Inbreng van Martijn tijdens de gemeenteraad (08/11/2018)
Voorzitter,
Velen van u zullen de brief hebben gezien. Van een Duindorpse bewoner, die anoniem wil blijven:
“Ik als bewoner van Duindorp waar de roots liggen van mijn ouders en familie, maak mij zorgen over het bestaan van Duindorp zoals het nu is. Stukje voor stukje worden huizen afgebroken en komen er grote lelijke betonnen gebouwen voor terug met een torenhoge huur.”
Voorzitter, het is me uit het hart gegrepen. Blijft de stad wel wat ‘ie is? Mag ik me blijven thuis voelen in Den Haag? Ik heb die vraag veel gehoord de afgelopen maanden in de stad. En vaak richt die vraag zich ook op ons: op de politiek. Voor wie komen ze dan wél op, dit stadsbestuur?
Voorzitter, de brief maakt ook zo goed duidelijk wat er gebeurd is het afgelopen jaar.
Groep de Mos won de verkiezingen, door gouden bergen te beloven, vooral aan bevriende ondernemers. Door elke dag iets te roepen, als het maar in de krant kwam. Maar ook door om de grote uitdagingen van de stad heen te lopen. Zoals de woningnood, zoals de tweedeling in de stad. En door dan de schuld van die woningnood in de schoenen te schuiven van statushouders en andere nieuwkomers.
Dat leverde De Mos stemmen op, maar wat levert het nu de stad op? Voor jongeren zonder baan, kinderen zonder bijles? Voor de ouderen die iemand nodig hebben die af en toe komt kijken hoe het gaat? Voor de bewoner uit Duindorp van deze brief, die de huizen in de wijk duurder en duurder ziet worden?
Voorzitter, mensen die de steun van de gemeente het hardst nodig hebben – of dat nu is in Duindorp, Bouwlust of de Schilderswijk – kwamen door de politiek van Groep de Mos en in mindere mate van de VVD, tegenover elkaar te staan. Om – zo blijkt nu in deze begroting – allemaal kind van de rekening te worden.
De kiezer wordt om de tuin geleid, een ding is zeker: er ligt geen begroting waar de gewone Hagenaar, Hagenees in dit geval Duindorper beter van wordt.
Voorzitter, er ligt een begroting voor de stadsgenoten die het al goed hebben. Voor ik, niet voor wij. Voor de projectontwikkelaars, die geen last willen hebben regeltjes van de gemeente, die van ze verlangt dat ze betaalbaar bouwen. Niet voor de huurder.
Voor de zorgadviesbureaus, die snel willen verdienen aan het wijkwerk. Niet voor de knokkende jeugdcoach. Niet voor de eenzame oudere, voor de alleenstaande moeder met een ongeopende schoenendoos met rekeningen onder het bed. Niet voor de vrijwilliger die af en toe aanbelt voor een praatje, juist daar waar niet altijd wordt opengedaan.
Dit is een begroting voor ondernemers die met alle plezier hun invloed kopen. Of dat nu is met een sponsorbedrag aan de Groep de Mos, of een mooi tarief voor de Hague Security Delta. Niet voor de vele jongeren met talent, die staan te springen om werkervaring, maar zonder baan en zonder uitnodiging voor een gesprek achterblijven.
Voor de digitaalvaardige Hagenaar die zo snel het paspoort regelt of de scootmobiel aanvraagt. Niet voor de Hagenaars voor wie de Ipad en de ingewikkelde formulieren minder binnen handbereik zijn.
Voorzitter, ik zie een aantal van u denken, wat een negatief beeld. Nou, voorzitter, pessimistisch ben ik zeker niet. Ik zou bijna met onze VVD-premier zeggen: we zijn een onwijs gave stad.
