Poliflw

Dinsdag 28 juli overleed voormalig PvdA-politicus Martin Konings in Maastricht. Hij werd 91 jaar. Voorzitter Jacques Costongs van het Gewestbestuur PvdA Limburg schreef een In Memoriam over hem.

MARTIN KONINGS 15 maart 1929 ‘s-Hertogenbosch – 28 juli 2020 Maastricht Limburgs visitekaartje in Den Uyl periode

Kleinzoon en zoon van spoorwegmannen (het socialisme kwam in Limburg ook door het spoor naar binnen). Hij studeerde elektrotechniek aan de LTS en later volgde hij docentenopleidingen. Hij was monteur bij Philips en de PTT en daarna docent elektrotechniek aan de LTS en MTS te Maastricht.  Hij was actief vakbondslid in de ABOP. Ook partijpolitiek werd hij steeds actiever. Martin was voorzitter van de afdeling Maastricht en voorzitter van het gewest Limburg van 1969 tot 1973. Van 1973 tot 1986 was hij lid van de Tweede Kamer voor de PvdA.

In de jaren zestig en zeventig stonden de bestaande politieke verhoudingen in Limburg fors onder druk. De dominantie van de KVP in Limburg kwam steeds meer onder vuur te liggen. In 1966 kreeg de PvdA in Limburg voor het eerst een gedeputeerde. Pas in 1975 de eerste burgemeester. Vanaf zijn eerste stap als voorzitter van het gewest bekritiseerde hij deze positie van de KVP/CDA. Hij bekritiseerde de cumulatie van functies, de innige band met bedrijven en de ‘vriendenrepubliek’ tussen KVP en met name bouwbedrijven. Maar Martin pakte ook zijn ‘eigen’ bestuurders aan als dat nodig was, want het kon niet zo zijn dat in de PvdA de integriteit niet vanzelfsprekend was. Zijn geliefde voorbeelden: 9 aalmoezeniers van de arbeid vervulden 200 functies, 7 leden van Gedeputeerde Staten 118 functies, met de gouverneur Van Rooy als koploper: 11 functies inclusief twee commissariaten.

Tevens leverde hij felle kritiek op de intolerante houding van de KVP bij het weigeren van medewerking aan het stichten van niet katholiek scholen: bijzonder neutraal dan wel openbaar. Er moest ook plaats zijn voor niet – katholieken in Limburg. Desnoods zou de minister zelf openbare rijksscholen in Limburg moeten stichten.

Vanaf het begin pleitte hij voor het benoemen van een aantal burgemeesters dat paste bij de verkiezingsresultaten van de PvdA. Continu leverde hij ook kritiek op de coöptatie die in vele Limburgse stichtingen volstrekt gebruikelijk was. Ook als kamerlid stelde hij die Limburgse voorbeelden vaak aan de orde. Bij de benoeming van een nieuwe gouverneur stelde hij in de kamer in 1977 dat het goed was dat geen gedeputeerden uit Limburg gekozen zouden worden: “Zij behoren”, zegt hij, “tot de clan die Limburg sinds onheuglijke tijden regeert en daar moet nu maar eens de bezem door.”

Als Limburgs kamerlid had hij, naast bovenstaande onderwerpen, natuurlijk zijn handen vol aan het vechten (binnen de partij en in de kamer) voor de vestiging van de Universiteit in Maastricht en de PNL-gelden voor herstructurering van het mijngebied.

Maar zijn belangrijkste activiteiten in de kamer lagen op het terrein van het onderwijs: de middenschool, het vierjarig maken van de Mavo, technisch onderwijs, vrijheid van onderwijs voor alle gezindten etc. Een insider op het gebied van onderwijs, met het hart op de goede plaats. Uit eigen ervaring wist hij wat de betekenis van onderwijs was: gelijke kansen voor alle kinderen.

Opvallende standpunten in de kamer: zeer kritisch op het  NAVO-lidmaatschap, principieel anti-kernwapens, tegen de loonmaatregel van het kabinet Den Uyl in 1976. Een kamerlid dat ook tegen de eigen coalitie in durfde te stemmen als het over principiële  zaken ging.

Tot slot: Martin was fervent carnavalsvierder. Twee jaar geleden nog stond deze vierder voor het Haantje op de Markt te Maastricht. Twee jaar geleden op een mei was hij in de Berchmans in Maastricht erbij: Zijn toespraak: het gaat weer beter met de partij, de idealen, de waarden zijn nog even actueel.

