Poliflw

Hugo de Jonge nieuwe leider van het CDA: ‘Het CDA is opgericht om kloven te overbruggen en strijd te pacificeren'. Met een uiterst krappe zege op zijn tegenstrever Pieter Omtzigt heeft Hugo de Jonge de CDA-lijsttrekkersverkiezing om het partijleiderschap gewonnen. De opkomst was 66,7 procent. Het verschil is klein: 258 stemmen, oftewel, 50,7 tegen 49,3 procent. Met zijn 42 jaar is hij de jongste CDA-leider ooit, jonger dan Ruud Lubbers. Met die beroemde CDA-leider deelt hij opvallend veel. Een zekere no-nonsense en het heilig geloof in het politieke midden. Zorgzaamheid Met Hugo de Jonge -opgeruimd, handig met de media en betrokken- krijgt het CDA een lijsttrekker die waarden als zorgzaamheid en een sterke overheid predikt. Hij noemt de zorg voor elkaar het fundament van de samenleving en vat zijn politieke missie samen met de zorg van gewone mensen op tafel krijgen en daar praktische oplossingen voor vinden. Waar CDA’ers voorheen beducht waren om de overheid een grote rol te geven werd de overheid bij de strijd om het leiderschap opeens hét thema. Zowel De Jonge als zijn grote uitdager Pieter Omtzigt zijn er beiden al jaren mee bezig, zij het ieder met een belangrijk verschil in accent. De Jonge voerde een lijsttrekkerscampagne voor een sterke overheid die zorg en aandacht heeft voor de mensen. Omtzigt wil mensen beschermen tegen fouten van de overheid. De Jonge won de lijsttrekkersverkiezing na een campagne waarin hij zich aanbood als de man van het midden. Onder hem zal het CDA weer resoluut in het midden van de politiek opereren, beloofde hij. Het is een afscheid van de jaren onder Sybrand Buma, toen de blik meer naar rechts was gewend. Veel behendigheid Nu Hugo de Jonge het CDA gaat leiden, zal hij vooral binnen de partij veel behendigheid nodig hebben. Hem wacht mogelijk een intern debat over de koers.De Jonge staat volledig achter de nieuwe richting voor het CDA, zoals die is uitgestippeld door het wetenschappelijk bureau van de partij, onder de titel ‘Zij aan zij’. Het CDA omarmt daarin het klimaatbeleid, wil breken met marktwerking, zich verzetten tegen de maatschappelijke polarisatie en zoekt in de landbouw meer balans tussen duurzaamheid en exportbelangen. Favoriete kandidaat Hugo de Jonge was vanaf het begin de favoriete kandidaat van het partijbestuur, maar de lijsttrekkersverkiezing maakte duidelijk dat de CDA-kiezers nog lang niet klaar zijn met die discussie. Velen stemden op de andere twee kandidaten. De Jonge zal nog al zijn behendigheid nodig hebben voor het CDA volgend jaar de verkiezingen in kan. De Jonge kan gevoelige dossiers parkeren. Hij deed het bij medische ethiek, het onderwerp waar VVD, D66, CDA en ChristenUnie in het kabinet Rutte-III een wapenstilstand over sloten. De liberale fracties VVD en D66 probeerden de CDA-minister geregeld uit de tent te lokken, maar vergeefs. De praatgrage De Jonge kan dan opeens zeer zwijgzaam zijn. Politiek talent De Jonge werd al vroeg gespot als politiek talent en maakte een razendsnelle CDA-carrière. Op zijn 29e werkte hij voor de minister van onderwijs, niet veel later werd hij politieke assistent van CDA-premier Jan Peter Balkenende. Hij vertrok daarna naar Rotterdam, om wethouder te worden. Als bestuurder is De Jonge vooral een man van praktische oplossingen. Waar hij ook komt bezingt hij samenwerking als beproefd medicijn.

