensen op tafel krijgen en daar praktische oplossingen voor vinden. Waar CDA’ers voorheen beducht waren om de overheid een grote rol te geven werd de overheid bij de strijd om het leiderschap opeens hét thema. Zowel De Jonge als zijn grote uitdager Pieter Omtzigt zijn er beiden al jaren mee bezig, zij het ieder met een belangrijk verschil in accent. De Jonge voerde een lijsttrekkerscampagne voor een sterke overheid die zorg en aandacht heeft voor de mensen. Omtzigt wil mensen beschermen tegen fouten van de overheid. De Jonge won de lijsttrekkersverkiezing na een campagne waarin hij zich aanbood als de man van het midden. Onder hem zal het CDA weer resoluut in het midden van de politiek opereren, beloofde hij. Het is een afscheid van de jaren onder Sybrand Buma, toen de blik meer naar rechts was gewend. Veel behendigheid Nu Hugo de Jonge het CDA gaat leiden, zal hij vooral binnen de partij veel behendigheid nodig hebben. Hem wacht mogelijk een intern debat over de koers.De Jonge staat volledig achter de nieuwe richting voor het CDA, zoals die is uitgestippeld door het wetenschappelijk bureau van de partij, onder de titel ‘Zij aan zij’. Het CDA omarmt daarin het klimaatbeleid, wil breken met marktwerking, zich verzetten tegen de maatschappelijke polarisatie en zoekt in de landbouw meer balans tussen duurzaamheid en exportbelangen. Favoriete kandidaat Hugo de Jonge was vanaf het begin de favoriete kandidaat van het partijbestuur, maar de lijsttrekkersverkiezing maakte duidelijk dat de CDA-kiezers nog lang niet klaar zijn met die discussie. Velen stemden op de andere twee kandidaten. De Jonge zal nog al zijn behendigheid nodig hebben voor het CDA volgend jaar de verkiezingen in kan. De Jonge kan gevoelige dossiers parkeren. Hij deed het bij medische ethiek, het onderwerp waar VVD, D66, CDA en ChristenUnie in het kabinet Rutte-III een wapenstilstand over sloten. De liberale fracties VVD en D66 probeerden de CDA-minister geregeld uit de tent te lokken, maar vergeefs. De praatgrage De Jonge kan dan opeens zeer zwijgzaam zijn. Politiek talent De Jonge werd al vroeg gespot als politiek talent en maakte een razendsnelle CDA-carrière. Op zijn 29e werkte hij voor de minister van onderwijs, niet veel later werd hij politieke assistent van CDA-premier Jan Peter Balkenende. Hij vertrok daarna naar Rotterdam, om wethouder te worden. Als bestuurder is De Jonge vooral een man van praktische oplossingen. Waar hij ook komt bezingt hij samenwerking als beproefd medicijn.

Peel en Maas als gezinsvriendelijke gemeente De gemeenteraad heeft besloten dat Peel en Maas de gezinsvriendelijkste gemeente van Nederland moet worden. Het CDA nam het initiatief en samen met de VVD werd een motie ingediend. Het college kijkt nu eerst naar de huidige stand van zaken op het gebied van veilige speelplekken, voldoende groen, betaalbare woningen, kindomgevingen, jeugdzorg, et cetera. Wat gaat er goed en wat moet er beter? Een belangrijke eerste stap naar meer jonge mensen in Peel en Maas. Maar waarom is dat zo belangrijk? Peel en Maas groeit langzaam qua inwoneraantal. Dit zien we echter niet terug in de jongste leeftijdscategorieën en dat wordt een probleem. Denk aan het verenigingsleven. Als verenigingen te weinig nieuwe jonge leden krijgen, hebben we daar allemaal last van. Het verenigingsleven is immers het cement van de samenleving. Ook voor de scholen – zeker in kleinere dorpen – is het van groot belang dat er voldoende kinderen zijn. U denkt nu misschien: en onze ouderen dan, zijn die niet meer belangrijk? Juist wel! Dat is één van de belangrijkste redenen dat dit moet worden aangepakt. Willen we ook over twintig jaar voldoende aandacht, zorg en ondersteuning kunnen bieden aan ouderen, dan hebben we simpelweg meer jongeren nodig. Anders gaat dat enorm knellen en dat willen we voorkomen. Generaties zijn aan elkaar verbonden en afhankelijk van elkaar. Peel en Maas als gemeente waar je je kinderen graag laat opgroeien. Die belofte moeten we waar maken en vervolgens stevig in de markt zetten. Werk aan de winkel! Roel Boots, raadslid CDA Peel en Maas

