Poliflw

Beste CDA’ers,Afgelopen woensdag hebben wij een constructieve sessie gehad vanuit de Bestuurdersvereniging (BSV) over de zorgwekkende toestand waarin minderjarige asielzoekers, migranten en vluchtelingen verkeren in de kampen op de eilanden van Griekenland. Onze Partijvoorzitter en ik hebben gemerkt dat in veel afdelingen de zorgwekkende toestand onderwerp van gesprek en discussie is. Zo werden ook moties ingediend waarbij door afdelingen vanzelfsprekend verschillende afwegingen werden gemaakt. Omdat de tijdens de sessie gewisselde informatie voor alle leden informatief is, deel ik deze brief breed. Ook om hiermee antwoord te geven op de vragen en e-mails die wij als fractie en ook de partij hebben ontvangen.Barmhartigheid drijft ons allen en dus voelen velen de behoefte in actie te komen. Tegelijkertijd waren er zorgen, over de aantallen, de huidige druk op de opvang en de integratieproblemen. Ook rezen er vragen: wat is de achtergrond van de minderjarigen, gaat het inderdaad om kinderen die wees zijn, en waar komen ze vandaan? Kortom het onderwerp leeft en het is noodzakelijk om binnen de partij dit gesprek gaande te houden. Hierbij is het ook belangrijk dat we elkaar de ruimte en mogelijkheid geven om ten aanzien van dit belangrijke onderwerp van mening te verschillen over de wijze waarop we de nood proberen te lenigen. In de sessie heb ik uitgelegd dat ik mijn werk altijd doe om de meest kwetsbaren te beschermen. Dat is wat mij ook in dit werk als Kamerlid ten diepste drijft en waar ik iedere dag weer voor aan de slag ga. Ik reis naar opvangkampen waarover zorgen leven, spreek met organisaties die zich voor vluchtelingen inzetten, werkte zelf niet voor niets eerder bij de VN, was taalmaatje van een Sudanese vluchteling en mijn gezin was buddy van een uit Syrië, voor oorlog en geweld gevlucht gezin dat in ons dorp haar weg moest vinden. Vluchtelingen moeten immers intensief geholpen worden wanneer zij in Nederland een nieuw bestaan willen opbouwen. Het gaat niet vanzelf. Dat is waar ons CDA voor staat, omzien naar elkaar en zeker naar kwetsbaren in nood. En dat is ook wat er in ons verkiezingsprogramma van 2017 staat: voor vluchtelingen, in het bijzonder kinderen die werkelijk in nood verkeren bieden wij altijd hulp en bescherming. Daarbij lijkt echter soms het beeld te ontstaan dat er maar een beste oplossing is, in dit geval het naar Nederland halen van een aantal kinderen. In mijn ogen is er veel meer nodig dan dat. Wij werken aan een oplossing voor alle kinderen. Dagelijks komen er vele gezinnen met kleine kinderen, minderjarigen met en zonder ouders en ouderen na een lange en veelal gevaarlijke reis in Griekenland aan, hopend op een betere en veilige toekomst. Als Nederland, maar zeker ook in Europees verband, zijn wij het verplicht om juist Griekenland bijstand, hulp en middelen te bieden om deze mensen van meet af aan te helpen. We moeten werken aan een solide, solidair en effectief systeem in Griekenland zelf, zodat we zo veel mogelijk, het liefst alle vluchtelingen, jong en oud kunnen opvangen, helpen en beschermen. En dat is tot op heden iedere dag opnieuw mijn inzet. Sinds Turkije haar grens met Griekenland geopend heeft om vluchtelingen door te laten hebben we er bij de staatssecretaris op aangedrongen dat er meer hulp moet worden verleend. De Europese samenleving moet die verantwoordelijkheid met elkaar dragen. Dat hebben we stap voor stap voor elkaar gekregen. Hulpgoederen, experts en coördinatoren zijn naar Griekenland gegaan. Ook is heel veel geld gegeven, door Nederland maar ook door de Europese Unie. En toen kwam de coronacrisis. De angst groeide dat het virus ook de vluchtelingenkampen hard zou kunnen raken. Ik ben toen meteen in gesprek gegaan met verschillende mensen uit mijn netwerk om te kijken waar de grootste risico’s lagen en wat we snel zouden kunnen doen. Naar aanleiding daarvan hebben we als coalitie een motie ingediend om direct de meest kwetsbaren, waaronder kinderen, van de eilanden naar het vaste land te verplaatsen en onder te brengen in hotels en desnoods leegstaande cruiseschepen. Daarbij heb ik aangegeven dat ook gezinnen met kinderen geholpen moesten worden. Die kinderen zijn doorgaans nog veel jonger. Dat schoot helaas allemaal niet op. Toen twee Eurocommissarissen die zich met asiel en migratie bezighouden naar Nederland kwamen hebben we ook hen ervan doordrongen dat er snel actie moest worden ondernomen. Toen kwam er gelukkig enige beweging in. Vervolgens ontstond er discussie om kinderen naar andere landen binnen de EU over te brengen. We hebben daar uitvoerig over gesproken en zijn met elkaar gekomen tot een uitvoerbare oplossing waarmee we echt het verschil kunnen maken. Griekenland vroeg