In de gemeenteraadsvergadering van donderdag 5 maart stond de evaluatie incidentele festiviteiten op de agenda. Een stukje geschiedenis… Een aantal jaren geleden hebben bewonersverenigingen en de koninklijke horeca Delft (die ook de belangen en standpunten van muzikanten meenemen) afspraken gemaakt over een puntensysteem voor incidentele festiviteiten. Dankzij deze afspraken kunnen horecazaken regelmatig festiviteiten organiseren, maar blijft de overlast voor bewoners beperkt. Zo is er bijvoorbeeld afgesproken dat er vier weken tussen twee festiviteiten met versterkte muziek moeten zitten. Doordat bewoners en horecaondernemers er samen uitkwamen, hoefde de politiek niet zelf met regels te komen. Regels waar mogelijk niemand blij mee was geweest. Het CDA is groot voorstander initiatieven vanuit de samenleving en van afspraken die in goed overleg tot stand komen. De huidige regeling in Delft is ruimer dan in welke gemeente ook in Nederland. In geen enkele andere gemeente telt versterkte muziek buiten een horecazaak als een incidentele festiviteit. Welk probleem? Met name STIP gebruikt al enige tijd het argument dat het aantal festiviteiten in Delft is afgenomen en dat het gemeentelijk beleid daarom moet worden veranderd. Tijdens de raadsvergadering fileerde de burgemeester dit argument: STIP is hier creatief met cijfers want in werkelijkheid is het aantal evenementen juist fors gestegen de afgelopen jaren. Het het aantal evenementen afneemt is dus fakenieuws. Ondanks dat er geen probleem is, kwamen politieke partijen onder aanvoering van STIP en D66 met moties om de regeling zogenaamd te verbeteren. Deze partijen willen afstappen van de afspraak dat eenmaal per vier weken een festiviteit met versterkte muziek mag zijn. In plaats daarvan willen ze de regeling verruimen naar eenmaal per drie weken (D66/GroenLinks /VVD /OD) of zelfs naar tweewekelijks (STIP/Stadsbelangen/SP). De partijen willen ook het aantal decibels verlagen van 75 naar 70. Van dit laatste heeft Koninklijke horeca Delft nog expliciet aangegeven dit geen werkbare norm te vinden. Waarom stemde het CDA tegen de moties? De moties leveren wat het CDA betreft niets op: niemand is er blij mee. De bewoners van de binnenstad niet en de horecaondernemers ook niet. Daarom stemde het CDA tegen deze moties en hebben we gepleit om de bestaande afspraken zo te houden. Samenleven betekent compromissen sluiten en je dan ook aan de compromissen houden. Precies zoals nu gebeurt. Uitkomst We waren in de minderheid. Met de kleinst mogelijke meerderheid, 20 voor en 19 tegen, is de motie aangenomen wat maakt dat de frequentie gaat naar eens in de 3 weken en het aantal db’s van 75 naar 70 gaat. Het CDA vindt de uitkomst een verslechtering voor alle partijen die het uiteindelijk aangaat. We zullen dit ook verder toetsen bij de bewoners en de koninklijke horeca Delft. Het CDA #naastdebewoners en #naastdeondernemers

In de gemeenteraadsvergadering van donderdag 5 maart stond de evaluatie incidentele festiviteiten op de agenda. Een stukje geschiedenis… Een aantal jaren geleden hebben bewonersverenigingen en de koninklijke horeca Delft (die ook de belangen en standpunten van muzikanten meenemen) afspraken gemaakt over een puntensysteem voor incidentele festiviteiten. Dankzij deze afspraken kunnen horecazaken regelmatig festiviteiten organiseren, maar blijft de overlast voor bewoners beperkt. Zo is er bijvoorbeeld afgesproken dat er vier weken tussen twee festiviteiten met versterkte muziek moeten zitten. Doordat bewoners en horecaondernemers er samen uitkwamen, hoefde de politiek niet zelf met regels te komen. Regels waar mogelijk niemand blij mee was