Poliflw

Afgelopen dagen kwam de provincie Noord-Brabant in het nieuws. De provincie heeft een aantal boerenbedrijven buiten de eigen provinciegrenzen gekocht. Omdat het extern salderen van stikstof nog niet helemaal mogelijk is kan deze stap effect hebben op de gebiedsgerichte plannen die wij in Gelderland aan het opzetten zijn. Om duidelijkheid te krijgen heeft de PvdA samen met bijna alle andere partijen in de Gelderse Provinciale Staten schriftelijke vragen gesteld. Bijna alle andere partijen; de PVV, SP en Partij voor de Dieren doen helaas niet mee.

In de luwte van de coronacrisis gaat het politieke werk gewoon door. Je zou bijna vergeten dat we de afgelopen maanden met een andere crisis bezig waren. De stikstofcrisis zoals deze bekend is geworden. Ik noem het zelf liever de natuurcrisis. Sinds een klein jaar vindt er voortdurend overleg plaats over het reduceren van stikstof, hoeveel mollen depositie er per hexagoon natuurgebied plaats vinden, beheerplannen, herstelmaatregelen, in- en extern salderen, stikstofbanken en meer van dat soort vakjargon waar menig Nederlander weinig van begrijpt.

Ik wil graag nadenken over het doel van de aanpak. Dat is de natuur. Of beter gezegd: natuurherstel. Stel je voor: om de dag moet je je autoruit schoonmaken in de zomer omdat er zo veel insecten op vastgeplakt zitten. Op Teletekstpagina 101 staat met chocoladeletters: GROTE IJSVOGELVLINDER TERUG IN NL. Op de Veluwe moet je goed oppassen voor al het opwaaiende stuifzand, er is balans tussen landbouw en natuur en werken we allemaal samen voor een mooi Gelderland.

“Ik wil graag nadenken over het doel van de aanpak. Dat is de natuur. Of beter gezegd: natuurherstel.”

Om daar te kunnen komen moeten vele systemen veranderen en moeten er discussies gevoerd worden over al die dingen die ik in de eerste alinea genoemd heb. En om resultaten hierop te kunnen halen zullen we hier samen over in gesprek moeten blijven gaan. Het Rijk, provincies, gemeenten, boeren, natuurorganisaties, industrie, bouwers, infra, logistiek en vele anderen. Iedereen moet meedoen en iedereen moet ook gaan beseffen dat het niet meer om alleen het belang van jouw groep gaat, het gaat er om dat iedereen gaat bijdragen aan natuurherstel. Zoals Johan Remkes het in zijn eerste rapport al verwoordde: Niet Alles Kan. En daar waar dingen niet meer kunnen moeten rijk en provincie klaar staan met alternatieven en financiële tegemoetkoming.

Juist daarom is de actie van de provincie Noord-Brabant ook zo lastig uit te leggen en nog moeilijker te verdedigen. De provincie heeft buiten haar eigen provinciegrenzen boerenbedrijven aangekocht om de stikstofruimte die daar vrij komt in te kunnen zetten voor de realisatie van een bedrijventerrein. Dit is veel te voorbarig, zeer oncollegiaal en juridisch onmogelijk op dit moment. Om meer duidelijkheid te krijgen over deze actie en de effecten hiervan op Gelderland en het proces in het algemeen hebben we samen met een aantal andere partijen schriftelijke vragen gesteld.

“De actie van de provincie Noord-Brabant is lastig uit te leggen en nog moeilijker te verdedigen.”

De vragen die wij samen met de VVD, ChristenUnie, CDA, GroenLinks, D66, Forum voor Democratie, 50Plus en de SGP hebben gesteld luiden als volgt:

1. Hoe beoordeelt het College van Gedeputeerde Staten de gang van zaken in Noord-Brabant met betrekking tot het opkopen van boerderijen in andere provincies?2. Welke gevolgen heeft deze kwestie voor de samenwerking en inhoudelijke inbreng van Gedeputeerde Staten met het Rijk en de andere provincies? 3. Welke gevolgen heeft de ‘methode-Brabant’ voor de Gelderse gebiedsgerichte aanpak van de stikstofproblematiek? 4. Op welke manier borgt het College van Gedeputeerde Staten dat de relatie met de verschillende betrokken sectoren in de ontwikkeling van de gebiedsgerichte aanpak hierdoor niet wordt geschaad? 5. Welke uitgangspunten hanteert het College van Gedeputeerde Staten bij het opstellen van voorwaarden met betrekking tot extern salderen met stikstofruimte? 6. Bent u bereid om Provinciale Staten te informeren over de ontwikkelingen rond de totstandkoming van de stikstofregels?