Zomerreces Het zomerreces is aangebroken. Tijd voor een terugblik en bezinning. De meest politiek beschamende affaire het afgelopen parlementaire jaar was, na de verloedering van de omgangsvormen en het taalgebruik, het optreden van de Belastingdienst in de affaire rond de kinderopvangtoeslagen waarin Pieter Omtzigt een belangrijke rol speelde. Welke lessen dient de Kamer te trekken uit die voor de politiek beschamende affaire? Politici voeren een permanente campagne en verliezen bijna allemaal hun hoofdtaak uit het oog: het maken en beoordelen van wetten. Wetgeving heeft verregaande consequenties voor mensen. Hoe kunnen we er nu voor zorgen dat de Kamer wetgeving serieus neemt? Geen doorsnee Kamerlid Pieter Omtzigt is geen doorsnee Kamerlid. Om heel veel redenen. De Twentenaar trok zich niets aan van de nauwelijks verhulde boodschap dat het CDA van hem af wilde toen hij een onverkiesbare plek kreeg op de kandidatenlijst. Hij zorgde in 2012 voor zijn eigen campagne en werd met voorkeursstemmen alsnog gekozen. Het CDA-Kamerlid was een immer terugkerende kiespijn voor partij en kabinet, maar een zegen voor de Nederlandse politiek. Grote ego’s zijn er nog altijd in de Haagse arena, maar individuele politici met een eigen gezicht veel minder. Pieter Omtzigt vormt hierop een welkome uitzondering. Politiek drastisch veranderd In de afgelopen decennia is het aanzien en wezen van de vaderlandse politiek drastisch veranderd. De politiek is verworden tot een poging de politieke tegenstander vooral te bejegenen en pootje te haken. Het beeld –hoe kom ik over op de kiezer– werd dominant en het beleid van secundair belang. Klassieke volkspartijen verdwenen en dat heeft fundamentele gevolgen gehad. Een permanente publiekscampagne is politiek bedrijven geworden. Een vaste aanhang waar partijen bij de volgende verkiezingen in ieder geval op zouden kunnen rekenen, is helaas verdwenen. Voor elke stem moet permanent, in het uiterste geval vier jaar, worden gestreden. Inkomen en opleidingsniveau zijn nu beslissender voor het stemgedrag en bepalender dan vroeger het lidmaatschap van een specifiek kerkgenootschap. De gevolgen zijn verstrekkend. De politiek lijkt in vrijwel niets meer op de politiek van het midden van de jaren tachtig. Het compromis Het vertrouwde verzuilingsmodel, dat in de jaren zestig al hevig wankelde, was eind 1985 nog bepaald niet verdwenen. Verkiezingen begonnen al sterke verschillen in uitslagen te vertonen, maar de grote partijen hielden stand. Elites konden elkaar in verkiezingen nog bestrijden om daarna zaken te doen. Polarisatiestrategieën werkten niet, de drie volkspartijen, CDA, PvdA en VVD, wisselden elkaar aan de macht af. De grote verschillen vormden geen gevaar voor de uiteindelijke consensus. Een consensus die, een aantal vrij marginale uitzonderingen aan de randen van het politieke spectrum daargelaten, niet ter discussie stond. Grote veranderingen als de ingezette afslanking van de verzorgingsstaat, konden uiteindelijk ook bij links instemming vinden. De eerste golf individualisering was voorbij, maar de verzuiling was nog niet definitief van het toneel verdwenen. Paars, in de jaren negentig, bracht daar langzaam aan verandering in. Politieke