geweest. Het CDA is groot voorstander initiatieven vanuit de samenleving en van afspraken die in goed overleg tot stand komen. De huidige regeling in Delft is ruimer dan in welke gemeente ook in Nederland. In geen enkele andere gemeente telt versterkte muziek buiten een horecazaak als een incidentele festiviteit. Welk probleem? Met name STIP gebruikt al enige tijd het argument dat het aantal festiviteiten in Delft is afgenomen en dat het gemeentelijk beleid daarom moet worden veranderd. Tijdens de raadsvergadering fileerde de burgemeester dit argument: STIP is hier creatief met cijfers want in werkelijkheid is het aantal evenementen juist fors gestegen de afgelopen jaren. Het het aantal evenementen afneemt is dus fakenieuws. Ondanks dat er geen probleem is, kwamen politieke partijen onder aanvoering van STIP en D66 met moties om de regeling zogenaamd te verbeteren. Deze partijen willen afstappen van de afspraak dat eenmaal per vier weken een festiviteit met versterkte muziek mag zijn. In plaats daarvan willen ze de regeling verruimen naar eenmaal per drie weken (D66/GroenLinks /VVD /OD) of zelfs naar tweewekelijks (STIP/Stadsbelangen/SP). De partijen willen ook het aantal decibels verlagen van 75 naar 70. Van dit laatste heeft Koninklijke horeca Delft nog expliciet aangegeven dit geen werkbare norm te vinden. Waarom stemde het CDA tegen de moties? De moties leveren wat het CDA betreft niets op: niemand is er blij mee. De bewoners van de binnenstad niet en de horecaondernemers ook niet. Daarom stemde het CDA tegen deze moties en hebben we gepleit om de bestaande afspraken zo te houden. Samenleven betekent compromissen sluiten en je dan ook aan de compromissen houden. Precies zoals nu gebeurt. Uitkomst We waren in de minderheid. Met de kleinst mogelijke meerderheid, 20 voor en 19 tegen, is de motie aangenomen wat maakt dat de frequentie gaat naar eens in de 3 weken en het aantal db’s van 75 naar 70 gaat. Het CDA vindt de uitkomst een verslechtering voor alle partijen die het uiteindelijk aangaat. We zullen dit ook verder toetsen bij de bewoners en de koninklijke horeca Delft. Het CDA #naastdebewoners en #naastdeondernemers

Tijdens de laatste raadsvergadering van het jaar (10 december 2019) zijn een tweetal initiatieven van CDA Hoorn met een ruime meerderheid van de raad aangenomen. Ten eerste op het gebied van de OZB, oftewel de onroerend zaakbelasting. Het CDA pleit ervoor om die alleen trendmatig te verhogen, dus geen extra verhoging toe te passen. Het oorspronkelijke raadsvoorstel bevatte echter ook een extra verhoging. Het amendement hierop werd uiteindelijk unaniem aangenomen, zodat slechts de trendmatige verhoging overeind blijft. Het tweede beslispunt betrof de prestatieafspraken met woningcorporatie Intermaris en huurdersvereniging de Boog. De motie van het CDA kreeg door de steun van GroenLinks, D66, VOCHoorn, HOP, DRP, HL en VVD een meerderheid in de raad. Kern van de motie was om Intermaris de ruimte te geven om maximaal 40 sociale huurwoningen per jaar te verkopen in plaats van de huidige 20 woningen per jaar. Hierdoor krijgt zij de ruimte om extra te investeren in nieuwe sociale huurwoningen. Hieraan zijn aan de verkoop een aantal voorwaarden gekoppeld, zoals een anti-speculatiebeding, verduurzaming voor verkoop en de opdracht om het aantal te bouwen sociale huurwoningen te verhogen. Als derde was er ook goed nieuws dat er in de APV (Algemene Plaatselijke Verordening) in de gemeente Hoorn voortaan ook o.a. een verbod op gebruik van lachgas in de openbare ruimte is opgenomen. Een lang gekoesterde wens van het CDA en is eerder als via een motie ingebracht en nu dus verwezenlijkt.