Hieronder afgebeeld: v.l.n.r. Jean Eijssen, Mia Ebbelink, Martin Konings, Raymond Leenders.

Kortom: een kritisch, principieel, bescheiden, deskundig  fijn mens. We zijn als partij dankbaar voor de bijdrage van hem aan de kwaliteit van leven van de inwoners van Limburg en Nederland.

Jacques Costongs,

Voorzitter gewest Limburg van de Partij van de Arbeid.

Het bericht In Memoriam: Martin Konings verscheen eerst op PvdA Limburg.

Met interesse las PvdA Maastricht we de raadsinformatiebrief “Beste Studentenkamerstad” van 7 juli jl., waarin wordt aangegeven dat Maastricht door de studentenvakbond LSVB is uitgeroepen tot beste studentenkamerstad. Uit het rapport komt naar voren dat deze eerste plek met name komt door de informatievoorziening aan studenten, die met kop en schouders boven de andere steden uitsteekt. Nadere bestudering van dit rapport, maar ook de ontwikkelingen in Maastricht de afgelopen jaren, geeft aanleiding tot het stellen van de volgende vragen aan het college.

1. Wat betreft de particuliere verhuur steekt de situatie in Maastricht volgens het rapport schril af ten opzichte van de andere steden. Wat is volgens u hiervan de oorzaak? 2. Uit het rapport blijkt dat de stad wil blijven inzetten op grootschalige, private huisvestingscomplexen voor studenten, bij voorkeur in de stad zelf. Hoe verhoudt deze ontwikkeling zich tot de particuliere markt?

In het antwoord op onze artikel47-vragen van 2 maart 2020 stelt het college dat er geen andere inzichten zijn wat betreft vraag en aanbod inzake de programmering studentenhuisvesting 2019-2024. In dat antwoord staat verder dat de groei van de studentenaantallen mede wordt gevoed door de groei van internationale studenten. Wij kunnen ons voorstellen dat de covid19-crisis deze groei beïnvloed heeft.

3. Heeft u in beeld hoeveel studenten het komend jaar woonruimte zoeken in de stad Maastricht en hoeveel studenten vanwege de covid19-maatregelen – en mogelijkheden die de UM biedt – kiezen om ofwel op en neer te reizen ofwel gebruik te maken van de off campus/online mogelijkheden? 4. Geeft de covid19-crisis aanleiding om op het gebied van de programmering tot andere inzichten te komen? 5. Bent u van mening dat de mogelijke afname van studenten die onderwijs on campus/in Maastricht zullen volgen, mogelijkheden biedt om de legalisatie van kamerverhuur en de veiligheid van particuliere studentenkamers prioriteit te geven?

In de raadsinformatiebrief “uitvoeringsprogramma studentenhuisvesting” van 30 oktober 2019 gaf het college aan verheugd te zijn over het grote aantal initiatieven dat na raadsbesluit bij de gemeente was aangemeld. Wethouder Heijnen (CDA) gaf in deze raadsinformatiebrief een overzicht van de status van de grootschalige plannen voor 2020. Het betrof 513 permanente woonunits waar er gemiddeld 485 per jaar nodig zouden zijn. In mei 2020 kwam het bericht dat er een intentieovereenkomst is gesloten voor een plan voor 500 zelfstandige studentenwoningen op de locatie Duboisdomein 50. Daarnaast wordt in de stukken over ontwikkeling van het SAPPI zuidwest gebied gesproken over het ontwikkelingen van nog eens 160 studentenkamers.

6. Kunt u een overzicht geven van de huidige status grootschalige plannen? Om hoeveel geplande eenheden gaat het voor de jaren 2020, 2021 en verder? Kunt u daarbij per ontwikkeling aangeven binnen welke prijsklasse de eenheden zullen liggen? 7. De onlangs genoemde/voorgenomen plannen op het Duboisdomein en het SAPPI-terrein vinden beide plaats in wijken waar reeds grootschalige (tijdelijke) studentenwoningen zijn ontwikkeld, te weten het complex Bassin in Boscherpoort en het tijdelijke ‘container’ complex in Randwyck. Hoe worden bewoners in deze wijken betrokken bij de plannen?

Het bericht Student en huisvesting verscheen eerst op PvdA Maastricht.