elites en de samenleving gingen meer en meer met de rug naar elkaar staan. De politieke elites maakten zich zorgen over efficiency, de overheid diende lean en mean te worden met de grote bedrijven als voorbeeld, terwijl tegenstellingen in de maatschappij groter werden. De multiculturele samenleving werd voor de één een nastrevenswaardig doel, voor de ander een somber schrikbeeld. Emancipatie van de burger Terwijl de volkspartijen een dergelijke tegenstelling nog konden opvangen, leidde dat meer en meer tot vervreemding bij de ene groep en het krampachtig vasthouden aan de vertrouwde mechanismen bij de andere. Draagvlak voor het compromis werd minder en moest meer worden bevochten. De uitsluiting van het CDA na vele jaren regeringsverantwoordelijkheid betekende het definitieve einde van de verzuiling. Nieuwe splinterpartijen, met slechts één prominent programmapunt, kwamen op en verdwenen weer even snel. Het radicaal tegenovergestelde van de volkspartij is nu schering en inslag in de politiek. Elk belang heeft nu zijn eigen politieke partij en dus zijn zetel(s) in de Kamer met helaas snel uitbrekende ruzies tussen politiek totaal onervaren Kamerleden. Coalitievorming Coalities van meerdere partijen zijn in de Nederlandse politiek niet ongewoon. Niet het aantal partijen dat nodig is om een kabinet te vormen dat steunt op een parlementaire meerderheid is bijzonder. Maar het is redelijk uniek dat ideologisch volstrekt tegengestelde partijen tot samenwerking worden gedwongen. Oude zekerheden in de politiek zijn verdwenen. Er kwamen onwaarschijnlijke combinaties, louter en alleen om maar tot meerderheden te komen. Alles voor de bestuurbaarheid van het land, maar uiteindelijk leidend tot erosie in de geloofwaardigheid. De elites in het politieke midden zijn nog immer, net als in het midden van de jaren tachtig, gepreoccupeerd met samenwerking, terwijl in de samenleving de tegenstellingen toenemen. Meerderheden die steeds verder afbrokkelen en dikwijls na tussentijdse verkiezingen in de Eerste Kamer niet meer bestaan. Het parlement is een afspiegeling van de samenleving. Met het kwalijke gevolg de steeds meer groeiende tegenstellingen tussen bevolkingsgroepen. De kiezer is zijn houvast kwijt en oude zekerheden in de politiek zijn verdwenen. Hopelijk kan het CDA in maart 2021 weer het vertrouwde gevoel terug geven.

In de Kadernota 2021 worden de beleids- en technische uitgangspunten vastgesteld voor de ontwerpbegroting 2021 van de gemeente Bloemendaal. Het is in feite een opdracht van de gemeenteraad van Bloemendaal aan het college van Burgemeester en Wethouders voor het maken van een ontwerpbegroting. De gemeenteraad zal linksom of rechtsom ingrijpende beslissingen moeten nemen op het gebied van het uitvoeren van dienstverlening aan haar burgers/ondernemers en de financiering hiervan. Daar is helaas geen ontkomen aan. Deze ingrijpende beslissingen worden o.a. veroorzaakt door: a. Het zijn van een “nadeel gemeente.” We krijgen relatief weinig geld vanuit het rijk, omdat wij in de gemeente relatief dure huizen hebben en derhalve volgens het rijk dus meer belasting kunnen vragen aan onze burgers en bedrijven. b. Decentraliseren door het rijk van omvangrijke taken in vooral het sociale domein. Echter, er wordtdoor het rijk vergeten daarvoor voldoende geld aan de gemeente Bloemendaal te geven. c. De coronacrisis, welke tot gevolg heeft dat de inkomsten van de gemeente dalen en de uitgaven stijgen. Het college diende derhalve wel een voorstel te doen om de gemeentelijke inkomsten en uitgaven meer in balans te brengen. Dit heeft het college dan ook gedaan in de kadernota 2021. De vraag in het dualistische stelsel is echter wel, zijn wij als gemeenteraad - en dus als CDA fractie - het met dit voorstel van het college eens? Het CDA heeft deze vraag in de raadsvergadering van 2 juli 2020 met een “nee” beantwoord! Volgens het CDA dient de kadernota voorzien te worden van aangepaste kaders zowel aan de uitgavenkant als aan de inkomstenkant. Het onverkort aannemen van de door het college voorgestelde bezuinigingen riep bij het CDA ook de vraag op: “of je dan nog wel als zelfstandige gemeente verder zou moeten willen gaan?”