Altruïsme, ofwel onbaatzuchtigheid? Het was wel even wennen, tijdens de afgelopen Algemene Politieke Beschouwingen. Terwijl partijen elkaar tijdens het belangrijkste debat van het jaar maar al te graag scherp onder vuur nemen en vliegen afvangen, was de stemming dit jaar opvallend mild. De verschillende partijen waren het op sommige punten zelfs gewoon met elkaar eens. Hoe zou dat komen? Waren onze politici ineens bevangen door een golf van altruïsme, ofwel onbaatzuchtigheid? Natuurlijk zou dat kunnen, maar waarschijnlijker is toch dat de partijen de datum van 17 maart 2021 in het achterhoofd hebben: de verkiezingen voor de Tweede Kamer. Een aantal recente onderzoeken wijzen dezelfde kant op: wie de grootste partij wil worden, moet de gematigde kiezer aan zich weten te binden. En die gematigde kiezer heeft genoeg van ordinair geschreeuw, woeste reacties, persoonlijke aanvallen, vuige beledigingen en extreme standpunten. Enkele dagen na de Beschouwingen deed het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) onderzoek. Het SCP onderzoekt maandelijks de thermometer van de samenleving om te peilen wat er leeft. En wat bleek: Mensen maken zich zorgen over de polarisatie en over de verharding in politiek en maatschappij. Het draait niet alleen om materiele voorzieningen, maar ook om maatschappelijke rust. De meeste kiezers waardeerden dan ook de vriendelijke toon van de Kamerdebatten. Het SCP constateerde tevens dat een grote groep kiezers zich verwaarloosd voelt in een tijd waarin alle aandacht uitgaat naar Gele Hesjes, anti-Zwarte Piet, of recent nu weer de discussie over de Gouden Eeuw. Het Amsterdam Museum heeft besloten het etiket niet langer te gebruiken als synoniem voor de 17de eeuw.Het ingeburgerde begrip dekt volgens het museum niet de ‘historische werkelijkheid’. De semipermanente tentoonstelling ‘Hollanders van de Gouden Eeuw’ in de Hermitage in Amsterdam gaat voortaan ‘Groepsportretten van de 17de eeuw’ heten. De ingrijpende aanpassing past in de brede discussie die in Nederland woedt over het koloniale verleden en de rijkdom die, vaak ten koste van anderen, is verkregen. Een veranderend gebruik van gevoelige terminologie is daarbij symptomatisch. Ook de boeren hebben van zich laten horen. Ze voelen zich uitgestoten door de politiek en speelbal van de steeds veranderende regels. Zij vinden dat politici, media en activisten de laatste jaren een negatief beeld over boeren hebben geschetst en dat ze ten onrechte zijn neergezet als milieuvervuilers. Het voorstel van D66 om de veestapel te halveren vanwege de stikstofproblematiek was voor hen de druppel. Massaal togen zij met tractoren naar het Haagse Malieveld, ’s lands bekendste protestlocatie. Cultuurclashend en klossend op hun klompen namen zij het op voor de agrariërs en het boerenleven. Duizenden boeren zorgden voor een verkeerschaos en de langste file ooit. De boeren moeten de hele samenleving van goedkoop voedsel voorzien, maar naar begrip en waardering kunnen ze fluiten. De demonstratie werd een grote slag om de sympathie: Een statement maken en tegelijk de burger niet al te zeer tot last zijn. Hun imago wilden ze niet verpesten. De uitsmijter deze maand kwam van minister Ingrid van Engelshoven (Emancipatie). Zij roept speelgoedfabrikanten op rolbevestigend speelgoed in hun collectie ‘onder de loep te nemen’.Ook tegenwoordig tonen advertenties voor speelgoed nog volop stereotypische rolmodellen, merkte ze op. ‘Meisjes zijn verzorgend, jongens zijn avontuurlijk’. De bewindsvrouw deed haar oproep nadatbekend was geworden dat in Franse speelgoedwinkels volgend jaar een einde komt aan de indeling jongens en meisjes. In folders kan dan ook niet meer per sekse worden geadverteerd. En winkelpersoneel mag ouders straks niet meer vragen: ‘Is het voor een jongen of een meisje?’ Verder gaat het bedrijfsleven speelgoed ontwikkelen dat niet discrimineert. In december 2018 sprak Van Engelshoven tijdens een TED-talk ook al over genderstereotypen. Volgens de minister komen vrouwen door genderstereotypen ongewild vast te zitten in parttime banen, kunnen ze zich niet meer persoonlijk en professioneel ontwikkelen en kunnen ze zelfs, door financiële afhankelijkheid, niet meer weg uit hun relatie als ze dat willen. De bewindsvrouw werd onverwijld naar de Kamer geroepen om uitleg te geven. Daar leed zij pijnlijk decorumverlies. Zij zag over het hoofd dat de coalitiepartners zich niet voor haar wenste op te offeren. Een SGP-kamerlid constateerde een gebrek aan conceptuele fatsoen en vroeg snaaks of de minister haar tijd niet beter kon besteden. Coalitiepartner VVD merkte terecht op dat er niets staat over speelgoed in de Emancipatienota. De liberalen vinden dat eerst maar eens echt slagen moeten worden gemaakt op emancipatie als het gaat om financiële onafhankelijkheid van vrouwen en laat speelgoed over aan kinderen. Een PVV-Kamerlid deed de uitspraken van Van Engelshoven af als die van een D66-activist en niet van een minister. Het CDA reageerde zoals verwacht zonder ressentiment en noemde het een zaak voor winkeliers en de ouders zelf. Benieuwd wat de minister zelf vroeger voor haar verjaardag kreeg, waarschijnlijk geen speelgoedtractor.