Ik houd jullie op de hoogte wanneer wij een antwoord hebben; wordt vervolgd!

Het bericht “Actie van Noord-Brabant voorbarig en zeer oncollegiaal.” verscheen eerst op PvdA Gelderland.

De eerste akkers die geel-oranje kleuren zijn alweer gesignaleerd. Voor mensen die niet weten waar die kleur vandaan komt: het gewas op die akkers is bespoten met een bestrijdingsmiddel waar glyfosaat in zit. Dat middel doodt alle planten die op de akker staan. Maar daar blijft het niet bij. Het middel is funest voor vogels en insecten en tast de biodiversiteit aan. Ook daar blijft het niet bij.

Onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek laat zien dat er een verband bestaat tussen blootstelling aan bestrijdingsmiddelen zoals glyfosaat en verschillende soorten kanker, neurodegeneratieve aandoeningen, zoals de ziekte van Parkinson en Alzheimer, en ziekten bij pasgeboren kinderen. De gemeente Peel en Maas wil de biodiversiteit bevorderen. Als dat beleid serieus is, moet de gemeente het gebruik van glyfosaat tegengaan. De gemeente schaart zich achter het streven van Noord-Limburg om de gezondste regio van Nederland te zijn. Als dat een serieus doel is, moet de gemeente het gebruik van glyfosaat tegengaan.

Het vorig jaar hebben wij aan de gemeenteraad voorgesteld het college opdracht te geven om in dit verband enkele acties te ondernemen. (1) In kaart brengen welke bestrijdingsmiddelen in welke hoeveelheden in onze gemeente worden gebruikt. (2) De GGD of een ander hiervoor in aanmerking komend instituut opdracht geven nader onderzoek te doen naar de risico’s waar inwoners van onze gemeente aan blootgesteld zijn vanwege het gebruik van bestrijdingsmiddelen in de landbouw. (3) Overleg voeren met landbouworganisaties over de vraag hoe minder gebruik gemaakt kan worden van kwalijke bestrijdingsmiddelen en meer gebruik van natuurlijker vormen van gewasbescherming. Onze motie werd verworpen.

De fracties van CDA, Lokaal Peel en Maas, VVD en Anders NU waren tegen. Vindt u het ook niet vreemd dat deze partijen kennelijk geen moeite hebben met het gebruik van glyfosaat? Misschien kunt u hen eens om uitleg vragen.

Annigje Primowees, Frits Berben en Raf Janssen Raadsleden PvdA/GroenLinks

https://gelderland.pvda.nl/nieuws/coalitieakkoord-samen-voor-gelderland/ Lees hier meer over het coalitieakkoord van VVD, CDA, GL, PvdA en CU!

Coalitieakkoord 2019-2023 “Samen voor Gelderland” - PvdA Gelderland

“Samen voor Gelderland”, dat is de titel van het coalitieakkoord van de Gelderse Staten voor 2019-2023. De fractie van de PvdA heeft een akkoord bereikt met de fracties van VVD, CDA, GroenLinks, ChristenUnie en SGP. Het is een stevig akkoord geworden, waarin we met elkaar gedeelde ambities en in...

De Europese wetgeving en die van de afzonderlijke Europese Unielanden maken het mogelijk dat ingezetenen van deze landen binnen de gehele Europese Unie mogen werken. Er bestaat in ons land een groeiende belangstelling voor het tijdelijk inzetten van deze werknemers. Dit geldt niet alleen voor de agrarische sector, maar tegenwoordig komt dit ook steeds vaker voor in de industriële sector, de havens en de bouwwereld. Arbeidsmigranten hebben hier huisvesting nodig.

