Poliflw

Afgelopen raadsvergadering aandacht gevraagd voor Ouderenhuisvesting in onze gemeente, dit was de woordvoering van onze fractievoorzitter Henk Middendorp: Voorzitter, Dit is een bijzonder moment, het is mijn maidenspeech en het bijzondere is dat ik deze bijdrage mede namens de GroenLinks fractie zal doen. Het mag inmiddels meer dan duidelijk zijn: de doorstroom in onze lokale woningmarkt ligt op zijn gat. Een van de grote problemen is dat onze ouderen geen geschikte huisvesting kunnen vinden, geschikte woningen zijn er eenvoudig weg niet. Jonge gezinnen staan te trappelen om grotere woningen en onze jongeren wachten vervolgens weer op de starterswoningen. Een trein zonder locomotief als het ware. Na vele gesprekken met ouderen, ondernemers en initiatiefnemers wordt ons duidelijk dat ouderen een kleinere maar relatief ruime en grondgebonden woning willen met een klein tuintje. Een ruime woning om (in de toekomst) met de rollator of rolstoel te kunnen manoeuvreren en een klein tuintje om in te kunnen werken en verblijven. Ouderen van nu willen, naast het wonen in een appartement, als Noorderlingen graag de borders in het tuintje bijhouden en genieten van een klein stukje natuurlijke privacy. Ede Staal zong er al over. Daarnaast willen inwoners van het Knarrenhofprincipe voor elkaar zorgen, jong en oud samen, voor en met elkaar. Samen invulling geven aan het ons geliefde noaberschap. En het zijn niet de enkelingen die dit willen, in onze gemeente zijn er 70 belangstellenden voor het wonen in een Knarrenhof. Dit zijn na verhuizing dus 70 maal 3 = 210 woningen beschikbaar voor lokale doorstroom! Maar hoe gaan we dat doen? Ten eerste: De initiatiefnemers hebben reeds bij drie achtereenvolgende wethouders Ruimtelijke Ordening gepleit voor een locatie om een Knarrenhof op te bouwen. Veel sympathie, maar geen locatie. Die zijn er namelijk niet! Maar is dat wel zo? We nodigen de wethouder daarom uit om deze keer niet te komen met het argument: “laat de initiatieven maar komen, we gaan met iedereen in gesprek”, want dat standpunt is in de afgelopen jaren onhoudbaar gebleken. We nemen immers waar dat geen enkel initiatief de finishlijn haalt. We vragen de wethouder om potentiele gemeentelijke locaties proactief met initiatiefnemers als Dhr. Slangen op te gaan pakken. Wij noemen graag de locaties als de Kooij, de Bladergroenschool, de Marsch, het Prins Bernhard Hoeve terrein en de wijk Vries-Zuid. We vragen de wethouder daarnaast om de ambities kenbaar te maken. Moet levensloopbestendig ook bereikbaar zijn voor de smallere beurs of alleen voor hogere inkomens? Het CDA en GroenLinks gekloven in inclusief wonen. Dus mengen van sociale huur, hoger en lager opgeleid, duurder en goedkoper, zelfstandig en minder zelfstandig door elkaar heen. Sociaal Rentmeesterschap. Ten tweede: We nodigen alle raadsfracties uit om met het CDA en GroenLinks mee te doen. We hebben van diverse partijen ontzettend goede ideeën gezien en gehoord. Het is in onze ogen nu zaak om de krachten te bundelen. Wanneer coalitie en oppositie partijen in dit dossier de krachten bundelen, plannen samenvoegen, en ideeën delen, dan zijn grootse stappen mogelijk. Dan worden we samen de locomotief om de woningmarkt los te sleuren. Het CDA wil in deze graag de verbindende schakel zijn. We dagen een ieder daarom uit om in het debat te komen met eigen plannen en opbouwende kritiek. Samen zijn we écht in staat om te komen tot een raadsbrede opdracht aan het college om de lokale woningbouw los te breken. Het GroenLinks en het CDA willen bij deze de eerste inhoudelijke duit in het zakje doen: We pleiten ten eerste voor de opdracht dat 50% van alle nieuw te bouwen woningen in de gemeente Tynaarlo levensloopbestendig moeten worden. Dit scheelt op langere termijn ontzettend in de te verstrekken subsidies om bestaande woningen achteraf geschikt te maken. De vergrijzing zal daar zeker in onze gemeente voor gaan zorgen! Ten tweede willen we dat “Collectief Particulier Opdrachtgeverschap” in onze gemeente gestimuleerd en gefaciliteerd wordt. Het niet zien als een bedreiging, maar als burgerparticipatie in zijn puurste vorm. Een ontwikkeling die hier overigens bij kan helpen is de Stimuleringsregeling Wonen en Zorg, onlangs opengesteld door minister Hugo de Jonge van VWS. Dit biedt initiatieven interessante subsidies en financieringsmogelijkheden. Afrondend voorzitter, We hebben de volgende vragen aan het colle Is er in de afgelopen jaren gesproken met initiatiefnemers over het bouwen van een Knarrenhof of andersoortige ouderenhuisvesting? Zo ja, hoe zijn die gesprekken verlopen? En wat waren de problemen waardoor de projecten niet verder zijn gekomen?Kunt u beamen dat er diverse locaties in eigendom van de gemeente zijn waar een Knarrenhof uitstekend gebouwd zou kunnen gaan worden?We vragen de wethouder nogmaals om de ambities van het college kenbaar te maken. Moet levensloopbestendig ook bereikbaar zijn voor de smallere beurs of alleen voor hogere inkomens? Wat is de visie? Waar blijft overigens het beleidskader Maatschappelijk Vastgoed?Kunt u op korte termijn een locatie aangeven waar initiatiefnemers potentiele inwoners kunnen gaan werven? Binnen 3 maanden kan dan aangegeven worden of het plan haalbaar is qua prijzen en belangstelling.Bent u bereid om proactief “Collectief Particulier Opdrachtgeverschap” te faciliteren met het aanbieden van potentiele locaties en wijzen op de Stimuleringsregeling Wonen en Zorg?Bent u bereid om bij nieuwbouw 50% hiervan levensloopbestendig te gaan bouwen? Ik sluit af, voorzitter, met het uitspreken van de wens dat onze voorzet inspiratie oplevert om als gemeenteraad, samen, de woningmarkt op stoom te brengen. We zijn erg benieuwd naar de plannen van onze collega’s en hun visie op ons voorstel.