ons namelijk te helpen met het opzetten van een voogdijprogramma, zodat alle minderjarigen die in Griekenland terecht komen veiligheid, zorg en noodzakelijke begeleiding kan worden geboden. Griekenland had hiertoe al een poging gedaan die niet van de grond kwam, onze hulp bleek echt nodig. Nederland heeft hier goede ervaringen mee en samen met de CU en D66 hebben wij dit kunnen bewerkstelligen. Dat wordt nu opgepakt door het kabinet. Daarnaast hebben wij afgedwongen dat er meer veilige opvangplekken komen, waarbij Nederland er 48 inricht. Met een verplichting voor 3 jaar, waardoor uiteindelijk 500 minderjarigen van deze opvang gebruik kunnen maken. Hier wordt veiligheid, zorg, begeleiding en onderwijs geboden en, ook heel belangrijk, hier start eindelijk de afhandeling van de asielprocedure van deze minderjarigen die hierop nu jaren moeten wachten. Dan wordt duidelijk of ze daadwerkelijk een status krijgen of moeten worden begeleid, terug naar het land van herkomst. We moeten er namelijk ook voor waken dat kinderen zonder status naar Nederland komen en vervolgens te horen krijgen dat ze alsnog zouden moeten terugkeren naar het land van herkomst, met alle uitvoeringsproblemen die daar achter weg komen. De kans dat de minderjarigen geen status krijgen, is reëel gelet op de cijfers die nu voorhanden zijn over hun herkomst. Hiermee worstelt men nu ook al in Zweden. Dat is voor kinderen, en dat gaf Richard van Zwol in de sessie ook aan, heel erg onthechtend. Van Zwol, voorzitter van het Wetenschappelijk Instituut van het CDA en adviseur voor de verkiezingsprogramma- commissie, heeft hier een onderzoek naar mogen doen, waarbij met veel jeugdige asielzoekers is gesproken. Zij gaven aan dat het als kind weg zijn van je vertrouwde omgeving en je familie bijzonder zwaar is. In dit verband verdient vermelding dat de helft van de kinderen die inmiddels door Duitsland zijn opgenomen, meteen een verzoek tot gezinshereniging heeft gedaan. Dat terwijl de verwachting is dat niet alle minderjarigen (vooral adolescenten-jongens) een status zullen krijgen. Daarover heeft men in Duitsland nu hoofdbrekers, om nog maar te zwijgen over de risico’s die ontstaan als voor alleenstaande kinderen een ander toelatingsbeleid gaat gelden. Dan zou het zomaar kunnen dat kinderen nog vaker alleen vooruit worden gestuurd. Daarover rijzen inmiddels ook zorgen. Mijn inzet is daarom, ervoor te zorgen dat in Griekenland alle minderjarigen zo snel als mogelijk de duidelijkheid krijgen of zij in aanmerking komen voor een status of niet. In de tussentijd moeten zij op een effectieve manier worden ondersteund en begeleid. Dat gaat nu met onze hulp gebeuren. Zo ontstaat er perspectief. De staatssecretaris heeft dat nu toegezegd en er menskracht en geld voor vrijgemaakt. Alle minderjarigen die daar nu zijn en beslist nog komen, moeten namelijk worden geholpen, want ieder kind in erbarmelijke omstandigheden is er een te veel. Er komt een heel expertiseteam om dit te bewerkstelligen. Van een goed werkend voogdijprogramma profiteren alle minderjarigen die in Griekenland aangekomen zijn of nog komen. Maar hiermee zijn we er natuurlijk nog niet. Ten eerste volg ik de uitwerking van de plannen als altijd heel kritisch. We willen periodiek verslag krijgen van de vorderingen en hiertoe heb ik daarom ook een motie ingediend. Er zijn een aantal landen dat minderjarigen hebben overgenomen en nu weer voor nieuwe uitdagingen staan. Op mijn vraag of de staatssecretaris met deze landen wil kijken of ook zij nu in Griekenland met ons willen samenwerken, bleek mij dat deze landen hierover inderdaad in gesprek willen. Als meer landen daar opvang regelen waarbij procedures worden opgestart, kan het Nederlandse initiatief als een olievlek werken. Dat is in het belang van nog meer minderjarigen. Ten tweede is het zo dat wij in afwachting zijn van het asiel- en migratieplan van de Europese Commissie. Dat wordt over 2 weken verwacht. Daarin zullen, naar verwachting, veel aspecten worden geregeld (een meer gemeenschappelijk asielbeleid met ook een betere aanpak van de overlastproblematiek en het thema van terugkeer). We weten dat ook hervestiging onderdeel zal uitmaken van dit pact. Als vluchtelingen aan de randen van Europa dus een status krijgen, zal ook Nederland haar aandeel moeten nemen. Daar heb ik in het laatste debat ook geen enkele onduidelijkheid laten bestaan. In het totale hervestigingsprogramma hebben we overigens nu ook al meer dan 3000 mensen overgenomen. Dat is onze verantwoordelijkheid en die blijven we wat mij betreft ook in de toekomst nemen. Let wel. Een ander groot probleem waar we in Nederland mee te kampen hebben, is dat er 6.500 statushouders zijn, waaronder veel gezinnen met kleine