Natuurlijk moet deze huisvesting aan een aantal voorwaarden voldoen en vooral fatsoenlijk zijn, toegesneden op de menselijke maat. In de gemeente Schagen gaat het vooral om seizoenswerkers die in de agrarische sector werken. Op dit moment geldt dat er maximaal 40 tijdelijke medewerkers op een agrarisch bedrijf gehuisvest mogen worden en dat er in en rond de woonkernen in grotere gebouwen met toestemming, evenzo arbeiders gehuisvest mogen worden. Huisvesting in huizen met een woonbestemming is verboden.

In de gemeente Schagen staan we nu voor de keuze, laten we het bij de mogelijkheden die nu geboden worden of gaan we de regels aanpassen zodat er nog veel meer seizoenwerkers gehuisvest kunnen worden. Je ontkomt dan ook niet aan de vraag of wij de groei van deze werkgelegenheid wel de juiste vinden en of dit niet ten koste gaat van onze leefbaarheid. Welke invloed gaat dit krijgen op het platteland en werkt het niet in het nadeel van de ontwikkeling van andere sectoren (b.v. toerisme)? Hebben wij over tien jaar deze werkers nog wel nodig gezien de automatisering en robotiseringsmogelijkheden die er aan komen?

En een nog veel moeilijker vraag is: moeten we de toestroom van buitenlandse werkers in de agrarisch sector niet juist afremmen? De huidige minister van landbouw wil weer terug naar kringloop landbouw en daar passen de steeds intensievere vormen van land en tuinbouw met veel arbeiders niet in.

Ook moeten wij ons afvragen of die goedkope agrarische bulkproductie dankzij de inzet van die goedkope buitenlandse werknemers in ons land nog wel plaats moet vinden. Kan dit niet beter verplaatst worden naar de andere EU landen waar nog genoeg ruimte en mogelijkheden zijn en het milieu nog niet zo onder druk staat als in ons land.

De trend van weer meer te produceren voor de eigen regio lijkt mij een veel gezondere ontwikkeling waarbij de biodiversiteit ook weer de juiste aandacht kan krijgen. Dit houdt wel in dat de producten duurder gaan worden. Voor onze leefbaarheid is het stimuleren van biodiversiteit en het telen van gezonde producten een steeds belangrijker factor. Ons land wordt steeds dichter bevolkt, het aantal inwoners blijft stijgen, uiteraard moeten daar huizen voor gebouwd worden. Dit betekent wel dat we steeds zuiniger om moeten gaan met onze beschikbare open ruimtes.

Mijn standpunt is dat ik die 40 toegestane woonplekken voor seizoenswerkers op het bouwblok van een agrarisch bedrijf al rijkelijk veel vind. Ik vraag me zelfs af om hoeveel bedrijven het gaat die dit blijvend willen faciliteren ten aanzien van hun toekomstige ontwikkeling. Voor verreweg de meeste bedrijven, zoals de koolbedrijven en bollenbedrijven zijn die 40 wooneenheden voor tijdelijke medewerkers op een bedrijf meer dan genoeg.

Er zullen steeds meer bedrijven komen die gaan stoppen met de bulkproductie omdat er teveel druk vanuit de groothandel is op wat een product mag kosten en dat daardoor het werken met goedkope arbeidskrachten uit andere landen ook al niet meer rendabel is.

Op dit moment zie ik ook dat er enkele agrarische bedrijven zijn die naast hun bedrijf een uitzendbureau met buitenlandse werknemers zijn begonnen. Deze seizoenwerkers worden niet alleen op agrarische bedrijven geplaatst, maar worden ook doorverhuurd naar o.a. transportbedrijven en de bouw. Zo kan je ook niet meer van seizoenswerkers spreken, want deze uitzendbureaus weten het jaar rond arbeiders bij zeer verschillende bedrijven onder te brengen en verdienen daar fors aan. Dit vormt indirect ook een negatieve ontwikkeling op de hoogte van de inkomens van de medewerkers uit ons eigen land.