Het Beweegpark aan het Noord Aa kan van start. De gemeenteraad besloot gisteren op initiatief van het CDA Zoetermeer het resterende bedrag van 15.000 euro beschikbaar te stellen. De motie van het CDA kreeg steun van de PvdA, Fractie Van den Berg, D66, GroenLinks, Zó! Zoetermeer en de SP. Ook de LHN en de PVV stemden in. De Stichting Noord Aa Fit wil al sinds 2015 aan het Noord Aa 1000m2 Beweegpark bouwen waar jong en oud gratis kan sporten. “In 2015 steunde de gemeenteraad dit plan al,” vertelt CDA-raadslid Weekenstroo. “Er was nog een klein financieel duwtje in de rug nodig. En die hebben we gisteravond gegeven. Het CDA Zoetermeer geeft niet zomaar cadeautjes en willen benadrukken dat dit geen gewoonte moet worden, maar we vinden een gezond en levendig Zoetermeer erg belangrijk. Een stad waar jong en oud kunnen sporten en bewegen.” Nippertje De financiering van het Beweegpark verliep moeizaam. “Het was echt op het nippertje,” aldus Weekenstroo, “Op 1 februari zou een financier zich terug hebben getrokken en de angst was er dat er meerderen zouden volgen. En zonder financiers geen Beweegpark. We vonden dat zonde, zeker omdat we al duidelijke signalen hadden gekregen dat de financiering bijna rond was. De gemeenteraad heeft nu dat laatste zetje in de goede richting gegeven. De bouw van het Beweegpark kan in principe in het voorjaar starten, want de vergunning is in 2017 al afgegeven,” aldus Weekenstroo.

De reactie van de CDA-fractie op het coalitieakkoord tijdens de gemeenteraadsvergadering (12 juli 2018): De verkiezingen zijn voor het CDA bijzonder goed verlopen. Op 21 maart kregen wij het vertrouwen van een groot deel van Oudewater - maar liefst 40% van de stemmen. Dank aan alle ruim 2.000 kiezers die op ons gestemd hebben. Wij zijn met dit duidelijke mandaat van de kiezers aan de slag gegaan om te onderzoeken welke coalitie voor ons Oudewater het beste zou zijn. Maar helaas werd achter onze rug om een verbond gesmeed en zijn wij op 5 mei zonder pardon aan de kant geschoven door de andere 3 partijen. Het CDA werd niet gegund om invulling te geven aan onze belofte en ons doel om een betrouwbaar, respectvol en realistisch bestuur voor Oudewater te realiseren. Naar onze mening wordt hiermee geen recht gedaan aan onze kiezers en alle inwoners. En een nieuwe kans voor een positiever imago van de Oudewaterse politiek is hiermee overboord gegooid. Afgelopen dinsdag was het dan zover. Toen ontving de fractie van het CDA eindelijk, na ruim 9 weken, het langverwachte coalitieakkoord. Dan mag je toch verwachten dat dit bol staat van concrete, goed uitgewerkte en financieel