Harlingen – Grondbeleid, concept Energie strategie inclusief 2 moties, Nieuwe Havenverordening en 2 moties buiten de bespreekstukken om. De eerste digitale vergadering van de gemeente Harlingen is een feit. Na een matige oefenraadsvergadering waarbij er nog wel het een en ander te verbeteren was, zat iedereen keurig om half acht present voor de vergadering. Nadat de voorzitter de presentielijst had doorgenomen konden we starten. Voorafgaand aan de bespreekstukken had wethouder Schoute nog een mededeling van het college die betrekking had op een eerdere vraag van het CDA. Dit betreft de garantie van de toekomstige bereikbaarheid van de haven van Harlingen. Het antwoord wat in eerste instantie was gegeven, was dat er binnen de gebiedsagenda overeenstemming was over het op diepte houden van vaargeul de Boontjes, essentieel voor de economische activiteiten in de haven. De mededeling was dat de tekst over dit betreffende onderwerp intussen toch was gewijzigd. Wij wachten in spanning af of de bereikbaarheid gegarandeerd zal zijn voor de toekomst in de tekst van de gebiedsagenda Wadden 2050. In het vragenhalfuurtje vroeg het CDA naar het onderzoeksrapport over de sportaccommodaties dat ons als raad was beloofd in het voorjaar. Deze toezegging was bij de begroting in oktober al gegeven. Antwoord van de portefeuillehouder: De onderzoeksresultaten van de accommodaties zijn er. De opstellers van het rapport presenteren de resultaten volgende week aan het college, daarna wordt er een advies door B&W opgesteld. De uitkomsten zullen binnenkort aan de raad worden aangeboden. Hamerstukken Fumo Lidmaatschap WSGO – De Fryske Utfieringstsjinst Miljeu en Omjouwing (FUMO) waar de gemeente Harlingen bij is aangesloten. Op 1 januari 2020 is de Wet normalisering rechtspositie ambtenaren (Wnra) in werking getreden. Hierdoor vallen werknemers van gemeenschappelijke regelingen niet langer onder de rechtspositieregeling (Cao Gemeenten/Car Uwo) maar onder de cao Samenwerkende Gemeentelijke Organisaties (Cao SGO). Hiervoor is vereist dat de FUMO als werkgever lid wordt van de Werkgeversvereniging Samenwerkende Gemeentelijke Organisaties (WSGO). De gemeenteraad van Harlingen is hiermee akkoord gegaan. Bespreekstukken Grondbeleid – Het gemeentelijk grondbeleid biedt instrumenten om de door de gemeenteraad gestelde doelen te ondersteunen. Dit beleid wordt vastgesteld voor de periode 2020-2023. Het grondbeleid is op een aantal onderdelen aangepast. Hierbij valt te denken aan de Omgevingswet, Wet Markt en Overheid en de aantrekkende woningmarkt. Met name het Groenstroken-en erfpachtbeleid uit 2017 is door veranderende marktomstandigheden nu gewijzigd. De afgelopen jaren is er veel veranderd op de woning- en financiële markten. De rentes zijn scherp gedaald en de huizen– en grondprijzen zijn fors gestegen. Het CDA is van mening dat effecten van het hebben of verkopen van grond, vaak pas na meerdere bestuursperiodes in beeld zijn. Je moet bij het vervreemden van grond wat je als gemeente in eigendom hebt, zeer zorgvuldig te werk gaan.Een ding staat vast, weg is weg. Gelukkig hebben de gemeentebestuurders van lang geleden bijvoorbeeld grond in erfpacht uitgegeven aan o.a. de bouwvereniging, dit is nu een appeltje voor de dorst. Dit is dus niet een verdienste van de huidige raad, maar een gevolg van een actie van destijds. Helaas komt het andersom ook voor. We zullen u een paar voorbeelden noemen; De grond die de gemeente Harlingen in plan Ludinga moest kopen, is allemaal van de gemeente geweest, sterker nog, de grondposities van de ontwikkelaar ook. Alle grond is voor 1,50 gulden per vierkante meter verkocht omdat de gemeente vond dat ze geen grond hoefden te bezitten evenals de percelen waarover nu het wandelpad Byniastate zal worden aangelegd, dit is nog maar vier bestuursperiodes geleden voor de prijs van 1 gulden per meter verkocht. Het CDA wil hiermee zeggen, dat als je de rente goed kunt opbrengen niet snel van grond afstand moet doen en een paar keer moet nadenken voordat je grond verkoopt. We snappen goed dat je zoiets niet zomaar in een raadsvoorstel kunt schrijven, maar het CDA wil hiermee wel benadrukken dat als grondverkopen niet beslist hoeft, je iets terughoudend moet zijn zodat gemeenteraden in de verre toekomst ook een appeltje voor de dorst hebben en sommige ontwikkelingen makkelijker kunnen realiseren. Met grond heb je een sterke positie en naast rente geen kosten. Het voorstel is unaniem aangenomen. Concept Regionale Energie strategie (RES) – De gemeenteraad heeft in november besloten om deel te nemen aan het traject voor de opstelling van de RES Fryslan. Dit is vastgelegd in een startdocument. Het opstellen van een RES is nodig om tot regionaal gedragen keuzes te komen op het gebied van duurzame elektriciteit en regionale warmte. Nu ligt de Concept RES voor. Met deze Concept RES presenteert de RES Fryslân de Friese duurzame energieproductie voor 2030 van tenminste 2,3 TWh. Dat is een