Maar juist dan is het tochsimpelom een eerlijke begroting te maken? Ik zou zeggen we regelen het gewoon. Vandaag. Daarom hebben wij een tegenbegroting gepresenteerd. Met een duidelijk alternatief. Ik hoop van harte dat de coalitie open staat voor deze eerlijkere keuzes. Een aantal punten daar uit:
Voorzitter, als de helft van onze inwoners geen huur of hypotheek van meer dan 900 euro kan betalen, dan gaan we juist voor die groepen bouwen. Dan vragen we van de bezitters van de duurste woningen in de stad een paar tientjes per jaar meer
Voorzitter, wij vinden met elkaar dat niemand in een schimmelhuis mag wonen. Zoals aan de Trekweg of Margarethaland. Wij wachten niet met woningen opknappen op de Enecomiljoenen, we doen het gewoon!
Voorzitter, we bouwenalmiddeldure huurwoningen. Maar we zorgen er ook voordeze maximaal 1 procent per jaar in huur stijgen zodat ze betaalbaar blijven.
Stel voorzitter, je loopt rond in Bouwlust en je komt vertellen: we gaan de boel hier van het gas af halen. En je luistert naar de bewoners die zeggen: moet je luisteren allemaal goed en aardig. Die duurzaamheid, ik snap heel goed dat we wat moeten. Maar ik kan dat financieel gewoon niet zelf. Mijn corporatie doet niets doet aan de tochtin mijn huis en daardoor vliegen de euro’s de schoorsteen uit. Dan mag je mij niet vragen te betalen om van het gas af te gaan.
En voorzitter, als we ook wel zien dat onze Haagse corporaties niet én kunnenbouwen én verduurzamen én renoveren. En we gezien ons Klimaatpakt niet kunnen wachten tot Eneco verkocht is. Waarom dan niet gelijk starten?
Voorzitter, het is in alles duidelijk dat de welzijnsbezuinigingen niet doordacht zijn. Het enige wat we hebben is de passage in het collegeakkoord. We gaan herstructureren, preventiever werken, effectiever ook. We gaan kleinschaliger, taakgerichter, innovatiever, flexibeler, wijkgerichter. Echt waar. Het staat er. Dat het met minder mensen moet en minder geld? Dat staat er niet. Dat treft u in de financiele paragraaf, achterin.
Voor de PvdA is de maatstaf: hoe zeggen we het mevrouw Ten Cate die af en toe wat begeleiding krijgt bij de Financiën. Hoe zeggen we het opbouwwerker Mike. Een selfmade man in Mariahoeve die wel gewoon even 100-en mensen actief heeft gekregen. De ouderen in Scheveningen die volgend jaar hun ondersteuning zullen zien verdwijnen? Onze opbouwwerkster Meysur in Spoorwijk. Die nu al aan de twee dagen in de week die ze heeft, veel te weinig heeft. Ga er maar aan staan als 50 procent van de wijkbewoners eigenlijk te weinig meedoet.
Voorzitter, ik weet zeker dat iedereen wil dat het welzijnswerk nog beter wordt. Dat we mensen nog beter kunnen helpen. In hun eigen buurten. Maar dat doe je niet met een strakke boekhouding of een sloophamer, dat begint bij de mensen die de ondersteuning ontvangen, dat begint bij de professionals die nu het werk doen. Vraag hen nu eerst eens: wat gaat er goed, wat kan er beter? En maak dan je plan.
En Voorzitter, innoveer; prima. Maar gooi je oude schoenen pas weg als je nieuwe hebt!
Stel nu Voorzitter, je gaat mensen pas uit hun beschermd wonen huizen zetten als je de zorg op orde hebt die hiervoor in de plaats moet komen.
Voorzitter, stel je spreekt gewoon af: tekorten op de jeugdhulp brengen we nooit ten laste van gezinnen en jongeren
Voorzitter, veranderen en verbeteren prima. Maar begin nu eens bij de mensen!
Voorzitter, ik zie zo graag de stad, waarbij mensen voor elkaar opkomen. Een hand uitsteken, een zetje geven als het nodig is. Kijk wat er nu plaatsvindt in de Bethelkapel. Hartverwarmend. Moet je zien waar onze stad toe in staat is!
Stel je voor dat je onderwijskansen voor elk kind belangrijk vindt. Ook nu eens echt werk maakt van de kwaliteit van het onderwijs daar waar deze achterblijft. Dat niet alleen kids met ouders met een dikke beurs bijles krijgen. Maar elk kind!