onderbouwde plannen? Dat viel vies tegen. De eerste gedachte die dinsdagmiddag al bladerend bij ons opkwam, was dat het akkoord wel erg veel lijkt op een tandemfiets. De VVD-D66 zit fier aan het stuur; de Onafhankelijken proberen achterop hard mee te trappen en de CU-SGP zit achterop in het kinderzitje met een speelgoedstuurtje. En opvallend zijn de woorden die in het akkoord en bij diverse persmomenten door alle drie de coalitiepartijen zijn gebezigd over de verhoudingen in de raad. Bijvoorbeeld; "We moeten af van het wij-zij-denken in de Raad" Maar onduidelijk blijft wat de partijen hiermee bedoelen. Is er dan plek op de tandem voor het CDA? En weet de coalitie wel dat hetzelfde tempo op een tandem belangrijk is? Verwacht de coalitie dat het CDA het verkeer regelt voor een snelle doorgang? Al bladerend en lezend valt ons in ieder geval op dat vaagheid troef is. En daar waar wel keuzes zijn gemaakt lijkt het meer een optelling van 3 afzonderlijke wensen, en die komen zeker niet overeen met onze ideeën voor Oudewater. Een voorbeeld van vaagheid zijn bijvoorbeeld de volkstuinen (geen zwembad, maar mogelijk wel bedrijventerrein of woningbouw?). Nergens is een planning opgenomen en het college wordt opgezadeld met een vracht aan opdrachten en onderzoeken. Waarvan de uitkomst ook zomaar tot verdeeldheid in de raad zou kunnen leiden. De door de CU-SGP tijdens de persconferentie zo bejubelde financiële paragraaf geeft geen enkele helderheid hoe de ambities betaald moeten worden. Wat er wel staat? "Er wordt gekeken hoe via de OZB iedereen kan bijdragen om op korte termijn met de ambities aan de slag te gaan". Dus wie zal opdraaien voor de stokpaardjes van de 3 partijen? Nu specifiek voor het eerst aan ons wordt gevraagd om een coalitieakkoord vast te stellen, zult U niet verbaasd zijn dat wij zullen tegenstemmen. Het CDA heeft, ondanks allerlei beloftes, geen kans gekregen om mee te denken, laat staan om een reactie te kunnen geven. Dus wat er in staat, komt niet overeen met onze ideeën over wat het beste is voor ons Oudewater. Dit is een coalitie waar Oudewater op 21 maart niet voor gekozen heeft. Dit is voortzetting van de oude coalitie met een beetje hulp van de CU-SGP. Alsof er nooit verkiezingen zijn geweest. Én dit is een coalitieakkoord waar de inwoners van Oudewater niet op zitten te wachten, laat staan dat ze er voor willen mee betalen via OZB-verhogingen. Terug naar de tandem. Het is te hopen voor ons Oudewater dat de coalitie op de tandem toch nog iets gaat realiseren de komende vier jaar. Of verwacht de coalitie dat het CDA de banden gaat plakken als er lek gereden wordt?

