Poliflw

Haar leven meanderde langs vele plekken en functies. Maar ze had een vaste lijn qua morele waarden: iedereen doet er toe, iedereen hoort erbij. Voor de zwakkeren zorgen, dat is de taak van de sterkeren of de mensen die meer mazzel hebben gehad dan een ander.

Opgegroeid als enig kind in een Indonesisch Chinese familie leerde ze leven naar de omstandigheden. Daarbij hoorde het leven als kind in het Chinese familiehuis. 

‘Daar heb ik met fascinatie en soms enige beklemming de machtsverhoudingen tussen de grote mensen kunnen ervaren en gadeslaan.’

Later -toen ze zelf dichter bij de macht was aangeland- vroeg ze zich af of er misschien een geheime formule bestaat die het karakter beschermt tegen de risico’s van omgaan met macht.

Vanuit die achtergrond en met die visie stond zij intelligent, bescheiden en ook kordaat in het leven. Bereid om het goede te zien, maar ook met een uiterst scherpe intuïtie voor wat niet deugt.

Als assistent van deze wethouder moest ze voor de gemeente Amsterdam een bureau Vrouwenemancipatie op poten zetten.

Het was Irene Vorrink die haar bewust maakte van het feminisme. Als assistent van deze wethouder moest ze voor de gemeente Amsterdam een bureau Vrouwenemancipatie op poten zetten. Het was eind jaren 70. Wat later werd ze voorvechtster van het Multi-etnisch Vrouwennetwerk in de PvdA.

Lang voordat diversiteit een buzz woord was, zag ze dat vrouwen en vooral vrouwen uit niet-westerse culturen niet vanzelf op de bok kunnen springen, of op de bok geduld worden. Ik herinner me hoe ze aandacht vroeg voor een groep met veel achterstand waar weinig aandacht voor is: de vrouwen die werken in Chinese restaurants. Een groep die nooit onrust veroorzaakt, dus ook nooit op enige agenda staat.

Ze hielp de partij alert te zijn op de toenemende diversiteit van de kiezers.

Met haar vaardigheden als coach schroomde ze ook niet om her en der talentvolle vrouwen ‘een kontje’ te geven. Een aantal van haar neemt nu hoge bestuurlijke en leidinggevende posities in binnen en buiten de PvdA. Ze hielp de partij alert te zijn op de toenemende diversiteit van de kiezers. En als er weer eens ‘geen goede vrouwen te vinden waren’ of de om-en-om regel bij de kandidatenlijsten van de partij ter discussie kwam, vond ze bondgenoten om de strijd aan te gaan.

Ze had met haar vrolijkheid, oosterse tact en vriendelijke en oprechte belangstelling voor anderen, ook nooit moeite om die bondgenoten te vinden. Zo ging het ook bij het Elektronisch Patiënten Dossier, een wetsvoorstel dat mede door haar noeste arbeid sneuvelde in de Eerste Kamer. Ze was ervan overtuigd dat het plan niet OK was. Op de inhoud creëerde ze verbinding tussen niet voor de hand liggende partijen als VVD en SP. Hoe ironisch, dat nu een vergelijkbare discussie is begonnen rondom het virus dat haar velde.

Nooit hoorden we haar klagen, altijd stelde ze warm de juiste vragen naar jouw leven en jouw welbevinden.

Haar vele vrienden namen allemaal stukjes voor hun rekening voor de levensvreugde in de latere levensfase. Haar Parkinson sloopte langzaam haar mogelijkheden. Maar ze vierde haar zelfstandigheid, scherp op tijd had ze haar flat laten aanpassen. Nooit hoorden we haar klagen, altijd stelde ze warm de juiste vragen naar jouw leven en jouw welbevinden. De regie in haar handen, met blijvend bestuurlijk talent. Ze nam haar vrienden mee naar mooie voorstellingen, tentoonstellingen, op reis.

Ze was dankbaar voor de goede zorg die ze kreeg. Maar ze was zich ook zeer bewust van haar bevoorrechte positie. Als zij immers al zoveel moeite moest doen om door de bureaucratie heen te ploegen, hoe zou het dan gaan met mensen met minder talent en geringer steun in hun omgeving.

Ook in de zorg zag ze hoe de tweedeling eerder groter dan kleiner werd. Had de partij wel de juiste lijnen gekozen? En hadden we in de Eerste Kamer onze taak op het gebied van de uitvoerbaarheid van wetten wel goed genoeg gedaan?

Want altijd bleef ze geïnteresseerd in de politiek. Daarmee begon de conversatie vaak, en daarmee eindigde hij ook. Met ertussenin zoute bonbons, heerlijke taartjes, mooie kleurige boeketten, soms een pittige roddel, interessante boeken en ook vaak mooie nieuwe jasjes te bespreken.

We verliezen een heel goede vriendin.

Trude Maas

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Wederom kunnen we in De Stentor (2-3-2020) lezen dat bezoekers van de abortuskliniek in Zwolle zich geïntimideerd voelen door anti-abortus-demonstranten. “Bij de kliniek aan de Oosterlaan in Zwolle staat zeker twee ochtenden per week een vertegenwoordigster van de organisatie Schreeuw om Leven die bezoeksters aanspreekt. Als vrouwen dat als intimiderend ervaren bellen we de politie. Volgens haar gebeurt dat gemiddeld twee keer per maand”, aldus De Stentor.

De overheid kan niet ingrijpen in de inhoud van een demonstratie, maar kan wel beperkingen opleggen aan bv de plaats waar een demonstratie plaatsvindt. Volgens het College van de rechten van de mens kan dat via het instellen van een bufferzone en is de wettelijke grondslag daarvoor te vinden in art.5 van de Wet Openbare Manifestaties en in de lokale APV. Een uitspraak van de voorzieningenrechter in Limburg bevestigt dit standpunt: de rechter verbood het demonstreren direct voor de deur van de kliniek en sommeerde dat de activisten aan de overkant van de straat moesten staan. https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBLIM:2019:2138&showbutton=true&keyword=abortus Bent u bekend met deze uitspraak en wat betekent deze uitspraak voor de wens om in Zwolle ook een bufferzone in te stellen? De voornoemde voorzieningenrechter benadrukte het bijzondere karakter van abortusklinieken, die vergelijkbaar is met ziekenhuizen, parlementsgebouwen en andere als bijzonder aangemerkte plaatsen. Door dat bijzondere karakter kunnen zwaardere eisen gesteld worden aan het recht op demonstratie. Bent u het hiermee eens? En bent u het eens met de stelling dat het bijzondere karakter van een abortuskliniek een bufferzone rechtvaardigt, ook omdat die bijdraagt aan de bescherming van de rechten en de gezondheid van de vrouwen die de kliniek bezoeken? Een aantal gemeenten overweegt om bufferzones rond abortusklinieken in te stellen, om de activisten en demonstranten op gepaste afstand te houden. Daarmee worden bezoekers van de kliniek gevrijwaard van persoonlijke en moralistische verwijten en krijgen demonstranten toch de kans hun geluid binnen redelijke afstand ten gehore te brengen, zoals wettelijk vereist is. Bent u bereid in Zwolle ook een bufferzone in te stellen bij de abortuskliniek? Zo nee, waarom niet?