Industriële agrarische productie zoals de sla op waterteelt, de dierenflats en de mega grote tomaten, paprika en komkommerkassen horen thuis op bedrijfsterreinen zoals Agriport nabij Medenblik. De bollenteelt in de Noord-Kop zie ik als een uitzondering. Deze agrarische bedrijfstak blijft afhankelijk van een groot aantal seizoenwerkers. Veel van deze bedrijven weten nog tijdelijke krachten en scholieren aan te trekken uit de omgeving, die graag iets willen bijverdienen. Diverse bedrijven doen dit op een zeer aansprekende manier, waar veel jongeren later met plezier op terug kijken en ook veel van geleerd hebben. In de bollensector gaat het hooguit om twee maanden dat er seizoenswerkers nodig zijn. Het is dan ook de vraag of je op die bedrijven permanente huisvesting voor seizoenwerkers moet realiseren. Je kan dan ook tijdelijke woonunits plaatsen.

In de gemeenteraad van Schagen is afgelopen jaar een motie van het CDA en Jess over de uitbreiding van huisvesting op agrarische bedrijven van 40 slaapplaatsen naar 60 met een grote meerderheid aangenomen. De PvdA heeft tegen deze motie gestemd. In de discussie voorafgaande aan de motie, heeft niemand zich afgevraagd waarom veel Nederlanders dit werk niet meer willen doen. Ik denk dat het goed is dit wel in kaart te brengen. Arbeidsmigranten hebben er vaak baat bij dat ze in korte tijd zoveel mogelijk verdienen. Dit gaat vaak weer ten koste van de kwaliteit van de huisvesting, de maaltijden en recreatiemogelijkheden. Om de kosten voor de buitenlandse werkers laag te houden zorgt het soms weer voor bouwtechnische en of hygiënische gebreken.

Een gebrek aan privacy komt bij een langere periode van verblijf ook vaak om de hoek kijken. Bij langdurig verblijf begint de omgeving vaak overlast te ondervinden van seizoenwerkers. Dit vraagt om duidelijke voorschriften van het gemeente bestuur. Voor alle duidelijkheid: als het om het buitengebied van het platteland gaat, vind ik een verblijf van zes maanden in deze accommodatie lang genoeg en zou ik het aantal wooneenheden per agrarisch bedrijf naar maximaal dertig willen verminderen.

Dit is mijn bijdrage aan de discussie over seizoenswerkers.

Jan Schrijver PvdA gemeenteraadslid gemeente Schagen.

Het bericht De mening van Jan: tijdelijke huisvesting van seizoensarbeiders verscheen eerst op PvdA Schagen.

De Europese wetgeving en die van de afzonderlijke Europese Unielanden maken het mogelijk dat ingezetenen van deze landen binnen de gehele Europese Unie mogen werken. Er bestaat in ons land een groeiende belangstelling voor het tijdelijk inzetten van deze werknemers. Dit geldt niet alleen voor de agrarische sector maar tegenwoordig komt dit ook steeds vaker voor in de industriële sector, de havens en de bouwwereld. Arbeidsmigranten hebben hier huisvesting nodig.

Natuurlijk moet deze huisvesting aan een aantal voorwaarden voldoen en vooral fatsoenlijk zijn, toegesneden op de menselijke maat. In de gemeente Schagen gaat het vooral om seizoenswerkers die in de agrarische sector werken. Op dit moment geldt dat er maximaal 40 tijdelijke medewerkers op een agrarisch bedrijf gehuisvest mogen worden en dat er in en rond de woonkernen in grotere gebouwen met toestemming, evenzo arbeiders gehuisvest kunnen worden. Huisvesting in huizen met een woonbestemming is verboden.

In de gemeente Schagen staan we nu voor de keuze: laten we het bij de mogelijkheden die nu geboden worden of gaan we de regels aanpassen zodat er nog veel meer seizoenwerkers gehuisvest kunnen worden. Je ontkomt dan ook niet aan de vraag of wij de groei van deze werkgelegenheid wel de juiste vinden en of dit niet ten koste gaat van onze leefbaarheid. Welke invloed gaat dit krijgen op het platteland en werkt het niet in het nadeel van de ontwikkeling van andere sectoren (b.v. toerisme)? Hebben wij over tien jaar deze werkers nog wel nodig gezien de automatiseringen en robotiseringsmogelijkheden die er aan komen?