mooie stap in de energietransitie. Één van de kernwaarden van het CDA is rentmeesterschap, wij zijn verantwoordelijk om ook voor onze kinderen en het verdere nageslacht maatregelen te nemen. Dat de RES in onze en andere regio’s in Nederland een grote impact heeft staat bij ons niet ter discussie. Gezien de directe impact op onze leefomgeving, is het belangrijk dat er aandacht is en blijft voor de inwoners van de regio op dit vlak en dat de maatregelen breed gedragen worden. Wij hebben de overtuiging dat dit in het vervolg van de RES een goede plaats heeft. Het CDA vindt dit voor nu een passend eerste bod omdat het reeds vergund is, het bod is daarom realistisch en concreet. Het CDA heeft dit voorstel gesteund. Bij het voorstel waren ook 2 moties ingediend. Een verzoek aan het college om nog iets toe te voegen naast het voorstel. De eerste (gewijzigde)motie was van de fractie van HOOP. Te onderzoeken of restwarmte van de REC gebruikt kan worden als stadsverwarming. Hiermee kon het CDA uiteindelijk mee instemmen. De andere motie was van de fractie van GroenLinks; het realiseren van een substantiële verhoging van de Friese bijdrage aan de landelijke doelstelling en krachtig te sturen op het creëren van een maatschappelijk draagvlak voor duurzame energieopwekking in Fryslan en hiervoor activiteiten te ontwikkelen. Ondanks dat de wethouder, nadat GroenLinks de motie had aangepast, de motie wel wilde overnemen besloten de overige raadsleden tegen te stemmen. In de tijdlijn is opgenomen dat er wordt gewerkt aan een maatschappelijk en bestuurlijk gedragen RES 1.0. Waarin ook wordt gekeken naar een opslag bovenop dit bod. Ambitie is er dus en dat wordt duidelijk richting de RES 1.0. Een belangrijk onderdeel van de RES is juist maatschappelijk draagvlak creëren, onder andere door het aansporen van burgerinitiatieven. Volgens het CDA was de motie op dit punt volstrekt overbodig. Havenverordening – Opnieuw stond de havenverordening op het programma, in eerste instantie waren niet alle belanghebbenden tijdig op de hoogte gebracht om het te kunnen beoordelen. In het kader van burgerparticipatie is het voorstel daarom doorgeschoven naar de raadsvergadering van 6 mei. Het CDA heeft de HSBA (HarlingenSeaport Business Association - De ondernemersvereniging van haven) gevraagd naar haar op- en aanmerkingen op de nieuwe verordening. Na het overleg heeft het CDA enkele schriftelijke vragen gesteld. Ook heeft de HSBA zelf input aangeleverd bij het college. De inbreng van de HSBA heeft niet direct geleid tot een nieuwe versie. Haar argumenten kunnen volgens het college worden ondervangen met overname van de rechten en plichten uit de huidige verordening zoals bij de eis om certificering van de bootlieden. Met certificering wordt in deze context een interne training bedoeld. Ook bij andere paragrafen blijkt dat het college tegemoet kan komen aan de wensen van de bedrijven door de algemene afwijkingsbevoegdheid toe te passen. Het moet namelijk wel werkbaar blijven voor onze havenbedrijven. Je kunt Harlingen nu eenmaal niet in alle opzichten vergelijken met havens als Amsterdam en Rotterdam. Deze herziening was nodig en sluit aan bij de wens van de scheepvaartsector om te komen tot een harmonisatie van alle verschillende verordeningen en aanpassing aan de actuele geldende wet en regelgeving. De verscheidenheid zorgde binnen de sector voor onduidelijkheid, ze werden in elke stad geconfronteerd met andere regelgeving. Een ander belangrijk punt is de toekomstige bereikbaarheid van de haven. Zoals de wethouder eerder heeft meegedeeld, is het nog even wachten op de definitieve tekst in de gebiedsagenda Wadden2050 die de bereikbaarheid van vaargeul De Boontjes moet garanderen. Het CDA vraagt daarnaast om aandacht voor de veiligheid bij de werkzaamheden op het haventerrein. Hierover wordt niet gesproken in de verordening. Het terrein maakt onderdeel uit van het openbaar gebied. Het CDA zou graag zien dat er op korte termijn een plan van aanpak komt die gezamenlijk met de havenbedrijven is opgesteld om te komen tot afspraken over het afsluiten van bepaalde delen als er bedrijvigheid op de haven is voordat de arbeidsinspectie gaat ingrijpen. In het antwoord op vragen die het CDA heeft gesteld, dat er maatregelen worden uitgewerkt, is onze indruk dat er vanuit de POH wel overleg is, maar dat bedrijven nu zelf maatregelen treffen door camera’s te installeren om de slagboom te bedienen en dat er één-richtingsverkeer wordt gehanteerd. Wij zijn benieuwd welke maatregelen er binnenkort nog meer zullen komen. Wij hopen op een snelle oplossing. De nieuwe havenverordening is met 17 stemmen voor aangenomen! Moties Er resteerden nog 2 moties die niet tot de bespreekstukken behoorden. Coalition of the willing OZB Maatschappelijk Nut De eerste motie is een oproep aan het kabinet voor opname van alleenstaande minderjarige kinderen en jongeren uit Griekenland. Het verzoek aan het college luidde als volgt: Verzoekt