Het bericht Bufferzone bij abortuskliniek verscheen eerst op PvdA Zwolle.

Jacques Wallage schreef een mooie In Memoriam over oud-onderwijsminister Jos van Kemenade.

Ook diverse Schoorlse partijleden hebben een leuke herinnering aan hem toen hij mee deed aan een bijeenkomst over onderwijs. Vrijwel alle onderwijzers van de Schoorlse scholen deden daaraan mee en gingen met Van Kemenade in gesprek. Een inspirerende bijeenkomst was dat. 

Spreiding van inkomen, kennis en macht. Het kabinet den Uyl draaide er niet om heen. Jos van Kemenade werd in dat kabinet in 1973 minister van Onderwijs & Wetenschappen. Hij ging dus over de kennis. En hij had er, zoals Wim Kan in een oudejaarsconferentie zei, ook voor doorgeleerd. Joop den Uyl haalde de jonge hoogleraar onderwijssociologie uit Nijmegen. Toen hij belde zei Jos, altijd bedachtzaam, “Minister, daar vraagt u me wat. Mag ik wat bedenktijd?” Waarop de beoogde premier, een tikje knorrig, zei: “Zal ik dan maar over een uurtje terugbellen?”

De wetenschapper ontpopte zich razendsnel tot een politieke bestuurder. Ideeën omzetten in werkelijkheid, dat ging het om. We weten echt al heel lang dat kinderen, die opgroeien in een gezin waar de ouders maar beperkte onderwijskansen kregen, met een achterstand de school binnenkomen. We weten dat een te vroege selectie talent onbenut laat. De hiërarchische opbouw van het voortgezet onderwijs versterkt de ongelijke deelname, de scheve verdeling van kansen.

Wat terug kijkend vooral opvalt is hoe de minister de dialoog met het onderwijs opzocht. Hij had weliswaar zijn opvattingen en die droeg hij ook nadrukkelijk uit. Maar hij was de eerste, en voorlopig ook de laatste, minister van onderwijs de een debat met alle betrokkenen aanging over de toekomst van het hele onderwijs. Zijn discussienota ‘Contouren van een toekomstig onderwijsbestel’, kortweg ‘de Contourennota’ ging naar alle scholen, alle ouderorganisaties, de onderwijsvakbonden. De staatsdrukkerij maakte overuren. De nota leidde tot een hartstochtelijk debat. De minister stond elke avond wel ergens in een zaaltje.

Als het onderwijsbeleid van de vorige eeuw beschreven wordt zal blijken dat er een periode was vòòr van Kemenade en de tijd erna. Wie nu de Contourennota ter hand neemt, een kleine halve eeuw later, zal verbaasd zijn over actualiteit van de agenda die er in wordt beschreven. Dat is een groot compliment voor van Kemenade, maar het zegt ook iets over het onvermogen van de onderwijspolitiek om structurele hervormingen door te voeren, aan consensus te bouwen voor de langere termijn.

Jos was nog maar een half jaar minister of hij stond al op de stoep van het Groninger stadhuis. Ons linkse College was een jaar onderweg, ons onderwijsbeleid stond nog in de grondverf. De minister was 37, de wethouder 27. “Jongens waren we – maar aardige jongens. Al zeg ik ’t zelf.” (Nescio). Wat vanaf die dag begon was een persoonlijke vriendschap die tegelijk politieke kameraadschap was. Een schaars goed in en buiten de partij.

Kleuteronderwijs en lagere school werden basisschool, de aandacht voor onderlinge verschillen van kinderen groeide, net als de bestrijding van achterstanden. Algemeen aanvaarde pedagogische noties en bewuste keuzes om gelijkheid van kansen te versterken gingen hand in hand.  Waar de nieuwe basisschool een breed gedragen concept bleek, sloeg bij de voorstellen voor de hervorming van het voortgezet onderwijs politiek de vlam in de pan. Werd nog wel breed erkend dat een min of meer definitieve schoolkeuze op twaalfjarige leeftijd te vroeg was, de keuze van het kabinet den Uyl voor een middenschool voor 12 tot 16 jarigen stuitte op fel en hardnekkig verzet. Die te vroege keuze, de te scherpe scheiding tussen beroeps- en algemeen vormend onderwijs, de aansluiting die Jos zocht bij de nieuwe basisschool, maakte dat hij een echte hervorming noodzakelijk vond. Of je nu later met je handen of met je hoofd ging werken, er was een bredere basis nodig voor alle leerlingen. Het debat werd, vooral van VVD-zijde als snel vergiftigd, een Telegraafkop uit die tijd luidde: “VVD schrikt van onderwijsplan: Socialistisch spuitje bedreigt schooljeugd.”

Het is eigenlijk nog een wonder dat er in dit politieke klimaat experimenten plaats konden vinden in het land met zulke heterogene, brede middenscholen, o.a. in Amsterdam – Zuid Oost en in Groningen. Die scholen lieten zien dat, net als in het basisonderwijs leerlingen met verschillende capaciteiten en interesses bijeen gehouden konden worden, waardoor niet al op twaalfjarige leeftijd hun toekomst feitelijk hoefde te worden vastgelegd. Er was uiteindelijk in het parlement geen meerderheid voor algehele invoering.

Jos heeft het nog meegemaakt dat vrij recent onderwijsorganisaties opnieuw het debat openden hoe we een te hiërarchisch onderwijssysteem zo kunnen inrichten dat het alle leerlingen eerlijke kansen biedt. Hij hoopte dat ook de PvdA het debat opnieuw niet zou schuwen. Als het dan niet met een geheel nieuw schooltype zou kunnen, dan zou de basisschool tenminste met twee jaar kunnen worden verlengd. Een voorstel van hem en mij haalde het bij de opstelling van ons vorige verkiezingsprogramma niet.