. Voorts dient er vanuit het college ook nog de nodige toelichting te komen over wat de gevolgen zijn voor instellingen/burgers/ondernemers als je op de door het college voorgestelde gemeentelijke uitgaven gaat bezuinigen. Deze gevolgen blijken niet uit het collegevoorstel. Dit betreft vooral de voorstellen inzake het (weg)bezuinigen van: *De muziekschool, *de bibliotheek, *herziening dienstverlening servicepunt Bennebroek (blijft er dan nog een levensvatbare restvoorziening in Bennebroek voor de burgers over?, * minder culturele activiteiten, *de Hertenkamp in het Bloemendaalse bos. Ook is het CDA zonder meer tegen een aantal bezuinigingen, zoals bezuinigen op: *extra minimaondersteuning, *de milieustraat in Heemstede- moet namelijk wel toegankelijk blijven voor inwoners van de dorpen Bennebroek en Vogelenzang -, *bezuinigingen op het onderhoud en/of de instandhouding van gemeentelijke groen, *het ophalen Klein Chemisch Afval (KCA) bij Vogelenzang en detailhandel wordt afgeschaft, *versobering/ opheffen speelvoorzieningen. Maar ook de kaders inzake de inkomstenkant verdienen meer aandacht. Er dienen namelijk ook aan de inkomstenkant politieke keuzes gemaakt te worden door de gemeenteraad. Immers je mag tegen bezuinigingen zijn, maar dan zal je ook de politieke moed op moeten kunnen brengen als fractie, om dekking voor deze uitgaven te vinden zodat een sluitende begroting ontstaat. In het verkiezingsprogramma van het CDA staat letterlijk: “CDA Bloemendaal is geen voorstander van verghoging van de OZB. Over een eventuele verhoging van de OZB kan alleen gesproken worden indien het huidige voorzieningenniveau (kwalitatief en kwantitatief) zo ernstig onder druk komt te staan dat een kaalslag dreigt.” De CDA fractie heeft in de raad van 2 juli 2020 gesteld dat met de voorgestelde kaders door het college in de kadernota 2021 een zodanige kaalslag - zoals is bedoeld in het verkiezingsprogramma van het CDA - dreigt plaats te vinden binnen de gemeente Bloemendaal. Derhalve is belastingverhoging een zeer serieuze optie voor de CDA fractie straks bij de vaststelling van de begroting 2021. Voorts ziet de CDA fractie ook dat er de nodige gemeentelijke kosten zijn inzake honden die binnen de gemeente verblijven en worden uitgelaten, zoals hondenpoepzakjesautomaten, opknappen/ onderhouden van het wethouder van Gelukpark dat onder druk staat door het vele uitlaten van honden. Daarom is ook het herinvoeren van een Hondenbelasting een optie voor het CDA om tot voldoende dekking te komen. Voorts blijft het CDA het gezien de huidige financiële situatie het zeer onbevredigend vinden dat de kosten die de gemeente dient te maken voor de Formule 1: a. niet bijgehouden worden door het college en b. niet verhaald kunnen worden op de gemeente Zandvoort dan wel bij de GP zelf. Het CDA zou graag hier toch nader ambtelijk onderzoek en/of bestuurlijk overleg met gemeente Zandvoort/GP over willen zien door het college. Ook verwacht het CDA van het college dat zij binnen de organisatie plannen ontwikkelt om de inkomsten van de gemeente te optimaliseren. Daarbij kan worden gedacht aan een verordening