kinderen, die vast zitten in onze asielcentra. Er is vooralsnog geen ruimte voor hen in onze gemeenten. Ik zou heel graag zien dat de gemeenten die ruimhartig hebben aangeboden vluchtelingen te willen opnemen, alles op alles zetten om hen in hun gemeenschap op te nemen. Veel gezinnen met jonge kinderen die hier al zijn hebben nog een eigen plek nodig in ons eigen land. Als we het toch eens voor elkaar zouden krijgen dat deze kinderen na de zomer ergens naar school zouden kunnen gaan en er een einde zou komen aan hun ellenlange wachten. Ik zal mij er voor blijven inzetten dat wij in Europees verband, als Nederland onze verantwoordelijkheid nemen als het gaat om de meest kwetsbare vluchtelingen te helpen, beschermen en een nieuwe veilige toekomst te bieden. Waarbij we met elkaar oog moeten houden voor wat er al gedaan wordt, wat we nog meer kunnen doen en hoe we ook in ons eigen land kunnen zorgen dat de vluchtelingen die hier zijn en nog wachten op een eigen woning een plekje in de gemeenten krijgen. Zodat we vervolgens weer nieuwe mensen kunnen opvangen en ook hen weer kunnen helpen. De asielzoekerscentra zitten nu vol en het lukt het COA niet om plekken te vinden voor nieuwe centra. Dat baart mij ook grote zorgen. Als slot wil ik iedereen die deelnam aan de sessie, of op een andere wijze betrokkenheid toonde, bedanken voor de vragen en kritische noten. Die houden mij scherp en sterken mij ook in mijn werk dat ik doe. Met vriendelijke groeten, Madeleine van Toorenburg

In de raadsvergadering hebben we, gesteund door D66 en SP, een motie ingediend die het college verzoekt om een overzicht te maken met alle mogelijke financiele, economische en sociaal-economische effecten van de Coronacrisis. We hebben in de commissie hier onlangs al over gesproken. Toen gaf de wethouder aan dat "als we iets hebben wat hout snijdt, dan sturen we dat naar de raad". Dat was ons niet concreet genoeg. Wat zou dit zijn dan? En wanneer? En waarop gebaseerd? De VNG, het CPB en de SER voorzien in tools om aan de hand van o.a. scenario's de effecten in te schatten. Dat kunnen wij als Doesburg ook doen. En het lijkt ons ontzettend belangrijk, zeker nu er geen beleidsvolle Kadernota komt, om hierover met elkaar in debat te gaan voordat we in oktober over de Programmabegroting praten. Wethouder van Veldhuizen gaf nu aan in het algemeen te werken aan een stuk wat ingaat op de financiele kosten, welke scenario's er zijn en welke kant het op kan gaan en dat dit zelfs mogelijk nog voor het reces zal verschijnen. De Stadspartij vroeg zich (weer eens) af of er geen vertrouwen was in de wethouder, we zouden achterdochtig zijn. Dat zijn we niet, we vinden het belangrijk dat hier concrete toezeggingen over gedaan worden en dat er debat volgt voor de Programmabegroting. En dan is het benoemen van scenario's 1 ding: maar het effect van die scenario's en hoe we daarmee om moeten gaan is toch echt iets om als politieke partijen met elkaar te bespreken. We zien uit naar wat gaat komen en hopen dat onze oproep en ons signaal tot debat en informatie tot iets moois zullen leiden binnenkort. Wordt vervolgd.

In de raadsvergadering hebben we, gesteund door D66 en SP, een motie ingediend die het college verzoekt om een overzicht te maken met alle mogelijke financiele, economische en sociaal-economische effecten van de Coronacrisis. We hebben in de commissie hier onlangs al over gesproken. Toen gaf de wethouder aan dat "als we iets hebben wat hout snijdt, dan sturen we dat naar de raad". Dat was ons niet concreet genoeg. Wat zou dit zijn dan? En wanneer? En waarop gebaseerd? De VNG, het CPB en de SER voorzien in tools om aan de hand van o.a. scenario's de effecten in te schatten. Dat kunnen wij als Doesburg ook doen. En het lijkt ons ontzettend belangrijk, zeker nu er geen beleidsvolle Kadernota komt, om hierover met elkaar in debat te gaan voordat we in oktober over de Programmabegroting praten. Wethouder van Veldhuizen gaf nu aan in het algemeen te werken aan een stuk wat ingaat op de financiele kosten, welke scenario's er zijn en welke kant het op kan gaan en dat dit zelfs mogelijk nog voor het reces zal verschijnen. De Stadspartij vroeg zich (weer eens) af of er geen vertrouwen was in de wethouder, we zouden achterdochtig zijn. Dat zijn we niet, we vinden het belangrijk dat hier concrete toezeggingen over gedaan worden en dat er debat volgt voor de Programmabegroting. En dan is het benoemen van scenario's 1 ding: maar het effect van die scenario's en hoe we daarmee om moeten gaan is toch echt iets om als politieke partijen met elkaar te bespreken. We zien uit naar wat gaat komen en hopen dat onze oproep en ons signaal tot debat en informatie tot iets moois zullen leiden binnenkort. Wordt vervolgd.