Door de ongekende felheid van het middenschool-debat lijkt het nu (ook in de herdenkingsartikelen deze dagen) alsof Jos van Kemenade vooral de man van de middenschool was. Dat was hij ook. Maar zijn onderliggende drijfveren waren niet alleen kansengelijkheid, brede toerusting voor iedereen. Door al zijn opvattingen, voorstellen en publicaties liep een rode draad: emancipatie. Van zijn proefschrift “De katholieken en hun onderwijs” tot zijn enorme inzet voor de moedermavo, de volwasseneneducatie, de Open Universiteit, het onderwijsvoorrangsbeleid, altijd ging het om toerusting, volwaardig deel kunnen nemen. Het waren die paar woorden die boven de samenvatting van de Contourennota stonden die hem in essentie kenmerkten: meer mensen mondig maken.

Hij was ten diepste met de democratie en de publieke zaak verbonden. Ook toen hij geen minister meer was. Wanneer het me in onze oppositiebankjes te weinig productief werd, zei ik een keer: “Jos, ik geloof niet dat ik hier gelukkig word.” Zijn antwoord tekende zijn plichtsbesef: “Jacques, het is niet de functie van de Tweede Kamer der Staten Generaal om jouw gelukkig te maken.”

Toen hij uiteindelijk de landelijke politiek verliet, de universiteit van Amsterdam ging leiden, vervolgens burgemeester werd van Eindhoven, Commissaris van de Koningin in Noord-Holland, voorzitter van de Raad voor het Openbaar bestuur, steeds opnieuw zocht hij de volle democratie, niet alleen voor wie er voor doorgeleerd had. Als voorzitter van Nederlands Centrum voor Buitenlanders bleef hij zich inzetten voor het volwaardig kunnen deelnemen van migranten en hun kinderen. Nederlands leren, natuurlijk. Maar ook respect voor hun identiteit. Wat katholieken had geholpen bij hun emancipatie, vrijheid van onderwijs en vrijheid van godsdienst, mag islamitische Nederlanders niet worden onthouden.

Hij leefde en dacht met me mee. Toen ik staatssecretaris van onderwijs werd en opnieuw probeerde door de invoering van de basisvorming het onderwijsgebouw aan de leerlingen aan te passen, in plaats van andersom. En leed me mee toen opnieuw bleek, na mijn vertrek van O&W,  dat de onderwijspolitiek het funderend onderwijs geen perspectief kon bieden. Verkregen consensus verdampte in opnieuw oplaaiende politieke strijd.

Als fractievoorzitter tijdens het eerste kabinet Kok, kon ik altijd bij hem terecht. Solidair waar het kon, maar kritisch waar het moest. A man for all seasons.

En geleidelijk kwamen er de jaren waarin hij van uiterst actief deelnemer, betrokken toeschouwer werd. Minister van Staat. Maar ook, zoals zo velen, met de beperkingen van een ouder worden lijf. Na de dood van Annie, zijn vrouw, vond hij het zwaar. Maar zijn geest bleef helder. We keken samen niet alleen vaak terug, maar hij bleef een baken voor progressieve politiek, voor gelijkberechtiging, voor een sociaal-democratie die weerbaar moest zijn, radicaal om fundamentele ongelijkheid te bestrijden. En hij bleef de intelligente, constructieve man met veel humor. Leermeester en inspirator.

Jacques Wallage.

Het bericht Een leven vol Onderwijs, Jos van Kemenade (1937-2020) verscheen eerst op PvdA Bergen (NH).

Zelfreflectie CDA Winterswijk Kiezers zitten niet te wachten op gekissebis tussen politieke partijen. Kiezers willen dat raadsleden die zij gekozen hebben, aan de slag gaan met zaken die voor hen belangrijk zijn. Om deze reden heeft de PvdA Winterswijk zich tot nu toe nauwelijks in het openbaar uitgelaten over de val van het Winterswijkse college van CDA en Winterswijks Belang, nu bijna een jaar geleden. Na het zoveelste rancuneuze interview dat voormalig CDA-wethouder Ilse Saris gaf (Gelderlander, 2 januari), wil ik het eenzijdige beeld dat Saris steevast oproept nuanceren. Onze coalitiegenoten in het nieuwe college, WB en VVD, worden door Saris herhaaldelijk weggezet als onbetrouwbaar. Zulke kwalificaties zijn slecht voor de politiek. Onze beleving is bovendien heel anders. De kiezer is de baas en heeft dus het recht het volledige beeld te kennen.

Als een college zoals dat van WB-CDA struikelt, komt achter de schermen druk verkeer op gang. Iedereen belt met iedereen, iedereen praat met iedereen. Dat is normaal en zo hoort het; je zoekt immers naar een nieuwe meerderheid. Naar overeenstemming over onderwerpen die belangrijk zijn voor de partijen en hun kiezers. Snel bleek, en dat geldt zeker voor de PvdA,  dat er weinig enthousiasme was voor samenwerking met het CDA. Belangrijkste reden: inhoud. Voor de PvdA is het huidige CDA op tal van onderwerpen veel te conservatief. Dat mag en is de keuze van het CDA. Wij taxeerden dat we met WB, VVD en Groenlinks meer voor onze kiezers kunnen bereiken. Tot nu toe bevalt ons deze samenwerking uitstekend. Wij hopen van  harte dat dit ook geldt voor onze kiezers. Het CDA wensen wij veel zelfreflectie toe; je bereikt immers helemaal niets door steeds verbitterd om je heen te slaan. Zo, en nu weer aan de slag voor Winterswijk.

Ubel Zuiderveld Fractievoorzitter PvdA Winterswijk

Het bericht Fractievoorzitter Ubel Zuiderveld reageert op berichtgeving van CDA verscheen eerst op PvdA Winterswijk.

Het politieke jaar 2019 zit erop. Tijd om met onze Amsterdamse politici terug- én vooruit te blikken op hun werk voor Amsterdam. In de laatste aflevering van de rubriek ‘Het jaar 2019 van…’: onze fractievoorzitter Sofyan Mbarki. 1. Wat was voor jou het Amsterdamse hoogtepunt van 2019? “Als je het hebt over hoogtepunten, Amsterdam en 2019 kun je natuurlijk niet om het jaar van Ajax heen. Zoveel mooie wedstrijden, het talent, het kampioenschap, de huldiging op het Museumplein, de Champions League-campagne, de verbroering in de stad die het teweeg bracht….bijna alles klopte. Bijna…”

2. Waar lag jij in 2019 wakker van? “De moord op advocaat Derk Wiersum afgelopen jaar heeft mij diep geraakt. We weten allemaal dat de stad een probleem heeft met drugs en de criminaliteit daaromtrent, maar met deze daad werd er een nieuwe grens gepasseerd. Het was een aanval op een hoeder van onze rechtsstaat en daarmee op onze rechtsstaat zelf. Ik vond het wel mooi te ervaren dat zo’n verschrikkelijke gebeurtenis ons als gemeenteraad dicht bij elkaar bracht. Iedereen was geschokt en aangeslagen en van links tot rechts leefde het besef: dit nooit meer.”