De Maastrichtse PvdA-fractie stelt vragen over de toekomst van het Landbouwbelang, omdat de PvdA zich afvraagt of het Maastrichtse college van Senioren, CDA, GroenLinks, D66, VVD & SP wel op één lijn zit. Op basis van de verschillende studies die door de verschillende wethouders worden gestuurd, lijkt het er sterk op dat het college het niet eens is en niet met één visie werkt aan de toekomst van dit bijzondere stukje van onze stad. De PvdA vindt dat het college nu maar eens conform afspraak met een goed verhaal over de toekomst van het Landbouwbelang moet komen en dit niet telkens voor zich uit moet schuiven. De fractie maakt zich zorgen over de verkennende gesprekken die inmiddels met andere partijen worden gevoerd: heeft het plan waar het Landbouwbelang nu zelf aan werkt überhaupt een kans van slagen?

 

Lees hier de vragen:

Geacht College,

Vanochtend lazen wij in Dagblad de Limburger het artikel Zuyd-gebouw in Maastricht mogelijk op plek Landbouwbelang. U kunt zich de verbazing en lichte verwarring van onze fractie wellicht voorstellen: wethouder Janssen wil een cultureel lint van Muziekgieterij tot Landbouwbelang (LBB), wethouder Heijnen bereidt zich voor op het Plan van Aanpak Broedplaatsenbeleid en wil een stadsronde over het LBB en wethouder Krabbendam bereidt een raadsbesluit voor over de toekomst van het LBB. De PvdA-fractie vraagt zich af of u als college wel op één lijn zit.

Gezien deze verschillende ideeën en processen stelt onze fractie u de volgende vragen:

Kunt u aangeven welke wethouder nu precies bezig is met wel onderdeel van het Landbouwbelang? Hoe passen de plannen van de wethouder Janssen (cultureel lint) in de voornemens van wethouder Heijnen om een Plan van Aanpak Broedplaatsenbeleid vast te stellen én in het op te stellen raadsbesluit door wethouder Krabbendam? Doorkruisen deze plannen en processen elkaar niet? Wat is de visie van het gehele college op de toekomst van het Landbouwbelang? Hoe past deze visie in uw coalitie-doelstelling ‘het bevorderen van een aantrekkelijk vestigingsklimaat start-ups, broedplaatsen en incubators’? Wethouder Krabbendam heeft in januari 2019 aangegeven dat het raadsvoorstel Landbouwbelang niet in januari 2019 (zoals gepland) maar later in 2019 aan de raad zal worden voorgelegd. Is er enig zicht op het moment waarop dit plan wordt voorgelegd? Wethouder Heijnen gaf in haar toezeggingen n.a.v. de informatieronde van 29 januari 2019 aan, dat zij verwacht de raad in juni 2019 te informeren over het Plan van Aanpak Broedplaatsenbeleid. Is de toekomst van het LBB wel of geen onderdeel van dit Plan van Aanpak? Zo nee, waarom niet? Zo ja, hoe verhoudt zich een ‘plan’ dan met een liggend – en wellicht al in stemming gebracht – raadsvoorstel van wethouder Krabbendam? Ondertussen worden er (verkennende) gesprekken gevoerd met Sappi en Hogeschool Zuyd. Met welk doel vinden deze gesprekken plaats? Hoe verhoudt datgene wat in deze gesprekken besproken wordt – namelijk het hele gebied Muziekgieterij tot LBB – zich tot de plannen en besluiten die wethouder Heijnen en wethouder Krabbendam voorbereiden? Wat betekent het plan van Hogeschool Zuyd voor de gebouwen van Zuyd in de binnenstad van Maastricht? Waarom wordt het plan voor verhuizing van Hogeschool Zuyd naar het Sphinxkwartier opnieuw onderzocht, nadat een eerdere businesscase tot een negatief besluit leidde? Hebben zich andere gegadigden bij u gemeld? Zo ja, hoeveel en hoe concreet is die interesse? Maakt het plan waarmee het Landbouwbelang op dit moment zelf aan de slag is kans van slagen? Deelt u de mening van de PvdA-fractie dat het initiatief van het Landbouwbelang een mooie kans is om het Right to Challenge echt handen en voeten te geven?

Namens de PvdA-fractie, Maren Slangen

Zie: https://www.limburger.nl/cnt/dmf20190321_00097659/zuyd-gebouw-in-maastricht-mogelijk-op-plek-landbouwbelang

 

Het bericht Vragen over Landbouwbelang verscheen eerst op PvdA Maastricht.