Tijdens twee lange commissievergaderingen en een intensieve raadsvergadering is uitgebreid gesproken over de wijze waarop een achterstand in huisvesting van statushouders ingehaald kan worden. De fractie vindt een goede huisvesting van vluchtelingen in Bloemendaal uiterst belangrijk en wil hier graag aan mee werken. De provincie heeft in een brief de gemeente gedreigd met een bestuurlijke maatregel te komen om het oplossen van de achterstand van de huisvesting af te dwingen. De gemeenteraad wil het niet zo ver laten komen en heeft het college verzocht om een plan van aanpak dat het inhalen van de achterstand in de huisvesting voor statushouders mogelijk maakt. Dit voor het einde van het jaar. Het college heeft verschillende mogelijkheden onderzocht en heeft de raad voorgesteld de achterstand weg te werken door het bouwen van flexwoningen, tijdelijke woningen die maximaal tien jaar blijven staan. In de gemeenteraad werd verschillend over het voorgelegde plan van aanpak gedacht. De fractie van het CDA sluit de bouw van flexwoningen niet uit, maar gaf in eenamendement aan vooral een oplossing te zien in het tijdelijk gebruik van bestaande leegstaande gebouwen (Dennenheuvel). Dit om de tijd te hebben de achterstand in drie jaar weg te kunnen werken. Daarnaast stelt het amendement voor om direct werk te maken van planvorming voor de bouw van sociale huurwoningen en huurwoningen in het middensegment. Het college heeft in een plan van aanpak een aantal mogelijke locaties voorgesteld. Voor het CDA is in dit overzicht vooral de locatie Blekersveld het meest geschikt. In het voorstel van het College werd het speelveldje aan de Zomerzorgerlaan als voorkeurslocatie aangegeven. Het CDA ziet deze locatie als niet geschikt vanwege om argumenten van ruimtelijke kwaliteit en ziet bebouwing ook als een kostbare oplossing. Helaas werd het amendement van het CDA verworpen. Alleen de PvdA gaf hier steun aan. Voor de CDA-fractie was hierna het verwerpen van het plan van aanpak geen optie omdat wij de verantwoordelijkheid voelen dat statushouders op een goede manier gehuisvest dienen te worden. Om die reden is het CDA uiteindelijk meegegaan met eenamendement van GroenLinks en D66. Hierin wordt het verzoek gedaan aan het college uiterlijk 16 april een overzicht te maken met een nadere uitwerking van een viertal mogelijke locaties waaronder de Zomerzorgerlaan. In een stemverklaring gaf het CDA opnieuw aan zich verantwoordelijk te voelen voor een goede huisvesting van statushouders maar dat de locatie aan de Zomerzorgerlaan hiervoor niet geschikt is. Dit amendement werd vervolgens, net als het gewijzigde plan van aanpak, met een ruime meerderheid aanvaard.

Tijdens twee lange commissievergaderingen en een intensieve raadsvergadering is uitgebreid gesproken over de wijze waarop een achterstand in huisvesting van statushouders ingehaald kan worden. De fractie vindt een goede huisvesting van vluchtelingen in Bloemendaal uiterst belangrijk en wil hier graag aan mee werken. De provincie heeft in een brief de gemeente gedreigd met een bestuurlijke maatregel te komen om het oplossen van de achterstand van de huisvesting af te dwingen. De gemeenteraad wil het niet zo ver laten komen en heeft het college verzocht om een plan van aanpak dat het inhalen van de achterstand in de huisvesting voor statushouders mogelijk maakt. Dit voor het einde van het jaar. Het college heeft verschillende mogelijkheden onderzocht en heeft de raad voorgesteld de achterstand weg te werken door het bouwen van flexwoningen, tijdelijke woningen die maximaal tien jaar blijven staan. In de gemeenteraad werd verschillend over het voorgelegde plan van aanpak gedacht. De fractie van het CDA sluit de bouw van flexwoningen niet uit, maar gaf in eenamendement aan vooral een oplossing te zien in het tijdelijk gebruik van bestaande leegstaande gebouwen (Dennenheuvel). Dit om de tijd te hebben de achterstand in drie jaar weg te kunnen werken. Daarnaast stelt het amendement voor om direct werk te maken van planvorming voor de bouw van sociale huurwoningen en huurwoningen in het middensegment. Het college heeft in een plan van aanpak een aantal mogelijke locaties voorgesteld. Voor het CDA is in dit overzicht vooral de locatie Blekersveld het meest geschikt. In het voorstel van het College werd het speelveldje aan de Zomerzorgerlaan als voorkeurslocatie aangegeven. Het CDA ziet deze locatie als niet geschikt vanwege om argumenten van ruimtelijke kwaliteit en ziet bebouwing ook als een kostbare oplossing. Helaas werd het amendement van het CDA verworpen. Alleen de PvdA gaf hier steun aan. Voor de CDA-fractie was hierna het verwerpen van het plan van aanpak geen optie omdat wij de verantwoordelijkheid voelen dat statushouders op een goede manier gehuisvest dienen te worden. Om die reden is het CDA uiteindelijk meegegaan met eenamendement van GroenLinks en D66. Hierin wordt het verzoek gedaan aan het college uiterlijk 16 april een overzicht te maken met een nadere uitwerking van een viertal mogelijke locaties waaronder de Zomerzorgerlaan. In een stemverklaring gaf het CDA opnieuw aan zich verantwoordelijk te voelen voor een goede huisvesting van statushouders maar dat de locatie aan de Zomerzorgerlaan hiervoor niet geschikt is. Dit amendement werd vervolgens, net als het gewijzigde plan van aanpak, met een ruime meerderheid aanvaard.

In de raadsvergadering van 29 mei is het amendement van CDA en D66 gezamenlijk indienden aangenomen. In dit amendement gaan wij verder waar het raadsvoorstel stopte. Het raadsvoorstel voorzag in een eenmalige extra dotatie van € 25.000 voor dit jaar (!) zodat Stichting Centrum Belang Doesburg door kan gaan met het uitvoeren / begeleiden / initiëren van de lopende activiteiten in onze stad (denk bijv aan de Sinterklaas intocht). Als CDA hebben we afstand genomen van sommige partijen die zeiden dat ondernemers maar hun eigen broek moesten ophouden, waarmee gezegd lijkt dat het geld de zakken van de ondernemers in zou gaan. Onzin. Er is juist een stichting in het leven geroepen om activiteiten te organiseren die onze stad aantrekkelijker en levendiger maken. En deze stichting (SCBD) vraagt nu om meer: structurele toezegging geld en een verhoging daar van. Onze fractie is vooralsnog niet voor of tegen het toekennen van deze gelden maar mist een stevig plan. Een uitgewerkt plan met visie en ambitie en concrete invulling en begroting. En precies daarover ging ons amendement: voordat we weer/meer Euro's gaan overmaken naar de stichting moet er een goed plan liggen. Wat ons betreft een eis. Alleen de fracties van de Stadspartij en SP hebben tegengestemd waarmee het amendement is aangenomen.