3. Op welk politiek resultaat uit 2019 kijk je het meest tevreden terug? “Ik ben heel blij met heel veel politieke resultaten maar als ik er één mag noemen ga ik voor mijn door de raad aangenomen initiatiefvoorstel over de aanpak van ondermijnende criminaliteit. De criminele economie in Amsterdam is enorm en dat raakt aan de rechtvaardige stad die wij willen dat Amsterdam is. Het raakt aan veiligheid, aan betaalbare huisvesting en aan een eerlijk ondernemersklimaat. Ik ben daarom blij dat de burgemeester een groot deel van mijn voorstellen uit gaat voeren.”

4. Wat was voor jou het meest opmerkelijke nieuwsfeit in 2019? “Mag ik er twee noemen? Hakim Ziyech blijft bij Ajax en PvdA wint Europese verkiezingen.”

5. Wat was voor jou de meest bijzondere ontmoeting in 2019 en waarom? “Recent kwam ik in contact met een Amsterdamse moeder die zich ernstig zorgen maakt om de toekomst van haar zoon. Hij is van school gestuurd en hangt nu dagelijks heel de dag op straat. De moeder weet niet met wie hij omgaat en wat hij daar doet, terwijl ze de verhalen kent over jongens die via de straat afglijden naar het criminele (drugs)circuit. Dit soort verhalen maken indruk en sterken mij in mijn overtuiging dat we in de haarvaten van de Amsterdamse wijken aanwezig moeten zijn. Met goed onderwijs, jeugdwerk én onze veiligheidsdiensten.”

6. Wat was jouw leukste werkbezoek in 2019 en waarom? “Ik weet niet of ik het een werkbezoek kan noemen, maar in oktober deed ik mee aan het drugsdebat in De Balie. Waar voorheen de discussie over drugs nog weleens beperkt bleef tot de doodlopende paden ‘legaliseren’ en ‘criminaliseren’, was deze discussie heel genuanceerd. Het werd een heel open gesprek over drugscriminaliteit en de rol van de overheid daarin, maar ook over het drugsgebruik in de stad en welke verantwoordelijkheid wij samen hebben. Dit soort gesprekken moeten we vaker gaan voeren.”

7. Welk collega-raadslid verdient volgens jou een groot compliment over 2019 en waarvoor? “Op het woondossier staan we inhoudelijk lijnrecht tegenover elkaar, maar ik vind het knap hoe VVD-raadslid Hala Naoum Néhmé oppositie voert. Wat ik ook mooi vind is dat ze snoeihard kan zijn in het (online) debat, maar nog geen vijf minuten later in de koffiekamer je er met haar heel goed om kunt lachen. Hard op de inhoud, zacht op de persoon. Alleen zo houden we het leuk om politiek actief te zijn.” 8. Wat wordt jouw politieke speerpunt in 2020? “Ik maak me zorgen om de terugtrekkende overheid in bepaalde wijken in onze stad. Neem Slotervaart: daar wordt in een jaar tijd een ziekenhuis en politiebureau gesloten en gaan scholen een week dicht in verband met het lerarentekort. Onbestaanbaar. In dat soort wijken moet juist méér geïnvesteerd worden om gelijke kansen te bevorderen. Zowel op het gebied van veiligheid, onderwijs als wonen.”

9. Wat wens jij Amsterdammers toe voor het jaar 2020? “Gezondheid, liefde en dat we er samen maar weer een mooi jaar van mogen maken.”

Het bericht Het jaar 2019 van: Sofyan Mbarki verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Prioriteren, voorzitter.

Prioriteren kan wel eens het toverwoord van deze begrotingsvergadering worden. Een vergadering die vanochtend om half tien begon en die traditiegetrouw nog een flink aantal uren door zal gaan. Hoe lang weten we nu nog niet. Het zal allemaal afhangen van onze kunst tot prioriteren. Of zoals mijn docent Duits me destijds op grootse wijze bijbracht: ‘In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister.’

Voorzitter, ik weet zeker dat ik ruim binnen de toegestane spreektijd zal blijven. De Partij van de Arbeid Brunssum kiest er namelijk voor om op een beperkt aantal punten de nadruk te leggen tijdens de behandeling van de Begroting 2020 (en verder). De ervaring is immers dat de begroting zoals die vandaag voorligt niet volledig op de schop zal gaan en ook dat de begroting aan het eind van de dag op de goedkeuring van een meerderheid van deze gemeenteraad zal kunnen rekenen.

Prioriteit 1: Zaaien gaat voor oogsten

Dat vergt echter visie en moed. En dus ook politici en bestuurders, die over de grenzen van hun eigen houdbaarheid heen durven te kijken. Maar het is essentieel. We zullen moeten blijven investeren in de toekomst van Brunssum.

Wat de Partij van de Arbeid Brunssum betreft doen we dat al bij bijvoorbeeld de voor- en vroegschoolse educatie, bij programma’s als de Gezonde Basisschool en bij de investering die we gedaan hebben om het Rombouts College voor Brunssum te behouden. Investeren in onze jeugd mag wat ons betreft echter nog wel iets verder gaan.

Wij zouden het toejuichen dat ieder kind in Brunssum tijdens zijn schooltijd in aanraking komt met muziek. Maak van muziekles daarom – in samenspraak met de schoolbesturen – weer een vak op school. Voor ieder kind! Muziek heeft immers een aantoonbaar positieve ontwikkeling op het brein van kinderen. En het bijkomende gevolg van deze diepte-investering zou kunnen zijn dat de Brunssumse muziekverenigingen in de toekomst een groter aantal leden kan verwelkomen. Partij van de Arbeid Brunssum dient hierover een motie in als aansporing om er zo snel mogelijk mee aan de slag te gaan.

Een andere diepte-investering waarover wij een motie in zullen dienen betreft ons hele denken en omgaan met de voorradige grondstoffen en kwaliteiten van onze omgeving. Klinkt heel vaag, maar meer concreet roepen wij dit college op om nu echt werk te gaan maken van de overstap naar een circulaire economie. In Brunssum valt namelijk nog genoeg te ontwikkelen, verbeteren en transformeren, maar dan is het goed dat we dat wel op basis van beleid doen. In Treebeek wordt op een circulaire manier gesloopt, maar te vaak zien we nog dat de aanpak per project verschilt. En daarom de oproep aan het College: Maak beleid, maar kom eerst met een goede startnotitie naar de gemeenteraad.