De reactie van de CDA-fractie op het coalitieakkoord tijdens de gemeenteraadsvergadering (12 juli 2018): De verkiezingen zijn voor het CDA bijzonder goed verlopen. Op 21 maart kregen wij het vertrouwen van een groot deel van Oudewater - maar liefst 40% van de stemmen. Dank aan alle ruim 2.000 kiezers die op ons gestemd hebben. Wij zijn met dit duidelijke mandaat van de kiezers aan de slag gegaan om te onderzoeken welke coalitie voor ons Oudewater het beste zou zijn. Maar helaas werd achter onze rug om een verbond gesmeed en zijn wij op 5 mei zonder pardon aan de kant geschoven door de andere 3 partijen. Het CDA werd niet gegund om invulling te geven aan onze belofte en ons doel om een betrouwbaar, respectvol en realistisch bestuur voor Oudewater te realiseren. Naar onze mening wordt hiermee geen recht gedaan aan onze kiezers en alle inwoners. En een nieuwe kans voor een positiever imago van de Oudewaterse politiek is hiermee overboord gegooid. Afgelopen dinsdag was het dan zover. Toen ontving de fractie van het CDA eindelijk, na ruim 9 weken, het langverwachte coalitieakkoord. Dan mag je toch verwachten dat dit bol staat van concrete, goed uitgewerkte en financieel onderbouwde plannen? Dat viel vies tegen. De eerste gedachte die dinsdagmiddag al bladerend bij ons opkwam, was dat het akkoord wel erg veel lijkt op een tandemfiets. De VVD-D66 zit fier aan het stuur; de Onafhankelijken proberen achterop hard mee te trappen en de CU-SGP zit achterop in het kinderzitje met een speelgoedstuurtje. En opvallend zijn de woorden die in het akkoord en bij diverse persmomenten door alle drie de coalitiepartijen zijn gebezigd over de verhoudingen in de raad. Bijvoorbeeld; "We moeten af van het wij-zij-denken in de Raad" Maar onduidelijk blijft wat de partijen hiermee bedoelen. Is er dan plek op de tandem voor het CDA? En weet de coalitie wel dat hetzelfde tempo op een tandem belangrijk is? Verwacht de coalitie dat het CDA het verkeer regelt voor een snelle doorgang? Al bladerend en lezend valt ons in ieder geval op dat vaagheid troef is. En daar waar wel keuzes zijn gemaakt lijkt het meer een optelling van 3 afzonderlijke wensen, en die komen zeker niet overeen met onze ideeën voor Oudewater. Een voorbeeld van vaagheid zijn bijvoorbeeld de volkstuinen (geen zwembad, maar mogelijk wel bedrijventerrein of woningbouw?). Nergens is een planning opgenomen en het college wordt opgezadeld met een vracht aan opdrachten en onderzoeken. Waarvan de uitkomst ook zomaar tot verdeeldheid in de raad zou kunnen leiden. De door de CU-SGP tijdens de persconferentie zo bejubelde financiële paragraaf geeft geen enkele helderheid hoe de ambities betaald moeten worden. Wat er wel staat? "Er wordt gekeken hoe via de OZB iedereen kan bijdragen om op korte termijn met de ambities aan de slag te gaan". Dus wie zal opdraaien voor de stokpaardjes van de 3 partijen? Nu specifiek voor het eerst aan ons wordt gevraagd om een coalitieakkoord vast te stellen, zult U niet verbaasd zijn dat wij zullen tegenstemmen. Het CDA heeft, ondanks allerlei beloftes, geen kans gekregen om mee te denken, laat staan om een reactie te kunnen geven. Dus wat er in staat, komt niet overeen met onze ideeën over wat het beste is voor ons Oudewater. Dit is een coalitie waar Oudewater op 21 maart niet voor gekozen heeft. Dit is voortzetting van de oude coalitie met een beetje hulp van de CU-SGP. Alsof er nooit verkiezingen zijn geweest. Én dit is een coalitieakkoord waar de inwoners van Oudewater niet op zitten te wachten, laat staan dat ze er voor willen mee betalen via OZB-verhogingen. Terug naar de tandem. Het is te hopen voor ons Oudewater dat de coalitie op de tandem toch nog iets gaat realiseren de komende vier jaar. Of verwacht de coalitie dat het CDA de banden gaat plakken als er lek gereden wordt?