Een nog veel moeilijker vraag is: moeten we de toestroom van buitenlandse werkers in de agrarisch sector niet juist afremmen? De huidige minister van landbouw wil weer terug naar kringloop landbouw en daar passen de steeds intensievere vormen van land en tuinbouw met veel arbeiders niet in.

Ook moeten wij ons afvragen of die goedkope agrarische bulkproductie dankzij de inzet van die goedkope buitenlandse werknemers in ons land nog wel plaats moet vinden. Kan dit niet beter verplaatst worden naar de andere EU landen waar nog genoeg ruimte en mogelijkheden zijn en het milieu nog niet zo onder druk staat als in ons land.

De trend van weer meer te produceren voor de eigen regio lijkt mij een veel gezondere ontwikkeling waarbij de biodiversiteit weer de juiste aandacht kan krijgen. Dit houdt wel in dat de producten duurder gaan worden. Voor onze leefbaarheid is het stimuleren van biodiversiteit en het telen van gezonde producten een steeds belangrijker factor. Ons land wordt steeds dichter bevolkt, het aantal inwoners blijft stijgen, uiteraard moeten daar huizen voor gebouwd worden. Dit betekent wel dat we steeds zuiniger om moeten gaan met onze beschikbare open ruimtes.

Het standpunt van de PvdA is dat de 40 toegestane woonplekken voor seizoenswerkers op het bouwblok van een agrarisch bedrijf al rijkelijk veel is. En om hoeveel bedrijven gaat het die dit blijvend willen faciliteren ten aanzien van hun toekomstige ontwikkeling. Voor verreweg de meeste bedrijven, zoals de koolbedrijven en bollenbedrijven zijn die 40 wooneenheden voor tijdelijke medewerkers op een bedrijf meer dan genoeg.

Er zullen de komende jaren steeds meer bedrijven komen die gaan stoppen met de bulkproductie, omdat er teveel druk vanuit de groothandel is op wat een product mag kosten. Het werken met goedkope arbeidskrachten uit andere landen zal daardoor veel minder worden.

Op dit moment zie je ook dat er enkele agrarische bedrijven zijn die naast hun bedrijf een uitzendbureau met buitenlandse werknemers zijn begonnen. Deze seizoenwerkers worden niet alleen op agrarische bedrijven geplaatst, maar worden ook doorverhuurd naar o.a. transportbedrijven en de bouw. Zo kan je ook niet meer van seizoenswerkers spreken, want deze uitzendbureaus weten het jaar rond arbeiders bij zeer verschillende bedrijven onder te brengen en verdienen daar fors aan. Dit vormt indirect ook een negatieve ontwikkeling op de hoogte van de inkomens van de medewerkers uit ons eigen land.

Industriële agrarische productie zoals de sla op waterteelt, de dierenflats en de mega grote tomaten, paprika en komkommerkassen horen thuis op bedrijfsterreinen zoals Agriport nabij Medemblik. Op het bedrijfsterrein van Agriport verrijst een groot hotel voor seizoenswerkers, dit vinden wij de juiste plaats.

Voor de bollenteelt in de Noord-Kop kunnen andere regels gelden. Deze agrarische bedrijfstak blijft afhankelijk van een groot aantal seizoenwerkers. Veel van deze bedrijven weten nog tijdelijke krachten en scholieren aan te trekken uit de omgeving, die graag iets willen bijverdienen. Diverse bedrijven doen dit op een zeer aansprekende manier, waar veel jongeren later met plezier op terug kijken en ook veel van geleerd hebben. In de bollensector gaat het hooguit om twee maanden dat er seizoenswerkers nodig zijn. Het is dan ook de vraag of je op die bedrijven permanente huisvesting voor seizoenwerkers moet realiseren. Je kan dan ook tijdelijke woonunits plaatsen.