De coalitiepartijen moeten zich bezinnen op de opdracht die ze het college hebben meegegeven. Dat is het oordeel van de linkse fracties in Almelo, nu de raad is gevraagd akkoord te gaan met (extra) bezuinigingsmaatregelen in het sociaal domein. Het zijn stuk voor stuk harde maatregelen die inwoners treffen die het al niet voor de wind gaat. De fracties staan dan ook verre van te popelen om in een verzamelbesluit in te stemmen met de plannen. Leefbaar Almelo, GroenLinks, SP en PvdA vragen daarom een debat aan. In het coalitieakkoord van CDA, VVD, LAS en CU ligt een forse bezuinigingsopdracht van 12,7 miljoen in het sociaal domein (Wmo, jeugdzorg en participatie). Die werd al kritisch ontvangen door de linkse fracties. Sindsdien staat het bol van de tegenvallers en aanpassingen van de begrotingen 2018 en 2019, om maar uit te willen komen met de Rijksmiddelen. Zelfs het college twijfelt in de jongste raadsbrief nu openlijk aan hoe reëel de totale opgave is. “Zijn wij in staat om de ambitie te kunnen halen?”, is een veelzeggend signaal van het college! De linkse fracties willen dat de coalitie terug naar de tekentafel gaat en zich daarbij kritisch de vraag stelt: kan Almelo, kunnen de inwoners van Almelo, een reusachtige bezuiniging op de zorg en participatie aan? Almelo is een stad met bovengemiddeld hoge zorgkosten en veel armoede, werkloosheid en uitkeringen. Niet voor niets krijgt Almelo 5,6 miljoen extra uit de stroppenpot van het Rijk. Als je die miljoenen meeneemt dan is de bezuiniging in feite nog veel hoger. De hand die CDA, VVD, LAS en CU uitsteken naar de burgers was al koel, het college zet dit nu om in maatregelen in 2019 die de peuteropvang en bijstand treffen, maar ook de collectieve ziektekostenverzekering, de individuele inkomens- en studietoeslag, enzovoorts. Deze acties van rechtse makelij dienen weliswaar de boekhouding maar welke inhoudelijke doelen? Want wat kunnen we eigenlijk nog verwachten van de uitgewerkte programma’s in het sociaal domein? We wachten al sinds de installatie van het college (juni 2018) hierop, en voorlopig heeft de raad nog niets op papier gekregen van de wethouders. Het heeft er alles van dat het college begint met boekhouden en eindigt bij de inwoners van de stad die de tegenvallers moeten opvangen. Het college doet er goed aan pijlen te richten op Den Haag; daar moet extra geld vandaan komen. Het college is bezig aan een – bijna zelfverklaarde – mission impossible op een schip dat stuurloos ronddobbert, en ondertussen haalt datzelfde college als een rupsje nooitgenoeg de financiële offers op bij de inwoners.

Persbericht Linkse fracties (10 januari 2019)

Het bericht Linkse fracties in Almelo hekelen B&W als rupsje nooitgenoeg verscheen eerst op PvdA Almelo.

Janita speecht tegen het nieuwe college. Iets met beslagen ramen en de naaktheid van het CDA. Huh? Wat?

De PvdA werkt graag mee aan een vernieuwing om enerzijds te werken aan een college-akkoord, waarin de college-partijen( VVD-CDA-PvdA-Lokale Vernieuwing) vastleggen wat ze gezamenlijk willen. Dat moet ruzies in de loop van de rit voorkomen. Marieke Schouten drukte het uit als “bananenschillen voorkomen”. Daarnaast wil men met de hele raad een strategische agenda vastleggen en dat is nieuw. Dan heeft de hele raad meer invloed op de thema’s en de dilemma’s voor de komende jaren. Daarin kan komen te staan welke onderwerpen in de komende jaren belangrijk zijn voor het bestuur van de stad en op welke wijze deze onderwerpen uitgewerkt zullen worden en hoe anderen daarbij betrokken zullen worden. Nadrukkelijk zullen er geen keuzes in staan voor de oplossingen van dilemma’s die men tegen komt. Dat in tegenstelling tot het college-akkoord waarin dat juist wel gebeurt. Dat is het beeld dat de PvdA heeft bij de strategische agenda en het college-akkoord. Hiervoor was het college-akkoord tevens een soort strategische agenda. Veel voornemens van het college werden genoemd, maar waren niet tot in detail uitgewerkt. Ver uiteenliggende opvattingen werden uitonderhandeld en het resultaat werd vastgelegd in het college-akkoord.

Het bericht Nieuw college in de maak verscheen eerst op PvdA Nieuwegein.