om de kosten van “bovenwijkse voorzieningen” te verhalen op projectontwikkelaars. D66 gaf deze suggestie reeds in de commissie grondgebied. Het CDA wil zeker als zelfstandige gemeente Bloemendaal verder! Daarom heeft de CDA fractie ook het voortouw genomen om met andere politieke partijen in de gemeenteraad (D66, GroenLinks, PvdA en VVD) een alternatief voorstel (een amendement) te maken en in stemming te brengen in de gemeenteraad van 2 juli 2020. Dit voorstel heeft de CDA fractie met verveverdedigd in voornoemde gemeenteraadsvergadering en het voorstel is ook aangenomen door de gemeenteraad! In het aangenomen voorstel staat: Amendement CDA Kadernota 2021 2020002520 Namens de CDA fractie Bloemendaal Bob van der Veldt, Raadslid en lid van de commissie Bestuur en Middelen van de gemeente Bloemendaal

"Jac Wouters geeft het stokje door aan Janet Frankemölle" Jac Wouters is 10 jaar lang fractievoorzitter geweest. Nu geeft hij het stokje door. Jac blikt terug op een bewogen decennium. Na 17 jaar bestuursfuncties bij Rabobank nam ik in november 2009 afscheid als voorzitter van de Raad van Bestuur van Rabobank De Zuidelijke Baronie. Via de ledenraad heb ik Jos Oomen leren kennen, toenmalig raadslid voor het CDA. Jos heeft mij verschillende keren gevraagd of politiek iets voor mij zou zijn; hij was op zoek naar een Gilzese opvolger. Zolang ik voor de Rabo actief bleef, kon dit nog niet. Na mijn aftreden stond Jos nog diezelfde dag op de stoep. Oppositie naar coalitie Het CDA zat 12 jaar in de oppositie; daarom werd de kandidatenlijst in 2010 door het bestuur o.l.v. Wil van Spaandonk drastisch omgegooid. Rolph Dols kwam op één en ik op twee. We werden met drie raadzetels beloond en uitgenodigd voor coalitievorming met Kern 75 en PvdA. De posities waren snel verdeeld. Ik met mijn 65 jaar had geen zin meer in een 7-daagse werkweek en voor Rolph was wethouder worden een uitdaging. Samenwerken met Rolph was leuk; een tandem met vaak dezelfde inzichten. Dat hij mij als eerste, buiten uiteraard zijn vrouw, in vertrouwen nam over zijn wethouderschap in Tilburg tekent de verhouding tussen ons. Ik wens Janet eenzelfde samenwerking met Sandra, maar proef die eigenlijk al. Op de samenwerking met coalitiepartners Kern 75, GB en recentelijk VVD kijk ik met plezier terug. Het vertrouwen in elkaar heeft veel gebracht. Ik kijk ook met genoegen terug op de samenwerking met andere fractievoorzitters, zowel in coalitie als oppositie; en met de raad als geheel, niet alleen in het presidium maar ook in andere gremia zoals de Auditcommissie. Ook de omgang met burgemeester en wethouders was altijd goed. Er was regelmatig verschil van mening maar altijd respectvol en met vertrouwen in elkaar. Hoogtepunten Als hoogtepunten in mijn raadsperiode zie ik de totstandkoming van Gate2, ontwikkeling van de spoorzone en de beide centrumplannen, die allen een geweldig belang dienen voor onze inwoners. Dan is er de (her)nieuwbouw van onze scholen d.m.v. het IHP en vernieuwing van sportfaciliteiten: nieuwe sportparken en accommodaties zoals d’n Butter en Achter de Tuintjes. Voor de leefbaarheid is onze kleine kernen ben ik ontzettend trots op de realisatie van de Molenwiek en Het Blokske in Molenschot en het Eikenveld in Hulten. Dieptepunt is en blijft het met een motie van wantrouwen wegsturen van een wethouder. Dit had anders gemoeten en had anders gekund. But it takes two to tango. Jac Wouters, scheidend fractievoorzitter