In de gemeenteraad van Schagen is eind 2018 een motie van het CDA en Jess over de uitbreiding van huisvesting op agrarische bedrijven van 40 slaapplaatsen naar 60 met een grote meerderheid aangenomen. De PvdA heeft tegen deze motie gestemd. In de discussie voorafgaande aan de motie heeft niemand zich afgevraagd waarom veel Nederlanders dit werk niet meer willen doen. Ik denk dat het goed is dit wel in kaart te brengen. Arbeidsmigranten hebben er vaak baat bij dat ze in korte tijd zoveel mogelijk verdienen.nDit gaat vaak weer ten koste van de kwaliteit van de huisvesting, de maaltijden en recreatiemogelijkheden. Om de kosten voor de buitenlandse werkers laag te houden zorgt het soms weer voor bouwtechnische en of hygiënische gebreken.

Een gebrek aan privacy komt bij een langere periode van verblijf ook vaak om de hoek kijken. Bij langdurig verblijf begint de omgeving vaak overlast te ondervinden van seizoenwerkers. Dit vraagt om duidelijke voorschriften van het gemeente bestuur.

Voor alle duidelijkheid: als het om het buitengebied van het platteland gaat, vindt de PvdA een verblijf van zes maanden in deze accommodatie lang genoeg. Er moet streng gehandhaafd worden dat deze huisvesting alleen voor medewerkers bestemd is, die in de agrarische sector werken.

Dit is de bijdrage aan de discussie over seizoenswerkers van de PvdA fractie van de gemeente Schagen.

Jan Schrijver gemeenteraadslid PvdA Schagen

Het bericht Tijdelijke huisvesting van seizoensarbeiders verscheen eerst op PvdA Schagen.

Gisteravond het raadsvoorstel Toekomst gebruik MFC de Boerhoorn behandeld. Van te voren als raad de kaders aangegeven. Op dit moment onvoldoende informatie over de exploitatie en het beheer. Samen met VVD, CGB en CDA een amendement ingediend. Het college moet aan de slag met een aanvullende opdracht.

Afgelopen week heeft de gemeenteraad de wijzigingsbevoegdheid inzake de nieuwe vestiging van 2 veehouderijen in het zogenaamde LOG gebied Harreveld-Zieuwent ingetrokken. Dit onderwerp zorgde de afgelopen jaren voor veel onrust bij een groot aantal inwoners van Oost Gelre. Anderhalf jaar geleden, tijdens een raadsvergadering in de Oude Calixtuskerk te Groenlo, liepen de emoties hoog op, maar bleven nagenoeg alle partijen in de gemeenteraad (een ruime meerderheid) op het standpunt staan: vergund is vergund, en als overheid moet je vóór alles betrouwbaar zijn.

Als PvdA namen we toen al een kritische houding aan en baseerden we ons op voortschrijdend inzicht sinds de totstandkoming van de zogenaamde Reconstructiewet uit 2008, die destijds de basis vormde voor de ontwikkeling van de Landbouw Ontwikkelings Gebieden (LOG).

Richting de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen (dit voorjaar) werd de publieke druk zo groot dat het CDA te elfder ure met een motie kwam om de wijzigingsbevoegdheid weg te halen bij het College en de besluitvorming terug te halen naar de raad.

Het is verbazingwekkend hoe de partijen de afgelopen raadsvergadering argumenteerden om zich achter de motie te scharen en zo geen gezichtsverlies te lijden.

NLOG noemt het feit dat de schadeclaims van de initiatiefnemers lijken mee te vallen als argument om de motie opeens te gaan steunen.

Het CDA op haar beurt doet z’n best om alsnog als DE belangenbehartiger van de agrarische sector op te treden. En maakt duidelijk dat de initiatiefnemers te allen tijde welkom zijn om elders in Oost Gelre alsnog hun plannen te realiseren op bestaande intensieve veehouderij locaties. Spierballentaal die eigenlijk nergens op slaat. Zeker als ze lering hadden getrokken uit het feit dat enige tijd geleden in Berkelland een wethouder van deze zelfde partij is afgetreden omdat hij  door eigenzinnig handelen te veel verwachtingen had gewekt bij een initiatiefnemer voor de bouw van een groot varkensbedrijf op een bestaande locatie tussen Groenlo en Beltrum. Ook hier waren er veel bezwaren door omwonenden en werden de plannen afgeblazen.