Prioriteit 2: Huishoudboekje op orde

En dan voorzitter, komen we al snel bij de kern van de vergadering van vandaag. Want net zoals wij thuis onze uitgaven afstemmen op onze inkomsten, wordt dat voor de gemeente Brunssum ook van ons als gemeenteraad verwacht. En als we het stuk dan goed bekijken vallen een aantal keuzes op. Het lijkt namelijk alsof het college voor het ‘lange halen, snel thuis’-principe is gegaan:

Verhogen van de OZB-belasting met 5%. Dit gaat iedere Brunssumer met een eigen woning direct merken; € 100.000,- bezuiniging op het onderhoud van de gemeentelijke gebouwen. En dat terwijl het accommodatiebeleid binnenkort nog vastgesteld moet worden. Op basis van welke plannen dan toch nu al bezuinigen?; En als laatste voorbeeld een bezuiniging van € 500.000,- op het ambtenarenapparaat. Een bezuiniging verpakt onder de noemer ‘efficiëntere afdelingen’. Zou het door een andere naam minder pijn doen? Of de voorgestelde bezuinigingen op gladheidsbestrijding de het onderhoud van onze wegen. Geen vanzelfsprekende bezuiniging, in een gemeente met een groot aantal bewoners op leeftijd, die wellicht wat minder goed ter been zijn. Risicovolle bezuiniging, vinden wij. Maar mocht het vijf weken achter elkaar gaan sneeuwen, voorzitter, of de eerste scheuren in onze wegen worden snel groter en de eerste mensen met botbreuken melden zich bij de Huisartsenpost – dan weten wij zeker dat dit college extra geld zal uittrekken voor strooizout en onderhoud. Bezuiniging van de baan. Toch?

En ondanks die ‘lange halen, snel thuis’ moeten we de komende jaren ook nog een stevige greep uit de algemene reserve doen. Die loopt de komende 3 jaar terug van 24 miljoen naar 17 miljoen. Dat kan! Het is immers niet niks om een sluitende begroting te moeten presenteren als het economisch even tegen zit. Maar juist dan zouden we wat de Partij van de Arbeid Brunssum betreft echt voor investeringen moeten gaan, die zichzelf op termijn ook weer terugverdienen.

Investeer in het centrum, investeer op de Oostflank, investeer daar in werk, investeer in de aantrekkelijkheid van onze gemeente als mooie woon- en leefgemeente en investeer zo in de mens. En daar, voorzitter, zit het grote verschil tussen de prioriteiten van deze coalitie en de Partij van de Arbeid Brunssum. Wat we in Brunssum én in de regio Parkstad nodig hebben, is meer werkgelegenheid. Daar is durf voor nodig.

Voorzitter,

de Partij van de Arbeid Brunssum komt daarom met een aantal suggesties om zowel nu als in de toekomst meer inkomsten te kunnen genereren. Wat ons betreft zou de € 100.000,- die gereserveerd zijn voor een bewaakte fietsenstalling in het centrum van Brunssum vrij kunnen vallen. We schuiven dat bedrag nu al 3 jaar op rij door naar het volgende jaar, omdat er maar geen uitgewerkt plan komt dat op goedkeuring van alle betrokkenen en de gemeenteraad kan rekenen. We dienen er een amendement over in vandaag.

In plaats van bezuinigen zou ook gekeken kunnen worden hoe de inkomsten verhoogd kunnen worden. Partij van de Arbeid Brunssum is er net als de VVD (in hun motie aangeeft) groot voorstander van om meer werk te maken van de ontwikkeling van de verschillende woningbouwlocaties in Brunssum. En ook op de Oostflank kan nog geld verdiend worden. Visie. Plan. Uitvoering. Hop pak die schop!

En ook daarin verschilt deze coalitie echt van de standpunten van de Partij van de Arbeid Brunssum.

Of voorzitter,

onderzoek welke mogelijkheden tot het heffen van belastingen de gemeente verder nog heeft. De keuze is beperkt, dat weten we. En uiteraard willen we de Brunssumers niet nog verder op kosten jagen. Maar onderzoek bijvoorbeeld eens of forensenbelasting een optie is.

Op die manier kunnen we mensen die meer dan 90 dagen per jaar in hun eigen huisje verblijven op onze vakantieparken of campings vragen om mee te betalen aan de voorzieningen waar zij die dag van kunnen profiteren. Of vraag het de werknemers, die in 1 van de woonhuizen wonen die in 5 of 6 verschillende kamers zijn opgedeeld en op die manier verhuurd worden. Niet alleen zijn de omstandigheden er niet gezond en niet veilig, maar ook zij dragen op dit moment niet tot nauwelijks bij aan onze voorzieningen. En onderzoek ook vooral of we samen met JFC Headquarters afspraken kunnen maken over een structurele investering in ons centrum, omdat dit het moment is waarop we met hen in gesprek zijn over het versterken van de samenwerking. Mag daar nog iets meer tegenover staan?

Prioriteit 3: Een aantrekkelijk centrum

Wat de Partij van de Arbeid Brunssum betreft wordt het geld van de fietsenstalling bijvoorbeeld direct weer geïnvesteerd in de aantrekkelijkheid van ons centrum. We dienen daarom nog een tweetal moties in. De ene gaat over een proef om de Brunssumse markt mogelijk weer aantrekkelijker te maken voor marktverkopers. Want hoewel een aantal van hen ons tijdens een goed gesprek meer dan een jaar geleden al zei dat ze niet meer weg willen van de promenade, zien wij tegelijkertijd het aantal kramen nog niet toenemen. Maak daarom de standplaatsen eens gratis en kijk of dat wat oplevert. De markt kost de gemeente toch al ieder jaar meer geld dan we begroten. Evalueer deze proef en koppel terug naar de gemeenteraad. Meer kramen is meer beleving. Meer beleving is meer ondernemers die vertrouwen hebben in Brunssum.

Voorzitter,

datzelfde zouden we ook voor de kermis kunnen proberen. Start ermee tijdens de komende voorjaarskermis. We zien het aantal attracties al jaren afnemen. De bezoekersaantallen gaan omlaag. En de prijzen per ritje worden duurder en duurder. Kijk of je wellicht terug moet naar 1 keer kermis per jaar, maar zorg er dan wel voor dat het voor iedereen leuker wordt. Maak de standplaatsen gratis en onderzoek of het mogelijk is daarmee de prijzen per rit omlaag te krijgen. Beter 1 drukbezochte, groeiende kermis dan 2 keer per jaar een gedeeltelijk leeg Koutenveld. Brunssum hoort te bruisen, niet te sputteren. Het doet wat met het beeld van ons Brunssum en het doet wat met de gezichten van de mensen.