het college om er bij de Nederlandse regering op aan te dringen direct in actie te komen voor vluchtelingenkinderen op de Griekse eilanden en de Grieks/Turkse grens Er bij de Nederlands regering aan te dringen op effectieve maatregelen om de crisis te doorbreken Mee te bouwen aan de “Coaltion of the Willing” waartoe de samenwerkende NGO’s oproepen Aan te geven in Den Haag dat de gemeente Harlingen bereid is kinderen op te nemen De CDA fractie is van mening dat er meerdere keuzes zijn om in actie te komen en ondersteunen deze motie daarom niet. Soms zijn er vraagstukken die schrijnend zijn en waar ieder weldenkend mens uiteindelijk hetzelfde doel voor ogen heeft. Dit geldt ook voor de benarde situatie waarin veel wereldburgers verkeren die om uiteenlopende redenen op de vlucht zijn, zo ook de vluchtelingen op de Griekse eilanden. Initiatieven om aan het kabinet duidelijk te maken dat ze in beweging moeten komen, heeft de schijn dat de bewindslieden in den Haag niets doen of niet de juiste beslissingen zou nemen en hun ogen sluiten voor het probleem dat zich daar afspeelt. Zoals hierboven genoemd, kun je dit op meerdere manieren beoordelen en je invloed uitoefenen om uiteindelijk hetzelfde doel te bereiken. CDA Harlingen vindt meedoen aan een oproep tot het ondernemen van actie niet de juiste keuze. Een aangenomen verzoek vanuit een lokale gemeenteraad moet naar ons idee omgezet worden in daden en actie. De lokale CDA fractie, onderdeel van een landelijke volkspartij, die op dit moment regering verantwoordelijkheid draagt, heeft zelf gemeend om invloed uit te oefenen binnen haar landelijke partij. Afgelopen weekend kregen wij te horen dat er hard aan een oplossing word gewerkt voor minderjarige vluchtelingen op de Griekse eilanden. Daar zou deze week duidelijkheid over komen. Bij het schrijven van dit verslag is inmiddels een kabinetsbesluit genomen. In onderstaande link kunt u dit besluit lezen: https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2020/05/07/nederland-en-griekenland-gaan-samenwerken-bij-de-opvang-van-minderjarige-vreemdelingen Onze partij wordt echter kritisch bejegend opdat zij haar Christelijke normen en waarden zouden schenden door niet mee te werken aan deze motie/oproep. Niet meedoen aan de oproep, betekent in dit geval niet dat het CDA daar tegen is. De initiatiefnemers en de CDA fractie hebben hetzelfde doel voor ogen, namelijk kinderen uit erbarmelijke omstandigheden halen. Alleen we hebben niet dezelfde weg gekozen. De motie is wel door een meerderheid van stemmen aangenomen De tweede motie betreft een verzoek aan het college om met een voorstel te komen om de verenigingen met een maatschappelijk nut niet meer voor het hoge OZB tarief-voor niet woningen te belasten maar voor het lagere woningtarief. Onder maatschappelijk nut wordt verstaan: sportkantines, muziekgebouwen, dorpshuizen, wijkgebouwen en bijvoorbeeld gebouwen voor de duivensport. De ozb belasting voor de verenigingen/stichtingen is vier keer hoger dan het woningtarief. Daarnaast is het met het huidige subsidie beleid niet mogelijk om verenigingen/stichtingen hiervoor een subsidie te verstrekken. De lokale politiek heeft al eens aangegeven dat dit ongewenst is en gerepareerd dient te worden. De wet maakt het op dit moment al mogelijk dat gemeentes dit mogen toepassen, maar de Vereniging van Nederlandse gemeenten (VNG) vraagt om hier nog even mee te wachten omdat de wet momenteel gerepareerd wordt. Daarom stelt de raad een tussenoplossing voor totdat de wet is aangepast, om bij de begroting van 2021 deze verenigingen tegemoet te komen ter hoogte van 75% van de gemeentelijke OZB-aanslag. De motie opgesteld door het CDA en ingediend samen met 7 partijen werd in stemming gebracht en unaniem aangenomen. Het college is op pad gestuurd om met een oplossing te komen en een raadsvoorstel aan de raad voor te leggen.

CDA Koggenland vindt het een mooi gegeven dat Koggenland de beschikking heeft over mooie vaarroutes. Daar wordt gelukkig ook veel gebruik van gemaakt. Inwoners van de Burghtlanden hebben verzocht een botenoverhaal te realiseren. Die botenoverhaal is nodig omdat de woningen in de Burghtlanden aan een ander waterpeil zijn gelegen dan het waterpeil van de doorgaande vaarroutes. CDA Koggenland begrijpt die wens maar vindt een investering van 100.000 euro voor een relatief kleiner aantal boten echter te hoog. Wanneer de helft van het aantal aan het water gelegen woningen in de Burghtlanden een boot zou hebben dan zou de botenoverhaal een investering vergen van zo’n 1500 euro per boot. Het CDA zet die 100.000 liever zo in dat veel meer booteigenaren daar profijt van hebben. Mocht er voor de inwoners van de Burghtlanden een goedkoper alternatief beschikbaar komen dan is het CDA bereid daar opnieuw naar te kijken. VVD - PvdA/Groen Links en Gemeente Belangen Koggenland hebben wel ingestemd met de investering van 100.000 euro in de realisatie van een botenoverhaal voor de Burghtlanden.