De VVD tot slot (normaliter niet te beroerd om een goede inhoudelijke bijdrage te leveren aan het debat) spant de kroon en houdt de kaken stijf op elkaar.

Als PvdA staan we op het standpunt dat de agrarische sector een onlosmakelijk deel is van onze gemeenschap. Circa 70 procent van ons grondgebied heeft een agrarische bestemming. Veel lokale werkgelegenheid is direct of indirect verbonden met de agrarische sector. Maar de schaalvergroting kan niet altijd en overal doorgaan en dat geldt niet alleen voor Oost Gelre. Nieuwe technieken (emissiearme stallen, luchtwassers) kunnen veel oplossen, maar niet alles. Geur en volksgezondheid komen steeds meer onder druk door de steeds groter wordende aantallen dieren op 1 locatie. Gedegen onderzoek wordt steeds belangrijker, om de gevolgen hiervan op korte maar ook op lange termijn in kaart te brengen.

De overheid speelt hier beleidsmatig op in met de nieuwe Omgevingswet en de Omgevingsvisie die de komende jaren van kracht worden. Een belangrijk onderdeel hiervan is onder andere dat je als initiatienemer zelf in gesprek gaat met omwonenden en je plannen toelicht: de dialoog met de omgeving aangaat. Nu moeten omwonenden vaak in een plaatselijke weekkrant bij de gemeentelijke mededelingen lezen dat er uitbreidingsplannen zijn, maar als je even niet oplet ben je al te laat met bezwaar maken.

Kortom: de hoogste tijd om de discussie over de toekomst van de landbouw binnen Oost Gelre, waar wij als PvdA al jaren voor pleiten, nu zo snel mogelijk op te starten. Zodat alle inwoners van deze mooie gemeente kunnen meedenken en zo hun inbreng leveren voor dit onderdeel van de Ruimtelijke Ordening dat voor Oost Gelre zo belangrijk is. Dit kan dan vastgelegd worden in de toekomstige Omgevingsvisie. Dan zijn er duidelijke kaders voor de toekomst van de veehouderij in Oost Gelre.

PvdA Oost Gelre.

Het bericht Landbouw in Oost Gelre na de LOG gebieden verscheen eerst op PvdA Oost Gelre.

De PvdA wil, net als iedereen in Gelderland, geen laagvliegroutes over onze mooie provincie.  Herindeling van het luchtruim moet daarom zo snel mogelijk plaatsvinden. Helaas kan de provincie dat niet besluiten. Het luchtruim wordt ingedeeld in Den Haag omdat besluiten over Lelystad Airport op landelijk niveau genomen worden. De manier om met onze wens toch de landelijke politiek te bereiken is door met Den Haag in gesprek te blijven. Ook moeten we scherp zijn op de besluiten, brieven en acties die vanuit Minister Van Nieuwenhuizen (VVD) en de coalitie van VVD, CDA, D66 en CU in de Tweede Kamer naar buiten komen.

Vorige maand werd duidelijk dat de afgesproken herindeling van het luchtruim in 2023 ineens anders beschreven werd in de brieven richting de Tweede Kamer. Waar eerst 2023 als eindjaar genoemd werd, is in de laatste brieven 2023 genoemd als jaar waarin de herindeling plaatsvindt. Dit zou betekenen dat er langer onduidelijkheid is voor de inwoners van Gelderland. Dat is voor u én voor ons niet acceptabel, en dat leest de PvdA ook terug in de brief die Gedeputeerde Meijers heeft geschreven aan de minister.