Mits… en komen we vanzelf bij:

Prioriteit 4: Iedereen moet mee kunnen doen

In dat kader is de Partij van de Arbeid benieuwd welke invloed de (lokale) woonlasten hebben op de verschillende types gezinssamenstelling. Van een aantal groepen die het lastig hebben, kunnen we dat redelijk betrouwbaar aangeven, doordat dat de afgelopen jaren inzichtelijk is gemaakt in de Minima-effectrapportages. Maar daarbij valt een groeiende groep huishoudens buiten de boot. Want door scheidingen en sterk toenemende vergrijzing, kent onze regio – en daarmee ook de gemeente Brunssum – steeds meer eenpersoonshuishoudens. En net voor die groep hebben we onvoldoende in beeld hoe hoog de lastendruk voor hen is. Kunt u dit voor ons inzichtelijk maken door invulling te geven aan de motie die wij hierover indienen? Zodat we wél zeker weten dat alle Brunssumers mee kunnen blijven doen.

Prioriteit 5: Duurzaamheid

Zorg er vooral ook voor dat Brunssum een mooie, groene en gezonde gemeente blijft. Voer het tempo in de energietransitie op, want we blijven achter bij de regionaal gemaakte afspraken en zorg er ook dan voor dat er geen achterblijvers zijn. Probeer daarom samen met IsdBOL maar ook met de woningcorporaties afspraken te maken om bij mensen met de lagere inkomens langs te gaan en haalbare en betaalbare energietips te geven. Tips die uiteindelijk zelfs tot minder kosten zouden moeten leiden. Het kan door de inzet van energiecoaches, die zelfs opgeleid zouden kunnen worden via IsdBOL of Betere Buren in een sector waar de komende jaren werk genoeg te doen is. Het klinkt als een dubbele duurzame investering.

Prioriteit 6: Raad aan zet

Voorzitter, we behandelen vandaag in totaal 25 moties en 15 amendementen, waarvan het gros uit de pen van de oppositie komt. Aan initiatief geen gebrek dus. Echter, om met beter onderbouwde en betere beleidsvoorstellen te komen, hebben we op dit moment als raad maar weinig middelen of mogelijkheden tot ondersteuning. Wij hebben niet, zoals het college van B&W wel heeft, een afdeling met een batterij beleidsmedewerkers. Ook willen we meer in gesprek met de burger. Allemaal zaken die u terug kunt vinden in uw coalitieakkoord.

Neem het voorbeeld van de omgevingswet. Afgelopen week hadden we er – na een verzoek van de Partij van de Arbeid Brunssum tijdens de begrotingsvergadering vorig jaar – nog een informatieavond over. En ook daar kregen we te horen dat de raad echt zelf in beweging moet komen. Dat doen we graag, maar dan moeten we wel ook de mogelijkheid daartoe hebben. Partij van de Arbeid Brunssum vindt daarom dat er verschuiving plaats dient te vinden van het budget dat het College van B&W ter beschikking staat, naar het budget dat de gemeenteraad ter beschikking staat. We dienen hierover een amendement in en hopen dat de gemeenteraad als geheel hierdoor sterker wordt.

Voorzitter, en omdat de Partij van de Arbeid Brunssum graag meteen ter zake komt onze laatste prioriteit. En ook die is gekoppeld aan een motie.

Prioriteit 7: In gesprek met de burger

Ongeveer een jaar geleden ontstond op de parkeerplaats voor dit gemeentehuis het idee om gezamenlijk aan de slag te gaan met het onderwerp vuurwerk. Een gevoelig onderwerp aangezien het voor veel mensen een jaarlijkse traditie is. En maakt u zich vooral niet ongerust dat u over een dikke maand van ons geen vuurwerk meer af zou mogen steken. Maar wij wensen in ieder geval onze ogen niet te sluiten voor de minder fraaie kanten van die 8 uurtjes per jaar waarin het toegestaan is om vuurwerk af te steken.

Ieder jaar kost het onze gemeente duizenden euro’s aan de vervanging van prullenbakken, hondenpoepbakken en verkeersborden. En ook horen we ieder jaar weer de meest verschrikkelijke berichten over gewonden door zwaar en illegaal vuurwerk. We willen daarom graag in gesprek met de burgers van Brunssum over vuurwerk.

We hebben daarom samen met het PAK een motie voorbereid. Een motie om in gesprek te gaan met de Brunssumers. We horen graag hoe u denkt over vuurwerkvrije zones. Hoe de overlast en schade aangepakt zou kunnen worden. We horen graag hoe u denkt over één groot gemeentelijk vuurwerk. En of dat ooit in de plaats zou kunnen komen van consumentenvuurwerk. Niet nu al verbieden, maar wel problemen aan de kaak stellen. Niet weglopen voor lastige onderwerpen.

Ik zou graag nog willen toelichten dat een initiatief als dit wat de Partij van de Arbeid Brunssum betreft vaker mag gebeuren. Samenwerking tussen verschillende fracties en coalitie-en-oppositie-overschrijdend. Als we de inhoud en daarmee de burger écht centraal zetten, dan werken we op deze manier uitstekend samen. Dank aan Merle van Leusden, Danny Trommelen en Nathalie van der Veer voor de aanzet. Ik hoop dat velen zich bij dit initiatief aan zullen sluiten en dat er nog vele initiatieven zullen volgen, die ons als raad aanmoedigen om het gesprek met de burger aan te gaan.

Voorzitter,

U hoort weinig over sommetjes en cijfertjes van mij. Vreemd! In de wetenschap dat we het vandaag over de begroting voor 2020 en verder hebben. Maar verklaarbaar als we zien dat Brunssum de ruimte heeft om te investeren in onze gemeente en haar inwoners. Over waar dat geld geïnvesteerd zou kunnen worden, heb ik u zojuist als woordvoerder voor PvdA Brunssum laten weten. Wij hebben door een aantal moties en amendementen onze koers helder. We geven u onze 7 prioriteiten mee en hopen samen met de gemeenteraad en onze burgers ook in 2020 aan een nog mooier en beter Brunssum te mogen werken.

Het bericht Betoog begroting 2020 verscheen eerst op PvdA Brunssum.