Dat veiligheid ook iets is van in de wijk. Bij zwaar irritante overlast zoals op het Tesselseplein ook echt wordt ingegrepen.
Dat we zeggen als gemeenteraad: die wijkkantoren van politie die zijn ons een strijd waard. We spreken de minister aan. Als de burgemeester dat niet wil, dan doen we het zelf.
We zeggen ook: je kunt op het stadsdeelkantoor naast een glaasje straks ook gewoon je paspoort halen en die ook nog contant betalen!
En stel je voor Voorzitter. We realiseren ons ten volle dat sommige wijken in de stad extra aandacht nodig hebben. We stoppen niet zonder nadenken met wat werktein het kader van de wijkaanpak, maar we kijken wat door kan. Gewoon op basis van een evaluatie.
Stel voorzitter, we zeggen met elkaar, die sociale aanpak statushouders was nog niet perfect. Maar we zijn op de goede weg. We zetten nog meer in op werk & taal, gecombineerd en blijven mensen wegwijs maken. We zetten de sociale aanpak gewoon door. Want eenmaal een verblijfsvergunning, heeft iedereen hier de Haagse status.
Voorzitter wij zouden de PvdA niet zijn als we niet zouden inzetten op meer banen. Wat ons betreft kan het economisch geld dat nu naar bedrijven gaat zoals in de HSD, die het zelf wel redden, naar maakindustrie en de zo succesvolle aanpak jeugdwerkloosheid.
En ik maak graag nog een compliment voor de mooie toezegging die wijk kregen om onderzoek te doen naar broodfonds / verzekeringsbescherming van ZZP-ers in de commissie.
Voorzitter, ik ga afronden. Tweedeling, daar moet je altijd hard tegen knokken. Ook in een college, zeg ik nadrukkelijk tegen D66 en GroenLinks, die in hun verkiezingsprogramma’s nog mooie woorden hebben gewijd aan de inclusieve stad!
Dit college is als een Greenwheels auto. Groen, maar het blijft een rechts rijdende auto. Op de fossiele brandstof van de loze beloftes van de Groep de Mos en op de 130 kilometerstrook van de VVD-achterban. De inwoners die het al goed hebben.
Maar wie vecht er voor de mensen die het het hardst nodig hebben? Wie houdt die stad bij elkaar?
Voorzitter, ik roep dit college echt op: kijk meer naar het wij. Naar de cassiere of technicus die gewoon een betaalbaar huis wil. Naar de jongeren die nu niet aan een baan komen, de ouderen in Scheveningen die hun ondersteuning al de komende maanden kwijt dreigen te raken. En in het bijzondernaar mensen die ons niet direct zouden opvallen. Omdat ze zich niet dagelijks melden op het stadhuisof op Twitter.
Voorzitter, de stad staat op een tweesprong. Vergroten we verschillen? Of pakken we ze aan? De PvdA kiest voor wij. Een wij-alternatief. Wij zijn heel benieuwd naar de reactie van het college.
Dank u wel voorzitter.
Het bericht “De PvdA kiest voor wij. Een wij-alternatief.” verscheen eerst op PvdA Den Haag.
Vol vertrouwen gingen Petri en ik, met de verkiezingsposters onder de arm, naar de gemeentewerkplaats. Alles stond keurig klaar: de borden, emmers lijm en kwasten. Een paar politieke vertegenwoordigers waren al druk aan ’t plakken. De eerste zijn voor een specifiek plekje op het bord.
Een week later krijg ik een foto onder ogen van een verkiezingsbord in de gemeente Borsele. Een strak gespannen canvas doek met alle afbeeldingen van de verkiezingsposters. Digitaal aangeleverd en door de gemeente keurig in een rijtje gezet. Iedereen hetzelfde formaat. Geen scheef geplakte posters. Geen lijmresten. Geen over elkaar heen geplakte posters. Gewoon een keurig mooi bord. Mijn complimenten, het ziet er werkelijk prachtig uit. De haalbaarheid van deze canvas doeken mag de gemeente Schouwen-Duiveland wat mij betreft onderzoeken. Al gaan we dan natuurlijk wel het ‘schouwspel’ van het gezamenlijk posters plakken missen …