Het CDA Leiden heeft tijdens de behandeling van de begroting samen met GroenLinks gepleit voor het hergebruiken van kunst uit de Wederopbouwperiode in nieuw te bouwen gebouwen in Leiden. Het gaat hier om kunstwerken die in gebouwen uit de Wederopbouwperiode werden aangebracht, maar die nu in depots liggen omdat de panden waarin ze waren aangebracht zijn gesloopt of op de nominatie staan om gesloopt te worden. “Kunst uit de wederopbouwperiode zijn vaak massieve kunstwerken die speciaal voor een pand zijn gemaakt en in bijvoorbeeld de muren of ramen van het pand zijn verwerkt. Mooie voorbeelden zijn de ramen die in het voormalige belastingkantoor aan het Stationsplein zitten, maar ook het balkonnetje van het inmiddels gesloopte pand van de Kamer van Koophandel en Sgraffito van Lex Horn uit het eveneens gesloopte pand waar het biomedisch laboratorium zat” zo zegt CDA’er Joost Bleijie. Die laatste twee kunstwerken liggen opslagen in depot en kunnen wat het CDA en GroenLinks betreft worden hergebruikt in nieuwe panden. “Het zijn vaak kunstwerken die een gevoelswaarde hebben voor mensen. Veel scholen en openbare gebouwen kenden kunstwerken als deze. Met succes dienden het CDA en GroenLinks een motie voor in die opriep om te onderzoeken waar de kunstwerken liggen en om welke kunstwerken het gaat, maar ook om te onderzoeken of het mogelijk is om deze kunstwerken te herplaatsen. “Er wordt veel gebouwd in Leiden om aan de vraag naar woningen tegemoet te komen. Een voorbeeld daarvan is het Project LEAD aan de Willem de Zwijgerlaan. Ondanks het feit dat het CDA geen voorstander is van dit project, zou het wel goed zij om de ontwikkelaar te verzoeken om Kunst uit de Wederopbouwperiode te herplaatsen in de nieuw te bouwen torens. Dan krijgen deze kunstwerken een tweede leven.” Uiteindelijk kreeg de motie steun van een ruime meerderheid in de Raad. Alleen de VVD en de SP stemden tegen Bron foto: Stichting Lex Horn (http://www.stichtinglexhorn.nl/)

Het CDA heeft samen met de gemeenteraadsfracties van de ChristenUnie, GroenLinks, Partij voor de Dieren, SP en de Stadspartij een spoeddebat aangevraagd over de versterkingsoperatie in Ten Boer. Deze loopt alweer vertraging op, slechts korte tijd voordat de bewoners naar de wisselwoningen zouden verhuizen. De fracties willen weten welke acties het college neemt om de inwoners uit Ten Post te ondersteunen. Vele Groningers in stad en ommeland strijden al jaren voor rechtvaardigheid. Een groeiend aantal Groningers kampt met schade aan hun woningen, zijn het vertrouwen in de overheid verloren en zijn soms het cynisme voorbij. De schadeherstel en versterkingsopgave verlopen nog steeds stroef. Afgelopen zaterdag berichtte het Dagblad van het Noorden dat de gepland versterkingsoperatie van woningen in Ten Post alweer vertraging oploopt. Slechts korte tijd voordat bewoners naar de wisselwoningen zouden verhuizen, kregen zij een brief dat er vertraging opgelopen is en dat de versterking dus uitgesteld wordt. In het artikel van het Dagblad van het Noorden gaf de woordvoerder van het NCG aan dat er nog wordt gesteggeld over de waarde van de bestaande koopwoningen en dat de definitieve ontwerpen van de nieuwbouw woningen meer tijd kosten. Daarnaast blijken bewoners zelf bij te moeten betalen voor de inrichting van hun woningen. Ook blijkt dat Wierden & Borgen de huurprijzen van de woningen voor huurders gaat verhogen. Dit terwijl de inwoners van Ten Post al lange tijd bezig zijn met de voorbereidingen van de dorpsvernieuwing en hier veel tijd in hebben gestoken. Het debat vindt woensdag om 15.30 uur plaats.

“Er staat een huis aan de gracht in oud Amsterdam, waar ik als woningzoeker niet wonen kan. Straks zit een rijke expat in ’t kamertje voor. En al die arme gezinnen die zoeken maar door”. Deze tekst maakte ik voor een CDA-diner in Amsterdam op het bekende liedAan de Amsterdamse grachtenvan Wim Sonneveld. Als het aan het stadsbestuur van GroenLinks, D66, PvdA en SP ligt blijven we ook nog wel even woningen zoeken met zijn allen. Hoge grondprijzen die aan de gemeente betaald moeten worden, een enorme waslijst aan regels over wat je bouwt, voor wie je bouwt en wat je daar dan voor mag vragen en marktontwikkelingen zoals duurdere materialen en bouwpersoneel vormen een serieuze bedreiging voor de woningbouw in Amsterdam. Hoewel alle politieke partijen van links tot rechts willen dat er meer woningen gebouwd worden de doelstellingen niet gehaald. Als we bijvoorbeeld kijken naar ‘middeldure huurwoningen’ – woningen voor mensen met een modaal inkomen – dan zien we dat de aantallen niet gehaald worden. De coalitie heeft afgesproken dat er in de periode 2018-2025 gemiddeld 1.670 middeldure huurwoningen gebouwd moeten worden. Helaas is dit aantal in 2018 bij lange na niet gehaald. Dat zou logisch zijn, want het nieuwe beleid was net gestart, hoorden we van de wethouder. Ook in 2019 lijkt de doelstelling niet gehaald te worden. Maar het moest de eerste jaren op gang komen, horen we van de SP-wethouder bouwen en wonen. In de komende jaren zullen het er meer worden, volgens de wethouder. Met veel belangstelling opende ik daarom de begroting van de gemeente Amsterdam voor 2020. In de begroting kun je lezen met hoeveel gerealiseerde woningen de gemeente in 2020 en de volgende jaren rekening houdt. Helaas moeten we lezen dat er in 2020 geen extra doelstellingen opgenomen zijn. En dat is een vreemde vergissing. Een rekensom: Volgens de afspraken in het coalitieakkoord en het woningbouwplan moeten er tussen 2018 en 2025 in totaal 11.690 nieuwe middeldure huurwoningen opgeleverd worden. Gemiddeld zijn dat er 11.690/7= 1.670 per jaar. In 2028 zijn er 1.152 woningen opgeleverd. Voor 2019 weten we het nog niet precies, maar het aantal zal rond de 1.400 komen te liggen. Dus in 2018 zijn er 538 woningen te weinig bij gekomen en in 2019 vermoedelijk 270. Een coalitie die haar belofte na wil komen zou dan natuurlijk de ambitie komende jaren moeten verhogen. De tekorten van de afgelopen jaren moet je als ambitie opnemen voor de komende jaren. Als je dat niet doet, dan erken je dat je je doelstellingen niet