Algemene beschouwingen PvdA Goes 2019:

Het gaat goed met Goes, zeker in financieel opzicht. De netto schuldquote tendeert naar iets boven de 100%. Afgelopen jaren stelde de PvdA als financieel doel uit de risicozone te komen, dus onder die befaamde 100% van de exploitatie te geraken. Dat doel komt nu dus in zicht. De lage en zelfs negatieve rentes kunnen ons helpen helemaal uit de risicozone te komen. Dat is fijn.

Dat het financieel beter gaat hebben we ook te danken aan onze inwoners. Zij kregen in 2016 tegen hun zin een lastenverzwaring. De positieve gevolgen zien we gelukkig terug in de begroting. Helaas zien de inwoners het zelf niet terug. Hun lastenverzwaring blijft en gaat door. De OZB-lasten voor ondernemers daarentegen blijven bevroren. Argumenten voor en effecten van deze maatregel zijn onduidelijk. Het is een VVD-cadeau aan de vastgoed-exploitanten. Voor de PvdA blijft deze maatregel onrechtvaardig. Er wacht ons nog een grote financiële uitdaging: Het Omnium, op dit moment het grootste financiële risico voor de gemeente. Uitspreken dat deze voorziening van groot belang is en behouden moet blijven is één ding. De portemonnee trekken om deze voorziening overeind te houden en toekomstbestendig te maken is wat anders. Dat gaat nog een zware wissel trekken.

Goes presenteert prettige cijfers. De werkloosheid daalt, het aantal personen in een bijstandsuitkering daalt, het aantal misdrijven daalt en de Goese economie loopt als een trein. Toch maken wij ons zorgen om de groep kwetsbare inwoners. Goes verwacht van deze burgers dat zij zelfredzaam zijn. Recente onderzoeken laten zien dat deze doelgroep zich heel anders gedraagt dan wat volgens het beleidsideaal ‘zelfredzaamheid’ van hen wordt verwacht. Wie echt in de put zit, is de zelfredzaamheid al lang voorbij. We vertrouwen er op dat de gemeente in staat is deze inzichten in haar aanpak op te nemen.

De PvdA ontvangt veel signalen dat het coffeeshopbeleid averechts uitpakt. Doordat alleen ingezetenen er klant mogen zijn, hebben illegale straatdealers een grote afzetmarkt. De gevolgen laten zich raden: overlast nabij de coffeeshops maar ook in Goese wijken. Kwetsbare jongeren worden geronseld en raken betrokkenen bij criminele handelingen. We stellen voor goed te onderzoeken wat er aan de hand is en of het loslaten van het ingezetenencriterium de veiligheid op straat terug kan brengen.

Burgerparticipatie is voor de PvdA al jaren een belangrijk speerpunt. De raad is aan de slag gegaan om spelregels voor burgerparticipatie op te stellen. We juichen dit van harte toe want in de visie van de PvdA staat de burger centraal. Dit betekent dat raad, college en ambtenaren moeten leren loslaten: Goes moet laten zien dat het haar inwoners vertrouwt en moet beseffen dat inwoners ook heel goed zelf beslissingen kunnen nemen. De PvdA houdt als doel voor ogen dat bij al het nieuwe beleid de betrokkenen de uitdagingen formuleren, samen oplossingen inventariseren en daaruit keuzes te maken. Burgers moeten zo’n proces ook zelf kunnen initiëren.

Een ander actueel thema is de energietransitie. In de begroting blijft dit onderwerp steken in onderzoeken en eerste stappen. Volgens de PvdA is er meer tempo nodig met een aantal concrete acties. Daarbij moet er aandacht zijn voor burgerparticipatie in brede zin. Inwoners moeten mee kunnen beslissen over maatregelen in hun wijk, dorp flat of woning. Deze energietransitie moet voor iedereen betaalbaar zijn. We mogen daarbij niemand vergeten.

Raadsleden en college, ook in 2020 zullen we weer veel besluiten moeten nemen. We wensen iedereen die daarbij betrokken is veel wijsheid toe.

Aysegul Devrim, Marco Eestermans, Niek Flipse, Amanda van Hertum, Ralph van Hertum, Bram Nonnekes, Wiert Omta, Wouter van der Pijl, Patric de Schepper & John van Tiel.

Het bericht Zekerheid als leidraad, ook wanneer het goed gaat met Goes verscheen eerst op PvdA Goes.

Scherp tegenstellingen over zorgbezuiniging bij de algemene beschouwingen

NRC-journaliste Titia Ketelaar twitterde gisteren: “wie houdt het vandaag het langst vol?” Ze refereerde aan de algemene beschouwingen in de Kamer en die in Haagse raad op donderdag. In de Kamer – waar Lodewijk ‘on fire’ was, zo konden we zien, ging het er vriendelijk aan toe. In de Haagse raad was het beeld heel anders. Een scherpe tegenstelling tussen de coalitie die pal ging staan voor een bezuiniging van 34 miljoen per jaar op ouderenzorg en jeugdhulp; versus de voltallige oppositie die deze bezuiniging onverantwoord vindt. Je leest mijn inbreng bij de algemeen politieke beschouwingen hier; en kunt hier het debat terugkijken. Samen met de bijna voltallige oppositie dienden we een motie in om de plannen bij te stellen. Omroep West schreef erover!

Onze oproep aan GroenLinks, D66, Groep de Mos en VVD: niet de boekhouding, maar de mens centraal

Met onze afdelingsvoorzitter Paulien schreef ik een open brief in Den Haag Centraal aan de vier coalitiepartijen en hun achterbannen. Dit kan echt zo niet. Waar in Den Haag stadsgenoten met de grootste vermogens nauwelijks gemeentelijke belastingen betalen (de ozb is het laagst van Nederland), mogen we de rekening van de financiële tegenvallers van Den Haag niet volledig neerleggen bij kwetsbare Hagenaars. Op jeugdhulp, ouderenzorg, eenzaamheidsbestrijding, begeleiding bij schulden wordt jaarlijks 34 miljoen bezuinigd. Onverantwoord. We roepen de partijen op met ons in gesprek te gaan over alternatieven voor de bezuiniging op zorg, welzijn en jeugd. De begroting komt begin november in stemming. We hopen op positieve reacties van de partijen. Lees de volledige brief hier!

Onverstandig: het sluiten van de perronopgangen bij Holland Spoor

Vorige week schreef ik er al over: de perronopgangen bij station Holland Spoor. Binnenkort opent de nieuwe voetgangerstunnel aan de achterkant. Goed nieuws! Maar de NS, ProRail en de gemeente hebben afgesproken dat dan de perronopgangen in de huidige fietstunnel dicht gaan. Een rare beslissing: het wordt steeds drukker voor stations, en voor veel mensen blijven de trappen in de fietstunnel de snelste weg naar het perron. Daarom heeft Janneke met D66 en GroenLinks de wethouder opgeroepen om ervoor te zorgen dat de trappen in de fietstunnel open blijven. Ook maakte ze een mooi filmpje. Check ‘m hier!