De CDA-banieren zijn opgeborgen, de CDA-folders in de kast en de CDA-caravan in de zomerstalling. Na zoveel maanden inspanning van vele enthousiaste CDA-medewerkers(sters) met wijkbezoeken, flyeren op regenachtige dagen en uren staan op tochtige locaties, een tegenvallend resultaat: slechts vijf zetels. Daarmee moeten de Christendemocraten hun concurrenten Leefbaar en de Liberalen laten voorgaan. Woensdagavond 21 maart werd in de loop van de avond duidelijk dat de uitslag voor het CDA teleurstellend zou verlopen: Bijna hetzelfde aantal stemmen als vier jaar geleden. Inmiddels is de nieuwe raad geïnstalleerd en zijn de collegeonderhandelingen begonnen. Na het delen van de emoties is er van gedachten gewisseld over hoe nu verder. Eén conclusie kan worden getrokken: Lokale partijen toonden zich bij deze raadsverkiezingen een blijvende machtsfactor en winnen iedere verkiezing aan zelfvertrouwen. Het illustreert de nieuwe realiteit in de gemeentepolitiek. De klassieke bestuurderspartijen komen steeds verder in het nauw en hun machtsbasis is verder geslonken, ondanks inspanningen van de landelijke kopstukken. De opmars van de lokale partijen gaat vooral ten koste van de partijen die de laatste decennia op landelijk niveau het bestuur domineerden. Ook het CDA moet zijn wonden likken. Hoewel nog steeds de grootste, verliest het sinds 2002 onophoudelijk terrein in de gemeenteraden. Voor een partij die zoveel waarde hecht aan lokale worteling is dat een hard gelag. Keuze steeds specifieker Voor politieke analytici vormen de gemeenteraadsverkiezingen een paradijs van verklaringen en tendensen. Het waren de verkiezingen van de voortschrijdende versnippering. De keuze van de kiezer wordt steeds specifieker. Gaan we naar een systeem waarin eenmansfracties op zoek moeten naar een meerderheid? Dat kan je chaos noemen, maar ook ultieme democratie. De opkomst was niet bijster groot. Daar waren diverse redenen voor, maar ik denk dat een reden om niet te gaan stemmen het NOS- verkiezingsdebat was. Het dikwijls loze niveau van tv-debatten werkt al langer op m’n zenuwen, maar de avond voorafgaand aan de verkiezingen werd een tragisch dieptepunt bereikt. De kopstukken van de landelijke partijen waren komen opdraven. Met de gemeenteraadsverkiezingen hadden de discussies niets te maken. De politici gooiden met modder en kwamen met ultieme verwensingen en beschuldigingen. De correcte discussieleider had de grootste moeite er een lijn in te houden. Uit alles bleek dat de Haagse politici ervan uitgingen dat de burgers louter door hun aanwezigheid op televisie naar het stemhokje zouden gaan. Het was een aanslag op het politieke debat en de politieke leiders zijn er in geslaagd de weerzin tegen alles wat politiek is verder te versterken. Het was beschamend en een belediging voor de kiezer. Politici weten nog steeds niet dat het niet alleen gaat om wát ze zeggen, maar dat overtuigingskracht en empathie minstens zo belangrijk zijn. ‘Nee’ referendum definitief Naast het stemmen voor de nieuwe gemeenteraden kon er ook worden gestemd over het referendum over de nieuwe inlichtingenwet van de AIVD en MIVD. De wet die ruimere bevoegdheden biedt om internetverkeer af te tappen en computers te hacken. De Kiesraad heeft het ‘nee-kamp’ tot winnaars verklaard. Tegen de wet bleek 49,44 procent van de stemmers, 46,53 procent vóór. Het verschil tussen voor en tegen is krap:194.868 stemmen. De officiële uitslag van de Kiesraad is het startsein voor het kabinet om met een reactie te komen. In de wet, die in principe op 1 mei van kracht wordt, staat immers dat de uitslag van een raadgevend referendum tot een ‘heroverweging’ verplicht als de uitslag daartoe noopt. En zelfs áls de wet gaat worden aangepast, is de grote vraag: hoe? Aan het kabinet nu de taak zich hiertoe te gaan inzetten, ongetwijfeld met frisse tegenzin. De premier en zijn coalitiepartners waren immers vóór de wet en vooral D66 komt hiermee in een lastige situatie. De partij was eerst tegen de wet, maar nu voor en moet een modus vinden om aan het maatschappelijke verzet tegemoet te komen. Zeker omdat het juist hoogopgeleide jongeren uit de steden zijn die tegen stemden. Ergo: de achterban van D66. Kleine aanpassingen om de reikwijdte van de wet te beperken lijken het meest opportuun. Maar om alle kritiek te doen verstommen en tegelijk de eenheid in de coalitie te houden wordt dat manoeuvreren-voor-gevorderden. Den Haag is daar goed in, dat weten we inmiddels.