gaat halen. Het CDA Amsterdam vindt het belangrijk dat de doelen behaald worden. Daarom moeten we belemmeringen om dit doel te halen aanpakken. Helaas zijn deze belemmeringen vaak de paradepaardjes van de coalitiepartijen. Het realiseren van nieuwe woningen gaat als volgt: een projectontwikkelaar heeft een idee om een bepaald stuk grond te ontwikkelen of een kantoorpand te transformeren tot woningen. Hij schakelt een architect in en maakt een plan en gaat met de gemeente in overleg over het plan. Nadat er toestemming is, zoekt de projectontwikkelaar een financier. Dit zijn beleggers: zij stellen geld beschikbaar om met het project aan de slag te gaan. Met het plan, de toestemming en het geld op zak gaat de ontwikkelaar zoeken naar een aannemer die de bouw kan uitvoeren. Wanneer al deze partijen gevonden zijn dan start de bouw. In iedere stap van dit proces gooien de regels van de gemeente roet in het eten. De gemeente vraagt (te) veel geld voor de grond waarop gebouwd wordt. De gemeente wil dat 40% van het project sociale woningen bevat, 40% middel dure huur en 20% hoge huur. De gemeente wil dat de huur 25 jaar lang niet meer stijgt dan de inflatie. De gemeente stelt meer eisen aan duurzaamheid dan er in de rest van Nederland gevraagd worden. En ga zo maar even door. Al die regels maken het voor de projectontwikkelaar moeilijk om het project rond te rekenen omdat ze kostenverhogend werken of het verdienpotentieel van de woning af laten nemen. Vervolgens komt de projectontwikkelaar bij de belegger. De belegger ziet het project en de magere rendementsverwachting en trekt de conclusie dat beleggen buiten Amsterdam veel meer oplevert. Waarom zou hij het dan in Amsterdam doet, als zelfs de wethouder zegt dat hij er niet rouwig om is als beleggers niet meer op de Amsterdamse woningmarkt investeren? Tot slot komt de projectontwikkelaar bij de bouwer. De bouwer heeft slecht nieuws voor de ontwikkelaar: zijn prijzen zijn alweer gestegen. Bouwmaterialen zijn peperduur geworden omdat overal in Nederland gebouwd moet worden. Om maar niet te spreken over de vakmensen: als ze al beschikbaar zijn dan moet er de hoofdprijs betaald worden. Ook dit verbetert het rendement niet. De waslijst aan (dure) regels en de huidige marktontwikkelingen vormen een groot risico voor de realisatie van nieuwe woningen in Amsterdam. In de middeldure huurwoningen kunnen leraren, politie agenten, mensen uit de zorg en tal van andere maatschappelijke beroepen wonen. Een sterk middensegment houdt de stad leefbaar, daar het ons bij het CDA om te doen. Daarom moet de gemeente niet haar ambitie om 1.670 middeldure woningen te realiseren laten varen, maar een aantal vaan de door haarzelf opgelegde regels. Vraag, bijvoorbeeld, niet om 40% sociale woningen maar om 30%. Projectontwikkelaars kunnen dan met 30% sociaal, 40% middenhuur en 30% dure huur ontwikkelen en dat geeft ze meer ruimte om beleggers aan te trekken. Vraag niet meer op het gebied van duurzaamheid dan wat landelijke regels voorschrijven. Deze extra eisen (denk aan gasloos bouwen) maken de toch al haast onmogelijke opgave nog duurder. Laat je wensen om de hoofdprijs voor de grond te vangen wat los. Beloon beleggers die woningen voor lange termijn betaalbaar willen houden met lagere grondprijzen. Er zijn dus voldoende mogelijkheden om de woningbouw in Amsterdam aan te jagen. Helaas lijken GroenLinks, D66, PvdA en SP hun eigen hobby’s belangrijker te vinden dan woningbouw. Het CDA Amsterdam zal daarom bij de begroting een amendement indienen om de ambitie van 1.670 woningen in 2020 te verhogen naar 1.825 in 2020 en de jaren daarna. Alleen door het verhogen van de ambitie kun je over 2018-2025 een gemiddelde van 1.670 halen, omdat je de eerste jaren (veel) te weinig gedaan hebt. Daarnaast zullen we een motie indienen om te vragen naar een impactanalyse van alle beleidsvoorschriften van de gemeente, zoals 40-40-20. Welke regels zijn de grootste belemmeringen voor de nieuwbouw in Amsterdam? Ik hoop dat GroenLinks- D66, PvdA en SP bereid zijn om hun eigen plannen serieus te nemen. Want helaas is het niet alleen het huis op de gracht waar de woningzoeker niet terecht kan: ook in aangewezen nieuwbouw gebieden is het komende jaren nog niet mogelijk om te wonen. -Rogier Havelaar, duoraadslid Wonen en Bouwen CDA Amsterdam

Het CDA Geldrop-Mierlo heeft zich altijd hard gemaakt voor definitieve huisvesting van de TMSG (Turkse Multiculturele Stichting Geldrop). Het nieuwe wijkontwikkelingsplan voor Braakhuizen-Zuid ziet geen problemen en biedt ruimte voor definitieve huisvesting van de TMSG aan de Bleekvelden. Het wijkontwikkelingsplan kan worden gezien als een voornemen de bestemming van het gebied rond de Bleekvelden aan te passen. Er hebben hierover diverse gesprekken plaatsgevonden met belanghebbenden in het gebied. Daarnaast heeft de eigenaar van de oude gemeentewerf naar verluid inmiddels de huurcontracten opgezegd en is met de gemeente in overleg over wijziging van de bestemming naar wonen. Het voorgenomen gebruik van het pand aan de Bleekvelden door de TMSG past in de voorgenomen nieuwe bestemming van het gebied. Er is daarom door CDA, DGG, DPM en D66 een motie ingediend dit op korte termijn mogelijk te maken en heeft het college het volgende verzocht: De bestemming van het gebied Bleekvelden aan te passen aan de visie zoals verwoord in het wijkontwikkelingsplan inclusief de verdere herontwikkeling/transformatie in dit gehele gebied;de mogelijkheden van herontwikkeling naar wonen op locatie oude gemeentewerf te stimuleren;de TMSG voor haar reguliere huidige activiteiten op een zo kort mogelijke termijn een omgevingsvergunning te verlenen om deze aan de Bleekvelden uit te voeren;als uitgangspunt voor verdere ontwikkeling van de Bleekvelden te nemen dat er voldoende parkeerruimte voor alle functies in het gebeid aanwezig moet zijn;er op toe te zien dat de vestiging van TMSG niet leidt tot onaanvaardbare parkeeroverlast. De motie is tijdens de raadsvergadering op maandag 1 juli ingediend en gesteund door Groenlinks, Samen en PVDA. Daarmee is de motie met een grote meerderheid aanvaard.