Als PvdA-fractie staan wij zij aan zij met de inwoners die houden van onze provincie, die net als wij werken aan een mooie omgeving, prettig wonen en fijn werken. We willen samen gelukkig zijn in Gelderland. Laagvliegende vliegtuigen over onze Veluwe of andere delen van Gelderland passen daar niet bij. Daarom blijven wij scherp op alle ontwikkelingen in dit dossier en trekken wij samen op met de PvdA in de Tweede Kamer. We zijn blij met de alertheid van de Gedeputeerde en de manier waarop zij haar invloed uitoefent. Zij zorgt dat ze aan tafel blijft op het ministerie omdat daar op dit moment het meeste voor Gelderland bereikt kan worden.

Het bericht Geen permanente laagvliegroutes in Gelderland verscheen eerst op PvdA Gelderland.

René Leber: “Leefbaarheid is ook een kwestie van durven”.

Binnen de PvdA fractie heeft René Leber zich de afgelopen jaren vooral gericht op de thema’s ruimtelijke ordening en leefbaarheid. Leber ervaart een verschil in houding tussen CDA/GB/VVD college en zijn fractie. “Dit college is echt super behoudend. De angst om buiten de lijntjes te kleuren regeert. Echt stelling nemen is niet bij”. Samen D66 en ‘de groene VVD ér’ Jaap Gerkes ageerde Leber tegen de komst van megastallen. Ook wil hij dat,  bij nieuw vestigingen en uitbreidingen van intensieve veehouderijen,  de GGD om een gezondheidsadvies wordt gevraagd. “En dat advies is dan wél bindend! Ik vind het echt onbestaanbaar dat het college daar, bijvoorbeeld bij de uitbreiding van het kippenbedrijf in Welsum, nog over twijfelt. Met gezondheid marchandeer je niet. Leefbaarheid is ook een kwestie van durven. Van gewoon ook eens een keer nee zeggen tegen de uitbreiding van een agrarisch bedrijf”.

Mantelzorgwoningen

Leber is niet alleen gezaghebbend, hij is ook vasthoudend. Bijvoorbeeld als het gaat om inwoning en mantelzorg. Het huidige college van B. en W. van Olst-Wijhe wil niet dat woningen in de kernen en in het buitengebied worden gesplitst. Dit omdat er dan een nieuw huisnummer nodig is. Deze onwil zet bij veel inwoners van Olst-Wijhe kwaad bloed. René Leber: “Een oudere inwoner van Den Nul stootte zijn neus bij het college toen hij een vergunning aanvroeg voor het splitsen van zijn woning. Met het oog op de toekomst wilde hij graag zijn zoon met zijn gezin op hetzelfde erf laten wonen. Dit met het oog op de toekomstige mantelzorg. Allemaal heel logisch en ook kostenbesparend voor de samenleving, maar het mocht niet. Toen wij met deze kwestie aan de gang gingen melden zich meer mensen bij ons. Dit leeft echt en moet echt anders, ik hou vast”. Leber is ook blij dat op initiatief van de lokale PvdA de startersleningen terug komen in Olst-Wijhe. ‘Ik ga als onderwijsman veel met jonge mensen om. Dit leeft echt onder deze groep”.

De routinier van PvdA Olst-Wijhe is blij met de 21 namen tellende  PvdA kandidatenlijst. “Landelijk hebben wij absoluut klappen gehad. De PvdA Olst-Wijhe heeft er echter in de afgelopen periode juist mensen bij gekregen. Klaarblijkelijk weten wij met onze actieve opstelling in en buiten het gemeentehuis toch Olst-Wijhenaren te raken. Dat is een fijn gevoel”. Leber heeft daarbij alle vertrouwen in lijsttrekker Martijn Jumelet.  “Echt geweldig dat zo’n nog jonge vent de kar wil trekken. Dat is goed voor het aanzien van de lokale politiek. Voor zo’n iemand ben ik graag een steun in de rug”.

Het bericht René Leber, de nummer 2 op de lijst van de PvdA Olst-Wijhe geldt als een gezaghebbend raadslid. De PvdA is blij dat het de plaatsvervangend voorzitter van de gemeenteraad voor nog een periode heeft weten te strikken. En Leber zelf heeft er ook zin in. “Als PvdA Olst-Wijhe hebben de afgelopen jaren flink wat voor elkaar krijgen. En dat smaakt naar meer”. verscheen eerst op PvdA Olst-Wijhe.