Uit de Raad 9 april 2019 Ronde Tafel Er vonden 2 Ronde Tafels plaats; in de Trouwzaal de begroting van de Overheids BV voor het sociale domein { Carins} en het Frysk taalbeleid. Voor de Overheids BV zijn mensen vanuit sociale zaken en van de consortiumpartners bij elkaar gebracht in de Overheids BV Carins. Een BV die los staat van de gemeente, maar wel met het gemeentebestuur als enige aandeelhouder. Het doel is om beter te kunnen samenwerken en meer greep te krijgen op de verschillende processen binnen het sociaal domein. Deze BV heeft naast personeel ook huisvesting en andere facilitaire zaken nodig om goed te kunnen functioneren. Daarvoor heeft de BV een begroting opgesteld en de gemeenteraad heeft de gelegenheid om haar zienswijze hierop te geven.Tijdens de vragenrondes bleek dat op financieel gebied nog veel zaken niet duidelijk zijn. De stelling dat alle onkosten worden gedekt door de gemeentelijke begroting komt niet overeen met de hoeveelheid uitgaven. Ook heeft het CDA al vooraf technische vragen gesteld over o.a. de juistheid van deze begroting. Zo wordt er € 100.000 aan de jaarrekening 2018 onttrokken voor nieuwe uitgaven in 2019. Dat mag niet en daarbovenop heeft dit college gewaarschuwd dat de jaarrekening 2018 een miljoenentekort zal geven. Het CDA wil bevestiging dat de kwartaalrapportage van Carins nu ook inzage gaat geven in de uitgaven sociaal domein (o.a. Jeugdzorg) en er dus geen ‘verrassingen’ achteraf meer gaan plaatsvinden. De directeur van Carins wilde deze bevestiging juist niet geven. Hij heeft niet de opdracht gekregen over de prestaties van de Overheids BV te rapporteren. De rapportage betreft alleen de bedrijfsvoering!?! Kortom Smallingerland geeft weer meer geld uit, zonder beter resultaat! Het tweede onderdeel betrof het Frysk taalbelied. Het enthousiasme voor de Friese taal van de opstellers van deze notitie oversteeg duidelijk de noodzaak bij de aanwezige raadsleden. De warme pleidooien om toch vooral altijd te beginnen met Fries bij de balie en in brieven werden zonder woorden voor kennisgeving aangenomen.Er is wel degelijk aandacht bij de aanwezige raadsleden voor de Friese taal. Daarbij klinkt ook een realistisch beeld, we niet toe moeten naar raadsvoorstellen in het Fries etc. Het enthousiasme van de initiatiefnemers zal er zeker voor zorgen dat de gemeente alert blijft op het behoud van de Friese Taal. Overigens worden veel debatten in het Fries gevoerd! Bij de Ronde Tafel in de Raadszaal was het belangrijkste onderwerp de toekomst van het vliegveld in Drachten. Het college is voornemens om het vliegveld te verkopen en eventuele kopers konden hun plannen toelichten. Bij de verkoop stelt het college 2 voorwaarden; het moet de functie van een vliegveld behouden en de gemeente wil het eerste recht van terugkoop houden. Er zijn 2 partijen geïnteresseerd in koop: ondernemer Jellema uit Dokkum die met de invoer en assemblage van energie zuinige vliegtuigen uit Zuid Afrika het vliegveld wil behouden en daarnaast de afspraken die er zijn met de huidige gebruikers volledig zal respecteren. Op de vraag of investering in het vliegveld nu en in de toekomst (o.a. vervanging asfalt laag van de landingsbaan) garant stond, werd volmondig positief beantwoord dor Jellema.De ander partij is een consortium van ondernemers, die ook de functie van het vliegveld wil behouden in de vorm van een zelfvoorzienend “ duurzaam mobiliteitscentrum” voor vliegtuigen op stroom. Dit consortium heeft de benodigde financiële middelen voor huidige en toekomstige investering nu nog niet op orde, aldus de woordvoerder. Over 2 weken debatteert de Raad over dit onderwerp. Debat Het debat werd geopend door de nieuwe burgemeester Jan Rijpstra.Tijdens het vragenuur werden vragen gesteld over het parkeerbeleid in Drachten. Wethouder bakker lichtte toe dat omwonenden van het Kiryat Onoplein in een extra info sessie zijn bijgepraat, aangezien nieuw beleid vooral hier aanpassingen zal geven. Volgens D66 was dit “fragmentarisch“ beleid, de wethouder vond dit echter niet. Rond de zomer kan de Raad het parkeer evaluatiebeleid verwachten en kan nieuw beleid opgesteld worden.SB stelde vragen over berichtgeving in de media over het tekort in de Jeugdzorg , ongeveer 3,2 miljoen euro. SB vond deze gang van zaken (eerst media informeren en niet de Raad) een schoffering voor de Raad.Wethouder Trompetter begreep de verbazing, echter de verklaring was simpel. Een week geleden is de Jaarrapportage Sociaal Domein afgerond (met voorlopige cijfers) en dit stond op de besluitenlijst. De media heeft dit stuk opgevraagd en zodoende was het in de krant geplaatst. De wethouder gaf toe dat het wel zo netjes was geweest om de Raad actief via een brief te informeren.De term “schoffering” vond hij niet gepast. Motie vreemd aan de orde van de dag door PvdA/GL: volgens de indieners wordt het doen van onderzoek door derden die stage lopen bij de gemeente(bijvoorbeeld stagiaires/studenten etc), beperkt om via gemeentekanalen inwoners te benaderen. Dit zou komen door strenge beleid van de afdeling communicatie. Portefeuillehouder Rijpstra antwoordde dat afhankelijk van het onderzoek er wordt gekeken hoe en wie via gemeentebronnen benaderd kunnen worden voor onderzoek.Hij zegde toe dat er binnen 6 weken nieuw communicatie beleid ter bespreking in de Raad en dat dit specifieke onderwerp zal worden meegenomen. De motie werd daarop ingetrokken door