Je ‘weggehaalde’ fiets laten terugbrengen

Heb je wel eens je fiets opgehaald bij het fietsdepot op de Binckhorst? Het is een eind weg, en slecht bereikbaar met het openbaar vervoer. Daarom vroeg Janneke vorig jaar aan de wethouder of we niet net als in Amsterdam en Rotterdam kunnen regelen dat je voor een tientje extra je fiets in het centrum of thuis kunt laten bezorgen. Daar gaat de wethouder nu mee aan de slag: vooralsnog heeft het een flink prijskaartje om je fiets thuis te laten bezorgen (60 euro), maar op termijn gaat de prijs naar beneden. Janneke blijft er scherp op!

Opnieuw problemen bij de Haagse politie

Vorige week vrijdag kwamen er weer verontrustende berichten in het nieuws over problemen bij het Haagse politiekorps: er is sprake van wangedrag en discriminatie op het bureau Hoefkade in de Haagse Schilderswijk. Er zou een verziekte cultuur heersen, waarbij politieagenten zich zelfs gedwongen voelden om naar een ander bureau te verhuizen omdat ze zich niet meer veilig voelen. Onacceptabel, dit moet worden onderzocht en worden tegengegaan! Mikal trok direct aan de bel en vroeg een spoeddebat aan. Volgende week vindt het debat plaats. Onze inzet: alles op tafel over de inspanningen van de afgelopen jaren voor een divers en tolerant politiekorps en een duidelijk signaal uit Den Haag aan de korpsleiding dat er meer actie nodig is. Wij zien graag dat dit nog meer dan nu samen met de wijk en buurtorganisaties gaat gebeuren.

Ondermijning in de Weimarstraat

Van partijgenoten kregen we het verzoek om te vertellen wat wij doen met de berichtgeving over de Weimarstraat. De Groene Amsterdammer schreef onlangs een indringende reportage over de straat en de criminaliteit die er plaatsvindt. Een en ander is natuurlijk nog eens extra actueel na het onderzoek in Amsterdam over ondermijning van Tops en Tromp, en zeker ook na de laffe aanslag op de Amsterdamse advocaat Derk Wiersum deze week.

Steden zijn altijd moeilijk met elkaar te vergelijken. Maar zeker is dat rond de Weimarstraat sprake is van ondermijnende criminaliteit. Rond de coffeeshops zegt de een, in de vastgoedsector, of louche winkels her en der, stellen anderen. Wij zijn hier al een tijd mee bezig. Janneke bracht er onlangs een bezoek met verschillende partijgenoten. We staan in goed contact met de bewonersorganisatie MaFuGaNova en het bewonerscollectief WijWeimar, en vroegen samen met verschillende andere politieke partijen het stadsbestuur in de gebiedsgerichte aanpak meer te doen om ondermijnende criminaliteit in en rond de Weimarstraat tegen te gaan. Wij hebben er vertrouwen in dat er genoeg aandacht en inzet is om de problemen aan te pakken, maar zullen het zeer kritisch volgen.

Nou, zou even op de rode fiets om een bezoek te brengen aan Vrederust, om met actieve wijkbewoners te praten, nog een paar afspraken en dan kan de sportmiddag voor de kinderen beginnen, met zwemles en judo.

Ik wens je een fijn weekend!

Met rode groet,

Martijn

Het bericht Martijn Blogt: De dag na de algemene politieke beschouwingen verscheen eerst op PvdA Den Haag.

Gisteren in de raad, laatste vergadering voor het reces 💪🏻🌹: 👉🏻 kwamen 150 leerlingen van De Buut, ouders, buurtbewoners en leraren naar het stadhuis om op te komen voor het speelveldje dat gesloten dreigt te worden. VVD, SP en PvdA stelden hierover vragen aan het college 👉🏻 spraken we over de stadsrekening 2018 en risicoinschattingen 👉🏻 gingen we in debat over de aangepaste Zomernota 2019. Wij pleitten met andere partijen voor voorzichtigheid in deze tijden van bezuinigingen en om nu geen grote keuzes te maken. Er was geen meerderheid voor onze voorstellen om de subsidie voor het CITC om te zetten in een krediet en voor het voorstel om nu geen 7 ton te betalen voor de herontwikkeling van het Intersport maar dat pas te doen als het financiële beeld helemaal helder is 👉🏻 diende PvdA samen met GL, Stadspartij DNF, Gewoon Nijmegen, Voor Nijmegen.Nu, PvdD en SP een motie buiten de orde in om te zorgen dat ook vrouwen zonder ‘pasje’ in de tippelzone meegenomen worden in de zoektocht van het college naar een passend zorgaanbod en wordt nu ook het scenario openhouden tippelzone en huiskamer plus mogelijkheden nieuwe instroom meegenomen in een door het college toegezegde brief in september. Bijna raadsbreed aangenomen: 38-1

De PvdA-fractie in Provinciale Staten heeft een akkoord bereikt over coalitiesamenwerking met de fracties van VVD, CDA, D66 en GroenLinks over de vorming van een nieuwe Brabantse coalitie. Op woensdag 29 mei jl. stemde de Brabantse PvdA-leden tijdens een extra ledenvergadering in Eindhoven al in met deelname aan deze coalitie. Vrijdag 7 juni werd het nieuwe bestuursakkoord ‘Kiezen voor Kwaliteit’ op het provinciehuis gepresenteerd

Gedeputeerde Erik van Merrienboer behoudt de portefeuille Ruimtelijke Ontwikkeling & Wonen. Van Merrienboer zegt gezwind door te gaan met de uitvoering van de Brabantse Woonagenda, die onder zijn regie werd opgesteld en in 2017 werd vastgesteld door Provinciale Staten. “Mede dankzij de Woonagenda is er in 2018 een recordaantal woningen in Brabant gebouwd, mijn werk is om de bouw van voor álle Brabanders betaalbare woningen verder aan te jagen”. Daarnaast staat Van Merrienboer te popelen om samen met gemeenten de leegstand in winkelgebieden aan te pakken door gebiedstransformaties mogelijk te maken, met name gericht op het ontwikkelen van woningen.

 

Klik hier voor het volledige bestuursakkoord (incl. portefeuilleverdeling) en een publiekssamenvatting.

Het bericht Erik van Merrienboer opnieuw in Brabantse GS verscheen eerst op PvdA CRANENDONCK.