De gemeenteraad van Amersfoort heeft dinsdag 162.600 euro uitgetrokken voor zeventien extra slaapplaatsen in de tijdelijke nachtopvang Amergaard op het terrein van Zon en Schild. Volgens raadslid Micheline Paffen (CDA) is dit nog maar een ‘eerste stap’. Zij wil in januari verder praten over uitbreiding.

Ons raadslid Alex Engbers diende namens het CDA deze motie in; Amersfoort, 4 december 2018 De raad van de gemeente Amersfoort overwegende dat: a. Het college RIB 2018-097 Voortgangsrapportage (sociale) woningbouw 2018 naar de raad heeft gestuurd. b. Amersfoort in de komende twaalf jaar tot 2030 13.000 huizen wil bouwen. c. Amersfoort in de afgelopen periode jaarlijks tussen de 500 en 800 nieuwe woningen heeft weten te realiseren; dat is ruim minder dan de ruim duizend gemiddeld die we in de komende twaalf jaar moeten halen. d. De marges in mogelijk te bouwen huizen op De Hoef, Vathorst en Kop van Isselt volgens het college tot wel 50 procent bedragen. e. Op door het college niet nader genoemde inbreidingsplaatsen 1600 woningen zijn voorzien; dat is meer dan gedacht op de gehele Kop van Isselt. f. Bij inspraak en participatie van omwonenden, die wij onmisbaar achten, een maximaal bouwvolume doorgaans niet een eerste prioriteit is. g. Het college ruim 72 procent van alle bouwplannen als ‘zacht’ omschrijft en slechts 27 procent als ‘hard en onherroepelijk’. h. De punten c tot en met g de veronderstelling rechtvaardigen dat de bouw van 13.000 nieuwe woningen zonder extra maatregelen vrijwel onmogelijk is. verzoekt het college 1. Om het algemeen belang van Amersfoort - zijnde de gewenste realisatie van 13.000 nieuwe woningen tot aan 2030 - in de eerstvolgende twaalf jaar in ieder bouwproject als uitgangspunt te laten opnemen. Alex Engbers CDA Het AD.nl/ Regionieuws publiceerde dit artikel hierover: Ondergrens aantal woningen bij toekomstige bouwprojecten in Amersfoort De woningnood in Amersfoort is zo groot, dat de gemeente voortaan bij nieuwbouwprojecten een minimum aantal te bouwen huizen gaat opleggen. Dat is de strekking van een voorstel van het CDA, die zojuist met een meerderheid van stemmen in de gemeenteraad is aangenomen. Artwin Kreekel04-12-18, 23:26 Volgens Alex Engbers, raadslid namens de grootste oppositiepartij en bedenker van het nieuwe minimum, wordt op dit moment bij inspraaktrajecten over bouwprojecten onvoldoende gelet op het algemeen belang. ,,Volkómen terecht”, aldus Engbers. ,,Het is niet meer dan logisch dat toekomstige buren vooral kijken naar de impact die een project op hen heeft, en dus liever hebben dat er niet al te veel huizen worden gebouwd. En dat ontwikkelaars daarnaar luisteren, is alleen maar goed.” Het lastige is alleen, zo meent Engbers, dat hierdoor geen van de betrokkenen naar het ‘grote plaatje’ kijkt. ,,Amersfoort wil tot 2030 13.000 huizen bouwen. Die heeft de stad heel hard nodig. Het gemeentebestuur meldde onlangs nog dat 72 procent van de nu voorliggende bouwplannen zacht is, en slechts 27 procent onherroepelijk. Als we de grond die we hebben niet optimaal gebruiken, dan wordt het wel érg lastig om het doel te bereiken.” Als we de grond die we hebben niet optimaal gebruiken, dan wordt het wel érg lastig om het doel te bereiken Alex Engbers, CDA-raadslid Amersfoort zou daarom bij ieder project een ondergrens moeten benoemen: een minimaal aantal te bouwen woningen. Hoe die dan op het kavel worden geplaatst, kan nog wel door buurtbewoners en ontwikkelaars samen worden besloten. ,,Op welke manier zo’n ondergrens moet worden berekend, is wat mij betreft een zaak van het gemeentebestuur. Dat is namelijk helemaal afhankelijk van hoeveel huizen er nodig zijn. Mocht bijvoorbeeld worden besloten meer te bouwen op de Kop van Isselt, dan blijven er minder woningen over om te verdelen over de rest van de stad.” Manege Directe aanleiding voor het voorstel van Engbers is een vergadering vorige week, over de bebouwing van het oude manegeterrein aan de Leusderweg. Een zogenoemde samenwerkingstafel van omwonenden, actiegroeperingen en projectontwikkelaar kwam overeen 47 woningen te bouwen. Zeker 30 minder dan het maximaal aantal woningen dat er op het terrein te realiseren is. ,,Begrijpelijk dat dat zo is gegaan: er waren geen kaders. In de toekomst, zou dat wat ons betreft dus anders moeten.” Het voorstel van Engbers kon op steun rekenen van D66, GroenLinks, Amersfoort2014, SP en Denk. Woordvoerders van deze partijen stelden dat de bouwopgave zo groot is, dat het doel de middelen moet heiligen. VVD, ChristenUnie, BPA en PvdA zagen niets in het plan. Volgens deze fracties is het voorstel een ‘tandeloze tijger’, omdat het geen concrete eisen stelt. Politici van links tot rechts zijn het echter wel eens over de grote van de problemen op de woningmarkt. In de sociale sector ligt Amersfoort bijvoorbeeld flink achter op schema.In 2016 werd door het toenmalige gemeentebestuur gesteld dat er in 2021 2000 extra huizen woonklaar moesten zijn. Daar zijn er op dit moment pas 700 van gereed, en 300 van in aanbouw. Het is inmiddels ‘allerminst zeker’ of de opgave wordt gehaald, aldus Tigelaar twee weken geleden in deze krant. Ook op de vrijesectorhuurmarkt zijn de tekorten flink. Amersfoort staat dit jaar voor het eerst in de top-5 van duurste huursteden van Nederland, met een gemiddeld maandbedrag boven de 1000 euro. Een koophuis kost tot slot gemiddeld bijna 350.000 euro.