de indieners. Het Besluit Vaststelling van de besluitenlijsten Overig nieuws Op 10 april heeft een grote groep van 83 Friese CDA-ers, die hebben meegedaan aan de provinciale campagne, een bezoek gebracht aan het Europees Parlement in Brussel.We hebben een zeer interessante dag gehad onder de leiding van Wiebe Strikwerda (beleidsmedewerker van Esther de Lange) en uitleg gekregen over een aantal zaken van Esther zelf. Na een korte tour door het Europees Parlement zelf, werden we aan het einde van de dag bijgepraat door Job van den Berg (Hoofd Relaties met het Europees Parlement, Permanente Vertegenwoordiging van Nederland). Met vriendelijke groet uit de CDA fractie, Karin (van der Velde-Ronda), Hans (Doddema), Corrie (Ponne), Minke (de Voor-Veenstra), Douwe (Hiemstra) en Sjouke (Rijpma) Reacties welkom via cdarijpma@hotmail.com Sjouke Rijpma (fractiesecretaris CDA Smallingerland) 06-470 56 678

Kinderpardon Tien dagen stond de coalitie onder hoogspanning vanwege het kinderpardon. Het kabinet wilde strikt vasthouden aan de regel dat asielzoekersgezinnen aan terugkeer naar hun land van herkomst moeten meewerken. Daardoor mochten de afgelopen jaren maar heel weinig van deze kinderen hier blijven. In de bijna-crisis rond dit hoofdpijndossier hanteerden CDA, D66 en ChristenUnie de overvalstrategie. Via de krant liet bondgenoot CDA weten toch voor een verruiming van de regeling te zijn. Zo ontstond er opeens een Kamermeerderheid en was er heibel in het Torentje. De frustratie was bijna tastbaar na de eerdere recente zeperd over de Dividendbelasting. Europese Hof Fractieleider Buma probeerde zich aanvankelijk nog te verschuilen achter een uitspraak van het Europese Hof. Door het zogenoemde Gnandi-arrest zou de bestaande asielregeling niet meer houdbaar zijn, beweerde de CDA-leider vlak na de koerswijziging. Achter de schermen deden de coalitievrienden dat meteen af als flauwekul. Iedereen weet waarom Buma is omgegaan: de onrust onder zijn trouwe CDA-leden. In december 2018 zag het CDA nog niets in een versoepeling. Lokale afdelingen van de Christendemocraten zijn het echter niet altijd met de landelijke leiding eens. Dat bleek ook nu weer: in twintig van de 25 gemeenten schaarde het CDA zich achter een ruimer kinderpardon. Na de draai van het CDA van ‘we gaan er niet aan tornen’ tot ‘we willen een kinderpardon’ pleitte de ChristenUnie meteen voor een acute uitzetstop. Hoe kunnen er nog kinderen worden uitgezet als er wellicht een versoepeling van de regels komt? Het was olie op het vuur, maar D66 en CDA konden niet anders dan kleur bekennen. Opeens was er ook een Kamermeerderheid om meteen het strenge asielbeleid te ondergraven. Het vermoeden bestaat dat de ChristenUnie de onrust onder het CDA-kader doelbewust heeft aangewakkerd, onder meer via hun contacten in kerken en bij asieladvocaten. Zelf draaide de partij er niet omheen: iedereen die bij hen pleitte voor een kinderpardon werd doorverwezen naar het CDA. Daar ligt de sleutel. Oude wonden De afgelopen weken zijn bij het CDA oude wonden weer bovengekomen. Ooit dreigde de partij te splijten in voor- en tegenstanders van de gedoogconstructie met de PVV. Dit keer doemt in februari een congres op waarbij een aanzienlijk deel van het kader zich om morele redenen tegen de partijtop wil keren. Buma moest zijn rechtlijnigheid opofferen: een kinderpardon was nodig om de partij bij elkaar te houden. Buma heeft zich altijd als de anti-Rutte gepresenteerd: rechtlijnig, minder glad en vooral standvastig. Dat zelfbeeld zit vol krassen nu de CDA-leider bij het kinderpardon een draai heeft gemaakt waar zelfs de onverstoorbare premier duizelig van werd. Een politieke ripdeal, oordeelde de VVD-fractie. Er resteerde slechts één verdedigingsstrategie: subtiel dreigen met een kabinetscrisis. Stoïcijns bleef de VVD vervolgens verwijzen naar de afspraken in het Regeerakkoord. Daar zou de VVD iedereen aan houden. De liberalen moesten uiteindelijk toch door de knieën, -weg streng asielbeleid- maar probeerde de huid duur te verkopen. De partij zegt nu tevreden te zijn over de concessies die uiteindelijk zijn binnengesleept. Zo verdwijnt de discretionaire bevoegdheid – een oude wens van de VVD. Regeren een spijkerbed Buma’s interne critici hebben nu gezien dat de partijleider minder rechtlijnig is dan hij lijkt. Verzet loont, zeker nu de rechtse koers niet meer leidt tot gunstige peilingen. Bij het aantreden van Rutte III waarschuwde de CDA-leider zijn ministers al dat regeren een spijkerbed is.Nu ligt hij er zelf op en is het de vraag of de rust nu definitief terug is. Ook bij het klimaatbeleid lopen breuklijnen door de partij. Er zijn CDA’ers die allereerst oog hebben voor de belangen van de agrarische sector, de kleine automobilist en de werknemers van de industrie in de provincie. Die steunen Buma’s waarschuwing voor een klimaatrevolte als het kabinet te hard van stapel loopt. Tegelijkertijd zijn er ook CDA’ers die zich allereerst als rentmeesters van deze aarde zien en weinig op hebben met de terughoudendheid van de partijleider. Dat bleek al tijdens de formatie toen CDA-kopstuk Herman Wijffels ongekend hard uithaalde naar Buma. ‘Die man heeft helemaal niets met het duurzaamheidsvraagstuk’, aldus de ex-Rabobank-topman. ‘Het rentmeesterschap staat in de uitgangspunten van het CDA, maar is helemaal op de achtergrond geraakt.’ Eenmalige oplossing Het huidige kinderpardon is een politieke oplossing voor een probleem dat nu bestaat, niet om een probleem in de toekomst te voorkomen. Daar zou de politiek ook eerlijk over kunnen zijn. Het is niet voor het eerst dat een pardon wordt bekrachtigd met de woorden dat het een eenmalige oplossing is. Het laatste pardon was in 2013, eveneens een kinderpardon zoals afgesproken in Rutte II, waardoor 1.540 minderjarigen konden blijven. In 2006 was er een generaal pardon: 28.000 mensen kregen een verblijfsvergunning. En in 2003 verleende toenmalig minister Rita Verdonk ook een pardon, aan 2.200 mensen. Het betrof telkens een restgroep van mensen die zich niet aan de regels hadden gehouden, daar nèt buiten vielen of nog in de wachtrij stonden. Het handhaven van regels is vanuit dat perspectief de kern van het probleem. Hoe zorg je ervoor dat mensen die niet mogen blijven ook weggaan? Een oplossing om geen nieuwe restgroep te laten ontstaan, kan een terugkeer van het driejarenbeleid zijn. Tot 2003 gold de regel dat als de overheid een vreemdeling niet binnen drie jaar uitsluitsel kon geven of hij mocht blijven of niet, deze vreemdeling een verblijfsvergunning kreeg. Het demissionaire kabinet-Balkenende I schafte die – zeer effectieve – regel af en daarmee ook de stok achter de deur voor de overheid om tijdig te beslissen. Een kinderpardon is per definitie een duurzame oplossing, omdat het rekenschap geeft van het onvermogen van het recht om de werkelijkheid te controleren. Dat nu toch zo’n zeshonderd kinderen en hun familieleden mogen blijven, is een triomf in een versplinterd politiek landschap. Met het akkoord over het recente kinderpardon is de coalitie voorlopig gered, maar het wantrouwen is niet weg. Het is de paradox van het kibbelkabinet Rutte III: VVD, CDA, D66 en ChristenUnie hebben geen onderlinge solidariteit nodig, ze zijn tot elkaar veroordeeld.

De coalitie heeft een akkoord bereikt over een breed pakket voor de aanpassing van de asielprocedures voor kinderen en gezinnen. Fractieleider Sybrand Buma: ‘We hebben een evenwichtig akkoord bereikt, dat zowel perspectief biedt voor gezinnen en kinderen die lang in een uitzichtloze positie hebben verkeerd, maar dat tegelijkertijd het beleid aanscherpt om nieuwe schrijnende gevallen te voorkomen’. Het pakket omvat een herbeoordeling van de ruim 700 gezinnen, die op dit moment niet in aanmerking komen voor het kinderpardon. Deze aanvragen worden opnieuw beoordeeld op basis van het criterium of zij gedurende aanvraag steeds beschikbaar zijn geweest voor de vreemdelingendiensten. Dit betreft het overgrote deel van deze groep. Het overleg in de coalitie volgde op het voorstel dat onze woordvoerder Madeleine van Toorenburg samen met coalitiepartner D66 heeft gedaan voor een versoepeling van het kinderpardon. Van Toorenburg: ‘Het huidige stelsel functioneert niet meer zoals het bedoeld is. Aan de ene kant zien we dat gezinnen met kinderen die hier geworteld zijn worden vastgezet en uitgezet, terwijl aan de andere kant uitgeprocedeerde asielzoekers niet worden aangepakt en uitgezet maar wel zorgen voor veel overlast en onrust. Dit kan ik niet meer uitleggen.’ De voorstellen die vandaag zijn gepresenteerd komen tegemoet aan de zorgen van het CDA en D66. Afgesproken is dat de aanvraag van de hele groep van 700 gezinnen opnieuw wordt beoordeeld op basis van wat aangeduid kan worden als een beschikbaarheidscriterium. Tot die herbeoordeling worden de uitzettingen gestaakt. Dit betekent dat de zo lang slepende zaken opnieuw worden bekeken met een versoepeling van de eisen. Ook is overeengekomen dat na de herbeoordeling van deze groep de pardonregeling wordt beëindigd. Die leverde inmiddels toch al nauwelijks iets op. Bovendien komt de commissie-Van Zwol nog voor de zomer met voorstellen om de procedures te verkorten. Ook wordt geïnvesteerd in extra capaciteit voor de IND. Op die manier worden nieuwe schrijnende gevallen voorkomen, want gezinnen wachten nu veel te lang op een beslissing. De coalitie heeft ook overeenstemming bereikt over een wijziging van de discretionaire bevoegdheid. Deze bevoegdheid van de staatssecretaris wordt vervangen door een schrijnendheidstoets door het hoofd van de IND. Voor de toepassing van deze toets kan onafhankelijk advies worden gevraagd bij een externe commissie (o.a. pedagoog). Dit voorstel is in lijn met een CDA motie van vorig jaar, waarin ook werd gevraagd om de toets te verplaatsen van het eind van de procedure naar de eerste fase waarin een asielverzoek is aangevraagd. Op die manier blijft de mogelijkheid bestaan om schrijnende situaties, die buiten de regels vallen, toch mee te wegen. Tot slot zal worden geïnvesteerd in de capaciteit van de Immigratiedienst IND. ‘We zien nu procedures vastlopen dat leidt tot lange wachttijden met als gevolg schrijnende gevallen die we zouden kunnen voorkomen. Gezinnen met kinderen moeten daarbij voorrang krijgen’, aldus van Toorenburg. Het akkoord binnen de coalitie betekent goed nieuws voor een groot deel van de gezinnen, die al lange tijd in onzekerheid verkeren. Zij krijgen een nieuw perspectief om zich in Nederland te vestigen. Maar het akkoord betekent ook dat het stelsel op een aantal punten wordt aangescherpt, waardoor we in de toekomst nieuwe schrijnende gevallen trachten te voorkomen. Dankzij de vele gesprekken, vanuit onze eigen partij, advocaten, rechters en belangenorganisaties zijn wij uiteindelijk gekomen tot dit resultaat.