Het CDA Hollands kroonverenigt zich met nog 55 CDA en VVD afdelingen in een brandbrief aan het provinciebestuur van Noord-Holland. In de brief wordt geconcludeerd dat het bestuur de agrarische sector onterecht opzadelt met de lasten voor de extreem hoge ganzenpopulatie. In de brief doen zij een breed gedragen oproep om het besluit uit het coalitieakkoord te heroverwegen. Hierin zeggen zij dat bij de heroverweging samen met de verschillende partijen gezocht moet worden naar effectieve manieren om de ganzenpopulatie te verlagen. De verhoging van het eigen risico heeft een grote impact voor de sector. De argumentatie die wordt gebruikt door de provincie snijdt geen hout, daarbij wordt namelijk niet ingegaan op de extreem hoge schade door ganzen binnen Noord-Holland. Alleen in Friesland is de schade hoger. Daarnaast wordt de indruk gewekt dat agrariërs nu niet doen wat ze kunnen om de schade te voorkomen. Zo wordt geschreven: “Buiten het feit dat we dit een onterecht signaal vinden, is dit ook onwaarschijnlijk. Daarbij resulteert het verjagen van de ganzen vooral meer ganzen bij de buurman, de schade voor Noord-Holland blijft dus gelijk.” Naast de financiële schade voor de agrariërs is de hoge ganzen populatie ook slecht voor natuurgebieden, waterkwaliteit en andere soorten vogels. Verder gaat dit nieuwe besluit in tegen eerdere beloftes van de provincie om de schade te compenseren totdat het niveau van de ganzenpopulatie terug is op dat van 2005. Het is eerlijker om het eigen risico of een andere vorm van tegemoetkoming van de schade pas in te voeren op het moment dat het niveau daadwerkelijk bereikt is. “Op die manier zorgt GS dat alle partijen op een constructieve wijze samen kunnen werken aan het terugdringen van de ganzenpopulatie. Zonder dat partijen hierin in een (financieel) onverenigd deel van rekening betalen”.

In de Raad van 30 juni 2020 presenteerde het College vier toekomstscenario’s voor het Biosintrum: a. Verkoop aan de stichting b. Verhuur aan de stichting c. Exploitatie door de gemeente met behoud van doelstellingen d. Verkoop met verlaten van doelstellingen Er lagen vijf amendementen, waarvan drie het gehaald hebben: - De optie ‘verkoop met verlaten van doelstellingen’ is verwijderd (amendement WL) - De ‘rol en positie van het Ecomunitypark’ wordt toegevoegd als randvoorwaarde bij ieder scenario, omdat het Biosintrum uitstraling heeft naar de omgeving (amendement CU). - Het scenario van huurkoop wordt toegevoegd (amendement VVD) Als CDA hebben we gezegd dat we moeten insteken op het positieve, ondanks eerdere tegenslagen. Het Biosintrum is een icoon en dat moeten we koesteren. De vooruitzichten zijn positief. Er zijn steeds meer bezoekers en tot februari 2021 al aanvragen. We willen dus vooruit kijken, niet achterom. Ook hebben we het projectvoorstel in herinnering gebracht, dat opgesteld is naar aanleiding van de vraag van de Raad om mogelijke scenario’s. Daarna volgt het onderzoek naar de gevolgen van ieder scenario. We willen daarom niet voor de muziek uitlopen en scenario’s uitsluiten of toevoegen. Alleen het amendement van de CU heeft onze steun gekregen, want het kan naar onze mening geen kwaad om de uitstraling van het Biosintrum naar het Ecomunity Park nog eens te benadrukken. Gelukkig gaat het financieel de goede kant op met het Biosintrum. Als CDA waren wij blij verrast met de ruim € 32.000.- positief over 2019. We hebben vertrouwen dat het College er op een goede manier mee omgaat. Met inachtneming van de amendementen is het raadsvoorstel aangenomen.

VVD, Forum voor Democratie, CDA en Lokaal Brabant presenterden het nieuwe coalitieakkoord "Samen Slagvaardig en Slim; Ons Brabant". Erik Ronnes en Elies Lemkes Straver zijn door de CDA-fractie voorgedragen om toe te treden tot het nieuwe college van de Provincie. Lees hier verder voor het Bestuursakkoord 2020-2023.