Ons raadslid Alex Engbers diende namens het CDA deze motie in; Amersfoort, 4 december 2018 De raad van de gemeente Amersfoort overwegende dat: a. Het college RIB 2018-097 Voortgangsrapportage (sociale) woningbouw 2018 naar de raad heeft gestuurd. b. Amersfoort in de komende twaalf jaar tot 2030 13.000 huizen wil bouwen. c. Amersfoort in de afgelopen periode jaarlijks tussen de 500 en 800 nieuwe woningen heeft weten te realiseren; dat is ruim minder dan de ruim duizend gemiddeld die we in de komende twaalf jaar moeten halen. d. De marges in mogelijk te bouwen huizen op De Hoef, Vathorst en Kop van Isselt volgens het college tot wel 50 procent bedragen. e. Op door het college niet nader genoemde inbreidingsplaatsen 1600 woningen zijn voorzien; dat is meer dan gedacht op de gehele Kop van Isselt. f. Bij inspraak en participatie van omwonenden, die wij onmisbaar achten, een maximaal bouwvolume doorgaans niet een eerste prioriteit is. g. Het college ruim 72 procent van alle bouwplannen als ‘zacht’ omschrijft en slechts 27 procent als ‘hard en onherroepelijk’. h. De punten c tot en met g de veronderstelling rechtvaardigen dat de bouw van 13.000 nieuwe woningen zonder extra maatregelen vrijwel onmogelijk is. verzoekt het college 1. Om het algemeen belang van Amersfoort - zijnde de gewenste realisatie van 13.000 nieuwe woningen tot aan 2030 - in de eerstvolgende twaalf jaar in ieder bouwproject als uitgangspunt te laten opnemen. Alex Engbers CDA Het AD.nl/ Regionieuws publiceerde dit artikel hierover: Ondergrens aantal woningen bij toekomstige bouwprojecten in Amersfoort De woningnood in Amersfoort is zo groot, dat de gemeente voortaan bij nieuwbouwprojecten een minimum aantal te bouwen huizen gaat opleggen. Dat is de strekking van een voorstel van het CDA, die zojuist met een meerderheid van stemmen in de gemeenteraad is aangenomen. Artwin Kreekel04-12-18, 23:26 Volgens Alex Engbers, raadslid namens de grootste oppositiepartij en bedenker van het nieuwe minimum, wordt op dit moment bij inspraaktrajecten over bouwprojecten onvoldoende gelet op het algemeen belang. ,,Volkómen terecht”, aldus Engbers. ,,Het is niet meer dan logisch dat toekomstige buren vooral kijken naar de impact die een project op hen heeft, en dus liever hebben dat er niet al te veel huizen worden gebouwd. En dat ontwikkelaars daarnaar luisteren, is alleen maar goed.” Het lastige is alleen, zo meent Engbers, dat hierdoor geen van de betrokkenen naar het ‘grote plaatje’ kijkt. ,,Amersfoort wil tot 2030 13.000 huizen bouwen. Die heeft de stad heel hard nodig. Het gemeentebestuur meldde onlangs nog dat 72 procent van de nu voorliggende bouwplannen zacht is, en slechts 27 procent onherroepelijk. Als we de grond die we hebben niet optimaal gebruiken, dan wordt het wel érg lastig om het doel te bereiken.” Als we de grond die we hebben niet optimaal gebruiken, dan wordt het wel érg lastig om het doel te bereiken Alex Engbers, CDA-raadslid Amersfoort zou daarom bij ieder project een ondergrens moeten benoemen: een minimaal aantal te bouwen woningen. Hoe die dan op het kavel worden geplaatst, kan nog wel door buurtbewoners en ontwikkelaars samen worden besloten. ,,Op welke manier zo’n ondergrens moet worden berekend, is wat mij betreft een zaak van het gemeentebestuur. Dat is namelijk helemaal afhankelijk van hoeveel huizen er nodig zijn. Mocht bijvoorbeeld worden besloten meer te bouwen op de Kop van Isselt, dan blijven er minder woningen over om te verdelen over de rest van de stad.” Manege Directe aanleiding voor het voorstel van Engbers is een vergadering vorige week, over de bebouwing van het oude manegeterrein aan de Leusderweg. Een zogenoemde samenwerkingstafel van omwonenden, actiegroeperingen en projectontwikkelaar kwam overeen 47 woningen te bouwen. Zeker 30 minder dan het maximaal aantal woningen dat er op het terrein te realiseren is. ,,Begrijpelijk dat dat zo is gegaan: er waren geen kaders. In de toekomst, zou dat wat ons betreft dus anders moeten.” Het voorstel van Engbers kon op steun rekenen van D66, GroenLinks, Amersfoort2014, SP en Denk. Woordvoerders van deze partijen stelden dat de bouwopgave zo groot is, dat het doel de middelen moet heiligen. VVD, ChristenUnie, BPA en PvdA zagen niets in het plan. Volgens deze fracties is het voorstel een ‘tandeloze tijger’, omdat het geen concrete eisen stelt. Politici van links tot rechts zijn het echter wel eens over de grote van de problemen op de woningmarkt. In de sociale sector ligt Amersfoort bijvoorbeeld flink achter op schema.In 2016 werd door het toenmalige gemeentebestuur gesteld dat er in 2021 2000 extra huizen woonklaar moesten zijn. Daar zijn er op dit moment pas 700 van gereed, en 300 van in aanbouw. Het is inmiddels ‘allerminst zeker’ of de opgave wordt gehaald, aldus Tigelaar twee weken geleden in deze krant. Ook op de vrijesectorhuurmarkt zijn de tekorten flink. Amersfoort staat dit jaar voor het eerst in de top-5 van duurste huursteden van Nederland, met een gemiddeld maandbedrag boven de 1000 euro. Een koophuis kost tot slot gemiddeld bijna 350.000 euro.