De coalitie heeft een akkoord bereikt over een breed pakket voor de aanpassing van de asielprocedures voor kinderen en gezinnen. Fractieleider Sybrand Buma: ‘We hebben een evenwichtig akkoord bereikt, dat zowel perspectief biedt voor gezinnen en kinderen die lang in een uitzichtloze positie hebben verkeerd, maar dat tegelijkertijd het beleid aanscherpt om nieuwe schrijnende gevallen te voorkomen’. Het pakket omvat een herbeoordeling van de ruim 700 gezinnen, die op dit moment niet in aanmerking komen voor het kinderpardon. Deze aanvragen worden opnieuw beoordeeld op basis van het criterium of zij gedurende aanvraag steeds beschikbaar zijn geweest voor de vreemdelingendiensten. Dit betreft het overgrote deel van deze groep. Het overleg in de coalitie volgde op het voorstel dat onze woordvoerder Madeleine van Toorenburg samen met coalitiepartner D66 heeft gedaan voor een versoepeling van het kinderpardon. Van Toorenburg: ‘Het huidige stelsel functioneert niet meer zoals het bedoeld is. Aan de ene kant zien we dat gezinnen met kinderen die hier geworteld zijn worden vastgezet en uitgezet, terwijl aan de andere kant uitgeprocedeerde asielzoekers niet worden aangepakt en uitgezet maar wel zorgen voor veel overlast en onrust. Dit kan ik niet meer uitleggen.’ De voorstellen die vandaag zijn gepresenteerd komen tegemoet aan de zorgen van het CDA en D66. Afgesproken is dat de aanvraag van de hele groep van 700 gezinnen opnieuw wordt beoordeeld op basis van wat aangeduid kan worden als een beschikbaarheidscriterium. Tot die herbeoordeling worden de uitzettingen gestaakt. Dit betekent dat de zo lang slepende zaken opnieuw worden bekeken met een versoepeling van de eisen. Ook is overeengekomen dat na de herbeoordeling van deze groep de pardonregeling wordt beëindigd. Die leverde inmiddels toch al nauwelijks iets op. Bovendien komt de commissie-Van Zwol nog voor de zomer met voorstellen om de procedures te verkorten. Ook wordt geïnvesteerd in extra capaciteit voor de IND. Op die manier worden nieuwe schrijnende gevallen voorkomen, want gezinnen wachten nu veel te lang op een beslissing. De coalitie heeft ook overeenstemming bereikt over een wijziging van de discretionaire bevoegdheid. Deze bevoegdheid van de staatssecretaris wordt vervangen door een schrijnendheidstoets door het hoofd van de IND. Voor de toepassing van deze toets kan onafhankelijk advies worden gevraagd. Dit voorstel is in lijn met een CDA motie van vorig jaar, waarin ook werd gevraagd om de toets te verplaatsen van het eind van de procedure naar de eerste fase waarin een asielverzoek is aangevraagd. Op die manier blijft de mogelijkheid bestaan om schrijnende situaties, die buiten de regels vallen, toch mee te wegen. Daarnaast zal worden geïnvesteerd in de capaciteit van de Immigratiedienst IND. ‘We zien nu procedures vastlopen dat leidt tot lange wachttijden met als gevolg schrijnende gevallen die we zouden kunnen voorkomen. Gezinnen met kinderen moeten daarbij voorrang krijgen’, aldus van Toorenburg. Door dit nieuwe akkoord mogen er meer mensen in Nederland blijven. Daar tegenover staat dat de vrijwillige overname van vluchtelingen uit oorlogsgebieden zal worden verminderd van 750 naar 500. Dit zorgt voor een nieuwe balans en een evenwichtiger asielbeleid waar wij als CDA voor staan. Het akkoord binnen de coalitie betekent goed nieuws voor een groot deel van de gezinnen, die al lange tijd in onzekerheid verkeren. Zij krijgen een nieuw perspectief om zich in Nederland te vestigen. Maar het akkoord betekent ook dat het stelsel op een aantal punten wordt aangescherpt, waardoor we in de toekomst nieuwe schrijnende gevallen trachten te voorkomen. Dankzij de vele gesprekken, vanuit onze eigen partij, advocaten, rechters en belangenorganisaties zijn wij uiteindelijk gekomen tot dit resultaat.